Tweede lijn vandaag
„geruisloos" omhoog
Aarzelend aanvaardde de Leidse
de spoorwegplannen
Besprekingen tussen stad en N.S. ver
geleken bij koehandel
raad
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
3
MAANDAG 4 MEI 1953
Millioenenplan word/ werkelijkheid
Terugblik op deze jubeldag
ONDANKS VEEL TEGENSLAG BLEVEN
MOED EN GEDULD
(Van een onzer redacteuren)
T^ET ONZE RUBRIEK „Millioenenplan wordt werkelijkheid" houden
wij onze lezers steeds op de hoogte van de uitvoering van de
Leidse spoorwegwerken. Hoeveel artikelen wij in deze rubriek al hebben
gepubliceerd, weten we, zonder dit serieus na te gaan, niet precies, maar
zeker is, dat het in de tientallen loopt. En het is te verwachten, dat er
nog wel verscheidene aan zullen worden toegevoegd, want het plan is
met het omhoog brengen van de twee treinen niet voltooid. De directie
van de Ned. Spoorwegen heelt dan ook besloten met eventuele feestelijk
heden te wachten. Vandaag is de tweede trein „geruisloos" omhoog
gegaan.
Maar een en ander neemt toch niet
weg, dat Leiden enige uren geleden van
zijn overwegmisère is verlost. Goed, de
bomen aan de Rynsburgerweg zullen
voorlopig nog viermaal per dag zakken,
om de treintjes voor het emplacement
Herensingel, de lichtfabrieken en het
abattoir door te laten, dit mag echter
geen naam hebben. De Leidenaar heeft
het er graag voor over.
Gewenste bedding
We zullen het spoedig merken, wat
"deze dag voor Leiden betekent. We heb
ben een verkeersdeskundige eens horen
zeggen, dat Leiden uit verkeerstechnisch
oogpunt bekeken, een „monstrueus con
glomeraat" is, een monsterachtige opeen,
hoping van alles en nog wat.
De Leidenaar zal zich door deze bitse
karakterisering waarschijnlijk niet ge
vleid voelen, toch zal hij de kern er van
niet kunnen miskennen. Onze stad is voor
de verkeersteöhnici allerminst gemakke
lijk. Misschien hebben zij deze dag met
de meeste spanning en vreugde tegemoet
De schrikbarende stromen verkeer, van
voetgangers, fietsen, auto's, bussen en
trams, zijn voorbij! Het verkeer heeft
eindelijk zijn gewenste bedding gekre
gen. Het ergste van het massale opont
houd was ongetwijfeld, dat er op de weg
een chaos ontstond, waarvan achteraf be
keken de enige „lichtzijde" is geweest,
dat hij nog niet meer slachtoffers heeft
©pgeëis/t.
Ter gelegenheid van het hoog-rijden
der treinen lijkt het ons toepasselijk enige
flitsen te geven uit de historie der Leidse
spoorwegwerken Het is niet onze opzet
er een gedetailleerd en chronologisch ge
heel-kloppend relaas van te maken. We
halen hier en daar wat naar voren om
de lezer een beknopte indruk te geven
van de groei van het werk.
achter de huizen aan de Morsweg dicht
gegooid.
Vooruitziende blik
Aan het geciteerde artikel ontlenen we
ook nog de volgende zin: „Eindelijk"
verzuchten de velé geplaagden, die bijna
niet meer künnen geloven, dat dit plan
Het begin
De laatste tijd hebben we meermalen
de vraag horen stellen, wanneer men
eigenlijk met het werk is begonnen. Wel
nu, in April 1949 stond er in de N.L.C.
het volgende te lezen:
„Een aannemerswagen en een ruime
directaekeet naast het gebouw van de
L.DM. aan de Stationsweg zijn de stille
getuigen van de bedrijvigheid, die in de
onmiddellijke omgeving er van heerst.
Arbeiders werken dag in dag uit aan de
uitvoering van de plannen, welke niet
alleen voorgoed een streep halen door
de verkeersmisère bij de spoorwegover
gang, maar tevens de Sleutelstad een mo
dern station bezorgen.
Thans is het nog. zoals het tientallen
Jaren is geweest: wanneer de spoorbo
men vier, vijf keer per uur zakken en
het verkeer minutenlang ophouden, kan
met recht gesproken worden van een ver
keersmisère, die, nu de luchtbrug over
de spoorbaan is afgesloten, op de spits
uren uitgroeit tot een verkeerschaos. De
verkeersagent op het Stationsplein komt
ogen en handen tekort om ongeduldige
voetgangers, dikke rijen fietsers, een stel
tingelende trams, lange files auto's en
dan nog een hoeveelheid vrachtwagens in
allerlei formaten veilig langs elkaar heen
te leiden."
Een aardige schets van onze verslag
gever in 1949.
Luchtbrug
Wie van de lezers zal zich die lucht
brug, waarover hij het had, niet herin-
mieren? Deze houten brug werd onge
veer dertig jaar geleden gebouwd. Niet
om het spoorwegvraagstuk daarmee tot
een oplossing te brengen. Het was een
„tydettijke" maatregel. Nu is iedere maat
regel tijdelijk, maar het zal toch niet de
bedoeling van de initiatiefnemers zijn
geweest de brug 26 jaar te gebruiken.
We zien dus, dat er al lang geleden voor
Leiden spoorwegplannen waren.
Hoevelen hebben niet, nadat de spoor
bomen voor hun neus waren dichtgeval-
Flitsen
In verband met het omhoog
brengen (vanmorgen vroeg)
van de tweede trein en de defi
nitieve oplossing van het Leidse
spoorwegvraagstuk geven wij
onze lezers hierbij een kort
overzicht van de geschiedenis
der spoorwegwerken tot aan de
bouw van 't hulpviaduct. Aan
gezien de gebeurtenissen van
na die tijd allen ongetwijfeld
nog vers in het geheugen lig
gen, hebben wij deze in het slot
van het artikel slechts zonder
meer genoemd.
len, een hartig woordje gezegd als
zuchtend met of zonder fiets de hoge
brug over moesten om op tijd op school
of op werk te zijn? Maar tóch was er de
mogelijkheid, aan de andere kant van
overgang te komen! En die was er n i
meer. toen de timmerlieden eenmaal de
spijkers dreven in de planken, die de op
gangen van de èn verwenste èn geliefde
luchtbrug moesten, afsluiten.
Demping
i. De spoorhaven werd uitgebaggerd
en gedempt, terwijl de spoorsloot het
zelfde lot onderging. Nieuwe rioleringen,
aansluitend op die van de Van der Helm
straat, werden gelegd en de smalle sloten
In datzelfde artikel lazen wij: ,Er
wordt op het ogenblik gewerkt aan de
hulpperrons, die gelegen zijn naast het
perron, vanwaar de treinen naar Utrecht
vertrekken. In November hoopt men met
deze perrons klaar te zijn. Dit betekent
tevens, dat tegen die tijd het V.V.V.-
gebouwtje, de luchtbrug en de rijwiel-
loodsen zijn afgebroken."
Brekers en bouwers
„Het is uitkijken geblazen bij de spoor
wegovergang aan de Rijnsburgerweg.
Weggebruikers moeten er laveren langs
opgebroken bestratingen, lange zandho
pen, verkeersborden en ricfotingshekken
en opletten voor verkeersagenten, straat
makers. tramwegarbeiders en spoorweg-
werkers, kortom: brekers en bouwers.
Allen werken mee aan de voorbereidin
gen voor de bouw van het nieuwe sta
tion." Aldus een Octoberkrant van 1949.
Nu, die voorbereidingen zijn wel in
grijpend geweest. We kunnen ons nog
goed herinneren hoe moeilijk het voor
ons, leken, was ir Schalij, de leider van
de Leidse spoorwegwerken, te begrijpen,
toen hij iets ging vertellen over het ver
leggen van de tramrails. Het Stations
plein zou een geheel andere situatie krij
gen, een situatie, die wel is waar voor-
Het kunstwerk aan de Broekweg ten Noorden van de Haarlemmer
vaart is het eerst klaar gekomen. Onder deze foto stond indertijd het
volgende onderschrift: „De werkzaamheden voor het viaduct Broek-
weg vorderen gestadig. De bewapening voor de betonnen vloeren en
wanden is in volle gang. De betonmolen staat klaar...."
nde komend e vijf jaar werke.
lykheid gaat worden."
In de loop der jaren hebben we nogal
eens het woord „vertraging" moeten ge
bruiken. Vertraging in de aanvoer van
materialen, stagnatie als gevolg van on
gunstig weer en dan ndet te vergeten de
grote tegenslag door de verzakkingen
van de hoge spoorbaan ter hoogte van
de Haarlemmervaart. Het is echter op
merkelijk, dat men reeds by het begin
van het werk in 1949 aan het jaar 1954
heeft gedacht. Men moet dus met even
tuele tegenslagen rekening hebben ge
houden. Daarnaast moet worden opge
merkt, dat men er gedurende de werk
zaamheden verscheidene malen in ge
slaagd is, ontstane achterstand te nivel
leren.
We vonden nog een passage, die het
overnemen waard is: „Kostte vóór de
oorlog de uitvoering van het plan
ruim zes millioen, thans begroot men
deze op twintig millioen, waarvan
Leiden vyf millioen zou moeten bij
dragen. Op 26 Januari 1948 aanvaard
de de Leidse gemeenteraad de plan
nen." We vermoeden zo, dat de lei
ders van het werk bU het lezen van
deze zin even zullen glimlachen. Men
ls er immers met twintig millioen
óók niet gekomen! We hebben er
nooit officiële bevestiging van gekre
gen, maar er zou ongeveer vijf mil
lioen bU gekomen zUn. Dit is dan
hoofdzakelük te wyten aan de styging
van de matcriaalprijzen.
Al is Leiden van de overweg
misère verlost, de voltooiing
van het werk zal nog wel enke
le jaren op zich laten wachten.
We noemen slechts twee be
langrijke objecten van de rest
van het plan, namelijk de af
bouw van het nieuwe station en
die van het viaduct aan de
Rijnsburgerweg. Waar nu nog
de oude baan loopt, moeten
straks deze objecten worden
voltooid. Deze tekening laat
zien, hoe het viaduct Rijnsbur
gerweg zal worden.
braak zal echter niet eerder begonnen
worden, dan nadat 30 meter van de nieu
we goederenloods en de kantoren
douane en personeel gereed zijn. Men
rekent op half November.
Omstreeks hall April 1950 denkt
met al de werkzaamheden gereed te zyn
en het nieuwe goederenemplacement ge
heel in gebruik te kunnen nemen."
Diversen
We nemen nu een vry grote sprong en
herinneren aan het slaan van de eerste
paal voor het viaduct aan de Gevangen-
laan. Dat geschiedde in September 1950.
Het viaduct werd gebouwd op 303 palen.
„Het ligt in de bedoeling de rijksweg van
A.N.W.B.
In Juli 1949 konden "wü melden, dat
de voorgestelde wijzigingen in de Leidse
spoorwegplannen, die door een commis-
an overleg, bestaande uit vertegen
woordigers van rUk, provinoiale water
staat, gemeente, spoorwegen en tram, in
studie waren genomen en later waren
af in een advies van de zyde van de
AN.W.B., in een bespreking met een
vertegenwoordiger van de minister on
aanvaardbaar werden genoemd en dien
tengevolge werden verworpen.
Wij citeren:
„Het door de AH.W.B. op 3 Mei J.l.
verstrekte advies, gebaseerd op verkeers
technische gegevens, behelsde, dat de
kleinere tunnels Górdehveg—Lage Mors
weg en HaarlemmerwegMaredyik zou
den worden samengevoegd, waardoor dan
de bespaarde kosten zouden kunnen
den gespendeerd ten behoeve van
aparte tramtunnel en de verbreding
de geprojecteerde snelverkeer»- en fiets-
voetgangerstunnels in het tunnelplan
in de Rynsburgerweg.
De AN.W.B. gaf dit advies op grond
sn het feit, dat hU vreesde voor een in
de toekomst te geringe capaciteit van de
in de spoorwegplannen opgenomen Rijns,
burgerwegtunnels. Het laatste woord in
deze tunnelkwestie, waarover in de Leid
se gemeenteraad vragen werden gesteld,
is nu door de minister gesproken. Het
tunnelplan aan de Rynsburgerweg blyft
zoals het is."
Het is bekend, dat het tunnelplan Haar
lemmerweg—Maredyk wèl wyzigingen
heeft ondergaan uit bezuinigingsoverwe
gingen. Men besloot ten slotte er ee
combineerd kunstwerk te maken.
Vergissing
7ind Juli 1949 deelde de persdienst van
de N S. ons mee, dat omstreeks Mei 1950
met de bouw van het nieuwe station
v/orden begonnen. Men moet zich tijdens
een in die tijd in Utreaht gehouden pers
conferentie wel vergist hebben!
De Leidse journalisten werden n
ïyk in hef enorme derde hoofdgebouw
van de N.S. begroet met het optimistische
bericht: .Heren, in Januari 1952 hopen
we in Leiden over 4% km hoog te rijden
Voorlopig nog wel over een smalle strook
met slechts enkele sporen, maar in ieder
geval zo, dat de treinenloop geen ver
traging ondervindt."
Zo. dèt was een nieuwtje! Niemand kon
weten, dat het veel later zou worden.
Ook de krantenlezende Leidenaars niet,
die de volgende dag 's avonds grote kop
pen in de krant zagen: „In Januari 1952
verhoogde spoorbaan en viaducten ge-
Zo is er gewerkt op de nieuwe spoorbaan. Dit apparaat heeft heel wat
kubieke meters zand verstouwd. De foto werd enkele jaren geleden
genomen tussen de Haarlemmervaart en de Broekweg, waar men met
de nieuwe baan is begonnen. Men was op dat ogenblik over ongeveer
vierhonderd meter met deze baan gereed.
lopig zou zyn, maar toch een eind in de
definitieve richting ging.
Op 12 November 1949 moest de direc
teur van „Zomerzorg" zyn bedryf heb
ben ontruimd. De afbraak zou op 14
November in snel tempo beginnen.
„Nu van „Zomerzorg" de laatste muur
afgebroken en sinds enige tyd de trei-
:n richting Amsterdam over het eerste
hulpspoor rijden, verrichten tientallen
arbeiders werkzaamheden aan het tweede
hulpspoor: richting Den Haag," zo lazen
'n een artikel, gepubliceerd aan de
vooravond van de Oudejaarsdag 1949,
Het vervolgt dan:
„Dat de tunnelbouw en de nieuwe
spoorbaan heel wat voeten in de aarde
zullen hebben, is zonder meer duddeiyk,
evenals het feit, dat het vertrouwde
Leidse stadsbeeld van de spoorbrug aan
de Vink af tot aan de overgang aan de
Broekweg een zeer in'grypende wyziging
ondergaat. Reeds zyn voorbereidende
werkzaamheden aan de gang voor de
bouw van het eerste viaduct aan de
Broekweg.
Met het werk voor de hoge baan is
ook al een aanvang gemaakt, t.w.
voor het gedeelte ten Noorden van de
Haarlemmertrekvaart. Hiertoe ls de
N.V. Stryland Aannemers-My met
baggeren en graven van sloten be
gonnen. Het benodigde zand zal be
gin Januari door zandauto's uit de
duinstreek worden aangevoerd."
Hier hebben we dus het eerste bericht
over de hoge baan. En in de krant var
10 Maart 1950: Het ophogen van de spoor
baan vindt gestadig voortgang. Ten Noor
den van de spoorwegovergang aan de
Haarlemmerweg is nu over 400 meter
nieuwe spoorbaan ontstaan.
Op 27 Januari 1950 vonden we het
ste „stagnatiebericht" „Het is gebruik
nemen van het tweede hulpspoor voor
de treinen richting Den Haag is wegens
de vorst uitgesteld."
Haagweg
onderdeel van de Leidse
spoorwegwerken was ook de bouw
het goederenemplacement aan de Haag-
weg. In een krant van 1949 lazen
hierover onder meer:
„Zoals wij reeds eerder meldden, zal
in de toekomst hef gehele goederenver
keer van het Leidse station der N.S hier
worden samengetrokken. Achter en
rallel aan de Rijn. en Schlekade ls reeds
de staalconstructie van een grote goede
renloods verrezen. Deze loods, die een
lengte heeft van 156 meter, komt in de
plaats van de thans gebruikte goederen-'
loodsen en douane- en personeelskanto
ren. Ook deze kantoren worden namelijk
tegen de nieuwe loods aangebouwd Na
afbraak van de in gebruik zynde loodsen
en gebouwen, die ongeveer in bet midden
van het terrein staan wordt een wi
van rails en wissels gelegd. Met de af-
Vl]F 1AAR GELEDEN
Toen eenmaal met de bouw van het hulpviaduct aan de Rijnsburger
weg werd begonnen, dachten we allemaal, dal het verkeersleed nu
spoedig geleden zou zijn. Maar de verzakkingen aan de Haarlemmer
vaart kwamen er tussen en Leiden moest nog maanden geduld oefenen.
Den Haag naar Amsterdam in de toe
komst een afbuiging naar Leiden te ge
ven De weg die hierdoor zal ontstaan,
zou achter het legermuseum lopen. Het
viaduct Gevangenlaan zal dus de functie
van toegangspoort tot de stad krygen
Op 24 October 1950 vond de aanbeste
ding plaats van de bouw van het station.
Vertraging! En niet aUeen op dit punt.
Uit de krant van 6 December 1950 haal
den we de volgende „Sinferklaassurprise":
„Lag het in de bedoeling met de werk
zaamheden voor de bouw van de kunst
werken aan de Lage Morsweg en de Gór
dehveg nog dit jaar te beginnen, nu werd
ons meegedeeld, dat dit in het gunstigste
geval eind Januari zal worden."
„Groot nieuws" viel er in de tweede
helft van Januari 1951 over de spoorweg
werken niet te melden. In de vorstperiode
had men zo goed als niets kunnen uit
voeren De grondwerken ten Noorden
van de Haarlemmervaart liepen om
streeks die tyd ten einde. Aan deze vaart
zou men gaan heien voor de bouwkuip
De werken aan c"» Rynsburgerweg vor
derden eveneens, üe paffn voor bet sta
tionsgebouw zaten bijna alle in de grond.
Binnenkort zou men beginnen te heien
voor de perrontunnels
(Zie voor vezvolg pag. 6)
we het nooit doen. Dat de kosten
zoveel hoger zyn dan voor de oorlog,
komt doordat de Spoorwegen zoveel
en hebben''. De heer Vos wilde niet
verder gaan dan twee millioen va:
Maandag 26 Januari 1948 is voor de uitvoering van de Leidse spoorweg
plannen van beslissende betekenis geweest. Want toen aanvaardde de
gemeenteraad van Leiden het plan, niet enthousiast, maar aarzelend. Het
is de moeite waard na vijf jaar van de verschillende meningen der raads
leden nog eens kennis te nemen. De raad vergaderde die dag van twee
uur tot half zes en van acht uur tot half één. Het laatste voorstel van de
twintig punten tellende agenda was: een bedrag van vijf millioen uit te
trekken voor de uitvoering van het spoorwegplan.
Uit het verslag in de krant van Dins
dag 27 Januari 1948 blykt, dat de tech
nische kant van het plan geen noemens
waardige moeilykheden opleverde. De
financiële zyde echter des te meer. Byna
alle raadsleden vroegen zich af, of het
wel verantwoord was zoveel sociale en
culturele zaken op te offeren aan dit
ene object. Leiden zou zich immers in
de toekomst grote opofferingen moeten
getroosten, wilde de stad haar „doorn
het vlees", het overwegvraagstuk,
kwyt raken. „Het wordt een operatie,
die ongetwyfeld tot een grotere gezond
heid zal leiden, maar die ook de uiter
ste zuinigheid in het Leidse gezin tot
gevolg zal moeten hebben", is een van
de uitspraken.
t was de heer Van Iterson, die de
an sprekers opende. Hy wees op de
grote kosten, maar somde ook de voor
delen op. Hy erkende de noodzaak en
de juistheid van de plannen, kreeg even
wel de indruk, dat de Spoorwegen aan
het langste eind zouden trekken. „Na
1945 zijn de pry zen en lonen zo gestegen,
dat men nu in de plaats van in totaal
f 6.680.000 op o. geveer f 20.000.000 komt.
Dat vind ik de zwakste zyde van het
voorstel. Er zyn vele onzekere factoren.
Zijn de kosten goed verdeeld? Het lykt
my, dat de Spoorwegen een grote stem
in het kapittel hebben. Is de last voor
Leiden niet te zwaar?"
De heer Vos van de V.VD. (niet meer
in de raad) maakte ernstige bezwaren
tegen de kostenverdeling, „voor Leiden
ongelimiteerd en onbillyk". Hier is spra
ke van 'n landelyk belang. Was het col
lege van B. en W. wel voldoende zaken
man om met de Spoorwegen te onder
handelen? Sprak de angst van het niet-
doorgaan niet al te zeer? Uit angst mo-
byna uitsluitend aan Leidse zyde ligt.
,3y een kwartierdienst is Leiden nog
meer gedupeerd".
De heer Hendriks (niet meer in de
raad) was het daarmee met eens. „Als
de Spoorwegen de baan niet ophogen, is
opvoering van de frequentie niet moge-
lyk. De bomen, kunnen niet de hele dag
dicht worden gehouden. De lyn Am
sterdamDordrecht is een goudmyn.
Ook is hier een Leids belang, maar in de
eerste plaats van de Spoorwegen en ook
van het grote verkeer en van de tram
(een dochter van de NE.)" Hy noemde
het gevraagde bedrag schandalig.
en W. aan het woord
Wethouder Jongeleen ging by zyn be
antwoording te keer tegen de „kinder-
lyke naïeveteit" van de heer Vos. .Lei
den is niet het kind van de rekening en
de Spoorwegen zijn niet de lachende
n.v. ingenieurs-bureau voor
Bouwnli verheid
Oegstgeest cl. u,do.203*1
kant van Leiden. „Waar zou Leiden die
vyf millioen ook vandaan moeten halen?
1 W. geven niet voldoende oplossin
gen".
De heer SchüIIer was er van overtuigd
dat B. en W. wel degelijk een vinger in
de pap hebben gehad by de besprekin
gen. „Als dit plan niet wordt aangeno-
kan men het wel dertig jaar op
bergen".
Ook als lid van de commissie van fi
nanciën had de heer Knol steeds weife
lend tegenover het plan gestaan. „Het
overweg-vraagstuk is een probleem van
de eerste orde. Daartegenover staat: veer
tig jaar lang wordt de rekening belast
met enkele tonnen. Er moet hier een af
wegen van noden zyn. Voor de oorlog
had het gemakkelijk gekund. De Spoor
wegen wilden toen niet. Nu willen ze
wel en moet Leiden een enorm bedrag
betalen". Spr. wist niet, of de Spoor
wegen wel betalen, wat ze betalen moe
ten.
De heer D. J. van DUk (niet meer in
de raad) betoogde, dat andere idealen
moeten wyken. .Als we niet ja zeggen,
volgt uitstel op lange termyn. De Spoor
wegen gaan hun gang, byvoorbeeld een
kwartierdienst, en dan is de ellende by
de overweg helemaal niet te overzien".
De heer A. van DUk vond het jammer
dat het voorstel in deze tyd kwam.
Onder grote reserve wilde de heer
Riedel (niet meer in de raad) het plan
aanvaarden. Hij zag ook graag een
lossing voor de Haagweg.
De heer Van Weizen noemde het plan
een sprong in het duister. ,Er zal veel
voor moeten vervallen".
„Er is meer sprake van een landelyk
dan van een plaatselyk belang", zei de
heer Aalders. Spr. gewaagde van
koehandel, een loven en bieden. „Kan
het ryk niet beter afmeten wat ieders
belangen zyn?"
Daarentegen meende de heer Rlemens
(niet meer in de raad), dat het belang
Nog een plaatje van het oude station, dat nu wel binnen afzienbare
tijd onder slopershanden zal vallen. Het is een foto uit 1949
derde. Leiden heeft meer belang by het
plan dan de Spoorwegen. De Spoorwe
gen hebben ook geen belang by brede
viaducten". Spr. geloofde, dat Leiden
met vyf millioen er af komt. „Het plan
zal eerder achttien millioen dan negen
tien millioen kosten. Maar als het meer
dan 20 kost, omdat de Spoorwegen zo
veel wensen hebben, behoeft Leideivniet
méér te betalen".
i de bestudering van de plannen
het wethouder Van der Kwaak op
gevallen, dat de deelnemende partyèn
elkaar spoedig in de technische zaak
hadden gevonden, terwyi er steeds me
ningsverschil was over de bydragen.
Kan Leiden deze zware last torsen? De
wethouder had zich op het standpunt
gesteld, dat, als Leiden onverhoeds om
toen nog ombekende redenen voor een
belangryk deel zelf de last zou moeten
dragen, er perspectief moest zyn dit
mogehjk te maken. .Het zou een teken
i swak financieel beleid zyn, als B.
W. dit niet hadden voorzien. In uiter
ste noodzaak zullen zy het bedrag der
molestrisico aanwenden. Bovendien zul
len de resultaten van de gasfabriek ze
ker gunstiger worden. Plannen voor
verhoging van de omzet zyn reds in be
handeling. De financiële zijde is dus wel
overwogen en doordacht".
De burgemeester verdedigde als laat
ste van het college het voorstel met
klem. „B. en W. begrijpen ten volle de
veraniTwoordelykheid. Het college meent
aanvaarding te moeten adviseren. De
hand is toegestoken en Leiden moet deze
grijpen. Anders gaat het plan weer ach-
■fr slot en grendel".
De heer Vos diende nog een voorstel
i om niet meer dan twee en een half
millioen beschikbaar te stellen voor de
uitvoering van de plannen. Dit werd
ondersteund door de heren Frohweln en
Knol. BU de stemming verwierf dit voor
stel vier stemmen. t.w. van de heren
Vos. Frohwein, Knol en Hendriks.
Het voorstel van B. en W. werd hier
na zonder hoofdeiyke stemming aan
vaard.
Ook weer Avondmuziek
Naar w-y vernemen, is het de bedoeling
van de organist van de Hooglandse kerk.
de heer Adr. Blank en stein, om in het
komende zomerseizoen zUn Avondn*iziek
voort te zetten. De concerten worden op
Maandagavond om de veertien dagen in
de genoemde kerk gehouden en duren
ongeveer een uur. HU zou er eind Mei
mee beginnen.
De heer Blankenstein. die nu nog In
Hilversum woont, heeft in Leiden een
huis gekregen (aan de Hoge Ryndyk)
en hoopt zich binnenkort met zUn nu
nog aanstaande vrouw hier te vestigen.
Geen „burgerdag"
De „burgerdag" gaat niet door. zo
werd ons medegedeeld. Woensdag 6 Mei
zou deze dag voor de eerste maal in
Leiden worden gehouden voor hen. die
dit Jaar de kiesgerechtigde leeftijd heb
ben bereikt De organisatie er van waa
in handen van de politieke Jongeren-
contactraad (PJ.CJU.