Nieuwe Leidsche Courant | 1953 | 12 december 1953 | pagina 7

er zo over

nieuwe leidsche courant

okel

zaterdag 12 december 1953

Eenheid der Kerken

jlet belangstelling heb ik kennis geno-
sn van het stuk van dr F. L. Bos in
ifnieheid des geloofs", overgenomen in
rubriek Kerkelijke Pers op 7 Decem-
r |n de n.l.C. Waarom zouden wij od
suggestie van deze predikant, inzake
n soort super-synode, eventueel ge-
jjiigd, niet ingaan? Dr Bos maakt aan
eind de opmerking, dat, als er een
iquête zou worden gehouden, de over-
ite meerderheid van het gewone kerk
je een dergelijk plan zou toejuichen,
velen zullen het daarmee eens zijn.
Wordt het niet hoog tijd, dat de Chris-
abeid ontwaakt en de hand aan de ploeg
Dat er iets wordt gedaan, waar-
er wat uitgaat van de Christenen?
e hun plicht gaan verstaan, waar-
velen worden getrokken, die nu
overeenkomst kunnen ontdekken
i onze verscheurde Kerken en

u er een kracht kunnen uitgaan
eensgezinde Christenheid in een
ereld, verstikt in prqblemen. Laten wij
problemen, zoals dansen en bio-
jopbezoek, dan maar gerust wat op de
htergrond schuiven, en ons ten volle
aan de grote problemen,
er een onhoudbare vloedgolf ont-
waartegen geen Kerkdijken en
ijkivachters bestand zijn. Onmogelijk?
ten, wanneer we allen willen, zal het
beuren. De krachten zijn aanwezig,
arvan is ondergetekende overtuigd.
Mag ik hier een suggestie aan verbin-
d? Ligt hier niet een grote en zegen-
te taak voor de Chr. pers? Men zou
voorbeeld adhaesiebetuigingen in ont-
ngst kunnen nemen en doorzenden
iar de respectieve synoden. De bal Is
het rollen gebracht. Laat die nu

orrollen. Wie weet

T. VERBOON,
«rdwijk-Binnen, Jan Kloosstraat 14

Bidden om te geloven in
hereniging der Kerken

Het artikel van prof. dr G. C. van
„Versplintering van de Ge
formeerde Gezindte" was voor een
aanleiding om naar de pen te
i en een lezenswaardig artikeltje
ichrijven.

Dit artikeltje, voorkomende in de
LC. van Zaterdag 5 December, heb
driemaal gelezen en in stilte dankte
God, dat het de laatste tijd meer en
«r duidelijk wordt, dat er onder het
Dik der Reformatie velen zijn, die van
kerkelijke verdeeldheid niets moeten
ben en reikhalzend uitzien naar de
waarop hereniging van de Kerken

Reformatie een feit wordt,
lat het aantal voorstanders van her-
Lglng zich de laatste tijd uitbreidt, mag
blijken uit de vele pennevruchten
de pers, uit verschillende redevoerin-
toespraken, maar ook uit de ge-
rekken, die ik met anderen hierover
ocht hebben.

Wanneer zal die dag van hereniging
Kerken aanbreken? In verband hier-
le mag ik wijzen op het antwoord,
ds K. H. E. Gravemeijer, voorheen
!d. Herv. predikant te 's-Gravenhage.
geveer 25 jaar geleden gaf op een tot
gestelde vraag. Dat antwoord luid-
„Ik geloof zeker in hereniging van
Kerken der Reformatie, doch o p
ds tijd."

i Gods tijd, zeker, maar hiermede zijn

malen de truc met het touw gezien.
Het werd omhoog gegooid, de kleine

jongen klom erin enverdween.

Daarna zocht de fakir hem overal, ook
in de tovermand, die hij aan alle kanten
met een scherpe sabel doorstak. De
jongen werd niet zoals ik al eens
eerder gelezen heb in stukken ge
hakt, maar hij kwam levend en wel van
achter het publiek weer opduiken. Waar
hij zich bevond tussen het ogenblik van
verdwijnen in het touw, en het weer
opduiken, mag Joost weten Maar we
zagen het allemaal, ik evengoed als mijn
ouders. Zegt U nu niet: „Je was maar een

Een kind zou immers suggestibel zijn
Aangenomen echter, dit het zo is, er
werd totaal niet met het woord gesug
gereerd. Niemand verstond n.L het ge
mompel van de fakir. Hij zei ook niet
wat hij ging doen. Hij d e ed alleen
maar. tot grote verbazing van het pu
bliek, dat vaak uit tien of twintig
sen bestond. Deze suggestie zou dus door
de gedachte alleen zijn ingegeven,
niet door het gesproken woord. Want ln
tegenstelling met zijn Europese collega
goochelaar. gebruikte de Indiër geen
hocuspocus-woorden. Zijn gemompel
was nauwelijks verstaanbaar. Niemand
heeft dus zijn suggestie kunnen beredene
ren. Wij zagen alleen maar, zonder
het te beredeneren. Massa hypnose,
niets anders. En niet eenmaal, maar vele
malen. Daarom begrijp ik niet.
schrijver van bovenbedoeld stukje nooit
iemand heeft kunnen vinden, die de truc
in werkelijkheid heeft gezien. Me dunkt
er zullen er onder de Indische gerepatri-
eerden toch wel zijn, die. net als ik. in
die tijd slangenbezweerders van nabij

Er is over deze truc heel veel geschre
ven. en m.l. staan de cynici er helemaal
naast. Tenslotte z ij n die Indiërs tot
meer in staat dan een nuchtere Wester
ling zelfs maar beseffen kan. En er cynisch
tegenover te staan, zonder dat e
wezen reden voor ié. lijkt mij helemaal
verkeerd. Wij kunnen altijd nog wel iets
leren, en heus niet alleen via de nuch
tere, keiharde wetenschap, die niets ge
looft zonder het gezien te hébben.

In dit geval zijn er dus mensen ge
weest. nl. velen met mij, die alleen maai
hebben gezien en het dus ook geloven,
zonder het ooit beredeneerd te hebben.
Want wij kwamen er toch nooit achter.

Die fakirs uit mijn jeugd hadden nog
wat meer ir. hun mars. Wat zegt de
stukjesschrijver wel van de truc
„groeiende manco-pit" De fakir r
mango-pit. welke iedereen in de hand
mocht nemen. Die pit werd eerst „bezwo
ren" en dan onder een doekje gelegd.
Na nog meer geprevel werd er een klein
kuiltje gegraven en de pit erin gelegd.
Zij werd besproeid met een beetje
en de doek ging er weer over.

Onder het geprevel van de Indiër zag
men de doek langzaam omhoog rijzen,
totdat de oorzaak hiervan zichtbaar
werd. Uit het gat in de grond (of uit de
mango-pit, als U wilt) was een klein
mango-boompje gegroeid. Ja, eet
boom, die ook iedereen in de hand
mocht houden. U kent wellicht
kiemde pit met een kieln

spruitend uit de zijkanten. Gooit IT i
eens een pit in een Indische tuin, en
kijk er na een poosje weer eens naar
Het resultaat is hetzelfde.

Was dit ook geen massa-hypnose? We
zagen het toch allemaal, en niemand
klaar.' wë"hebben ook "teïetten ?nai5te fr 'ets var.. Waar had die kerel
tekenen in het kerkelijk gebeuren zijn lendendoek dat boompje vandaan
4flQ de huidige dag. Slaan we hierop acht.
kunnen we constateren, dat er ten

Mien van het hier bedoelde thema
inde is, n.l. dat de Heer der Kerk de
tot de hereniging reeds gegeven
eft. Ik geloof dat Gods tijd is aange-
bken. Laten we het teken goed

het niet in de wind slaan, door
denken of te zeggen: „De meeste pre-
tanten zwijgen er over, laten ook wij
nu maar in berusten.

De inzender zegt in zijn stukje:
jidden om geloof!" Hiermede bedoelt
m.i., dat we moeten bidden,
geloof in de mogelijkheid
ilging der Kerken. Er zijn
Hen onder ons, die de eenwording der
erken wel wensen, doch er geen gat
daarom ook niet in kunnen
loven. Ook hier geldt het Bijbelwoord:
ïcn ks Heren arm is niet verkort'

dat geloof! Maar ook van ston-
breken met het dogmatisch
■Beredeneer. Laten we bidden

bezit van Hem, Wiens wil het
j, 0.^ a"en die Hem toebehoren, één zij:
la ook Hij één is met de Vader; opdat
wereld hieruit het bewijs moge put-
goei d, dat Jezus Christus door de Vader
gezonden in deze wereld en alzo ook
Heer der Wereld is! Wat
.Joh. 17 is een stuk Evangelie,
dc®pristu8 ons de hand toereikt. Deze hand
i we, ja moeten we, vastgrijpen,
die hand is de overbrugging tot de
•llteit van de hereniging. Ik stipte reeds
n, dat ik de laatste tijd zo hier en daar
Vichillende mensen had gepolst
eenwording van de Kerken der Re-
rmatie. Hierbij werd het mij duidelijk,
vele Jongeren de eenheid van de Pi
■tantse Christenen als vanzelfsprekend
"lchouwen. Onder de ouderen treft
aan die erg terughoudend zijn
«rne neerleggen bij de bestaande ker-
lijke toestanden. Waarom??? Mag ik
idetC1 antwoord hierop aan anderen toe-
"ptrouwen? Maar dan met een koud
d en met een hart, dat niettemin
n klopt voor de Heer der Kerk!

V.

Ik heb het zelf gezien

stukje over het „Touw
_jj5 'kir" in uw rubriek „Toch is het
-30 te*t mijn aandacht getrokken

t schrijver ervan willen toeroepen:
U zoekt Iemand, die het in werkelijk-
e'd gezien heeft; welnu, hier is er één
Het verwondert mij, dat men, speciaal
|Zj Mr dat doel ln landen als Birma, Ma
li Ja, India en Ceylon reizende, nooit ge-
genheid heeft gehad zoiets in persona
'oe te maken. Me dunkt, Ln het Oosten
81 l"et zoiets schering en Inslag zijn. Fa-
'n? irs te over, die krasse stukjes uithalen,
laar enfin, het is de meneer in kwestie
gelukt. Laat ik

cehaald? Uit onze suggestie misschien'
Ik vind deze truc even kras "als die met
het touw. En wij waren in die tijd niet
wetenschappelijk genoeg om ze te bere
deneren. We zagen alleen maar. Maar
wie zal beweren, dat alles „waar is wat
je ziet", en dat alles „gelogen is wat je
niet ziet". Zelfs Hamlet heeft er zich nooit
aan gewaagd! Maar het is wel wenselijk
Hamlet in gedachten te houden wanneer
dergelijke onderwerpen aansnijdt,
ij n meer dingen tussen hemel en
aardedan de kille wetenschap bere
deneren kan.

MEJ. CARèL SCHOGGERS
Den Haag Beeklaan 431.

P.S. Als de camera geen „touw in de
lucht zag", is dat m.i. het duide
lijkste bewijs, dat dit een kwestie
van massa-hyDnose ls. En dan
ben ik er een slachtoffer van
geweest!

De zaak-Fonteyn

De gehele zaak-Fonteyn is door mij
waarschijnlijk door een groot deel van
het Nederlandse volk met grote belang
stelling gevolgd. Wat mij daarom zo trof
is, dat er in de bladen in het geheel geen
reacties zijn gevolgd. Het is toch zonne
klaar, dat het aan de heer Fonteyn ge
geven ontslag, op grond van bronchiale
asthma, volkomen ongemotiveerd
Dit blijkt voldoende uit de medische rap
porten. Waarom nu niet ruiterlijk toege
geven, dat er een fout is gemaakt? Uit
ondervinding weet ik, dat er meer var
zulke gevallen bestaan, en dat het vech
ten is tegen de bierkaai wanneer mer
probeert van sommige instanties recht
gedaan te krijgen.

C. VERMEER,

Kon. Wilh. Boulevard 19
Noordwijk aan Zee.

Het tragische auto-ongeluk
te Waddinxveen I

Toen ik door uw geëerd blad kennis
had genomen van het tragische auto
ongeluk te ^Taddinxveen, waar j.l. Zon
dag 6 mensen verdronken, kwam op
nieuw de gedachte by me op: waarom
wordt toch niet aan elke auto de eis ge-
gesteld, dat er een schuifdak in aange
bracht is? Zulk een dak acht ik zeker zo
belangrijk als goed functionerende ach
terlichten e.d.

LEZER.

Het tragische auto-ongeluk
te Waddinxveen II

Ofschoon ik geen technicus ben zou ik
hier toch aan constructeurs c.s. het denk
beeld willen voorleggen van een weg
schietend dak. Zou het niet mogelijk zijn
onder 't dak van 'n auto permanente klei
springladingen aan te brengen die bij
fikse druk op een noodknop het dak de
lucht in laten vliegen. Zo'n knop
zowel vóór als achter in de auto moeten
worden gemonteerd, terwijl de bedoelde
springladingen uiteraard belet moet wor
den door bepantsering b.v. in be
nedenwaartse richting onheil te stichten.
Dat in dit geval ook het auto-dak zo
danig moet worden gebouwd, dat het vrij
gemakkelijk wordt weggeslagen spreekt
vanzelf. Wie neemt de proef?

(Ingezonden stukken)

Waar lag Atlantis?

Enige lijd geleden werden een paar
onderstellingen gepubliceerd in de N.L.C.
betreffende bovenstaande vraag. De daar
bij aangevoerde argumenten waren m.i.
weinig overtuigend. Ik moge daarom een
andere, misschien meer waarschijnlijke,
onderstelling opperen.

omtrekken van Zuid-Amerika,
Afrika en Australië (met Tasmanlë) ver
tonen een wel zéér opvallende gelijkvor
migheid. Men kan ook enige (niet zó op
vallende!) gelijkheid ontdekken ln de
Zuidrand van Europa en Azië: het stompt
Spanje en Arabië, het scherp toe
lopende van Italië en Voor-Indië, het in
archipel eindigen van Balkan en
Achter-Indië. Zelfs kén men ook de
Zuidrand van Noord-Amerika daarbij be
trekken, bedenkende de mogelijkheid, dat
stomp gevormd land ontbreekt (ver
dwenen?), dat de scherpe vorm zou lig
gen in het met Zuid-Amerika verbonden
Centraal-Amerika, maar dat de archipel-
éér duidelijk aanwezig is. Een en
ander kan tot de vraag of de conclusie
leiden, dat mogelijk bij de geboorte van
aarde titanische krachten van onbe
kend geweld op de kokende baaierd van
de chaos hebben Ingewerkt, zodat con
tinenten van opvallende gelijkvormigheid
ontstonden. Men denke hierbij ook aar
de tamelijk symmetrisch verlopende bar
sten ln een ruit, die door een kogel door
boord ls en aan de vrijwel volmaakt
symmetrieke figuren, die in een dunne
laag zand op een glazen plaat

die plaat met een strijkstok tn
trilling wordt gebracht. Denkt men dar
de ligging van grote eilanden, Mada
gascar en Nieuw-Zeeland, tegenover de
Z.O.-kusten van Afrika en Australië, ter
wijl een dergelijk eiland tegenover de
Z.O.-kust van Zuid-Amerika ontbreekt,
dan ls de onderstelling misschien niet
vreemd, dat dóór, tegenover die kust v
Zuid-Amerika, het legendarische Atlantis
gelegen kèn hebben.

H. KERREMANS,

Lt.-kol. Art. K.N.I.L. b.d.
Breda. Seeligsingel 14.

Verlaging college
gelden IV

Helaas dwingt de heer J. M. mij, een
noodzakelijke critiek te schrijven op het
stukje van vorige week onder hetzelfde
opschrift.

1) Dat er inderdaad meisjes studeren,
die later hun studie niet in practijk bren
gen, wil ik niet ontkennen, i
heeft dit er eigenlijk mee te maken? Daar
moet u maar eens een ander stukje
schrijven want dit is juist de
gorie, voor wie het collegegeld
minst bezwaarlijk is.

2) Het grote aantal werkstudenten ls
ook al een bewijs, dat zelfs deze groep
zich niet door het collegegeld laat af
schrikken. Wat bezwaar oplevert? Wel,
denkt u maar eens aan de kosten van
studie en levensonderhoud, die toch ten
minste het tienvoud bedragen.

3) Natuurlijk blijf ik, met u, dezelfde
mening toegedaan; deze verlaging
irreëel.

Wilt u eigenlijk beweren, dat
helemaal geen selectie bestaat tijdens

de studie Wat is het eindexamen
bijvoorbeeld gymnasium of H.B.S.
anders dan reeds een selectie van dege-
die gaan studeren En oefenen de
academische examens tijdens de studie
hun selecterende invloed uit? Boven
dien vergt de studie zulke financiële of
fers. dat, na een paar jaar studie zonder
resultaat, de betrokkene wel moet op
houden.

Als het er om gaat in aanmerking

komen voor een beurs, dan schrijf ik

w u s t, en wel uit e c o n
oogpunt: „gebleken begaafdheid", met de
nadruk op begaafdheid. Want denkt u
dat het Rijk dit geld wil riskeren? En ge
looft u, dat het economisch is, iemand eer
beurs van 15 mille te schenken met de
vlotte kans, dat hij (zij) na voltooiing der
studie direct in dienst van h
land treedt (Ik bedoel i
het werken buiten Nederland Dit
werkelijk een-slechte investering zijn.

Leiden H. E. DER WEDUWEN

Fooien afschaffen?

Naar ik onlangs in de N.L.C. las. wil
de Internat. Federatie van Hotelpersoneel
het woord „fooi" afschaffen. Ik vrees
echter, dat zulks nooit een feit zal wor
den zolang er nog mensen blijven be
staan die fooien aannemen. De gasten var
de bonafide Horecaf-bedrijven zijn intus
sen die fooien zeker niet minder zat d
het personeel. Want de aardigheid is
af sinds de fooi verplicht werd gesteld
iam „bedieningsgeld" kreeg. Met
pogingen om het woord „fooi" af te
schaffen komt men echter niet verder. Er
is slechts één oplossing, n.l. het bereke-
de lonen van het personeel in
de prijzen en een streng verbod
te geven. Ook in kapperszaken e.d. zou
kunnen handelen.

held van de bonden in gevaar zouden Dankbaar Nederland 1953
brengen.

Hieraan is echter het grote gevaar ver- I Kort geleden veroordeelde de Krijgs-
bonden, dat wanneer men gedurende een raad te Velde-West de thans 28-jarige
zeker aantal jaren gebruik heeft gemaakt verzetsstrijder L. W. R. B. wegens mis-
de subsidie, deze onontbeerlijk zal handeling, de dood ten gevolge hebbende,
blijken te zijn voor de voortzetting van tot een voorwaardelijke gevangenisstraf
het jeugdwerk en dat men dan zo zalmet een proeftijd van een jaar. B. had
gaan plooien en schikken dat het schijnt, op 10 Januari 1945 in het Slop van Wil-
alsof de zelfstandigheid en vrijheid toch lem Kleyn, de eigenaar van de zaak.
in gevaar komen. J. Tol, neergeschoten, toen deze zich

De vraag dringt zich bij mij almeer zette,
op, of wij onze eigen verantwoordelijk- In de overwegingen, die tot het
heid nog wel kennen en die aankunnen, nis leidden, zegt de Krijgsraad de
Zijn we dan niet meer bereid offers te clusie te volgen van de landelijke Ere-
brengen voor het jeugdwerk? Kunnen raad voor de illegaliteit, die deze stunt
we dit zelf niet meer financieren of isals noodzakelijk erkende. Volgens de
subsidie eenvoudiger en gemakkelijker? Krijgsraad faalt het beroep van nood-
Zou dit laatste het geval zijn, dan Is Weer van B. echter, daar de overvallen
mijn vraag geen vraag meer, doch een winkelier bij het zien van de maskers,
conclusie. die de overvallers droegen, niet anders

6. Dat de Geref. J.V.-bond en de daar- kon denken, dan met een troep ojy buit
bij aangesloten verenigingen metterdaadbeluste misdadigers te doeii te hebben,
niet meer gèheel op de oude basis staan. Naar de mening van de ..^Krijgsraad
blijkt alleen al uit het feit, dat op de had B., die zelf geen masker droeg
aangesloten verenigingen leden worden zijn mannen bevel had gegeven ook geep
geduld, die openlijk propaganda makenmasker op te zetten, als commandant
de P.v.d.A. Bestuursleden van demaatregelen moeten treffen die waar-
bond zijn van deze gang van zaken op de borgden, dat de order werd opgevolgd,
hoogte en op protest van enige leden Volgens de Krijgsraad had de troep zich
werd niet gereageerd. Dit laatste heeft ijlings kunnen terugtrekken, toen er
ondergetekende, zelf oud-J.V.-er, per-1 alarm werd gemaakt.

Jeugdorganisaties en
overheidssubsidies III

In deze rubriek zijn nu twee stukken
verschenen onder bovenstaand opschrift.
Hoewel het aanvankelijk niet in mijn be
doeling lag, hierop in te gaan wil ik thans
toch het volgende opmerken:
l. De bedoeling van de opmerking
i schrijver van het eerste artikel, d-t
de koers van de Geref. jeugdorganisaties
eranderd is en dat de samensmelting
v&n de drie bonden wordt voorbereid,
ij niet geheel duidelijk. Is het de be
doeling van de schrijver er op te wijzen,
dat de besturen gehouden zijn tot
andere taakstelling bij het jeugdwerk,
dat daarvoor geld nodig is?

De heer C. B. te V. valt in zijn
tikel de onbekende eerste inzender

wijze, die ik niet kan waarderen,
int namelijk direct te moeten

J. R-

Kunnen of behoeven wij ons
niet meer te schamen?

Als langjarige trouwe lezeres van Uw
blad moet mij het volgende van hét hart.
Vroeger leerden wij:

Alvorens te doen, eerst goed na
denken. De consequenties onzer daden
moedig, standvastig en volledig onder de
ogen zien en aanvaarden, koste wat het
kosten moge.

2. Regeren is vooruitzien.

3. De rechten van de mens respecteren.

4. De Christelijke moraal hooghouden.

Nu leren wij:

1. Eerst doen, dan (misschien) naden
ken. De consequenties ontlopen en ont
duiken, de waarheid onder een stroom
mooie woorden uit de weg gaan,
verdraaien of verdoezelen.

Niet vooruitzien, maar regeren-op-
hoop-van-zegen. Zie de Ronde Tafel
overeenkomst, toonbeeld van gebrek aar
visie, evenwel beheerst door angst, er
eerder gericht op de bescherming var
eigen Interne partijbelangen dan op de
toekomst van Nederland c.q. het Neder
landse volk.

3. De rechten van de mens vertrap
pen. Zie de practijk der Ronde Tafel
overeenkomst. Waar is de plechtig be
krachtigde federalistische staat Indonesië
gebleven en waar het zelfbeschlkkings-
:ht der volkeren, waarover ook door
ze regering zo hoog van de toren wordt
geblazen?

De Christelijke moraal verwerpen
>t een aanfluiting maken voor ieder
weldenkend mens. Getuige de schande
lijke bejegening der Ambonnezen en dei
Indische Nederlanders.

Concluderend meen ik te mogen vast
stellen, dat wij ons als volk diep hebben
te schamen en wij óns zeker geen radio
praatjes of pagina's druk kunnen ve:
loven over „beschaving". „Christelijke
cultuur en moraal", „onschendbare men
selijke rechten" of synoniemen en deri
vatieven daarvan waarmede wij heder
ten dage overstroomd worden, zelfs op
partijdagen, congressen enz.

Èn als mens èn als Nederlandse schóóm
ik mij en naar ik meen velen mèt mij.

Is het spreekwoord „Wien de goden
verderven willen slaan zij met blind
heid" op ons volk van toepassing? Zijn
wij niet bezig te worden een lafhartig,
Immoreel en amoreel volk, uitsluitend uit
ieel gewin?

LEZERES.

Als dank voor de diensten, het va
derland bewezen, krijgt B. dus een ver
oordeling, waarvan hij misschien nog wel
:ens veel last kan ondervinden, omdat
:ij op zijn strafregister komt.

Al heeft hij dan de Nederlandse wet
overtreden, hij heeft getoond, dat hij
ln- de tijd van sadistische terreur en
onderdrukking een goed Nederlander ls
geweest en zijn leven voor vaderland
vorstin heeft veil gehad.

Niet alleen met zijn daadwerkelijke v
zet in de oorlog, maar ook met deze ov
val op de levensmiddelenzaak,

ls veroordeeld. Niemand zal ont
kennen, dat er in de ondergrondse fou
ten zijn gemaakt. B. had het misschien
ook anders kunnen aanleggen. Maar lk
acht het voor de eer van het voormalige

maar dat die in het dansen gezocht moet
worden, wil er bU mij niet in, juist om
dat wjj geen engelen zijn, maar mensen
vlees en bloed, die. naar het Avond-
maalsformulior. elke dag te strijden
hebben tegen de boze lusten van het
vlees, die volgens het Onze Vader te bid
den hebben: „Leid ons niet in verzoe
king, maar verlos ons van de boze".

De parendans van tegenwoordig, bege
leid door opwindende en soms zwoele
muziek, trekt de mens neer en heft hem
niet op. Waarbij nog komt het dansen
met het meisje of de vrouw van een an
der. De ellendige gevolgen daarvan zijn
algemeen bekend Als er één terrein ls.
waar de duivel het meest aansluiting
heeft aan het zondige begeren van her
mensenhart, dan is het dit wel. Het dan
sen in besloten kring neft deze bezwaren
niet op.

En het waarschuwend woord, dat door
velen tegen hert dansen wordt ingebracht,
komt niet voort uit een zekere wereld-
mijding en ook niet uit een farizeeïsche
houding, maar uit het diepe besef, dat
de mens zwak van krachten is en daar
om alles moet mijden, wat hem in ver
zoeking brengen kap
Rijnsburg. C. KROMHOUT,

Vinkenweg 1L

Tijdsverbeuzeling

Dat jongelui willen leren dansen, kan
ik begrijpen, maar toch geloof ik. dat
Christelijke jonge mensen zich wel met
iets anders en beters kunnen bezig hou
den. Man, er is zoveel, waarvoor je Je
nuttig kunt maken. Verbeuzel je kostbare
tijd toch niet ln een of ander dansinsti
tuut. Zet je in voor je medemens en denk
niet in de eerste plaats aan jezelf. Er Is
op allerlei terrein nog veel te dc
bij de hulp van Jonge mensen dankbaar
aanvaard zal worden. Christelijke jong<
lui kunnen elkaar nog wel elders ont
moeten dan in een danstent.

Ook een jongeman
(geen „Christelijke").

dat U danst om het genot van die
beweging zelf Zo ja. waarom is bet dan
om 't even of U met Uw eigen, dan

wel met het andere geslacht danst

Toen ik dit eens als argument aanvoer
de, merkte mijn opponent op: „Maar dat
is toch onnatuurlijk!" Hij verried meteen,
aan het dansen als iets bijkomstigs
(ik hoop het!) zijn bekoring bezorgt.

Lelden. L-

Dansen op Nonnenkoor

Wie betaalt de B.B.? II

Nederlandse verzet, op zijn zachtst uit
gedrukt, een nadelig symptoom, dat B.

voor deze verzetsdaad, welke toch is ont- j Ook ik wilde (het was kort
sproten uit zuiver vaderlandslievende ge- i0g) dansen leren. We vormden een club-
voelens, als verdachte terecht moet je en werden bij een dansinstituut ln
staan. Hier wordt ook de eer aangetast grotere groep ingedeeld. Het was zelfs
Het onderwerp, dat door de heer Stroo! van onze verzetsslachtoffers en hun na- Zo. dat ik tegelijkertijd, op belijdenis-
in zijn ingezonden stuk werd aangesne-bestaanden. Deze gebeurtenis doet lands- catechisatie zat. Ik zag er geen kwaad
den, is ook voor andere gemeenten van j verraderlijke en andere, het verzet totdat God mij dit kwaad deed zien.
zoveel betekenis, dat ik daarover graag kwaadgezlnde, elementen in hun vuistje een lesavond dansten we gezellig en
nog iets zou willen schrijven. lachen en schenkt hen leedvermaak. pianist speelde een potpourri, waarin

Volgens art. 26 van de Wet Bescherming Ik weet, dat vele oud-verzetsmensen nota bene voorkwam het Nonnenkoor:
Burgerbevolking worden bij Algemene en nabestaanden van het verzet het hart „Wij die zijn mensen klein, knielen vi
Maatregel van Besluui regelen gesteid. i ineenkrimpt en dat velen de vertwijfe- Uw aanschijn neder". Hier echter werd
volgens welke aan de gemeenten dan wel i ling nabij zijn, door de vele miskennin-i niet geknield, maar gedanst. Ik geloof
aan de kringen een bijdrage uit 's Rijks j gen en achteruitzettingen. Het ware te niet. dat ik hieraan nog lets m
ter beschikking wordt gesteld teri wensen, dat thans eens een vlammend voegen. Alleen nog dit: Jongi

Bezinning

Het probleem dansen is de laatste tijd
niet van de lucht. Christelijk dansen en
onchristelijk dansen. Dnnsen als zingenot
en een dansen, waarbij van zinstreling
geen sprake is.

Er wordt tegenwoordig ontzettend
veel met 't woord Christelijk geschermd,
terwijl men in feite heel wat anders be
doelt. Een beschaafde opvoeding is nog
geen Christelijke opvoeding. Al wórdt er
nog zoveel zorg aan besteed.

deze wereld is er voor Christus geen
plaats. Willen wü Christenen rijn en
Christelijk leven, dan ls er voor ons even
min plaats. Wij blijven pelgrims, op weg
ïar een 'oeter Vaderland.
Kan Christus, bii het zogenaamde
Christelijke dansen tegenwoordig zijn?

niet Wil men waarlijk
Christen zijn, dan niet langer gepraat,
dan moet er urt het geloof geleefd wor
den. Laten we vooral eerst beseffen, wat
Christus in ons leven betekent. Dienen
onszelf, de wereld pf Hem Er is naar
mijn bescheiden mening voor ons vandaag

andere taak weggelegd.

Lisse." T.

Het leven in stukken

Naar aanleiding van het interessante
insgespreik in dit blad zou ik graag een
opmerking willen maken. Niet over het
dansen zelf, maar over het feit, dat er
toch zoveel mensen zijn. die tegen de
„gespletenheid van het leven" als tegen
een hoog ideaal eerbiedig opzien. Op
dit stukje van je 'even is het alleen
maar mogelijk God te dienen met uit
sluiting van al het andere en op dat
stuk m o-e t je beslist op je knieën voo-
de duivel liggen, of je wilt of niét, want
God komt daar doodeenvoudig niet.

In sommige ingezonden stukken heb ik
treffende tegenstrijdigheden aangetrof
fen, die een uitermate gevaarlijke betwe
terij verraden. Iemand verwachtte Alles
God, meende een bescheiden mening
te hebben en stelde direct daaraanvolgen
de toch maar prinsheerlijk vast, dat men
tegelijk kan dansen en God dienen.
Zoiets als: niet tegelijk een film zien en
God dienen, niet tegelijk ln een schouw
burg zitten en God dienen. Als deze man
dan tenslotte nog beweert, dat er voor
God in deze wereld geen plaats ls, dan
ik met recht te kunnen zeggen,
dat h ij daaraan prictisch eveneens schul
dig IS. Want hij wil God alleen maar op
die plaatsen zien, die hi(j sympathiek
vindt. Wij, onnozele mensen, gaan dus
vaststellen, waar God Zich in deze we
reld mag- bevinden en waar niet.

i, zo wordt dan' het leven, dat wjj als
onderdeel geheel u-,t Gods hand heb
ben ontvangen, in stukken gerétên. Het
ls dus niet meer mogelijk God óók te
dienen in je ontspanning, toevallig nog
wél in een schaak partijtje of in een spel
letje „Mens, erger niet", maar net
niet meer in het dansen, of net niet
meer b\J de film- Da* is een leven, dat
voor God te min is.

Het is te hopen, dat al die schrijvers
met hun onmogelijke onbijbelse en to
taal onchristelijke voorstelling van za
ken op het komende kerstfeest er Iets
zullen zien, dat Christus ons aan
spreekt en wil verlos^n in onze t o t a 1 i-
it. Niet een stukje hier en een stukje
daar, maar geheel.

Dansen kan een bron \an zonde zijn.
Maar het gehele leven is dat, zelfs het
godsdienstige leven in al zijn uitingen.
Het gaat er maar om, dat w ij gelukkig
niet in staat zijn, bepaalde terreinen
voor God en voor Christus te reserveren
en de rest van het leven voor hem af te
sluiten. Laten we vooral dan niet den
ken, dat God dat dan nog doet ook.
WU kunnen de prachtigste ingezonden
stukken schrijven, maar Hif gaat toch
a tw r__._ alle gees-

tegemoetkoming in of
van hun kosten terzake van de bescher
ming van de bevolking.

Dat dit geen dode letter is, blijkt uit
de memorie van antwoord van de minis
ter aan de Eerste Kamer, tijdens de be
handeling van het wetsontwerp. Hier
schrijft de minister: In het beleid van de
regering ten aanzien van de aan gemeen
ten toe te kennen vergoedingen ls geen
wijziging gekomen. Van meet af aan heeft
het in het voornemen gelegen, de voor
de gemeenten uit de bescherming bevol
king voortvloeiende extra-kosten van
wezenlijke betekenis door een normver
goeding ten laste van 't Rijk te brengen.

Aan de hand van het bovenstaande
meen lk, dat het door mij in de raad
verdedigde principe, dat de kosten van
de B.B. door het Rijk behoren te worden
gedragen, juist is geweest. Er bestaat
echter nog onzekerheid over wat zal wor
den verstaan onder extra-kosten van we
zenlijke betekenis. Waarom zouden hier
onder alleen maar de grote kosten wor
den gebracht, zoals die voor de bouw var
schuilkelders en niet de kosten voor hei
uitrusten van de blokploegen? Is er som:
een principieel verschil tussen de mid
delen, waarmee de bevolking beschermd
zal worden?

Nu de desbetreffende Rijksregeling nog
niet is verschenen, staan de gemeenten
ten opzichte van het Rijk ln een positie
van onderhandelaars. De gemeenten wil
len graag volledige vergoeding
kosten; het Rijk wil ook wel iets op de
gemeenten laten drukken. Waar de grens
zal komen, weet ik niet. Wel vind ik het
onjuist, dat de gemeente Woubrugge,
door vooruit te lopen op de te verwachten
Rijksregeling, de positie van andere ge
meenten mogelijkerwijs verzwakt. Bo
vendien bestaat er een kans dat de uit
gaven, die straks in Woubrugge worden
gedaan, niet voor vergoeding ln
merking zullen komen.

Dit houdt overigens niet ln, dat lk
tegenstander van de B.B. zou zijn. Zoals
uit de raadsverslagen kan blijken, heb ik
steeds gepleit voor de verbetering
één der belangrijkste onderdelen va
B.B., de brandweer. De brandspuit
Woubrugge is in goede

stateren, dat deze oud-J.V.-er wel erg I Hoogmade echter niet. Hoogmade bezit
oud moet zijn. Aan het eind van zijn geen trekker voor de spuit; ln Woubrugge
betoog vraagt de heer C. B. zich zelfs af, I is een trekker ruim 15 jaar geleden ge-
hoe de eerste inzender zich nog oud-J.V.-1 kocht, naar mij verteld werd, voor d«
durft te noemen. som van f 200. (met 10 liter benzine

k zou hem willen vragen hoe oud hij cadeau). Tijdens een onlangs gehouden
eigenlijk zelf is, daar hij blijkbaar is ver- I oefening bleek de motor van de trekker
geten, hoe de leden der J.V.'s plegen te met geen mogelijkheid op gang te krij-
debatteren. Een dergelijk antwoord aan gen! Verder zijn sommige sloten In Wou-
bet adres van een oud-„vriend" vind ik brugge dermate vervuild, dat de spuit
grof, ook al kan C. B. het niet eens zijn daar geen water kan pompen
met wat (foutief) werd opgemerkt. enkele wegen zo smal. dat vele panden

3. De heer C. B. merkt op, dat slechts i over land niet bereikt kunnen worden,
gestemd is over het al of niet aanvragen Volgens mij was het daarom beter ge-
van subsidie. Dit aanvragen Impliceert i weest, dat de gemeente eerst gezorgd had
echter m.i. het ook aanvaarden van deze voor goed brandweermaterieei. schont
subsidie op de gestelde voorwaarden. sloten en betere wegen. Misschien

4. De studiecommissie inzake het sub- dan inmiddels
sidlevraagstuk heeft opgemerkt, dat ver- verschenen vc
dere subsidiëring beslist zal worden af- blokploegen.
gewezen, wanneer de overheid

protest werd gehoord van de duizenden, zoeken jullie gelegenheid om andei

eertijds door de illegaliteit werden
geholpen.

JANTJE, oud-K.P.-er.

Help ook deze nood
lenigen

kennen? Er zijn toch Christelijke
verenigingen en clubs plenty? C.J.M.V.,
sport-, schaak- en damclubs enz., kortom
gelegenheid te over.

J. B.

Waar gaan wij heen? II

door! Dat is de enige troost i
teljjke verwarring!

Gr.

Russische regering zijn bezet, worden ge- het dansen, bedoeld als antwoord op de
brek en ontbering geleden in gevangenis- reacties op zijn eerste stuk, gelezen en
kampen, waarin politieke gevan- herlezen. Hij schrijft nu wel iets anders
genen zijn opgesloten. Hieronder bevinden dan de eerste keer, maar ik wil graag
zich politieke gevangenen, die ver voor op het volgende de aandacht vestigen:

de strijd tegen het fascisme hebben Ik bedoelde met mijn opmerking „en nog
gevoerd en daarom heel wat meer jaren wel lid van het C.J.M.V." zeker niet, dat
dan wij reeds in de Duitse concentratie- wij engeltjes zouden zijn, verre van daar.
kampen hebben gezeten. Van velen is de Maar, als wij als jeugd van Christus, of
gezondheid gruwelijk aangetast, waarom als leiders van deze jeugd, een verant-
de Ned. Vereniging van Politieke Gevan- woordelijke taak hebben, moeten wij da
genen uit de Bezettingtijd ln samenwer- gelijks aan de wereld ons vaste beginsel,
king met het Nationaal Comité ter Be- gegrondvest op Gods Woord, tonen,
strijding van het Concentratiekamp- Als onze ogen dan zijn geopend voor
systeem, gelden tracht in te zamelen om wat de wereld met de schreeuwende re-
Ia in West-Berlijn gevestigde organisa- clames heden aanbiedt, zoals bioscoop,
les, maar onder contróle van de Senaat ballet, nachtpartijen, dansclubs, moet dan
West-Berlijn, de gevangenen pakket- niet elke minuut van de dag en de nacht

ten te bezorgen via hun verwanten
zorgen voor medicamenten. Daarin delen
ook de familieleden, die achtergebleven
zijn, waarvan velen op aanvulling van
het rantsoen en medicamenten zijn aan
gewezen.

Enige weken geleden zijn door ons de
eerste 15 kisten medicamenten verzon
den en door ontvangstbewijzen van reeds
eerder verzonden goederen hebben wij de
zekerheid, dat hetgeen wij voordien ge
stuurd hebben, in de juiste handen ls
terechtgekomen.

Nu Kerstmis en de Jaarwisseling aan
breken, willen wij vooral getuigen, dat
wij degenen, die zoals wijzelf ln de
Jaren 19401945 hebben geda^.. voor
de vrijheid en democratie hebben gestre
den en daardoor het slachtoffer zijn, niet
vergeten.

Wij doen een ernstig beroep op het
Nederlandse volk orr"»eoor dit bijzondere
doel naar draagkrac.# te willen storten
op de girorekening 42650 an de Hol-
landsche Bank-Unie N.V., Amsterdam,
met de toevoeging: „Voor Expogé-pak-
ketten". Verantwoording hleryan wordt
u toegezonden door het secretariaat, dat
gevestigd ls te Scheveningen, Nieuwe
Parklaan 133.

Voor het hoofdbestuur,
mr G. Ch. AALDERS.
mr C. VAN RIJ.

Voorzitters
K. R. VAN STAAL,

Secretaris

Geen dansende engelen

ABONNÉ. den stelt, die de vrijheid of zelfstandig-Woubrugge,

Uit het tweede stukje van de heer Van
L. heb ik begrepen, dat hü geen bezwaar
heeft tegen het danser, als dit gebeurt ln
i gunstige Rijksregeling besloten kring. HU voegt daaraan toe,
het uitrusten van de dat wü geen engeltjes zijn, maar mensen

Ien zal daarmee bedoelen, dat mensen
ontspanning nodig hebben.
Ontspanning heeft de mens nodig,

deze Ijede oprijzen: „O God, geef mij toch
alleen maar dit verlangen in het hart, U
waarachtig te dienen; laat mij niet wor
den meegezogen in de stroom van onge
rechtigheid."

Dan geloof ik niet, heer Van Leeuwen,
dat wij werkelijk behoefte zullen krijgen
te dansen, ook niet onder elkaar of in de
hulskamer bij radio of graroofoon. Voor
mij blijft dat hetzelfde. Al zou er bij u
dan geen zingenot in het spel zijn, het
kan er toch wel uit voortspruiten.

Veeleer zullen wij, als wij God kennen
in al Zijn liefde jegens ons, bezig zijn met
de dingen des Geestes en met het onder
zoek van Zijn Woord. Dan zult ge ook
waarlijk dagelijks kunnen zingen: „Neem
mijn leven, laat het Heer, toegewijd zijn
aan Uw eer. Neem mijn handen, dat zij
't merk, dragen van Uw liefdewerk".

Rijnsburg, Smidstraat

Dansen geoorloofd

Het hier besproken onderwerp ls
der moeilijkste problemen van de ethiek
en kan in enkele ingezonden stukjes niet
tot in alle bijzonderheden wórden behan
deld. Ik laat dus aan Vellenga over. een
dissertatie te sthrijven over „Het Geoor
loofde" en richt mij met enkele opmer
kingen tot voor- en tegenstanders van
het dansen.

De tegenstanders beroepen zich niet op
Gods Woord, kunnen dit niet, want de
Bijbel zwijgt over dit onderwerp. Zij
moeten zich dus behelpen met een on
betrouwbaar geweten, of met het thea
trale „Kunt gij vooraf de zegen vragen?"
Zij kunnen niet „Christelijk dansen..'
maar wel Christelijk roken. Christelijk
borrelen, Christelijk bruiloft vieren met
al wat er bij hoort, ook zonder vooraf
gaand gebed.

De voorstanders vrakg lk: is het" Wél

Hoedje kostte 50
per uur

Kapitein Werkman en zijn echtge
note van hetstoomschip Bornrif heb
ben in Londen enkele spannende uren
doorgemaakt. Mevrouw Werkman had
enkele uren voordat het schip
moest uitvaren nog gauw enige in
kopen gedaan. Onder andere had zij
een hoedje gekocht, het opgezet, maar
vergeten het - prijskaartje er af te

halenZo rende z\j naar buiten.

Een huisdetective, die het prijs
kaartje zag, dacht aan diefstal en
maakte de zaak aanhangig. De vrouw
had de kwitantie niet meer en dus
stond zij Donderdag voor de rechter.
Deze wilde de zaak uitstellen opdat
de echtgenoot een advocaat in de arm
kon nemen, maar de kapitein ver
klaarde: „Uitstel betekent straf voor
mij, sir.- Elk uur, dat het schip hier
blijft liggenkost me "üMg gulden.
Tot nu toe heb ik al 600 «ulden ver
speeld". De rechter liet daarop mevr.
Werkman zelf haar verdediging voe
ren, waarbij haar man aL tolk fun
geerde. Glimlachend, na de detective
de hand te hebben geschud, verliet
het echtpaar het gerechtshof. Enkele
uren later vertrok de boot.

Haarlem besluit:

Frans Hals gaat de deur
niet meer uit

De Haarlemse gemeenteraad beeft
dezer dagen besloten dat de schilderijen
van Frans Hals in het Frans Halsmuseum
nooit meer buiten dit museum worden
ten toon gesteld. Andere voorwerpen uit
het museum mogen voortaan voor ten
hoogste zes maanden worden uitgeleend.

Volgend jaar radiocongres
in Den Haag

De „Union Radio Scientifique Interna
tionale", waarvan het secretariaat-géne
raal is gevestigd in Brussel, houdt van
23 Augustus tot 2 September 1954 een
congres in het voormalige Paleis Noord
einde in Den Haag

De 200 congressisten, voor het meren
deel buitenlanders. vertegenwoordigen
drje en twintig landen De logeeraccom-
modatie wordt gevonden in vijf Scheve-
ningse hotels.

Echtgenote van minister
De Bruijn overleden

De echtgeqote van de minister voor
de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie,
mevrouw G M. de BruUn-Van Hees, is
dezer dagen op 62-jar:ge leeftijd in
Utrecht overleden. De begtafenis heeft
Maandag plaats op het R.K. kerkhof
aan de Prinsesselaan te Utrecht.

Ir vele delen van Engeland
zUn de spoorwegarbeiders een langzaam-
aan-actie. begonnen,, nadat de leiders der
drie spoorwegvakvereniglnsen een loons
verhoging ,^ls opvol^loe.ude hadden, ver
worpen."' v