Mars Bij Babylon even de ruïnes van nabij bekijken SO et. Proces-Marie Besnord wordt een Franse comedie NOG GROTERE KEUS! Waarom de Zondag in de Zesde Int. Tulpenrallye? 5 DINSDAG 23 MAAST 1954 W1M DUSSEL TUSSEN BAGHDAD EN BASRAH Tocht over een verschrikkelijke haast onbegaanbare weg DAT IS WERKELIJK een alleraardigst reisje van Baghdad naar Basrah, dat ik u van harte kan aanbevelen. Alles wat u nodig hebt is een scooter, wat bagage niet minder dan honderd kilo een warme dag met een felblauwe lucht, een hoogstaande zon, een weinig (vooral niet te veel) benzine. (Dit laatste vanwege het brandgevaar in de woestijn: er is daar niets om te blussen, behalve wat zand). Neemt u, over deze materie gesproken, vooral wat zandgebakjes en -vormpjes mee. De eerste om op te eten als u eens honger mocht krijgen, de tweede om een nieuwe voorraad te bakken voor het geval u mocht verdwalen of het zó prettig vindt dat u nog een tijdje blijft. Een schep is ook aan te bevelen: u kunt er mee eten, de scooter uitgraven of de befaamde kuil graven dit keer niet om een ander, maar om er uzelf in te laten vallen in geval van moedeloosheid. (Kom, kom, niet zo gauw in de put zitten!). Als U een beetje shockproof bent, beetje zanddicht, niet al te dorstig e: het bezit van een goed gesternte, dan mag u bést mee het is anders zo zaam! O, de weg lijkt ook goed in het be gin, dat zou ik bijna vergeten! De eerste tachtig honderd kilometers is zelfs ge asfalteerd met hier en daar een klein kuiltje, om er alvast aan te wennen, Bij Babyion moeten we beslist niet ver geten even rechtsaf te gaan om de ruïnes te zien. Van de hangende tuinen (dat Boekbespieking Basic Information on Indonesia, uitgave van het ministerie van Voorlich ting der republiek Indonesia, Staatsdrukkerij Djakarta. (204 bladz., prijs niet vermeld). De bedoeling van dat werkje is een grondslag te leggen voor de kennis van Indonesië. Jammer genoeg is deze grond slag niet overal deugdelijk. Vooral in (historisch opzicht is er veel op aan te merken. Veel opmerkingen komen neer op een goedkope anti-Nederlandse pro paganda, waaruit blijkt dat de schrij vers niet op de hoogte waren van de toestanden of niet wensen, dat de lezer daarvan op de hoogte komt. Vooral is dit merkbaar in het artikel over het onder wijs, dat terecht niet ondertekend werd. De opmerkingen over de vroegere Ne derlandse pers in Indonesië zijn belache lijk. Het artikel van de Amerikaan George Mc. T. Kahin wijkt wel ver af van de tegenwoordige werkelijkheid. Als men leest hoe er wordt afgegeven op de oude volksraad, die overigens verre van volmaakt was, dan moet men een dergelijke opmerking wel zeer ge durfd noemen voor het propaganda- bureau van een land, waar men geen ge kozen parlement kent, de verkiezingen op de lange baan schuift en de grootste volkspartij stelselmatig van de verkie- zingscomité's uitsluit. Als men de don kere schilderingen van het koloniale re giem leest, dan denkt men aan de hui dige massa-arrestaties, de persoon vrij heid, het gemis aan rechtszekerheid, de bloedige opstanden, de vlucht van hon derdduizenden uit onveilige streken, de communistische actie tegen bekwame bestuurders, enz. Gelukkig zijn er ook goéde artikelen in dit boek en dit be hoedt het werkje er voor een stuk anti- Indonesische propaganda te worden. Een verkwikking is de onpartijdigheid en kundigheid van dr Leimena, die over de moeilijkheden van de gezondheidszorg schrijft. De artikelen over de schrijvers en schilders van het land zullen ieders belangstelling wekken ook het econo misch artikel van dr Soemltro met zijn waarschuwing, dat men moet produce ren of ondergaan, doch hij geeft deze raad slechts terloops zonder krachtig stelling te nemen tegen de huidige ont bindingsverschijnselen. Mogen er tijden komen, waarin met met meer genoegen de Indonesische propaganda kan lezen. Mr J. J. W. toch in Babylon?) is niet zo érg veel te zien; het is alles steen, stof, zand en hitte en U behoeft niet eens entree te betalen om dat schoons te zien. Laten we maar gauw doorrijden, want de weg is hier ehwég laten we zeggen. De wereld houdt op in Babylon: U moet het zelf maar verder vinden. Nou vinden, vin deneen soort spoor loopt er hier van al die wagens, auto's, kamelen, ezels en mensen die dit gezellige weggetje wel eens gaan lopen. Zullen we dus maar? Het is nét een raadseltje: Het schokt en het dreunt, het knarst en het piept. Het valt om. het staat en het zit vast. Het rijdt, waggelt, wankelt en zigzagt Verder zit er iemand op, die zucht, kreunt scheldt en soms bepaald angstig kijkt en het geheel is omgeven door zand. Rara? Maar nu even echt: het viel niet mee. De weg was intens slecht en het idee. een kleine 500 kilometer zo dóór te moe ten gaan was niet bepaald opwekkend. De wereld is altijd vriendelijk, want de mensen zeggen overal dat het hier wel iswaar een „rot"-weg is maar dat het ver derop beslist béter, ja véél beter zal wor den. Ze willen je altijd helpen, de arme drommels in de lemen hutten langs de weg, de chauffeurs in karkassen van wa gens, de eenzame bewonèrs midden in deze woestenij van zand en graspolletjes. Urjunction Zo zwoeg je verder, uur na uur. zon staat hoog en het zand blinkt fel. De motor gromt en trekt zo zwaar door al dat mulle, rulle grauw. En de weg., o houdt opeens helemaal op: we zijn ergens In Ur. „Urjunction" staat er op de kaart. Wat er daar bij elkaar komt weet nie mand. De olieleiding, de spoorweg, de mensen? De geleerden die hier opgravin gen doen? Je rijdt een kilometer of drie, vier zo maar vlak. langs de spoorlijn, zó vlak erbij, dat Je over de uiteinden van de dwarsliggers moet hobbelen wat een kwestie van gewoonte is. Moeilijker wordt het als bij het „station" een paar wissels en rangeerlijntjes opduiken. „U is trou wens verkeerd", zei iemand. „U had een paar honderd meter terug" (men bedoelt een paar kilometer, maar is wederom be leefd, „u had een paar honderd meter te- .want het is wel een beetje eenzaam tussen al dat zand en die graspollen. rug iets naar rechts moeten afbuigen. Nee, volgt U de pijplijn, rij er gewoon langs, dan komt U over een kilometer of tien (lees 25) weer op de weg". Nou vooruit dan maar. Dag mensen, dag Urjunction, dag rails! Pijplijn! Is het niet een genót hier langs te mogen rijden? Is het niet een éér zó maar, onbewaakt, vrij langs de olie te mogen rijden waarover de hele wereld vècht? Commissies trachten in Abadan te komen, conferenties worden gehouden, pijpleidingen in Arabië en Israël angst vallig bewaakt. En hier ben je zó maar olieman. Zou ik die kraantjes eens even open of dicht draaien? Eén kwart slag mis- draai en de (gevangenls)doos is open! Twee draaien en de United Nations den van hun apropos gebrachtGek, vindt u? Ja, maar hier word je ook beetje gek hoor! O, daar is de weg al- Naai nergens De spoorlijn is weer het houvast spoorlijn met de telegraafpalen. Ik geloof dat die lijn naar nergens loopt: de horizon is nauwelijks te zien. De palen langs de lijn worden kleiner en kleiner en héél op het eind van het zand staan ze als in het water maar dat is gezichtsbedrog, want het is daar even zanderig als hier. Er werken wél mensen aan de lijn, die allemaal opkijken als je langs komt en het hoofd schudden. Wat ze doen, die lui? Zand scheppen tussen de biels. In Holland is dat erg ingewikkeld: dan moe ten er speciale treinen lopen, die andere treinen niet mogen storen. Dan werken ze 's nachts bij het licht van lampen, het gaat met ploegenstelsels, enfin héél ge compliceerd. Hier is dat simpel: zand is wel genoeg en de mensen wonen blijk baar in die hutten die je elke vijf kilo- r langs de lijn ziet staan. Er komt misschien wel ééns per dag een trein langs en die fluit dan hevig, omdat de| helft van het aantal werklieden tussen de; rails ligt te slapen. O, kijk uit, de rails gaan hier en daar links afbuigenVol gens de kilometerteller is het nu dus nog een kleine tweehonderd kilometer. Vlug zei U? Ja, maar er is inmiddels één avond voorbijgegaan, waarin we vier donker hebben gedobberd en een paar uur hebben geslapen in een kleine neder zetting waar zelfs de burgemeester verwelkomde. Maar je kunt toch niet al les schrijven in een zanderig verhaal als dit? handhaaft kwaliteit en de prijs van Uitkijken schien en ik sta op de voorpagina! Eén nog vier Uitkijken dus: de rails zijn opeens weg. De sporen van de auto's zijn het houvast Hopelijk verdwalen we er niet in jongens. Een beetje moeilijk wordt het wel: de sporen worden breder en breder, alsof een parade gehouden is hier, waarin met z'n twintigen naast elkaar gereden hebben. Een beetje links aanhouden, anders komen we straks in Kuweit terecht, wat paar honderd kilometer uit de rich ting is..,. De sporen worden wel wat breed hier: je kunt kiezen tussen uiterst links en uiterst rechts net als in de politiek en de afstand is hier ook wel ta melijk groot: vijf tien kilometerGe lukkig is de zon nu helemaal weg, zodat prachtig kunnen oefenen in het van een carburateur in het donker. Er springt slechts één veertje r dat vinden we zó terug in het schone zand. (Terwijl WIJ zoeken gaat U iets anders lezen in dit blad, want •rhaal begint te vervelen ik geef dat toe). Goed, we gaan dan verder en rijden df uur met een snelheid van twintig kilometer verder, waarbij we genieten van de sporen van Michelin, Dunlop, Vredestein, Continental. Een nare vlakte hier en wat een verve lende kleur: zandkleur! Een het is zc warm en zo fel en mul! Boem, daar lig gen we weer nou, U valt zacht, dat is een gelukKom, laten we meteen blijven liggen, wat zandgebakjes eten, een paar eieren waarin op de efl dere manier zand gekomen is, plus wat zandwater drinken, dat we, als goed woestijnkenner natuurlijk mee hebben genomen uit het liefelijke Basrah sen haakjes, heeft U het even gekóókt Zon valt... Maar kom, we moeten verder! De neigt al aardig ter kimme, zoals de manschrijvers dat altijd zeggen! Het lijkt anders wel of die zon hier valt inplaats van nejgtl Nauwelijks zijn we drie of keer omgevallen of het IS al donkerl Juist dan horen we wat geknars in onze motor: blijft me daar de gashandle steken! Gauw even in het handige boek je kijken dat we bij ons hebben en waar in staat dat „men de carburateur uit elkaar neemt en er voor zorgt dat geen stof. modder of zand kan binnen dringen bij het schoonmaken". Fluks dus even he' ding afgeveegd met onze zanderige zak doek, en daarna de schone onderdelen in het eh.. zand gelegd Tegen de tijd dat we dan niet n weten of we voor of achter op c zitten, of we rechtop, dan wel hoek van 45 graden met het weg dek rijden, tegen de tijd dat onze plastic- voorruit volkomen aan diggels ligt te ogen zo rood zijn als de meest link- vlag van de politiek dit keer als zweren hier nimmer, maar dan ook nimmer één goed woord over te zullen schrijven, maar de boot te nemen en te- aren tot we het water van de Maas zien, tegen DIE tijd doemt daar héél in de verte licht op: Basrah. Het is het felle licht van het brandende olie- gas. dat je ziet op zestig en méér kilo meters afstand. En als deze brandende kwestie na nóg eens drie uur vallen en opstaan zó dicht bij is, dat je de warmte vóelt, dan ben je werkelijk in Bas- Ik geef toe, het is een melig zandver- haal. Ik zal hier nooit meer over schrij- en, ik zwéér het U: Zand erover? Wim Dussel (vanaf heden zandhaas). „Vallen en opstaan. Woedende rechters, dwaze getuigen en lachend publiek Het proces tegen Miarie Besnard dreigt, ondanks de ernst van de zaak, toch een soort publieke vermakelijkheid te wor den. Gisteren werd een der 'belangrijkste getuigen van de aanklager, de 63-jarige Auguste Massip, door de rechtbank ge hoord. Masslp was degene, die het eerste van Marie Pintou hoorde, dat Marie Bes nard haar man vergifltigd zou hebben. Hij had aan de hand van een medisch woordenboek vastgesteld, dat de ziekte verschijnselen van Leon Besnard op ar senicumvergiftiging duldden en had daarna de politie gewaarschuwd. Massip was nog steeds een voortvarend man. Niet zodra was hij de twee treedjes van de getuigenbank opgestapt, of hij beet (Advertentie) Thans VIER mogelijkheden I Zeer zeker zal het voor de talloze vrou wen en meisjes, die dagelijks haar huid met Castella zeep verzorgen, een verras sing zijn te vernemen, dat de Castella- fabrieken thans haar vermaarde serie zeep wederom heeft uitgebreid en wel met de Seringenzeep. Hierdoor is niet alleen de keuze, maar ook de mogelijk heid tot afwisseling voor haar nog groter geworden. Deze Seringenzeep is een zusje van de zo bekende Bloemenzeep met haar fijne rozengeur. Ongetwijfeld zal ook dcc jongste spruit van de Castella zeepfamilie de harten van de Nederlandse vrouwen en meisjes veroveren! Thans bestaat er immers voor iedere vrouw een Castella Schoonheidszeep naar haar hart: de klassieke Castella Schoonheidszeep met de huidverjongende oliën (2 stukken 50 cent) Castella Spécial met het wonderbaarlijke schuim (32 cent) Castella Bloemenzeep (rozen of seringen; 20 cent) de rechters toe: „Ik bewonder het geduld van mevrouw Besnard. De misdaden zijn in 1947 gebeurd en nu is het 1954. Me vrouw Besnard had al wel eens dood kunnen gaan." De rechter liet Auguste uit de zaal verwijderen. De zaal bulderde van het lachen, vooral ook bij de verklaringen van Massip6 broer Joseph, die stokdoof was. Een deur waarder brulde de vragen van de edel achtbare in het oor van Joseph, maar deze bleef nijdig zijn betoog voortzetten. Wit van woede liet de rechter Joseph wegbrengen: „Ik heb er genoeg van. wij zijn hier niet in de comedie." Nadat er enige andere getuigen waren gehoord, werd Auguste Massip weer binnen ge haald, die nog steeds erg opgewonden was. De rechter verzocht hem zich tot de zaak zelve te beperken, doch Auguste ratelde maar door. Vertwijfeld riep hij uit, toen hij weer een opmerking van de rechter kreeg: „Ik haast me al, ik doe niet anders, maar mijn getuigenis is be langrijk. want ik heb de zaak aan het rollen gebracht U valt me steeds in de rede en nu weet Ik niet meer waar ik gebleven ben" De zaal kronkelde zich van de laoh en tenslotte liet de rechter Auguste voor de tweede maal de zaal uitzetten. Marle Besnard bleef onbewo gen en beschuldigde de getuigen er slechts van onwaarheid te spreken. Minder pachtboerderijen in Noordoostpolder In de Noordoostpolder zullen dit Jaar 140 pachtbedrijven worden uitgegeven. Dat is 45 minder dan het aanvankelijke plan was, maar weinig minder dan de uitgiften van de laatste jaren. Ernstige moeilijkheden ontstaan er dan ook niet, zo heeft minister Van de Kieft op schrif telijke vragen van het Tweede-Kamerlid Engelbertink (KVP) geantwoord. .Voorbeeldige" opvoeding CofTTlrM P B Ba» 6 Coc—nVog»- als u een beetje shockproof bent kunt u meerijden Verlening van vergunning Particulier vervoer gaat vóór N.S. Maar bestaande aanspraken blijven van kracht Minister Algera is van mening dat het goederenvervoer per vrachtauto en binnenschip in de eerste plaats een taak van de particuliere ondernemers is. Het algemeen maatschappelijk belang wordt hiermee volgens hem het best gediend, De N.V. Ned. Spoorwegen of dochter ondernemingen daarvan zullen haar vervoer niet kunnen uitbreiden tenzi; dere ondernemingen in het vervoer kunnen of willen voorzien. Dit heeft mi nister Algera geantwoord op schriftelijke vragen van de Tweede-Kamerleden Pos thumus (PvdA) en N. v. d. Heuvel (KVP) Toen de richtlijnen voor het verlenen van vergunningen werden ontworpen, was het advies van de vervoerscomrr der Sociaal-Economische Raad nog niet bekend. Dit advies heeft op de richtlijnen dan ook geen invloed meer uitgeoefend. Overigens deelt de minister in beginsel het standpunt van de minderheidsnota die bij het advies was gevoegd. Dit stand punt houdt in, dat het overheidsbedrijf beperkt dient te blijven tot die gebie den waarvoor overheidsexploitatie strikt noodzakelijk is. De minister meent evenwel dat erken ning van een bestaande, historisch ge groeide toestand een uitzondering op het algemene beginsel kan wettigen. De be staande historische aanspraken van d» Ned. Spoorwegen en haar dochteronder nemingen worden daarom erkend, i bij nieuwe aanspraken hebben particu lieren voorrang. Wijziging van deze richt lijnen vindt de minister niet nodig. Met een grote steen is vannacht der winkelruiten van een Hilv»rsu juwelierszaak ingeslagen, waarna ruir horloges zijn meegenomen, tot een waarde /an circa f 4000.-. ORGANISATIE WAS IN DWANGPOSITIE (Van een onzer verslaggevers) De Tulpenrallye, het internationale autosportevenement, dat Nederland in het algemeen en de Regionale Automobielsport Club „West" in het bijzon der zulk een welverdiende faam heeft gegeven, mocht zich bij haar laatste edities de derde, vierde en vijfde rallye in de belangstelling van heel Nederland verheugen, omdat de rit zich toen op weekdagen afspeelde en er geen Zondag mee gemoeid was. Bij de eerste en tweede rallye was dit ge deeltelijk wel het geval geweest, maar na dringende vragen van sportlief hebbers uit prot. christelijke kring werd een en ander naar ieders genoegen geregeld. Nu bij de aankondiging van de zesde rallye, die op 26 April begint moesten wij tot onze schrik ervaren, dat de organisatoren er weer de Zondag in hebben betrokken. Weliswaar is er voor hen die om principiële redenen niet op Zondag willen rijden, naderhand de mogelijkheid openge steld, al op de Zaterdag daarvoor te starten en de Zondag naar eigen be lieven als rustdag te gebruiken, maar een feit blijft, dat deze Zesde Tulpen rallye een sportevenement is, waarmee de Zondag is gemoeid. De RAC „West" heeft medegedeeld, open. op Zaterdag te starten, maar men dat het betrekken van de Zondag in dei kan daarmee het feit, dat er tientallen rallye. een uitzondering zal zijn. dat het wagens op Zondag starten, dat volgende jaren zeker niet het geval zal I rials dat zij door bepaalde omstandig heden gedwongen waren, zo te handelen. Daarom is het misschien interessant te weten, welke deze omstandigheden zijn. Vorig jaar startte de rallye in de roege ochtend van Maandag. Woensdag in de loop van de middag waren de wa gens in Noordwijk aan Zee. waar ze in een gesloten boulevardgedeelte werden geparkeerd, om te voorkomen, dat iemand voor de slotproef op Zandvoort wagen zou veranderen of repareren. Donderdagmorgen om negen uur vertrok de karavaan naar Zandvoort om daar de laatste klassementsproef te rijden. En doordat de tijd tussen aan komst en vertrek naar Zandvoort zo kort kon het gebeuren, dat de Fransman Becquart, wiens diskwalificatie later het hele klassement omver zou gooien, in «•en wagen, die eigenlijk in Noordwijk had moeten worden afgekeurd, naar Zandvoort trok om daar zijn klasse te .winnen". De wagen van Becquart vol deed niet aan de reglementaire eisen. de tijd voor technische keuring in Noordwijk was te kort om dit te consta teren. Pas na de race in Zandvoort kwam dit aan het licht. Dus als men deze en dergelijke onaan gename verwikkelingen wil voorkomen (aanvankelijk was de Engelsman Banks als winnaar gehuldigd, terwijl hij later zijn beker moest afstaan aan de Neder lander Van Zuylen van Nyevelt). moet men de tijd tussen aankomst in Noord wijk en vertrek naar Zandvoort veel ruimer nemen. Nu. dit jaar. wordt er op Vrijdag de 30ste April od Zandvoort ge reden en men wil de hele Donderdag •serveren voor gedegen technische keu- ng der wagens. Dus moest de aankomst op Woensdag niet te laat op de dag plaats hebben. Maar in verband met het feit, dat be paalde bergtrajecten in het parcours van de rallye voor alle deelnemers b.v. bij daglicht te rijden moeten zijn, om anders onrechtvaardige verdeling van de eisen te omzeilen, kon men die tijd niet naar achteren verschuiven tot de Zondag er buiten vieL De RAC „West" is van een en ander geschrokken, daar zij in de afgelopen jaren er zich een eer in had gesteld, van de Tulpenrallye een evenement te ma ken. waaraan iedere Nederlander en iedere buitenlander, gezien hun politieke of godsdienstige principes, zonder be varen kon meedoen. Helaas is men daarin dit jaar niet ge slaagd. Wel stelt men de mogelijkheid offi- „JPBÜ medewerkers op Zondag in touw moeten zijn niet weg werken. Zij doen daarmee afbreuk aan de goede naam van de rallye, die in het bijzon der bij de Engelsen die sport op Zon dag verfoeien zo hoog stond aange schreven. Dit weet de RAC „West" ook, en wij twijfelen er niet aan, of zU zal volgend jaar de Zondag er weer buiten weten te houden, desnoods door de gehele rallye iets in te korten. Slangenknakworst voor kieskeurige cobra Een slimme oppasser in de Londense dierentuin is er in geslaagd een koningscobra paardenvlees voor ring slang te verkopen. De koningscobra is een zeer vergif tige slang en een kannibaal. Dit exemplaar, Satan genaamd en drie meter lang van kop tot eind, tuil bo vendien liefst speciaal Engelse ring slangen hebben, maar die waren de vorige week uitverkocht. Satan ging prompt in hongerstaking en de directeur van de dierentuin zat met de handen in het haar. Toen verscheen de slimme oppasser ten tonele. Hij sneed een groot stuk sappig paardenvlees in repen, die hij aan elkaar bevestigde tot hij een enkele reep van ruim een meter had en naaide deze in de huid van een kleine python. Op een afstand leek het ge val. werkelijk op een slang. Zijn adem inhoudend, liet de op passer deze synthetische slang in de kooi van de cobra zakken, er voor zorgend, dat zij verlokkende kronke lende bewegingen maakte. En Satan liet zich werkelijk voor de gek houden. Hij vloog op de kunst slang af en werkte deze met bekwa me spoed naar binnen. Maar er is al een zending lekkere ringslangen on derweg. want al te veel paardenvlees zou Satan ziek maken. Joden blijven een machtig volk Het aantal Joden in de gehele wereld wordt geschat op 11.627.000, van wie er in Israël 1.463.000 wonen, aldus het nieuwe Amerikaanse Joodse jaarboek. Toch is het zo l Met en zonder luchtblaas (2) Voor niemand van ons sal het gewicht ten opxichie van het soeta wa- ten geheim zijn dat het gemakkelijker ter dus zwaarder wordt, zouden naar drijvende te blijven dan de. bodem zakken indien zy geen in- e water. En richting bezaten, waardoor hun soorte- ing spreken, lijk gewicht aan de nieuwe omgeving t voorstellen wordt aangepast. En omgekeerd, zou een i zwemt, de neiging heb- in het veel lichtere kunnen we ons toch bt dat het zwemmen in olie zakt. Goed beschouwd, zijn sicht i op een vloeistof, óf we tinken. Een het soortelijke gewicht andere uitweg is er niet. de niei Maar in zekere zin staat een vis regeld. hetzelfde geval. Een zoetwatervis Zoals gezegd, vissen die geen zwem- vloeistof met een blaas bezitten, zjjn in den regel bodem- telijk gewicht be- dieren, zoals bijv. de platvissen die bijsondt s. om de eenvoudige reden ben naar de oppervlakte te stijgen. Door yrtdurend naar de bodem vermeerdering of vermindering van de er in dit op- hoeveelheid gas in de zwemblaas, kan twee mogelijkheden: óf we het volume van dit orgaan echter gere- met Meer of minder moeite J geld worden, zodat dienovereenkomstig 1/ ...- r-- 'y-fce gewicht van de vis naar omgeving kan worden ge- die zich dt betrekkelijk licht so vindt, heeft even eens neiging te sin- ken. Werd hierin niet op een bijzon dere wijze voorzien, dan zouden al onze zoetwatervissen bo- demdieren zijn. Het blaas die hel de snoek of forel mo gelijk maakt lange tjjd in hel water on beweeglijk te blyt en Nu is het tvoord zwemblaas eigenlijk dend, omdat dit orgaan met het eigen lijke zwemmen weinig te maken heeft. Beter sou het dan ook zijn te spreken van lucht- of gasblaas, omdat met be hulp van dit apparaat het soortelijke gewicht van de ui» vergroot, of ver kleind kan worden. Vissen, die vanuit moeten doen zwemmende omhoog te komen. Maar, geen regel tonder uitsonderingen- Da haaien, die toch ze ker niet op de bo dem van de see leven, bezitten geen zwemblaas, maar des ondanks zinken sjj toch niet. Inlegert- men zij juist aan de oppervlakte van het water. Dit wordt hun mogelijk gemaakt door de lever die seer veel olie bevat, waardoor het soortgelijke gewicht van dit dier ten opzichte van het zeewater in een gunstiger verhouding komt. Laten uy ons na deze beschouwing over de wonderbaarlijke hulpmiddelen weer eens wenden tot de klassieke we reldwonderen, waarvan tharu het Mau soleum aan de beurt is. Daarover morgen. (Nadruk verboden).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1954 | | pagina 5