De „Supre Sabre" F-100
fantastisch snel...
In Australië:
ander
gelukkig
werk
met
Chefarine,A
Man van mysterie-Lijntje
Huizer stond terecht
ties'
GODS ÉNE KÉRK
Deze hypermoderne straaljager vliegt
horizontaal door de geluidsmuur
7
VRIJDAG 15 JANUARI 1954
HUISORGEL BELANGRIJK MEUBELSTUK
(Van onze sociale redacteur)
"^/IJ hadden haast niets, toen we hier aan kwamen. Alles hebben we
in Nederland verkocht. Maar één ding hebben we in elk geval uit
Nederland willen meenemen en we zijn daar nog dankbaar voor: ons
orgel. Wat we daar een plezier van gehad hebben Veertien dagen na
onze aankomst zijn we al gestart met een zangvereniging. En ook nu nog
komt die elke Donderdagavond in ons huis bij elkaar. Dat is van ontzag
lijk bindende betekenis geweest", vertelt ons mevrouw Van der Kruk in
haar huis te Dandenong, één der voorsteden van Melbourne, maar toch
altijd nog een uurtje rijden van het centrum van deze metropool. „Het
leven van ons gezin is wel totaal veranderd. ïn Tilburg hadden we een
kruidenierswinkel. Nu werkt mijn man op een kippenfarm van de spoor
wegen. Maar een kippenfarm was juist zijn ideaal. En de spoorwegen heb
ben een goede farm, waar ze de eieren voor de restauratiewagens produce
ren. Mijn man heeft daar een goed loon, vrij reizen en een maand vacantie
per jaar".
Mevrouw Van der Kruk had er kenne
lijk plezier in, ons deze feiten te kunnen
vertellen. Ondanks het feit, dat ze pas
een jaar in Australië is en het minst ge
legenheid heeft gehad, om zich de EngeUè
taal machtig te maken, voelt ze zich op
haar gemak in het vreemde land. Na de
aankomst was het gezin twee maanden
in een hotel. Toen hielpen vrienden hen,
om het deposit te storten voor de aan
koop van een rogaal huis. Binnen een half
jaar hadden ze de vrienden, die hen
hielpen, het bedrag kunnen terugbetalen.
En als er geen bijzonder omstandig
heden komen, hopen ze binnen 5 jaar het
huis geheel betaald te hebben.
Er komt ook heel wait geld in, want
vier kinderen verdienen mee. Drie er
van werken bij één firma: de Singer-
naaimachine-onganiisatie Eén zoon als
monteur, de tweede als timmerman,
een dochter als dem onstra triceUit die
opsomming blijkt wel, dat ze wat „in
hun hamden" hebben. En dat is een uit
muntende eigenschap om als emigrant
te slagen. Dan krijg Je ook in de andere
betekenis wat „in de handen-".
Kerkelijk leeft de familie nauw mee
met de Reformed Church. In Dandenong
heeft die een eigen vestiging^ en Van
der Kruk is scriba van de kerkeraad.
Er zijn moeilijkheden ontstaan rondom
het vertrek van ds Hoekstra, maar daar
komt de kerk naar de mening van-mevr.
Van der Kruk wel doorheen. Zij hopen
in elk geval trouw te blijven.
..En maatschappelijk leef je hier veel
ruimer dan in Holland. We eten royaal
en we hebben toch ook, behalve de be
taling voor ons huis, het nodige meubi
lair weer aangeschaft en een auto"
't Is hail goud hier
De familie Van der Kruk heeft
overigens vrijwillige inwoning.
We konden natuurlijk niet nalaten,
even onze neus om de hoek te ste
ken bij de fam. A. J. Knol, vroeger
te Haren (Gr.).
Van der Knol was zelf thuis, want
het was Zaterdag.
„Om het U maar op mijn Grön-
nens te zeggen: 't is Hail goud hier,
zo goud, dat wie nooit weromme wil
len".
Wie h«t verhaal van K-nol hoont, kan
zich daarover verwonderen. Hij
niet bepaald een jeugdig emigrant, al
49 jaar. En In Nederland was hij nog
al hokvast: van zijn 6e levensjaar
de dag van zijn vertrek woonde hij
hetzelfde huls.
Zijn vader had een slagerij en op zijn
30e jaar nam hij die over en zette haar
tot in 1952 voort
Maar hij zag in Nederland weinig toe
komst voor een middenstander. Zware
concurrentie. Zware belastingdruk. Hij
zag geen herstel en meende daarom, dat
hij elders een kans moest zoeken. Bo
vendien dacht hij, dat in Australië, waar
over hij goede inlichtingen- kreeg, voor
zijn beide jongens meer te bereiken zou
De zelfstandige ondernemer in Neder
land is nu knecht op een ijzergieterij.
„Maar ik werk met plezier", zegt hij
En zijn vrouw valt hem bij: „Je kunt
hier beter arbeider zijn dan zelfstandige
in Nederland.
25e hebben natuurlijk voor, dat de bei
de jongens meewerken.. Een gezin met
kleine kinderen heeft het veel moeilij
ker. Die komen er haast niet onder uit
Henk, de oudste zoon, werkte na het
behalen van zijn HBS-diploma in Ne
derland bij Philips in Eindhoven. Nu
werkt hij op een cantonnagefabriek en
het bevalt hem uitmuntend. Hij heeft
beste bazen.
Freddy verzorgt de paarden op een
rijschool. Daar heeft hij ook veel ple
zier in. Het ligt in zijn bedoeling, te
gaan boeren en vader Knol ziet alle
kansan, dat hij dat bereikt
„Voor de Jongens ligt hier een gouden
toekomst", zijn zijn woorden, als dit punt
wordt beëindigd.
Ook geestelijk voelen zij zich thuis.
Maar samenwerking is nodig. En daar
aan heeft het in de Reformed Church
in en om Melbourne de laatste tijd wat
gehaperd.
Tja en dan de voorlichting, die in
Nederland gegeven wordt Daaraan ont
breekt heel wat.
Australdë is een goed land, maar niet
voor iedereen, meent KnoL
Je hebt feitelijk vier soorten emigran
tende echte; degenen, die het maar
wagen-; degenen, die het doen als avon
tuur; de totaal-ongeschdkten
De eerste groep komt er altijd, ook
al zijn er grote moeilijkheden. Van de
tweede en derde groep zijn er een aan
tal die gedesillusioneerd worden, maar
op de duur komen de meesten er weL
De vierde groep moet terug.
Je moet Je hier aanpassen. En daar
bij moet Je er om denken, vooral Je
huiselijk leven op te bouwen.
Een vriend
We hadden meer bezoeken in Dande
nong te maken. Eén vermelden we in
eik geval nog. een goede bekende in de
kring van de Christelijke pers, de heer
G. Ekkel, die 25 Jaar inspecteur van het
dagblad De Rotterdammer en zijn zuster-
bladen was
Dat is ook weer zo'n geval, waarvan
menzegt: waarom emigreet zo iemand
en wat moet hij nu in zo'n vreemd land
doen? Er is geen Christelijk dagblad
en hij kan toch niet in zijn oude be
roep terecht De verklaring was hier,
dat onze vriend Ekkel er twee zoons
had, die er een goed bestaan hadden.
Zij wilden hun ouders bij zich hebben.
Werken was niet nodig, want de ene
zoon werkte bij Philips en de andere
bij de Shell, zodat ze wel voor hun ouders
zouden kunnen zorgen.
Maar Ekkel is er de man met
om stil te zitten. Hij was in zijn jeugd
textielarbeider en de vaardigheid had
hij nog met geheel verloren. Dus zocht
hy het in die riebtirag.
Hij werkte eerst op een handweef-
fabnek en daarna op een elastiekfa
briek. Het beviel hem bes'.. Hij kon bij
39 uur werken een 13 ruim maken
Daarnaast „doei" hij nog in verzekerin
gen.
Australië kan nog veel mensen ge
bruiken, meent onze vriend Ekkel.
En hij hoopt maar, dat er veel goede
Calvinisten komen, want ook kerke
lijk en geestelijk kunnen zij dan veel
steun aan elkaar hebben.
De behuizing bood ook geen grote
moeilijkheden. Ekkel had een „prefab"
meegebracht. Toen hij arriveerde, had
den zijn zoons niet a-lleen reeds een
stuk grond gekocht, maar het bouwrijp
gemaakt en de fundamenten- gelegd. In
korte tijd stond het huis er dus. En de
familie Ekkel woont er luisterrijk in.
Maar ondanks punten van overeen
stemming, de geschieder.cs van iedere
emigrant is weer anders.
Dat merkten we opnieuw, toen we in
Monbulk een bezoek brachten bij de
heer A. DubbelcL Een kleine drie jaar
(Advertentie)
4-voudige bestrijding
van pijnen en griep!
De 4 beroemde geneesmiddelen in
1 tablet Chefarine „4" brengen baat
waar andere middelen (alen. Tezamen
werken zij bijzonder snel, krachtig
en weldadig. M
'n J^lje doet wonderen!
geleden had hij een fietsenzaak in Den
Haag. Hij zag er op de duur geen toe
komst in en besloot te emigreren. Toen
de boot, waarmee hy reisde, in Free-
mamtle aankwam, lagen daar iwee brie
ven. Eén van ds Hoekstra, die hem huis
vesting aanbood in een particulier boar-
dmghouse en één van een kennis die
hem een gedeelte van een huis wilde
verhuren voor 5,— per week. Dat
boaroonghouse werd een grote teleur
stelling. De exploitant, een Nederlan
der, was een uitzuiger, die het boven
dien op moreel gebied nii-et te nauw nam-
Gelukkig was er toen het huis nog.
Dub beid zocht en kreeg werk als las
ser. Maar na korte tijd ontmoette hij
een bloembollenkweker, die al 15 jaar
Australische ervaring had en hulp
moest hebben. De oudste dochter van
Dub beid gi-rug er heen.
Een week later berichtte de man, dat
hij werk voor Dubbeld wist in een ga
rage. Hij kon er 14 da-gen op proef komen
Het waren twee moeilijke weken.
Dubbeld verstond goed Engels, u
met het Australisch had hij nog wel
moeite. En hij wist niet, of het
goed was geweest. Bovendien had zijn
baas de naam. een bulldog te zijn.
Na 14 dagen zei de baas niets. Wat
nu Dubbeld ging naar hem toe en vi
hoe het nu verder moest. De baas
niets anders dan ..All right". En dot
voldoende.
...Als je hem kent. is hij helemaal geen
bulldog. Ik kan het goed met hem
den. Tk dcc h"t werk in de garage
en ook de maehincreparetie in de hout
zagerij. die er achteT staat en aaA hem
toebehoort. En we kunnen het goed
den samen. Ik bewoon een huis dat bij
de fabriek behoort en betaal daar 1 Vi
per week voor. Er is een pracht lap
grond bij, waarop ik allerlei kan
bouwen. Mijn loon is 14,7 per week
en mijn oudste zoon, die ook in de ga-
race werkt, verdient 6. Mijn oi
dochter werkt bovendien op een fabriek
van nylonkousen en verdient ook 6.
En dan ontvangt mijn vrouw nog per
maand 15 voor kinderbijslag. Alles
bijeen hebben we het hier veel beter
dan in Nederland en we hebben geen
gen. Alleen het kerkelijk leven geeft veel
zorg en werk. Maar dat doe rk met
liefde. En mijn boss vindt het helemaal
als ik eens tijdens het werk
j daarvoor wordt opgebeld of er eens
oen vergadering uit moet.
We hebben zelfs twee auto's. Eerst
heb ik een oude Chrysler gekocht. Ik
heb er zelf vijf maanden in gereden
hem toen aan mijn oudste zoon overge-
I Zelf heb ik toen een Va-uxhall-1936 ge-
j kocht, een lief wagentje. De enige pech.
J die ik daarmee heb, is ontstaan door
aanrijdingen van anderen, want sommi
ge Australiërs rijden nog al wat slordig
Neen, we mogen heel niet mopperen.
Naast mijn werk in de -garage vullen
Kerk, gezin en tuin mijn vrije tijd en
mij-n héle -gezin voelt zich hier geluk
kig".
Ouderwetse dominees
en de jeugdpredikant
De bekende Gereformeerde predikant,
ds H. Veldkamp, die zich enige tyd
geleden fel verzet heeft tegen Thijs Booy
cn diens inzichten, tekent thans in de
Zeeuwse Kerkbode het verschil tussen
de ouderwetse dominee en de moderne
jeugdpredikant Hij doet dit uiteraard
geheel voor eigen rekening als volgt:
..De ouderwetse, de jeugd negerende
dominee schrijdt de preekstoel op. Een
ander woord is daar niet voor Maar de
moderne jeugddominee doet het met
twee treden minstens tegelijk. Boven
aangekomen dient hy zich voor te nemen,
zo spoedig mogelijk weer te verdwijnen.
Wij houden van kortheid. Hy mèg can
ook lang blijven staan, maar dan dient
hij het vooraf te zeggen dan vinden wü
het r
t erg r
„Oom André" wilde een loto malcen
Wegens vrijheidsberoving van ander
meisje 3 jaar geëist
Voorts moet hij blijk geven goed op de
hoogte te zijn met ce literatuur. Ik be
doel niet de theologische. Dat is van
weinig, of beter gezegd van géén belang.
Wil hij per se zich van zijn theologische
kant laten zien. dan moet hij Barth
paar maal noemen- of Miskotte, r
vooral Kuyoer, Bavinck of Berkhouwer
niet. Maar het is veel beter -heel de theo
logie weg te laten. Zelfs staat het niet
gek. af en toe eens zijn verachting te
laten blijken voor dogma en exegese.
Van de moderne belletrie en andere lite
ratuur op dat niveau moet hij echter
terdege op de hoogte zijn. Dat wil zeg-
nen kan volstaan met het noemen
schrijver en titel. Een naam
Sartre bijvoorbeeld doet het heel goed
..Het 25e uur" slaat ook nog wel
hoewel dat al wat minder wordt. Men
kan ook met enig succes wat oudere
schrijvers citeren, maar dan is het toch
w-nsc'hk bij bet buitenland te blijven.
Uw jeugdig gehoor moet voelen, dat u
by Kaj Munk kind aan huis
zal niet nalaten diepe indruk te maken,
als u b.v. zegt: „Bij de voorbereiding
van mijn preek moest ik onwillekeurig
denken aar. het bekende boek van Knut
Hamsun, het laatste hoofdstuk". Zo'n
zin maakt een hele preek goed.Tenslot
te moet de moderne jeugddominee niet
al te bang wezen voor een beetje jar
gon. Er is een breed terrein van theolo
gisch jargon, en als u een. paar maal
de woorden: existentieel, problematiek,
cultuurcrisis en „moderne mens" ge
bruikt hebt, té uw preek behoorlijk ge
stoffeerd. U kunt ook eer. populair jar
gon gebruiken, en zo eens een keer
zeggen: „nee, jongens en meisjes, dat
is pet", maar dat hangt er heel erg van
af, waar ge „optreedt". Sommige dingen
kunnen hier mislukken en het déér ge
weldig doen
Griekse ministers naar rechthoekig een doorsnede waarbij veei
Nederland ruimte beschikbaar komt. Ook de Boeing
B-52 heeft een dergelijke rompdoorsnede,
De Griekse eerste minister, veldmaar- want deze bommenwerper moet voor eer
schalk Papagos en zijn echtgenote zullen grote actieradius heel wat brandstof kun-
van 2 tot en met 4 Februari ons land be- nen meenemen. De brandstoftanks bij de
zoeken. Zij zullen de gasten zijn van de p.ioo zullen waarschijnlijk om de motor
Nederlandse regering. heen zijn gebouwd. Het is natuurlijk
De Griekse eerste minister zal verge-gunstIg pm de ma-s- zoveel mogelijk
de langs as van het vliegtuig te conc
Een gevangenisstraf van drie jaar met
aftrek en ter beschikkingstelling
regering, eiste de officier van Justitie
bij de Rotterdamse rechtbank gistermid
dag tegen de man, die zestien jaar ge
leden de dood veroorzaakte van het 7-
jarige meisje Lijntje Huizer, wier mys
terieuze verdwijning destijds zoveel op
zien heeft gebaard. Verdachte, de 43-
jarige monteur A. J. H. W. uit Rotter
dam, stond thans terecht wegens vrij
heidsberoving van zijn 11-jarig buurmeis
je Lenie S., door welke zaak tevens het
raadsel omtrent Lijntje Huizer werd
sluierd. Gisteren is deze laatste affaire
ook ter sprake gekomen. Slechts een
deelte van de zitting was voor pers
publiek toegankelijk wegens het zeden-
kwetsende karakter van het geval.
Tijdens de openbare behandeling
de zaak, waarin het 11-jarige meisje
Lenie S. betroken- was, gaf de verdachte
toe, dit meisje op zekere dag in zijn wo
ning aan de Linker Maasoever naar bin
nen te hebben gehaald.
Het meisje kwam overigens
op bezoek. Hy beweerde een foto te heb
ben gezien van een meisje, dat op
stoel zat gebonden en nu wilde hij zelf
zo'n foto maken. De man
haar te hebben geblinddoekt, noch
prop ln haar mond te hebben ge
daan, ofschoon het kind dit wel tegen
haar moeder heeft verteld en
de politie verklaard. Ook heeft Lenie
gezegd, dat „oom Andró" zoals zij de
buurman noemde, haar bij haar vertrek
had toegeroepen: „Zeg hier nooit iets
anders kan het wel eens gevaarlijk
je worden". Verdachte ontkende
ook dit.
Op een keer
De gehele zaak ls aan het rollen ge
bracht toen de op dezeflfde trap wonen
de adjudant van politie E. H. van Dijk
m keer eens Lenie uit de deur van
de buurman had zien komen. Het kind
zag er nogal opgewonden uit en ook de
man, die direct daarop naar buiten
kwam. had een vreemde trek op het ge
zicht. Hierop is hij eens met de moeder
van Lenie gaan praten, die aanvankelijk
de vermoedens van de adjudant zeer on
waarschijnlijk vond. Toen zij evenwel
haar dochtertje op aanraden van de
politieman eens op een handige manier
ondervroeg, kwam het gehele verhaal
eruit. De volgende stap van de adjudant
was een gesprek met de vrouw van ver
dachte en zo is tenslotte ook het geval
van de 16 jaar geleden zo mysterieus
verdwenen Lijntje Huizer aan het licht
gekomen.
Tijdens het vooronderzoek heeft
dachte twee lezingen over de zaak Hui
zer gegeven. Aanvankelijk verklaarde
M O M' %i,
ttm\\ li 1-lilMnllHTiM
hij dat hij na een stoeipartij, waarbij
het meisje was gaan schreeuwen, haar
een doek voor het gezicht had ge
bonden. waarop Lijntje zou zijn gestikt.
Later beweerde hij, dat hij kwaad op het
kind was geworden, omdat het een lam
petkan zou .hebben gebroken. Hierop zou
hy Lyntje een tik hebben gegeven, waar
na het meisje gevallen zou zyn en wed
zo ongelukkig, dat het overleed.
„Toen hebt u haar begri.ven in het
pand Gerststraat", merkte de president
op.
„Jawel, edelachtbare", aldus W.
Gistermiddag hield hy aan de laatste
verklaring vast. W. kan echter voor deze
zaak niet vervolgd worden, omdat zo
verjaard is.
Gesloten
Nadat als getuigen de moeder van
Lenie S., do adjudant, alsmede prof. dr
mr P. A. H. Baan, le geneesheer van
de psychiatrische kliniek gevangenis
wezen, ln welke kliniek verdachte is op
genomen geweest, waren gehoord, werd
de zaak verder met gesloten deuren be
handeld.
Uitspraak 28 Jan.
Men schrijft ons van Hervormde zyde:
QOLA3 ene Kerk en onze vele kerken.
:eld zijn van de Griekse minister
Buitenlandse Zaken, Stefanos Stephano-
poulos, de minister van Algemene Zaken
en van de Pers, Panayntis Sifneos en de
directeur-generaal van politieke zaken
van het kabinet van de minister-presi
dent, generaal Christos Karadgenis. Het
programma voor dit bezoek zal nog nader
worden uitgewerkt. Veldmaarschalk Pa
pagos zal aan de Koningin en aan het,
Nederlandse volk de dank overbrengen
Griekenland voor de Nederlandse
hulp- en steunverlening bij de aardbe
vingsramp, welke Griekenland heeft
BESTE „KIST" VAN HET WESTEN
(Van onze luchtvaartredacteur)
ONMIDDELLIJK na het gereedkomen van de eerste „Sabre" F 86 D
straaljager van de North American Aviation-fabrieken, wijdden wij
April van het vorig jaar een speciaal artikel aan deze machine. De
„Sabre" F-86 D was uitgerust met een intrekbaar rakettenluik, waarin
24 z.g. „Mighty Mouse"-projectielen konden worden meegevoerd. De North
American Aviation heeft sindsdien, evenals de talloze andere Amerikaanse
vliegtuigfabrieken, onafgebroken gewerkt aan de ontwikkeling van een
nóg betere, een nóg snellere machine. Dezer dagen werd bekendgemaakt,
dat de 50.001 ste „Sabre" (een „Super Sabre") was afgeleverd. Van dit
aantal is 89 procent overgedragen aan de luchtmacht en de marine van de-
Ver. Staten en bevriende mogendheden.
De Sabre ls steeds ongeacht het
serie-tvpe de straaljager geweest, die
het best voldeed. Bij de strijd ln Korea
bewezen de „Sabre's" buitengewone dien-
zij waren reeds kort na het begin
de strijd ingezet, omdat er geen betere
machine was. En dat ls zo gebleven.
)p 29 Mei 1951 behaalde de Amerikaan
captain James Jabara een grqte over
winning tijdens een luchtgevecht tegen
een formatie Russische MIG's. Binnen tien
minuten schoot captain Jabara geheel
alleen met de machinegeweren van
,Sabre" zes MIG's neer. Toen wa
laam van dit bijzondere jachttoestel ge
vestigd. Op 1 October 1947 maakte de
„Sabre" F-86 voor de eerste maal een
proefvlucht; op 25 Mei 1953 startte de
eerste „Super Sabre".
Het jaar 1954 zal in de historie der
militaire luchtvaart geboekt staan als het
jaar, waarin voor het eerst de geluids
barrière in horizontale vlucht is door
broken en wel door de „Super Sabre"
F-100. Andere straaljagers moesten eerst
tot grote hoogte stijgen, zetten dan hun
motor op volle sterkte en „vielen" als het
ware door de geluidsmuur. De machtige
Pratt Whitney J-57-P7-straalmotor van
de „Super Sabre", gepaard aan haar bij
zondere vorm (zie foto) maakte deze val
overbodig.
Nieuw ontwerp
Het hier besproken ontwerp van de
North American fabriek draagt nu wel
de naam van „Super Sabre" maar men
mag hieruit niet onmiddellijk de gevolg
trekking maken, dat dit toestel zonder
meer een verbeterde „Sabre" ls. Neen,
de F-100 ls wel degelijk een geheel nieuw
óntwerp, waarby uiteraard wel van de
ervaringen met vorige straaljagers van
North American gebruik ls gemaakt.
Het ontwerp dateert reeds van 1950 en
moest heel wat research aan vooraf
gaan voordat men de beschikbare resul
taten daarvan ln de F-100 kon verwerken.
De pylvleugel maakt zo op het uog geen
ongewone indruk, maar North American
heeft hier ongetwyffld de pylvleugel ge
kozen omdat de fabriek hier reeds zoveel
ervaringen mee heeft opgedaan. De delta
vleugel ware wellicht beter geweest maar
op dit gebied is de Convairfabriek weer
beter thuis. Reden waarom in de Convair
F-102 een deltavleugel is gebouwd. Hoe
dan ook, de pijlvleugel van de F-100 ver
toont een pijlstelling van 45 graden en
deze keuze moet wel een grote vleugel
belasting en een hoge landingssnelheid
met zich meebrengen. De landingssnelheid
heeft men omlaag gebracht door toepas
sing van klappen, slots en grenslaag-af
zuiging.
Het stabilo bestaat uit één stuk en be
vat dus geen aparte hoogteroeren. Klel-
vlak ziet er nogal conventioneel uit, het
richtingsroer is vrij klein.
Wat de romp betreft, deze moet de voor
raad brandstof bergen aangezien in de
dunne vleugel geen plaats is voor tanks.
Daardoor is de rompdoorsnede byna
De motor is, zoals gezegd, een Pratt
Whitney J-57-P 7, waarbij twee onafhan
kelijk draaiende compressoren in serie
zijn geplaatst. Met nabranders kan dezi
knaap van een motor niet minder dan
7000 kg stuwkracht ontwikkelen. Hetgeen
dan ook wel nodig is om supersonische
snelheden te bereiken. De straalpijp heeft
een grote diameter, waarschijnlijk voor
zien van een veranderiyke uitstromings-
opening.
Technische gegevens
Tenslotte nog enkele gegevens over af
metingen en prestaties. Lengte 13.30 m,
hoogte 4.30 m, spanwijdte 11,04 m. Maxi
mum operatieve hoogte ruim 15.000 m.
vliegbereik ongeveer 2000 km. Het toe
stel is groter en zwaarder dan de meeste
jagers. Startgewjch- circa 12 ton! Ten
slotte moge vermeld worden, dat by de
constructie van 'de F-100 in ruime mate
gebruik is gemaakt van titanium-legerin.
gen, natuurlijk om bestand te zijn tegen
wryvingswarmte van de langs
het toestel stromende lucht by super
sonische snelheden.
De F-100 is thans dus reeds in serie
productie voor de Amerikaanse lucht
macht. die een order plaatste voor rond
250 millioen dollars.
In hoeverre de intrede van supersoni
sche jagers van invloed zal zijn op 't lucht
gevecht, is niet te overmen. Er doemen
talrijke problemen op, waarop wij hier
niet verder zullen ingaan. In ieder geval
zal het herkennen van zulke bliksem
snelle vliegtuigen zeer moeilijk worden
verder moet het een merkwaardige
gewaarwording zyn, een laagvliegende
ipersonische straaljager geluidloos te
en aanstormen en pas het geluid te
horen, als het toestel voorby is.
Dit is de Super Sabre F-100,
de allersnelste straaljager der
Westelijke wereld. Het toestel
is niet een vervolmaking
de „oude" Sabre's, doch is ge
bouwd volgens een geheel
nieuw ontwerp.
lit is de titel van het jongste twel
met omvangryke, maar wel belangrij
ke) geschritt van dr. H. Berkhof) Ook
wie Berkhof's visie meenden te mc
bestrijden (dr. L. Praamsma in
antwoord-brochure ,in enigheid des
geloofs" en dr F. L. Bos in
blad „Enigheid des geloofs"), betuigen
strijd, dat het leerzaam is naar hem
te luisteren; dat dit korte geschrift me
nige bladzijde bevat, waar ieder chrté-
in van harte mee in zal stemmen.
Te weinig wordt de pyn vanwege de
verdeeldheid der kerken nog gevoeld:
het reformatorisch-kerkelyk denkende
type vreest voor geschipper met „de
Waarheid", zodat men met het een-
heidsstreven uitkomt bij een „eenheid
boven geloofsverdeeldheid"; het vrije-
kerk-type (niet minder conservatief)
wijst op „de onzichtbare Kerk" en komt
meestal niet verder dan de bereidheid
om „elkaar over de kerkmuren heen de
broederhand te reiken'
Intussen blijft, ondanks de samenwer
king der (vele. niet alle) kerken
Oecumenische Raad alles bij het oude.
Er wordt berust in de veelheid der ker
ken en der Avondmalen. „Laten wij om
afvragen, waar wy deze euvele moed
eigenlijk vandaan halen en hoelang wy
daarmee nog denken voort te gaan.
Voor de nieuwe weg naar de eenheid té
geen moed nodig, maar een zelfver
loochenende en niet versagende geloofs
gehoorzaamheid".
Welke is nu die weg, die dr Berkhof
meent te kunnen aanwyzen? Hoewel
ieder christen hier met verheugde
langstelling zich tot luisteren zet geldt
dit wel in het bijzonder voor de Her-
ormde, omdat het niet overdreven is
te constateren, dat het probleem der
Oecumene in zekere zin ook dat der Ned.
Herv. Kerk met haar richtingn en mo
daliteiten is.
Alvorens schrijver tot het aanwijzen
van die weg komt, geeft hij ons eerst
enkele zeer belangrijke beschouwingen,
die wy hier slechts kort kunnen aandui
den.
A LLEREERST de herinnering aar
eenheid Gods, waarvan Israël
diep doordrongen werd„Hoor, Israël
de Here is onze God; de Here is één!"
Uit deze éénheid van Deut. 64 vloeit
het „één Heer, éen geloof, één doop.
enz." van Ef. 44-6 voort. Dus ook: één
Kerk. By de éne Herder behoort de éne
kudde.
Vluchten in een „onzichtbare kerk" ls
daarom ongeoorloofd, wijl de kerk in
het N.T. steeds een concrete en zicht
bare werkelijkheid is. „Zy bestaat uit
mensen, die te hoop lopen rondom de
prediking van het Evangelie", die ge
doopt worden en zich scharen om de
avondmaalstafeleen zéér zichtbare
zaak! Van haar wordt gezegd, dat zij
één is". En even verder: „De eenheid
der Gemeente is dus heel concreet ge
dacht als het eens zijn met de aposte
len".
Om deze eenheid heeft Jezus gebeden
(Joh. 17:20, 21), hetgeen ons drie dingen
zegt: deze eenheid is niet vanzelfspre
kend; zij té vervolgens Gods zaak (en
kan dus alleen door die mensen bevor
derd worden, die in gemeenschap met
Christus allereerst om haar bidden. Hier
ligt de haarfijne grens tussen christeiy-
ke geloofsgehoorzaamheid en menselijk
idealisme; dit garandeert ons ten slotte
dat de eenheid er komt. Hoe en wan
neer zegt Joh. 17 ons niet
Wel leert de H. Schrift ons, dat dit
binnen het geschiedenisverloop van.de
ze wereld mag worden verwacht De
gemeente van de eindtijd immers zal
door de loutering van het ïyden heen
moeten. Dan zullen onze verschillen op
hun laatste ernst getoetst worden en ge
heel verbleken, „doordat de in het ïyden
verdiepte verbondenheid met dezelfde
Heiland en Heer ze overstraalt als nooit
tevoren."
Wanneer dr. Berkhof dit poneert, had
hij reeds enige belangrijke bladzijden
gewijd aan de breuk zowel binnen Is
raël als die tussen Israël en de Ge
meente. Eerst até we die hebben be
schouwd, richten we ons oog op de
breuk binnen de Gemeente, Haar
heid immers wordt op tweeërlei wijze
bedreigd: door de dwaalleer (waarvan
zich radicaal heeft af te wenden:
hier té geen compromis toelaatbaar)
door de verdeeldheid (zie Corinthe: per
soonlijke voorkeur en andere accentue
ring van dc heilsboodschap gingen hier
hand aan hand). Al zyn de opvattingen
de partyen aldaar blykbaar niet on
wettig. de partijschap als zodanig is he
wel: Paulus roept tot eenstemmig
heid. De éne Kerk kent haar stromin-
nuances. Eenheid toch is geen
eenvormigheid
kan uitmaken, of we tegenover de Anti
christ dan we] tegenover Apollos staan
„Vaak zijn tn één Kerk opvattingen bijeer.
gebleven, die niet dichter bij elkaar staan
dan Johannes en de dwaalleraars van
zijn tijd. En niet minder vaak zijn Ker
ken gescheurd en zijn er nieuwe ont
staan rondom opvattingen, die niet ver-
'er van elkaar lagen dan die van Pau-
iff en Apollos".
Zijn ketterii en dwaalleer niet meer te
onderkennen? Zou een Kerk ln haar
ambtelijke vergaderingen, biddend om
de leiding des Heiligen Geestes, tegen
bepaalde leringen cn personen, die deze
voordragen cn uitdragen, geen beslist
„neen" meer kunnen laten horen? Doch
laat ons eerst horen, hoe dr B. ons
waarschuwen wil voor een foutief waar
heidsbegrip. Na de absolutistische kerk
opvattingen (niet alleen bij Rome te
vinden) zowel als de relativistische (van
de „vrye kerken" alsmede van de Ang
licaanse z.g.n. bracht theory) te hebben
afgewezen, komt hy tot de conclusie, dat
beide uiteindelijk op dezelfde wortel
stoelen: voor beide immers is de Waar
heid een „geheel van opvattingen", die
men geheel of ten dele statisch meent
te bezitten. Hiervan dienen wy eerst ge
nezen te worden door het inzicht, dat
Jezus Chritus de Waarheid is; Zyn per
soon en Zijn werk. Naar Hem moeten
wij toegroeien; ons aan de waarheid
houdend (Ef. 4 15). „Wie aan de Waar
heid deel heeft, is meegenomen in een
beweging, gezet op een weg, voortgesto-
ten in een vaart naar steeds nieuwe ont
dekkingen." Kort gezegd: niet wij heb
ben de waarheid, doch de Waarheid om-
jns èn de anderen; Hy trekt ons
:n groeiende gemeenschap, om sa-
vervuld te worden tot alle volheid
Gods (Ef. 3 18 v.).
T"\E gestalte van dit samen opgroeien
■L/ in Hem, die de Waarheid is, is het
.gesprek", waaraan we ondanks alle ge
voerde gesprekken nog maar nauwelyks
zyn toegekomen. Door het echte gesprek
dat niet maar een „uitwisseling van ge
dachten" is of een praten over „onze
waarheden", doch dat dient te geschie
den in onderwerping aan dé Waarheid,
worden we (genezen van absolutisme en
relativisme) tegeiyk relatiever en abso-
luter: want dit de Kerken in beweging
brengende „gesprek" is een soort schuil
naam voor de bekering.
Willen wij onszelf biy'ven of zyn wy
bereid onszelf in zelfverloochening op te
geven? „Wie niet bereid is om zyn
eigen Kerk te zien sterven, opdat de
Kerk leve, moet niet aan het oecume
nisch gesprek deelnemen".
„Het gesprek zal, als het echt té, de
nieuwtestamentische scheiding tussen
Apollo en Antichrist openbaar maken.
In het gesprek keren wy terug tot de
radicale eenvoud van het N.T.-isch ker
kelijk oordeel".
„Wij zullen echter vooral niet te spoe
dig moeten menen, dat we de scheidin
gen zien liggen". „We zyn al te lang
uit elkander gegroeid, zodat we elkan
ders taal niet meer verstaan". „Wat op
het eerste gehoor als ketterij kan klin
ken, kan later blyken geheel anders te
zijn bedoeld. (Evenals wat verwant
klinkt tegengesteld kan blyken!).. Het
onmogelijk, een oordeel uit te spre-
i voor wy de taal en het klimaat van
de ander heel diep' hebben leren aan
voelen. De weg is dus lang.... niet ein
deloos".
Als eerste stappen beveelt dr. B. dan
aan: het plaatselijk gesprek en zo mo
gelijk de kanselruil en de avondmaals-
gemeenschap. Deze laatste té immers
de krachtigste prikkel om ons over alle
verdere problemen te helpen.
Wanneer wy dit boekje gelezen-heb
ben, dringen zich enkele vragen aan
ons op, waarop we mogeiyk nog nader
terugkomen.
Gods éne Kerk en onze vele Ker
ken. door dr. H. Berkhof, 71 blz. Uitg.
G. F. Callenbach N.V„ Nykerk.
Het Nederl. ambacht
wordt geteld
C.B.S. denkt er 5 jaar over i« doen
Het Centraal Bureau voor de Statistiek
il binnenkort'een begin maken met een
telling van het Nederlandse ambacht.
Met deze eerste complete telling van het
ambacht wordt beoogd een zo volledig
mogelijk overzicht te verkrijgen van de
omvang en de betekenis van het am
bacht in Nederland.
Men rekent met een telperiode van vyf
jaar, zodat ieder jaar ongeveer 20 pro
cent van het ambacht aan de beurt komt.
Begonnen wordt met de groepen: schoen
herstellers, maatkleermakers en schil
ders. In totaal omvatten deze groepen
ongeveer 30.000 bedryven. Onmiddellyk
daarna volgen de metaalverwerkende
ambachten.
De bedryven zullen een vrageniy'st ter
invulling ontvangen, beknopt of uitge
breid al naar de grootte van het bedrijf.
Een uitgebreide vrageniyst wordt ook
uitgereikt aan ieder twintigste bedrijf,
ongeacht de grootte.
De beantwoording van de door het
C.B.S. te stellen vragen is wettelyk ver
plicht krachtens beschikking van minis
ter Zylstra.
Oniwerpen voor nieuwe
postzegels
Tot 28 Februari a.a. zal er gelegenheid
zyn voor tekenaars om ontwerpen te ma
ken voor nieuwe Surinaamse postzegels,
waarop bevolkingsgroepen, nijverheid,
welvaartsbronnen, cultures e.d. in beeld
worden gebracht. Bekroonde ontwerpen
worden beloond met 150 Surinaamse ter
waarde van 300 Nederlandse guldens. Da
zegels in waarden van een Surinaamse
gulden en hoger biyven de beeltenis van
Koningin Juliana dragen. Of men de Ne
derlandse beeltenis zal overnemen of een
nieuw ontwerp gebruiken, is nog ln over
weging.
Aneta meldt, dat volgen» cijfers van het
•Indonesische ministerie van Binnenlandse
Zaken de bevolking van het land op etr.de
1952 78,3 millioen bedroeg, waarvan 51 min
op Java, 11 min op Sumatra. 314 min op
Borneo, 6 min op Celebes, 5 min op de
Kleine Soenda-eüanden en 700.000 op de
Mohvkkeo.
