KONINGIN JULIANA
jantje ^opp&
BELEVEN SPANNENDE AVONTUREN
104. Kort daarop Jcwam Jantje, die
voorlopig als boodschappenjongen dienst
deed, terug. De bakker maakte gauw een
der gereedstaande taarten af, door ze
met een lading slagroom te bedekken,
stak er een paar bloemtakjes in en gaf
Jantje opdracht, de taart naar mijnheer
Van der Hummes te brengen, die zijn
25-jarige bruiloft vierde.
105. Dapper stapte Jantje, de taart
voor zich uit houdend, door de straten.
Tot hij opeens van schrik verbleekte.
Daar kwam zowaar Doperwt, de krui
denier aan. Hij was net op weg naar de
belastingontvanger en dus danig uit zijn
humeur. Tevergeefs probeerde Jantje,
zijn hoofd achter de taart te verbergen:
de kruidenier had hem herkend! „Ja,
kruip maar niet weg, ik zie je wel!" riep
hij dreigend.
106. En toen Jantje de taart maar
steeds voor zyn, gezicht bleef houden,
brulde de man: „Wèg met die taart, zeg
ik! Ik wil je brutale gezicht zien!" En
meteen gaf hij een stomp onder tegen
het presenteerblad aan, zodat de hele
taart de lucht in vloog. Juist op dat
ogenblik stond mijnheer Rudolf van
Brammen, met z'n hoed in z'n hand,
op de autobus te wachten. Hij was ook
al uit z 'n hum, want de bus bleef weer
veel te lang weg.
108. Mopperend liep de kruidenier ver
der, terwijl Jantje, wiens muts door de
klappen wel drie meter ver gevlogen
was, luidkeels stond te huilen. Mijnheer
Van Brammen haalde de taart van zgn
hoofd en gaf er een nijdige schop tegen,
waarop hij met 'nvies gezicht de room
van zijn schedel veegde.
109. Wanhopig keek Jantje, door zijn
tranen heen, naar de taart... Ach, bij
na alle room was er af! Maar, als de
nood op het hoogst is. is de redding
nabij! Een jongmens, dat het hele on
geluk had aangezien, kwam naar Jantje
toegeslenterd. „We zullen die taart zo
netjes repareren, dat niemand er wat
van ziet. Ik ben metselaar en hier in
de buurt op karwei. Ga maar even mee
met die taart!" zei hij.
110. De jongen nam Jantje nu mee
naar een huis in aanbouw, vlak in de
buurt Daar stond een grote kuip met
vers aangemaakte kalk. De taartenre
parateur nam er met een troffel een
paar flinke scheppen uit en legde die
netjes boven op de taart. Jantje plukte
een grote margriet, zette die er in en
de taart zag er weer uit als nieuw. Om
van te watertanden.
111. Jantje vervolgde zijn weg en
belde tien minuten later bij mijnheer
Van der Hummes aan. De heer Van
der Hummes nam de heerlijke taart al
in de gang van de dienstbode over en
liep er verheugd mee naar binnen. Zo'n
fijne taart had hij van z'n leven niet
gezien, en een voorraad room zat er
op! Hmmm! Het puilde uit naar alle
kanteni
Wekelijkse bijlage Zaterdag 1 Mei 1954
krijgt eretitel van Londens timmerlieden gilde
Sobere pleclitiglieid op Vnjdag 7 Alei a.s. 111 Engelse hoofdstad
de
statige Drapers' Hall in Lon
den aan Koningin Juliana de titel
van „honorary Freeman of the
Carpenters' Company" worden ver
leend. Tijdens "een lunch, waaraan
een groot aantal aanzienlijke En
gelse staatslieden met hun dames
Een der vier van 1561 daterende kronen, die
jaarlijks gebruikt worden bij de verkiezing
van de „Master" en de „Wardens" van de
Carpenters' Company.
deelnemen, zal aan onze Koningin
de oorkonde, die haar benoeming
bezegelt, worden aangeboden in
een fraai bewerkt houten kistje.
Wat is de „Carpenters' Compa
ny"? Wie een eenvoudige vertaling
zoekt, zou kunnen spreken van het
„Timmerlieden-gilde". De „Wor
shipful Company of Carpenters",
zoals de oude, volledige naam luidt,
behoort tot de oudste „City gildes".
Uit de bijvoeging van dat woord
„worshipful" blijkt de aanhanke
lijkheid aan het geloof; het gilde
werd oorspronkelijk
opgericht als een broe
derschap van timmer
lieden op godsdien
stige basis.
Een oprichtingsjaar
is niet bekend; men
weet alleen, dat de
broederschap reeds in
de veertiende eeuw
bestond. Van 1433 da
teert het oudste „or
donnantie-boek", dat
in het Britse Rijks
archief in Chancery
Lane als een kostbaar
kleinood wordt be
waard.
Lang en bijzonder
interessant is de ge
schiedenis van dit
oude gilde, dat vol
gende week ook onze
Koningin zal mogen
kunnen rekenen on
der de groten der aar
de aan wie de bijzon
dere eretitel van „Ho-
aorary Freeman" werd
verleend. Na de dood
van veldmaarschalk
Smuts viel de eer te
beurt aan maarschalk
Montgomery; hij is op
het ogenblik de enige
levende Freeman.
de Carpenters' Company
diept, vindt, dat de eerste konink
lijke bewilliging aan het gilde ver
leend werd door Koning Edward
IV in 1477. Het was ook deze ko
ning die een officiële bewilliging
gaf voor het blazoen en de blazoen
spreuk „Honour God",
die de timmerlieden
reeds eerder officieus
in gebruik hadden.
Het eerste gildehuis
werd, volgens de oude
documenten, gebouwd
in 1429. In de 17e en
de 18e eeuw werd het
verbouwd en vergroot.
Bij de grote brand van
Londen in 1666 werd
het gebouw niet door
het vuur aangetast,
en de timmerlieden
stonden toen een ge
deelte er van voorlange
ge tijd af aan de manu-
facturiers, wier „Hall"
wèl afgebrand was.
Vooral in de tijd van de houten
huizen was de „Carpenters' Com
pany" bijzonder machtig. Geen huis
mocht worden gebouwd zonder dat
het gilde er toezicht op haid. Na de
grote brand had het vermeerderde
gebruik van stenen voor huizen en
werkplaatsen tot gevolg, dat de in
vloed van de timmerlieden afnam.
Hun activiteit verminderde echter
niet, hoewel zij van nu af aan niet
meer de „meester bouwers" wa
ren, die zij eens waren geweest.
Carpenter
Hall cm
1830).
de overheid te blijven, stond
de Carpenters' Company in die
moeilijke jaren na de brand, waar
in zij herhaaldelijk van verschil
lende zijden becritaseerd werd over
haar weinig brandveilige bouw
methoden, haar grote Hall af aan
de Londense burgemeesters, die
hun huis lieten verbouwen. Als
daarvan zit de Lord
Mayor nog in onze tijd elk jaar
aan bij een maaltijd, die door de
„Worshipful Company" wordt ge
geven.
Door een legaat van een bemid
delde architect was het gilde in de
zeventiende eeuw in staat een te
huis te bouwen voor behoeftige
timmerlieden. Later werden er
meer van dergelijke tehuizen ge
bouwd; honderd jaar geleden be
zat het gilde er een tiental.
Vier en een halve eeuw nadat
het eerste gildehuis gereedgekomen
was, begon men met de bouw van
een tweede, bij Throgmorton
Avenue.
Hetzelfde bombardement, dat in
1941 een ruïne maakte van de
Hollandse Kerk in Austin Friars,
vernielde ook die grote „Hall" dei-
timmerlieden met haar hoge zuilen
en haar grote ruime zalen. Alleen
de zwaar beschadigde muren ble
ven staan.
Ditmaal waren het de manufac-
turiers, die als een tegenprestatie
voor de in 1666 verleende gastvrij
heid, hun voor oorlogsgeweld ge
spaard gebleven gildehuis, de
Drapers' Hall, aanboden aan de
timmerlieden.
Vandaar dat de plechtige instal
latie van onze Koningin in de
Drapers' Hall zal geschieden! (Met
de herbouw van de Carpenters'
Hall wordt binnenkort een aan
vang gemaakt.)
"C1 N hoe komt men er nu toe
eretitel aan Koningin Juliana
te verlenen?
Voornamelijk omdat de betrek
kingen van de „Carpenters" met
de Nederlanders zo hecht en zo
oud zijn.
Voordat vier eeuwen geleden de
Hollanrdse Kerk in Austin Friars
gesticht werd, hielden de in Lon
den wonende Nederlanders al hun
godsdienstige bijeenkomsten in de
Carpenters' Hall. Door de eeuwen
heen heerste er een goede ver
standhouding tussen de Hollanders
en de Londense timmerlieden.
Door het feit, dat de Hollandse
Kerk en de Carpenters' Hall tijdens
de oorlog tegelijk verwoest werden,
gevoelen de „Carpenters" zich
meer dan ooit met ons land ver
bonden. Zij hebben voor ons
nieuwe kerkgebouw trouwens ook
een mooi raam geschonken.
Denkend aan de
voorliefde der Engel
sen voor oude tradi
ties en oude unifor
men, zal men wellicht
menen, dat de plech
tigheid in Drapers'
Hall gepaard zal gaan
met veel ceremonies
en met veel praalver
toon. Dit is echter
niét het geval.
De benoeming ge
schiedt, zoals wij hier
boven reeds vermeld
den, tijdens een lunch.
Koorzang en de mu
ziek van een orkest
zullen de maaltijd op
luisteren. De gasten
zullen in het zwart
gekleed zijn. Wel zal
de „Master" van het
gilde zonder twijfel
zijn oude kroon dra
gen en wel zullen er,
evenals vroeger, inge
wikkelde volzinnen
door hem voorgelezen
worden om de benoe
ming te bekrachtigen!
Na verwoesting van Carpenters' Hall in de laatste oorloghoudt de Carpenters Company haar bijeen
komsten in Drapers' HallHier geschiedt ook de installatie van Koningin Juliana.
J. VAN RHIJN
