Vroeger concentratiekamp herbergt nu
leden van de volkspolitie
Nieuw!
Een vlucht voor de „vrijheid" van de
bewaarschool-in-het-groot
Aldus ziet Rood-China
Koreaanse oorlog!
de
RIEUWE LEIDSCHE COCHANT
s
VRIJDAG 24 APRIL 19»
AFSCHEID VAN BERLIJN
(Van onze §-redacteur)
Eén van de mooiste plekjes van Berlijn is altijd Grünewald geweest en dan
vooral het gedeelte, waardoor de Havel stroomt. Ergens in het Noorden ligt
de Tegeler See en temidden van een park met veel bomen, met water,
heuvels en voorjaarsbloemen is het kamp ingericht, waarin West-Berlijn
de gevluchte Vopo's, leden van de Oostduitse Volkspolitie, heeft onderge
bracht. Zij wonen er in barakken op een terrein, dat eigenlijk tot een z.g.
Mutterheim behoort. Huismoeders komen er dus uitrusten van haar gezins-
arbeid. De dames wonen in het grote stenen huis. Wellicht bedenkt men,
dat haar aanwezigheid kalmerend zal werken op de, voor het merendeel
zeer jeugdige knapen, die in de barakken op een nieuw leven wachten.
leermiddelen vernielden. Velen
- zaten op zeer jeugdige leeftijd al in
vluchtelingenkampen. Wat dat dus a;
i gaat is het verblijf aan de Tegeler-i
de meesten helemaal geen nieu
i ervaring. Kampen? Poeh! Die hebben
al zo vaak van binnen gezien! In hun
i hart snakken deze knapen wel heel erg
normaal leven, zoals alle vrije
Ik was er op een Zaterdagochtend, in
gezelschap van een Nederlander, die ja
ren concentratiekamp achter de rug
had en die ogenblikkelijk de barakken
herkende. In precies zulke onderkomens
had hij geleefd en hij kon, bij wijze 1
spreken, met de ogen dicht aanwij;
waar de verschillende kampafdelingen
gevestigd waren geweest. De Vopo's
Het is een groot herenhuis. Er staat
>n politieman voor en binnen wordt U
getroffen door een aantal bordjes, die de
sfeer van het gebouw aangeven: „praat
niet met elkaar", „noem geen namen" en
„geef Uw persoonsbewijs in gesloten tóe
stand aan de portier", waarschuwen die
bordjes. Er kwamen de laatste drie jaar
meer dan 100.000 personen door deze
deur binnen. Ze hadden niet altijd goede
bedoelingen ten opzichte van hun mede-
~lVandaar die, zeker niet over
bodige waarschuwingen.
Juridische adviseurs op alle gebied
het Duitse openbare en maatschappelijke
leven bevinden zich hier. Zij staan de
honderden bezoekers uit de Oostzone
Duitsland dag aan dag met raad en daad
ter zijde. In de wachtkamers ziet U de
•achtende mensen zitten. Zij verstoppen
zich achter hun kranten of staren voort
durend naar de vloer. En nieuw binnen
komenden worden met waakzame ogen
bespied. Er worden ook geen namen ge
noemd. Door de luidsprekers hoort men
code-namen, die alleen de dragens ervan
bekend zijn, omdat ze op het toelatings
bewijs, dat ze meekregen, staan. Zo
wordt b.v. geroepen: ,,A74, wilt U
kamer 13 gaan?"
Een rechter in nood
A 74 blijkt een volksrechter te zijn.
Zelfs is hij lid van de communistische
S.E.D. en hij heeft tot dusver aan aller
lei maatregelen meegedaan, doch nu
wordt het hem al te gortig. De officier
van Justitie én de partij eisen, dat hij
de bezitters van een klein bedrijf, op
grond van beschuldigingen van een con
trole-commissie tot langdurige tuchthuis
straffen zal veroordelen en bovendien
hun bezit want daar gaat het i
zal onteigenen. Iedereen in de stad,
de Volksrechter woont, weet evenwel,
dergelijke vordering
de hand is en de Volksrechter, die de bui
ziet hangen, komt bij de Vrije Juristen
raad. Zijn raadsman gaat nu uitvoe
rig met hem na, of er geen mogelijk
heden zijn, om, onder verwijzing naar de
wetgeving in de Sovjetzone en mogelijk
ook volgens onverdacht Russische
wegingen, de onschuldige beklaagde te
helpen, zonder dat de Volksrechter daar
door zelf gevaar loopt. Bij het geven van
dit advies heeft de beambte in dienst dèr
Vrije Juristen niet slechts de nieuwste
Sovjetrussische wetten ter beschikking,
maar ook de meest geheime aanwijzin
gen en protocollen uit de kabinetten
achter het IJzeren Gordijn staan de Vrije
Juristen ten dienste. Hun organisatie
heeft haar vertakkingen naimelijk tot in
de regeringsbureaux in Oost-Duitsland
toe
leven er onder heel wat gunstiger om
standigheden dan hij en zijn lotgenoten.
Zij hebben slaapzalen, waar wel is waar
wat te veel bedden staan, maar die bed
den zijn toch echte bedden, met matras
sen en dekens. Er kan goed gelucht wor
den en er is warmte. Er staat wat scha
mele bagage langs de wanden en onder
de bedden. De bewoners zijn er niet. Zij
verblijven óf in de eet-barakken óf in de
werkplaatsen.
De enkeling, die komt binnenlopen om
een stukje gereedschap te halen of een
vergeten sigaret, vertelt waarom hij hier
verblijft en waarom hij niet op zijn post
in het Oosten gebleven is. Het zijn alle
maal precies dezelfde verhalen. De angst
voor de vorming van een Oost-Duits
leger, waarin zij genoodzaakt zouden
worden tegen het Westen van het vader
land te vechten, deed hen besluiten gau-
weg te gaan, vóór hot te laat zou zijl
Ze waren voor het grootste deel gedwox
gen door omstandigheden, of kortweg
door ronselarij, velen ook uit vrije wil,
bij de Volkspolitie terecht gekomen. De
vrees voor nog erger had hen weggedre
ven. Of ze de hele waarheid vertellen?
De Westduitse politie weet van de mees
ten van hen, als zij zich tegenover hun
medeburgers misdragen hebben, toch al
genoeg. Do misdadige elementen gaan
direct naar de gevangenis. Daar zorgt de
commissie van onderzoek aan de Kuno
Fischer-straat, het ontvangstcentrum
van alle Duitse vluchtelingen uit het
Oosten wel voor. En vrees voor infil
tratie bestaat er niet. De echte kwaden
komen op andere manier. Daar
men wel overtuigd. Bovendien worden
deze vluchtelingen allemaal na
schillende punten van Wcst-Duitsland ge
zonden en dat zo spoedig mogelijk. Zij
komen daar ook onder toezicht te staan
en gelegenheid voor samenzwering
stel al dat zij die zochten zullen zij
er niet vinden. Althans niet als groep.
Het zijn stevige, sterke kerels, die
in hun burgerpak of trainingscostuum.
weer tamelijk „burgerlijk" uitzien. In de
eenvoudige jongen, daar achter zijn bord
soep in de eetzaal, speurt men helemaal
niet de „schneldige" Wachtmeistei
de Volkspolitie. Het is wel een goed ge
selecteerde groep. Het is een eetzaal vol
Jongemannen en er zijn er maa
drie, die een bril dragen.
En dit zijn de harde activisten, die in de nieuwe huizen mogen wonen. De mensen
ook, waarvoor duizenden uit Oost-Duitsland op de vlucht slaan. Volgers van het
communistische systeem door dik en dun. Mensen, die door het verrichten van
Uitzonderlijke prestaties tegen minimale bezoldigingen de lonen drukken en de
arbeidsproductiviteit opschroeven.
insen leiden. Maar daarvoor moesten
de stap over de zone-grens doen. Een
stap, die hen meteen verhinderde weer
terug te gaan. Neen, het is niet raad
zaam een foto van hen te nemen. De
achtergebleven familie zal het zonder
dat tóch al moeilijk genoeg hebben!
i de eerste maatregelen is,
geschikt te maken voor normale arbeid.
Er zijn een aantal oudere werkmeesters
het kamp, die hun
alle mogelijke vak
ken onderricht geven.
Aan handarbeiders
heeft men in het
Westen het meest be
hoefte. En dus wordt
groot aantaL van
deze jongens in die
richting opgeleid.
Meubelmakers. tim
merlieden en smeden
•orden het. Er ligt
buiten, op het oever
gedeelte dat ze strand
een ijzeren
boot. Die was gezon
ken gedurende de
oorlogshandelingen in
deze streek. Thans is
zij, behalve gelicht,
ook helemaal opge-
térieur voorzien. Dat
deden de Vopo's. Het
is een ontwortelde
jeugd, die men, via normale arbeid, weer
i het gewone leven wil brengen. Zij
•ordt zo snel mogelijk naar het Westen
overgebracht. Er zijn bij de kampleiding
vele vriendelijk gestelde brieven van
dankbaarheid van reeds geslaagden bin
nengekomen.
Zes weken duurt het verblijf in Ber
lijn op z'n minst. In die tijd moeten de
ex-rode politiemannen politiek en juri
disch gekeurd worden en dienen zij
de basis te leggen voor een
zekere vakbekwaamheid.
Als we terugrijden uit hun kamp pas
seren we verschillende troepen van men
sen, die naar de barakken op weg zijn.
Dat zijn familieleden van de gevluchten,
die nu, nadat zij zelf ook naar het Wes
ten kwamen, komen kijken, hoe de jon
gen, wiens vlucht in veel gevallen oor
zaak werd van hun eigen ballingschap,
het nu wel maakt. Een kamp als voor
de mannen is er ook voor vrouwelijke
gevluchte politiemensen. Maar de ver
blijven liggen vèr uiteen. „Anders", zo
zegt de kampbeheerder, „konden we er
n wel een „Entbindungsheim"
Ik ben spion
In de kamer naast die, waarin de volks
rechter z'n gedragslijn uitgestippeld
krijgt (want hij gaat weer terug
mag hopen, dat niemand hem gezien
heeft, anders ziet het er slecht voor hem
uit!) zit inmiddels een ander geval. Een
man uit een kleine stad in Saksen. Hij
Dit zijn de huizenblokken, die aan de
Stalin-allee in Berlijn (Oostelijke sec
tor) gebouwd worden v^or actieve com
munisten, Er i» één oofdingang, waarin
een op alles en allen toeziende huismees
ter zetelt. Voorts bevindt «.r zich één
radio-verbinding in het huis, één centrale
telefoon en één centrale brievenbus. Men
dus gecontroleerd, -
daar veilig voelt blijkt wel uit het feit,
r onder de bezoekers in dit huis
gezocht wordt naar een mogelijk
heid recht te doen, een groot aantal
echtgenoten van communistische func
tionarissen uit Oost-Duitsland komt.
Zélf komen, dat durven de ma
De keik verdacht
Tot de groep verdachten in de Oost-
me behoren ook: de kerk en de Joden.
Die kan men namelijk onder één noe-
brengen. omdat de onlangs betoon
de afkeer van het rode regiem tegen de
Joden, in gelijke mate de kerk treft.
Zij is niet gefundeerd in rassenverschil,
maar in het beyvustzijn, dat er ergens
in, voor de Staat ongrijpbare organen
als kerken en godsdienstige organisaties,
een gevaar voor de Staat schuilt
Het eerste symptoom van kerkvervol
ging bespeurde men een jaar geleden
ongeveer, toen in de Oostduitse Kul
tuurkamer. waarbij ook de kerken aan
gesloten behoren te zijn, willen zij als
legaal erkend worden, de eigenlijke
kerkelijke vertegenwoordiging w
vervangen door een staatsvertegenwc
diging. Datzelfde geschiedde overal
de landen achter 't IJzeren Gordijn. De
Joden en de kerken zagen hun belangen
toen niet langer behartigd door een
hunnen, doch door een vertegenw
diger van de Staat. Dat was het begin.
Toen volgden al die maatregelen, die
n daarna heeft kunnen waarn
die in het Westen zo'n onrust gewekt
hebben. Wij kennen dat nog zo goed uit
de bezettingsjaren. De Staat neemt geen
Wie nog contact heeft met niet-
controleerbare personen of instanties is
verdacht en wordt, omdat hy zich aan
de controle onttrekt, als een vijand van
Staat beschouwd. Bij de Joden en bij
de kerken zijn die wereldcontacten zeer
duidelijk.
De activisten
Er is eigenlijk maar één groep van
personen, die niet verdacht is, Dat zijn
zij, die zich volkomen voor het werk
van de Staat geven; de arbeiders, die
door veel „vrijwillige arbeid" op zich
nemen, de lonen drukken en de Staat
zo macht geven. Zij heten: de activisten.
In de Oost-sector van Berlijn staan
overal aanmaningen hèn te kiezen. Hun
loon is gróót. Zij mogen in de arbeiders-'
flc.ts op de Stalinallee wonen. Daar be
talen zij dan 85 Oost-mark per maand,
hebben het voorrecht van een „blok-
portier", die zij steeds op de hoogte
moetën stellen van hun in- en uitgaan,
die al hun bezoekers noteert, die de
post voor het blok verdeelt want alle
brieven komen in één centrale brieven
bus terecht en die bovendien de radio
bedient èn de telefoon. Zij wone
eigenlijk in een bewaarschool in het
groot....
Die „vrijheid" is het, die de dui
zenden ontvluchten, die week aar
week. Berlijn binnenkomen. Om de
portier, de eenheids-radio en de cen
trale brievenbus die veel mee:
dan materiële betekenis alleen heb
ben te ontlopen, laten zij alles en
alles in de steek.
Een nobele, geurige sigaret.
Bereid uit milde, rijpe Virginiatabakkcn
Een kwaliteitsproduct!
EEN KOSTELIJKE VIRGINIA SIGARET
le-ft
stap
In het vliegtuig, dat mij naar huis
brengt, reizen ze mee tot Hannover,
grootmoeder met haar kleinzoon;
jong echtpaar met een paar magere kin
deren, de textielfabrikant uit Dresden,
die alleen z'n hoed en z'n jas redde en
de jonge gevluchte Volkspolizist, die,
toegerust met nieuwe kennis, een ander
leven wil beginnen.
Eerst als de Britse Viking ove
landingsbaan van Hannover rolt, klaren
hun gezichten op. De spanning die het
over Oostduits gebied vliegen bracht,
geweken. Ze kijken elkaar aan, voor
uitstappen. „Eindelijk zijn we we
thuis", zegt de jonge vrouw tegen haar
En in die verzuchting ontlaadt zich
alle kommer over acht, tien weken ver
schrikking en ellende in doorgangskam-
en propvolle wachtlokalen in het
door mensen overstroomde Berlijn.
Vakopleiding
Er zijn i
Het is i
latuurlijk wel moeilijkheden.
hele toer deze levenslustige
i de lijn te houden. Ze hebben
doen. Er is veel te weinig
Jectuur. Spelletjes zijn er maar enkele
en de werkplaatsen bieden aan elke ge
vluchte ex-politieman, maar een enkel
uur per dag onderricht en arbeid. De vak
opleiding neemt uiteraard een grote plaats
In. Vraagt U het deze jongens maar stuk
voor stuk wat ze geleerd hebben. Ze
zullen U vertellen, dat het niet t
méér was, dan vechten, schieten
marcheren.
Ze werden geboren of waren klein,
toen de oorlog begon. In een wereld v
angst en geweld groeiden zij op. Toen
goéd en wel school konden gaan, kv,
men bommen en overwinnaars, die scho-
De pooit dei hoop
vertelt de ambtenaar, die hem te woord
staat, on-omwonden, dat hij een spion
de Oostduitse volkspolitie is. Dit is
zijn geschiedenis. Hij is een werkman,
die om zijn kundiglheid zeer gewaar
deerd werd en hij Is een tegenstander
het communistische regiem. Boven
dien staat hij reeds onder verdenking,
omdat hij elke Zondag naar de kerk gaat.
Des Vrijdags had hij, met vrienden, een
kaartavondje in een logement in de stad.
Er kwamen daar alléén gelijkgezinden,
Er werden daar volstrekt geen
zweringen op touw gezet, maar er
duchtig afgegeven op het regiem
misstanden, die het in het leVen riep.
het onlangs gebeurd, dat
onbekend burger bij hem was gekomen,
die hem al zijn ar.tl-communistische
uitingen, gedaan in de kring van vrien
den, voorgelezen had. De bedreiging
werd er bijgevoegd, dat het
Hij zou gearresteerd worden, tot een
langdurige gevangenschap worden
oordeeld en zijn gezin nooit weer
Daar zou men wel voor zorgen.
Nadat de vreemdeling zo de oordeels-
aankondiging volbracht had.
plotseling vriendelijk geworden
gezegd, dat alles vergeven en vergeten
zou zijn, als de beschuldigde
nauwkeurig aan de politie doorgaf, alles
wat hij wist en hoorde van zijn beken
den en vrienden.
Dikke zweetdroppels parelen op het
hoofd van de man als hij dit alles, van
tijd tot tijd schichtig omkijkend, alsof hij
zich bedreigd voelt, verteld heeft. Men
heeft echter ook voor hem instructies
klaar en daarmee uitgerust vertrekt hy
weer Maar het is uit met hem, als be
kend wordt, dat hij bij de Vrije Juristen
geweest is Dat weet hij zelf heel goed.
Bn als hij hen of hun bezoekers zou ver
uit zijn.
Postzegehubiiek
(C. J. PEELEN)
Elke medaille heeft haar keerzijde.
Wij zien de Koreaanse oorlog anders
dan de Chinezen, en we staan anders
tegenover Cecil Rhodes dan Engeland.
Zo licht bijten we ons vast in de een
maal gevormde eigen beschouwing, zon
der open te staan voor de opvattingen
anderen.
i nu is het Juist het mooie van de
postzegels, die ons. of we willen of niet.
telkens opnieuw confronteren met de
zienswijze van „de ander", dat ze onze
blik verbreden cn ons bewaren voor een
zijdigheid en verstarring.
We kunnen dat door een tweetal nieu-
e series, één van Rood China en één
an Zuid-Rhodesia, deze week wel heel
duidelijk demonstreren.
Zoals de nummering al aangeeft, draait
het dus deze keer om de nrs 18. ter
wijl de tussenstrook van 912 als een
fleurige lardering dienst doet, om U
mede van de laatste nieuwtjes op de
hoogte te houden.
China herdacht het feit. dat het twee
jaar geleden officieel partij koos voor
de Noord-Koreanen en aan die zijde be
gon de strijd mee te voeren, tegen de
Verenigde Naties. De serie draagt dan
ook de jaartallen 19501952. Doordat de
meeste Overzee-postzegels via Amerika
geïmporteerd worden, en dit land alle
verkeer met Rood China boycot, was het
uiterst moeilijk deze serie met veel ver
traging eerst nu door te krijgen.
Op afb. 1 wordt de vreugde in beeld
gebracht, waarmee de Noord-Koreanen
hun bondgenoten begroetten. Handen
worden gedrukt, er wordt omhelsd, er
is vreugde over de broederhulp tegen de
„Amerikaanse aggressie".
En ze staan hun mannetje, zegt afb. 2,
Sneller dan het geluid
de
Wat is de Hawker Hunter,
nieuwe Ned. aanwinst?
In Engeland weid er een snelheid van meer dan
1075 km per uur mee behaald
DE HAWKER HUNTER-STRAALJAGER, die nu ook di
en België geproduceerd zal worden, zoals men elders in dit blad kan
lezen, is op het ogenblik in Engeland met grote voorrang in aanbouw voor
de R.A.F., de Koninklijke Engelse Luchtmacht. Er bestaan twee typen van,
nl. de Hunter F 2 met een Rolls Royce Avonstraalmotor en de Hunter
F 2, die met de sterkere Armstrong Siddeley Sapphire straalmotor is uit
gerust.
waarop we de Chinezen onversaagd zien
oprukken, ondanks hét hevig artillerie
vuur der „Amerikanen". Zo'n moed
gevechtskracht moest beloond worden.
Zegevierend werd dan óok Seoel geno-
men (afb. 3). We kennen deze propagan
da. uit de dagen van 19401945! De uit
gemergelde bevolking van Zuid-Korea,
van alle proviand beroofd door de plun
derende en brandschattende benden der
Ver. Naties, ontvangen stormachtig
enthousiast de Chinese bevrijders, met
spandoeken en hoerageroep. Deze groot
moedige bevrijders komen trouwens niet
met lege handen, maar met wagens vol
geladen met levensmiddelen, die ze met
kwistige hand verdelen!!!
Op afb. 4 trekken ze zegevierend ver
der. dankbaar begroet door de landsbe-
Zo gaat het ook met de Zuid-Rhodesia
erie, ter ere van Cecil Rhodes, naar wie
het land genoemd is, en die 100 jaar ge
leden geboren werd.
Voor ons. Nederlanders, ten nauwste
erwant met de Boeren, en voldoende op
de hoogte van de sluwe streken der En
gelsen. bij het verwerven van koloniën,
deze Rhodes maar èen „baje vies
ventje". Maar door de Engelsen wordt
hij geëerd als een der grootste steun
pilaren en bouwers van het Britse Im
perium. Op afb. 5 zien we in medaillon
het portret van deze Cecil Rhodes, dia
mant magnaat (Kimberley!), Min.-pre-
sident der Kaapkolonie, en met zijn
vriend Jameson, medeplichtig
verraderlijke „Jameson-raid". de lafhar-
val op de Transvaalse republiek
in 1895.
eroverde in 1899 voor Engeland
Matabelen- en Masjonaland. dat late:
hem Rhodesia genoamd werd. Di
rijke gebied (landbouw, veeteelt, cultu-
delfstoffen (goud!) wordt door de
rivier de Zambesi in Noord- en Zuid-
Rhodesia verdeeld. De herdenkingsserie
van Rhodes geeft vooral een beeld
t daar in die 100 jaar tot stand
gebracht werd: afb. 5 de kraalhutten der
kaffers in 1890, en het silhouet
hoofdstad Salisbury van nu, met zyn
70.000 inwoners; primitieve medische
toestanden toen afb. 6. eeil inlandse
medicijnman, die in de open lucht voor
de kraal een doodzieke inlander cureert
moderne hospitalen nu.
Toén de ossewa. afb. 7, nü train en
vliegtuig! Afb. 8. ook deel uitmakend van
dezt serie, is speciaal gewijd aan het
diamanten-jubileum van Matabeleland
Sneek kiest een zeil-
koningin
Sneek heeft een nieuwe „Koningin*
toegevoegd aan de reeks bloemen-, drui-
kersen-, kaas- en katoenkoningin
nen, namelijk een zeilkoningin. Bij de
opening van het nieuwe zeilseizoen, op
Zaterdag voor Hemelvaartsdag, zal zij
haar intocht doen In Sneek met een
stoet van praalwagens.
s de bedoeling, dat voortaan ieder
jaar, waarschijnlijk op de eerste Zater
dag in Augustus, een zeilwedstrijd voor
dames wordt uitgeschreven, in verschil
lende klassen. Uit de winnaressen zal de
zeilkoningin voor het volgende jaar
worden gekozen. Voor dit jaar zullen,
omdat hiervoor nog geen wedstrijd is
gehouden, dames uit de kringen der wa
tersport worden aangezocht als zeil
koningin en hofdames. De intocht is op
9 Mei a.s. Op die dag komt ook een groep
,n 120 Zuid-Afrikaners naar Sneek, die
ontvangst op het stadhuis en een
boottocht over het Sneekermeer. des mid
dags een uitvoering van volksdansen zal
geven.
Vijl en twintig jaar Doops
gezinde Jongerenbond
De Doopsgezinde Jongerenbond viert
met Pinksteren zijn 25-jarig bestaan in
Amsterdam. De jubileumviering wordt
Zaterdag voor Pinksteren geopend in de
Singelkerk, met een rede van de voor
zitter. De volgende 'ochtend is er een spe
ciale kerkdienst in dezelfde kerk met als
voorganger ds Joh. W. Hilverda (des
avonds te beluisteren via de VPRO). In
Aalsmeer wordt die dag een lekespel en
opgevoerd. Maandag wordt de
grote jubileum-samenkomst gehouden.
Nieuws in een
notedop
Wegens een serie inbraken en diefstal-
n, waarbij voor f 19.000 schade werd
aangericht, is de 53-jarige los-werkman
A. de M. uit Rotterdam gisteren dcor
de Rotterdamse rechtbank veroordeeld
tot 4 jaar gevangenisstraf. Er was 6 jaar
De 44-j. vertegenwoordiger J. M.
K., die op de uitkijk zou hebben gestaan,
kreeg 3 jaar. (Eis: 4 jaar). -V Vier per
soneelsleden van een grossiersfirma in
huishoudelijke artikelen zyn door de
Rotterdamse rechtbank wegens diefstal
goederen ter waarde van f 5.000 ver
oordeeld tot gevangenisstraffen ven 3
maanden voorwaardelijk tot 5 onvoor
waardelijk. Op 1 Juni zal een inter
nationaal verdrag in werking treden,
waardoor 45.000 Rijnschippers uit Neder
land, België, Frankrijk, West-Duitsland
en Zwitserland en hun gezinnen in alle
Riinoeverstaten dezelfde sociale rechten
zullen genieten. -£■ In Valkenburg (L.)
worden op 29 en 30 April de folkloris
tische Meifeesten gehouden, waarbij de
Mei-den wordt geplant en de Meikonin
gin en Meikoning worden aangewezen.
De jaarlijkse volkszangtoogdag wordt
dit jaar op 11 Juni gehouden in Assen,
waar de plaatselijke afdeling van de Ned.
Ver. voor de Volkszang haar 25-jarig
bestaan viert. -&• Wegens knoeierijen met
spaarbankboekjes, waardoor hij zich met
Er is nóg een huis, dat we
verftocht door het overvolle Berlijn
niet overgeslagen hebben. Dat is de villa
in Zehlendorff, waar de Vrije Duitse Ju
risten kantoor houden. Men weet. dat
deze organisatie, die als het v
geweten van Oost-Duitsland is. enige tijd
geleden door de Russen als een „spion-
nage-centrum" tegen de Sovjet-Unie
werd bestempeld. In werkelijkheid waakt
de organisatie er voor. dat de rechts
normen. zoals ze in Duitsland gelden, I
niet helemaal door de beheerders der Rechteloosheid heerst er in Oost-
Oost-zone vertrapt worden. Duitsland. En hoe weinig ledereen zich
Naar wij menen te weten, zullen voor
bouw in Nederland in aanmerking ko
men de Hunter F1 Jachtvliegtuigen.
De Hunter F1 heeft het meest van
zich doén spreken op de luchtvaartten
toonstelling van de Engelse vliegtuig
bouwers in September 1951. Ieder die het
toestel toen op circa twintig meter
hoogte boven de landingsbaan van het
vliegveld Farnborough heef zien voorbij
schieten (en dat waren er niet zoveel,
want het toestel is razend snel), zal dat
feit niet vergeten. In de Engelse vak-
blader. werd later vermeld, dat de Hun-
ter F1 bij die gelegenheid snelheden van
meer dan 1075 km per uur heeft gehaald.
Op de Engelse luchtvaarttentoonstel
ling van 1952 heeft de invlieger van de
Hawker-vliegtuigenfabriek, Neville Duke,
enige keren met de Hunter F1 in duik
vlucht de geluidsbarrière doorbroken.
Dat geschiedde o.a. een half uur nadat
het ongeluk met de De Havilland DH 110
was gebeurd.
De Hunter F1 is ontwikkeld
P 1040, de Sea Hawk E P 1052
P 1081 straaljagers van Hawker. Het
toestel heeft terugwijkende vleugels
staartvlakken. Het is zéér slank en sier
lijk om te zien, de luchtinlaten
motor, die in het rompgedeelte a
vleugel is aangebracht, bevinden zich
aan de voorrand van de vleugel ter
weerszijden van de romp.
De eerste Hunter F1 onderging op 20
Juli 1951 de luchtdoop, de eerste Hunter
F 2 op 30 N.ovember J.l.
Beide typen hebben een spanwijdte van
P.T.T.-ambtenaar H. M. door de
lenige rechtbank veroordeeld tot 12
maanden gevangenisstraf, waarvan 4
•oorwaardelyk.
Het Christendom in het
Nabije Oosten
Blijkéns een recente publicatie zijn 11
procent van de 1.631.000 inwoners van de
staat Israël niet-Joden. Daarvan zijn
40.000 personen of 2Vi procent Christenen
procent Moslems.
Turkije telt thans bijna 21 millioen
inwoners, van wie 202.000 Christenen
15000 Protestanten, 22.000 R.K., 104.000
Orthodoxen, 60.000 Gregorianen en 11.000
andere Christenen). In 1929 waren er nog
258.000 Christenen, in 1935 226.000. thans
202.000 het Christendom in Turkije is
dus sterk in verval.
onder Engels bestuur. We krijgen een
beeld van de machtige Vlctoria-water-
•allen; aan de voet zich wassende inlan
ders. terwijl een bereden politieman zijn
paard drenkt!
De (middenstrook)nieuwtjes geven al
lereerst van Oost-Duitsland te zien een
zegel ter ere van de Russische schrijver
Maxim Gorki (afb. 9). ook bij ons be
kend. door zijn sterke roman „Moeder".
West-Duitsland, op afb. 10. wijst nog
eens nadrukkelijk op het gevaar op de
weg, als men de verkeersregels niet tn
acht neemt! Een zeer suggestief zegel,
een schreiende moeder, met haar over
reden kind op haar schoot, naast het
waarschuwende verkeersbord.
Canada gaf een drietal frisse zegeltje*
uit. met als motieven .jachtwild". Een
tweetal reproduceren we voor U. Afb. II
de ysbeer uit het hoge noorden, en afb.
12: de mouflon. het wilde bergschaap,
met zijn prachtig-gehoornde kop.
Een aanwinst voor de dierenverzame-
1020 meter en een lengte van 13.90
r. Alle andere gegevens zoals die
gewichten, snelheden, stijgsnelheid.
bereikbare hoogte en bewapening, zijn
nog niet bekendgemaakt.
Veel Amerikaanse toeristen
naar ons land
Nederland kan dit jaar een grote
stroom Amerikaanse toeristen venvach
ten. speciaal uit New York en omgeving.
Jhr W. A. Calkoen, directeur Buitenland
van de A.N.V.V., constateerde tijdens
een bezoek aan New York, dat de boe
kingen voor trips door Europa en spe
ciaal ook voor Nederland zeer aanzienlijk
zijn.
In 1947 bezochten 12000 Amerikanen
ons land. in 1951 47.000 en verleden jaar
66.000. Het ligt in de lijn der verwach
tingen, dat dit bezoek in het komende
seizoen nog groter zal ziln. Buitendien
kwamen in 1951 25000 Amerikaanse mi
litairen uit Duitsland op bezoek en in
1952 reeds 40.000. Ook dit aantal zal nu
waarschijnlijk groter zijn.
Kistdam langs Voornse kanaal
wordt afgebroken
De na de ramp met spoed gemaakte
10 km lange kistdam langs de Westelijke
zijde van het Kanaal door Voorne wordt
afgebroken. Deze dam werd. zo men
weet, aangebracht me-t bet oog op de
beveiliging van het eiland Wet materiaal
wordt naar Schouwen en Du'veland ver
voerd, bij de bestrijding van het water.
