Waar de stenen spreken..E Blijdschap bij opening van Koudekerks trots Heilige opschudding is beter dan rust en stilte Sowjet-Unie verlangt moderne snelvarende trawlers NIEUWE LEIDSCHE COURANT WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1951 >E Verenigingsgebouw bindt samen Scheiding op velerlei gebied hier overwonnen Eindelijk was het dan zo ver: het, verenigingsgebouw kon worden geopend! Jaren geleden werd in de Hervormde kerk een eerste gift van een gulden door N.N. gegeven, met bijschrift: „Voor een Verenigingsgebouw". Grotere en kleinere giften volgden in de loop der jaren. Een fondsje groeide erg moeizaam. Gelukkig hebben Gereformeerden en Hervormden elkaar ge vonden en uit een hechte samenwerking is dit mooie gebouw gegroeid. Hoe mooi het wel is zal eerst uitkomen, als ook de omgeving, volgens plan van B. en W. is verfraaid en een plantsoentje het geheel opvrolijkt. Mocht die eerste gever nog op Koude kerk wonen, dan zal hij zich zeker ver heugen over het monument van samen werking. dat uit zijn initiatief is gegroeid. Levendig-is de indruk, die men van 't ge bouw aan de buitenkant krijgt. De mooie beren, evenals de gedurfde ingang zijn bewijzen, dat de architectuur in goede handen was bij het architecten-bureau Dekker en Van der Sterre. Komen we het gebouw binnen, dan tref fen we links de keuken en een ruimte be doeld als garderobe, terwijl rechts de toi letten zijn en een trap naar de mooie bo venzaal, die 6 bij 9 m vloeroppervlak heeft. De groet zaal, die in twee afdelingen kan worden verdeeld, en weldra door de Chr. kleuterschool in gebruik zal worden genomen, kan 280 personen bevatten. Er is een toneel, dat binnen enkele dagen zo danig zal worden afgescheiden van de zaal, dat het als vergaderlokaal afzonder lijk kan worden gebruikt. Kouderkerk kan trots zijn op :zijn ver enigingsgebouw. Het zal ook möetfen be seffen. dat dit bezit de verplichting niee- brengt, dit gebouw te gebruiken en in stand te houden. II Dankbaar is men ongetwijfeld ook voor de mooie geste van de heer P. J. G. Smit. die de grond heeft geschonken. De stimu lans hierbij was, dat deze gift weer terugvallen aan de eigenaar, als niet,voor 1 Januari 1953 met bouwen was begonnen. Al heel gauw kwam gisteravond een stroom mensen het gebouw binnen, nadat de deuren waren geopend: beide kerke raden, afgevaardigden van beide gemeen tebesturen, ds Wolven, ds Haspers, verte genwoordigers van de diverse verenigin gen. en niet te vergeten de medewerkers dn allerlei functie. Ook notaris Bakker was aanwezig. De zaal en het podium waren met vele bloemstukken versierd. Toen de voorzitter, de heer J. D. Reijne- veld, van het Stichtingsbestuur, de bij eenkomst opende, was de zaal geheel ge vuld. Hij gaf een overzicht van de wor dingsgeschiedenis en memoreerde het werk, dat de architect, de heer P. v. d. Sterre, voor de stichting heeft gedaan. Spr. prees het werk van de beide aan nemers, de heren Leenheer en Meijer en wees op 't feit. dat, het gebouw eigendom is van de leden der beide Gemeenten. Als zodanig dient het ook druk te worden gebruikt. Inzonderheid werd de heer Smit dank gebracht voor zijn mooie gift. En nog zovelen meer, die op enigerlei wijze hebben meegewerkt. En nu de vraag: Hoe moet dit gebouw worden gebruikt? Dit is het antwoord: voor het koninkrijk Gods en om de jeugd te behouden voor onze Kerken. Gave en opgave Hierna kreeg ds Poort, Hervormd pre dikant het woord. Hij wees op de blijd schap, die heersen mag. Maar ook op de nog onvervulde wensen. Want dit gebouw op zichzelf betekent niets. Het moet rente j opleveren In het werk der beide Gemeen ten. Er moet méér bereidheid komen mede te werken. Het moet helpen positie- tver Christenen te zijn. Echter ook: Dit Vis een gebouw van ons tweeën. Laat dit ftiet eenzijn stimuleren. Ook de samen werking, die er nu reeds is. tDU gebouw is door de Kerken echter tliiet alleen gezet voor eigen kring. Het is ook gebouwd voor de wereld. U ziet hier in, dat de Kerk er is om de wereld te .dienen. Dit gebouw is een gave. Dus ook opgave! Wordt deze opgave volbracht, [dan rust Gods zegen erop. Namens de ;-Hervormde Gemeente wenste spr. het be stuur geluk en dankte de voorzitter voor •«1 zijn werk. Ds Wolven hierna het woord verkrij gende, memoreerde het gebrek aan ver gaderruimte, enkele jaren geleden. Ook hij sprak er zijn blijdschap over uit, dat Het mooie verenigingsgebouw, waarmee Koudekerk door ge zamenlijke offervaardigheid en toewijding thans kan pronken. Foto N. v. d. Horst het Stichtingsbestuur. Maar ook een vos. Want met slimheid wist dit be stuur te bereiken, wat bereikt moest worden. De derde stelle een bloedzui ger voor. Want als een bloedzuiger klemde het bestuur zich vast aan zjjn werk. Als vertegenwoordiger van het gemeen tebestuur te Hazerswoude sprak wethou der C. A. van Dam. Ondanks de scheiding door de Rijn, is er zeer veel, dat Hazers woude en Koudekerk samenbindt. Aan de Rijndijk zijn we blij en dankbaar dat het verenigingsgebouw er is. De voorzitter deelde mede, dat ds van Bansbergen, verhinderd was aanwezig te beide Kerken dit samen gebouwd heb ben. De scheiding op velerlei gebied is hierin overwonnen. Laat dit als een schat van boven in uw dorp worden bewaard! Wensen zijn er, de vijfcentsaciie moet doorgaan! En laat ook de burgerlijke ge meente, de Kerken helpen met hun die- Frisse wind Hierna sprak burgemeester De Herder. Hij begon met als antwoord aan ds Wol ven, de toezegging te doen, dat het ge meentebestuur overweegt, wat het kan doen. Hij sprak zijn bewondering uit, voor het resultaat vart devijfcentsactie. Ook woorden uit, die door de zaal getuigde zijn woord van grote tevreden-j worden geraden, held over het bereikte resultaat. Dit ge- j De heer J. E. Goedhart feliciteerde na bouw is het getuigenis, dat er in Koude- [mens de Chr. kleuterschool. De heer G. S. kerk een frisse wind waait. den Hollander onthulde, dat de 5-cents- Namens de Geref. Kerk sprak dp heer actie gemiddeld f 2000 per jaar opbrengt. P. Boer. Hij wenste het bestuur van harteDe collecte bracht f 98 op. geluk. Teun van Bostelen declameerde, waarna Spr. wilde drie gevelstenen metselen: I zeven jonge dames de laatste bijdragen een uil, uitbeeldende de wijsheid vanleverden. Ds Wolven sloot de avond. Namens de Kerkvoogdij van de Herv. Gemeente sprak de heer Jac Vonk, pre sident Kerkvoogd. Hij greep terug op de bekende rede van de Koningin en wees er op. dat in dit gebouw de wensen, daar in vervat, tot werkelijkheid kunnen wor den. Hij bood het Stichtingsbestuur een ohèque aan van f 685,80, zijnde het resul taat van de in de eerste jaren ingezamelde giften. Na de pauze sprak de heer Van der Sterre, architect, een dank- en huldigings woord. waarna Van knop tot bloem enkele volksdansjes uitvoerden. De Geref. jon gens- en meisjesclubs beeldden spreek- Slakkenkolonie. Eervol ontslag aan twee burgemeesters Op hun verzoek ic ingaande 1 Decem ber eervol ontslag verleend aan J. M. H. F. J. Baron de Weichs de Wenne als burgemeester van Meerlj en Wanssum en aan L. H. Simons als burgemeester van Haarlemmerliede en Spaaniwoude. Uit de kerkelijke pers Ervaringen met band-begeleiding in Mexicaanse kerk Er zijn redevoeringen die meer scherpzinnig dan steekhoudend zijn. Deze uitdrukking bezigt Calvijn, als hij in zijn Institutie handelt over Woord en sacrament. Prof. dr G. C. Berkouwer schrijft daarover in het Gere formeerd Weekblad, omdat dit woord z.i. ook nu ons nog veel te zeggen heeft. Maar Paulus beroerde de menigte en joeg de wereld in verwarring Bij monde van haar grote getuigen heeft de kerk dit sindsdien altijd gedaan. Zo deed Augustinus het, en Luther en Calvijn en Kohlbrugge en Barth. En steeds stormden ze weer op, de filosofen en theologen, de Joden en Jodengenoten, en zij riepen wèg met hen, want zij brengen het volk in beroering, zij ver oorzaken opschudding en bederven onze rust, terwijl het ons juist in de kerk en de religie om rust begonnen is. Het is nu eenmaal zo, ware prediking brengt in eerste instantie nooit de rust, maar altijd de ver-ontrusting. Geen preek is zo gevaarlijk als die, waarvan de mensen hebben genoten Toch spreekt de bijbel van stilte en rust voor de mensen. Maar dan wordt er altijd een stilte' bedoeld na de storm, een rust na de onrust. Peins daarover de Bijbelverhalen en Schriftwoorden maar eens af. Er is een stilte. die gewekt wordt, geboren, opbloeiend in wereld en harten, zij groeit op onder de beschut ting van het Woord, het priesterlijke woord van bijbel en verkondiging. De gene die het kent is geneigd er mystiek over te praten, het is dan ook een ge heim, een Godsgeheim. God schenkt dit geheim aan mensen, die verontrust worden over zichzelf, over hun leven, over hun opvattingen en oordelen. Zo blijft er een rust over voor het volk van God. dat is een armzalig volk vol dwaze verwachtingen. Zij heb ben het eigene laten vallen en hoorden de stem van God, die hen riep. Temidden van rinkelende telefoons en ratelende schrijfmachines van kinder- zorg en geldnood, temidden van het la waai en de herrie, waann wij allemaal min of meer fel, min of meer bezeten, wegglijden, blijft er een rust weggelegd voor het volk van God. Hij geeft het zijn beminden als in de slaap." Leer en leven Ds B. Nederlof, voorheen Chr. Geref. predikant in Dokkum en thans predi kant bij de Chr. Ref. Church in Houston (Brits Columbia, Canada) schrijft een brief in het (Chr. Geref.) Kerkblad voor het Noorden. Er blijkt nogal verschil te zijn tussen de kerkelijke toe standen in Nederland en Amerika. Ds Nederlof noenvt een voorbeeld: de eerstvolgende vergadering van de classis Alberta moet hij een afstand af leggen van Amsterdam naar Florence (Italië)! Bij zulke afstanden dringt zich bij hem eens temeer de vraag op: moe ten alle Gereformeerde belijders niet samen optrekken in dit onmetelijke land? Ds N. schrijft voorts o.a.: „Intussen, in de classis Alberta was men blij met mijn komst als Chr. Geref. predikant. Van de predikanten in de classis Alberta zijn er nu drie die in Ne derland vrijgemaakt waren, één was ge reformeerd en een Chr. Gereformeerd, de overigen zijn afkomstig uit de Chr Ref. Church in de Ver. Staten. Ook zijn er predikanten, die enige tijd hebben behoord tot de Orthodox Presb. Church, waarvan de professoren Van Til en Stonehouse in Nederland het meest be kend zijn. Trouwens, hoe geheel anders het ker kelijke klimaat in de Chr Ref. Church is dan in Nederland, bewijst wel het vol- Calvijn hekelt bijv. de volgende op vatting: „óf wij weten dat het Woord Gods, dat aan het sacrament voorafgaat, de ware wil Gods is, óf we weten het niet. Indien wij het weten, leren wij uit het sacrament, dat daarna volgt, niets nieuws. Indien wij het niet weten, zal ook het sacrament, welke ganse kracht in het woord gelegen is, het niet leren". Calvijn gaat daar scherp tegen in, en prof. Berkouwer herinnert zich ook van deze tijd dergelijke gezegden. Bijvoor beeld: „Wat heb je nu aan „kenmerken", want als je gelooft, heb je ze niet nodig als je niet gelooft, zal geen „kenmerk" tot het geloof kunnen leiden". Het lijkt inderdaad logisch en onaantastbaar om zo te redeneren. Prof. Berkouwer vervolgt: „Hoe komt Calvijn er dan toe toch te spreken van niet-steekhoudend? Bij Calvijn is dat al tijd de tucht van het Woord Gods ge- t. Men moet z.i. niet van een be paald punt van de weg (het Woord is betrouwbaar) doorredeneren tot volgen de conclusies met een gesloten bijbel. Het gaat Calvijn nimmer om stellingen, die op elkaar volgen alsof het wiskunde- stellingen waren". Calvijn, aldus Ber kouwer, ziet, dat God gedaan heeft, wat in deze redenering voor zinloos wordt gehouden. En prof. Berkouwer be sluit aldus: ,Men moet tegenover de Openbaring met z'n „scherpzinnigheid" altijd oppas- Men staat er zó maar, voordat men rg in heeft, buiten de zonneschijn der Openbaring. Dat betekent niet, dat ns denken moeten afbreken eri stop zetten ea dat het in de Openbaring zou gaan om tegenstrijdige dingen, maar men oet wel z'n denken gevangen geven. Er n nu-eenmaal heel wat lijnen getrok-- n, waar God buiten staat. Hij zweert n eed. terwijl mensen zeggen: dat kan toch eigenlijk niet, en dat hoeft niet,- want Gods eerste spreken is betrouw baar genoeg. Hij geeft de tekenen bij het Woord om onze zwakheiden men zegt: daar heeft men niets aan, want de belofte is in zichzelf reeds duidelijk ge noeg. Nu. dan klinkt Calvijns waarde volle vonnis: meer scherpzinnig dan steekhoudend! Het is een uitdrukking om te onthou den. Het is een signaal tot voorzichtig heid en een stimulans tot het gevangen geven der gedachten aan Hem, die zich dieper tot ons heeft neergebogen dan volgens „scherpzinnige" redeneringen Na de vacantie Men zou- zo graag de rust en stilte van de vacantie ijiet zich meenemen.. deze verzuchting hoort men nogal eens- Moeten wij deze stilte in dé drukke, ge jachte wereld van deze dagen, dan zoe ken in' dé' kerk, waar wy gesticht willen worden, opgebouwd, verrijkt, rustig, veilig'en stil? Daarover schrijft ds'D. ter Steege van Santpoort in In de Waag schaal! „De bijbel zegt. dat wij zó nfet mogen spreken. De- apostelen hebben het ln ieder geval zo niet gedaan. Zij trokken de wereld in en brachten opschudding. Paulus en zijn vrienden trokken een we reld in, waar filosofen de rust predikten als het ideaalvan de wijze, waar Joden de ru$t propageerden, die met God te verwerven was door de ijver der wet. Haagse politierechter Mishandeling Voor de Haagse Politierechter ver scheen een landarbeider uit Leimuiden, die zekere R. zou hebben mishandeld zonder dat er enige aanleiding toe was. Ervige getuigen bevestigden dit, maar erdachte ontkende het eerst te hebben geslagen. De officier van Justitie vorderde 25 boete of 10 dagen en overeenkomstig deze eis werd verd. veroordeeld. Oneerlijke dienstbode Een dienstbode uit Warmond had al daar bij haar patroon, een houthande laar, bankbiljetten gestolen uit geldkistje. Zij was in de val gelopen met een biljet, waarvan het nummer bekend was. Voor de Haagse Politie rechter legde verd. een bekentenis af. Ze was nog nooit veroordeeld. Na een eis van ƒ40 boete of 20 dagen en veertien dagen voorwaardelijk 1 het ƒ25 boete of vyf dagen, alsmede veertien dagen voorwaardelijk. Agenten spraken elkaar tegen In de nacht van 10 op 11 April j.l. een heier uit Leiden onder invioed sterke drank hebben gefietst op Haarlemmerstraat. De verd. ontkende beschonken te zijn geweest. Een agent van politie verklaarde echter ais getuige dat verd. slingerde en viel. Hij rook erg drank en sprak wartaal. Volgens deze getuige zou verd. niet naar politiebureau zijn gefietst maar hebben gelopen. Een andere agent telde echter dat verd. keurig naar gefietst. Het was hem nog opgevallen dat het zo goed ging. De officier van Justitie eiste 40 boeti of 20 dagen. De Haagse Politierechter merkte nog op dat verd. slecht bekend staat. Hij veroordeelde hem tot ƒ25 Met luiwagen geslagen Een winkelier uit Sassenhei..i stond te recht bij de Haagse Politierechter omdat hij zijn buurvrouw, mevr. R., met een luiwagen op het hoofd had geslagen. Verd. betoogde dat de vrouw hem had geduwd en dat zij hem had getart. De vrouw was na het gebeurde geruime tija ziek geweest, maar verd. voerde aar de vrouw voordien reeds ziek was. Ik krijg de indruk dat het slachtoffei ook niet gemakkelijk is. zei de officier van Justitie. De verd. is echter opvlie gend en toont weinig inzicht. De officier van Justitie eiste tenslotte f40 boete of 20 dagen. Mr C. M. A. A. Mol, de raadsman- schetste de omstandigheden die tot dit voorval hadden geleid en betoogde dat zyn cliënt in het geheel geen ruziemaker was. Het vonnis luidde: f40 boete of 10 dagen. Winkelier kocht gestolen goed Omdat hij van September 1952 tot Juni 1953 gereedschappen en onder delen had gekocht, die van diefstal af komstig waren, moest een 42-jarige winkelier uit Leiden verschijnen de Haagsche Politierechter. Hij kocht het daarentegen van twee draaiers on der de inkoopprijs. Verd. vertelde wel getwijfeld te heb- :n, maar later de zaak voor goed ti hebben aangenomen. Voor dc politli had verd. verklaard niet naar een legi timatie te hebben gevraagd. Er wa: courant goed bij, zo zei hij nu veront schuldigend. Verd. had een blanco straf register. Hij heeft het bij herhaling gedaan, merkte de officier van Justitie op. De officier eiste 100 boete of 50 dagen eertien dagen gevangenistraf voor waardelijk. De rechter ging hierin mee, accoord maar bepaalde de voorwaarde lijke straf voor deze schuldheling op :n maand. Voor diefstal veroordeeld Een chauffeur een landarbeider er allen uit Leiden, hadden bij boerderij een rol staaldraad wegge en ter waarde van f200. Geen het drietal was ooit voor een vermogens delict veroordeeld. De officier van Justitie meende dat het egoïsme harder had gesproken dan de leer dat men zoiets ndet doet. Hij tegen ieder der verdachten f 50 boete of 25 dagen en veertien dagen gevan-gennis- straf voorwaardelijk. De raadsman betoogde dat het draad er reeds jaren lag en dat verd. meender dat d eigenaar er toch niets meer aar had. Het werd voor elk van de verdach ten f40 boeten of 10 dagen en veertien dagen voorwaardelijk. Lichte boete voor mishandeling Een schilder uiit Noordwijk, die a de Haagse politierechter moest verschij nen wegens mishandeling van een -kreeg f 5 boete of drie dagen. gende: verleden jaar is aan Calvin Se minary (de theol. school te Grand Ra pids) een prof. Kuiper benoemd, die lid was van de Orth. Presb. Church er nog is! Zojuist las ik, dat hij door de laatste synode is herbenoemd en nu wel lid zal worden van de Chr. Ref. Church Denk u zoiets in Nederland eens in! En nu is de Orth. Pr. Church niet eens een „zusterkerk", maar een „corresponde rende Kerk", in Nederlandse termen zouden we zeggen: we hebben met die kerk geen „correspondentie". alleen maar „contact". De Nederlandse maatstaven passen niet op Amerikaanse toestanden, enige maatstaf, die overal geldt, is Gods Woord en de daarop gegronde belijdenis maar bepaalde historisch gegroeide ge woonten en begrippen moeten daar- wel terdege onderscheiden wotden! Ook kerkrechtelijk »s er verschil. In Nederland zegt men: een van beide: of alle predikanten zijn over en weer roepbaar, of ze zijn niet beroepbaar. In de Chr. Ref. Church is een predikant van een andere kerk slechts beroepbaar, als de classis of een daartoe aangewezen commissie toestemming heeft gegeven, en na overkomst wordt dan in de classis (of classis contracta) een onderzoek gesteld naar de zienswijze van zulk predikant, onverschillig of hij nu uit zusterkerk, een corresponderende of nog een andere kerk komt. Niet; waar komt die man vandaan? is het belangrijkste, maar wie is die man, hoe denkt hij. hoe werkt hij, hoe preekt h-? En als deze vragen bevredigend beantwoord zijn, is men blij er weer een kracht bij te heb ben. om het grote arbeidsveld te be werken. Dat is werkelijkheidszin." Vreemde bidstond Om in het buitenland te blijven, nog een stukje uit het reisverhaal va A. K. S(traatsma) uit Den Haag, die met zijn echtgenote Mexico bezocht. In D Hervormde Kerk schrijft hij o.a. over een Zondagavonddienst in kerkje daar. verder op stond een kapelletje met het opschrift „Iglesia Bethel", Be- thel-kerk. Vertrouwde woorden in eei vreemde taal. Wij vonden liederenbun dels, en voor zover wij de Spaanse op schriften konden ontcijferen, spraken zij van het rijke evangelie van Je2us Chris tus. Wij vonden ook de uitnodiging tot een samenkomst op Zondagavond. Na tuurlijk zijn wij er heen getrokken, al verstaan wij geen Spaans. Wij vonden, op het podium, naast de lessenaar, een OUD-KATWIJK HERLEEFT Ve Ook lyriek op het kerkhoi Het lijdt geen twijfel, of tot aan de Franse tijd plachten de Katwijkers van het zeedorp hun doden te begraven in de Oude Kerk of daar rondom op het kerkhof. In 1791 evenwel besloot de kerkvoogdij van de Hervormde Ge meente te Katwijk aan Zee, handelend in de verlichte geest der Franse overheersers, een nieuwe begraafplaats aan te leggen, buiten de toen malige dorpskom. En zo werd bezuiden de zandweg van Katwijk-Binnen naar Katwijk aan Zee, juist bij de splitsing van Voorstraat en Zuidstraat, een groot stuk duin aan vier zijden ommuurd, terwijl aan de noordzijde de kerkhofpoort kwam, bestaande uit twee pijlers, elk bekroond door een zandkleurig doodshoofd, met imitatietouwwerk bevestigd op een voetstuk, en vergezeld van een zandloper als beeld van het vergankelijke en tijdelijke leven. Ertussen hingen de beide sluithekken. Terzijde van de kerkhofpoort vermeldt ;n hier en daar door de weersinvloeden bijna onleesbaar geworden steen met zwierige schrijfletters: Gebouwd Ao 1791 als Kerkmeesteren waren (gevolgd door, in Romeinse capitalen, de volgende vier namen) TEUNIS VARKEVISSER JacobZ HUIG KRUYT BastiaanZ GERRIT VARKEVISSER ReynZ LEENDERT VLIELAND WilmZ. Huig Kruitdat was de reder, wiens bezittingen grensden aan Waaigat Badstraat; en die op 19 April 1817 in het bezit komt van „huis, erve, stallinge •erdere getimmerten, voorheen ge diend hebbend tot een logement genaamd Hof van Holland" 1). En herkennen we in Gerrit Varkevisser niet de scheepsbouwer van de Voorstraat, die op de werf, welke later geëxploiteerd worden door de Taat'en, in 1803 de bomschuit „Fortuna" bouwde voor Be- noit, Van Zanten en Brandsen te Emden? En dife zelf reder was van de bomschuiten Emanuël en Onderneming, en schoon vader van Willem TaatEn vin den we Teunis Varkevisser niet in 1812 vermeld als „armateur", d wz. als re derGe ziet het, lezer, de kerkvoog den dier dagen kwamen allemaal uit de hoek van de financiële élite! Maar genoeg over deze mannen, wier namen moesten pralen aan de kerkhof poort van het zeedorp! We betreden de dodenakker, en we kijken alleen maar. Eerlang moet dit kerkhof tussen de vier stenen muren er helemaal uitgezien heb ben, zoals thans nog slechts het gedeelte voor de minder kapitaalkrachtigen er uitziet: een wit-okeren zandplek, waar spaarzaam de helm vaalgroen wuift, en waar eenvoudige witgeschilderde houten bordjes op korte paaltjes de herinnering levend houden aan de daaronder ter aarde bestelde dierbaren. Doch al heel spoedig heeft het onder scheid in aardse welstand ook van deze begraafplaats zich meester weten te ma ken, alsof aardse welstand een criterium zou zijn voor Hem, die komt om te delen, de levenden en de doden erscheidene Leldenaars toonden om of andere reden een merkwaardige v( keur voor het kerkhof in de duinen we lezen: God is onze rots. Ergens anders klinkt het als een Paasmorgen- juichkreet: ontslapen in de volle verze kering des geloofs! En wat is dit niet eerlijk: Hier rust in de hope des eeuwi gen levens Dirkje van DOf het grafschrift op de laatste rustplaats ds Joh. Krull: Het leven was hem Christus En dan kijk ik naar het schamele stukje zand, veilig voor het oog va die deftige stenen verborgen door aangevreten ligusterheg: ergens heeft een ongeschoolde hand in schrijf letters zelf met zwarte verf de naam der dierbaren op het herinneringsbord ge schilderd, en op het steeltje in de grond heeft hij nog net kunnen zetten „dag vader"; en we lezen op die houten bor den: In den Here ontslapenVeilig bij JezusHier rust in zijn Heei Heilandof: Hier rust in de hope des eeuwigen levens En wat te denken van het treffend getuigenis boven een door regen en weggesleten naam: Houdt in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de Dooden is gewekt, 2 Tim. 2 vers 8Wat rijkdom in dit rijk der eenvoudigen? Ze kunnen een steen missen! Familiegrot Maar behalve van geloof spreken die stenen, die beter dan het broze hout de weersinvloeden, regen en zon en wind van vaak meer dan een eeuw hebben getrotseerd, ook van het leven van wier aardse tent aan de voet ervan of eronder werd ingebed in het rulle duin zand. We laten onze ogen dwalen door het begraafregister van de Hervormde Ge- ergens lezen we: 31 H Profr meente, Joannes Henricus van der Palm. Het heel kort zeggen, dat de Leidse ho leraar zich een familiegraf had aan kocht op de Katwijkse dodenakker, dan lezen we verder: 1819 den 18 N< zijn Ev zoon begr. Genaamd Hendrik 1 bert van der Palm, oud 17 jaar in gedachten zien wij de Leid ons hoogleraar, en wellicht zijn echtgenoi de oude kerkhofpoort uit het rjjtu 't stappen, om achter de door acht begi fenisdienaren gedragen kist naar het iliegraf te schrijden; hoe zullen z ^es gedachten getoefd hebben bij het j? 1807, toen hij zijn zoon Jan Willem vi loor bij de explosie van het kruitschip het Rapenburg De gevoelige, door het leed reeds vro kJ" beproefde Elias Annes Borger, die iej' j jongere collega van Hendrik Albeia vader ongetwijfeld mede getuige was v deze bijzetting, heeft op treffende w$ de gevoelens vertolkt, die op die wind vee, rige Novemberdag prof. Van der Palm tij zijn vrouw bezielden 2): Een éénig, wakker Zoon, v onbevlekt gemcx De kroon van 's Vaders huis t Leydens School te gadij van Sterft als een bloem des velds, ge knakt door 's wandelaars v En met hem sterft de hoop van zijn roemruchten Vadi 1 Als Gjj eens, VAN DER PALM! ter bedevaart zult gaai, Naar HENDRIKS stil verblijf, door zoo veel deugd gehetlij En door een vasten muur van Kat- bi wjjks duin beveilig Vfl Zie dan de zee betoomd, hoe fel haar baren slaa haa En denk: het raakt hem niet; het kind is in zijn rust Gij weet het, waardig vriend! dat duin zal eens verwaag ha Maar zaad hebt gü gezaaid in 't zand' 1 van deze ku kon Dat in den grooten oogst Gods Englen zullen maaijJlos Hoe weinig kon de begaafde jo theoloog, classicus en dichter op ogenblik bevroeden, dat nog geen ja» later zijn eigen lichaam op deze zeil r( plaats, „in 't zand van deze kust" laatste rustplaats zou vinden Daarover een volgende keer. W. A. Pot 1) Alg. Ryksarchief Den Haag, Not rieel arch. Katwijk, 5050 nr 728. In i ZOn. pand zyn thans De Wolbaai en er renmagazyn ondergebracht! 2) Dichterlyke nalatenschap va.. Borger. 2de dr., Leiden/Utrecht, 18^ci p. 60: Ter gedachtenis aan Hendrik A bert van der Palm. VISSERIJGOLF Stenen spreken Het feit ligt er: tastbaar, in grote hard stenen platen onder onze voeten, of in ongelyke, overeindstaande stenen. En vandaag da dag is het grootste gedeelte van de ruimte binnen de vier kerkhof- muren veranderd in één doodse steen- j c'lon Commission vlakte. Als soldaten in het gelid liggen schappijen in Aberdeen de graven aaneengerijd. Maar op deze stille plaats, die in de laatste halve eeuw geheel werd ingebouwd, en waar nu de metalen slagen uit een smidse doordrin gen, spreken de stenen. Zu spreken weinig van het geloof, door de eronder rustenden, beleden. Er is het graf van een Leidenaar en zyn vrouw „Hallo, hallo, het gaat over de roer machine die ik bij U gekocht heb; hoe moet ik dat ding afzetten?" Opa Klijzing' record in V.S. gebroken Op het open nationale pijprokerscon cours, dat Zaterdag in Purmerend is ge houden, is de heer A. B. van Bommel uit Den Haag nationaal pijprokerskampioen geworden in de tijd van 89 min. 30 sec. Opa Klijzing, die na 63 min. 3 sec. uitviel, is ook door de Amerikaan Max Igree uit Schenectady geslagen, die over 3*A gram Burleytabak 102 min. 20 sec. rookte. complete „band", met saxofoon en al.... Wij werden getroffen door de bezoekers, mannen, vrouwen, oud en jong. die bij hun bank knielden, lang eerbiedig, som migen als Hanna, toen Eli haar vond. En toen begon het met een lied, een lied van negen coupletten. De vergade ring stond op, de band zette in, het was reusachtig! Men zong. in de letterlijke zin, met handen en voeten en was er volkomen in. Wat doe je in zo'n geval als nuchtere Noorderling? Een ogenblik hadden wij moeite om onze ernst te bewaren, het was te vreemd, te overrompelend. Dat duurde niet lang. De melodie lag sterk in het gehoor. zo, dat ik haar nog niet kwijt ben. Dus stonden wij ook maar op by het volgende couplet en wij neurie den, stampten en klapten mee. Er zit nog wel wat methodistenbloed in mijn aderen, zo'n enkel keertje mag ik dat wel. Bovendien was het in elk geval in de geest van Psalm 150 Oog in oog In het Gereformeerde Week blad lazen we nog het volgende: „Ons oog viel op een merkwaardig be richt Met het oog op zijn linkeroog, dat blijkbaar niet aan de hoogste eisen vol doet, mag ds J. Dijk geen lcgerpredikant i worden. Door de desbetreffende auto riteiten is hy wegens dit physiek manke ment. dat hem blykbaar in de normale bediening van het ambt niet hindert, ongeschikt bevonden en afgekeurd. Men wrijft zich hierbij wel even de ogen uit, want wat beogen dc legerautoriteiten hiermee? Is hun geestelijk oog dan zo verduisterd, dat zij niet meer onderschei den dat ds Dijk allerminst naar het le ger wilde om te schieten en zo? En zulke blinde leidslieden moeten wij maar oog luikend accepteren?" Engelse werven mogen niet leveren In Engelse «cheepebouwkringen is men zeer ontstemd over een beslissing van t betrekking tot de opdracht, welkè scheepsbouwmaa Lowestoft van Russische zijde hadden ontvangen vo de bouw van een aantal modern uitgeruste motortrawlers tot een totale van 85,2 millioen gulden. In de contracten werd vastgelegd, dat de schepen worden uitgerust met de nodige installaties voor verwerking van vis installaties. Bovendien moest een snelheid tan 12 knopen worden gegarandeei| Tegen deze laatste voorwaarde had de Restriction Commission belast met con trole op de naleving van de embargo- bepalingen voor de handel met de Sovjet- Uniie en de satellietstaten bezwaar ge maakt en bepaald, dat de levering slechts voortgang mocht hebben, indien de sche pen werden uitgerust met motoren, die geen hogere snelheid dan acht knopen konden halen. De Russische opdracht gevers bleven echter op hun eisen staan ten aanzien van de snelheid van twaalf knopen en hebben hun opdrachten a; Engelse scheepswerven geannuleerd. Intussen zijn onderhandelingen gevoerd met Deense scheepsbouwmaatschappijen, met het gevolg, dat nieuwe contracten werden gesloten met de Deense doreotii nadat gebleken was, dat de Deense rege ring geen bezwaren maakte. Men acht geen gevaar aanwezig, dat deze bestelde trawlers voor kustbewaking of andere strategische doeleinden zouden worden gebruikt, aangezien de Russische opdracht gevers dan zeker geen kostbare visver- werkende en koeltechnische installaties in de bouwcontracten zouden hebben doen opnemen. In Engelse scheepsbouwkringen en ook in de vakpers is men over deze gang var zaken allerminst te spreken. Er wordt ge wezen op enkele nieuwe aanvragen van de zijde der Sovjet-Unie bij verscheidene vooraanstaande Engelse scheeps' voor de bouw van vijf snelle graansche pen en schepen voor ertsver 1 adarig van de begroting per schip is vast„ op gemiddeld 7 millioen gulden. De Restriction Commission heeft tot heden de toestemming voor deze opdrachten aangehouden, maar de Russifeohe op drachtgevers blijken volgens de protest- berichten iu de Engelse vakbladen onge duldig te worden en hebben reeds onder handelingen met Noord-Duitse werven geopend, nadat bij Informatie gebleken was, dat de regering te Bonn bereid is aan dergelijke handeltransaoties mede werking te verlenen. In Engelse vakkringen wijst men erop. dat op deze wijz - kostbare opdrachten voor de Engelse scheepsbouw verloren gaan en juist in een periode, dat opdrachten zeer welkom zijn, aangezien anders binnenkort enkele werven genood zaakt zouden worden wegens gebrek aar nieuwe opdrachten aan een deel van he werfpersoneel ontslag te verlenen. Visoorlog in Engeland De IJslandse trawlers varen al geruim» tijd Grimsby voorbij, ook al hebben z< vis voor de markt daar in de uimen Dat is het gevolg van het geschil tussen Engeland en IJsland over de visserij in de IJslandse wateren. De IJslandse rege ring heeft enige tijd geleden verboden, dat Engelse trawlers onder de Engelse kust komen, waar zij al vyftig jaar had den gevist. De Engelsen zeiden op hun urt, dat IJslandse trawlers geen vis ln Gnimsby zouden mogen afzetten of dat zij anders bij binnenkomst van eer IJslander zouden staken. Zo gaat tegen- woordig- de IJslandse kabeljauw naaj Duitsland George Dawson, een Engelse million- nair urt het Oosten van Londen heeft zich nu met de zaak bemoead. De vele mil- lioenen ponden, die hij na de oorlog handel in leger-eurplusgoederen heeft verdiend, zouden voldoende zyn om de hele IJslandse vangst op te kopen en de Britse huisvrouw van vis te voorzien, denkt Dawson. Dawson kocht in Grimsby een loods en toen hy geen ys kon krygen een ysfabriek en toen hy transportmoei- lykheden ondervond een vloot vracht- tenslotte ook nog een grote vis- rokerij. Zo wordt wacht, dat deze week de eerste IJsland naar de haven zal worden gedurigeei Eén van de grootste Britse grossiei firma's heeft haar kabeljauwpryzen afwachting van de aankomst al »ot 50 per pond verlaagd. Zy wil, dat Daw* verlies zal lijden. Maar Dawson zegt, d hij het uitzingen kan. En de Britse hui vrouw glimlacht daarby. Aldus verhai de Londense correspondent van H.V.V, Gisteren De markt van Dinsdag werd bezoc door de Flamingo (1350 haring), de 1 gen (1600). de Job Gouda (750) en de Ant (300 makreel, 70 schelvis, 20 kabeljauw i gul en 10 diversen). De aangevoerde hl 1 ring was niet veel bijzonders door Zuidkwaliteit, die verreweg overheen en de export hield zich dan ook afzijd v van de markt. Menig partijtje is blijve staan. Makreel liep van f 13,- slappe soorten tot f 18,- voor di kwaliteit. De Haarlem bracht vanmorgen 1600 ki| i ten haring in de afslag, plus 150 stul n stijve kabeljauwen. De Gelria w 1600 kisten present en de Post Boy hadi 1400. Voorts verscheen de KW 76. Morgen Voor de Donderdagmarkt was gisten thuisstomend de Eveline, die vermoedelij de Maria van Hattum als concurrente krygen. Het laatstgenoemde schip ha tenminste al 600 kisten makreel i haring binnen. Slecht De weersomstandigheden waren dag niet best: onstuimig en buiig. Er k< dan ook haast niet gevist worden e kleinere krachten moesten gaan steke| j Gepeperd Kabeljauw was er Dinsdag ma weinig en wat er was is dan ook tege gepeperde prijs van de hand gegaan. L kisten zaten by de f 175,- en de regel fe deden van f96,- voor minder mooie rije tot f 140,- voor een topry. Alles is haa naar België verkocht en daar had me eveneens belangstelling voor de grov schelvis, die voor de grootmiddel f gold, terwijl de enen en de grote schel vis, ongeveer f 80,- opbrachten. Paar Behalve van een paar dagschultji beetje was er geen tong of schol i markt. De schelvis van de Antje heeft gistere ook goed geld opgebracht. Lekkere braa deed tussen f 33,- en f 35,- en de slappei en maakten altijd nog van f f31.-. Een enkele kist zwarte kool haald makkelijk de f 80,- per 125 kilo. Negen dagen De drie Dinsdagse trawlers hadden allemaal drie dagen over gedaan en- besommingen waren wij meldden gisteren reeds gedeeltelijk Flaming f_18.000; Bergen f 21.300 en Antje f 10.901 een weekreisje maakte de J# Gouda het aardige bedragje van f 11.200. Puf Met ingang van gisteren is de „puf" va de garnalenvissers voor veertien dage tegelijk verkocht. Koper van de hel party is de firma Jac. Visser tegen f 1. nand van 30 kilo. Garnalen Grimsby ver- f 0,63 tot f0,54 1 f0,92 tot f 1,24 deden

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1953 | | pagina 4