Dood van Stalin aanleiding
gebed
tot tranen en
Goud-gele Virginia
Hoe Australiërs reageerden
op het geval-Petrof
Meer armslag voor ondernemer
dringende noodzaak
Uitslag verhaal-prijsvraag
Mopsje bezorgde ook tal ran lezers
kleerscheuren
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
5
ZATERDAG 8 MEI 1951
OPSTAND DER VERTRAPTEN (III)
Illegaal stakingscomité door de
geheime dienst opgepikt
(Door Joseph Soholmer)
"W^ELKE VOORWAARDEN voor een dergelijke bereidheid tot staking
waren aanwezig? De belangrijkste was zonder twijfel de dood van
Stalin. Sinds vele jaren werd het eind van de dictator door de gevangenen
met een intensiteit gewenst, die in de annalen van del menselijke wanhoop
zijn weerga niet vindt. Ieder optreden in het openbaar werd met de groot
ste aandacht gevolgd. De foto's, die bij de weipige officiële gelegenheden
worden gemaakt, werden uitermate nauwkeurig bekeken. „Hij ziet er nu
wel oud genoeg uit, hopelijk verrekt hij gauw", zeiden de gevangenen
Zij weten, zolang Stalin leeft, hebben zij niet de geringste kans uit deze hel
te komen. Het negentiende congres van de communistische partij geeft
nieuwe aanleiding voor vervloekingen van Stalin. „Hij kan al bijna niet
meer praten", zegt een kolchosnik uit de Oekraine. „Een groot congres
allemaal houden ze lange redevoeringen en de „snor" zegt bijna niets! Maar
één keer en toen sprak hij heel kort. Hij kan niet meer. Hij moet al erg oud
zijn. God geve, dat zijn ziel spoedig door Satan worde gehaald".
Toen radio Moskou de historische be
roerte verkondigde, ging een golf van
hoop door de kampen: nu wordt hij
vast en zeker niet meer beter De bul
letins van de geneesheren zijn in ge
matigde toon gehouden, waarin het
einde met een voorbereidend pessi
misme wordt aangeduid. Wanneer zij
worden doorgegeven, omringen de ge
vangenen met gespannen trekken de
luidspreker.
,.Zeg me, Batja, jij bent dokter, wat
betekent dat: hij krijgt zuurstof toege
diend Kan hij daarvan nog ooit gezond
Ik antwoord„Wanneer het waar is
wat ze over de radio zeggen, dan zal
hij sterven. Misschien is hij ook al wel
dood. maar zeggen ze dit niet aan het
volk. vóór ze een nieuwe regering heh-
Als de mededeling van zijn overlijden
komt, liggen baardige moesjiks met tra
nen in de ogen op de knieën en bidden
„Negentien jaar ben ik nu al in het
kamp", zegt een Groesinier. „maar zo'n
goed bericht beb ik nog nooit gekregen".
„God heeft de Joden gered", fluistert
een Poolse zionist me toe, die eens met
moeite aan de Gestapo ontkomen, in
1940 tot 15 jaar werd veroordeeld. „Wan
neer hij niet zou zijn gestorven^ zouden
er weer pogroms zijn gekomen, net als
in de tijd van de Zwarte Honderd of van
Petljoera en Hitier."
De arrestatie van Beria en voordien
nog de gebeurtenissen van de 17de Juni
in de Sowjet-zone van Duitsland, dragen
eveneens tot een geestelijke ontspanning
en een meer hoopvolle stemming bij. De
opstand van Jüni is de grote sensatie ven
de dag. De politiek bewuste gevangenen
in de „kamp-intelligentsia" zijn in staat
zich zonder meer uit de officiële radio-
en persberichten een tamelijk objectief
beeld van de gebeurtenissen te
Men heeft geleerd tussen de regels te
lezen en de ondertoon van radiomedede
lingen te horen. Maar zelfs de
dige man voelt instinctief, dat in Ber
lijn en in de Oostzone een revolte begon
tegen hetzelfde politiesysteem, waardoor
hij zelf is gearresteerd, veroordeeld en
tot slavernij gedoernd.
De „Prawda", die voor de club als
wand krant is opgehangen, is bij derge
lijke gelegenheden voortdurend door een
tros mensen omringd. Alleen zij die
vooraan staan, kunnen behoorlijk lezen
„He, vadertje" roept iemand, die ach
teraan staat, „we hebben geen tijd tot
jij klaar bent met lezen. We moeten
naar de mijn. Lees hardop!"
En de aangesprokene, een oude
Oekraïnse koelak, leest langzaam
verklaring voor van het Centrale Co
mité van de S.ED., dat de laatste twijfel
wegneemt, dat het hier om een uit d<
arbeiders komende stakingsbewegin;
gaat, niet om een voo-^reide provoca
tie van Adenauer of de Amerikanen.
„De S.E.D.", leest hij langzaam, „zal
in de toekomst haar gezicht
beidersklasse wenden".
Daarop een toehoorder luid, onder het
gelach van de anderen: „Dus wat heeft
zij de arbeiders tot dusver laten zien?
Haar aohterwerk!"
Een andere, onontbeerlijke voorwaarde
voor de staking, waren de reeds sinds
lange tijd bestaande verzetsgroepen
het kamp die op nationale grondslag zijn
georganiseerd. De groepen zijn niet spe
ciaal voor de staking gevormd. Zij heb
ben grote betekenis in het kamp, als uit
drukking van de nationale verbondenheid
der gevangenen, hetgeen tevens
directe materiële hulp door een soort
nationale hulporganisatie is. Toen
staking binnen het bereik der mogelijk
heden kwam, bestonden reeds alle tech
nische en persoonlijke voorwaarden vooi
een collectieve verzetsactie. De stakings
leiding, die in de diverse kampen uit ver
tegenwoordigers der verschillende naties
werd gevormd, kon reeds van een appa
raat gebruik maken, dat betrouwbaar
was opgebouwd en exact werkte. Zo
dra het noodzakelijk was werden
ook geïmproviseerde veiligheidsmaatre
gelen getroffen: de eerste stakingsleiding
werd gekozen met de opdracht, zich ge
durende de staking ter beschikking U
houden, op het gevaar af te worden ge-
.rresteerd; een tweede stakingsleiding
stond gereed om op te volgen
Toen de staking was uitgebroken,
moesten de veiligheidsdiensten van de
M.G.B. vaststellen, dat zij in een reeks
mijnen met uitgebreide nationale groe
peringen hadden te maken. w<
meestal hun spionnen niet hadden kun-
binnendringen De leden van deze
nationale groepen hadder. van de e
aag af ook contact met de groepen der
andere nationaliteiteneen wezenlijk
gunstige factor was, dat tussen de beide
de staking belangrijke groepen, de
Oekrainers en de Litauers, geen weder
zijdse politieke aversies bestonden, i
dat zij in Workoeta bereid waren.
en oude, historisch gegroeide
Poolse basis ook gemeenschappelijk op
te treden.
Bij de Russen in het kamp speelt de
rol van verzetscpmité. de „Groep der
democratische socialisten", een in hoofd
zaak uit jonge, meestal uitermate be
gaafde student'»" bestaande illegale ver
eniging, die in alle regime-kampen aan
hangers telt Het programma van deze
groep vertoont naar inhoud heel veel
overeenkomst met dat van de Labour
Party Zy hebber, hun ideeën ontwikkeld
zonder contact met de traditie van de
oude Russische oppositie en zonder ken
nis van he* programma van de Europese
s*cialistiscue partijen Des te merkwaar
diger is het, dat deze jonge mensen uil
hun eigen overwegingen zonder de mo
gelijkheid deze aan theorie of praktijk
van andere socialistische partijen
toetsen, een programma hebben ontwik
keld. dat volkomen „modern" aandoet.
De aanwezigheid en activiteit v
talrijke illegale organisaties in de regime
kampen van Workoeta is voor de zojuist
aangekomen Midden-Europeanen
schien wel het meest verbazingwekken
de fenomeen. Deze groepen zijn op natio
nale basis georganiseerd om de eer
dige reden, dat de leden van de diverse
nationaliteiten elkander in het algemeen
zeer goed kennen, en omdat alleen daar
door de waarborg is gegeven, dat spion
nen van de geheime politie niet in eer
organisatie kunnen indringen, waarin d«
menselijke en politieke betrouwbare elite
van een land in het betreffende kamp
is verenigd.
De groepen zijn kader-organisaties, die
opzettelijk klein zijn gehouden ,on
M.G.B. in het kamp zo weinig mogelijk
aanknopingspunten voor tegen-actiè tt
bieden. Hun activiteit kan ongevee* wor
den vergeleken met die der illegale groe
pen in de Duitse concentratiekampen
t
In 1953 boekte de M.G.B. een
groot succes door de arrestatie
van het reeds gekozen, illegale
stakingscomité in schacht 1 van
Workoeta.
1933—1945; bestrijding van het spionnen-
systeem, waarbij bijzonder gevaarlijke
spionnen ter dood worden gebracht zon
der dat de M G B er gewoonlijk in slaagt
achter de daders te komen; versterking
het nationale saamhorigheidsgevoel,
de belangrijkste morele factor tegen de
door de kampleiding gevoerde politiek
„nationale anoniemisering: materiële
hulpacties voor behoeftige gevangenen,
hulp voor zieke gevangenen in bijzon
dere gevallen, bijvoorbeeld door het in
zamelen van geld voor aankoop van een
anders voor gevangenen onbereikbare
hoeveelheid penicilline, technische voor
bereidingen voor het geval van oorlog.
over in dit artikel om begrijpelijke
redenen niet uitvoeriger kan worden be-
Zijn grootste succes in de actie tegen
de illegale groepen in de kampen van
Workoeta boekte de M G B. in 1953,
door de arrestatie van het reeds gekozen
illegale stakings-comité in schacht 1,
dat ten dele uit dezelfde personen be
stond, die ook de illegale verzetsgroe
pen leidden Daardoor werd het uitbre-
van de staking in mijn 1 verhinderd,
waarvoor de datum al was vastgesteld en
die het signaal zou zijn voor het
uitroepen van de staking in de vlak
bij de stad gelegen mijnen 8, 9. 10
en 11. Daardoor zou de staking vai
reeds stakende Noordelijke kampen
8. 7. 14—16 29 en de TEZ. (de in
aanbouw zijnde grote electrische
trale van Workoeta) op de in de
bijheid van de stad liggende kam
pen zijn overgeslagen. Daartoe is het
echter niet meer gekomen.
De leiders van de afzonderlijke groe
pen onderhouden met elkaar contact
door het uitwisselen van informatiemate
riaal, lijsten van spionnen enz. De meest
betrouwbare en de best-georganiseerde
groepen zijn die van Esten. de Letten
de Litauers. Het minst betrouwbaar
dikwijls s{erk door spionnen geïnfiltreerd
zijn de groepen van de Russen, hetgeen
begrijpelijk is, want hier ontbreekt de
band van nationaal verzet tegen de
vreemde onderdrukker, die bij de
dere nationaliteiten wel aanwezig
Het gebrek aan vertrouwen, dat karakte
ristiek is voor de betrekkingen tussen
de met-Russische groepen en de Rus
sische. gaat zelfs zo ver. dat zU dikwijls
niet eens de gebruikelijke informaties
uitwisselen.
Een andere, de relaties nadelig beïn
vloedende factor is het feit, dat de Rus
sische groepen meestal een zeer concrete
anti-kapitalistische en anti-Amerikaanse
politieke doelstelling hebben, terwijl alle
andere groepen in de eerste plaats
tionale doeleinden nastreven en er
overtuigd zijn, dat deze alleen door Ame-
Het overheidsbeleid lijkt meer en meei
te gaan in de richting van een maatschap
pelijk bestel waarin aan de zelfstandige
ondernemer een zo groot mogelijke vrij
heid wordt gegeven en daarmee een
zo groot mogelijke verantwoordelijkheid
om naar eigen inzicht de best moge
lijke economische beslissingen te nemep
Dit wordt met voldoening vastgesteld m
het jaarverslag over 1953 van het Ver
bond van Ned- Werkgevers.
Over de ontwikkeling in de naaste
toekomst zegt het verslag o-a.':
Daar het industrialisatieproces in de
komende jaren ononderbroken voortgang
dient te vinden, verwachten wij van de
overheid, dat zij voortgaat op de weg
welke aan de ondernemers die met
hun medewerkers deze ontwikkeling moe
ten dragen eea zo groot mogelijke
armslag geeft, niet alleen op financieel
gebied, maar evenzeer in de zin van zo
min mogelijk oelcmmeringen in de reëlo
sfeer.
Hoewel de reeds getroffen regelingen
op belastinggebied voor ons aanleiding
tot een zekere mate van tevredenheid
geven, vereist de verdere ontwikkeling
van ons bedrijfsleven, dat op deze weg
wordt voortgegaan. Het eindpunt is voor
lopig nog niet bereikt.
Een voortdurende vergroting en ver
breding van ons exportpakket zijn be
paald noodzakelijk. Alle pogingen tot
vrijmaking van het internationale han
delsverkeer dienen te worden aangemoe
digd. waarbij de medewerking van alle
Willy Cor sari
schreef speciaal voor LIBELLE een
meeslepend vervolgverhaal
Zolang jy by me bent...
geinspireerd door het gegeven van de ontroe
rende film van die naam. Een verhaal uit de hedendaagse
werkelijkheid, met het bedreigde huwelijksgeluk van twee
jonge mensen als inzet. Doe Uzelf niet te kort door dit
feuilleton te missen! In het nummer van 15 Mei verschijnt
aflevering. Opnieuw zal blijken dat U de beste
vervolgverhalen leest in LIBELLE.
EXTRA: leden uttk bel leuke kinderblad
TOMBOLA of naandelifki ten COMPLETE
ROMANBIJLAGE.
Mzietffiéérm
rikaanse hulp kunnen worden verwezen
lijkt. Zij zijn derhalve doorgaans pro-
Amerikaans.
Vanzelfsprekend is de kamp-M.G.B.
van het bestaan van deze illegale orga
nisaties op de hoogte. In hoeverre het
zijn agenten gelukt de organisaties bin
nen te dringen, is zeer sterk van twee
factoren afhankelijk de conspiratieve
ervaring en de techniek der organisato
ren van de illegale groepen en hun leden
alsmede ook van de kwaliteit van
„opernopolnomotsjik", de leider vai
kamp-M.G.B.
DE LUCHT TRILDE VAN HAAT
Voor politiek loopt men niet warm
maar als 't de vrijheid raakt
OP DE DAG dat Sowjet's gezantschaps-secretaris Vladimir Petrof in het
„pitch dark" verdween, bevond ik mij in Canberra. De boekhandelaar
in de winkel recht tegenover het regeringsgebouw, by wien ik myn och
tendblad kocht, constateerde dat het een heerlijke najaarsmorgen was.
Het geval Petrof? „Er gebeuren soms vreemde dingen in de politiek,
meneer", meende déze bewóner van de'regeringsstad. Een week later
was ik temidden van een vechtende, schreeuwende groep op het vliegveld
Mascot nabij Sydney; mevr. Petrof werd naar het vliegtuig „geleid". Men
was opgewonden; er werd aan de vrijheid geraakt. Typerend kenmerk in
de politieke gevoelens van de Australiërs
Er valt over de merkwaardige rege-
ringsstad in Australië, welke Canberra
heet, nog wel iets meer te vertellen,
hetgeen ik later eens hoop te doen, doch
ditmaal zij slechts geconstateerd dat het
op zichzelf een rustige .country-town" is
Alle „grote mannen" van Australië,
doch ook van vele andere landen ter
wereld, verblijven er voor korte of
lange tijd. Hier Ls immers de centrale
leiding van de Commonwealth, de zes
Staten van Australië, gezeteld. Hier. al
thans in de directe omgeving, wonen de
gezanten, ambassadeurs en hun ambte
naren. Daar woonde óók Vladimir Petrof
de Russische gezantschaps-secretaris. die
plots in het duister verdween, toen de
tijd voor terugkeer naar zijn vaderland
was gekomen
Voor de eerste maal in zijn geschiede
nis maakte Australië van nabij kennis
met de lange arm der politie-staat; in
het bijzonder op die avond, toen de lucht
boven het vliegveld Mascot trilde van
haat, nervositeit en mededogen.
Haat bij ae honderden immigranten,
waarvan de meesten de communistische
greep in hun land waren ontvlucht; ner
vositeit bij de regerlngs-amtbenaren:
mededogen in het bijzonder bij de Aus
traliërs, die de vrijheid zagen aange
rand.
Uit een andere wereld
Het was niet zo erg vreenul dat die
immigranten het hardst tekeer gingen;
zij wisten iets meer van hetgeen in de
grote wereld omgaat dan de Australiërs
Er werd op het vliegveld voor de Aus
traliërs een stukje uit een andere we
reld gespeeld, al was dit spel dan ook
bittere ernst
Vele Australiërs vochten gedurende de
laatste oorlog in de Pacific, doch zü
hebben weinig of geen ondervinding van
toestanden in andere landen. Waar
.vrijheid" ook anders wordt gespeld
De gemiddelde Australiër mist prac-
tisch iedere politieke scholing; zijn fun
dament isvrijheid.
Reeds toen men méénde dat aan de
vrijheid van mevrouw Petrof werd ge
raakt, liep een ieder warm.
Vermoedelijk óók die boekhandelaar
Canberra, waar het rustig en kalm
as op de ochtend toen Petrof verdween.
Toen enkele jaren geleden de Federale
regering een wet voorstelde, waardoor
maatregelen tegen het communisme in
Australië konden worden genomen, liep
tégen die wet. welke er niét
kwam. Men wilde een ieder vrij laten.
Een merkwaardig resultaat verkreeg
Indertijd een reporter, die tijdens de
presidentsverkiezingen in Amerika, in
de straten van Sydney een aantal man
vrouwen vroeg naar hun mening
omtrent de mogelijke uitslag van die ver
kiezingen.
Ongeveer de helft van het aantal geïn
terviewde personen had de interesse ont
broken om van het onderwerp enige
studie te maken; velen wisten nauwe
lijks de naam van de candidaten.
Een dame antwoordde..Eisenhower?
vzzzzVlT ZEI ANTON :vzzzzzz?<
Fica
Het antwoord, dat Anton vol
gens de schrijfster Fica ten Houte I
de Lange gaf, luidde: „Zo heer.,
zo knecht" zegt het spreekwoord.
Maar dat gaat in dit geval niet op.
Jij, Vera, weet aller harten te ver
overen, maar dat kan niet bepaald
gezegd worden van je hond. En
hierop uit Anton zijn grief".
Houte de Lange,
passend slot moesten raden, heeft
velen bezig gehouden Zij weten,
bij het lezen van het juiste antwoord al
wel, hoe hun kansen waren in deze
vreedzame strijd.
Er is één mevrouw, die al lezend
haar hoofd heeft zitten schudden. .,Wat
een man, wat een man. wat een slap
janus, die Anton", heeft zij gedacht
én geschreven. Maar die conclusie
was helemaal voor haér rekening, antwoord, omdat
want de winnaars hebben Anton toch zelfs de vraag naar Anton'
beter begrepen. Hij is er. over het al- omstandigheden
gemeen, vrij goed afgekomen. Al heb'
ben velen oog gehad voor het feit,
„het meisje, dat men nooit vergeet'
menig mannenhart een voorzichtig ge
koesterde herinnering is
Om Anton evenwel hals over kop
in Vera te laten verlieven, om hem.
terwille
doén vergeten, dèt heeft
erg geschokt. De inzenders,
doen. laten Anton niets anaers zeg
gen dan: „Jij bent 'n schat" Zij voe
gen er aan toe: ,,Hij zegt niets van de
h.nd". Dat is een heel nare oplossing!
Wat voor indruk moet die mevrouw
van mannen hebben, die Anton laat
zeggen: ..Voor mij is het wel een schat,
maar mijn vrouw zie je, die begrijpt het
natuurlijk niet". Nou, of ze het be
greep!
De mensen, die Anton, onder de in
druk van de charme van zijn buur-
huiselijke
ijn milieu") en
het kent de hond „negatieve eigen-
schappen" toe. Dat klinkt een eigenaar
in 'altijd plezierig in de oren!
Naast de diplomaten zijn er de ..grof-
omdat ze ook niet zo'n lief hondje
heeft en die Anton een beroep laat doen
op oude vriendschap, is waarschijnlijk
nimmer door zo'n hond in de benen
gebeten.
De inzendster, die haar eventuele
prijs bestemde voor „Loesje" in Arn
hem zijn wij zeer erkentelijk. Wy wil
len het overzicht van de oplossingen
niet besluiten, zonder melding te ma
ken van de inzending, die Anton laat
zeggen: ..Nou en of. was ik Mopsje
maar, en dan moest je me steeds aan
de lijn uitlaten, dat zou mijn vrouw
crg PrettiS vindenIn die pret zou,
n n" "'c<, 1 zo menen wij, wel veel leedvermaak
gemengd zijn óók. Tenslotte is het zo.
dat een men6 z'n beul naloopt!
een afstand te houden". Tot deze ca
haar zijn hele zending te behoren ook do Anton's die V.
k..„ ,„h wel gans maken. Zo.„ Kha, vèrdw
i klein hoekje"
aankomen, dan kunnen
en zoontje het beest ook
kennen Ze hebben het wel eens over
hem" Nou. en of! zo icen wy daarach
ter willen voegen.
De mevrouw, die Anton laat zeggen,
laten zeggen: „Zo'n lief dier dat zijn vrouw slapeloze nachten heeft,
heb ik nog nooit gezien", hebben de
man ook niet zéér hoog.
BEVONDEN ZICH onder onze
lezers ook ware diplomaten. Zij
laten Anton in zijn moeilijke omstan
digheden zeggen: ..Inderdaad vind ik
Mopsje óók een schat. Zodra ik hem
grijpen, omdat jij vaak alleen bent.
Maar er zijn andere mensen, die er an
ders over denken. Hij vertelt dan hun
in deze buurtof: ,"lk ervaringen. Anton geeft Vera de raad
waarschuwen, een onge- haar Mopsje thuis te houden, dan
vinden de buren Mopsje ook 'n schat",
al wat mensen. De tweéde winnaar, J. v. d. Haak
echte huichelaar Verwey schrijft: „Voor jou wel ja
~|H En hij moest het ook niet wagen om
niet lief voor je te zijn, waar ik bij
was. Maar hij is zo bang, dat je ook
maar iets van je genegenheid aan ons
zult schenken, dat hij, blaffend en bij
tend. de hele buurt onveilig maakt."
FR
i
vond ik hem al allerliefst, doch
mijn milieu maakte spoedig kennis
mei zijn negatieye eigenschappen
Dat is, m zijn soort, een meesterlijk
Prijswinnaars—
1. Gerda Marseille, von Bön-
ninghausenlaan 10. Lisse: f 10.—
2 J. v. d. Haak Verwey. Oegst-
geesterweg 4. Rijnsburg: f 5.—.
3 M de Groot, Pieter Florisz-
straat 31, Alphen a d Rijn: f 2.50
M. de Groot, in Alphen. die de derde
prijs won, schrijft: „Ja, nu hij zo in je
armen ligt, vind ik hem werkelijk aar
dig. Het is haast niet te geloven, dat
hij buiten zo'n rakker is. die mijn
vrouw en mijn zoontje de schrik op het
lijf jaagt".
Volgende week komt het nieuwe
verhaal van Fica ten Houte de Lange:
„Inspiratie of transpiratie".
Massa-huwelijk enkel
en alleen om geld
Zeven Deense burgerlijke amo-
tenaren hebben zich dezer dagen
in Kopenhagen een bruid uitge
zocht voor het meest fantastische
massa-huwelijk van deze eeuw.
Het huwelijk zal begin volgende
maand plaats hebben. Volgens de
toekomstige echtparen is er geen
sprake ran enige romantiek, na
een glorieuze bruiloft zullen alle
betrokkenen onmiddellijk schei
ding aanvragen.
Het motief is geldDe Deense
regering kent n.l. hogêre salarissen
toe aan gehuwde en gescheiden
ambtenaren dan aan vrijgezellen
Door deze onsmakelijke actie wil
men het belachelijke van de V>et
Spoedbehandeling in Kamers
Maatregelen tegen
hondsdolheid
(Van onze parlementsredacteur)
Het gevaar van hondsdolheid nadert
nze grenzen. Voorzover bekend zijn in
Europa nog slechts' Engeland, Ierland, Ne
derland. België, Luxemburg, Denemarken
e Scandinavische landen van deze
ziekte verschoond gebleven. Vooral
West-Duitsland heeft de hondsdolheid
zich zodanig uitgebreid, dat de kans op
infiltratie helemaal niet denkbeeldig ts.
nu de eventueel nodige maatrege-
:er bestrijding en voorkoming var
deze ziekte te kunnen treffen heeft mi
nister Mansholt, zoals dezer dagen ge
meld ls, een tweetal wetsontwerpen
wijziging en aanvulling van de Veewet
ingediend.
sferen heeft de Tweede Kamer
zich met beide wetsontwerpen bezigge
houden. Welke spoed hiermee Is betracht
ls duidelijk, wanneer men weet. dat het
tweede wetsontwerp pas eergisteren ls
ingediend. De Eerste Kamer zal eenzelfde
spoed betrachten; het Is de bedoeling, dat
dit Hoge College reeds a.s. Dinsdag beide
wetsontwerpen naar het staatsblad helpt
dirigeren.
Aan het korte debat werd gisteren
In de Tweede Kamer deelgenomen door
de heren Van der Heuvel (A.R.). Vonde
ling (P v d.A.), Droesen (K.V.P.) en Beer-
nink (C.H.). Minister Mansholt, dankbaar
voor de snelle behandeling van zijn
stellen, deelde mee, dat gevallen van
hondsdolheid op enkele honderden
ters van de NederlandsDuitse grens zijn
geconstateerd. De kosten van Inenting
zullen door de betrokkenen zelf m
worden gedragen, overwogen zal echter
worden, het vaccin kosteloos ter beschik
king te stellen. Belde wetsontwerpen
werden zonder hoofdelijke stemming san-
genomen.
De voorzitter Prof. Gerbrandy, wenste
minister Mansholt geluk en merkte op,
dat het aan de Tweede Kamer der Staten
Generaal niet ligt, wanneer een Neder
lander door een Duitse dolle hond gebe
ten wordt
Ik heb geen verstand van paardenren-
ik heb nog nooit de naam van
dat paard gehoord
Vermeldenswaard was, dat de immi
granten met wie de reporter in aanra
king was gekomen, allen een gefun
deerde mening hadden, terwijl een Ne
derlandse damen zelfs een beschouwing
omtrent de politiek in Amerika ten beste
gaf! Dit alles geeft aan,-hoe „besloten"
de meeste Australiërs temidden van de
grote wereld leven en onbekend zijn,
met hetgeen zich daarin afspeelt
Men heeft spoedig een goedkoop soort
„nationale trots" gereed, zoals bijv. de
dame, die na het aanschouwen der film-
reportage omtrent het gebeuren rond
mevrouw Petrof enthousiast uitriep„Ik
ben trots een Australische te zijn.
Dat er andere en groter daden worden
gevraagd voor een nationale trots, reali
seert men niet.
Immigranten en politiek
Zoals ik hiervoor reeds opmerkte wa
in op Mascot vooral veel immigranten
aanwezig tijdens de ontvoering van me-
Petrof. Velen waren afkomstig
uit de Baltische Staten en Rusland. Zij
wisten waarover zij spraken
Langzamerhand gaat het grote leger
in immigranten zich in de Australische
politiek en verkiezingsstrijd mengen.
Dit jaar bU de grote verkiezingen voor
het Federale Parlement zullen naar
schatting honderdduizend „nieuwe
Auustraliërs" stemgerechtigd zijn. Zij
zijn afkomstig uit 25 niet-Britse landen
onder hen bevinden zich ook reeds
vele Nederlanders.
Het percentage moge dan niet door
slaggevend zijn voor het resultaat der
verkiezingen, doch feit is. dat thans reeds
ernstig rekening met genoemde „ver
sterking" wordt gehouden, oc^c omdat
:n gevoelt dat deze stemgerechtigden
het algemeen beter de waarde van hun
stembriefje kennen, dan de meeste
Australiërs.
De Liberale Partij b.v. heeft verkie
zingspamfletten verspreid in de Engelse-
Poolse en Duitse taal, terwijl de Labor-
Party eveneens bijzondere aandacht aan
-Australiërs" besteedt door per
soonlijke contacten. Ook de communisten
blijven niet achter en zoeken hun kracht
stichten van clubs, waartoe immigran
ten worden uitgenodigd, waarbij aanvan
kelijk de politieke sfeer wordt uitge
schakeld
In zekere zin is Australië een eiland
in de politieke wereld. Het kan zich die
weelde min of meer veroorloven, afge
zonderd doch niet afgesloten als
het is van de landen aan de andere
zijde der wereldbol.
Waar in Europa de politieke vuren
somtijds hoog oplaaien en naar alle kan
ten ccn verzengende hitte uitstralen,
blijft Australië (nog) buiten dat bereik.
Men leeft een eigen leven, óók in de
politiek.
Het „geval Petrof" is de eerste politie
ke sensatie van internationale strekking.
Hoé wijd die strekking zal zijn, zal op
het ogenblik dat ik dit schrijf, nog niet
te constateren.
Evenmin, óf en in hoeverre het ge
beurde van invloed zal zijn op de bia-
nenlendse politiek in Australië.
Mogelijk is ook, dat na het herstel der
- betrekkelijke vrijheid voor de
Petrof's. de Australiër# over zullen gaan
tot de orde van de dag en zeggen: ..And
that was that".
Zodat zelfs de boek- en krantenver
koper in Canberra het najaarsweer be
langrijk kan vinden..;..
Felle brand op de Bantam
na 4 uur bedwongen
Aan boord van het m.6. Bantam (kapi
tein E. C. J. Poot) heeft dezer dagen in de
deklading op het voorschip een korte,
doch tamelijk felle brand gewoed, in de
Indische Oceaan, ongeveer ter hoogte van
Ceylon. Na vier uren Ingespannen wer
ken en blussen, was men het vuur echter
geheel meester. Persoonlijke ongevallen
deden zich niet voor. De Bantam, die op
weg is naar Indonesië heeft haar reLa
vandaag voortgezet.
Order van een ton leverde
narigheid op
De vertegenwoordiger H. S. uit Den
Haag, die in eerste Instantie was ver
oordeeld tot negen maanden gevangenis
straf met aftrek wegens oplichting, hoor
de voor het Haags Gerechtshof bevesti
ging van dit vonnis eisen. In dienst van
Ohms HandelmU zou hij met verhalen
over een gefingeerde order van een ton
bij de Rotterdamse Lloyd en over een
door hem gekochte auto, kleine geldsbe
dragen hebben losgekregen bij zijn pa
troon. De verdachte ontkende dit, het
zouden voorschotten zijn geweest Een
verzoek van de verdediger tot onmiddel
lijke invrijheidstelling werd algewezen.
Arrest 21 Mei.
De Prot.-Chr Werkgemeenschap In de
P.v.d A telde op 15 Maart J I 4873 leden,
aldus het jaarverslag over de periode 1
Januari 1953 tot 15 Maart 1954.
Het vorige Jaarverslag vermeldde 4689
leden, d.w.z. 184 minder. Het aantal afde
lingen bedraagt 98 (vorige verslagperiode
93), verdeeld over 10 (In 1952 9) geweste
lijke federaties en één stedelijke federatie.
