'romotiebakker Hulst deze
maand tachtig jaar
„Leidsch Studenten Corps" is
zich zijn taak bewust
Beter begrip voor het dier is
kenmerk van beschaving
fïej. Jurgens, veertig jaar bij
weeshuis, onderscheiden
„Groten"-onderzoek in Leiden
begint op 5 October
Met Bowientje naar de Leidato
LEIDSCHE COURANT
WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1953
ode
Lde
Chi
zet. H<
de dri
an Gen
dat
ooglera
'T BEGON MET HIMPE
:htig.
„Grootmeester in de banket
bakkerskunst"
Jerrit Hulst. Wanneer deze naam genoemd wordt in studentenkringen te
Igi .eiden, maar vooral in die van de Leidse oud-alumni, kijkt men glim-
wal ac^en<^ °P- zuhen er weinig zijn, die deze kleine, goedlachse man, die
opgele Itijd bereid was iemand te helpen, zich niet zullen herinneren. Zij zullen
ke ich hem herinneren om zijn eigenschappen van geest, maar vooral ook
iranke!iim -e va^manschap en waardigheid, waarmee hij zijn eertijds zo ver
gaarde beroep uitoefende. Gerrit Hulst, de promotiebakker. Binnenkort,
28ste van deze maand, wordt hij tachtig jaar. En in de ruime, zonnige
iskamer van zijn woning aan de Breestraat hebben wij een praatje met
em gemaakt. Met hem en zijn vrouw. „Maakt u er vooral niet teveel
toch phef van", zei hij. Want de heer Hulst is een bescheiden mens gebleven,
pia'a 1 v*ndt men in zÜn secretaire ook talloze brieven en foto's van de meest
ond ooraanstaande mensen uit ons land, die eenmaal in Leiden studeerden
elU( n die deze bakker Hulst zijn vrienden mag noemen,
bewog Als de heer Hulst over de goede
te AkÜ6 bjd begint te spreken, gaan zijn
beid #en stralen- -Die 4)d is voorbij", zegt
i te he met een zucht- En dit is maar niet de
oud geworden ma
l- L«Lei meer ,mee kan met de nieuw
fCSriCfi roeger was het voor hem en v<
zich g«idse studenten een betere tijd.
aak v erd met ^eld gesméten", zegt de heer
tenlani u,st nogmaals met een zucht.
^Hoe werd hij promotiebakker?
De heer Hulst werd in Amersfoort ge-
c ak o.a. in Groningen en Amsterdam be-
r~ty tiend te hebben, in Leiden. Alweer eer
t van" niversiteitsstad dus. Maar Leiden zot
^em, wat Groningen en Amsterdam niet
(daan hebben, met recht tonen dat het
11?0Ifn universiteitsstad
'kerk'
-hurc wereld
l best
Smi
hem opnemen in haar
^Jingen, hem naam geven en hem eren
wijze waarop menig oud-alumnus
ake
banketbakkersinstrumenten niet aan
wilgen gehangen. Heeft hij niet op 20
Februari vorig jaar, toen de secretaris
van curatoren der Leidse universiteit,
mr K. Wiersma, promoveerde, de promo
tietaart mogen maken? En wat voor een!
Het academiegebouw, met bij het hek de
promovendus en zijn promotor, professor
Cleveringa, die hem de bul uitreikt.
Nee. al is het natuurlijk veel minder
dan weleer, nog steeds weet men hem te
vinden.
Maar dit is niet het belangrijkste. De
naam van deze promotiebakker bij uit
nemendheid leeft voort in de harten var
hen, die in veel vroeger jaren hem heb
ben meegemaakt. Toen hij in 1943 70 jaar
werd. hebben een honderd studenten hem
in Het Haagsche Schouw gefêteerd, met
alle gevaren daaraan verbonden, ii
„We hebben toen enorm lekker
hutspot gegeten, in verband met de op
handen zijnde 3 October, die niet gevierd
mocht worden", vertelt de heer Hulst.
En ook nu weer is er een commis
die hem wil huldigen, hoewel de jubilaris
zelf. bescheiden mens als hij is, verzocht
heeft hiervan af te zien.
Nee, men vergeet de befaamde pro
motiebakker niet.
Op de dies der universiteit kunt ge
hem steeds vinden op de sociëteit Mi-
temidden der reünisten. En hoe
vaak gebeurt het niet, dat een pas aange
komen student naar Breestraat 54 stapt
de bejaarde maar vitale bakker de
groeten van zijn vader overbrengt'.
Als de heer Hulst herinneringen op
haalt, komt de bezoeker moeilijk weg.
Nieuwe namen komen voor de dag. De
student Maduro die zijn leven tijdens
de bezetting liet en naar wie Madurodam
genoemd werd kwam dikwijls bij hem
aan. „Hij woonde op de Stille Rijn 11",
zegt de heer Hulst. „Een fijne vent. Zijn
moeder en zuster zijn naderhand nog
hier geweest om met mij over hem
praten."
De heer Hulst schudt ze uit z'n moi
herinneringen en namen. Namen, die
even blonken en later van de hemel der
populariteit verdwenen. Maar ook në
die nu nog bekendheid alóm in den lande
genieten.
Zo werd deze promotiebakker Hulst,
deze vriendelijke, eenvoudige man
w. zijn handwerk met zo veel verve wist te
Wie de heer Hulst meegemaakt heeft, beoefenen, zélf een grote in den lande,
vergeet hem niet meer. O zeker, nog En zijn aanstaande verjaardag zal daar
te zeggen, z'n zeker getuigenis van afleggen.
op 31 Januari 1930 zal promoveren. Uit
voerig wordt vermeld hoe de taart er uit
moet zien. En dat bakker Hulst die taart
in de etalage mag zetten, met een bij
schrift er bij, staat er ook in.
Dan moet de bezoeker foto's van die
taart zien. 't Waerle, het buitenhuis der
Prinses in Katwijk aan Zee. Een kunst
werk, dat de meesterbakker onverganke
lijke roem heeft bezorgd.
Churchill promoveerde in Leiden. De
heer Hulst maakte de promotietaart. Het
academiegebouw. Dag en nacht heeft hij
er aan gewerkt, en wij herinneren ons
nog, hoe wij hem die laatste nacht in
zijn huis opzochten, waar hij bezig was
met zijn kunstzinnige schepping, die
Engelands premier een paar uur later de
verzuchting deed slaken, dat het eigen
lijk jammer was om 'm aan te snijden.
Er komen nog meer foto's van taarten.
Gebouwen, promotiekoetsen. beesten,
mensen, een Buddhabeeld met tempel, de
heer Hulst smeedde het allemaal met zijn
kunstvaardige handen.
Niet voor niets schrijft „De Banket
bakker" over de heer Hulst als „de
grootmeester in de banketbakkerskunst"
Niet veigeten
steeds heeft hij.
rhn loers zou z"n'
Ullu „Op 22-jarige leeftijd kwam ik
■- eiden. Hogewoerd 23. Ik had daar
mketzaakje. Het kleinste van Neder-
c nd, ongeveer. Met een kleine lunch-
Chu «in er bij.
Ge Op zekere dag kwam er een student
tre nnenstappen met enkele vrienden. Die
udent zou later beroemd en zelfs le;
irisch worden. Het was niemand r
keiler dan Himpe.
':ij Met z'n vrienden dronk hij thee bij
ui! e. Toen vroeg hij of ik ook sherry in
puis had. Nou, dat had ik. En dat beviel
heren goed. Ze kwamen meer. Andere
udenten hoorden ervan en kwamen ook.
door zo kreeg ik bekendheid in deze krin-
Van het een kwam het ander,
ik in 1916 naar de Breestraat i
de 1 lisde hier was een zeer bekende
inan< de6a van Antonio Aquillar gevestigd
id ik bij de studerende jeugd en bij de
aans'°fessoren allanS vaste voet.
menli En al ,gauw wist men- dat iri ""J" tea-
pom niet uitsluitend thee geschonken
erd.
Albums
rslag Het is ondoenlijk, de interessante Leid-
tVekk geschiedenis van de heer Hulst in öe-
ocht ils te beschrijven. Hulst werd een
lot man. Terwijl hij met de bezoeker
lat, vloeien beroemde namen uit zijn
irfond. Namen van mannen, die bij hem
1 die ook in hun verdere leven
dep im niet vergaten. Prins Hendrik was
ge^n illustere klant. Studenten, die latei-
hoogheid kwamen te zitten, ministers,
iverneurs, groten oP wetenschappelijk
politiek gebied, zij allen kenden bak-
enda r Hulst. Stapels brieven en telegram-
er de welsprekende getuige-
Werelddierendag 1953
Dr mr W. Hugenholtz schrijft ons:
Het was een wijs besluit, dat in 1931 op het Wereldcongres van dieren
bescherming te Florence, op voorstel van de Poolse schrijver Zimmermann,
werd genomen, namelijk om voortaan de sterfdag van dé schutspatroon
der dieren, de edele Franciscus van Assisi (4 October 1226) aan te nemen
als werelddierendag. Want welk mens had meer recht op deze eer, en welk
besluit was belangrijker voor het dier dan dit?
Hoezeer was Franciscus, die ln de don
kere dertiende eeuw leefde, ook op die-
renbeschermingsgebied zijn tijd vooruit
toen hij de mensen leerde goed te zijn óók
voor de dieren. Wij hebben zeven eeuwen
nodig gehad, voordat de waarheid van
zijn woorden min of meer gemeengoed is
geworden voor nog slechts een gering
percentage van het mensdom, verstikt als
het is in eigen belangen en bekrompen
egoïsme.
Het invoeren van Werelddierendag was
uiterst belangrijk voor het welzijn der
dieren, immers op die dag wordt de die
renbescherming extra aangepakt en ge
stimuleerd door collectes, tentoonstellin
gen, feestelijkheden en redevoeringen.
Speciaal op 4 October voelen alle die
renbeschermers ter wereld de grote band,
die allen bindt in hun strijd voor
beter begrip voor de dieren en
betere levensomstandigheden voor
i de dieren h«bben te den-
Dierendag wil niet zeggen, dat dan
hond of kat per se eens extra verwend
moet worden. De gedachte ligt hoger.
hebben dringend behoefte aan een
gezonde dierenbescherming, die respect
afdwingt van diegenen onzer medemen-
die nog steeds niet begrijpen waai
het eigenlijk om gaat.
Juist op Dierendag is er een mooie ge
legenheid bij onze medemensen begrip er
liefde te wekken voor de dieren, die onz«
trouwe helpers zijn. Die onze akkers be
ploegen, onze velden bearbeiden, de oogst
brengen, ons huis en hof bewaken
zeer vaak liefde strooien waar
faalden, en troost brengen aan
uitvoerig, vergeeld telegram, eenzamen,
aarin de heer Hulst verzocht wordt een Zelfs biedt 4 October gelegenheid om
Omotietaart te maken voor Hare Ko- de Groten der Wereld er op attent te
nklijke Hoogheid Prinses Juliana, die'maken, dat zij niet alleen aan de mensen
Grote waardering van vele kanten
lej. Th. Jurgens, hoofd van de keuken van het weeshuis aan de Hoog-
indse Kerkgracht, heeft gisteren herdacht, dat zij veertig jaar geleden bij
I et weeshuis in dienst kwam. Mej. Jurgens is op deze dag hartelijk gehul-
igd. Het hoogtepunt van de feestviering was ongetwijfeld de mededeling
an de burgemeester, jhr mr Van Kinschot, dat het H.M. de Koningin had
tdai ehaagd mej. Jurgens de zilveren medaille verbonden aan de orde van
i 'ranje-Nassau toe te kennen.
>er ?e huldiging van mej. Jurgens bete-
nde tevens het afscheid, want zij had
wens te kennen gegeven, gezien haar
eftijd, het werk neer te leggen. Des
orgens vond een huldiging plaats van
I" rsoneel en directie, waarbij de vader
het tehuis, de heer G. Jeremiasse,
ivoord voerde,
een hartelijke toespraak bood hij
«j. Jurgens een enveloppe met inhoud
Des middags was er een intieme bij-
tnkomst met de regenten en regentes-
"i van het huis, waarbij ook de burge
meester tegenwoordig was. De burge-
eester schetste in een waarderende
«spraak de trouw en de toewijding,
„i aarmee mej. Jurgens het huis zo lange
id heeft mogen dienen. Aar die trouw
l g een grote liefde
het werk
ondslag. Hierna speldde de heer Van
inschot mej. Jurgens de versierselen
de genoemde onderscheiding op de
- Ook de voorzitter van f--1 ggtt
Agenten, de heer J. C.
m toespraak. Hij wees
Jurgens reeds een halve eeuw geleden
in het huis was opgenomen, toen als
pleegde. Later is zy teruggekomen
in de keuken te gaan werken. Ze is
bijna haar gehele leven aan het wees
huis verbonden geweest. Hij bood na
mens het college een enveloppe met in
houd aan, de wens uitsprekende, dat mej.
Jurgens lange tijd van een rustige „oude
dag" zal mogen genieten.
Tenslotte sprak de „presidente van de
maand", mevrouw A. M. H. Muller—
Verdam, die oude herinneringen ophaal
de en eveneens goede wensen had voor
mej. Jurgens dankte voor dit. alles
i Eek, hieldhet verdere leven van mej. Jurgens.
op, dat mej. hartelijk.
Zo heeft dit jaar de Wereldfederatie
een boodschap gezonden aan de Grote
Vier om, gezien het voortschrijden der
beschaving, bij de komende besprekingen
ook een plaats in te ruimen voor de die
ren in hun gebiedsdelen.
Vreemd voorwerp in
de lucht
J. Daudey uit Lisse deelt ons mede, dat
hij (zij?) Maandagavond ongeveer acht
uur een zeer snel uit Noordelijke richting
komend „voorwerp" door de lucht zag
schieten, gaande naar het Zuiden. Vol
gens deze abonnee zag het „voorwerp" er
als volgt uit: de vorm van een V, met
een lange lichtende streep. Ik was hier
over onthutst, schrijft de lezer(es) ons;
het was net een straaljager. Hebben ook
andere lezers dit verschijnsel gezien?
De doorlichting
Geen andere manier voor radicale bestrijding
van de tuberculose
De volgende maand begint in Leiden het grote onderzoek van de bevolking
op tuberculose. Onder „groot" verstaat men het doorlichten van de niet-
kinderen. De schoolkinderen zijn al doorgelicht en de kinderen beneden
de twee jaar hoeven niet voor hét scherm te verschijnen. Op een pers
conferentie heeft de directeur van het consultatiebureau voor Leiden en
omgeving, dokter Zweers, nog eens de nadruk gelegd op het belang van
dit onderzoek. Het heeft alleen maar zin als zo veel mogelijk mensen er
aan deelnemen. Dan pas krijgt men een juist beeld van de stand van
deze ziekte onder de burgerij.
mogelijk, dat de foto mislukt is. Men
't Waerle, het Katwijkse huis van Prinses Juliana tijdens haar Leidse
studietijd. Een kunstwerk van promotiehakker Hulst.
Heeft iemand over zijn gezondheid geen
klachten, dan wil dat nog niet zeggen,
er helemaal geen afwijkingen zijn.
Van de tuberculose is bekend, dat zij zich
lange tijd slepende kan houden zonder
zich op duidelijke wyze te openbaren. Dit
moge voor ieder een aansporing rijn
de oproep gevolg te geven.
Is het onderzoek geschied, dan
heeft men binnen een week bericht
als een nader onderzoek gewenst is.
Dat bericht hoeft geen reden tot on
gerustheid te zijn, want het is altijd
Civitasgedachte geenszins losgelaten
Collegium keert zich tegen de
oprichting van Catena
„Het Leidsch Studenten Corps heeft van de gehele academische wereld
een opdracht gekregen en zal die ook naar beste weten en vermogen ver
vullen. Het corps is zich bewust, dat het niet in alle opzichten tevreden
kan zijn met de bereikte resultaten en de daardoor ontstane huidige toe
stand, en het is zich evenzeer bewust, dat er nog veel ten goede gedaan
zal moeten worden. Daarom betreurt het Corps het ten zeerste, dat juist
in deze tijd van zoeken en streven de nieuwe studentenvereniging Catena
is opgericht, waardoor de vrees is ontstaan, dat deze vereniging zal uit
groeien tot niet alleen een tegenhanger van het L.S.C., doch zelfs tot een
tegenstander. Door de oprichting van Catena is het mogelijk dat de ver
houdingen binnen de studentenwereld worden vergiftigd en dat er in deze
wereld betreurenswaardige versplinteringen zullen ontstaan". Aldus sprak
gisteren de praeses collegii van het Leidsch Studenten Corps, de heer
J. L. Wansink, tijdens een persconferentie, die naar aanleiding van de
oprichting van de studentenvereniging op de sociëteit Minerva werd
gehouden.
De heer Wansink stond allereerst stil
bij het feit, dat slechts 35 pet der manne
lijke studenten zich heeft aangesloten bij
het L.S.C. Men moet hierbij in overwe
ging nemen, dat van de 3044 studenten er
1111 spoorstudenten zijn. Voor hen is het
vrijwel onmogelijk om lid te zijn van een
gezelligheidsvereniging, die haar zetel
heeft in een andere stad dan die waar
zij woonachtig zijn. Blijft dus over de rest
van ongeveer 1900. Van die rest is niet
minder dan 53 procent lid van het corps.
En de niet-leden? Wel, er zijn altijd
lauw
zich
t-of-t
bij
welke vereniging ook zullen aansluiten.
Bovendien is er een groep studenten, die
voorheen wel lid van het L.S.C. waren,
doch zich thans om studieredenen hebben
teruggetrokken. Dit is vooral bij oudere-
medici het geval.
Spoorstudenten
Wat de spoorstudenten betreft, kan nog
dit gezegd worden: zij vormen een pro
bleem, dat vrijwel niet oplosbaar is. Niet
temin behoeven zij, die een bepaalde reli
gieuze richting zijn toegedaan, zich niet
geheel van het verenigingsleven afzijdig
te houden.
Voor hen zijn er de confessionele ver
enigingen, Sint Augustinus, de Ned. Chr.
Studenten Vereniging en de Vrijzinnige
Christen Studenten Bond, die meer inci
denteel bijeenkomen en waardoor het ac
tieve lidmaatschap hiervan gemakkelijker
te beoefenen valt. Bij Sint Augustinus
op dit gebied het percentage zelfs gun
stig te noemen, terwijl het L.S.C. slechts
56 spoorstudenten onder zijn leden telt.
Wanneer men ten slotte bedenkt, dat
het aantal nieuwe aanmeldingen bij het
L.S.C. stijgende is, gezien het dalende
aantal inschrijvingen als student, bekijkt
men de beruchte 35 procent toch wel
enigszins anders en moet een verwijt, als
zou het L.S.C. in zijn opdracht tekort ge
schoten zijn, alleen al om bovengenoemde
cijfers, van de hand worden gewezen.
Het L.S.C. is zich zijn taak terdege be
wust. Het richt zich onvermoeid tot hen,
die in aanmerking komen om corpslid te
worden. En dat zijn voornamelijk dus zij,
die in Leiden en Oegstgeest woonachtig
zijn. Ditzelfde arbeidsveld bewerkt
eens de pas opgerichte vereniging Catena.
En dit is zeer betreurenswaardig.
De vrees op bovendien niet ongegrond,
dat ook in de confessionele verenigingen
twee groepen van aanhangers zullen ko
men, wat heleméél onnodig zou zijn.
Exclusiviteit
De exclusiviteit van het L.S.C., v
mee van bepaalde zijde wordt geschermd,
is denkbeeldig te noemen. Strevend -
nog steeds en onvermoeid naar de vei
wezenlijking van de civitasgedachte, ka_
het L.S.C. niet exclusief zijn, als bedoeld
door sommigen.
De dispensatieregeling zegt in deze ge-
En omdat een mens nu eenmaal een „Bei uns in de Heimat is ja alles viel
steeds woelend om verande-1 schoner und besserzei Bouiientje, en
'ze wees me op een soort van divanbed
waarbij een snorkend opschrift stond,
dat het volgende vermeldde:
„Schlafsofa. In Konstruktion und Aus-
führung in der Welt unerreicht". En het
leek net of een Obersturmbannfilhrer
aan 't woord. was.
De verenigde melkhandelaren waren
er ook. Ze hadden een prachtige stand,
met heerlijke toastjes, die je zomaar
mocht proeven. En ook was er een aar
dige reclame, waarvan de jeugd vast en
zeker genieten zal: plaatjes voor een
sportalbum. Maar o, vond Bowientje,
wat is ons land diepgezonken. Want ge
zoudt denken, dat hét product, waa
onze onvolprezen melkhandelaren voor
de dag kwamen, de goede, eerlijke, geu
rige boerenboter zou zijn. Niets daar
van. Er was helemaal geen boter. Alleen
maar margarine. Prima margarine, toe
gegeven. Maarmargarine. „Ach ja",
zei de heer OnnekinJc, „u moet maar zo
denken: ongeveer 90 van de bevol
king gebruikt geen boterEn dat is
toch wel tragisch. Hoewel begrijpelijk.
ring, en derhalve een verzameling win
kels, bijeengebracht in één ruimte, véél
leuker vindt dan de dagelijkse etalages
in de straat, omdat bovendien de gewone
winkelrijen vanaf het trottoir gratis te
bezichtigen zijn, terwijl die bijeenge
brachte winkelpotpourri vyftlg cent als
intreegeld vraagt,, omdat ten slotte
Bowientje en ik van mening zijn, dat
het kostbare Leidse geld zoveel moge
lijk binnen de Leidse muren blijven
moet en niet moet opgestreken worden
door lieden, die buiten onze wallen
wonen en op 3 October hun interlocal#
zakken spekken met de moeizaam opge
spaarde Leidse duiten, besloten Bowien-
schreden te richten naar
de Stadsgehoorzaal, om aldus het man-
hafte vertoon van onze handeldrijvende
stadgenóten in ogenschouw te nemen.
Eert tentoonstelling, vinden Bowientje
en ik altijd, moet ge nooit voigens het
beproefde systeem van begin en eind
bezichtigen. En wel uit psychologische
overwegingen. Wanneer ge bij 't begin
begint, zet ge u, al voortlopend, zó vast
ln dat systeem, dat ge niet rust alvorens
ge het einde hebt bereikt. Nu is elke
tentoonstelling een vermoeiende aange
legenheid. Met dit gevolg, dat ge, als
eindelijk de laatste stand bezichtigd is,
dood- en doodmoe zijt en in uw binnen
ste zweertrW^Ë/K^
ilng te bezoeken. Zó beu zijt ge er van.
Maar wanneer ge zomaar middenin
aanvalt en lukraak links en rechts flad- sch^n^var,
dert, als een vlinder, die ongeorganiseerd eest hier'
bloem tot bloem vliegt, honing tienjarig
„Dat valt bitter tegen", zei een dikke
meneer, wiens neus aardig in de grond
verf stond. Hij staarde bij de ingang
van de grote zaal naar i
kruiken, die deden denken
tentoonstel- Paald en internationaal
dams vocht. Dat vocht bleek echter
maar" bessenwijn te zijn.
ook kinderwagens, in gezel-
en ooievaar. „Wat heeft dat
ou te maken?" vroeg
ander tienjarig
meisje. Was ze verstandig opgevoed, of
ar goed bij de pinken?
tentoonstelling z\jn
purend volgens plotselinge en ongeor
dende invallen, wordt zo'n expositie iet* ó'jféeTi
onverplichtends. Er is geen sprake van n„
taak, bepaald daar be„i„ c„ «nde. fcefe prëSdïmeV Da^diï'pe bFeite
„h .™°nneer 0e er .°.enl?eJJ van stand kunt vinden, waar wat te lessen
scheidt ge er gemakkelijke, mee tut. vöedere„ v'alt w() twe,
omdat «r peen sprake i, aan een nop Eva., ,e„oea,m ,mlkkelend aan een
ntet afgewerkte, astbare rest. Ik hoop. ko dil w, w mlnu,en ,e„orrn
dat u me volgen kunt. h.'dden ^ien nipp,„ pl„
Goed, Bowientje en ik dan waren de cider En naderhand waren ze toastjes
twee vlinders, die door de tentoonstel- aan 't laden.
ling dartelden, nu eens met de stroom Toen begon opeens Eddy Christiani
bezoekers meefladderend, dan weer er met z'n ensemble, tronend in een hoek
moedig tegenin tornend. Vandaar ook, van de gaanderij. Eerst het muzikale
dat ge dit geschrijf beslist niet als een visitekaartje, en toen de Song of the
nauwgezet verslag van de Leidato moet Moulin Rouge. Mirjam Teraar zong. En
beschouwen. Ge zoudt er bekaaid af- iedereen luisterde. Je móést wel, want
komen. het klonk nogal hard.
Ook was bij dat ensemble
die met twee rammelaars
zulk een dodelijke ernst, dat het leek of
het wel en wee van de Westeuropese
defensie hiervan afhing.
Toen kwamen we meneer Kosten tegen,
de onder-commandant van de brand
weer. Hij keek erg boos, omdat een van
z'n onderzaten zomaar soep stond te
drinken. En als een brandweerman
maar soep staat te drinken, kan er
ogenblik een uitslaande brand uit
breken.
Ge weet, vrienden, dat ik niet bang
ben. En dies toog ik met dat Bowientje
van me naar de modeschouw pe weet:
ik zeg altijd „schouw", omdat „show" on
nodig on-Nederlands is, terwijl schouw
uit eigen taaibodem stamt makkelijk in
de mond ligt en een bekende suqgestieve
betekenis heeft, als wij beuoorbeeld
denken aan „wapenschouw", „vloot-
schouw" enz.; gebruikt u dit woord tn
deze betekenis ook voortaan, sielvoeplé,
ik zeg: we togen naar de modeschouw
in de kleine zaal, waar vele begerige
vrouwen en financieel-angstige
bijeen gegroept zaten.
De eerste helft van de schouw was
vr\j ongevaarlijk, want het ging
bontmantels, en die vallen in een prys-
klasse, die in ons huishoudboekje nu
eenmaal niet voorkomt. Ik genoot dan
ook onbevangen. Het waren werkelijk
mooie, aardige meisjes, die daar ri
drentelden, omhangen met kapitalen
vijfhonderd tot drieduizend guldens.
Naderhand werd het gevaarlijker,
want toen kwamen de damesdingsig-
heidjes, die allemaal onder de honderd
pulden lagen. En dan wordt het uit
kijken. Naar ik heb horen verluiden,
worden complete echtelijke'twisten
zelfs verwijderingen op zo'n schouw ge-
Maar ik had een handig systeem be
dacht, dat ik bij deze alle mannen gratis
verkoop: als Bowientje iets heel aardigs
:ag, vond ik er niets aan. en als ztf iets
afschuwelijks ontdekte, hemelde ik het
hemelhoog op. Zodoende kwam er niets
van aanschaffen, want Bowientje is nu
ook weer niet zo, dat ze iets gaat aan
trekken, waarvan ze weet, dat ik er van
gruw.
Een probaat middel, mannen! Geen!
dank.
noeg. Het corps wenst geen groep, geen
aparte wereld te zijn, van beter-gesitueer-
den. 12 Procent der corpsleden geniet van
deze dispensatie. Bovendien wordt 18 pro
cent van de corpsbegroting besteed aan
financiële steun voor studeilten, die deze
steun nodig hebben. Een steun, die geheel
door het L.S.C. wordt gegeven.
En dan is er het verwijt van de ken
nismaking, die niet op voet van gelijk
heid plaats heeft, als men tot het corps
toetreedt. Wel, hierover kan men kort
zijn. Een zekere niet kwetsende on
gelijkheid is een gewoon sociologisch ver
schijnsel, dat men overal in de maat
schappij zal aantreffen, aldus het colle-
Dat het corps niet exclusief wil zijn
doch werkelijk de civitas-gedachte tracht
te verwezenlijken, komt voorts uit in al
les wat het corps voor de studenten doet,
zoals het zoeken van werkgelegenheid
(o.a. het studentencafé in Noordwijk, ter
wijl een tweede plan voor werkgelegen
heid in Leiden in de maak is), en het stre
ven naar positieverbetering van de stu
dent, wat betreft huisvesting, voeding,
gezondheidszorg en het nog steeds
bestuderen van de lotsverbetering der
spoorstudenten.
Zonder zichzelf te verheffen, mag het
L.S.C. zeggen dat het, na Amsterdam, 't
verst is voortgeschreden op de weg der
sociale evolutie. Een evolutie, die haast
een revolutie genoemd zou kunnen wor
den, zo zei de heer Wansink.
Verkeerde voorstelling
De buitenstaander vormt zich allerlei
verkeerde voorstellingen van het leven,
dat zich afspeelt achter de voorname mu
ren van de sociëteit Minerva. Ter oriën
tering diene het volgende:
Het algemeen financiële gemiddelde
van het corpslid bedraagt per maand
ƒ150.Van dit bedrag moet hij zijn
tributies betalen en in z'n levensonder
houd voorzien (kamerhuur, was, voeding,
ontspanning enzovoorts). Men dient daar
bij evenwel niet te vergeten, dat het lid
maatschap van het L.S.C. zich in bepaal
de opzichten zélf betaalt: o.a. door de
goedkope maaltijden en de verschillende
steun. Het contributiegeld
inbegrepen dat van subverenigingen
kan geschat worden op TVs a 10 gulden
per maand.
Ten slotte: het corpsleven schaadt de
studie niet. Gebleken is, dat een corpslid
niet langer over zijn studie doet dan
niet-corpslid. Ook het percentage van hen,
die hun studie voltooien, valt ten opzichte
de ongeorganiseerden zeker
ongunste uit voor de leden van het L.S.C.
Recapitulerend kan men dus dit zeggen:
Het Leidsch Studenten Corps, zich
bewust van zijn taak. onvermoeid
strevend naar de verwezenlijking van
de civitasgedachte, eigen tekortko
mingen kennend, doch overtuigd van
de waarde en noodzakelijkheid om
zoveel mogelijk studenten in zich te
verenigen om tot een gezamenlijke,
ware beleving der idealen van 1945
te komen, zou bovenmatig betreuren,
wanneer door de oprichting van Ca
tena een onoverbrugbare kloof in de
studentenwereld werd geslagen, zal
derhalve zijn doelstellingen met on
verzwakte kracht blijven nastreven
en koestert de vurige wens, dat het
daardoor het dreigende onheil zal
weten af te wenden.
Barnabas von Geczy
naar Leiden
Impressario Ernst Krauss deelt or
mede, dat de wereldberoemde Hongaarse
violist-dirigent Barnabas von Geczy met
zijn solisten-orkest volgende maand
tournee door ons land zal maken er
Amsterdam, Den Haag,
Haarlem zal op-
Rotterdam, Utrecht
treden.
Ook het Don Kozakken Koor o.l.v. Serge
Jaroff zal binnenkort een aantal concer-
n ons land geven. De dansers zullen
meekomen. De data van de tot nu
toe vastgestelde concerten zijn: 23 Sep
tember Amsterdam, Concertgebouw; 24
Den Haag, K. en W.; 25 Utrecht, Tivoli;
26 September Rotterdam, Koninginne-
Burgerlijke stand van Leiden
GEBOREN: Antonius M T zn v L de
Romijn en J P van Noord; Cornelia W G
M dr v J van Acker en H K M Lenting;
Johannes H W zn v J H van Hartevelt en
A M Doll; Margaretha B dr v P de Rooij
en M Schellingerhout; Jacobus J zn v F
Th Verhoek en J Bos.
OVERLEDEN: D P van der Reijden, I
huisvr. v Swaak, 78 jr; W A van Bemme-
len, huisvr. v Hoogeveen, 65 jr.
GEHUWD: J W Kronenberg en F van
Makkelenberg.
kan zich voor het nadere onderzoek
dus met vol vertrouwen naar het con
sultatiebureau begeven. Geen bericht
betekent goed bericht.
Dat dit massale onderzoek nodig is,
blijkt onder meer wel hieruit, dat in 1952
in Leiden niet minder dan 124 nieuwe ge
vallen van actieve tuberculose werden
geregistreerd. Van de 12.105 schoolkin
deren is ruim negentig procent voor het
toestel verschenen. In enkele gevallen
deed rich de ziekte in actieve vorm voor.
Door het „contactenonderzoek" heeft
men ook weer een aantal volwassenen
ontdekt, die aan tuberculose lijden. Eén
lüder stond in een levensmiddelenbedrijf...
Men ziet, dat het onderzoek niet alleen
voor de persoon zelf, maar voor de ge
hele bevolking van grote betekenis is.
Dokter Zweers verklaarde verder, dat
men geen kans ziet op een andere manier
de tuberculose onder de knie te krijgen.
Het bevolkingsonderzoek is werkelijk uit
„diepe armoede" geboren. In de toekomst
hoopt men ook de B.C.G.-vaccinatie te
kunnen toepassen. Dat is nu in het groot
niet toegestaan.
arts verzocht one er nog eens op te
;n, dat de mensen zich voor de door
lichting niet behoeven te ontkleden.
Vijl wijken
Voor dit onderzoek is de stad in vijf
wjjken verdeeld. De doorlichting van de
eerste wijk het Noord-Westen van de
stad begint op Maandag 5 October.
De plaats is het voormalige ijkkantoor
achter het gebouw van de geneeskundige
en gezondheidsdienst aan de Nieuwe
Mare. Deze doorlichting zal drie a vier
eken in beslag nemen.
Ruim 170 propagandisten gaan binnen
kort op pad om de mensen, voorzover dat
nog nodig is, te „bewerken". Het is voor
dit huisbezoek van belang, dat men nu
reeds zyn beslissing ten aanzien van het
deelnemen aan de doorlichting neemt,
dan kunnen de bezoekers hun omvang-
Bij het huisbezoek zal speciale aan
dacht aan de hofjes worden geschonken.
De ouden van dagen moeten namelijk
niet denken, dat het onderzoek voor hen
niet meer nodig is. „Er zyn nog te veel
hoestende opa's en oma's", zei dokter
Zweers.
Het komt natuurlijk voor, dat oude
ensen zich niet op eigen gelegenheid
naar het doorlichtingsbureau kunnen be
geven. Dan worden speciale maatregelen
getroffen. Men make zijn wensen bü het
huisbezoek dus kenbaar!
Wie zich nog voor het huisbezoek
wil opgeven, kan dit doen bij het ge
bouw van de geneeskundige dienst.
Ook autobezitters kunnen zich hier
melden. Op de laatste categorie wordt
een niet minder dringend beroep ge
daan. Telefoonnummer: 20645.
De kosten
En nu nog de kosten. Het onderzoek
kost het comité 1.05 per persoon. Men
verwacht dus. dat ieder die voor het toe
stel verschijnt, dit bedrag betaalt. Uit de
bijdragen van de schoolkinderen is ge
bleken, dat de ouders voor dit onderzoek
wel wat over hebben. We kunnen de lezer
nog aanraden het bedrag reeds bij het
huisbezoek te voldoen. De huisbezoeker
verstrekt dan een waardebon, op vertoon
waarvan men straks bü het onderzoek
terstond wordt toegelaten. Dat bevordert
vanzelfsprekend het tempo van de door
lichting.
GEMEENTE LEIDEN
Oitiaële publicaties
INSCHRIJVING VAN LEERLINGEN
VOOR HET OPENBAAR VERVOLG
ONDERWIJS
BURGEMEESTER EN WETHOUDERS
van Leiden brengen ter algemene ken
nis, dat de inschrijving van leerlingen
voor het openbaar vervolg-onderwijs zal
plaats hebben op Donderdag 17 September
a.s. des avonds van 7—8 uur.
Voor jongens in het schoolgebouw aan
de Oude Vest 35 en voor meisjes in het
schoolgebouw aan de Langebrug.
-i-v. de nieuwe cursus zullen de les-
worden gegeven: a. voor jongens in
schoolgebouw aan de Oude Vest 35;
oor meisjes in het schoolgebouw aan
de Langebrug.
Leerlingen van de vorige cursus moeten
zich opnieuw laten Inschrijven.
Nadere inlichtingen omtrent het ver-
olgonderwijs zullen bij de inschrijving
door de hoofden der betrokken scholen
worden verstrekt.
Het hoofd der jongensschool Is de heer
A. Meijer, Morskade 1.
Het hoofd der meisjesschool Is de heer
F. J. Riks, Van der Waalsstraat 2.
GEMEENTEBEGROTING 1954
Burgemeester en Wethouders van Lel
den brengen, zulks ter voldoening aan het
bepaalde in de artikelen 238 en 253 der
gemeentewet, ter openbare kennis, dat de
begroting der plaatselijke inkomsten en
uitgaven voor het dienstjaar 1954, alsme
de de begrotingen voor dat jaar van de
takken van dienst, aangewezen krachtens
artikel 252 der gemeentewet, op de secre
tarie der gemeente voor een ieder ter le
zing zijn nedergelegd en tegen betaling
der kosten algemeen verkrijgbaar zijn
gesteld.
LEIDEN. 15 Sept *53.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd.
De Secretaris De Burgemeester
J. Bool F. H. v. Kinschot.
