Mogen wij dansen z '4 Hongarije leert de babies verzorgen per postzegel 5 ZATERDAG 20 MAART 1954 II - Een woord tot de voorstanders dansvraagstuk niet kunnen doodzwijgen. Er moet gepraat worden. En tot de tegenstanders is gezegd, dat zij geen schijn van kans op een eerlijk ge sprek houden, indien zij hier niet spreken uit een warm en kinderlijk ge loof en het ook laten merken, dat het hun niet te doen is om de zede- meester te spelen, maar om op de bres te staan voor het koninkrijk van God. Als ik hier de uitdrukking „op de bres staan" gebruik, is het duidelijk, dat hier voor mijn besef iets aan de orde is als christelijke stra tegie. De eerste vraag aan de voorstanders zou nu deze kunnen zijn. hebt u daar erg in, dat een vraagstuk als dit en ons antwoord daarop iets te maken kan hebben met onze strijd voor het koninkrijk van God? Ik zou graag willen, dat we de kwestie op dit niveau konden bespreken. Dan kan ik nog weer eens tot de tegenstan ders zeggen, dat iedere Farizeïstische be nadering van deze dingen, ronduit ge zegd. schade doet aan de zaak van het koninkrijk van God en de kennis van onze God en Heiland verhindert. En dan kan ik tot de voorstanders al dadelijk duidelijk zeggen, dat het hier niet over wissewasjes gaat. Maar er moet een weinig orde in de behandeling van de zaak gebracht wor den, en daarom zou ik mijn woord tot de voorstanders willen groeperen rond drie vragen. De eerste is: wilt u de bezwaren van de anderen begrijpen? De tweede luidt: wilt u de bezwaren zelf voelen? De laatste vraag is: wilt u de bezwaren als Christen Begeleidende {actoren ■ty/ANNEER ik begin met begrip te vragen voor de bezwaren van de anderen, heb ik vooral die op het oog, welke ons voorhouden, dat het bij dit vraagstuk niet over dansen-zonder- meer gaat. In het vorige artikel heb ik reeds iets meegedeeld van de resultaten van enquête onder de jongens en meisjes, die lid zyn van de Gereformeerde kerk te Amsterdam, in het Centrum hoofdstad wonen en toen ze de vragen beantwoordden, tussen de 16 en 24 wa ren. De antwoorden zeggen: 25 pet danst. Er zijn meer dansers onder de ouderen dan onder de jongeren. Verschil tussen jongens en meisjes bleek er in dit op zicht weinig te zijn: alleen was opvallend, dat de meisjes die in het huishouden werken, minder dansen dan de verpleeg sters. de studerenden en de lui van kan toor. Het verschil tussen doopleden belijdende leden van de kerk kon worden verwaarloosd. Maar de jongelui uit de intellectuele milieu's dansten die uit een arbeiders- of een midden- standsgezin. Er bleek weinig verschil tussen leden van een J-V. en een M-V- de niet-leden van zulk een organisa tie- Verder: onder de dansers bevon den zich veel minder geregelde kerk gangers dan onder de nlet-dansers. Wanneer het kerkbezoek afneemt van 2 maal per Zondag tot zelden, neemt het percentage dansers toe vi tot 60De dansers hadden ook klachten, dat de prediking onvoldoen de is ingesteld op de jeugd en haar problemen. En de dansers waren in het algemeen nogal sterk mengde jeugdverenigingen; 't spreekt haast van zelf- Ik vroeg: wilt u de bezwaren tegenstanders begrijpen? Een ouderling van de kerk en een propagandist van de J-V. worden van deze begeleidende schijnselen niet enthousiast voor dansen. Wij zullen goed doen ons te liseren, dat begeleidende factoren de zaak zelf niet zijn. Mijn bedoeling is niet, dat het Christenmeisje en de Chris tenjongen, die dansen, even op het plekje de Farizeeër gaan staan en zich het publiek voorstellen met de be tuiging: ik ben Zondag twee keer naai de kerk geweest en ik vond de preek best. Ik weet. dat het dansen het kerk- Zï Advertentie miste opeens zelfvertrouwen en dat in haar eigen keuken. Niets wilde, niet» lukte. En dat voor een vrouw, bekend om haar verzorgde maaltijden. Totdat zij merkte dat er iet» aan de maizena haperde, 't was niet de maizena die ze gewend wa»; de naam DU RYE A stond niet op het pak. Zeker, ze had MAÏZENA DURYEA gevraagd, zoal» altijd, maar nu stond er iets ander» in de kast. Zo zie je: Wel gevraagd, maar niet gekregen. Iets om te onthoudenVoor een» en alt\jd: Niet alleen Maizena DURYEA vragen, maar ook opletten dat U inderdaad DURYEA krijgt. Boekbesprekingen Ik dien een stralende heer Puck Beer; uitgegeven bij De Tijd stroom te Lochcm. (247 blz. Prijs 7,90) Greta Baars—Jelgersma vertaalde dit wonderlijke boek uit het Zweeds. Het is geschreven in de trant, die ons in de Scandinavische landen vreemd schijnt, temeer daar het verhaal ergens aa Middellandse Zee speelt. Maar wa: we denken aan de wonderlijke verhaling van kobolten en bosnimfen, die in Zwe den de ronde doen, dan behoeft het niet langer te verbazen, dat deze schrijf ster ons in zo'n wereld van fantasie en verdichting binnenvoert. Al heeft Harle- auin een menselijke gestalte, zijn persoon blijft tijdloos; hij ervaart wat zoet en bit ter is in het leven. Maar eigenlijk doet het verhaal er helemaal niet toe. Het is de compositie, dde het boek zo bijzonder doet zijn. Geen lectuur voor een opper vlakkige lezer, maar een stuk proza dat ver uitsteekt boven het gemiddelde, Het is de eersteling van een schrijfster, die boordevol fantasieën zit, die al schrijven de zich verliest in de tafrelen, welke zij schildert. Daardoor tovert zij een kleur, een ning en een lyriek, die boeit en dll ook kan verrukken. sen stukken gevaarlijker dan de ouder wetse. We zullen het Henri Borel laten zeggen. Henri Borel geldt niet voor preutse mijnheer. Hij was ook bereid een vurig pleidooi te houden voor echt mooie dansen. Maar hij heeft eens ii| Haagsch Maandblad ronduit zijn mening gezegd over wat toen de laatste dansen waren: Foxtrot. Boston, One Step, Step, de diverse Blues, Shimmy', Charlestons. Hij had enorme bezw; Al dat heenschulfelen en knikken bibberen en draaien en quasi-gracleus/ quasi-elegant likkebaarden en knoeien en wringen gaat naar de verboden daad toe. zegt hij letterlijk. Men mag het ont-, kennen en verbloemen en het veront waardigd van zich afwijzen, maar er helpt geen lieve Moeder aan. het is zo. Niet alleen de bewegingen van de dans zelve, maar mogelijk in nog sterkere mate. de de voorstanders zich goed indenken, dat de tegenstanders hier zorg koesteren voor het welzijn van de kerk. Een zorg, die men met vrome woorden niet wegwimpelt. Nog zo'n begeleidend verschijnsel! Ik sprak met een student, die een belang rijke functie heeft in het studentenleven aan een van onze rijksinstellingen voor hoger onderwijs. Hij klaagde er over, dat de mensen zo moeilijk te porren zijn voor een ouderwetse, vrolijke bijdrage aan een studentenfeest. Vroeger, zei hij, kwam er heel wat kijken om zo'n feest gezellig te maken. Er waren allerlei staaltjes van geestigheid en vernuft Er was een mentor en een revue, een toneelstuk en er werd gespeecht. Nu hebben ze een gemakkelijker gezelligheid te bedrijven. Er wordt ge danst. Dat gaat vanzelf. Het vraagt geen intellectuele inspanningen en ook geen humor. Alweer, ook hierover valt ta praten. En men moet niet generaliseren. Toch is het een feit, dat gaan dansen als slot van een fuif, vergeleken met andere ty pen van prestaties, een vrij goedkope ge schiedenis is. De jongeflui komen er te gemakkelijk af. Het is een vorm van vrije-tijdsbesteding, waar weinig „cul tuur" in zit. door gaan. Er kan over de jurk gesproken wor- mijn tweede vraag. De het noodzakelijke Zo kunnen t het geld en o\ den. Ik ga na voorstanders gesprek af, Indien zij i hebben. Wezenlijke elementen £)E TWEEDE VRAAG was: Wilt u de bezwaren zelf voelen? Want ze zijn er. Dansen is beweging en rhythme. Dansen in de vorm, waar het hier nu over gaat, bij de moderne gezelschapsdans, is ook erotisch spel. Daarom heeft het geen zin, hier over het dansen van Mirjam en David te spreken of over hemelse reidansen. Bij de dans. waar wij het over heb ben. is altijd de omvatting van het meisje, wellicht een onschuldige aan raking, maar meestal een contact, dat anders niet geduld zou worden. Het erotisch spel Is niet verboden. Maar het heeft een risico; wie het speelt, zet zijn kuisheid en ingetogenheid in: hij kan ze er mee verspelen. „Een ieder, die een vrouw aanziet om haar te begeren, heeft in zijn hart reeds echtbreuk haar gepleegd." Wat dat betreft, zijn de moderne dan- „In elke moderne danszaal, welke ook, heerst, voor de niet-kuddemens aan- voelbaar, maar verkapt quasi fatsoen lijk, door de „society" hypocriet gene geerd, listig gecamoufleerd^ en omdat de kudde haar gezamenlijk ondergaat als heel gewoon en behoorlijk aange nomen.: de wulpse atmosfeer, te gevaar lijker omdat ze niet openlijk is en zich niet geeft voor wat ze is". Men zou vrijwel het gehele artikel kun nen aanhalen. Onmiddellijk op de geci teerde passage volgt: „De verontschuldigende praatjes „behoorlijk" en ..netjes" dansen dezer heimelijk wellustige, geraffineerd en perverse sensuele dansbewegingen, zo dat „niemand er aanstoot aan neemt", zijn larie-farie. Men kan deze dansen onmogelijk „fatsoenlijk" dansen, trekt men er nog zo'n quasi fatsoenlijk gezicht bij en houdt men zich nog in. De manier, waarop het dansende paar elkaar omvat houdt, is al uit de schijnheilige Boze. Kijk maar eens open ogea op welke manier het i nen- en vrouwenlichaam tegen elkaar aangevlijd zijn, en hoe zij onvermijde lijk op de bewegingen reageren, en laa u dan verder maar niets wijsmaken". Een dergelijk citaat is koren op de mc len van de tegenstanders, ik weet het. De voorstanders wisten al lang wel, dat zo over gedacht en zo over gesproken wordt. Ze vinden het overdreven en ze werpen deze voorstelling met veront waardiging van zich af. Ik wil hen dan echter nog een vraag stellen. Hebben zij wel eens gelet op de geschiedenis va gezelschapsdans? Ik kan daar nu breed op ingaan; in mijn in het vorige artikel genoemde boek heb ik er i meer over geschreven. Hier kan ik alleen van zeggen, dat de geschiedenis van de dans ons leert, dat er telkens weer nieuwe dansvormen uitgedacht den om de bestaande te helpen aan nieuwe prikkeling. Daarom is een scheut van de vroegere volksdansen toegevoegd aan de dans der edellieden, want die was zo saai. Daarom is uit de negerdansen uit die van de zeemanskroegen van Zuid- Amerika telkens iets overgenomen, een van de motieven van de dans te wezenlijken; het motief namelijk, dat de dansenden elkaar tot dicht bij de o gave schuiven. Als ik hoor dat vele jongelui uit Christelijk milieu, waar het vroeger vol strekt contrabande was, tegenwoordig dansen, vraag ik me wel eens met be zorgdheid af, of zij de openheid ei natuurlijkheid de onbevangenheid e sportiviteit, de ridderlijkheid en de zui verheid van hun gevoelsleven hebben, die hier toch wel in de eerste plaats nodig zijn. Want een Christen kan niet zo maar i-doen, omdat ze het allemaal doen. Hij behoeft zich niet te schamen voor grote reserve jegens wat groot mo reel risico in zich bergt; hij houdt het met Hem. die gezegd heeft: in dien uw rechterhand u tot zonde zou brengen, hak hem af; het is beter mei één hand het eeuwige leven in te gaan dan met twee in het helse vuur te wor den geworpen. Dit dus over de vraag, of de voorstan ders de reële bezwaren willen erkennen en of ze deze voelen? Want er zijn wei dingen zo funest als morele slijtage. Styleren J)E DERDE VRAAG was: wilt u de bezwaren als Christen serieus ne men? Wilt u er iets aan doen? Uit het streven naar een dansgelegenheid, die voor Christenen gepast is. kan worden afgeleid, dat men de bezwa ren serieus wil nemen, zal iemand zeggen. Accoord. Ik neem aan. da' men naar moreel verantwoorde dans- mogelijkheden zoekt, niet in de eer ste plaats om zich de criticasters van het lijf te houden en onder een Chris telijke naam toch vrolijk een on christelijk leven te voeren, maar om dat men aan het zoeken is naar een type dans, dat moreel niet gevaarlijk is. Want zoals de kleren de man ma ken, zo maakt een bepaald type dans de danser. Het kan de gevoelens groven en ze ook verfijnen. Al goede typen van dans zouden kunnen worden gevonden, zullen zij het ero tisch verkeer eerder zuiveren dan be derven. Ook de praktijk zal moeten leren, of hier een bevredigende stylering te vin den is. Ik ben het met de Haagse jeugd predikant ds Van Leeuwen eens, dat we het hier op den duur niet zonder meer kunnen vinden in repristinatie, in terugkeer tot oude vormen. Hij doet een hartstochtelijk beroep op musici, dichters en choreografen, om ons het lied en de gemeenschapsdans te geven, die passen bij deze tijd, bij het geschokte, gespannen, nerveuze, onevenwichtige levensgevoel van de jonge mensen van deze tijd. Maar zolang dit beroep niet gehoord lijkt mij als er een is de enige mogelijkheid te liggen in de volks dans en in de ouderwetse dansen, die gratie en harmonisch4 stijl hebben. Daarom zou ik tot de voorstanders wil len zeggen: als er ooit iets van komen zal. dat werkelijk voor een Christen de moeite waard is omdat het een men: heft in plaats van dat het hem i haalt dan zal er op deze zaak gestudeerd moeten worden. Er ligt nog niets klaar, dat we hiér met huid en haar kunnen slikken. Het kostelijke moet nog altijd van het snode worden gescheiden. Het tot nog toe wat wilde gesprek zal plaats moeten maken voor een grondige bezin ning. Want er staat nogal veel op het spel. Het gaat hier om de jeugd, waar de ouderen veel van verwachten: was zij ook zo dikwijls hopen, dat zij het beter zal doen dan de vorige generatie. Er zijn telkens goede gronden omdat te hopen. Ik zou de jongelui willen vragen, deze verwachting van de ouderen se rieus te nemen. Niet alleen het eerstge boorterecht van Ezau is voor een scho tel linzenmoes verkocht. PROF. DR R. SCHIPPERS VOOR DE PHILATELISTEN door G. PEELEN HONDERD JAAR geleden, om precies te zijn op 23 Febr. 1854 werd de Bloemforvteinconventie ondertekend, waarbij de Engelsen beloofden zich terug te trekken uit de Oranjerivier-Suzereiniteit. Hierdoor werd de stichting van de Oranje Vrijstaat een feit. Zuid-Afrika memoreert dit feit op een tweetal zegels, waarop het wapen der Oranjevrijstaat domineert, omgeven door vlaggen der Unie: een mooi, zuiver Nederlands wapen, met een Nederlands devies: Vrijheid, geduld en moed. De vrijheid wordt gesymboliseerd door oudje, bezig aan een breiwerkje voor een boom. het geduld door een drietal haar kleinkind. Afb. 6, eveneens van schapen, rlc moed door een leeuw. Daar- Finland, herinnert eraan dat 100 jaar ge- onder een huifkar met het onderschrift: leden Ivar Wilksman, in Finland de va- immigratie. Rechts van het wapen een! der der gymnastiek genoemd, geboren oorkonde en een ganzepen, met de jaar-werd. De stoere wilskrachtlee kon in tallen 18541954. (afb. 1) Japan wijdt profiel doet heel sterk aan Hindenburg evenals Zweden een zegel aan de win-denken. Japan heeft de vaste traditie tersport: kampioenschappen schaatsen- j om op 1 Januari uit te komen met een rijden (afb. 2). [nieuwjaarszegel. Deze keer. afb. 7. zo Is dat alweer een jaar geleden, vra-jop het eerste gezicht een vreemd geval ;n we ons onwillekeurig af als we het dat een oud houten speelgoednaardje herdenkinezsegel var. afb. 3 zien. van blijkt voor te stellen, een ze. Miharu- Oost-Duitsland. Inderdaad. 5 Maart van naard. Dank zij de vriendelijke toelich- het vorig jaar stierf Stalin, en Oost-jting. die de Hoofddirecteur van de Ja- Duitsland herdenkt op dat zegel die dag. Ipanse posterijen, de heer Motokatsu Sa- GBE-U-VISIE Duidelijk en sympathiek ziin de stellingen op de jaarlijkse Finse welda digheidszegels. Het doel van de toeslag komt nadrukkelijk op de zegels naar voren: afb. 4 een man den vlechtende blinde, vergezeld van zijn trouwe ge leidehond. afb. 5 een hulpbehoevend saki me ter begeleiding van het nieuwe zegel zond, kan ik er iets meer over tellen, want zonder meer is ons het band tussen een speelgoedpaardje en gelukkig nieuwjaar niet duidelijk. Zoals wij de dierenriem hebben, kent de Ja panner een soortgelijke cyclus: ieder ka- Financieel Overzicht [van de weëkj Philips en Koninklijke trokken markt met zich mede Toen in het begin van deze week be kend werd, dat bijschrijving op aandelen, ten laste van een agio-reserve, vrij van inkomstenbelasting was, bleken de fiscale beletselen voor het afkondigen van de bij stempeling van de aand. Philips van f750 tot f 1000 nom. te zijn weggenomen Vorige week maakten wij reeds melding van het besluit van het bestuur om tol deze daad over te gaan en het was voor de beurs een grote voldoening, dal Philips hiertoe is overgegaan en daar naast het dividend tot 14% heeft ver hoogd (v.j. 12%). De koers der aand. stelde zich belangrijk hoger. Het feit der verhoging van de nominale waarde der aandelen van f750 tot f1000 brengt uiteraard geen enkele werkelijke verandering te weeg. De aandeelhouders ontvingen er momenteel geen cent 1 door. Toch heeft men ter beurze het be richt met een koersstijging begroet Voortaan wordt het dividend over f 1000 nom. betaald en men meent uit de divi dendverhoging, waartoe ditmaal is be sloten. te mogen afleiden, dat het bestuur van Philips niet pessimistisch is ov« de toekomstige winstuitkeringen. Een koers van 260% per f750 nom. co pondeert met een koers van 189% per f 1000 nom. Met deze correctie van de nominale waarde heeft men de fout van de dertiger jaren uitgewist, welke de beurs moeilijk kon vergeten. Het bestuur had in 1930 nieuwe aandelen uitgegeven 400 dus een groot koers-agio ontvan- gep, terwijl in latere jaren per aandeel van f 1000 nom. een bedrag aan contanten van f250 werd terugbetaald. De meeste aandeelhouders hadden echter vooi f250 heel wat meer betaald en voelden zich geducht bekocht door de geste Philips. Nu is de zaak weer prachtig elkaar gekomen en een nominale waarde van f 1000 is van veel couranter karakter dan die van f750. Vorige week gebruikten wij voor hoofdfonds, Koninklijke, het beeld de locomotief, die de trein optrekt. Deze functie van trekker werd deze week door Koninklijke gecontineerd. Het fonds zelf kon, onder invloed van buitenlandse aan kopen, verder monteren en kwam boven Kunt u dit even plakken? "f— - v JT"1 ^-T m S2S* de 439%. De rest van de markt, met name de locale industrie-aandelen, den meegetrokken en het sentiment de beurs bleef goed. Het bericht betreffende een teleurstel lend resultaat van de Amerikaanse doch termij der Unilever had slechts trekkeüjk geringe invloed. Was de markt niet zo vriendelijk gestemd geweest, dan zou een dergelijk bericht wel zwaarder zijr. opgenomen. De concentratie in het bankbedrijf gaat onverminderd voort. Deze week werd medegedeeld, dat de Ned. Bank v. Zuid Afrika zal samengaan met de Amster- damsche Goederenbank welke laatste aan delen zullen worden omgewisseld van eerstgenoemde instelling op gelijke voet. Dientengevolge steeg de koers var de aand. Goederenbank meer dan 20 pun ten. Opnieuw bleek, dat insiders var hun voorwetenschap hadden gebruik ge maakt. Het schijnt niet mogelijk te zijn. dit kwaad de kop in te drukken. Slavenburgs Bank heeft derd dividend van 8 aangekondigd, welk bericht een goede indruk ter beurze maakte. De koers der aand. liep verder omhoog. Cultuurwaarden hadden „hun week" niet en kwamen op lager niveau. name Oude Deli brokkelde tijdelijk be langrijk af. „De muziek" is momenteel by cultuurwaarden eruit en de aandelen lig gen vrij verlaten in de markt, een heel verschil met enkele weken geleden. Van Handelsveren. „Amsterdam" kwam het bericht, dat 20 Maart, dus heden, de nieuwe suikerfabriek Wonji in Ethiopië is geopend De maalcapaciteit van deze fabriek zal 7500 quintalen riet per etmaal bedragen, uitkomende op een suikerpro ductie van 15000 ton witte suiker, welk kwantum de consumptie van Ethiopië er Erirtrea kan dekken. Uit het verslag van de grote beleggings maatschappij ROBECO bleek, dat in 1953 het belang bij Amerikaanse beleggingen van 46 6 tot 40 6% U gedaald door ver koop van conjunctuurgevoelige aandelen. Het belang bij Canadese aandelen is toe genomen. terwijl in Nederlandse aandel een aanmerkelijk bedrag is belegd, verband met de gunstige vooruitzichten van het Ned. bedrijfsleven. Natuurlijk heeft een en ander betrek king op de bcleggingspolitlek van het vorig jaar en inmiddels kan men wel nieuwe richtlijnen volgen. We ;n echter dat het belang bij conjunc tuurgevoelige aandelen van de Ameri kaanse industrie wel verder zal zyn ver minderd De bekende Britse econoom Clarks blijft van mening, in tegenstelling tot president Eisenhower, dat omstreeks het midden van dit jaar zich in de Ver Staten in versneld tempo een economi sche inzinking zal manifesteren. Dc tot dusver bekende gegevens wijzen in vele gevallen op een verdere teruggang der conjunctuur, maar de Amerikaanse rege ring blijft optimistisch en spoedig zullen weten, hoe ver de zich inderdaad lender ja ar staat in het teken van bepaald zinnebeeld, dat dus om de 12 jaar terugkeert. 1954 „staat in het teken van het paard". Men koos opzettelijk niet maar een gewoon paard, maai primitieve speelgoedpaardje van Miharu, vanwege de legende die daaraan verbon den is: In 782 voerde de uit de geschie denis bekende generaal Sakanoue- Tamuramaro een veldtocht tegen op standige wilde stammen. Hij dreigde de slag te verliezen totdat een Buddha- priester uit Miharu hem 100 houtsnij- paardjes ten geschenke gaf. gesneden uit afval van Buddhabeelden. In het heetst van de strijd, zegt de legende, sprongen die houten paardjes uit de broodzak i de generaal, en wierpen zich, bemand al. als echte vurige strijdrossen in de slag, en bezorgden hem de overwinning! Er zit dus veel meer achter dit sim pele infantiel-aandoende zegeltje men vermoeden zou. De televisie is voor de eerste maal „hoofdpersoon" op postzegel geworden, bij afb. 8 van Italië, verschenen bij de eerste Italiaanse tele visie uitzendingen. Men ziet de bekende antenne (waarvan boze tongen beweren, dat de Haagse daken vol staan, zonder dat er echter het bijbehorende toestel op aangesloten is!), de kaart van Italië op het beeldscherm van een toestel, er de zendmast rechts daarvan. De afb. 9/13 geven een volledige Hon gaarse cursus voor babyverzorging! Deze zegels geven bovendien een duidelijk beeld van de opvattingen in de satelliet- landen: baby Is welkom (kanonnenvlees) dient goed verzorgd te worden, maar is staatseigendom. Na de geboorte heeft de moeder weer haar taak in de fabrieken, en de staat zorgt voor het kroost Afb. 9: de aanstaande moeder laat haar bloeddruk regelmatig controleren. Afb. 10: Moederweelde: ze ontvangt uit handen van de zuster haar jongge borene. Afb. 11: op consultatiebureaux wordt geregeld de kleine nauwkeurig derzocht: maarde moeder mist vreugde van de eerste zelfstandige pas jes van de kleine, in de jaren, dat z- liefst zijn. Afb. 12 laat zien evenals afb. 13 hoe vreemde verpleegsters, zij het ook vriendelijk en met liefde, voo kleinen zorgen: bij maaltijd, ontspan ning en opvoeding. De kinderen zijn staatseigendom, en de staat voedt ze op naar haar doctrines. Een vriendelijke, goed uitgevoerde serie, die echter duide lijke taal spreekt, en wel heel nadruk kelijk illustreert: Moederweelde en moe dersmart! reeds voordoende teruggang in het zaken leven zal gaan. Voor de claims Nationale Levensver zekering, welke f2,3 millioen nieuwe aand. van 10 storting uitgeeft, bestond een grote belangstelling. De eerste dagen kon dientengevolge slechts een vraag prijs (f150) genoteerd worden. later kwam een lagere notering tot stand. Minister v. d. Kieft heeft medegedeeld geen aanleiding te hebben om het kopen effecten op crediet, bulten de toege stane uitzonderingen, weder mogelijk te maken. Voor het volume zaken ter beurze is deze houding der regering niet bevor derlijk, maar voor een gezond karakter van de handel weL *v x\lli, i IWl Ve waoHt der Go Vw*qde State» W kryqt meer vlieg,, s en winder soiaste». men noemt cat New loolo en is nu op zoek, naar 'n Rus,om't Item oolo aan te praten... Een kievit dropte in fefcert een ei in een lentelijk weiland zij waaktetoen ze las, dat 't Het eerste ei was van klinkklare vreugde ij een Hoogstand. Er daeHl een meneer in n .-Hoe houd ik die dieven taditegen' Haar met keel zijn sckat in 't vuilnisvat kwam Hij van de diop in de regen. Van elke drie Hollandse auto's hooel er een tHuis opde sloopsoos- Geen autotourist die rijdende wist .Ikben niet slesHts stuur- maar ook spoorloos!" 0 Ap»W\ P mJT Tot vreugde van allendie 't vatten, gaat Holland strakslatnbevatten. Maar eenmaal gekleed, verneemt men de kreet: ,fatk tonaeiiL mg gevat aan de latten, ar dit was dan weerde visie van'tscHrgf.tekenend duo G/?E-1I j> met pen en stift V Hier neergegrrft in ivat men dan noemt-,'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1954 | | pagina 5