x Spook van de werkloosheid komt ook in Australië nader BRUG BIJ LEIMUIDEN: UNIEK IN ONS LAND Nieuwe opleidingen aan instituut voor sociaal vormingswerk Uit de mond van kinderen en zuigelingen bouwt God vestingen Boerenleenbank te Warmond werd vijftig jaar geleden opgericht- 952 nieuwe leidsche coubant 3 donderdag 12 iuni 1952 a Is emigratie nog verantwoord? Z Toekomst nog onzeker, maar keus bij betrekkingen al niet groot meer Duizenden arbeiders vrezen op de kelükse betaaldag een briefje in hun veloppe te vinden met de mededeling, dat Zijn1"1011 hun diensten niet meer nodig heeft. Bö-I Er eg an (Van onze correspondent in Australië, Leo 't Hart) ER IS MOMENTEEL reden te over om de vraag te stellen of emigratie naar Australië nog wel langer verantwoord is. Het spook van de niet werkloosheid komt ook in dit land angstwekkend dicht naderbij en is voor .om j velen werkelijkheid geworden. Een jaar geleden kon ik nog vertellen over op de bijna een half millioen vacatures die in dit land te vervullen waren en 1 over de pagina's advertenties in de bladen, waarin om personeel werd ge- ®n smeekt. Een half jaar geleden constateerden de Australische arbeidsbu- Als reaux, dat er minstens nog 250.000 plaatsen onbezet waren. Deze week irdt verklaarde minister Holt, dat er op het ogenblik in Australië nog plm. 70.000 „unfilled jobs" zijn, doch die cijfers werden door sommige personen reeds te optimistisch genoemd. Van veel grote fabrieken zijn de perma nente borden, waarop jarenlang de oproepen van personeel stonden ver meld, weggehaald. De dagbladen hebben nog slechts enkele magere ko lommen met aanvragen om personeel," die met aanbiedingen worden echter langer Anderzijds heb ik echter ook gunstige berichten ontvangen uit fabrieken, waar in verhouding tot het aantal Australiërs minder emigranten werden ontslagen, benauwende onzekerheid in Men verklaarde dit feit hieruit dat de t"is'dit land ontstaan, de Reeds eerder heb ik iets verteld over en 'de merkwaardige toestanden die op eco- yke romisch gebied in Australië heersen. Men de nam het leven zo het viel en dat viel de tge- laatste jaren héél best! Korte werkweek, jbel niet hard werken, hoge lonen, veel luxe... ade Het was hier een klein paradijsje! mis Zonder een graad in de economie te ibezitten, kon iemand echter wel voorzien, i s- dat aan die toestand een wreed einde de z°u komen. op Spoediger dan velen hadden verwacht, aar lis dat er nu. van Met verbazing beschouwde men de icjjfers van het handels-deficit over een lige jaar tijdbijna £500 millioen. lijk regering sneed hals over kop vry- nk- wel alle import-draden af. Het kén een ren remedie zijn, doch dan is het wel een is paardenmiddel, on- Er gingen in Australië 12.000 textiel- jste arbeiders de straat op. De Spoorwegen, van die jaren aan onder-bezetting van perso neel leden, zagen binnen het half jaar luel pij na alle 10.000 plaatsen bezet. lgs. Het klinkt zonderling in dit voedsel- cin- rijke land, doch als de situatie niet ver fde andert, zal men op den duur zelf niet 'en- |*ens in staat zijn de eigen bevolking te ter- goeden, vanwege productie-gebrek. De aar taak is danig aan het vastlopen. jn vele andere landen het geval is. Doch kan zeggen hoe de toestand zich Ber zal ontwikkelen? En dan rijst de (vraag: „Wat zal er met onze emigranten Igaan gebeuren, zullen zij zich kunnen handhaven i De secretaresse van de „New Settlers League", mrs M. Watts, vertelde dat pans reeds verschillende werkgevers een 'ooroordeel hébben jegens de „New- .ustralions" en in hun advertenties sti- uleren, dat zij hen niet wensen. In som- ige fabrieken zijn het eerst de emi- •anten, die ontslagen worden en ik heb dan ook reeds werkloze Nederlandse nigranten ontmoet. emigranten meer in de noodzaak verke ren geld te verdienen en ook mede als gevolg daarvan een grotere werklust vertoonden. Het is nog te vroeg om uit te ma ken in hoeverre de emigranten het bij een depressie zullen moeten af leggen tegenover de Australiërs. Eer lijk gezegd, helemaal gerust ben ik daar niet op; ik hoop me daarin te zullen vergissen. Het steunbedrag bij werkloosheid hier beneden het minimum. Men krijgt even £2 (plm. ƒ17) per week, hetgeen vooral in deze tijd te weinig is. Uiteraard heeft men dan iedër werk te aanvaarden, dat via de Arbeidsbureaux wordt gebo den. Want op dit ogenblik behoeft men nog niet zonder werk te zijn; er is in dit grote land altijd nog wel arbeid te vinden. Maar wel is het veelal werk, dat weinig begeerd wordt! „Vuile werkjes" ^OALS wellicht bekend is, zijn onder- handelingen gaande tussen West- Duitse en Australische instanties omtrent emigratie van Duitsers naar Australië. Een Duitse commissie, die hier een on- Wrrf mest rle* esmirrrrmtesrt? d?raoek instelde naar de levensomstan- VV ai mei ae emigiamen. digheden van emigranten, constateerde dat laatstgenoemden er zijn „om de vuile werkjes op te knappen". Voorts werd scherpe bewoordingen de accommodatie '.r- (wie kan zeggen hoe de toestand zich ver- voor de emigranten becritiseerd. Indien er geen verbetering komt, zal deze com missie emigratie naar Australië ontraden, „Het is waar, er zou heel wat aan de omstandigheden waaronder de emigran ten de eerste tijd hebben te leven, ver anderd kunnen worden", gaf een Austra lisch blad toe, doch het constateerde, dat men het de regering niet kwalijk kan nemen indien zij de emigranten zendt naar de plaats, waar zij het hardst nodig zijn. „Wanneer men echter heeft gehol pen aan de opbouw vam dit land, zal mer. daarvan zelf later de vruchten kunnen plukken", zo werd opgemerkt. In elk geval doen degenen die thans naar Australië vertrekken goed, rekening mee te houden, dat de keus uit betrekkingen niet zo ruim meer is als bv. een jaar geleden. Degenen die op contract komen en evenals in Canada eerst verplicht zijn gens te blijven werken, moeten zich wel bewust zijn onder vaak minder prettige omstandigheden te moeten leven. Tóch een land met toekomst rpOEN ik ruim een jaar geleden reeds waarschuwde tegen een al te groot optimisme bij emigratie naar Australië, waren er briefschrijvers die woorden te- I kort kwamen om hun enthousiasme over dit land kenbaar te maken. Volgens som migen van hen, lag het goud hier voor het oprapen. Men heeft mij zelfs ver weten, tegen het Nederlandse belang te handelen, indien ik niet deelnam aan dat enthousiasme om Nederlanders te bewe gen tot emigreren. „Of men het prettig vindt of niet, het is nu eenmaal noodzakelijk dat een emi gratie op grote 6chaal plaats heeft", zei den sommigethuisblijvers. Een op merking, die ik kort geleden ook nog eens van een officiële instantie te horen Zonder de bittere noodzaak van emi gratie voor ons land te willen ontkennen of zelfs bestrijden, vind ik het echter in de eerste plaats noodzakelijk te weten waar men aan toe is, indien men mét of zónder gezin, de grote stap gaat onder inmiddels zal indien men althans met niet te grote bluf wil schrijven het aantal enthousiaste brieven naar Nederland wel iets minder zijn geworden. Na een jaar tekent het beeld van Australië zich duidelijker af Meen echter niet, dat Australië helemaal geen toekomst heeft te bie den aan onze emigranten! Men heeft dezer dagen kunnen lezen over het waardevolle bezit dat Australië heeft aan uranium. Er is voorts een rijk dom aan mineralen in de bodem; voor landbouw zijn er welhaast on beperkte mogelijkheden, waarin ook de emigranten kunnen delen. Tot hoe diep de economische depressie zal gaan, valt moeilijk te voorspellen, doch ondanks alles kan men blijven ge loven aan een toekomst, die de bewoners van dit land een behoorlijke bestaans- kans biedt. Vrouwen uit de fabriek? TT ET aantal werkende vrouwen in A-L Australië is zoals ik vroeger al eens signaleerde vrij groot. In menig gezin komt iedere week een dubbel loon zakje binnen. Nu het echter wat meer gaat spannen, kan men stemmen beluis teren die bepleiten de vrouwen in het huishouden te laten. Toch zijn er mo menteel nog ruim 10.000 vacante plaatsen door vrouwen of meisjes te vervullen. In talrijke fabrieken hebben zij werk in de lopende band gekregen en omdat het loon van vrouwen en meisjes 70% bedraagt van het loon van mannelijk per soneel, zal de werkgever niet zo spoedig tot verandering in de personeelsbezetting overgaan. Anders staat het met geschoold perso neel, dat een voorsprong blijft behou den, hoewel ook in diverse vakken de situatie minder gunstig is. Het zijn voor al de textiel- en radiofabrieken, die de eerste klappen hebben op te vangen. Aanpakken T~\E president van een Australische ex- -L' port-organisatie, mr A. Sparks, con stateerde dezer dagen in een bijeenkomst, dat Australië is een „paradise for loo ters" (paradijs voor plunderaars). Hij grondde dit op de werkschuwheid van velen, het op zo gemakkelijk mogelijke wijze verkrijgen van geld, etc. Indien niet terug zou komen tot een „fair Familieberichten uit andere bladen Verloofd: Ir W L Bastian, w.i. en E Mennens, Sohiedam-Rotterdam. Getrouwd Ir J H van Rij. scheik. ir <n E M A Schrevel. R'dam-Delft; H J M Landman en comtesse Ch d-Oultremont, (Brussel; C H van der Ham en M E van Kempen, Woerden: Ir D Flemming en G v d Bunt, Delft-Wageningen. Vilde—Perret, dr. Haarler n der Hilst, zn. Roseburi Beland; Mevr G Wittev* an; Mevr v d Geer—v C D EyssenCalko Jhr A E Hoeufft J aarlem; D M Laurei Jtrecht; S J Sala (Advertentie) (POST Lonen, prijzen, betrekkingen, voor uitzichten in andere landen, emigratiemogelijkheden, enz. Abonn. U 3.25 p. kw. Hoofdstr. 87, Meppel Giro 575269 - 0.30 p. numm. bü alle kiosk day's pay for fair day's work" (een eer lijke dag betaling voor een eerlijke dag arbeid) blijft het plunderen voortbestaan. Kardinaal Gilroy constateerde in een schrijven tot alle R.K. gelovigen, dat een arbeider die zijn werkgever geen waar geeft voor diens geld, een zwarte hande laar is, „en al moge hij aan de wetten ontsnappen, voor Gods wet is zulks niet mogelijk." Tegen deze werkschuwheid steekt de „k-er van veel emigranten gunstig af en daarom hebben „New Australions" hier voorlopig nog een kans. Een speciale brief voor de R.K. kerken in het aartsdiocees Sydney wees er on langs op, dat het handhaven van immi gratie noodzakelijk is voor de ontwikke ling en de veiligheid van Australië. „De dan een half millioen emigranten we reeds hebben ontvangen, brach- >ns een rijke bijdrage in ons nationale leven", zo wordt geconstateerd. „Laten jj terwille van hun belang, voor onze eigen bestwil van de liefde tot onze naas ten, niet nalaten hen hartelijk te verwel komen, van welke oorsprong zij ook mo gen zijn." Het zijn vooral ook dit soort opwek kingen, die het de emigranten wat ge makkelijker maken om zich een bestaan te verzekeren. Of men het dan zal moeten „afleggen" tegen de Australiërs, zal grotendeels ook afhangen van de wijze waarop de emi grant zich van zijn werk kwijt, al kan men het begrijpen dat de landgenoot een voorsprong blijft behouden op de „new- Australion". Daar ben je emigrant voor Een geheel nieuw beroep, dat velen zal interesseren De raad voor de arbeid ter verbrei ding van het Evangelie in de Ned. Her vormde Kerk schreef ons: Wij leven in een verwarde wereld. Dat zijn wij natuurlijk bij voorbaat met elkaar eens, want wU zien het leven on der onze handen veranderen. Dat zou nog zo erg niet zijn als wij daardoor niet in ernstige mate het verband tus sen de dingen uit het oog verloren. En als wjj op het ene gebied denken dat wij weer een draad van het grondpa troon gaan zien, dan bemerken we tege lijkertijd dat we op een ander terrein nteer dan ooit in verwarring zijn ge komen. Als we het goed bekijken, dan blijkt dat eigenlijk een zaak te zijn vai verhoudingen tussen de mensen, welhaast klassiek voorbeeld is, dat de verhouding tussen „patroon" en „knecht" is veranderd in die van „Hoofddirectie" tot „arbeider". En daar tussenin staat dan een hele reeks van tussenpersonen, zoals bazen, afdelingschefs, fabrieksdi recteur enz. Om bij dit industriële voor beeld te blijven: het gaat allang niet Laat de kinderkens tot Mij komen 90 jaar Ds Toornvliet en ds Kleermaker spraken in wijdingsdienst Persoonlijk contact tussen kind en personeel niet verwaarlozen Ter gelegenheid van het negentig-jarig bestaan van de Zondagsschool Laat de kinderkens tot Mij komen werd gisteravond in de Oosterkerk een wijdingsdienst geehouden. Sprekers waren ds G, Toornvliet en ds N. Kleermaker. Het zangkoor Irene onder leiding van de heer J. Bontje ver leende medewerking. Na gebed en Schriftlezing heette de voorzitter van de feestcommissie, heer J Moonen, een vertegenwoordiger Kooiwijk en afgevaardigden van Zondagsscholen in het bijzonder welkom. Ds Toornvliet, die sprak over: Jezus en het kind zei o.m., dat deze Zondagsschool negentig jaar lang heeft mogen strijden tegen de hand over hand toenemende ontkerstening, door aan kinderen het Evangelie te brengen. We vragen ons wel af, wat er van dit werk terecht komt, maar we mogen nooit vergeten, dat God het Evangelie niet tevergeefs laat verkondigen Om het bezit van het kinderhart wordt gevochten, niet alleen door de demonen der dictatuur, maar ook door Jezus Christus, Die gezegd heeft: Laat de kinderen tot Mij komen. Jezus en het kind horen by elkaar. Gods trouw blykt in de geslachten. Wie ;jjn kind niet vroeg bjj Jezus brengt, brengt het ergens anders, bij de vijand. U komt de belofte toe en Uw kinderen, s Gods trouw. Zoals Jezus met de kinderen sprak, aanvaardden ze Zjjn woorden. Het kind hoort niet alleen >rden, maar ook het hart, dat hier achter staat. Daarom moeten medewer kers van een Zondagsschool dicht by leven. Ouders moeten hun kinde- ran de Zondagsschool goed ontvan gen. Zo dikwijls slaan we een teer plantje in de kinderharten kapot. Ouders, houdt Uw kinderen vast, wanneer ze van de Zondagsschool afkomen; zorgt dat ze -tdurend met Jezus Christus gecon fronteerd worden. Tegen elke macht, die het kind be dreigt, moeten we zeggen: afblijven, het kind hoort aan Jezus. Hij is de grote kindervriend cn niemand kan het zo liefhebben en beschermen als Hij. Negen tig jaar Zondagsschoolarbeid betekent, dat Jezus negentig jaar gevochten heeft het hart van het kind. Deze arbeid is ijdel door Jezus Christus; een dam tegen de ontkerstening is opgeworpen. Deze arbeid is een vreugde voor God. want uit de mond der kinderen en zuige lingen bouwt Hij vestingen. Nazorg Ds Kleermaker sprak over: Het kind n Jezus. Jezus komt tot het kind, zo zei spr., dat gaat voorop, maar dan moet het kind tot Jezus komen. In de gelijkenis van de zaaier wordt verteld, dat het zaad op drie plaatsen geen vrucht gaf, op de vierde plaats wel. Hier kwam Jezus tot de zondaar en de zondaar tot Hem. 't Is God er om te doen, dat zijn huis vol wordt van zondaren, groten en kleinen, die hun zonden belij den. Kinderen brengen tot Jezus is niet in de eerste plaats ons werk. maar Gods werk. Wij kunnen planten, maar God geeft de wasdom. Daarom past ons klein heid, ootmoed en afhankelijkheid Wanneer het Bijbelverhaal verteld is, kan men niet anders dan vragen of God het kind wil voeren tot de vreze Zijn Naam. Het personeel van de Zon dagsschool is middel in Gods hand om kinderen tot Jezus te brengen. Het Evan gelie moet hun in alle eenvoud gebracht worden. Degene, die vertelt moet uit de genade leven. Laat de kinderen weten dat de genade groter is dan de Spr. brak een lans voor meer persoon lijk contact tussen het kind en het per soneel. De ouders, xo zei spr., zyn niet van hun taak af als ze het kind nai Chrlsteiyke school of de Zondagsschool sturen. De nodige nazorg moet aan hen besteed worden. Leest trouw uit de By- bel of kinderbybel; bidt voor en me kinderen. Het Zondagsschoolwerk kan alleen vrucht afwerpen als men zyn verricht in gehoorzaamheid aan Gods op dracht, zo eindigde ds Kleermaker. Na de dienst bestond gelegenheid het bestuur van de jubilerende Zondags school geluk te wensen. Hiervan werd gebruik gemaakt door een afgevaardigde van Kooiwijk, een van de ring Leiden der Gereformeerde Zondagsscholen, af gevaardigden van andere Zondagsscholen 'en talrijke ouders. Feestavond in hotel De Zon In Warmond heeft de coöperatieve boerenleenbank haar gouden jubileum gevierd. Dank zö de goede zorgen van de feestcommissie had de grote zaal van hotel De Zon een feesteiyk karakter gekregen. Bloemen versierden de wanden en ook waa voor het podium een schat van bloemen opgesteld. Het is In elk opzicht een fees telijke herdenking geworden. Even na half acht werden het bestuur en de leden van de raad van toezicht ontvangen en onder een spontaan applaus naar hun plaatsen op het podium geleid. De voorzitter van de bank, de heer J. in der Voet, opende de bijeenkomst. Een speciaal woord van welkom richtte hij tot de vertegenwoordigers van gemeentebestuur van Warmond, de heer Van Wünbergen, afgevaardigde van dt ring van boerenleenbanken in de bloem bollenstreek en lid van het bestuur var de centrale bank te Utrecht, de heer Roetering, inspecteur van de centrale bank, de vertegenwoordigers van bloem bollencultuur en de L.T.B. en enkele leden van de middenstandsvereniging. Zijn gedachten gingen uit naar het jaar van de oprichting: 1902. In het bU- zonder dacht hü aan de heer Kruseman, aan wiens werken het is te danken, dat men dit jubileum mocht vieren, aldus spreker. Hierna kreeg de heer R. Th. de Vroo- men als tweede voorzitter het woord. Het Was in de winter van 1901, dat de heer G. Ramp met de heer S. J. Schou- Oók een oplossing ten sprak over de mogelijkheid om ook in Warmond een boerenleenbank op te richten. Niet lang daarna verklaarde een aantal personen in de gemeente zich bereid als lid tot de bank toe te treden. De leiding bleef voorlopig in handen van het bestuur van de afdeling van bloembollencultuur. In de eerste verga dering, op 11 April 1902, traden 27 per sonen als lid toe. Tot kassier werd ge kozen de heer J. H. Kruseman. Na de herdenking van het 25-Jarig bestaan in 1927 kwam er een moeliyke ty'd voor alle banken als gevolg van de nmlaise in het bedryfsieven en in het geldwezen. Zeker zes jaren van periode mogen wy beschouwen als crisistijd, aldus spr. De bank is er lukkig zonder verliezen van betekenis doorheen gekomen. In de jaren 1940- 1945 werden de laatste in die tyd ver strekte credieten afgelost. Helaas heeft de bank te Warmond niet die vlucht kunnen nemen, waardoor de banken in de omgeving zich kenmerken. Dat vindt zijn oorzaak in het feit, dat er in Warmond geen gronden dienstbaar gemaakt kunnen worden aan uitbreiding van cultures en het stichten van nieuwe bedrUven. Integendeel, het areaal is der gekrompen. Dat is een handicap voor de werkgelegenheid van de bank. Vaak moesten grote bedragen aan spaar gelden in Utrecht worden gedeponeerd, die weinig of geen voordeel brengen en beter onder de leden geplaatst zouden kunnen worden als credieten en hypo theken. De bank zou dan meer aan haar doel beantwoorden. De tegenwoordige kassier, de heer A. P. Versluüs. werd op 11 Mei 1931 als lid van de bank aangenomen. Van 1 Januari 1936 tot 1 Maart van dat jaar werd de heer Versluijs door de toenmalige kas- meer alléén om de verhouding tussen de hoogste baas en de arbeider. De houdingen in de genoemde groepen zelf én tussen deze groepen onderling zyn minstens even gewichtig. Wij beginnen daar langzamerhand een beetje oog te krygen. In een land dat gonst van activiteit op het gebied van productieverhoging industrialisatie zün wij misschien ge neigd te denken, dat dit alleen maar zc is in de arbeidsverhoudingen. Hoe be- langrijk onze arbeid ook is, gemeten naar de tyd die we eraan besteden n ten, maar ook gezien de betekenis van voor ons gehele leven, toch moeten we bedenken, dat andere gebieden stens even gewichtig zyn. Het gezins leven b.v. maar daarnaast toch ook on; leven in andere verbanden dan werk kring en gezin. Het dorp, de streek, de Ook op deze terreinen beginnen achter te komen, dat de tussenmenselyke verhoudingen ons „maken of breken". Er. dat het totnogtoe en steeds meer, eerder breken dan maken is geweest. Er zyn ongetwyfeld vele jonge men sen die er onrustig onder zyn dat dit zo is en ook maar blyft- Die zich graag en met inzet van heel hun geloof en al- ie krachten die hun geschonken zyn zouden geven om van de Kerk uit op deze terreinen actief te zyn. Totnogtoe bestond de mogelykheid daartoe niet Maar dat gaat nu veran deren. In Driebergen is het „Instituut voor sociaal vormingswerk" gesticht. Naast de bestaande opleidingen tot jeugdwerkleider en evangelist zullen daar met September a.s. drie nieuwe op leidingen beginnen, die even zovele r.ieuwe mogelijkheden betekenen voor jonge mensen die dienend werkzaam willen zyn op een der gebieden die wy noemden: 1. de personeelsfunctionaris voor het bedryfsieven; 2. de sociaal-culturele vormingsleid- (st)er; 3. de de ge- vormingsleidster zinsopvoeding. Mogen we er even iets meer van zeg gen? De eerste functie is dus gericht op het helpen bevorderen van betere tussen menselijke verhoudingen in het be dryfsieven. Deze functionaris zal wel dikwijls in dienst van het bedryf staan, maar dat is zeker niet de enige moge lijkheid en hy moet dan ook alle groe pen in het bedrijf dienen. De tweede functionaris (man of vrouw) za. vormingswerk doen in buurthuizen, dorpshuizen, streekcentra, vormings centra en volkshogescholen, in platte landsorganisaties en opbouworganen wellicht ook een taak vinden op het gebied van de persoonlykheidsvorming aan lagere landbouw- en landbouwhuis- houdscholen. De derde functionaris zal zich toeleg gen op het educatieve werk by „nor male" gezinnen. Dit zullen uitsluitend vrouwen zyn. Het verschil met de „ge wone" kerkeUjke sociale werkster Is duideiyk. De vormingsleidster zal in zo verre op de hoogte van de maatschappe lijke zorg moeten zyn, dat zy weet op welk ogenblik de sociale werkster moet worden ingeschakeld. Tot deze opleidingen kan men toege laten worden met het einddiploma gym nasium. middelbare school óf Kweek school. In plaats daarvan kan ook eer admissie-examen worden afgelegd, waarvan men de eisen kan aanvragen. De opleiding duurt vier jaar. waar van twee jaar theoretische vakken, eer of meer jaren practyk in een stuk werk dat verband houdt met de opleiding er ten slotte een afsluitend studiejaar De opleidingskasten, internaat inbe grepen. bedragen gemiddeld f 1500 per jaar. Het juiste bedrag wordt bepaald ï.v.m. de financiële draagkracht, terwijl liet mogelyk ls, dat het Eykmanfonds een studiebeurs geeft voor het geheel of voor een gedeelte der kosten. De opleiding staat behalve voor leden van de Ned. Herv. Kerk ook open voor leden van andere protestantse Kerken. Volledig prospectus en nadere inlichtin gen worden verstrekt door dr F. Boer winkel, directeur van het instituut voor sociaal vormingswerk. Hoofdstraat 211, Driebergen. In Leimuiden wordt gewerkt aan een object, dat unietk is in ons land. Het is de nieuwe brug over de Drecht, het wa ter op de grens ran Noord-Holland, Utrecht en Zuid-Holland, dat de verbin ding vormt tussen de Aar en de Amstel Het unieke zit in de bijzondere uitvoe ring van de brug, die de grootste van Nederland in die vorm wordt. Enkele jaren heeft men gestudeerd op en geëxperimenteerd met een nieuw ont werp en zou dat slagen, dan had men de oplossing voor de problemen, waarmee men in die streek zit. De Drecht is mooi, maar ook breed. Veel pijlers in het wa ter zouden de aanblik zeer verstoren. Voorts zou een brug met bogen reel ho ger boven het polderland uitsteken en dat is niet bepaald mooi in het vlakke land. De brug wordt nu gebouwd volgens het systeem van de Franse inpenieur M. E. Freijsstnef. Dit is een statisch onbe paalde constructie, die naar men ver wacht veel belangstelling onder de technici zal trekken. De brug wordt on- geveer S0 meter lang en 15.40 meter breed en zal de Drecht in één keer over spannen. Het mooie landschap zal niet geschaad worden en geen pijlers zullen •Ie vaargeul verkleinen. De onderbouw, is al klaar en kostte f 120.000.de bovenbouw is gegund voor f 246.600.aan een A'damse fir ma. De totale kosten bedragen ongeveer f 370.000 en zijn niet hoger dan bü de normale bouwwijze. In het geheel zijn 6 pijlers uitgespaard. De brug komt ongeveer acht meter bo ven het polderland uit en doet slank aan. Met de constructie zal ongeveer een jaar gemoeid zijn, zodat de verbin ding het volgend jaar in gebruik kan worden genomen. Als de Drecht is overbrugd, kan wor den gezegd, dat de provinciale verbin dingsweg Rotterdam-Amsterdam door het hart van Zuid-Holland vrijwel ge reed is. De brug vormde namelijk het laatste kunstwerk in dit plan. Enkele ontbrekende delen in de weg moeten nog worden aangelegd. De twee grootste ha vensteden van ons land zullen dan 10 tot 15 km dichter bij elkaar zijn aebracht. De weg zal min of meer een secundaire weg blijven, maar door de kortere af stand wordt toch op een druk verkeer gerekend. En als de nieuwe vaste brug over de Drecht klaar is, zal de tol-misère in Leimuiden wel tot het verleden behoren. de heer Kruseman, ingeleid ln uc administratie van de bank, terwyi hij op 1 Maart 1936 tot kassier werd be noemd. Spr. stond ook stil bU de arbeid vuu de pioniers. De voorzitter, de heer Van der Voet dient de bank nu al 37 jaar de heer H. van Schie doet dit 27 jaar! de heer P. F. Vergeer 16 jaar. de heer De Vroomen 13 jaar, de heer J. van Winsen 9 jaar, de heer C. P. Oosterom H jaar, de heer W. S. van Noort 4 jaar i de heer L. P. Heemskerk 2 jaar De tweede voorzitter constateerde, dat de bank aan de voorzitter zeer veel te dan ken heeft Ook de heer Van Schie wilde ny hartelijk danken voor het vele werk, ?a.i 111 de ,oop dcr Jaren voor deze instelling heeft gedaan De burgemeester van Warmond, jhr mr L. A M. von Fisenne, wees er voor al op. dat de bank tevens een spaarbank is, waardoor het sparen wordt bevorderd Sparen is een gezond beginsel. De heer Van Wynbergen roemde de goede sa menwerking tussen Warmond en de an dere banken van de ring. Nament de centrale bank te Utrecht bood de heer Roetering. inspecteur by deze bank, aan de heer Van der Voet een oorkonde aan voor 37 Uitspraak in zaak tegen de Leidse Post Het gerechtshof te Den Haag heeft gisteren de hoofdredacteur van de in middels opgeheven Leidsche Post ver oordeeld tot f 300 boete, sub 1 maand hechtenis, terwijl hij van een gedeelte van de tenlastelegging werd vrijgespro ken. L. had indertyd in de Leidsche Post een paar artikelen doen opnemen waarin de oud-hoofdcommissaris van politie te Bandoeng en oud-president werden beschuldigd steekpenningen va* Chinezen te hebben aangenomen. De achtergrond van deze publicaties waren de malversaties, die indertijd in Indo nesië waren gepleegd en waarvan de ontdekking volgens sommigen geleid had tot de moord op de vaandrig Aer- nout De procureur-generaal had we gens smaad, meermalen gepleegd, f 400 boete, sub. 1 maand hechtenis geëist. Gisteren meldden we al, dat de heer L. Meyer, die 50 jaar bij de scheeps werf De Hoop aan de Sumatrastraat werkt, uit handen van burgemeester Van Kinschot de ere-medaille in brons, verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau ontving. Dit ij het plechtige ogenblik, waarop de jubi laris, magazijnmeester bü de firma Boot, allerminst gerekend had. Foto N. ran der Horst. dienst en aan de heer Van Schie een oorkonde voor 27 jaren. Het bestuur in zyn geheel kreeg een enveloppe met inhoud, te besteden naar eigen inxieht. Nog meer personen voerden hierna het woord. Zy wezen allen op de be langrijke plaats, die de bank in de sa menleving van Warmond Inneemt Zo sprak de heer H. van der Voet namens de Warmondse yselub, die bü de boeren leenbank de oudste spaarder is. „Nog nooit hebben wü het gewaagd een voor schot of lening bü uw bank aan te vra gen, omdat wy weten, dat u zich niet op glad ys begeeft, terwijl wy daar Juist ons element zyn", aldus spr. Hy schonk het bestuur een voorzittershamer Het feestcomité droeg hierna de lei ding van de avond over aan het gezel schap van Arie Westgeest uit Noordwyk, dat verder voor een gezellige avond trouwe I heeft gezorgd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1952 | | pagina 3