Ik schoot mijn broek aan over mijn
pyama en holde naar buiten
De straten zagen zwart: Stalin en de
Stalinmythe waren stervende
Adonis gaat morgen terug naa
de Verenigde Staten
Toekomstbeeld van helicopter
in een nieuwe oorlog
Naam Zwingli vervangen
door die van Descartes?
(Wl®
te, .''lèÈ
NIEUWE LEIDSCHE COUHANT
4
WOENSDAG 5 AUGUSTUS 19» J
Opeens een telefoontje van Tass
(Door Eddy Gilmore van Ass. Press)
HET WAS NOG VROEG op die morgen in Maart, toen de telefoon jen
gelde en een stem in het Russisch zei: „Mr Gilmore, ik moet u mede
delen, dat we over enkele ogenblikken een communiqué zullen verstrek
ken over de zware ziekte van de voorzitter van de Raad van Ministers,
kameraad Jozef Stalin". Dat telefoontje kwam van Tass, het officiële
Sowjet-persbureau. Ik schoot mijn broek aan over mijn pyama, greep mijn
bontmuts en holde naar het telegraafkantoor ende censor. Stalin
en de Stalinmythe waren stervende. Ik heb nooit zoveel mensen op
straat gezien als tijdens de ziekte van Stalin. Ze stonden in kleine groepen
voor de op de muren geplakte kranten en mompelden tegen elkaar in de
straten en de „ondergrondse".
Toen kwam het doodsbericht, dat geen
verrassing meer was.
En nog meer mensen verschenen op
straat.
Hele nachten stonden ze in lange rijen
om langs het stoffelijk overschot te de
fileren.
Sommigen toonden, wat naar ik ver
onderstel, echte verslagenheid. Alleen
over hen mochten wij schrijven. Van de
duizenden en duizenden die alleen maar
blijk van nieuwsgierigheid gaven, moch
ten wij niets zeggen.
Andere duizenden, die nooit in de na
bijheid van Stalin waren toegelaten toen
hij nog in leven was, verdrongen elkaar
in de straten en op de pleinen om de
kans te krijgen door een zaal te wan
delen en te staren naar het voor hen
vreemde lichaam van deze man, die hun
leven en sterven had beheerst.
Bij honderden werden de mensen ge
wond. Sommigen werden doodgedrukt en
anderen onder de voet gelopen tot er
geen leven meer in hen was.
En voortdurend schuifelden de einde
loze rijen langs het lijk, onder de tonen
van de muziek, die werd gespeeld door
ploeterende muzikanten.
Soms kon men de menigten niet meer
ln de hand houden. In een zijstraat heb
ik bereden politie met stokken op de
mensen in zien slaan, maar zij bleven
terugkomen, dringend en buiten adem,
om langs de stoffelijke resten te defileren.
Wij sliepen maai niet
Ik vergat bijna dat er zoiets als slaap
bestond. Wij lagen op tafels, hingen op
stoelen of achter in auto's en wij schre
ven duizenden woorden en ik hoopte, dat
een deel hiervan niet voor niets geschre
ven zou worden.
Is Stalin gestorven zoals men ons heeft
gezegd: door een hartzwakte met rond
zijn bed in het Kremlin een aantal van
de beste doktoren van Rusland, die deden
wat zij konden om zijn leven te redden?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet
weet Ik weet alleen wat ik waarnam.
Geruchten en berichten vlogen door
Moskou, zó talrijk als de vluchten zwarte
kraaien, die in de winter het uitspansel
te Moskou verduisteren.
Daar waren geruchten bij, volgens
welke hij was vermoord, geruchten, dat
dit helemaal het lijk van Stalin niet was,
geruchten, volgens welke hij al dood was
toen voor het eerst gewag werd gemaakt
van zijn zware ziekte.
Nog eens: ik weet het eenvoudig niet.
De redelijke conclusie uit wat ik waar
nam schijnt te zijn, dat alles zich zo on
geveer heeft toegedragen, zoals officieel
werd medegedeeld.
In de dagen, toen naar men zeide de
„man van staal" (een naam, die hij zich
zelf heeft aangemeten, want hij is ter
wereld gekomen met de goed-Georgische
naam Djoegasjwili) stervende was, ben ik
vele, vele malen op het Kremlin geweest.
Ik ging de zwaar bewaakte poorten
door te middernacht, bij het aanbreken
van de dag, op de morgen, vroeg in de
middag, des namiddags en in de winter-
lijks avondschemer.
Steeds zag ik bij de beide voor het
verkeer geopende, poorten van het Krem
lin die welke op het Rode Plein uit
komt en de andere bij de Moskwa, op
enkele honderden meters afstand van het
ministerie van Landsverdediging een
voortdurend komen en gaan van auto
mobielen.
Dikwijls bevonden zich onder de wa
gens die de poorten in- en uitreden, am-
buléncewagens en verscheidene malen
merkte ik kleine eerste-hulp-wagens op,
waarin zich blijkbaar zuurstofcylinders
bevonden.
En ik zag mannen met ernstige gezich
ten en vrouwen in het wit, die op ver
pleegsters leken.
Ik kan niet zeggen dat di
Een gewone lijk-
auto
Eens zag ik maarschalk Worosjilof.
Mijn wagen stond voor een rood ver
keerslicht toen zijn lange, zwarte „zis"
(letterlijk: fabriek in de naam van Sta-
Deze foto geeft een interessant
beeld vim het leven der gewone
mensen, zoals wij, in de Russi
sche hoofdstad. Men ziet ze in
winterse kleding met dikke
jassen en bontmutsen op de
banken zitten vlak vóór het be
roemde Lenin-instituut. Een
mild, maar nog aarzelend voor
jaarszonnetje is van achter de
wolken te voorschijn gekomen
en wie weet of velen dezer Rus
sen, mannen en vrouwen met
hun kinderwagens, niet vurig
hopen, dat ook voor hen een
milder politiek klimaat zal aan
breken. Een leven met betere
bestaansvoorwaarden, zonder
angst en zorgen
(Exclusief N.L.C.)
hebben er geen grote glanzende Zis voor
gebruikt noch een andere luxe lijkwagen
maar een heel gewone lijkauto, een
blauwe."
„Weet je dat zeker?"
„Natuurlijk," antwoordde hij. „Zij
kwam langzaam aanrijden langs de stal-
(de oude stallen van de Tsaren, die
thans als garages voor het Kremlin wor
den gebruikt) en langs de ambassade en
hield stil voor de zaal der zuilen, waar
de kist er uit hebben getild."
„Wie zijn ,.ze"?"
„Hoe zou ik dat weten?" vroeg hij.
De roomijsweken in
Gistermorgen om een uur of elf
is ieder, die bij het Amsterdamse
stadhuis naar trouwlustige paar
tjes stond te kijken, ieder, die zijn
paa kwam afhalen of anderszins
een tocht naar het hoofdstedelijke
Prinsenhof had gemaakt, getrac-
teerd op roomijs. Er trouwde nl.
een zoon van een bekende roomijs-
bereider, die ook op zijn huwelijks
dag een zakenman bleef. Zijn stoet
van trouwauto's werd voorafge
gaan door acht ijscokarretjes met
parasols, die onder luid gebel ruim
baan maakten voor het jonge echt
paar. Tijdens de voltrekking van
het huwelijk deelden de ijscoman
nen bakjes consumptie-ijs uit,
aldus Trouw.
„Wanneer trouwt de zoon van
de Rijksmuntmeester?" vroeg
iemand.
Lezing van Naumann
verboden
De autoriteiten te Goettingen, een eet
trum van radicale bedrijvigheid in Noord
Rijnland, hebben een, voorgenomen lezing
van dr Werner Naumann over zijn boek
„Naumann bedreigt het rijk" verboden,
zulks op grond van de bepalingen
handhaving van de openbare orde. De
organisatoren van de lezing maakten
daarop bekend, dat de lezing in ieder
geval door zal gaan, maar dan als parti
culiere aangelegenheid.
Zoals men weet, is dr Naumann, die
onlangs uit gevangenschap werd ontsla
gen, candidaat gesteld voor de Duitse
Rijkspartij, een rechts-radicale groe
pering.
Primeur ia Amsterdam
Vrouwelije agenten met
pistool en gummis'ok
Ais onderdeel van het korps vrijwillige
politie komt er in Amsterdam een com
pagnie van 100 vrouwelijke politieagen
ten. De werving begint in September en
in Januari vangt de opleiding der recru-
ten aan. Al sinds Maart zijn er zeven
dames In opleiding, die in September
en December resp. het onderofficiers- en
het officiersexamen zullen afleggen er.
in Januari het kader van de vrouwen
compagnie zullen vormen. In hoofdzaak
zullen deze politievrijwilligsters ingescha
keld worden bij de dienst Bescherming
Bevolking om b.v. bij Rode Kruisposten
d. regelend op te treden.
Dames van 21 tot 40 jaar kunnen zich
oor de compagnie melden. De bewape-j
ning zal bestaan uit een pistool en een
gummistok. Het uniform (tuniek en rok)
de uitmonstering is als bij de politie
gebruikelijk. Alleer. over het hoofddeksel
is nog geen beslissing genomen. Wat zal
het zijn: pet of een baret?
Oud-gezant in Den Haag
Dr Van Broekhuizen in
Pretoria overleden
Dr H. D. van Broekhuizen, oud-gezant
van Zuid-Afrika in Nederland en België,
is gisteravond op 81-jarige leeftijd in een
ziekenhuis te Pretoria overleden. Hij
werd in 1871 in het Overijsselse dorpje
Rijssen geboren en ging als kleine jongen
met zijn ouders naar Zuid-Afrika,
hij studeerde en aanvankelijk predikant
was. Van 1933 tot 1940 was hij Zuid
afrikaans gezant in Den Haag. Na het
uitbreken van de oorlog vertrok hij naar
Londen.
Jaarbeurs-nieuwtje
Pen vullen zonder haar
in inkt te dopen
De z.g. efficiency-afdeling zal op de
komende Utrechtse Najaarsbeurs, van 1
t.m. 10 September, 5000 m2 expositie
ruimte van de Bernhardhal aan
Croeselaan beslaan. Verschillende ni<
vindingen op het gebied van admini
tie-systemen, kantoormachines en kan
toormeubilair zullen hier getoond wor
den. O.a. een machine, waarmee even
tuele fouten in de boekhouding onmid
dellijk kunnen worden aangewezen. Ook
komt er een vulpenhouder, die gevuld
kan worden zonder dat de pen in de inkt
behoeft te worden gedoopt.
Dertien Europese landen, alsmede de
V.S. zijn hier met inzendingen vertegen
woordigd.
Na zes maanden hechtenis
Hoopt zich aan arrestatie te onttrekken door j
het storten van waarborgsom
De 43-jarige Amerikaan Harold
Adonis, die op 22 November van
vorig jaar door de Amsterdamse vre
delingenpolitie werd gearresteerd en
bijna zes maanden op 15 Mei j.l., in vrij
heid werd gesteld omdat minister Donker
afwijzend had beschikt op het uitleve
ringsverzoek van de Amerikaanse rege
ring, keert morgen met de Veendam uit
Rotterdam vrijwillig naar zijn vaderland
terug.
Adonis verliet de Ver. Staten in De
cember 1950, ging naar Venezuela, van
daar over Curacao naar Europa en arri
veerde via België in April 1952 in Amster-
Op 10 November vorig jaar werd Ado
nis' naam genoemd in een aanklacht van
de „grand jury" te New Jersey. Hij werd
daarin beschuldigd van omkoping, n.l.
„als hoofdambtenaar op het bureau van
de gouverneur van New Jersey, Alfred
E. Driscol, 228.000 dollar als steekpennin
gen te hebben aangenomen om een onder
zoek door de justitie naar de gokhuizen
en bookmakers-practijken in Bergen
County (N.J.) tegen te gaan". Men wist
dat Adonis zich in Amsterdam op
hield en spoedig volgde het uitleverings
verzoek aan Nederland.
Techniek in dienst der vernietiging
Uit de kerkelijke pers
ï-ST
Dit is een modern theater-gebouw te Brest-Litovsk. Het doet sterk
denken aan soortgelijke bouwwerken in het Westen.
(Exclusief N.L.C.)
gewone lijk-
lin) langzaam voorbij reed. Hij zag er
precies zo uit als ik hem zo herhaaldelijk
had gezien. Er was geen spoor van emotie
op zijn gezicht te lezen.
Een andere keer herkende ik Lazar
Kaganowitsj, de hoogst geplaatste Jood
in Rusland.
Maar ik had meer belangstelling
de stoet want dat was het bijna
van ambulancewagens en doktersauto's.
Zolang deze bleven komen en gaan
mocht men veronderstellen dat Stalin
nog leefde.
En toen kwam de 'dag, waarop ik er
geen meer zag.
De volgende morgen vroeg werd het
overlijden van Stalin, de man van zovele
mythen, de onvergankelijke, de „eeuwi
ge", de leider en leermeester en volgens
de propaganda de wijste genius aller tij
en, bekendgemaakt.
Zijn lijk zou worden opgebaard maar
iet voor lang in de zaal der zuilen
i het huis van de vakverenigingen,
merkwaardigerwijze het gebouw, waar de
grote zuiveringsprocessen plachten plaats
te vinden.
De Amerikaanse ambassade bevond zich
in die tijd tussen het Kremlin en de zaal
der zuilen en wie daar was, had een
eersterangs uitzicht op de straten in de
omgeving, die thans bijna geheel ver
laten waren, want de autoriteiten hadden
oor het gewone verkeer en het volk
afgesloten en er waren duizenden politie
agenten op de been.
Een vriend in de ambassade zag mij
op straat.
„Ze hebben het lijk overgebracht," ver
telde hij. Wij waren verbaasd, want ze
Stalins lijngevormde
handen
Kort hierop werden de deuren van de
zaal der zuilen geopend om toegang te
geven tot een verbazingwekkend schouw-
Het wasgele lichaam was gekleed in de
geelbruine semi-militaire kleding die Sta
lin placht te dragen; de armen waren
stijf uitgestrekt langs het lichaam, de
wangen met rouge aangezet. (Wij laten
deze constatering geheel voor rekening
van Gilmore. Red.).
Nu men hem, aan het voeteneinde
staande, in zijn volle lengte zag liggen,
merkte men pas goed de wijde neusgaten
van de dictator op. Verrassend fijn ble
ken zijn handen te zijn met de spitse
vingertoppen. Bijna minachtend was de
blik van deze zeer harde mens, een blik,
die hem was bijgebleven in de dood.
Zijn onderscheidingstekenen lagen op
een zijden kussen aan het voeteneinde
van de kist, die oprees uit een weelde
van bloemen, gedeeltelijk levende, gedeel
telijk kunstbloemen.
Zwoegende en lichtelijk verbijsterde
musici ontlokten aan hun snaren een mu
ziek, die beurtelings aanzwol en weg
stierfbooglampen verspreidden een
verschroeiend en verblindend licht,
schijnwerpers waren gericht op de kata
falk, filmcamera's ratelden en duizenden
paren voeten schuifelden over de vloer
hier en daar viel een enkele traan.
En honderden na honderden gewone
De Waagschaal publiceert
hoofdartikel een verslag van di
B(ijlsma) van Monnikendam var
zomerconferentie van de Zwinglibond.
Naar aanleiding daarvan stelt hij de
vraag: Zwingli of Descartes?
Ds Bijlsma meende met dit uitvoerige
verslag deze groep eens ten volle recht
jte moeten doen. „Wat er aan deze groep
was aan kerkpolitieke strijdvaardigheid,
bek vechterij over kerkelijke machtsposi
ties, gekanker over de nieuwe kerkorde
en miskenning van rechten der vrijzinni
gen, was te klein en te miezerig van aard,
om er al te veel aandacht aan te schen
ken. Nu er een principieel geluid var
formaat werd gehoord, verdient het ook
onze aandacht".
Op de conferentie sprak n.l. de Ame
rikaanse professor Fagginger Auer. Ds
B. schrijft: „Tenzij de Zwinglibond zich
naderhand van de principiële hoofdlij
nen var. prof, A.'s betoog distancieert
(op de avond zelf bleek daarvan niets,
maar was er grote instemming), weten
we nu zo ongeveer, hoe de Zwinglibond
op het geestelijke vlak der overtuigingen
zich wenst te bewegen. Het komt
op het volgende:
1. Een principiële ontkenning van
openbaringstheologie en daarmee van elke
the ologie als zodanig. 2. Een propageren
van het vrije autonome redelijke denken
ook binnen de Kerk. 3. Afwijzing van elke
vorm van bindend gezag. d«t aan de Bij
bel en ook aan Jezus Christus zoals Hij
in de Bijbel tot ons komt, zou toebeho
ren. 4. Het eren van de moderne theolo
gen uit de 19e eeuw als de echte kerk
vaders en achter hen van Descartes als
de grote aartsvader der Kerk.
Dit alles is belangrijk en leerzaam. Wel
blijven enkele vragen over omtrent het
eigen karakter en de speciale roeping
van de Kerk van Christus in deze
reld: hoe moet deze tegenover een vrij
denkersvereniging worden afgegrensd?
Mag er zelfs nog wel sprake zijn var
specifiek christelijke boodschap? Is het
zo niet onjuist de Bijbel als bron der pre
diking te handhaven? En zo zouden wij
nog wel even kunnen blijven doorgaan.
Maar ergens zijn hier toch de funda
menten van de Kerk wel in geding! En
de Zwinglibond blijft de vraag
of het niet tijd wordt, juist om de wille
n de eerlijkheid, de naam van Zwingli
het vaandel van deze bond te ver
Russen, die deze man toen hij leefde niet
hadden kunnen naderen, wierpen nieuws
gierige blikken op de dode.
Nu konden zij komen, als ze ten min
ste de kracht en de moed hadden
urenlang in eindeloze rijen te staan.
Nu zagen zij met eigen ogen, dat Jozef
Stalin gestorven was. Precies zoals
dere stervelingenhet leven van
was geëindigden er was
tijdvak voorbij.
Haan-surrogaat
s aom*'
'i
Noorwegen herleelde
Wij lazen in Klrche In der Z
het maandblad van de Evangelische
Persdienst in Duitsland, een verslag var
de Europese conferentie van de Wereld
bond van Bijbelgenootschappen, in Bad
Boll gehouden. De Noorse bisschop Berg-
grav voorzitter van deze bond ver
telde daar van een merkwaardige herle
ving van het Noorse Bijbelgenootschap.
In de statuten van dit genootschap, al
dus het blad, is bepaald dat het uitslui
tend voor Noorwegen mag arbeiden. Doch
nu was er onlangs een nieuwe vertaling
in het Madagaskars verschenen. Plotse
ling werd men in het genootschap be
paald bij de grote geestelijke nood op dit
verre eiland, waar Noorwegen overigens
geen enkel politiek belang heeft. Statu
ten of geen statuten men besloot zich
deze nood aan te trekken. De Noorse zen
dingsgenootschappen waren het er me«
Er waren ieder jaar 50.000 Kronen vooi
deze Bijbelverspreiding nodig, welk be
drag er door vrijwillige bijdragen moes
komen. Deze verplichting die men op
zich nam. bracht een nieuw zendings-
enthousiasme teweeg. Het sluimerende
Bijbelgenootschap ontwaakte. In elke ge
meente werd een Bijbelhulpkring opge
richt, meest uit jonge mensen bestaand,
die zich voor deze zaak spanden. Men
kwam op het idee. de boeren thuis op te
zoeken. Dat gebeurde. Men vroeg hun:
Wilt u voor het schrijven van uw i
in een voor Madagaskar bestemde bijbel
25 of 50 Kronen geven? De offerbereid
heid was verbazend groot. En zo ont
stond vaak correspondentie tussen de
Noor. die de bijbel schonk en de blijde
ontvanger in Madagaskar.
Het Duitse blad besluit met de opmer
king, dat een en ander wel beschamend
)or de Duitse Kerken, die verhou
dingsgewijs zo weinig aan buitenlandse
Zending hebben gedaan.
Vertaling van Job
Dr J. A. Nederbragt. oud-gezant ln
Israël, schrijft in Timotheüs over de
we Bijbelvertaling. Hij is geen theo
loog. maar blijkt de Hebreeuwse taal toch
uitstekend te kennen. Hij komt. aa
hand van het boek Job. tot een zeer
stige critiek op de nieuwe vertaling,
waarbij hij vaak aansluit bij de aan
kingen van ds F. E. Breukelman in In de
Waagschaal. Wij ontlenen aan het uitvoe
rige artikel het volgende:
„Een andere aanwinst voor de concor
dantie is, dat de wormen zich vergas-
aan hen. die zondigen (2420) (het
gewormte is hem zoet, zegt de St. V.,
niet fraai, maar preciezer is). Het
nijlpaard en de krokodil worden
door de N.V. voorgesteld, hoewel het
slechts een mischier gewaagde gis
sing is dat zij (40 10 en 20) met behe-
en 1 e v i a t a n bedoeld zijn. Ook
leert ons de N.V. de tekenen van de
•enriem kennen. (38 32) hoewel
het sterk betwist wordt, dat m a z a r o t
aldus vertaald mag worden (zie kant
tekening St. V.) Hoogst merkwaardig is,
dat. -Is Job (13 4) van dokters van
s ofwel: nietige medicijnmeesters
(St. V) spreekt, deze tot kwakzal-
5 worden, waarbij wel mag worden
opgemerkt, dat in de oude tijd alle dok
ters naar onze begrippen kwakzalvers
O. en dat in onze gedachtengang een
dokter van niets alleen daarom nog geen
kwakzalver is, noch een kwakzalver al
ien dokter van niets. Wellicht is ech-
log merkwaardiger dat de N.V. Job
laat zeggen (29 18), dat hij dacht, dat
z'jn dagen zich zouden vermeerderen
In een artikel dat gepubliceerd wordt
in de jongste uitgave van Cellier's Maga-
zino. schrijft vice-admiraal Charles A.
Leckwood Jr., commandant van de Ame
rikaanse onderzeeërs in de Stille Zuidzee
tijdens de tweede wereldoorlof, eer
tikel over het nieuwste en dodelijke wa
pen van de Amerikaanse marine, de baby
duikboot. Naar zijn mening kan de vier
mansduikboot een omwenteling beteke
nen op het gebied van de tactische er
practische oorlogsvoering ter zee. In te
genstelling tot de Duitse en de Japanse
..zelfmoordduikboten" van de tweede
reldoorlog hebben de bemanningen
de nieuwste Amerikaanse dwergonder
zeeërs een even grote kans om in
leven te blijven als die van de normale
onderzeeërs. De miniatuur-duikboot zal
slechts 25 ton wagen, dat is minder dan
het gewicht van de ankers van het mail
schip Queen Mary. De lengte van
tot achter is minder dan 12 meter. Het
dek is volkomen vlak. Het heeft geen
bovenbouw zoals de standaard-duikboten
De bemanning bestaat uit vier koppen in
kikvorsuitrusting en de bewapening uit
mijnen, waarvan enkele een atoomlading
hebben. Deze mijnen met tijdontste-
king kunnen door de „kikvorsmannen'
aan de rompen van vijandelijke schepen
worden bevestigd.
Op de tekening zien we hoe een
mansduikboot door een reusachtig hef-
schroefvliegtuig van het dek van
vliegkampschip wordt vervoerd naar
wateren in het vijandelijk gebied.
Muggen genoeg in
Berlijn
Hoe verdeeld de stad Berlijn ook mag
zijn. en hoe hermetisch het „ijzeren gor
dijn" ook gesloten ls, één ding hebben de
bewoners van Oost- en West-Berlijn ge
meen en dat is: last van muggen.
Het natte voorjaar en de natte zomer
hebben zulke gunstige levensvoorwaar
den voor de mugeen geschapen, dat de
autoriteiten van Oost- en West-Berlijn
zich gedwongen hebben gezien, een enor
me verdelgingscampagne op touw te zet
ten. Het communistische stadsbestuur
werd tot maatregelen gedwongen door de
talloze klachten van Oost-Berlijners die
's nachts niet konden slapen.
Slecht beheer van de
Sowjet-treinen
Directeur te Berlijn, Barth.
afgezet en in arrest
De president-directeur van de spoor
wegen in de Sowjet-zone van Berlijn.
Barth. is afgezet en zou zijn gearresteerd,
aldus meldt het orgaan van de Ameri
kaanse Hoge Commissie in Berlijn „Neue
Zeitung". Barth zou verantwoordelijk
zijn gesteld voor de vertraging in het
goederenverkeer en voor de slechte staat,
waarin de spoorwegen in Oost-Berlijn
zich bevinden. De chef van de spoorweg
directie, Frits Ross. zou tot opvolger van
Barth zijn benoemd.
Isde f e n 1 x, waar de St. V. heeft:
ls het zand, wat njn. overeenkomstig
het Hebreeuws is; het doet wel heel
merkwaardig aan, in een uitspraak van
"Db met de-fenix in kennis te komen!
Dr Nederbragt wil „duidelijk doen uit
komen (alsof het niet reeds duidelijk
ware), dat de N.V. terecht of ten on
rechte, althans wat het boek Job betreft,
niet een zo getrouw mogelijke weergave
-iet Hebreeuws heeft bedoeld, maar
getracht heeft ons een Westerse, met
Hollandse bijbel te verschaffen, zoals
Luther in zijn tijd reeds beoogde, aan
zijn volk een Duitse bijbel als Duits
huis- en volksboek te gevenJol ge
waagt (29 23) in een van zijn pleidooien
de spade regen, een bij de Bij
bellezer bekend begrip. Nu heeft de N.V.
wel terecht bedacht, dat de spade of
late regen in ons voorjaar valt, maar is
zij, ten onrechte, van de Oosterse op de
Westerse gedachtengang overgegaan door
de regen te vervangen door
rjaarsregen wat er dus pre
cies als al die andere dingen, bepaald
niet staat".
Na zijn vrijlating keerde Adonis ter
naar zijn pension in de Van Breestrs
te Amsterdam, in afwachting van de t
standkoming van een regeling
rika, waardoor hij bij terugkomst gevi
waard zou zijn voor arrestatie. Hij
vindt zich n.l. nog steeds in staat van
schuldiging. In de Ver. Staten kan i
door het storten van een zgn. „bail"
aan een arrestatie onttrekken. De ondt
handelingen over deze „bail" zijn mislu]
doch Adonis wil niet langer wachten
zijn gedane belofte, terug te keren na
de V.S., gestand te doen.
De verwachting is nu, dat op grond v
toezeggingen aan de Amerikaanse raa<
man gedaan, de kwestie van de wa
borgsom zal kunnen worden geregeld
Adonis in Amerika aankomt.
Zijn paspoort, dat de Amerikaanse co
sul-generaal te Amsterdam indertijd
opdracht van zijn regering ongeldig h
verklaard voor binnenkomst in de V<
enigde Staten, zou vanmorgen op h
consulaat worden aangeboden om 1
een aantekening te doen voorzien,
door Adonis zijn vaderland zal kun®
binnengaan.
Neutrale houding"
Westduits vakverbond
contra regering
Protest van Adenauer en
de Chr. organisaties
Het feit, dat het Westduitse
verbond (D.G.B.) zich bij de social!
sche verkiezingscampagne heeft
sloten hoewel het vakverbond bew<
neutraal te zijn en zelfs hóeft beslot
tot het uitgeven van een verkiezln|
periodiek in een oplaag van 15 milli<
exemplaren, blijft uiteraard niet
Bondskanselier Adenauer heeft fel
protesteerd tegen het optreden
vakverbond, „dat pretendeert,
te zijn, doch thans in socialistisch gari
loopt". De Bondskanselier critisei
vooral een passage in de verkiezing
oproep van de D.G.B., waarin wordt
zocht, af te rekenen met de element
die Duitsland in het ongeluk willen
ten. Adenauer acht dit een rechtstreel
aanval op de regering.
Ook de Christelijke vakverbondsledi
de Christelijke arbeidersjeugd, de
Katholieke arbeidersorganisatie, de R.!
Kolping-beweging en de Evangeliscl
arbeidersbeweging hebben proti
aangetekend tegen de socialistisch
stemde verkiezingsactie van het verboi
Een mogelijke splitsing van het verboi
door de jongste gebeurtenissen
ter sprake gekomen Van verschillen*
zijde in de Christelijke vakbewegii
wordt op deze splitsing aangedrongel
vooral nu de leiding van de D.G.B
wel geheel in socialistische handen
Nederlandse student in
Finland vergiftigd
De 24-jarige, ln Indonesië geboren Nt
derlander A. J. W. Bloem uit Breda, d:
als student bij te Technische Hogeschot
Delft was ingeschreven, is Maanda
t twee Finse gezellen door vergiftigin
het leven gekomen bij het uitvoere
herstellingen in een ketel in ee
sulfaatfabriek te Kemi in Noord-Finlan
Bloem deed sedert 9 Juli practisch wer
in deze fabriek.
Rusland en Polen
blaffen tegen Bonn 1
Geen Duitser te „Genève"!
kan worden geduld
De delegaties van de Sowjet-Unie i
Polen hebben geprotesteerd tegen
aanwezigheid van een waarnemer
West-Duitsland in de vergadering
de „economische en sociale raad" van
V.N. te Genève. In een schrijven aan
voorzitter van de Raad zegt de Sowj«|
russische afgevaardigde Aroetioenia»
dat de aanwezigheid van een wa
van de regering van Bonn onwettig i|
„daar de regering van Bonn in intern»
tionale organisaties Duitsland niet ki|
vertegenwoordigen". j
Post voor militairen bij
oefening Drietand 1
Post voor militairen, die deelnemet F
aan de oefening Drietand, moet als voli
worden geadresseerd: Rang, naam. voo>
letters, legernummer, onderdeel. Nape
231. Alle stukken moeten volgens hé
binnenlands tarief worden gefrankeerd
(In het vorige bericht over de adre»
sering had de Legervoorlichting per abuj
een leesteken weggelaten, waardoor di
posterijen veel moeilijkheden hebbeln
ondervonden Red.).
Duizenden dakloos in
Djakarta h
In de benedenstad van Djakarta n
gisteren een grote brand uitgebroken
waardoor duizenden personen dakloc» d
zijn geworden. De brandweer had gro b
te moeite de brand meester te worden d
daar er een sterke wind stond. Men schal-n
de door de brand aangerichte schade o; 1
enige millioenen roepiahs. v
Perzische gezanten in Den
Haag bijeen
Negen gezanten van Perzië, uit De d
Haag, Parijs, Bonn, Brussel, Rome, Stocfe e
holm, Belgrado. Warschau en Praag, be>
gonnen Maandagmiddag onder leiding va» 1
de Perzische minister van Buitenland^ d
Zaken, Dr Fatemi, in de Hofstad belang- e
ryke besprekingen. De agenda voor de» r
conferentie, die enkele dagen zal duren v
is inmiddels vastgesteld. c
De Geneesk. dienst vervoerde gister^ c
middag uit de De Constant Rebecquel 1
straat de 43-jarige J. G. van de Nieuw»
Hekkelaan, hulp in algemene dienst va»
het G.E.B., die beklemd was geraakt tu* j
sen de achterzijde van een vrachtauto e'
de door hem bestuurde handwagen,
werd met kneuzingen opgenomen aan
Westeinde.
Het Ned. Kamerkoor, onder leiding v
Felix de Nobel, zal een concertournei
door Engeland ondernemen en optrede:
tijdens het festival te King's Lynn, in d»«
kathedraal te Lincoln en in de Summer:
school of Music in Dartington Hall. Naaj
verluidt zou de Koningin-Moeder va:
Engeland het concert te King's Lynn bijl
BIJ DE NOODLANDING
Franse Constellation op de Turkse kus
zijn vier der 42 inzittenden om het leve»
gekomen. Drie passagiers werden gewoni
