k
ALBERT HEIJN
TONICUM „KATWIJK"
Het ei vliegt de tuin in
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
6
WOENSDAG 28 MEI 1952
ch ckwöHadk vmr^ynpioeMiA
ZES HEERLIJKE SMAKEN: 20 CT. PER STUK
Kersen op sap
Par flacon DU
Sinaasappelsap Q
Varfrltfand, p. blik 4 w
Vruchtenwijn |n_
Par flo* IU0
Bessensap
Par flat J7
Delmonta Ananas 10_
Par blik 295-lfcD
Tomatenpuree
Par Wik
35
Doparwten _Q
Groot blik vanaf O
Appelmoes
Par blik 80- 7 4
Abrikozen
100 gram
Pruimen
250 gram vanaf
Zaanse Koeken
Par bo*
Zaanta Korat)aa
Per pak
28
33
55
29
E«lra aanbied**g. l«Ma CaMarn
Schouderham
100 gr. van 59 voor 5 3
Tracteert met de feestdagen op een verrukkelijk
BOFFIE-KOFFIE GEURIGE A.H. THEE
173-183- 188-204 ct
55-60-66-72-80 ct
kopje Koffie en Thee
DELICATA KOFFIE
Iels aparts. Par bui f 2.50
Bij VOORJAARSMOEHEID
SLAPTE na GRIEP
of OPERATIE
v met Vitamine C
Rode verpakking:
alcoholhoudend
Blauwe verpakking
alcoholvrij
Flacons met 100, 260 en
1500 cc
N.V. Sociëteit v. Cbem. Industrie
„KATWIJK"
Katwfjk aan Zee.
Pieter Cannegieter
274 Pieter en Karolus sjokten langzaam
naar Franje's huis terug en speurden in
tussen links en rechts naar het verloren
gouden éi. Maar aUes tevergeefs. De moed
zonk Pieter steeds meer in de schoenen.
Hy moest aldoor denken aan Generaal
Franje in de gevangenis. „Allemaal mijn
schuld", zuchtte hij, „we zitten in een
fraai schuitje. Hoe kon ik ook zo dom zijn
het ei te verliezen. We móéten het vin
den. Het is onze enige redding!" Maar na
een kwartier liet de jongen zich doodmoe
op de grond zakken en viel in slaap. De
pientere Karolus ging eerst medelijdend
naar Pieter zitten kijken, doch zijn ge
dachten dwaalden spoedig af naar het
gouden ei. Hij dacht zó diep na als zijn
kraaienverstand maar toeliet en kwam
tot de conclusie, dat Pieter het ei in het
huis van de generaal moest hebben verlo
ren. „Weet je wat, Pieter slaapt nog wel
een uurtje, ik vlieg gauw even heen en
weer om te kijken. Meteen steeg de vogel
op. De huishoudster van Generaal Franje
had 's morgens het hele huis een fikse
beurt gegeven. Ook de logeerkamer was
gezwabberd en op een gegeven ogenblik
was het stene ei voor haar uitgerold.
„Dat 's knap!" had ze gezegd. „Zelfs hier
eieren!" en had het daarna keurig m de
keuken bij de anderen gelegd. Maar
's middags, toen ze een eitje wilde bakken,
pakte ze toevallig wéér het stenen won.
derei en sloeg er steeds harder mee op de
rand van de koekepan. „Zo'n snertding!"
vloog ze op. „Het is gewoon niet kapot te
krijgen!" Toen zag ze pas dat het van
steen was en werd daardoor zó kwaad dat
ze het met een grote boog de tuin in
gooide.
MAAKT U HET LEVEN GOEDKOPER!
