Waar kleine peuters per
hun bed inglijden
ski
2^1 Zijn
„Spring in de P.B.O.", zegt
prof. Van Riessen
IMOT
Verschrikkelijke gevolgen
te korte vrijheidsstraf
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
s
VRIJDAG 19 MAART 1951
PER K.L.M. NAAR T LAND DER FJORDEN
Het Raadhuis van Oslo: een
bijzonder groots bouwwerk
(Van een onzer verslaggevers)
OSLO IN DE WINTER dat wil zeggen sneeuw, enorme pakken sneeuw,
die de wijde wereld in één nacht met een metersdikke vacht van
ongerepte reinheid bedekken. Geen wonder, dat die witte smetteloosheid
de Osloënaar (of Osloper?) er dra toe brengt om de lange skilatten onder
te binden om de winterse pracht van het bergland in zich op te zuigen.
Al ski-lopend is het geen kunst om de roezemoezige stad snel achter zich
te laten, de stad met haar fraaie parken, monumentale Raadhuis, drukte
van trams en auto's, mensen en beweeg. De stad waar het leven voort
gaat en waar vele malen per dag de aluminium vogels uit de lucht neer
strijken op het besneeuwde Fornebu-vliegveld, waar de verraste lucht
reiziger met een gretigheid van een hongerig kind de zuivere lucht in
ademt. Luttele kilometers van de plaats waar in vroeger eeuwen de fjorden
neerblikten op de ranke Viking-schepen van Koning Harald Hardrade, die
na wekenlange tochten de beschuttende haven opzochten, taxiën nu de
comfortabele K.L.M.-Convair-Liners, die na een tocht van twee uur en
drie kwartier vanuit Nederland hun passagiers op Noorse bodem doen
uitstappen
Wie de visitatiemolen van de douane
is gepasseerd en zich in de bus naar Oslo
heeft doen neerzakken, wordt een heer
lijk landschap voorgetoverd. Die maakt
kennis met een land, waarin de men
sen u vriendelijk tegemoet treden, waar
u ansichtkaarten kunt kopen zonder
één woord Norsk en waar de politie
agenten, hooggeschouderd en in hun
donkere uniformen een krijgshaftig
voorkomen hebbend, toch welwillender
zijn dan hun ruige berenmutsen doen
vermoeden!
Als men over het Oslo van 1954 spreekt,
kan men het eenvoudig niet laten om
het Raadhuis te noemen. Zoals het daar
aan de mond van de fjord hoog oprijst
tussen het overdadige groen en de steen
woestijn van 's lands hoofdstad, maakt
het op het allereerste gezicht de indruk
van twee rechtop staande lucifersdoosjes
van kolossale afmetingen.
Het is de trots van de stad. En dat
mag ook wel en waarlijk niet alleen
omdat het 20 millioen kronen heeft ge
kost! Vele vooraanstaande Noorse kun
stenaars hebben hun beste krachten ge
geven aan de versiering van het Rad-
huset, waarmee de twee architecten Arn-
stein Arneberg en Magnus Poulsson een
waarlijk groots en representatief bouw
werk deden verrijzen. In 1931 begon men
aan dit bouwwerk na een lange periode
van voorbereiding, maar het werd 1950
om precies te zijn 15 Mei toen de
officiële opening plaats had. juist toen de
350.000 hoofdstad-bewoners het 900-jarig
bestaan van Oslo met Noordse uitgelaten
heid vierden.
Het is een enorm gebouw geworden,
aarin het streven naar monumentaliteit
wel duidelijk aan de dag treedt. Het be
staat uit dertien verdiepingen, maar het
lang niet voldoende zo vertelde een
stadsbestuurder ons om alle diensten
de gemeente te herbergen. Zij zijn
nog her en der verspreid over de hele
stad, al is de tijd niet ver meer dat al
die diensten in een groot centrum onder
gebracht zullen zijn.
Dwalend door de 22 meter hoge ont-
De „Fram", het schip waarmee
Nansen en Amundsen hun be
roemde reizen maakten, rust
thans onder een glazen dak, bij
de Oslo-fjord. In het schip zijn
alle inventarisstukken in onge
schonden staat voor het nage
slacht bewaard.
Boekbespreking
Dr H. J. Westerink: Gods
Woord in menselijk schrift.
Uitgave J. H. Kok N.V., Kam
pen. f 5,75.
Neen, het boek van dr H. J. Weeterink;
Gods Woord in menselij'k schrift, is geen
..geleerd" boek. Theologen van professie
zullen er weinig nieuws in vinden. Maar
toch is het een boek. dat in een grote
behoefte voorziet. Bij menigeen, die de
Bijbel leest, zal toch wel eens de vraag
zijn opgekomen naar de geschiedenis
de totstandkoming van de Heilige Sohrift.
Welnu, dr Westerinik geeft op
velen verstaanbare wijze weer hoe het
Oude en het Nieuwe Testament tot stand
kwamen, welke de lotgevallen
van vele beroemde oude handschriften,
hoe het gegaan is met de vertalingen,
resp. het Hebreeuws in het Grieks
van het Grieks ln het Latijn en ten slotte
van de verschillende ventalingen in het
Nederlands. De Bijbél als boek heeft eer
bewogen geschiedenis gehad en het is
leerzaam en interressant hierover te le
zen. Bovendien heeft de schrijver zijn
boek verlucht met tal van afbeeldingen
van oude handschriften. Dit is nu echt
eens een boek voor het gewone gemeente
lid: het geeft niet te veel, maar vooral
ook niet te weinig en het is daarom
uitermate geschikt om begrip te kwe
ken voor het moeilijke werk der tekst-
critiek of anders gezegd om te leren be
grijpen, hoeveel moeite het gekost heeft
en kost om te komen tot een zuivere tekst
van onze Bijbel.
plaats voor de klas weer in te nemen.
Daarom is het dus niet uitgesloten dat
voorlopig nog heel wat Aages en Axels
meer vrije tijd zullen houden aan hun
goedbedoelende ouders wel lief is.
Doch Aage en zijn vriendjes maken
zich daar geen zorgen over. Zolang zij
de zon in het water zien skiën, bestaan
er voor hen eenvoudig geen onderwijs
problemen. Woensdag (in goed Nöors:
Onsdag) 10 Februari toen volgens onze
zegsman de staking begon is voor hen
daarom hun dag!
Holmenkollen
Zij kunnen voorlopig met skilatten
onder de voeten gaan zwerven rondom
de Holmenkollen, zoals een poes om
haar bakje melk. Want het valt niet te
ontkennen, dat Holmenkollen op iedere
Osloper een grote aantrekkingskracht
oefent. Al zijn in de omgeving van de
Noorse hoofdstad honderden gelegen
heden om zijn ski-vreugde uit te leven,
er is maar één Holmenkollen. Dat is de
grote springschans, waar eenmaal per
jaar honderdduizenden Noren samen
stromen om het springen te aanschou
wen van een internationaal springers-
leger.
Het is dè gebeurtenis waar Noorwegen
naar uitziet en waaraan cachet wordt
verleend door de aanwezigheid van de
Koninklijke familie. Sprongen van ze
ventig meter en meer zijn daar geen
zeldzaamheid. Als een enorme glijbaan
in een speeltuin voor Goliaths-kinderen
verheft zich daar even buiten de hoofd
stad de springschans. De toren, waarvan
de skilopers starten, is 42 meter hoog en
biedt 'n onvergelijkelijk mooi uitzicht op
de stad en de met sneeuw bedekte top
pen van Telemark.
In dit winterse land, waar de fiets, de
taxi van de gewone man. een zeldzaam
verschijnsel is, vinden we ski's onder
ieders voeten. De jeugd staat er mee op
glijdt er mee in bed. Peuters van drie
jaar voelen er zjch even goed op thuis
"s uw jongste telg op zijn hobbelpaard.
Vikingschepen
Even zorgzaam als de jonge Noor is
op zijn ski's, is zijn regering op de over
blijfselen van een vergrijsd verleden: de
Vikingschepen, die men op een goede
Hheeft opgedolven in de graf
heuvels langs de Oslofjord. Drie zijn er,
wij zouden haast zeggen opgebaard in
een speciaal museum. De ranke vaartui
gen zijn ter ruste gelegd in een huis,
dat is gewijd aan het roemruchte tijd
perk. dat onze schoolkinderen wordt in
gestampt met de dorre dreun: 8001000.
invallen der Noormannen.
Professoren wijdden hun hooggeleerde
krachten aan het conserveren van de
resten dier schepen. Zij lieten ze res
taureren en nu liggen ze te kijk; vol
wassenen 1 kroon, kinderen 50 öre
Er ontbreken slechts een paar ruige
Vikingers aan ieder schip om de 20ste
laten denken, dat die zwaan
achtige vaartuigen zo het huis zullen
uitvaren, de fjord in, de wereld tege
moetWel troosten we ons met de
bedeesde opmerking van het charmante
meisje dat als gids ons rondleidt, dat
de schepen zo goed als echt zijn.
Kon-Tiki
Meer nog dan de Vikingschepen, die
immers toch door K.L.M.-Convairs zijn
vervangen, spreken ons de boomstam
men van Thor Heyerdahl en zijn mak
kers ons aan. Ook hier weer de deugd
doende zorg van de overheid om het
wereldberoemde Kon-Tiki-vlot in zijn
geheel te bewaren. In zijn grimmige
ivoud ligt het vlot daar als
jonge
slo in een winters kleed. Nog ligt de sneeuw als een donzen dek over
de stad maar de lente nadert en dan is het leed spoedig geleden.
Nu de scholen gesloten zijn, kan
de jeugd raak skiën!
man, die zich duizenden mijlen liet
meewiegen op de golfstroom van Peru
naar de Polynesische Archipel. Hij
zwoer en voer bij zijn theorie
Er is nog een vis op het droge: het
Poolschip „Fram", dat werd gebouwd
voor de expeditie van Fridtjof Nansen,
die van 1893 tot 1896 naast God schipper
op dit schip was. Enkele jaren later voer
i de „Fram" het fjordgat uit, ditmaal om
grote gebieden benoorden Amerika in
kaart te brengen. Tien jaar daarna voer
jRoald Amundsen er mee naar de Zuid
pool en sedertdien zeggen de Noren met
gepaste trots, dat de „Fram" verder
Noord- en Zuidwaarts is geweest dan enig
schip ter wereld. Dat verklaart ook de
haast moederlijke zorg van de regering
om over dit schip het „Framhuis" te koe-
pelen, naar het beproefde voorbeeld van
de aloude Noorse botenhuizen. Alsof deze
getuigen van pure zeewezenlijke onver
schrokkenheid nog een extra verpakking
tegen vermeende zorgeloosheid van la
tere geslachten zouden nodig hebben!
™OErP.
Overtreding Zondagswet
Twee harmonie-orkesten
voor de rechter
Boeten van 6 geëist
De twee geruchtmakende overtredin
gen van de Zondagswet, die in Februari
jl. werden gepleegd te Kerkrade en
Heerlen, zijn Woensdag behandeld voor
het Heerlense kantongerecht.
De harmonie van Kerkrade had op
Zondag 7 Februari vóór 1 uur een aubade
een gouden bruidspaar gebracht en
de Zondag daarop begaf het andere or
kest zich spelende naar de St Pancrati-
uskerk te Heerlen, om daar een mis ter
gelegenheid van zijn veertigjarig bestaan
b(j te wonen.
Tegen de vijftig leden van het orkest
der Staatsmijnen, die ieder afzonderlijk
waren geverbaliseerd, omdat het orkest
geen rechtspersoon was, werd nu twee
maal 6 boete geëist.
Uitspraak over 1*1 dagen.
In Rotterdam
Twee doden door ver
keersongelukken
De 39-jarige ijsbereider J. Vermeegen
lit Rotterdam, die Woensdag op 't kruis
punt Ruivenstraat-Verbraakstraat aldaar
op zijn bromfiets door een autobus is
aangereden, is gisteren aan de op
gelopen verwondingen in het Westcr-zie-
kenhuis bezweken. In het ziekenhuis
Bergweg te Rotterdam is de 4-jarlge Ca-
tharina de Otter overleden, die dezer da
gen voor het ouderlijk huis in de Gaffel
straat door een vrachtauto werd over-
Interaationale cursus
waterleidingdeskundigen
De minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid zal Maandag een inter
nationale cursus voor waterleidingdes
kundigen in het Vredespaleis openen. De
cursus wordt in België voortgezet; het
initiatief ervoor is uitgegaan van de We
reldgezondheidsorganisatie. met de steun
van de betrokken regeringen. Een Bel
gischs-Nederlands comité heeft de voorbe
reiding verzorgd; het stond onder leiding
van de directeur van het rijksinstituut
voor de drinkwatervoorziening te Den
Haag, prof. W. F..J. M. Krul.
vangzaal en opblikkend naar de wand
schilderingen, waar het leven der natie
felle kleuren ons tegemoet schittert,
komen wij onder de indruk van het
grootse, het monumentale, dat de Noren
hun Radhuset hebben weten te ver
lenen. Vanuit de zalen heeft men een
fraai uitzicht op de fjord, waar de sche
pen voor een kort ogenblik rust hebben
gekregen om de giraffe-achtige kranen
het lied van de havenarbeid te doen
zingen.
Aan de buitenkant is het gebouw rjjk
met beeldhouwwerk versierd.
Natuurlijk ontbreekt daarbij niet het
standbeeld van de stichter van de stad,
Harald de Hardrade wiens naam in goed-
Nederlands 'neerkomt op Harald
Strenge Regeerder. De veroveraarskoning
rijdt regelrecht op de zee af, alsof daar
nog steeds zijn grote slagschip „Brussen"
gereed ligt om, voortgedreven door
ventig slavenkrachten, nieuwe roem
vergaren!
Doch al doet de zelfbewuste blik
het beeld van Anne Grimdalen nog
veel vermoeden, de schepen zijn er r
meer. Hoogstens zou Harald de Strenge
Regeerder, als grondvester van Oslo, be
ducht kunnen zijn voor een invasie van
Europeanen, die in een begrijpelijk ver
langen naar sneeuw, zich per KLM-Con-
vair in enkele uren naar zijn koninkrijk
laten verplaatsen.
Geen school
Neen, Harald. de oude stoere „Brus
sen" bestaat alleen nog maar in de ge
schiedenisboeken van dc Oslose kinde
ren. En die bekommeren daar zich deze
dagen maar heel weinig om, omdat er
geen school is en zij dus hun plicht
matig geleerde geschiedenislessen vol
slagen straffeloos kunnen vergeten. Dat
is mogelijk als de onderwijzers het
krijtje er bij neer gooien om hun kroon-
eisen kracht bij te zetten!
Ja, het is met die salarissen een heel
ingewikkelde geschiedenis, vertelde een
welingelichte Noor ons. De maximum
grens ligt in de buurt van 13.500 kronen
per jaar wat op ongeveer 6800 Neder
landse guldens neerkomt. Het duurt
echter vele jaren voordat men aan dat
maximum toe is. terwijl het leven in
tussen met de dag duurder wordt. En
al behoeft U voor het horen van deze
klacht niet speciaal naar Oslo te gaan,
toch is het goed zich een ogenblik
te verdiepen in de Noorse onderwijs-
zorgen. Die zijn er even talrijk als de
kust fjorden telt. Wanneer b.v. de sta
king is opgeheven, is men beducht voor
een groot tekort aan onderwijzers. Velen
van hen hebben de laatste weken ook
buiten het onderwijs een goed baantje
gevonden en zullen zich waarschijnlijk
E. H. G. niet zonder meer laten verleiden hun
Aardappelproblemen
Chr. Bond van Kleinhandelaren in Aardappelen.
Groenten en Fruit hield 20ste congres
(Van onze sociale redacteur)
DIT CONGRES zij als een fruitschaal, gevuld en opgeladen met een
rijkdom van heerlijke vruchten, met deze woorden opende de
voorzitter, de heer J. H. van Erven, uit Utrecht, de dezer dagen in Amers
foort gehouden 20ste algemene vergadering van de Christelijke Bond van
Kleinhandelaren in Aardappelen, Groenten en Fruit.
met de V.B.N.A., die deze zaken behan
delt, waren weinig hoopvol. Maar met
of zonder V.B.N.A., de bond gaat door.
Het hoofdbestuur is voornemens deze
zaak met de stichting voor de Landbouw
op te nemen.
Daarnaast staat de kwestie van de
tering der aardappelen. De V.B.N.A. voelt
wel voor een regeling op dit punt.
Groenteman en P.B.O.
Uit de verslagen bleek, dat de orga
nisatie financieel is gesaneerd. In tegen
stelling met vorig jaar, was er over 1953
een voordelig saldo van ruim f 1850. Dat
de leden voor verdere versterking voelen,
bleek wel uit het feit, dat zij ter gelegen
heid van de 20e algemene vergadering
een bedrag van plm f 500 aanboden. Dit
kan eventueel gebruikt worden voor de
inrichting van het Bondsbureau, dat bin
nenkort in Den Haag zal worden geves
tigd.
De bond telt thans plm 1400 leden.
De secretaris, de heer L. Meijer,
(Zwolle) moest ter vergadering meedelen,
dat hij het secretariaat niet langer kan
waarnemen. Hij blijft wel hoofdbestuurs
lid.
De vakgroep is sinds 15 Februari in
liquidatie. Het bedrijfschap zal op zijn
vroegst in September, het productschap
binnen afzienbare tijd zijn werk aan-
De aferedende voorzitter J. H. van Er
ven (Utrecht) en de bestuursleden J.
Tamboer (Apeldoorn), M. van Tol ('s-Gra-
venhage), G. de Vries (Groningen) en B.
A. de Waard (Rotterdam) werden met
grote meerderheid herkozen.
Twee aardappelkwesties
Bij de bespreking van de voorstellen
stond de aardappelhandel in het middel
punt der belangstelling. Er Is onder
deze detaillisten zeer grote ontstemming
over de steeds groeiende verkoop van
aardappelen direct door de telers aan de
consumenten. Er zijn plaatsen, waar le
den daardoor 90 pet van hun omzet ver-
Het bondsbestuur heeft dit probleem
met kracht aangevat. Twee besprekingen
i Riei
zelf
Prof. dr i
van een groentenhandelaar, die in z
jeugd meermalen in de zaak van z
vader heeft moeten helpen, sprak oi
het onderwerp „Wat doet gij in
P.B.O. of wat doet de P.B.O. met u?"
Spr. schetste de P.B.O., die bedoeld is,
om verband te brengen in het bedrijfs
leven. Zij is gekant tegen de individua
listische maatschappij. Zij heeft echter
het gevaar, dat zij de vrijheid doet
toren gaan en er een geruisloze sociali-
Als positief gunstig zag ,spr. dat de
P.B.O. allerlei gezag, dat de Overheid
aan zich heeft moeten trekken, ook op
het terrein van het bedrijfsleven
zelf overneemt.
Spr. besloot dan ook. met te wijzen
op de roeping om de P.B.O. niet
zich te laten komen, maar er in te sprin
gen.
Ds A. den Hartogh (Amersfoort) sprak
een slotwoord.
Praciische
televisie-sola
Opa Kip vierde zijn 103de
verjaardag
Zeelands oudste ingezetene, Jan Kip, te
Dreischor op Schouwen en Duiveland
heeft gisteren zijn 103e verjaardag ge
vierd. De oude baas is goed gezond en
verricht nog dagelijks zijn werk op het
kleine boerenbedrijfje van zijn dochter.
De burgemeester kwam gelukwensen
en vertelde, dat Kip thans op een na de
oudste man in Nederland is en dat nog
vier vrouwen ouder zijn dan hij. Het aan
tal 100-jarigen en ouderen in Nederland
bedraagt thans 40.
Bij gevechten in ATJEH PIDIE zijn
volgens radio Kotaradja 52 opstandelin
gen gesneuveld bij Tjot Iboh en Meu-
reudeu.
BODEGRAVENS GANGSTERS VOOR DE RECHTER
„Ir dit geval heeft de rechtbank zich
echter niets te verwijten"
(Vervolg van pag. 1)
Waarom de officier daartegen is? „Door allerlei reclasserings- en psy
chiatrische bemoeiingen stond Jan B., die tot acht jaar was veroordeeld,
reeds na vier jaar weer op vrije voeten, in 1952. De gevolgen waren ver
schrikkelijk: de moord op agent Van Eek. Indien de rechtbank de straf op
vier jaar had bepaald, hadden wij ons wat kunnen verwijten, nu niet",
vond mr De Lint.
Hij liegt, hij liegt, hij liegt" vrij
wel het enige wat de volgende ver
dachte, de bijna dertigjarige Jan S.
wist te zeggen op de beschuldigingen
die aan zijn adres waren geuit door
de als getuige gehoorde Chris B.
Jan werd beschuldigd van een hele
reeks diefstallen en inbraken x en het
in bezit hebben van een pistool en
een stengun. Dat pistool was trou
wens het wapen, waarmee agent Van
Eek van het leven was beroofd.
Vier jaar met aftrek en twee keer e?n
week hechtenis voor het verboden wapen
bezit was de eis. „Uiterst belangrijk"
kwalificeerde mr De Lint deze verdachte.
„Hij loopt wel mee, maar niet daar, waar
de grootste risico's zijn. Toch is hij
uiterst gewichtig en wel omdat hij de wa
penmeester was van de clan. Hij maakt
een zeer onoprechte indruk en is wel de
gelijk een kwaadaardige figuur".
In vrijheid
In tegenstelling tot hetadvier van di
officier deed de advocaat mr H. J. Schue-
rink, toch een beroep op onbevoegd ver
klaring van de rechtbank. Hij wees erop,
dat al deze feiten zich acht jaar geleden
hebben afgespeeld en daarna had zijn
cliënt zich definitief ten goede gekeerd.
Hij verzocht tenslotte Jan S. onmiddellijk
in vrijheid te stellen.
Neen
Maar de rechtbank wenste de twee za
ken (die van de vermogensdelicten en
van hetverboden wapenbezit) niet te
scheiden en ook wees zij, na in raadka
mer te zijn geweest, het verzoek tot in
vrijheidsstelling af.
„Ook een initiatiefnemer, net als eBr-
tus, maar dan sluwer en gemener. Hij
liet anderen het werk opknappen en pro
beerde dan te gaan strijken met het
grootste deel van de buit", zo dacht de
officier over de opvolger van Jan in het
verdachtenbankje. Het was de oudste van
de troep, de 40-jarige Stephanus Achilles
S. Aan 33 misdrijven zou hij alleen of me
deschuldig zijn, maar er waren er hem
maar vier ten laste gelegd! Inlichtingen
over <en uitlokking tot diefstal en inbraak
en het in enkele gevallen zélf plegen van
die delicten.
Hij maakte een buitengewoon arrogante
indruk en moest herhaalde malen door
president en officier tot de orde worden
geroepen.
„Voor de kippenfarm, die hij oprichtte,
stal hij kippen van al zijn buren. Hij
mestte zich vet met wat anderen op
brachten".
„Stop maar, er is niets van waar!" riep
verdachte, waarop hij weer stevig tot de
orde werd geroepen.
„Vijf jaar met aftrek", besloot de offi
cier.
Een jongen in een leren jekkertje was
de volgende verdachte. Het was Stepha
nus Cornells, een neef van Bertus. Pas
negentien jaar, maar zelfverzekerd en
halstarrig!
In de beschuldiging tegen hem stonden
vee eendendiefstallen opgetekend. die
hij in het vooronderzoek had toegegeven
maar nu ontkende.
In jachtveld opgevoed
„Een armzalige poging om zijn vroegere
verklaringen terug te nemen en de fatale
invloed van *Un milieu, die ook hem tot
een soort held heeft opgevijzeld", dacht
dc officier daarover. „HU is in het jacht
veld opgevoed en kan het mUn en dUn
in de ecndcnwereld niet meer onderschei
den". Dc els tegen hem luidde zes maan
den, waarvan drie voorwaardelUk onder
toezicht.
Maatje, de 21-jarige vrouw van Dirk,
as de laatste klant, die al even resoluut
in het verdachtenbankje stapte. Heling of
schuldheling was haar ten laste gelegd,
van een wringer, die zij van haar man
ten geschenke had gekregen. En die had
het apparaat weer ontvangen van zijn
broer Bertus.
Maatje wist van niets
Nee, gaf Maatje op vragen van de pre
sident toe, zij had beslist niets geweten
van de kwalijke reputatie, die de leden
van de familie S. omgaf, De wringer was
een cadeau geweest van Bertus, omdat zij
op de kinderen had gepast, terwijl Pa
naar een feestje was. Toen hij daarvan
terugkwam, had hij en passant even in
gebroken voor een geschenk.
Wonderlijk genoeg was de wringer plots
verdwenen na een politie-onderzoek.
Maatje wist er niets van. De familie ver
moedde het: die zou wel door de politie
gestolen zijn. Een week na het onderzoek
vond men de wringer in de haag om de
boerderij van de bestolene.
„Dit staat vast: dat de wringer door
diefstal is verkregen. En het is ook wel
zonneklaar, dat Maatje moet hebben ge
weten, dat die niet op een normale ma
nier was binnengekomen. Daarom eis ik
tegen deze Maatje Wringer pardon, te
gen deze Haatje van L. zei de offi
cier onder gelach.
van de blik. Wat de achterste 2 koeien be-
Iedereen begreep het, want iedereen
voelde vermoeidheid aan den Hjve.
wegens schuldheling tweehonderd
gulden boete of veertig dagen", besloot
mr Dc Lint, „omdat dc Mammon zulk een
grote rol speelt In deze familie, is dat een
gevoelige straf".
Uitspraak 1 April.
11111111111111"'I,"~
Öiro
ballpoint* O90
vanaf
Aarde en zand bedekken een schat
bij Melbourne (Australië)
Op ongeveer honderd km ten Zuiden
vam Melbourne (Australië) i6 een reus
achtige graafmachine begonnen met hei
afgraven van een dikke laag aarde en
zand die een grot bedekt, waarin naar
men gelooft, een goudschat verborgen
ligt De schat zou afkomstig zijn uit Peru
viaanse kathedralen, en hij zou daar hon
derdveertig jaar geleden uit zijn gehaald
toen Peru oorlog voerde tegen Chili.
De legende zegt. dat het schip dat de
schat naar een veilige, onbekende bestem
ming moest voeren, is buitgemaakt door
Beneto Benita, een piraat die op zijn
beurt achtervolgd door een Engels oor
logsschip. een Australische baai zou zijn
binnengevlucht, dc Swan Bay, ruim hon
derd kilometer ten Zuiden van Melbour
ne- Daar verborg hij de schat; hij is ech
ter later toch door de Britten gepakt. De
piraat heeft toen zelfmoord gepleego.
maar zo wil de legende het een lid
van zijn bemanning zou de plaats aan
zijn zoon hebben verteld, die een kaart
van de bergplaats op zijn bovenarm had
getatoueerd. maar die ook. naar men aan
neemt. de schat ergens anders heeft on
dergebracht voor hij stierf, zodat men
aan de kaart op zijn arm niets zou heb
ben-
Wichelroedelopers en schatzoekers heb
ben al lang geleden de hoofden bij elkaar
gestoken nu eindelijk heeft men genoeg
geld bij elkaar om te kijken of het alle
maal waar is.
Mislukte ontvoering
te Makassar
Een poging om de directeur van de
Overzeese Gas- en Electricitcit te Makas
sar, de heer C. A B. van Rhyn, te ont
voeren is mislukt Dinsdagavond ver
zochten in uniform gestoken lieden de
heer Van Rhyn naar het basiscommando
mede te gaan. Hun optreden wekte ach
terdocht cn de heer Van Rhyn wilde zich
eerst telefonisch overtuigen of het basis
commando wel op de hoogte was. Toen
hij naar de telefoon liep, gaf een der on-t-
voerdeis hem een klep met een pistool
op het aenterhoofd. Door de schok ging
een schot af en de kogel verdween in
het plafond. Toen daardoor de aandacht
der buren werd gewekt, nam de bende
de vlucht
Toch is het zo
VI7E HEBBEN de vorige keer be-
toogd, dat er 50'/« kans is dat
drie gelijktijdig opgeworpen munten
met dezelfde kant komen boven te
liggen. Immers, zo zeiden we. van
de drie munten liggen in ieder geval
al twee met dezelfde zijde naar boven
gekeerd, zodat de ene overgebleven
munt kans heeft om ook op de
goede kant te liggen.
Gooien we drie munten stuk voor
stuk op, dan is er 6lechts 25°/. kans
dat de drie munten op dezelfde zijde
liggen. Hier klopt dus iets niet.
Inderdaad, de redenering die wij
met de gelijktijdig opgegooide mun
ten toepasten, houdt geen steek, hoe
vernuftig zc overigens ook in elkaar
is gedraaid. Wanneer we ons aan de
termen kruis en munt houden en dien
overeenkomstig ook de beginletters
k cn m gebruiken, bestaan voor drie
tegelijk opgegooide munten, de vol
gende mogelijkheden:
kkk kmk mkk mmk kkm kmm
mkm mmm
Van deze acht kansen zijn er slechts
twee gunstig, t-w. kkk en mmm, zo
dat de kans dat de drie opgeworpen
muntstukken dezelfde bovenkant to
nen gelijk is aan 2/8, of 1/4, of 25'/..
Dit wist u trouwens ook wel, maar
de vraag is, waar de fout zit in de
redenering die een kans van 50V» be
cijferde?
In die bewijsvoering wordt het
voorgesteld als zou er één mogelijk
heid zijn waarop de combinatie van
tweemaal kruis (of tweemaal munt)
tot stand kan komen. Dit is echter
niet juist, want twee keer kruis tref
fen we in drie gevallen aan, t.w.
kmk. mkk cn kkm. In alle drie ge
vallen zijn het combinaties van ver
schillende munten.
Ook twee maal munt treffen we in
drie gevallen aan: mmk, kmm en
mkm. en ook hier zijn het verschil
lende combinaties, waarin n.b. de
derde munt, waarvan we berekenden
dat hij een Vi kans had om zus of zo
te vallen, twee keer is begrepen! U
voelt wel, dat dit niet klopt. We moe
ten óf de kansen van iedere munt af
zonderlijk berekenen, óf van alle
munten gezamenlijk, maar we mogen
niet een stukje gezamenlijk doen cn
dan één munt die in de gezamen
lijke telling al heeft meegedaan er
uit wippen en de kansen daarvan af
zonderlijk berekenen. Dat zou onge
veer hetzelfde zijn als wanneer we
beweerden: Nederland heeft 10 mil
lioen inwoners; Amsterdam, Rotter
dam en Den Haag hebben er samen
2 millioen, dus ons land telt 12 mil
lioen inwoners! Vandaar dat we ons
z.gn. bewijs een drogredenering
noemden.
Wc dienen thans echter weer terug
ie komen tot een ander onderwerp,
want een lezer wil weten hoe de
zalmen elk jaar dezelfde rivieren cn
beken kunnen vinden.
(Nadruk verboden).
