m mm In een colbertje tussen klitten zonnebaders en blote benen 'n Gewone reiziger voelt zich miskend in treinen vol vrijheidsveroveraars IMf ff!!» Grondige reiniging van alle bombast en dikdoenerij Fokvereniging Vooruit te Rijnsaterwoude hield fokveedag Keurige organisatie - te weinig belangstelling Versierde Domstad ontvangt de jaarbeursgangers Meeste ziekteverzuim in het begin van 't jaar NIEUWE LEIDSCHE COURANT 4 VRIJDAG 5 SEPTEMBER 1952 MENSEN OP VACANT1E (Van onze D-redacteur) VV/'IE VEEL BIJ DE WEG IS, zoals dat heet. kent zo langzamerhand de aanblik van het perrongewoel op alle uren van de dag. Er zijn foren sen-treinen in de prille morgenuren, daarna de dagje-naar-moeder-treinen, die zo tussen tien en elf mama's met kleuters vervoeren, stille middaguur- treinen, schooljongens-treinen enzovoort, maar in de vacantiemaanden is er geen touw meer aan vast te knopen. Als gewone reiziger, die naar z'n werk gaat, voel je je miskend en verdrukt tussen massa's onwaarschijnlijke mensengroepen: sportief geklede paartjes, ganse families, soms met opa en oma incluis, in vers gestreken Zondagspak, guitaar-spelende en luidkeels zingende jongelieden in felgekleurde blousjes, hele horden giechelende meiskes.en dat alles gestoffeerd met ettelijke koffers, pakken, rugzak ken en tassen. Ze kijken zorgeloos en vol verwachting als ze de heenreis maken, ze zijn beschamend bruin en roekeloos-uitgerust als ze terugkomen. En daar zit je dan tussen met je sjofele tas en je boterhammetje-in-een-papiertje en je maakt je zo klein mogelijk, omdat je tóch niet voor „vol" wordt aangezien. Je mag blij zijn als je niet de hele reis behoeft te staan en als schoonge wassen Keesje je niet besmeurt met zijn eerste zuurstok, terwijl hij om ..een ijsje" jengelt. In de bus naar Katwijk is het natuur lijk staan geblazen, en uitkijken voor schopjes en emmertjes, de koffertjes tassen-met-broodjes. Dus ben je blij, je er uit bent en je hebt dan juist de graad van onnozelheid bereikt, die je op een zonnige ochtend het huisje doet sjouwen, waar dominee zijn tijdelijk adres heeft. Daar hoor je natuurlijk van de echte vrouw des huizes, „dat de familie allang naar 't strand is, kijk u maar es rond. Je bedankt beleefd en je zwoegt strand- waarts, helemaal niet sportief gekleed zonder badpak. Dan begint de moeizame tocht door het mulle zand, met klimmen over benen van zonnebaders en struike len in kuilen van verschrikte kinderen, met aangapen van mensen, die daar niet altijd van gediend zijn en tussen broodjes met-worst en peertjes in opmerkingen plaatsen. Je leren schoenen staan gek tussen al die blote voeten en je kleren lijken wel tweemaal zo dik te zijn Toen, na drie kwartier ploeteren, zag ik een bekend gezicht. Misschien herken de ik voornamelijk het blonde krulhaar ft llov- WM ,fe >VV /W'/ti =U van de domineesvrouw, maar goed, zij was het, roodverbrand en lachend en zij droogde het druipende pruikje van haar jongste-in-zijn-vuurrood-badpakje. - Dus moest dominee wel in de buurt zijn! Mevrouw begroette me een beetje ver baasd en wat weifelend, maar toch heel vriendelijk en toen ik haar duidelijk had gemaakt, dat ik haar man beslist maar héél eventjes iets te vragen had, wees ze naar twee ruggen in donkerblauwe bad pakken, verfrommelde gele handdoeken om nekken en natte achterhoofden. „Hij is "net uit zee", zei ze moedgevend. Er zat een hele berg zand in mijn lin kerschoen, toen ik de handdoeken om de nekken had bereikt. De laatste keer dat ik onze dominee zag, bij de avondpreek, zag hij er bijzonder bleek en vermoeid uit boven zijn zwarte pak met de keurig- gestrikte das. Nu keek een roodbruin, schilferig ge zicht met verwarde druipende haren, mij aan. Dominee was in druk gesprek met een strandvriend en hy schepte onder wijl handen vol poeierzand over zijn voeten. Strandgesprek T^R was nauwelijks een glimp van her- -Lj kenning in zijn ogen. „Oeh, jé, bent u daar?" zei hij afwezig en toen, levendig: „Het beste middel tegen zonne brand is roomboter, zeggen ze, maar mijn vrouw vindt dat een dure liefhebberij en Jan zegt, dat het zo zurig gaat ruiken!" „O.... ehjé!" stotterde il|(>p mijn beurt .,Ik hoop niet dat u 't mi'Pcwalijk neemt, maar. „Hoe laat is het nu?" vroeg dominee aan zijn vriend Jan, die zijn armen zat interesseerde op die zonnige morgen, wil de rechtvaardigen. Maar het zwerfpad een journalist voert hem dikwijls ongewild naar vacantiegangers. Onze kruidenier, die ik niet anders ken dan in zijn gele jas achter de toonbank met zijn vriendelijk: „En wat wou u ge had hebben?", trof ik in Amsterdam op een terrasje aan het Leidseplein. Ook hém herkende ik eerst niet. maar hij riep vrolijk-zwaaiend aan. Daar zat -, in onberispelijk beige zomerpak, anjers in het knoopsgat, gidsen-voor Amsterdam naast zijn koffiekop, zonne bril gesticulerend in de hand. En me vrouw, navenant, in een gebloemd toiletji een grote strohoea en wat verlegen haar witte handschoentjes wegmoffelend. „Weertje, hè? Beste stad, Amsterdam, voor toeristen zoals wij Mijn kruidenier was een Amerikaan ge worden, uitgezonderd de taal. De zes uur-klok zei hem niets meer van sluitings tijd, integendeel, op dat moment sprak hij een borreltje voor het eten. Hém had ik niets te vragen, maar zijn „echte zelf" herkende ik even. toen hij gulweg vroeg: „En wat wou U gehad hebben Ik nam maar cola en het was erg ge zellig. Een goed mens lopen, begon het te regenen. De plaatse- O, in te wrijven met smurrie uit een flesje, „we moeten straks de berichten niet missen „Het kabinet," viel ik lachend In, wat meer op mijn gemak. „Kabinet? O janee, maar het weer- praatje komt om half één en ik geloof zeker, dat de wind gaat draaien. Dan kunnen er kwallen komen en „Pap, komt u nou gróvcn?" zei op dit moment het vuurrode badpakje en domi nee was enkele minuten heel druk met het zoeken naar een leeg limonadeflesje, waarin hij de vlag op het fort wilde plan ten, in de hoop, dat dit flesje bij vloed dan rechtstandig zou verzinken Tussen die bedrijven door moest ik mijn inlichting vragennou ja, ik dééd het. maar ik moest het tweemaal uitleggen, eer ik antwoord kreeg. Je raakt aan het peinzen, na zo'n ont moeting en je gaat geloof slaan aai bewering, dat mensen in hun vacantie éndere mensen z(Jn en dat je ze echt niet moet gaan bezoeken. Maar huisdokter, die tevens een vriend is. had me dringend uitgenodigd: „Kom eens aan als je in Augustus in Laren bent. we zijn er drie weken Zou ik...? •70U ik jé of zou ik néé? Er was iets in mc, dat onze dominee, die zich meer voor kwallen dan voor het kabinet stak mijn hand op. lijke autobusdienst rijdt dit traject maar éénmaal per uur en dus besloot ik tot noodsprong. Ik zette een treurig ge zicht, vertoonde mij in al mijn zielige natgeregendheid en stak mijn hand op voor een toeristisch-uitziende autobus. De chauffeur was een goed mens, hij stopte en sprak in onvervalst Rotterdams: „Ik kent u niet meenemen, deze bus rU' particulier...." Maar er waren nog twee plaatsen en de reizigers het driedaagse tochtje door Nederland begón pas waren allen op mijn hand. Ik mocht instappen.-... en deze bus zat de koster van onze kerk, compleet met vrouw en dochters. „Alleen Gijssie is kampére." zei me vrouw na onze opwindende ontmoeting. De koster is een rustig man, die 's Zon dags waardig en geluidloos zijn dienst verricht. Ik ken hem in zijn zwarte pak zijn glimmende schoenen. Ik hervond hém in een lichtblauw shirt, open aan de hals. en op linnen schoenen. Hij sloeg kennis op de schouder en zong: „We gaan nog niet naar huis!" Na deze ontmoetingen ging ik toch aar mijn vriend de dokter opzoeken in Hilversum, want ik zocht nog steeds rechtvaardiging voor andere vacan tiegangers.en misschien dacht ik ook mijn eigen vrije weken, die voorbij zijn Ik kreeg toen óók bezoek. en achteraf heb ik een indruk van verwon derde blikken, op mij gericht. Mensen, die met vacantie zijn, moet men niet lastig vallen met de dagelijkse dingen des levens, zegt de volkswijsheid, maar toen ik een dringende inlichting nodig had van onze wijkdominee, was het toch zaak, hem voor die éne keer in zijn vacantieverblijf op te zoeken. De krant kan nu eenmaal geen drie weken wachten en dus trok ik naar Katwijk aan Zee, 't ideale vrijheidsoord van vele predikan ten. Misschien had ik het tóch niet moeten doen, maar zijneerwaarde liever met een telefonische oproep moeten verschrikken-. Enfin, het is gebeurd en de ge schiedenis heeft nog een dikke staart gehad ook, maar uw ver slaggever heeft meteen een wijze les geleerd en is nog steeds niet bijgekomen uit een lichte verbijs tering. Hij had een kransje op van groen kruid en kreunde zachtjes. Zijn vijfjarig doch tertje fluisterde mij toe, dat hij een ziek prinsje was en pijn in zijn buik had dat hij zijn karnemelkse pap niet eten. „Jij bent de dokter, jij moet hem een bitter drankje geven. Hier. het zyn fijngemaakte onrijpe bramen, maar lust ze niet, jij moet ze hem geven!' Ik dacht aan die keer, dat hij mij, in zijn smetteloos witte jas. dat lelijke drankje voorschreef en geringschattend zei: „Och kom, 't is medicijn Misschien was dit de gezochte recht vaardigingik schoof over de ruige laar hem toe en kneep hem de neus dicht. „Happen! 't Is medicijn!" En hy móést wel Meer grappigheid kon ik niet opbren gen. want ik zat met mijn hoofd in mijn erk. Met de dokter was niets te begin- en, hij praatte niet eens over kwallen of zonnebrandolie of een borreltje voor het eten. Hij sliep en zijn vrouw plukte dromerig theunisbloemen Zijn dochter tje speelde haar sprookje verdèr. er kwamen nu ook mieren aan te pas. Ik ben maar weggegaan, want ik moest in bus halen. Neen, men moet geen ensen opzoeken, die vacantie hebben. Na afloop voel je dan jezelf zo triest met vijftig werkweken voor de boeg Wagner's kunst zonder rotsgevaarten en ronddraaiende Rijndochters NIRGENDWO ANDERS. NUR HIER", sprak Richard Wagner, toen hij in 1871 Bayreuth bezocht. En daarmee was de bouw van een eigen, hem passend theater in het vriendelijke Beierse plaatsje een feit geworden. Veertig jaar lang had Wagner deze wens in zich gedragen „Meine Bühne werde ich mir selbst bauen, meine Darsteller mir selbst erziehen", schrijft hij en eindelijk kwam de vervulling. Particulieren brachten gelden bij een en Wagners koninklijke beschermer en vereerder Ludwig II van Beie ren schonk de rest van het benodigde bedrag. Wieland Wagner, de kleinzoon van Richard Wagner, neemt met Martha Mödl (links), die de Isolde-rol vertolkte en Ruth Siewert, die als Brangane speelde, de „Tristan und. lsolde" door. Foto: Festspiele Bayreuth/Lautenwasser Op de 59ste verjaardag van Wagner 22 Mei 1S72 werd de eerste steen ge legd en na een jaar van voorbereiding begon op 13 Aug. 1876 de eerste opvoe ring van de tetralogie, de „Ring der Ni- belungen". Een traditie zette in die Eay- reuth en zijn Festspielhaus tot heden toe beroemd maakte. Aan het gebouw zelf is niets bijzonders te zien. maar de drie essentiële punten, waarom het in elke „muziektempel" gaat, zijn hier vrijwel volmaakt, nl. de inrichting van het toneel, de inrichting van de orkestruimte en de acoustische Voor de vierde maal (Van onze deskundige medewerker, de heer J. v. d. Goot, te Wassenaar) Het wakkere bestuur van de fokvereniging Vooruit te Rijnsaterwoude schreef gisteren voor de vierde maal de jaarlijkse fokveedag uit. En kleine fokvereniging verdient zonder twijfel hulde voor de wijze, waarop ze de keuring in elkaar zette. Jammer, dat het bezoek weer te wensen over liet. De mensen, die aanwezig behoren te zijn, laten te veel verstek gaan. Ook nu weer viel het op, dat het peil van deze vanouds bekende vereniging er zijn mag. En dat, terwijl de eisen voor toelating aanmerkelijk waren verzwaard. Mochten het vorige jaar voor het eerst de zwartbonten-fokkers meedoen, ditmaal was de aangifte reeds aanmer kelijk uitgebreid, in verband met het feit, dat sommige fokkers hun bedrijven moesten reorganiseren. Dit met het oog op de moeilijkheden van de t.b.c.-bestry- ding. Een drietal fokkers, dat deze in grijpende wijzigingen op de bedrijven heeft aangedurfd, kon hierdoor nu acte de présence geven. Zoals wij reeds opmerkten, was de ge middelde kwaliteit van het aangevoerde vrij gunstig, zowel bij de zwartblaren als bij de zwartbonten. De blaarkoppen hadden het leeuwen aandeel in de aangifte en wij zullen dus allereerst deze afdeling aan een critische beschouwing onderwerpen. De rubriek oudere stieren was klein, maar van goede kwaliteit. De bekende Dorus, Rotteveel, werd na zware strijd met zijn rivaal Albert, van Eikelenboom, la. Zoals zich zal herinneren was Albert eer der eigendom van Vita Nova te Leiden. Dorus is in het bezit van een zeer goed type, gepaard gaande met bijzonder veel adel. Zijn achterbenen zijn in de span- gewrichten minder droog. Albert is iets robuster. bijzonder ruim en sterk ge bouwd.. Hij is iets minder mals. Julius Rosenboom verscheen alleen als -jarige. Deze stier vormde een klasse apart. Bij de strijd om het kampioenschap kwamen dus Dorus en Julius tegen Buitenlands bezoek groter dan op de Voorj'aarsbeurs (Van een onzer verslaggevers) Met duizenden oranjerode gladiolen, ln vele manden geschikt langs zeven kilo- r straat in het hart van de stad met waaiende vlaggen, opgepoetste restau- i en lokkende broodjeswinkels, be groet Utrecht weer de vele honderden jaarbeursgangers die op alle uren van de dag uit het station komen of in glan zende auto's aanrijden. De najaarsbeurs mag dan wat minder spectaculair worden beschouwd, de druk te doet weinig onder voor die tijdens de lorjaarsbeurs. Veel aandacht vraagt dit jaar, de ver grote en goed overzichtelijke meubelaf deling. Hei rotanmeubel is dit jaar wat minder sterk vertegenwoordigd, maar het blank-geverniste meubel komt nog op de voorgrond. Hoofdtoon bij de bekleding blijft nog altijd dat terra waar- het Nederlandse volk een onuit roeibaar zwak schijnt te hebben. Groen komt in de tweede plaats. s nieuws bij de woninginrichting zijn gep'.isseerde witte papieren lampekap- pen. ook ln aardige ballonvorm. die in licht gemeubelde kamer juist dat leuke „moderne" tintje geven Tot heerlijk rus ten noden de met weefstof of gobelin be klede stoelen met zeer hoge brede rug- en smalle armleuningen, dikwijls in charmante pastelkleuren gehouden Voor de huisvrouwen wordt weer aller- i nieuws beloofd in het snel terrein- innend plastic Het wordt langzamer hand moeilijk, enig huishoudelijk ge bruiksvoorwerp te bedenken, dat niet in •gekfturd plastic verkrijgbaar ts Jam potjes te kust en te keur, maar nu ook puddingvormen, bloemschikkers en aller lei kleine kapstokjes en rekjes, die men wat vocht zomaar aan de muur kan plakken Zeer groot is de open leerafdeling op de vierde verdieping van het hoofdge bouw, waar vooral honderden dames handtassen worden geëxposeerd Alle maal het nieuwste model: breed en laag met glimmend metaal afgewerkt Veel zwart maar ook bruin en groen Heel weinig lichte kleuren Met het leer wed ijver! natuurlijk ook hier hei plastic en komt tot verrassende resultaten De efficiëncy-afdeling is voor kantoor mensen een lust voor het oog Machines voor schrijven en rekenen van de nieuw ste modellen, zodat men zich afvraag- pen schrijven of mei hei noofd rekenen, 'di Verder de modernste en gemakkelijkste kantoormeubelen, lampen en kaartsyste men. Nieuw is hier o.m. een onderstel voor telefoonapparaten met een lade voor blocnote en potlood, een alphabettsche tabelleermachine en een inktflesje da- niet leeg kan lopen ook al houdt men het op de kop. Een andere firma brengt een inktlint met ongedrenkte einden zodat "t vuile vingers maken bij het opzetten van een machinelint vermeden kan worden. Zwitserland komt ook nog met een verf- stift welke op allerlei materialen zoals papier, leer. glas en celluloid kan wor den gebruiki en uit Nederland afkomstig ls een nylon-schrijfmachinewisser, die een veel langer leven zal hebben dan zijn paardenharen voorganger. Veel buitenlandse bezoekers Het aantal buitenlandse bezoekers, dat zich gedurende de eerste twee dagen van de Utrechtse najaarsbeurs liet inschrij- vi, ligt hoger dan ter gelegenheid van de laatste voorjaarsbeurs. Op deze beide dagen werden bezoekers geregistreerd uit meer dan 35 verschil lende landen, verspreid over alle wereld- Uiteraard nemen onder hen onze na- buurstaten België en West-Duitsland de voornaamste plaats in. Daarnaast kunnen evenwel ook worden gemeld een aantal Zuid-Amerikaanse staten zoals Chili. Uruguay en Venezuela en landen uit het Vere- en Nabije Oosten, ondermeer China. India. Iran. Israël en de Libanon Ook uit Australië en verschillende ge bieden uit Afrika werd belangstelling ondervonden Gisteren werd de eerste exportdag ge houden Druivenkoningin op Soestdijk Op het paleis Soestdijk is gistermorgen een delegatie uit 't Westland ontvangen. De burgemeester van Naaldwijk. de heer S. Hoogenboom. de voorzitter van de veilingvereniging Westland. de heer J. Barendse. di druivenkoningin van het Westland. mej. Jo Steenks en haar hof dames Arda Zwinkels en Riet Kuyven- hoven hebben aan de secretaris van H.M, de Koningin, W. J. Baroh van Heeckeren van Molecaten.' uit naam van de Westlandse druiventelers, een grote versierde mand druiven aangeboden oor de Koningin en vier kistjes met voor de Prinsessen, elkaar in het veld. Toen gebeurde het merkwaardige, dat deze beide prominenten dezelfde titels kregen nis op de Vebo 1951, namelijk Dorus kampioen cn Julius reserve-kam- De een-jarigen vormden een rubriek met twee aangiften, waarvan Abel D. van Os een eerste prijs kreeg Julius van A. van der Salm een derde. Abel is een gelijnde stier, die iets beter in zijn onderdanen kan zijn. De stierkalveren waren van goede kwaliteit; verschillende nieuwe geïmpor teerde dieren maakten een goede indruk, vooral wat de productie-afkomst betreft. De melkkoeien De klasse melkkoeien, geboren vóór 1949 en afgekalfd vóór 15 Maart 1952 telde negen aangiften. IA, Adriana -3, van L. Eikelenboom is een goed gelijnde en soortige melkkoe, met beste uiers. Haar benen zijn iets fijn Deze koe werd kampioene. Ze gaf 2.8 - 4320 - 4.09 - 304 dagen. IB, Bertha 5, eveneens van Eikelen boom, is een fraai type, met uiers van kwaliteit. Ze is iets minder sterk dan Adriana 3. Verder nog twee tweede en drie derde prijzen en één eervolle vermelding. De klasse melkkoeien, afgekalfd na 15 Maart, was, in verband niet de leeftijd der dieren, uiteraard moeilijk te beoor delen. IA. Molly van L. Eikelenboom, ruime geblokte koe, met goede uiers, maar met iets lange banden. 1B, Margo 4 van A. H. Rotteveel, nog jonge fraaie typische schot. IC. Suzanne 3 van Eïke- lenboom, zware koe, iets minder in type en uiervorm, 1D, Dingeha 3 var veel, fraai type, correct, met uiers. Verder werden nog twee en drie derde prijzen toegekend. Productieklasse De productie-klasse was niet groot: het aantal aangiften bedroeg zes. IA, Lien van S. J. Visser, uitgesproken typisch diepe, gespierde koe, die evenwel in uier- vorm iets te kort schiet. Ze kan boven dien iets meer adel hebben. Later werd ze tot reserve-kampioene uitgeroepen. IB. Doortje G van Eikelenboom. fraai type met iets gedrukte lendenen. In deze rubriek werden nog twee tweede en twee derde prijzen toegekend. Een kleine, doch vrij goede klasse vormden de dragende koeien. Lieze 3 van Rotteveel behaalde een eerste prijs. Ze is goed gelijnd en heeft een gesloten schot van goed type. Elf aangiften telde de klasse melk- schotten. De kwaliteit in deze klasse was zeer goed. IA: Beatrix van Eikelenboom, best. soort, behangen en met adel, maar met een niet onberispelijke uiervorm. 1B: Adrie 4 van Rotteveel, platte soor tige schot van gewenst type. IC: Jansje 3 van Eikelenboom. met iets minder goede kruisvorm. Verder waren er nog -eede en twee derde prijzen en twee eervolle vermeldingen. Melkvaaizen Met een aangifte van twintig stuks 'as de klasse melkvaarzen goed bezet. Vooral de zeer goede kop viel op. IA: Dora 2, van D. van Os, fraai gelijnde sterke ruime bovenbouw en goede uiers. Ze is wel aan de maat. 1B: Triln, van G. Treur, melkrijke. sterk ge bouwde vaars, met goede uiers. IC: Betsy 5 van Van Os, typische vaars 1D: Molly's Regentes 5. van Eikelenboom. soortige vaars met iets beknopte uiers. iJB!' T Rotteveel, best type met i Rotte- 1E: Lize 4, goede uiers. In de klasse drachtige vaarzen kwam een drietal goede dieren in de ring. Eerste prils: Jansje 4 van Eikelenboom. solide en goed soortige vaars. De drietallen pinken van één vader afkomstig, hadden zeven aangiften IA: de groep van Gustaaf van Rotteveel, soortige pinken, met correcte bouw en goed type IB: groep van Herode.s. van Eikelenboom, ruime geblokte dieren, maar iets minder vast. Verder kregen de groepen van Berthus 2 van Mooren en Dorus van Schultinga van D. van Os tweede prijzen. Er wei-den nog drie derde prijzen toegekend. De kuiskalverenklasse was niet best bezet Een goed drietal van Mooren kreeg prijs Goede soortige dieren. De fokfamilie van Mooren (vijftal) kreeg de tweede prijs Matige, correct gebouwde dieren met goed type. Interessant De rubriek afstammelingen van één stier vormde een interessante klasse met vijf aangiften. IA: groep van Gustaaf. van Rotteveel. Deze groep muntte uit door uniformiteit, goede afwerking goede uiers. Het is gebleken, dat de ont wikkeling der Gustaaf-dochters in de ge wenste richting gaat; vooral de uiers der dieren schonken bevrediging IB: groep van Fedor van Eikelenboom, iets minder uniform, maar zeker een heel verdienste, lijke groep; dier.en van goed type. Tweede prijzen voor groep Germaan, van S. J. Visser en Umberto, van Moo- rerft Een derde prijs werd toegekend aan een groep melkvaarzen van Albert, van G. Treur. Melkrijke. goed gelijnde, i iets te schrale dieren, die o.i. een goede toekomst hebben. Vier aangiften telden de grote bedrijfs groepen. IA: uniforme groep van Rotte veel; on enkele dieren na alle Gustaaf- dochters. 1B: groep van vijftien stuks, ruime iets minder uniforme dieren. Eikelenboom Tweede prijs: Mooren, jonge, best ontwikkelde dieren. Derde prijs: S. J. Visser, iets minder correcte dieren. By de vijftallen van één eigenaar werd de groep typisch ruime dieren van Eikelenboom zeer verdienstelijk eerste. 1B: groep Rotteveel, correct en uniform, iets minder in formaat dan de IA groep. 2A: groep S. J. Visser, iets minder correct, maar van goed type. 2B: groep van H. F. J. Mooren. merendeels jarige dieren die iets misten in de kruisvorm. Een derde prijs kreeg G. Treur die even eens met meest jonge dieren ver- Afdeling zwartbonten De enige aangegeven stier van W. Vonk kreeg een eerste prijs. Deze Tietsje's Atse is van een goed soort en werd met goed toilet voorgebracht. De kruisvorm is echter iets minder correct. De stierkalveren waren zeer gewoon. Arnold van J. Buitenhuis te Woubrugge kreeg de derde prijs. Vervolgens de rubriek melkkoeien, ge boren vóór 1949 en afgekalfd vóór 15 Maart van dit jaar. IA: Aaltje 126 W Vonk. fraai type. is iets heupig Ver- dfer drie tweede en één derde prijs. 2A: Zijlstra Grietje van L. Treur. Ruime koe. kan iets dieper in de flank zijn. Mooie kop. r Rubriek idem: afgekalfd na 15 Maart. Eerste prijs: Lientje 4 van W. Vonk. Goed type, goede uier, iets enkel. Productieklasse: twee eerste en tweede prijzen. IA: Johanna, van Treur Diepe, gezonken typische melkkoe met matig edele kop. 1B: Klaske 16. eveneens van L. Treur. Een voldoend typische melkkoe. 2A: Liesbeth van J- Visser. Iets arm bespierd, maar zeer melkrijke koe. Klasse droogstaande koeien: IA en 1B verhoudingen Het toneel is enorm diep, breed en hoog het meet 29 meter in de breedte en 24 meter in de diepte en is een van de best ingerichte geble ven. De zaal loopt amphiteatersgewyze omhoog, zodat Iedere bezpeker. waar ook gezeten, goed kan zien en horen. De openbaring is de orkestbak: voor 't pu bliek onzichtbaar en zich uitstrekkend tot ver onder het toneel. De orkestklank krygt een fluwelige toon en blijft toch steeds helder en doorzichtig. De tover achtige klank- en kleurwisselingen zul len voor ieder onbevooroordeeld luiste raar onvergetelijk blijven. En de acous- tiek is er ongewoon en onverbiddelijk fijn. Grondige reiniging "Ï7ANUIT de gehele wereld plegen kun- stenaars naar Bayreuth te komen om er te spelen of te horen. De beste solisten en dirigenten worden gekozen: Astrid Varnay. de indrukwekkende Brünnhilde- en Isolde-vertolkster, komt uit New York; Ramon Vinay (de Tris tan) uit Chili; Martha Mödl, met de alt Ruth Siewert een van de mooiste stemmen, uit Hamburg: George London, die in de ..Parsifal" een onvergetelijke Amfortas creëerde, uit Engeland; Heinz Pflanzl, de prachtige Beckmesser in de „Meistersinger". uit Salzburg, enz. Als dirigenten waren dit jaar verbonden Jo seph Keilberth, die de „Ring der Nibe- lungen" mooi uitgewogen gaf (vooral de Götterdammerung), Hans Knapperts- busch, die een levendige Meistersinger en een statige Parsifal maakte, en ten slotte Herbert von Karajan, die met zijn hartstochtelijke visie op de „Tristan und lsolde" een enorm succes behaalde. Maar wat al deze kunstenaars samen bindt is, naast Wagners muziek, de Wagner-familie, die de Festspiele na Wagners dood steeds geleid heeft. Eerst zyn vrouw Cosima. daarna de zoon Sieg fried en diens vrouw Winnifred, nu hun zoons Wieland en Wolfgang, die in 1951 na een onderbreking van 7 jaren, op nieuw begonnen zijn met de voortzetting van de traditie, zij het enigszins anders. De moderne generatie heeft Wagner grondig gereinigd van alle bombast en dikdoenerij. Geen spektakelstukken meer met enorme rotsgevaarten en aan tou wen ronddraaiende Rijndochters, geen forse Walkuren te paard meer, maar een spelen met licht-donker effecten, simpele horizon-aanduiding, een ver werken van filmische projectie en reëel toneelbeeld. Sober, zeer sober is alles ge worden, maar indrukwekkend groots, met een volledige concentratie op (de psychologische ontleding der hoofdflgu- i. De muziek is hoofdzaak geworden de verstaanbaarheid van de inderdaad verouderde tekst eraan opgeofferd. Zo is het dan een innerlijk zien, een innerliik gebeuren geworden, deze kunst van Wagner, nu nog meer vergend van de aanwezigen, omdat het accent van toeschouwer op toehoorder verlegd is. En is dit niet de essentie van elke uit voering. dat men zelf in het muzikaal gebeuren zo betrokken raakt, dan men de scheidingslijn van orkestbak en toneel vergeet? Dat deden Wagners kleinzoons met hun revolutie. Dra. H. E. Kokee-v. d. Berge. resp. TeUntje 6 en de Hoop 7 van L. r. Teuntje 6, fraai type melkkoe met adel. Ze werd kampioene. De Hoop 7 is iets heupig. De melkschotten waren goed: één eerste, drie tweede en één derde prijs. 1 Jantje 160 van W. Vonk, goed soort; we hebben slechts een kleine aan merking op de uiervorm. Er waren slechts drie melkvaarzen, waarvan Meta 3, eig. J. Visser een eerste prijs kreeg. Bij de pinken waren Folkertje 31 en Carolina 4. beide van W. Vonk, favo riet. Ze kregen beide een eerste prijs. De bedrijfsgroepen gaven strijd te zien tussen de groepen Vonk en Treur. De greep van Vonk heeft iets meer snit en iets jongere dieren. Ze missen echter in uiervorm en in flankdiepte. De groep Treur bestaat uit diepe, ruime dieren die echter niet geheel correct in de achterstellen zijn. De tweede prijs "kreeg de groep van J. Visser; goede die- i, iets minder passend. De derde prijs s voor de groep van Buitenhuis, be hoorlijk melkrijke dieren, maar matig correct in de afwerking. Dezelfde volgorde werd tenslotte be haald door de vijftallen van één eigenaar. BS 3 Mannen I IN PROCENTEN VAN OE I ÊZ s m p 2 Vrau.cn -71 TOTALE ARBEIDSTIJD 1 ^4f^|5 O m o 195o' J 1951 1952 Sinds korte tijd worden de cijfers ziekteverzuim in de bedrijven gepubli- d, die door het Instituut voor Preven- e Geneeskunde worden opgesteld de hand van zijn onderzoekingen in schillende bedrijven. Bij de samenstelling de statistiek werden ook de dagen rover geen loon wordt uitbetaald, zo als bijv. de wachtdagen, meegerekend, ln 'iet algemeen is op te merken, dat hel erzuimpercentage in de laatste jaren wel terugloopt. De eerste kwartalen van ieder ir blijken de perioden met het hoogste rzuimpercentage. Indien men de ver- mperceniages per bedrijfsgroep rekent, blijkt dat bij de mannelijke arbeiders In de metaalbedrijven hel hoogste verzuim percentage voorkomt, namelijk 5,6. Bij de vrouwen ligt het hoogste percentage bij de levensmiddelenfabrieken, namelijk 5,9. Het laagste percentage werd voor beide catagorieën genoteerd in de confectie industrie, namelijk. 3,2 pet mannen en 4,6 pet vrouwen. Leningen Sneek en Woerden geen succes De inschrijvingen op de 414 pet 30 J. obligatie-lening der gemeente Sneek, groot 2 millioen en die op de 4».4 pet obligatielening Woerden, groot 1,5 min, worden ten volle toegewezen. Dominici vrijgelaten Donderdagochtend is Dominici. die in zake de moord op de Drummonds weer werd gehoord door de politie vrij gelaten. Dominici heeft enkele pun ten van zijn vroegere verklaringen die strijdig waren met andere getuige nissen, herzien. Aangezien geen enkej ewys van schuldigheid van Dominici aan het licht is gekomen, is hy op aan wijzing van de procureur van de repu- blik weer op vrij voeten gesteld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1952 | | pagina 4