Tweede lijn vandaag „geruisloos" omhoog Aarzelend aanvaardde de Leidse de spoorwegplannen Besprekingen tussen stad en N.S. ver geleken bij koehandel raad NIEUWE LEIDSCHE COURANT 3 MAANDAG 4 MEI 1953 Millioenenplan word/ werkelijkheid Terugblik op deze jubeldag ONDANKS VEEL TEGENSLAG BLEVEN MOED EN GEDULD (Van een onzer redacteuren) T^ET ONZE RUBRIEK „Millioenenplan wordt werkelijkheid" houden wij onze lezers steeds op de hoogte van de uitvoering van de Leidse spoorwegwerken. Hoeveel artikelen wij in deze rubriek al hebben gepubliceerd, weten we, zonder dit serieus na te gaan, niet precies, maar zeker is, dat het in de tientallen loopt. En het is te verwachten, dat er nog wel verscheidene aan zullen worden toegevoegd, want het plan is met het omhoog brengen van de twee treinen niet voltooid. De directie van de Ned. Spoorwegen heelt dan ook besloten met eventuele feestelijk heden te wachten. Vandaag is de tweede trein „geruisloos" omhoog gegaan. Maar een en ander neemt toch niet weg, dat Leiden enige uren geleden van zijn overwegmisère is verlost. Goed, de bomen aan de Rynsburgerweg zullen voorlopig nog viermaal per dag zakken, om de treintjes voor het emplacement Herensingel, de lichtfabrieken en het abattoir door te laten, dit mag echter geen naam hebben. De Leidenaar heeft het er graag voor over. Gewenste bedding We zullen het spoedig merken, wat "deze dag voor Leiden betekent. We heb ben een verkeersdeskundige eens horen zeggen, dat Leiden uit verkeerstechnisch oogpunt bekeken, een „monstrueus con glomeraat" is, een monsterachtige opeen, hoping van alles en nog wat. De Leidenaar zal zich door deze bitse karakterisering waarschijnlijk niet ge vleid voelen, toch zal hij de kern er van niet kunnen miskennen. Onze stad is voor de verkeersteöhnici allerminst gemakke lijk. Misschien hebben zij deze dag met de meeste spanning en vreugde tegemoet De schrikbarende stromen verkeer, van voetgangers, fietsen, auto's, bussen en trams, zijn voorbij! Het verkeer heeft eindelijk zijn gewenste bedding gekre gen. Het ergste van het massale opont houd was ongetwijfeld, dat er op de weg een chaos ontstond, waarvan achteraf be keken de enige „lichtzijde" is geweest, dat hij nog niet meer slachtoffers heeft ©pgeëis/t. Ter gelegenheid van het hoog-rijden der treinen lijkt het ons toepasselijk enige flitsen te geven uit de historie der Leidse spoorwegwerken Het is niet onze opzet er een gedetailleerd en chronologisch ge heel-kloppend relaas van te maken. We halen hier en daar wat naar voren om de lezer een beknopte indruk te geven van de groei van het werk. achter de huizen aan de Morsweg dicht gegooid. Vooruitziende blik Aan het geciteerde artikel ontlenen we ook nog de volgende zin: „Eindelijk" verzuchten de velé geplaagden, die bijna niet meer künnen geloven, dat dit plan Het begin De laatste tijd hebben we meermalen de vraag horen stellen, wanneer men eigenlijk met het werk is begonnen. Wel nu, in April 1949 stond er in de N.L.C. het volgende te lezen: „Een aannemerswagen en een ruime directaekeet naast het gebouw van de L.DM. aan de Stationsweg zijn de stille getuigen van de bedrijvigheid, die in de onmiddellijke omgeving er van heerst. Arbeiders werken dag in dag uit aan de uitvoering van de plannen, welke niet alleen voorgoed een streep halen door de verkeersmisère bij de spoorwegover gang, maar tevens de Sleutelstad een mo dern station bezorgen. Thans is het nog. zoals het tientallen Jaren is geweest: wanneer de spoorbo men vier, vijf keer per uur zakken en het verkeer minutenlang ophouden, kan met recht gesproken worden van een ver keersmisère, die, nu de luchtbrug over de spoorbaan is afgesloten, op de spits uren uitgroeit tot een verkeerschaos. De verkeersagent op het Stationsplein komt ogen en handen tekort om ongeduldige voetgangers, dikke rijen fietsers, een stel tingelende trams, lange files auto's en dan nog een hoeveelheid vrachtwagens in allerlei formaten veilig langs elkaar heen te leiden." Een aardige schets van onze verslag gever in 1949. Luchtbrug Wie van de lezers zal zich die lucht brug, waarover hij het had, niet herin- mieren? Deze houten brug werd onge veer dertig jaar geleden gebouwd. Niet om het spoorwegvraagstuk daarmee tot een oplossing te brengen. Het was een „tydettijke" maatregel. Nu is iedere maat regel tijdelijk, maar het zal toch niet de bedoeling van de initiatiefnemers zijn geweest de brug 26 jaar te gebruiken. We zien dus, dat er al lang geleden voor Leiden spoorwegplannen waren. Hoevelen hebben niet, nadat de spoor bomen voor hun neus waren dichtgeval- Flitsen In verband met het omhoog brengen (vanmorgen vroeg) van de tweede trein en de defi nitieve oplossing van het Leidse spoorwegvraagstuk geven wij onze lezers hierbij een kort overzicht van de geschiedenis der spoorwegwerken tot aan de bouw van 't hulpviaduct. Aan gezien de gebeurtenissen van na die tijd allen ongetwijfeld nog vers in het geheugen lig gen, hebben wij deze in het slot van het artikel slechts zonder meer genoemd. len, een hartig woordje gezegd als zuchtend met of zonder fiets de hoge brug over moesten om op tijd op school of op werk te zijn? Maar tóch was er de mogelijkheid, aan de andere kant van overgang te komen! En die was er n i meer. toen de timmerlieden eenmaal de spijkers dreven in de planken, die de op gangen van de èn verwenste èn geliefde luchtbrug moesten, afsluiten. Demping i. De spoorhaven werd uitgebaggerd en gedempt, terwijl de spoorsloot het zelfde lot onderging. Nieuwe rioleringen, aansluitend op die van de Van der Helm straat, werden gelegd en de smalle sloten In datzelfde artikel lazen wij: ,Er wordt op het ogenblik gewerkt aan de hulpperrons, die gelegen zijn naast het perron, vanwaar de treinen naar Utrecht vertrekken. In November hoopt men met deze perrons klaar te zijn. Dit betekent tevens, dat tegen die tijd het V.V.V.- gebouwtje, de luchtbrug en de rijwiel- loodsen zijn afgebroken." Brekers en bouwers „Het is uitkijken geblazen bij de spoor wegovergang aan de Rijnsburgerweg. Weggebruikers moeten er laveren langs opgebroken bestratingen, lange zandho pen, verkeersborden en ricfotingshekken en opletten voor verkeersagenten, straat makers. tramwegarbeiders en spoorweg- werkers, kortom: brekers en bouwers. Allen werken mee aan de voorbereidin gen voor de bouw van het nieuwe sta tion." Aldus een Octoberkrant van 1949. Nu, die voorbereidingen zijn wel in grijpend geweest. We kunnen ons nog goed herinneren hoe moeilijk het voor ons, leken, was ir Schalij, de leider van de Leidse spoorwegwerken, te begrijpen, toen hij iets ging vertellen over het ver leggen van de tramrails. Het Stations plein zou een geheel andere situatie krij gen, een situatie, die wel is waar voor- Het kunstwerk aan de Broekweg ten Noorden van de Haarlemmer vaart is het eerst klaar gekomen. Onder deze foto stond indertijd het volgende onderschrift: „De werkzaamheden voor het viaduct Broek- weg vorderen gestadig. De bewapening voor de betonnen vloeren en wanden is in volle gang. De betonmolen staat klaar...." nde komend e vijf jaar werke. lykheid gaat worden." In de loop der jaren hebben we nogal eens het woord „vertraging" moeten ge bruiken. Vertraging in de aanvoer van materialen, stagnatie als gevolg van on gunstig weer en dan ndet te vergeten de grote tegenslag door de verzakkingen van de hoge spoorbaan ter hoogte van de Haarlemmervaart. Het is echter op merkelijk, dat men reeds by het begin van het werk in 1949 aan het jaar 1954 heeft gedacht. Men moet dus met even tuele tegenslagen rekening hebben ge houden. Daarnaast moet worden opge merkt, dat men er gedurende de werk zaamheden verscheidene malen in ge slaagd is, ontstane achterstand te nivel leren. We vonden nog een passage, die het overnemen waard is: „Kostte vóór de oorlog de uitvoering van het plan ruim zes millioen, thans begroot men deze op twintig millioen, waarvan Leiden vyf millioen zou moeten bij dragen. Op 26 Januari 1948 aanvaard de de Leidse gemeenteraad de plan nen." We vermoeden zo, dat de lei ders van het werk bU het lezen van deze zin even zullen glimlachen. Men ls er immers met twintig millioen óók niet gekomen! We hebben er nooit officiële bevestiging van gekre gen, maar er zou ongeveer vijf mil lioen bU gekomen zUn. Dit is dan hoofdzakelük te wyten aan de styging van de matcriaalprijzen. Al is Leiden van de overweg misère verlost, de voltooiing van het werk zal nog wel enke le jaren op zich laten wachten. We noemen slechts twee be langrijke objecten van de rest van het plan, namelijk de af bouw van het nieuwe station en die van het viaduct aan de Rijnsburgerweg. Waar nu nog de oude baan loopt, moeten straks deze objecten worden voltooid. Deze tekening laat zien, hoe het viaduct Rijnsbur gerweg zal worden. braak zal echter niet eerder begonnen worden, dan nadat 30 meter van de nieu we goederenloods en de kantoren douane en personeel gereed zijn. Men rekent op half November. Omstreeks hall April 1950 denkt met al de werkzaamheden gereed te zyn en het nieuwe goederenemplacement ge heel in gebruik te kunnen nemen." Diversen We nemen nu een vry grote sprong en herinneren aan het slaan van de eerste paal voor het viaduct aan de Gevangen- laan. Dat geschiedde in September 1950. Het viaduct werd gebouwd op 303 palen. „Het ligt in de bedoeling de rijksweg van A.N.W.B. In Juli 1949 konden "wü melden, dat de voorgestelde wijzigingen in de Leidse spoorwegplannen, die door een commis- an overleg, bestaande uit vertegen woordigers van rUk, provinoiale water staat, gemeente, spoorwegen en tram, in studie waren genomen en later waren af in een advies van de zyde van de AN.W.B., in een bespreking met een vertegenwoordiger van de minister on aanvaardbaar werden genoemd en dien tengevolge werden verworpen. Wij citeren: „Het door de AH.W.B. op 3 Mei J.l. verstrekte advies, gebaseerd op verkeers technische gegevens, behelsde, dat de kleinere tunnels Górdehveg—Lage Mors weg en HaarlemmerwegMaredyik zou den worden samengevoegd, waardoor dan de bespaarde kosten zouden kunnen den gespendeerd ten behoeve van aparte tramtunnel en de verbreding de geprojecteerde snelverkeer»- en fiets- voetgangerstunnels in het tunnelplan in de Rynsburgerweg. De AN.W.B. gaf dit advies op grond sn het feit, dat hU vreesde voor een in de toekomst te geringe capaciteit van de in de spoorwegplannen opgenomen Rijns, burgerwegtunnels. Het laatste woord in deze tunnelkwestie, waarover in de Leid se gemeenteraad vragen werden gesteld, is nu door de minister gesproken. Het tunnelplan aan de Rynsburgerweg blyft zoals het is." Het is bekend, dat het tunnelplan Haar lemmerweg—Maredyk wèl wyzigingen heeft ondergaan uit bezuinigingsoverwe gingen. Men besloot ten slotte er ee combineerd kunstwerk te maken. Vergissing 7ind Juli 1949 deelde de persdienst van de N S. ons mee, dat omstreeks Mei 1950 met de bouw van het nieuwe station v/orden begonnen. Men moet zich tijdens een in die tijd in Utreaht gehouden pers conferentie wel vergist hebben! De Leidse journalisten werden n ïyk in hef enorme derde hoofdgebouw van de N.S. begroet met het optimistische bericht: .Heren, in Januari 1952 hopen we in Leiden over 4% km hoog te rijden Voorlopig nog wel over een smalle strook met slechts enkele sporen, maar in ieder geval zo, dat de treinenloop geen ver traging ondervindt." Zo. dèt was een nieuwtje! Niemand kon weten, dat het veel later zou worden. Ook de krantenlezende Leidenaars niet, die de volgende dag 's avonds grote kop pen in de krant zagen: „In Januari 1952 verhoogde spoorbaan en viaducten ge- Zo is er gewerkt op de nieuwe spoorbaan. Dit apparaat heeft heel wat kubieke meters zand verstouwd. De foto werd enkele jaren geleden genomen tussen de Haarlemmervaart en de Broekweg, waar men met de nieuwe baan is begonnen. Men was op dat ogenblik over ongeveer vierhonderd meter met deze baan gereed. lopig zou zyn, maar toch een eind in de definitieve richting ging. Op 12 November 1949 moest de direc teur van „Zomerzorg" zyn bedryf heb ben ontruimd. De afbraak zou op 14 November in snel tempo beginnen. „Nu van „Zomerzorg" de laatste muur afgebroken en sinds enige tyd de trei- :n richting Amsterdam over het eerste hulpspoor rijden, verrichten tientallen arbeiders werkzaamheden aan het tweede hulpspoor: richting Den Haag," zo lazen 'n een artikel, gepubliceerd aan de vooravond van de Oudejaarsdag 1949, Het vervolgt dan: „Dat de tunnelbouw en de nieuwe spoorbaan heel wat voeten in de aarde zullen hebben, is zonder meer duddeiyk, evenals het feit, dat het vertrouwde Leidse stadsbeeld van de spoorbrug aan de Vink af tot aan de overgang aan de Broekweg een zeer in'grypende wyziging ondergaat. Reeds zyn voorbereidende werkzaamheden aan de gang voor de bouw van het eerste viaduct aan de Broekweg. Met het werk voor de hoge baan is ook al een aanvang gemaakt, t.w. voor het gedeelte ten Noorden van de Haarlemmertrekvaart. Hiertoe ls de N.V. Stryland Aannemers-My met baggeren en graven van sloten be gonnen. Het benodigde zand zal be gin Januari door zandauto's uit de duinstreek worden aangevoerd." Hier hebben we dus het eerste bericht over de hoge baan. En in de krant var 10 Maart 1950: Het ophogen van de spoor baan vindt gestadig voortgang. Ten Noor den van de spoorwegovergang aan de Haarlemmerweg is nu over 400 meter nieuwe spoorbaan ontstaan. Op 27 Januari 1950 vonden we het ste „stagnatiebericht" „Het is gebruik nemen van het tweede hulpspoor voor de treinen richting Den Haag is wegens de vorst uitgesteld." Haagweg onderdeel van de Leidse spoorwegwerken was ook de bouw het goederenemplacement aan de Haag- weg. In een krant van 1949 lazen hierover onder meer: „Zoals wij reeds eerder meldden, zal in de toekomst hef gehele goederenver keer van het Leidse station der N.S hier worden samengetrokken. Achter en rallel aan de Rijn. en Schlekade ls reeds de staalconstructie van een grote goede renloods verrezen. Deze loods, die een lengte heeft van 156 meter, komt in de plaats van de thans gebruikte goederen-' loodsen en douane- en personeelskanto ren. Ook deze kantoren worden namelijk tegen de nieuwe loods aangebouwd Na afbraak van de in gebruik zynde loodsen en gebouwen, die ongeveer in bet midden van het terrein staan wordt een wi van rails en wissels gelegd. Met de af- Vl]F 1AAR GELEDEN Toen eenmaal met de bouw van het hulpviaduct aan de Rijnsburger weg werd begonnen, dachten we allemaal, dal het verkeersleed nu spoedig geleden zou zijn. Maar de verzakkingen aan de Haarlemmer vaart kwamen er tussen en Leiden moest nog maanden geduld oefenen. Den Haag naar Amsterdam in de toe komst een afbuiging naar Leiden te ge ven De weg die hierdoor zal ontstaan, zou achter het legermuseum lopen. Het viaduct Gevangenlaan zal dus de functie van toegangspoort tot de stad krygen Op 24 October 1950 vond de aanbeste ding plaats van de bouw van het station. Vertraging! En niet aUeen op dit punt. Uit de krant van 6 December 1950 haal den we de volgende „Sinferklaassurprise": „Lag het in de bedoeling met de werk zaamheden voor de bouw van de kunst werken aan de Lage Morsweg en de Gór dehveg nog dit jaar te beginnen, nu werd ons meegedeeld, dat dit in het gunstigste geval eind Januari zal worden." „Groot nieuws" viel er in de tweede helft van Januari 1951 over de spoorweg werken niet te melden. In de vorstperiode had men zo goed als niets kunnen uit voeren De grondwerken ten Noorden van de Haarlemmervaart liepen om streeks die tyd ten einde. Aan deze vaart zou men gaan heien voor de bouwkuip De werken aan c"» Rynsburgerweg vor derden eveneens, üe paffn voor bet sta tionsgebouw zaten bijna alle in de grond. Binnenkort zou men beginnen te heien voor de perrontunnels (Zie voor vezvolg pag. 6) we het nooit doen. Dat de kosten zoveel hoger zyn dan voor de oorlog, komt doordat de Spoorwegen zoveel en hebben''. De heer Vos wilde niet verder gaan dan twee millioen va: Maandag 26 Januari 1948 is voor de uitvoering van de Leidse spoorweg plannen van beslissende betekenis geweest. Want toen aanvaardde de gemeenteraad van Leiden het plan, niet enthousiast, maar aarzelend. Het is de moeite waard na vijf jaar van de verschillende meningen der raads leden nog eens kennis te nemen. De raad vergaderde die dag van twee uur tot half zes en van acht uur tot half één. Het laatste voorstel van de twintig punten tellende agenda was: een bedrag van vijf millioen uit te trekken voor de uitvoering van het spoorwegplan. Uit het verslag in de krant van Dins dag 27 Januari 1948 blykt, dat de tech nische kant van het plan geen noemens waardige moeilykheden opleverde. De financiële zyde echter des te meer. Byna alle raadsleden vroegen zich af, of het wel verantwoord was zoveel sociale en culturele zaken op te offeren aan dit ene object. Leiden zou zich immers in de toekomst grote opofferingen moeten getroosten, wilde de stad haar „doorn het vlees", het overwegvraagstuk, kwyt raken. „Het wordt een operatie, die ongetwyfeld tot een grotere gezond heid zal leiden, maar die ook de uiter ste zuinigheid in het Leidse gezin tot gevolg zal moeten hebben", is een van de uitspraken. t was de heer Van Iterson, die de an sprekers opende. Hy wees op de grote kosten, maar somde ook de voor delen op. Hy erkende de noodzaak en de juistheid van de plannen, kreeg even wel de indruk, dat de Spoorwegen aan het langste eind zouden trekken. „Na 1945 zijn de pry zen en lonen zo gestegen, dat men nu in de plaats van in totaal f 6.680.000 op o. geveer f 20.000.000 komt. Dat vind ik de zwakste zyde van het voorstel. Er zyn vele onzekere factoren. Zijn de kosten goed verdeeld? Het lykt my, dat de Spoorwegen een grote stem in het kapittel hebben. Is de last voor Leiden niet te zwaar?" De heer Vos van de V.VD. (niet meer in de raad) maakte ernstige bezwaren tegen de kostenverdeling, „voor Leiden ongelimiteerd en onbillyk". Hier is spra ke van 'n landelyk belang. Was het col lege van B. en W. wel voldoende zaken man om met de Spoorwegen te onder handelen? Sprak de angst van het niet- doorgaan niet al te zeer? Uit angst mo- byna uitsluitend aan Leidse zyde ligt. ,3y een kwartierdienst is Leiden nog meer gedupeerd". De heer Hendriks (niet meer in de raad) was het daarmee met eens. „Als de Spoorwegen de baan niet ophogen, is opvoering van de frequentie niet moge- lyk. De bomen, kunnen niet de hele dag dicht worden gehouden. De lyn Am sterdamDordrecht is een goudmyn. Ook is hier een Leids belang, maar in de eerste plaats van de Spoorwegen en ook van het grote verkeer en van de tram (een dochter van de NE.)" Hy noemde het gevraagde bedrag schandalig. en W. aan het woord Wethouder Jongeleen ging by zyn be antwoording te keer tegen de „kinder- lyke naïeveteit" van de heer Vos. .Lei den is niet het kind van de rekening en de Spoorwegen zijn niet de lachende n.v. ingenieurs-bureau voor Bouwnli verheid Oegstgeest cl. u,do.203*1 kant van Leiden. „Waar zou Leiden die vyf millioen ook vandaan moeten halen? 1 W. geven niet voldoende oplossin gen". De heer SchüIIer was er van overtuigd dat B. en W. wel degelijk een vinger in de pap hebben gehad by de besprekin gen. „Als dit plan niet wordt aangeno- kan men het wel dertig jaar op bergen". Ook als lid van de commissie van fi nanciën had de heer Knol steeds weife lend tegenover het plan gestaan. „Het overweg-vraagstuk is een probleem van de eerste orde. Daartegenover staat: veer tig jaar lang wordt de rekening belast met enkele tonnen. Er moet hier een af wegen van noden zyn. Voor de oorlog had het gemakkelijk gekund. De Spoor wegen wilden toen niet. Nu willen ze wel en moet Leiden een enorm bedrag betalen". Spr. wist niet, of de Spoor wegen wel betalen, wat ze betalen moe ten. De heer D. J. van DUk (niet meer in de raad) betoogde, dat andere idealen moeten wyken. .Als we niet ja zeggen, volgt uitstel op lange termyn. De Spoor wegen gaan hun gang, byvoorbeeld een kwartierdienst, en dan is de ellende by de overweg helemaal niet te overzien". De heer A. van DUk vond het jammer dat het voorstel in deze tyd kwam. Onder grote reserve wilde de heer Riedel (niet meer in de raad) het plan aanvaarden. Hij zag ook graag een lossing voor de Haagweg. De heer Van Weizen noemde het plan een sprong in het duister. ,Er zal veel voor moeten vervallen". „Er is meer sprake van een landelyk dan van een plaatselyk belang", zei de heer Aalders. Spr. gewaagde van koehandel, een loven en bieden. „Kan het ryk niet beter afmeten wat ieders belangen zyn?" Daarentegen meende de heer Rlemens (niet meer in de raad), dat het belang Nog een plaatje van het oude station, dat nu wel binnen afzienbare tijd onder slopershanden zal vallen. Het is een foto uit 1949 derde. Leiden heeft meer belang by het plan dan de Spoorwegen. De Spoorwe gen hebben ook geen belang by brede viaducten". Spr. geloofde, dat Leiden met vyf millioen er af komt. „Het plan zal eerder achttien millioen dan negen tien millioen kosten. Maar als het meer dan 20 kost, omdat de Spoorwegen zo veel wensen hebben, behoeft Leideivniet méér te betalen". i de bestudering van de plannen het wethouder Van der Kwaak op gevallen, dat de deelnemende partyèn elkaar spoedig in de technische zaak hadden gevonden, terwyi er steeds me ningsverschil was over de bydragen. Kan Leiden deze zware last torsen? De wethouder had zich op het standpunt gesteld, dat, als Leiden onverhoeds om toen nog ombekende redenen voor een belangryk deel zelf de last zou moeten dragen, er perspectief moest zyn dit mogehjk te maken. .Het zou een teken i swak financieel beleid zyn, als B. W. dit niet hadden voorzien. In uiter ste noodzaak zullen zy het bedrag der molestrisico aanwenden. Bovendien zul len de resultaten van de gasfabriek ze ker gunstiger worden. Plannen voor verhoging van de omzet zyn reds in be handeling. De financiële zijde is dus wel overwogen en doordacht". De burgemeester verdedigde als laat ste van het college het voorstel met klem. „B. en W. begrijpen ten volle de veraniTwoordelykheid. Het college meent aanvaarding te moeten adviseren. De hand is toegestoken en Leiden moet deze grijpen. Anders gaat het plan weer ach- ■fr slot en grendel". De heer Vos diende nog een voorstel i om niet meer dan twee en een half millioen beschikbaar te stellen voor de uitvoering van de plannen. Dit werd ondersteund door de heren Frohweln en Knol. BU de stemming verwierf dit voor stel vier stemmen. t.w. van de heren Vos. Frohwein, Knol en Hendriks. Het voorstel van B. en W. werd hier na zonder hoofdeiyke stemming aan vaard. Ook weer Avondmuziek Naar w-y vernemen, is het de bedoeling van de organist van de Hooglandse kerk. de heer Adr. Blank en stein, om in het komende zomerseizoen zUn Avondn*iziek voort te zetten. De concerten worden op Maandagavond om de veertien dagen in de genoemde kerk gehouden en duren ongeveer een uur. HU zou er eind Mei mee beginnen. De heer Blankenstein. die nu nog In Hilversum woont, heeft in Leiden een huis gekregen (aan de Hoge Ryndyk) en hoopt zich binnenkort met zUn nu nog aanstaande vrouw hier te vestigen. Geen „burgerdag" De „burgerdag" gaat niet door. zo werd ons medegedeeld. Woensdag 6 Mei zou deze dag voor de eerste maal in Leiden worden gehouden voor hen. die dit Jaar de kiesgerechtigde leeftijd heb ben bereikt De organisatie er van waa in handen van de politieke Jongeren- contactraad (PJ.CJU.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1953 | | pagina 3