Sabre-Straaljagers ook
boven West-Duitsland
migranten - Dominee moet
verven, spitten en timmeren
f
f
n
n
)ndanks moeilijkheden ziet ds Pellicaan
zijn gemeente groeien
Herstelbank bevreesd voor
werkgelegenheid
f
're
f
8
8
In Zuid-Afrika woedt felle
verkiezingsstrijd
De ontwikkeling in
Sow jet-Rusland
DONDERDAG 2 APRIL 19SS
Onkruid wieden bij nonnenklooster
(Van onze correspondent in AustraliëLeo t Hart)
DOMINEE PELLICAAN is een rare dominee. Hij zal het me moeten
vergeven dat ik het zo zeg, maar ik meen het. En misschien zullen er
ominees zijn, die hem eigenlijk een beetje een schande vinden voor de
,idominees stand" wanneer zij kennis hebben genomen van hetgeen ik
iver deze dominee heb te vertellen. „Misschien.Want, misschien zul-
en zij zeggen, dat bij het aannemen van een dergelijk beroep, de mense-
\jke voorkeur bij een dominee geheel moet weg vallen. Het beroep, uitge
dacht op een „emigranten-dominee"....
Nu moet ik eerst vertellen om welke „Zó bouwen^ we een gemeente", zegt
>den ik ds Pellicaan zo'n rare dominee
Ind.
Dat is heus niet, omdat hij als predi-
ant aan boord van de Sibajak een paar
viar geleden, in een kort broekje zo „ge
hoon" onder de passagiers was. Er zijn
^lukkig méér sportieve dominees: kijk
3aar eens in onze jeugdkampen!
Maar ik vond het toen wel een beetje
^ar, wat dominee Pellicaan me vertelde
Ver een jongeman, die niets van de kerk
loest hebben, omdat hij daarin mensen
aangetroffen, die bepaalde lelijke
ingen hadden gedaan. Toen maakte ds
•^llicaan het nog erger, hij vertelde over
schandelijker daden, die hij bij
kerkse mensen" had ontdekt
De betrokken jongeman moet beslist
E Pellicaan óók een rare dominee heb-
en gevonden. Maar dat is overgegaan,
>en de predikant hem leerde af te zien
an de mensen en wees op zijn eigen
puding ten aanzien van de dienst van
rod.
Aan boord van de Sibajak hebben we
leer rare dingen gezien van ds Pelli-
aan; hij deed mee aan allerlei spel-
3jtjes. aan blindeman, nalopertje en
jaaraan men zich aan boord van een
migrantenschip nog meer te buiten gaat.
Als ik me goed herinner was hij zelfs
de eersten die door Neptunus
iderhanden werd genomen, iets waar-
vele opvarenden zich geneerden.
,Dat zou een goeie emigranten-domi-
zijn", zeiden we toen aan boord van
Sibajak. Ons inzicht bleek prima,
it ds Pellicaan wérd een emigranten-
Bij de Reformed Church in
risbane.
Zes pond per week
Ter inofrmatie diene, dat dominee
Pellicaan op 9 Februari 1915 in
iastricht geboren werd. Hij verhuisde
1922 naar Amsterdam.
Het was begin 1942, dat hij benoemd
'erd tot hulpprediker bij de Geref.
erk van Nijkerk. Daar werd hij 2Vi
laand later door de Gestapo gearres-
>erd. Hij ontsnapte reeds na tien minu-
i en was sindsdien dolende. Hij werd
van de K.P., had een actief aandeel
de spoorwegsabotage en in het ver
ergen van geallieerde vliegers, waar
oor hem door de Franse regering later
en onderscheiding werd uitgereikt.
Inmiddels had Nijkerk ds Pellicaan be
oepen. In 1946 verwisselde hij deze
laats voor Barendrecht en in 1951
iende hij gedurende negen maanden de
-eref. kerk van Maassluis. In die tijd
irerd door Brisbane het beroep uitge-
iracht. Het tractement bedroeg: zes pond
jlm. f 50.per week. Een ongeschool-
2 arbeider verdient hier bijna het dub-
ele van dat bedrag.
Maar ja, ds Pellicaan zou dan ook
laar een halve week behoeven te wer
en. Voor drie (of vier?) dagen per
veek mocht hij een ander baantje
In bleekwater en zeep...
En dan wéér zoiets raars van ds Pel-
icaan; hij handelt in bleekwater en
eep. Ik zal u nog méér vertellen. Hij
naakt trapleertji; van zijn bagage-kisten
oopt die trapjes. Bij het
liet hij zich inschrijven
ir los werk" en kreeg als baan
let wieden van onkruid in de tuin van
en nonnenklooster.
Het gaat niet slecht in de „losse
rbeid", want iedere week kan ds Pelli-
lan een halve dag de tuin van een
ibrikant komc.. wieden.
Naar Australische trant was er onder
et huis van de dominee een grote open
uimte. Hij heeft er zelf een studeer-
emer van gemetseld.
Hebt u in Nederland ooit zoiets ge
oord van een dominee? „Zo redden we
iet best, het gaat fijn", zegt de dominee
«en mij.
Zo bouwen we een gemeente
Nu moet u eigenlijk al dat voorgaande
ergeten. Want, weet u, een emigranten
kan geen „gewone dominee"
ijn. Hij moet kunnen verven en behan-
kunnen spitten en zaaien, kunnen
mmeren en metselen, de motor van een
uto uit elkaar hale> en ook weer in
lkaar zetten.
In zeilschip van Nederland
naar Curasao
Te Willemstad is het zeilscheepje
Beatrix aangekomen, dat in Augustus jl.
U:t Amsterdam vertrok met de gezinnen
Leyen en Keetman aan boord. Beatrix
Keetman is de peettante van het schip,
dat door de heer Haalmeyer is ontwor
pen en bij de gebroeders Kok in Umul-
den is gebouwd. De reis ging via Enge
land, Madeira en Barbados. Aan de wind
haalde het schip snelheden van 1!
«neer mijlen. Men kreeg bijna geen water
binnen en had weinig tegenslag. Alleen
piheurde het grootzeil in het zioht van
de Nederlandse Antillen. Door het
Panamakanaal en langs Nieuw-Zeeland
in Australië wil men naar Nederland
terugvaren.
Is Pellicaan. Hoe dat gaat? Niet
voudig, over een oppervlakte v
honderden vierkante mijlen.
De gemeenten van Nijkerk. Baren
drecht en Maassluis schonken hun oud
predikant een Austin. Maar een auto
heeft benzine nodig om te kunnen rijden
en ge moet de Australische „wegen"
kennen, om te beseffen hetgeen van een
motor wordt gevergd. Tweemaal is ds
Pellicaan met z'n Austin in een rivier
blijven steken, omdat water en benzine
elkaar nu eenmaal niet verdragen. Hij
komt in late avonden van de hoge ber-
naar beneden of heeft er tegenop te
Een baantje voor me?
„Ziet u, telkens krijg ik brieven uit
Nederland of soms uit een hoek van
Australië en men vraagt mij: „Als u
werk voor me hebt, dan kom ik
u toe. En als u soms een huis
hebt...." Dan ga ik er maar weer opuit
ï'n autootje en worulerlijk, ik heb
mooie successen gehad", zegt ds
Pellicaan, doch meestal is het vruchte
loos.
Dat het moeilijk werk is, kan alleen
:n emigrant hier beoordelen. „Er komen
„j een 150 mensen in iedere kerkdienst;
het zijn Hervormden, Gereformeerden,
Chr. Gereformeerden en Geref. Art. 31.
allen begeren hier een kerkelijk
leven, zich richtend naar Gods Woord en
overeenstemming met de Doopbelofte.
Et .maal per maand is er na de dienst
gezellige bijeenkomst. Dan wordt er
thee geschonken, we zingen gezamenlijk
r is een koortje onder m^n leiding.
Door dat alles versterken we de onder
linge band, want je hebt hier elkaar heel
hard nodig", zo vertelt me ds Pellicaan.
Sommige gezinnen zijn meer dan een
pond (bijna f 10.per keer aan reis
geld kwijt; en dan nog de collecte en het
kerkblaadje. Voor de aankoop van de
pastorie droeg iedereen wat bij en ook
de Nederlandse kerken hielpen.
De St Nicolaasavond die we organi
seerden, was een tegenhanger voor het
Kerstmannetje, dat zo populair is in
Australië.
Vaak een voorbeeld
Wanneer ik dan met ds Pellicaan praat
yer het geestelijk leven onder de
Australiërs, geeft hij als zijn mening:
„Van dogmatiek weten ze niks, men is
erg oppervlakkig, maar in de levensprac-
tijk kunnen we vaak een voorbeeld aan
Zoals ik reeds vaker opmerkte, con
stateerde ook ds Pellicaan: „Zo op het
eerste gezicht lijkt Australië erg heidens,
maar het is dat zeer zeker niet, al is het
bestaan van een eigen kerk onontkoom
baar, als gevolg van de gevaren die be
dreigen vanwege de Vrijmetselarij en de
Vrijzinnigheid".
Sinds enige maanden is er een Zon
dagsschool, die behoorlijk floreert. Er is
hier volop werk voor een dominee, maar
men hoopt vurig dat het straks mogelijk
zal zijn eigen Christelijke scholen te
stichten met Engels als voertaal. Want
vooral voorkinderen dreigen in 'n nieuw
land gevaren.
Kerkelijk leven groeit
„Er waren dertig lidmaten, toen ik in
December 1951 hier arriveerde. Binnen
jaar is dit aantal tot 150 gestegen",
zegt ds Pellicaan met dankbaarheid. „Je
ziet hét groeien. Er gaat hier vandaan
practisch niemand meer naar Nederland
terug. Het is een goed land. Het klimaat
kostelijk, het landschap mooi en de
bevolking goedaardig en vriendelijk", zo
prijst ds Pellicaan zijn Queensland.
Maar vóór ik vertrek fluistert hij ach
ter de palm van zijn hand „het leeuwen
deel van de zorgen komt toch op
moeder de vrouw neer. Ze had in Ne
derland een hulp, maar hier niet. Van
des morgens zes uur is ze in touw; er is
veel aanloopen dan het weinige
huishoudgeld. Zij brengt voor de Kerk
het grootste offer van ons allemaal".
Een gezin van vier kinderen zes
weken na aankomst in dit land werd de
echte Australische dochter geboren
vraagt reeds heel wat werk van een
En dan nog te wonen in een pas
torie, die gewoonlijk een toevluchtsoord
„daklozen"; een man die „behalve,
dominee óók nog timmert, bleekwater-
fabrikant en tuinman is. Ik denk niet
dat veel predikantsvrouwen in Neder
land mevrouw Pellicaan zullen benijden.
De evenknie van de Russische Mig 15
Piloot in klimaat-drukcabine
met radarscherm
(Van een onzer redacteuren)
"V/TET DONDERENDE MOTOREN, en glinsterend in de zon, schoot op 15
•t'-l- December 1950 de eerste formatie Sabre-straaljagers door het Noord-
Koreaanse luchtruim. Schijnbaar ongewapend waren deze prachtige, ver
bluffend snelle machines: men zag geen kanonnen, noch machinegeweren.
Maar de piloten van deze F-86-straaljagers wisten zich goed gewapend:
achter de gleuven aan weerszijden van de romp bevonden zich de lange
lopen van zes 12.7 mm. mitrailleurs, wapens met een enorme vuurkracht.
Nooit vlogen snellere, beter bewapende straaljagers der Verbondenen
boven Korea
nu. April 1953, nog geen drie jaar
later, vliegen er weer Sabre's boven
Korea en West-Duitsland. Aan het ene
front actief en aan het andere nog passief.
Veel is er veranderd. Wie herinnert zich
nog de beroemde Amerikaanse majoor,
vlieger James Jabara, de koene piloot,
die op één dag twee MIGs neerschoot?
Die tijd is alweer voorbij. Het is vandaag
geen zeldzaamheid meer, als een vlieger
Spreiding en combinatie van export
benevens een mildere fiscus
naai Herstel N.V. over 1952 acht het jaar in zijn geheel gunstig voor
de Nederlandse volkshuishouding, doch de verwachtingen betreffende de
toeneming der werkgelegenheid voor de groeiende beroepsbevolking zijn
teleurgesteld. De industriële voortbrenging bleef na een daling op het peil
van 1951.
verwachtingen ten aanzien van investe
ringen.
Wat onze valutapositie betreft, ver
wacht men niet, dat de nood nog eens
zo hoog zal stijgen als anderhalf jaar
geleden. Het toekomstig verloop der Ne
derlandse conjunctuur is in hoge mate
afhankelijk van de internationale, in het
bijzonder Noordamerikaanse. conjunctu
rele ontwikkeling. Deze wordt sterk be
paald door politieke factoren. Een enigs
zins verantwoorde voorspelling dienaan
gaande is uiterst moeilijk te geven.
Het verslag dringt aan op spreiding
van onze uitvoer om de onzekerheid met
betrekking tot de gehele afzet te vermin
deren. Tevens spoort het aan exportcom
binaties te vormen. Vergeleken met het
4de kwartaal van 1951 vertoont de om
zet der industriële productie naar het
buitenland enige neiging tot dalen. De
betekenis der defensie-opdrachten voor
de Nederlandse industrie wordt volgens
het verslag sterk overschat. Zij komt neer
op luttele procenten van de capaciteit
der nijverheid. In verband met het feit,
dat de investeringen niet gelijke tred
houden met de groei der beroepsbevol
king, noemt het verslag als desiderata
op: de rente van het eigen vermogen als
kostenfactor te beschouwen, de fiscaal
toelaatbare afschrijving te verruimen en
de progressie in de inkomstenbelasting te
verlagen. De liquiditeit der ondernemin
gen is in verband met belastingverplich
tingen veelal een schijnliquiditeit. Zij
levert niet voldoende grond op voor grote
Wat het eigen bedrijf betreft, leidde de
vermindering van credietaanvragen tot
verzachting van de straffe credietpolitiek.
Het verslag dringt aan op voorrang van
fiduciair eigendom boven fiscale voor
rechten.
Aan de Exportfinanciering-mU Is voor
79 millioen aan contracten en toezeg
gingen en 63.7 min aan aanvragen
overgedragen.
In Suriname werden 6 credieten afge
sloten, totaal 260.000 (Ned. crt).
Van de lening der Internationale Her
stelbank werd 625.000 dollar 2,3 min)
afgelost. Eind 1952 waren 12 van de met
de lening beoogde projecten uitgevoerd.
De rest komt in het eerste halfjaar van
1953 gereed.
Het batig exploitatiesaldo was ƒ12,3
min. De reserve tegenover deelnemingen
(ƒ29 min) en debiteuren (ƒ278 min)
wordt met 5,8 min tot 23,8 min ver
sterkt. Van de nettowinst ad ƒ6,5 min
wordt 1,3 min toegevoegd aan de sta
tutaire reserve, welke tot 8.7 min stijgt.
Tegenover de risico's staan dus tezamen
32,5 min, terwijl 9 min voldoende zou
zijn. Van credieten en deelnemingen is
ƒ92,3 min door staatsgarantie gedekt
Voorgesteld wordt aan houders van pre
ferente aande'len B3'é pet dividend uit
te keren.
op één dag verschillende Rode jagers
neerhaalt.
In December 1950 was het de Sabre
■86-A die boven Korea vloog en vocht.
Nu hebben wij al de F-86-F, een verschil
slechts vijf lettertjes, doch tevens eer
verschil van technische ontwikkeling, dal
men drie jaar geleden nauwelijks durfde
dromen F-86. ofwel „Fighter" (jager)
dat is de aanduiding voor de Sabre. Had
den de Ver. Naties deze „Fighter" niet
weten te construeren, dan zou de MIG-15
van de communisten het Koreaanse lucht
ruim thans hebben beheerst.
De Sabre was de eerste jager, die met
terugwijkende vleugels werd gebouwd,
teneinde de snelheid zo hoog mogelijk te
kunnen opvoeren. Steeds kwamen ei
nieuwe snufjes bij en thans is men zc
ver. dat de Sabre-piloot in een klimaat,
druk cabine zit. gehuld in een zwaarte,
kracht-pak, het oog gericht op zijn radar-
scherm, waarop iedere tegenstander als
een lichtende plek wordt gesignaleerd.
In de neus van de nieuwste Sabre bevindt
zich een radar-vizier, dat de kanonnen
automatisch op de tegenstander richt. Het
enige wat de piloot heeft te doen is
lichtende puntje op zijn radarscherm in
het midden te houden. De machinegewe
ren doen de rest
Van alle in productie zijnde straaljagers
is de Sabre de beste. Het toestel is uit
gerust met de General Electric J-47
straalmotor. Ook in Canada en Australië
wordt dit toestel in licentie gebouwd.
Alleen de Australische Sabre is uitgerust
met 30 mm kanonnen, waarvan de pro
jectielen een z.g. „benaderingsbuis" be
zitten. Dit betekent dat ze. ook indien het
vijandelijke doel niet wordt getroffen,
toch ontploffen en dan een gevaarlijke
scherfspreiding hebben.
Kanonnen of machinegeweren? Dit is
altijd de grote strijdvraag geweest in
luchtvaartkringen. Het is waar. de machi.
negeweren heben grotere vuursnqlheid.
Het kanon vuurt langzamer. Maar daar
tegenover staat, dat het projectiel
een kanon een veel fataler uitwerking
heeft. De Russische vliegtuigtechnici heb
ben aan het kanon de voorkeur gegeven.
De MIG-15. die zich boven Korea als een
respectabele tegenstander van de Sabre
deed kennen, is uitgerust met kanonnen.
Een straaljager-deskundige van
Luchtmachtvoorlichtingsdienst. schreef
aan het eind van 't vorig jaar: „Een
dern luchtgevecht strekt zich vaak uit
over een gebied van ca 50 km en kan zich
afspelen op iedere hoogte, d.w.z. vlak
boven de grond, maar ook op een hoogte
van 10.000 meter, of nog hoger. (De Sabre
kan zonder bezwaar tot 16.000 meter stij.
gen) Formaties vliegen dwars door elkaar
heen, zonder elkaar te herkennen als
vriend of vijand
Er moest daarom een andere tactiek ge
vonden worden. Het is nu al zo. dat de
piloot bij de enorme snelheden niets i
kan doen, en ook niets meer behoeft te
doen. Alles gaat automatisch. En van dit
stadium is het maar een kleine stap naar
het geleide projectiel, waaraan in de Ver.
Staten koortsachtig wordt gewerkt...
In drie jaar tijds is de moderne oor
logsvlieger tot een complete automaat ge*
worden. Hij hoeft nog slechts het oog te
houden op zijn meters. In welk 6tadium
zal de techniek de jachtvliegerij over nóg
drie jaar hebben gebracht...?
Jeugdlegerdagen geen
geldverspilling
Nodig voor propaganda, zegt
minister Staf
Minister Staf acht de kosten van de
zgn. jeugdlegerdagen volkomen verant
woord. Dit blijkt uit het antwoord
de minister op vragen van
Dit is de eerste foto van de
nieuwe, geheime afvuur-instal-
latie voor raketten, welke hier
is aangebracht bij een Sabre
F-86-D straaljager. Nadat de
gevaarlijke lading is afgescho
ten, wordt de gehele installatie
automatisch in de buik van het
toestel opgetrokken, waardoor
de Sabre zijn gestroomlijnde
oppervlakte behoudt.
Eerste-Kamerlid Ruys de Beerenbrouck
(K.V.P.).
De jeugddagen zijn ingesteld om
betering te brengen in het onvoldoende
aanbod van gegadigden voor de opleidin
gen tot beroepsofficier en beroepsonder
officier. Voor de deelneming aan eer
jeugddag komen in aanmerking de leer
lingen van de examenklassen
H_B.S.-en, Gymnasia, M.T.S.-en, radio,
instituten. Ulo- en Ambachtsscholen. Er
wordt echter alleen deelgenomen, als het
schoolhoofd daarop prijsstelt en de
schoolbesturen en ouders toestemming
geven.
Vanzelfsprekend streeft men er
de leerlingen een legeronderdeel te laten
bèzoeken in de nabijheid van de plaats
waar de school gevestigd is. Aangezien
echter de schoolhoofden i.v.m. de les
programma's het tijdstip bepalen en niet
alle onderdelen van leger en luchtmacht
steeds voor een jeugddag beschikbaar
zijn, kan het voorkomen, dat noodge
dwongen een verder gelegen onderdeel
wordt bezocht, aldus de minister.
llNKOME
N VANi
2500-
12
V
2750-
OtV.Hi
3000-
3500
'0.8
SN0ARB
4000
9,4
EIOCRS
4000
'6,8
iNVGE.
3500-
.,::o
ZINNEN
4000-
9,9
KHOOFI
5000-
6000
9,2
3AR6EII
67?
:ers
8000
100000
J0X_
9
62
9.4
8.2
7.6
«aooo lor 9
lOOOOOirw. io.q
9.5
8.9
8.9
8.9.
9.6
ai
63
6.2
5000 tot W
40 OOOinw. 10
8.7
7.6
S
8J»
6.8
6.8
68
Platte-
gemeenlen
ft
6
6
-
6.8
68
0» cijfers onder de cirkel» betekenen de ufgsiei» aan htu> mjfo w her inkomen^ tPJScssI]
"fN VERBAND met de huurverhogingsplannen geven we hieronder een
overzicht van de huurverschillen in de steden en op het platteland.
Hieruit blijkt welk percentage van het loon gezinnen met diverse inkomens
aan huur besteden.
Dr Malan houdt vast aan politiek van apartheid
(Van onze correspondent in Kaapstad)
^UID-AFRIKA leeft op het ogenblik in een verkiezingsroes. Hoewel de
stemming voor het nieuwe parlement eerst op 15 April gehouden zal
worden, heeft de woordenstrijd reeds zulk een felheid bereikt, dat men
zich afvraagt hoe erg de gemoederen zullen zijn opgezweept als de laatste
schoten in het electorale gevecht vallen. Om op alle gebeurlijkheden te zijn
voorbereid, heeft de regering de verloven van alle politiemannen tot na
de verkiezingen ingetrokken.
Feid'nand
dacht dat het
echt was
De strijd gaat wederom tussen de Na
tionalisten van dr Malan en de Verenigde
Partij van Strauss met de daarmee
bonden Labourpartij en het buiten-par
lementaire Fakkelcommando (het dus
genaamde United Front). En het pro
bleem van de rassenverhoudingen is
nieuw de hoofdinzet van alle debatten
in de pers. voor de radio en op de hon
derden openbare vergaderingen, die al
lerwegen worden gehouden. Dat het op
die vergaderingen van tijd tot tijd nogal
rumoerig toegaat is voor Zuidafrikaners
zó vanzelfsprekend, dat niemand er zich
over verwondert. Dat behóórt bij de re
gels van het Dolitieke spel!
Op een zelfs voor Zuid-Afrika onge
kend enthousiaste vergadering van meer
dan vijfduizend nationalisten in Stel-
lenbosch verklaarde dr Malan, dat hij
van geen .middelpaadjie" inzake het
kleurproblgem wil weten. Zijn apart-
heidsbeleid „Christelijk, historisch,
logisch en het meest rechtvaardig tegen
over de naturellen en de kleuringen"
blijft onverzwakt gehandhaafd. Dr Ma
lar betoogde, dat onder dit beleid de
naturellen alle kansen voor ontwikkeling
in eigen sfeer en geleidelijk aan onder
eigen verantwoordelijkheid .krijgen en
dat de Unie voor hun onderwijs en hun
sociale diensten zevenmaal meer geld
uitgeeft dan Engeland in enig ander ge
bied van Afrika. Noord- en Zuid-Rho-
desië inbegrepen. Hij onderstreepte
voorts het feit, dat de zeven millioen
naturellen over een grondgebied van
400.000 vierkante mijl of zevenmaal de
oppervlakte van Engeland beschikken;
daar toe behoren sommige der meest
vruchtbare landbouwgronden van zuide
lijk Afrika.
Onverbiddelijk echter verzette de mi
nister-president zich tegen de gedachte,
de naturellen de zelfde politieke rech
ten als de blanken te geven: zij zouden
daardoor binnen afzienbare tijd de macht
over het land in handen hebben. Et
onverbiddelijk bleef hij staan op het
standpunt, dat de strijd tegen het
munisme tot het uiterste gevoerd zal
moeten worden. Er zal voor co
tisehe activiteit, hoe gering en hoe ge
camoufleerd ook. geen plaats zijn.
In het oppositie-front, dat natuurlijk
zijn uiterste krachten inspant om de
regering-Malan ten val te brengen, is
tweedracht ontstaan. De Labour-partij
verwijt op het ogenblik de Verenigde
Partij, dat zij veel te ver is gegaan in
het ondersteunen van de regering b(j
haar wetgeving tegen de verzetsbewe
ging. Labour kan daarnevens maar moei
lijk begrijpen, dat Strauss (de leider der
Verenigde Partij) een paar maanden
voor de verkiezing een groot deel der
apartheidswetgeving, waartegen hij zich
altoos scherp heeft verzet, aanvaardbaar
heeft verklaard. Van het altoos zo strijd
vaardige en rumoerige Fakkelcomman
do hoort men de laatste weken weinig
of niets.
Vrij algemeen is men er in Zuid-
Afrika van overtuigd, dat Malan weer
(DOOR Mr C. VAN RIJ)
HL
DE maebt is in Sowjet-Rusland in het
Presidium van de raad van
ministers geconcentreerd. De ministers
hebben een functie, die men roet die van
een staatssecretaris vergelijken kan. Zij
voeren voor hun departement het door
het Presidium opgestelde plan uit en
botsen daarbij, zoals de historie heeft
bewezen, meermalen op elkaar, waaruit
de scherpste persoonlijke beslrijdingen
zijn voortgekomen. Dit .s een der grootste
zwakheden van het systeem.
Voorlopig is naar buiten aangekondigd,
dat Beria plaats no. 2 bezet, Molotof
plaats no. 3 en Boelganin plaats no. 4.
Beria schijnt geen aspiraties voor de
eerste plaats te bezitten, maar hy zit op
de tweede plaats alle volgende macht
hebbers in de weg.
Daarom is het vermoeden niet onge
wettigd, dat hij het voorwerp van aan
vallen en gekuip zal worden dus naar
veler mening een voortzetting van wat
met de arrestaties der dokters (alle
machthebbers kunnen slechts behandeld
worden door dokters, die Beria's departe
ment aanwijst) al is begonnen.
niet op de plaats, d.e hij ogenschijnlijk
inneemt. Boelganin <en met hem het
leger) is in werkelijkheid opgedrongen
naar plaats no. 3 en staal daarmede nog
één plaats van Malenkof af. En Boelganin
is niet de enige militair in het machts
apparaat. Maarschalk Worosjilof is be
noemd tot voorzitter van het Presidium
van de Opperste Sowjet, dus formeel
staatshoofd.
Naast Boelganin, de minister van
oorlog, de maarschalk, die niet daad
werkelijk gevochten heeft, treedt als
eerste onderminister maarschalk Zjoekof
op, de redder van Moskou en de over
winnaar van Berlijn. En naast .Zjoekof
als chef-staf, dus werkelijk legerbevel
hebber, dan nog dien6 bittere vijand, en
opvolger in Berlijn: Sokolofski.
Verder heeft Kaganowitsj, de man van
de economische oorlogsvoorbere.ding, de
voorlaatste machtsplaats in het Presi
dium bezet, vóór Mikojan als hekken
sluiter.
Bezien wij dit alles, dan is er voor het
Westen alle reden, voor het moment geen
ijdele hoop te koesteren en zioh niet in
een valse vredesstemming te laten bren
gen. Het nieuwe bewind moge noodzake
lijkerwijze zwakker zijn dan het persoon
lijk regiem van Stalin; het moge tegen
standers van eikaars politiek omvatten
uit niets kan men afleiden, dat een voort
zetting van het oude systeem van een
dictatoriaal, in één man gevestigd, gezag
niet wordt beoogd.
TNTEGENDEEL: de grote profeet vol
gens radio Moskou is thans Malenkof,
de redder en vader van zijn volk. En als
dit systeem wordt doorgezet, dan moge
een altijd verzwakkende strijd om de
machtsplaatsen volgen, maar niemand
kan daarvan de duur en de uitkomst
voorspellen. En niemand weet, welke
spanningen zich op 4 en 5 Maart hebben
geopenbaard, die leidden tot de oproep
eenheid en tot de waarschuwing voor
De spanningen, die er zijn, worden uit
gestreden op het politieke vlak. Ook op
dat der buitenlandse politiek. En Rus-
lands positie is daarin, dank zij de snelle
opbouw van zijn koloniaal rijk, vooral in
Europa zeer kwetsbaar. Niemand kan
voorzien, welke uitkomsten dat met zich
brengen zal.
En tenslotte is er de grote machts
positie, die men aan de militairen heeft
moeten inruimen. Onder hen zijn twee
nnen. Boelganin en Sokolofski, die
de vraag van een beslissing der ge
schillen met wapengeweld niet het be
zonken oordeel van maarschalk Zjoekof
delen.
Zjoekof heeft de Westelijke organisatie
gezien, en Zjoekof weet maar al tc goed,
dat geallieerd oorlogsmateriaal Rusland
heeft moeten redden. Maar Sokolofski
onmiddellijk begonnen, met aan het
hoofd van belangrijke legeronderdelen en
militaire groeperingen mannen van zijn
keuze' te plaatsen.
T AAT het Westen dus niet voortijdig
■*-' roepen: „vrede, vrede, en geen ge-
r". Meer dan ooit is Westelijke, en
vooral Europese, eenheid nodig.
Mogelijk is, dat wij een tijdelijke ont
spanning zullen zien daar, waar te grote
spanningen de interne consolidatie zouden
kunnen hinderen. Een verzoenende nota
er de vlieg incidenten en een aanbod
i enkele Britse burgers in Korea los
laten, kunnen daar het symptoom van
Maar meer ook niet. Want boven de
vrijheid van 10 Britse burgers gaan leven
bestaan der tientallen millioenen ver
drukten, die geestelijk en lichamelijk
worden vermoord.
Een werkelijke oplossing voor Korea,
Oostenrijk en Oost-Du.tsland, en de
;re uitvoering der in en buiten het
Handvest der Verenigde Naties sinds
1941 aanvaarde verplichtingen, kunnen
het Westen alleen maar toetsstenen
zijn voor een vreedzaam samenleven met
Sowjet-Rusland.
Europa heeft zich eenmaal in slaap
laten wiegen, zo om 1937, door een
dictator, die wereldbeheersing als doel
maar in momenten van voorberei
ding voor die taak of van tijdelijke
zwakte, met vriendelijke woorden en
kleine gebaren de bevreesden in slaap
suste. En bitter hebben wij het be
rouwd.
Wereldpolitiek wordt niet door wens
dromen beheerst, maar door de harde,
nuchtere werkelijkheid. Die werkelijk
heid moet m Sowjet-Rusland anders
komen te liggen. Indien dit thans ge
schiedde, zou het een wonder Gods zijn.
Wij mogen om dat wonder bidden en er
op hopen, maar wy mogen het niet
nemen tot grondslag van onze politiek,
zolang het niet is geschied. Laat Europa
waakzaam blijven.
beduidende meerderheid zal krijgen.
Een der bekendste 'egenstanders van
zijn politiek zei mij d-xze week: „Nu Ma
lan de apartheid weer tot hoofdinhoud
van de strijd heeft gemaakt, zal deze
verkiezing meer door het volkssenti-
ment dan door het verstand beslist wor
den. Het gehele platteland is voor ons
verloren". In optimis: ische Nationale
kringen verwacht men een meerderheid
in twintig tot vijfentwintig zetels.
Beide bevolkingsgroepen beseffen, dat
de komende verkiezing de belangrijkste
is in de geschiedenis der Unie. Haar
uitslag zal van invloed zijn op de ont
wikkeling in de komende kwarteeuw,
de bevolkingsaanwas is sterk ten
gunste van de Nationalisten. Als zij er
in slagen opnieuw de macht te verove-
1 hun aanhang bij de verkiezing
van 1958 zozeer zijn toegenomen, dat zij
eor een lang tijdperk de geschieden*
an Zuid-Afrika zullen schrijven.
Daarom is de verkiezingsstrijd thans
uitermate heftig. Het is voor beide
groepen: er op of er onder!
