PAUL GRAY HOFFMAN Bloemlezing der Nederlandse klederdrachten Wie is Belangrijke uitvinding van Amerikaans ingenieur Een prinses, die haar eigen potje kookt NIEUWE LEIDSCHE COURANT 3 DINSDAG 15 APRIL 195J de rechterhand van „Ike", die failliete boedels kan redden? TTOFFAfAN. Deze naam, met een overigens zeer vertrouwde klank, van- wege de druppels, is in de afgelopen weken nogal eens in de kranten opgedoken. Hij behoort bij een 60-jarige Amerikaan, die enkele jaren ge- leden nog bekend stond als de procuratiehouder van Sinterklaas, oftewel als administrateur van het plan-Marshall. Tot voor kort was hij enkele jaren wat men noemt „uit het wereldnieuws". Sinds 1950 hield hij zich nl. als president van de Ford Foundation met ander menslievend werk bezig. Thans doet deze grote self-made zakenman opnieuw van zich spreken. Hij is de promotor van Eisenhower als candidaat voor het Amerikaanse pre sidentschap en optimisten noemen hem als toekomstige vice-president of ten minste minister van Buitenlandse Zaken. Zo ver is het echter nog niet, ook al zijn we zo langzamerhand al met de gedachte vertrouwd geraakt, dat Eisenhower in Truman's plaats het Witte Huis zal gaan bewonen. die in 1935 president van het concern werd, verkocht zoveel auto's onder het beroemde motto: „Studebaker gaat door" dat de schuldeisers betaald konden wor den en de maatschappij spoedig een winstje van een slordige twee en een half millioen dollar kon boeken Dit korte overzicht van Hoffman's leven zou echter wel zeer onvolkomen zijn, wanneer niet vermeld werd het machtige pionierswerk, dat hij verzet heeft als directeur van de organisatie, die het plan-Marshall moest lijken. Hij heeft de enorme organisatie, die Europa moest helpen, er weer boven op te komen, uit de grond gestampt. Langer dan twee jaar heeft hij voor een salaris van 20.000 dollar (altijd nog de moeite waard..)) gewerkt, terwijl hij bij Studebaker 96.000 kon hebben. Zoals zovele andere Amerikaanse zakenlieden heeft Hoffman eahter deze strop op de koop toe genomen, toen Truman beroep op hem deed Kapitalisme Z'N opvattingen steekt hij niet on der stoelen of banken. Hij heeft eens gezegd: „Mijn land werd groot en sterk en m'n volk gaat het goed onder een systeem, dat men gerust bij z'n ware naam mag noemen: het kapitalisme en de vrije onderneming. meent Hoffman, ,yrijn de essentiële vrijheren van de mens veilig en is de gewone man tot een redelijke levens standaard gekomen". Men zal in de toekomst nog wel meer over deze markante figuur vernemen. Het is in elk geval reeds een rustige gedachte, dat hij evenals Eisenhower Alleen onder het kapitalisme", zo Europa een goed hart toedraagt. Dit is de eerste vleugeltip brand stoftank, welke is gemonteerd op het Lockheed Super Constellation testtoestel. Het gevaarte, dat 3000 liter brandstof kan bevatten, wordt hier geïnspecteerd door de man aan wiens brein het apparaat is ontsproten, ontwerper Clarence A. Johnson van de Lockheedfabrieken in de Verenigde Staten. Openluchtmuseum Arnhem bewaait Paul G. Hoilman Paul Gray Hoffman werd in 1892 te Chicago geboren en grootgebracht Western Springs aan de rand van deze stad. Z'n ouders waren niet onbemid deld, zodat de jonge Paul naar de uni versiteit werd gestuurd, nadat hij met gunstig gevolg de school in het nabij gelegen La Grange had bezocht, doch geenszins bijzonder was opgevallen. Wel trok hij de aandacht door z'n brillante voetbalspel en met één van de eerste „paardloze rijtuigen" in z'n buurt. Dit vehikel maakte blijkbaar nogal indruk op de jongeman. Want na slechts Jaartje rechten te hebben gestudeerd, gooide hij z'n boekentas in een hoek te gaan werken in de autoshowroom Halladay op de Michigan boulevard te Chicago, als.... portier, voor acht dollar per week.... Vloeien vegen t"NIGE tijd bracht hij door met het vegen van vloeren, zo lezen Weltwoche en Kompas, maar het duurde niet lang, of hij werd voor twaalf dollar per week baas van de reparatie-afdeling, die uit.... twee man bestond. Toen hij weer promotie maakte, ging hij voor hetzelfde geld demonstraties geven met de wagens van Halladay. De hele familie Hoffman verhuisde in 1911 naar Cali- fornië, toen nog het land van belofte. Paul, die zelf z'n reisgeld bij elkaar moest scharrelen, voelde zich in het rommelige Los Angeles spoedig goed thuis. Het was daar heel gewoon, dat kopers omgekocht of desnoods ontvoerd werden. Hoffman knapte deze karweitjes voortaan voor Studebaker op. Als een razende verkocht hij auto's; nooit drong hij op contante betaling aan. In ruil voor glinsterende Studebakers kwam hij vaak thuis met schitterende diamanten, prach tige paarden en rijtuigen, hypotheken en j ginaasappeioogsten. Hij wist met deze zaken opnieuw zaken te doen en., met In 1914 moest een auto-handelaar, die een paar stuivers wilde verdienen, een wonderlijke combinatie van autorenner, uitvinder, fabrikant en humorist zijn. In de winter van dat jaar vroor één van de twee sinaasappelboompjes in het voor tuintje van hel ouderlijke huis der Hoff- mans dood. De jongeman adverteerde 'toen (zonder te liegen): „Verloor halve sinaasappelaanplant. Moet auto van de hand doen". Half Los Angeles schreef op deze advertentie, hopend, voor een zacht prijsje dat karretje op de kop te kunnen tikken. De „pechvogel" bezocht alle briefschrijvers persoonlijk en lever de op die manier heel wat tweedehands wagentjes af. Voordat de kopers wisten, hoe zij er op een eerlijke manier inge- tippeld waren, was de gehele voorraad uit verkocht.... Doiothy T\E enige koopjesjager, die geen auto had gekocht, was een zekere Brown. Het contact met deze heer bleef echter niet onvruchtbaar, omdat er een dochter in het spel kwam, die naar de naam Dorothy luisterde. Een paar maanden, nadat hij z'n sinaasappelenaanplant had j Verloren, kreeg Paul er iets mooiers voor terug: een alleraardigste vrouw en een functie als leider van het Stude- baker-concern te Los Angeles. Hij was toen 22 jaar en de jongste man met zo'n positie in Amerika. Later schonk z'n levendige, vrolijke, roodharige vrouw hem zeven kinderen (twee dochters en j vijf zonen). Het grote huis der Hoffmans was altijd vol leven, gelach en vertier.. Toen Paul pas in de autohandel zat, had hij veel moeite gedaan om een „oud beestje" aan een dierenarts te verkopen. Met levensgevaar had hij de adspirant- koper in de „rammelende ketelfabriek" naar diens huis gebracht, op 60 km van de stad. Dat was in die tijd nog een hele onderneming. Heelhuids bereikten ze echter het huis van de dokter. Deze wil de de koop wel sluiten, maar vroeg voor alle zekerheid aan Paul: „Als jij mij was, zou jij die wagen dan kopen?" Dat was een moeilijk ogenblik voor de jonge man, die geen rooie cent bezat en dus de provisie best kon gebruiken. Terwijl hij het vopr en tegen van het liegen zat te overwegen, viel z'n oog op een doek aan de muur, waarop geborduurd stond: „God hoort elk woord, dat je zegt". Er werden die dag geen zaken gedaan. Redder van Stude baker jyA de eerste wereldoorlog ontwikkelde Paul een niet te stuiten verkoop energie en jaarlijks verkocht hij voor zeven millioen dollar aan auto's. In 1925 werd z'n harde werken beloond met het vice-presidentschap van het Studebaker- concern en toen het in 1933 misging met deze onderneming en ze failliet werd verklaard, wist hij van de curator ge daan te krijgen, dat hij nog mocht pro beren, voor de schuldeisers te redden, wat nog te redden viel. Hij leende links en rechts zo'n kleine 100.000 dollar en besteedde deze aan.... reclame, reclame og eens reclameDat is de red ding van Studebaker geweest. Hoffman. Nationaal geschenk aan Prinses Wilhelmina een kostbare verzameling TOEN DE JONGE KONINGIN WILHELMINA in 1898 werd ingehuldigd, zijn haar 240 costuums van de inheemse klederdrachten aangebo deze werden in het Rijksmuseum te Amsterdam bewaard en verhuisden in 1919 naar het Openluchtmuseum te Arnhem, waar zij in een apart ge bouwtje bewonderd konden worden. De tweede wereld-oorlog kwam, de poppen met hun kostbare kleding werden veiligheidshalve overgebracht naar het juist gerestaureerde kasteel de Doornenburg in de Betuwe; eveneens zeer kostbare collectie sieraden, welke in de goede oude tijd door mannen, vrouwen en kinderen waren gedragen, werd in een bank-kluis te Arnhem gesloten. De Duitse bezetting deed het kasteel de Doornenburg in de lucht vliegen de kluis van de bank werd leeggeroofd. Niets bleef er over van deze unieke verzameling. Prinses Wilhelmina in bruikleen aai op de Waterberg afstond. ..Mensengezichten" Wat 'n vijftig jaar geleden wellicht met niet al te veel moeite bij elkaar gebracht was, is nu grotendeels niet meer te vin den. Toch toog een aantal dames enige jaren geleden weer aan het werk, Koningin Wilhelmina by haar 50-jarig regeringsjubileum nogmaals een geschenk aan te bieden, bestaande uit een bloem lezing der vaderlandse klederdrachten. In October 1949 zijn de tachtig costuums aan Prinses Wilhelmina aangeboden op het terrein van het Openluchtmuseum te Arnhem en wandelden een aantal dames heren in de prachtige kleding verschillende provincies door het Zaanse dorpsstraatje, met de typische groen- geschilderde houten huisjes. „Maar" tachtig costuums? Tóchtig cos tuums, zeiden de mensen-die-het-weten- konden; want er bleef weinig over var wat eens beschouwd werd als te horen bij het leven-van-alledag. Trouwens, men hield niet op toen tachtig waren; moeizaam klom het aantal ver de honderd en nog steeds werkt door. Men speurt en zoekt, mer koopt en bedelt en nog zijn er Nederlan ders die niet weten, dat men zó maar: costuums, schoeisel, sieraden, enutsen, tip- doeken, hoeden, mitaines, enz. enz. aan het „Landelijk comité tot verzameling van Nederlandse volksklederdrachten" (p.a. Openluchtmuseum, Arnhem) den kan. Automatisch wordt die goede gave dan onderdeel van het nationale geschenk, dat Deze nieuwe verzameling klederdrachten werd onlangs door het comité Nederlandse Volksklederdrachten bijeengebracht in het Openluchtmuseum in Arnhem, ter vervanging van de collectie, welke daar tijdens de oorlog, werd vernield. een warreling van witte mutsen en kap pen. Onder die blanke hoofdtooi zitten gezichten. Geen starre poppenkoppen maar mensengezichten, vervaardigd door de mcskermeester Eef van Maanen uit Velp. Dat zij geen ogen hebben, vinden sommige bezoekers een bezwaar. Maar het is alsof deze mensenwat in zich zelf gekeerd zijn, zij staan na te denken: straks heffen zij wellicht het hoofd op en kijken u aan. Of misschien best&dt helemaal niet voor hen en gaan zij rustig door met hun zelfbespiegelingen. Eerst de mutsen en kappen, daaronder de jonge en oude gezichten, daarna de dracht. Die van de eilanden, uit de pol ders, van de zandstreken. De meeste kleuren zijn donker en rtemmig. Heel vroeger is deze kleding vrolijker en bundiger geweest. Maar naarmate costuum uitsterft, uitsluitend door oude gedragen wordt, neemt zwart, bruin, paars en donkergroen de overhand. Wat helemaal niet saai betekent. Kijkt u maar naar de cape van de Scheveningse wen (die gelukkig nog veel gedragen wordt): zwart van buiten, maar oranje rood van binnen voor werkdagen en dt prachtigste pasteltinten van buiten met een afstekende kleur van binnen voc feestdag. Mutsen en sieraden, beugeltas sen, tipdoeken en schorten, zij voi de bevalligheid en speelsheid, maar de waardigheid die aan vrouwenkleding de bekoring geeft Eerst vallen de poppen-in-hun-geheel op: de mannen en vrouwen uit Groningen en Friesland, Zeeland en Brabant var de Veluwe en uit Limburg, de ingekap selde baby-in-'t pak en de wufte Hoeve lakense jongeling. Naast veel stemmigs en deftigs is er toch ook nog veel kleu rigs te zien: Marken, Urk, Bunschoten. Staphorst, Volendam. Prachtige details I van het ensemble komt men vanzelf op het detail: zoals die tere. witte tulen tipdoek voor kerkbezoek. Naast bloemenmotieven is er de monstrans het symbool IHS ingewerkt. Verderop een zijden halsdoekje arme kleuren en de schittering van gouden en zilveren kettingen, hangertjes oorbellen. Een zwart-en-wit korfje om een „snees" eieren te vervoeren. Een zakelijk uitziende heldere wit katoenen muts met keelbanden (kennelijk „ik houd ■ÉT van die modefratsen") en daarnaast hoofdtooi van gebrocheerde linten bloemen. Een droom van een bed jasje v Coromandel sits, een paar mitaines: tricot met kant afgezet; een platte strooien kinderhoed opgedoft met c 'eren en strikken, een sombere rt mantel met tresfiguren bewerkt, een sierlijk stro-hoedje met kralen en linten versierd. Wat een pracht en praal kuier de vroeger, breeduit, over de weg of wipte vlug een winkel binnen om nog gauw een boodschap te doen. Wat een indrukwek kende gestalten schreden langs de huizen in dagen van rouw. De mode... yELERLEI VRAGEN rijzen: waarom zette men in het winderige Friesland zo'n enorme zonnehoed op 't hoofd en droeg men in een deel van Limburg een soort „zigeunerdoek" over 't hoofd gesla gen als enige uitzondering op alle kap pen en mutsen? Waarom draagt de een pupekrullen en p&nny-haren, terwijl men ginds angstvallig elk haartje verbergt onder een metalen helm en weer elders het haar in een donkere streep van het voorhoofd terugslaat? Waarom zette men b(j kerkgang een hoedje met veren bo venop een witte muts, waaronder dan weer streeksgewijs een oorijzer praalde? Waarom is er verschil ir Zeeuwse dreven tussen Protestantse er R.K. zusters zowel in kappen als sie raden? i. Hoe ontstaat een mode er willen alle vrouwen aan eer mode meedoen en blijven zij toch ook bepaald gewest, trouw bepaalde tradities....? einde gekomen aan Neder lands volksklederdrachten; over een jaar is er waarschijnlijk niets meer te bespeuren, want het komt nog m sporadisch voor dat kinderen costuum gestoken worden. Vandaar, dat wij voor deze verzameling dankbaar moeten zijn. Mijlpaal in de luchtvaartgeschiedenis: De vleugeltank, ook voor toestellen, sneller dan het geluid zal opmerken, dat zo'n toestel er enigs zins anders uitziet dan thans het geval is. De vliegtuigen van de toekomst zullen aan de vleugeleinden grote tanks met brandstof meevoeren, die de toestellen een geheel ander aspect geven. De ont werper van dit systeem, van deze tanks (tiptanks), is een Amerikaans ontwerper, Clarence L. Johnson, chef van de onder- zoeklaboratoria van de wereldberoemde Lockheed Aircraft Corporation in Call- Als de tijd van de „tiptanks" aan breekt, aldus Johnson, wellicht in 1955 of 1956, zullen de luchtreizigers opmer ken, dat het „tiptank"-vliegtuig veel ter in de lucht ligt, en dat het werkelijk een genoegen is geworden om te vliegen. Voorlopig hebben de Lockheedfabrie ken „tiptanks" ontworpen voor 2 Super Constellations van de marine, welke zul len worden uitgerust met nieuwe T-34, turbo-prop motoren van meer dan 5000 pk elk. Op het ogenblik worden de tanks op deugdelijkheid beproefd op een pro totype Super Constellation, een testvlieg tuig. Het idee van de „tiptank" dat in 1938 aan het brein van Clarence Johnson Is ontsproten, werd voor de eerste maal toegepast op de tegenwoordige straal jager F-80, ook wel Jet-straaljager ge noemd. Dit toestel bewees, wat inge nieurs reeds verwachtten: van 2000 ter hoogte kon een F-80, zonder motor- kracht, 10 km verder uitzweven dan zonder tanks ooit het geval was geweest. De tank heeft een „draagkracht", die zijn eigen vol-gewicht tenvolle compen seert. Zo wordt noch gewicht, noch snel heid geofferd aan de „tiptank", integen- lange-afstandsvluchten te maken met een kruissnelheid van 800 km of meer. Non stop-vluchten rond de aarde zijn zicht Nieuwe Super Constellation transpor ten met de hypermoderne Piston- toren, die tot de snelste transporten ter wereld mogen worden gerekend, zullen 30.000 liter brandstof moeten meevoeren, waarvan het grootste gedeelte in de vleugels. Voor de Turboprop-motoren zal hetzelfde toestel bijna 40.000 liter nodig hebben. „Tiptanks" kunnen 3000 liter brandstof bevatten, terwijl de zgn. pod- type tanks, de tanks welke onder de vleugels hangen, 2250 liter Inhoud hebben. De vliegtuigen van de toekomst, aldus de uitvinder van de „tiptank", zullen zich tot een steeds grotere perfectie ont wikkelen. Oude glorie uit Europa (Van een onzer verslaggevers) Een vleugje romantiek uit het oude Europa is dezer dagen weer opgewak- kerd in Amerika, al was de oorzaak dan verre van plezierig. Het begon met de gang van de 42-jarige Catherine Lorraine, Prinses Katalin van Hongarije, naar het Gerechtshof te San Francisco, ze een verzoek indiende tot rege ling van de voogdij over haar beide dochtertjes en van de bijdrage welke de vader, aartshertog Albrechl, tot de opvoering van zijn kinderen moest eren. Prinsessen en aartshertogen zijn Amerika figuren uit een onbekende wereld, ook al koken ze hun eigen potje, hebben ze geldzorgen en maken ze i elkaar, net als zoveel andere onge lukkige mensen. Daarom werd Prinses Katalin gefotografeerd, terwijl ze Woordenlijst (700 pag.) Ned. taal gereed De woordenlystcommdssde, die o.m. tol taak heeft de Nedrlandse en Belgische regering te adviseren omtien: de samen stelling van een woordenlijst ten ge- bruike bij de voornaamwoordelijke aan duiding en het bezigen van de genitief vormen, zal nog deze maand haar rap port uitbrengen. De arbeid van deze commissie is r gelegd ir een inleiding van ongeveer veertig bladzijden en in een woordenlijst ongeveer 700 bladzijden. een bezorgde blik haar dochtertjes ty- dens een weekend thuis (de meisjes zyn op een kostschool) tracteerde op eer lekker haipje. De oudste, prinses Sarolta is 12 jaai oud, de tweede prinses Katalin 10 jaar Hun moeder heeft reden om zo zorgelijk te zijn want het valt niet mee de meiskes alles voor hun opvoeding te schenken. Zelf werkt ze in een warenhuis om aan de kost te komen, waar ze net genoeg verdient om heel sobertjes te leven. Eigenlijk is haar hele leven met roos kleurig geweest, al waren er tyden dat nieuwe glorie daagde- Ze is nJ. de doch ter van een groot Hongaars landedelman en trouwde met aartshertog Albrecht, een achterneef van de laatste Hongaarse Koning Karei IV. die tegelijkertyd Kei zer Karei I van Oostenrijk was. De glorie van koning- en keizerschap was toen ook al reeds lang vervlogen, want in 1918 had Karei de wyk geno men naar Zwitserland. In 1920 trachtte hy door een putsch weer op de troon te kooien, doch de geallieerden dachten er anders over en vebanden de naar Madeira, waar hij onder zeer daohte omstandigheden overleed. Zyn adjudant, een zekere Werkman, schreef er zelfs een boek over, waarin hij dat wat algemeen gefluisterd werd, ni. dat er vergift in het spel zou zijn, uitvoeng behandelde. Dat waren zo zijn moeilijkheden, zyn achterneef heeft de zyne en diens ex- vrouw en kinderen de hare, maar het is alles even oabeoydenswaardig. De nieuwe tank heeft dus vele voor delen. Zy versterkt de vleugels en het grote gewicht (ruim 1700 kg, gevuld) neutraliseren de kracht, die de vleugel altijd tijdens de vlucht opdrukt. Hierdoor wordt dus weer de genoemde grotere stabiliteit verkregen, die het vliegen tot een genoegen maakt. Indien het nodig mocht zyn, zullen de „tiptanks" ook kunnen worden gebruikt op „supersonic", d.wr, sneller dan het geluid vliegende, toestellen. De Ameri kaanse Lockheedfabrieken hebben dit bewezen met hun experimentele straal jager, de XF-90. De Synode sprak Men schryft ons van Hervormde zyde: TTET valt moeilyk enkele indrukken Ai weer te geven van de vorige week gehouden Synodevergadering, omdat deze zovele zijn geweest en het programma zo overladen, dat het alle krachten van de Synodeleden heeft gevergd. Twee zaken hebben vooral de aandacht gehad, ni. de financiën en de school kwestie. Omtrent het eerste punt zijn zeer tot genoegen van de Synodeleden uitvoerige gegevens verstrekt, waaruit i« gebleken, dat de zaken van de Ned. Herv. Kerk sober worden beheerd en de uiterste zuinigheid wordt betracht Het is verstandig geweest de school kwestie niet al teveel vast te koppelen aan de zaak-Hardegaryp, aangezien deze laatste een aanloop is geweest om de gehele kwestie grondig te behandelen. Was Hardegaryp niet gekomen, dan was het school-debat toch op een later tyd- stip gehouden moeten worden. Wy zyn dankbaar, dat de Synode mei algemene stemmen heeft uitgesproken, dat een voorbehoud moet worden ge maakt t.a.v. de argumentatie, welke door de kerkeraad van Hardegaryp is gegeven, alsmede betreurd, dat hieruit misverstan den zyn voortgevloeid. wy betreuren het echter, dat de meer derheid van de Synode het door de Raad voor Kerk en School aan de kerkeraad gegeven advies om niet mede te werken aan de oprichting van een Christelyke school heeft goegekeurd. Verder is het jammer, dat een amende ment van ds L. Kievit, te Putten, om in de uitspraak op te nemen, dat in de feiteUjke situatie de Hervormde Kerk een byzondere verhouding tot en waar dering voor de Christelyke school dient te hebben, ls verworpen (19 v. 29 stem men). Gelukkig is een tweede amende ment van ds Kievit om in de uitspraak der Synode terzake de vermaning tot de ouders, die voor de Christelyke school zyn, op te nemen, dat zy hebben te waken, dat het Evangelie van Jezus Christus de overhand houdt over allerlei usanties en tradities, aanvaard (28 v, 21 stemmen). "TIE DISCUSSIE, waaraan de meeste -L' Synodeleden hebben deelgenomen, is over het algemeen op hoog niveau ge voerd. De voorzitter van de Raad voor Kerk en School, ds R. Dykstra, heeft in uitvoerig betoog het beleid van de Raad trachten uiteen te zetten en te ver dedigen. Het moet gezegd, dat hy dit op een buitgewoon verdiensteUjke wijze heeft gedaan, hoewel sommige van zyn argumenten voor de voorstanders van Christelyk onderwijs niet afdoende wa ren. Het betoog van ds Dykstra kwam in hoofdzaak hierop neer, dat de Raad in het algemeen sympathie heeft voor het Christelyk onderwijs en in meerder heid uit voorstanders van dit onderwijs bestaat Dit wil z.t echter niet zeggen, dat de Raad per se voor het Christelyk onderwys moet kiezen en tegen het openbaar onderwys. Gevreesd werd, dat de voorstanders van de openbare school dan kopschuw tegenover de Hervormde Kerk zouden komen te staan. Hier gingen feiteiyk de wegen uiteen. Een deel van de Synode wenste een uit spraak van voorkeur voor het Christelyk onderwys en tevens zoveel mogelijk ontkerstening van het openbaar onderwys en een ander deel wilde geen voorkeur uitspreken voor een der beide school typen. XTET valt te verstaan, dat de voor- standers van het Christelyk onder wijs teleurgesteld naar huis zyn gegaan. Zy hadden zo gaarne gezien, dat de Hervormde Kerk, die hen, ondanks alle gebreken, van harte lief is, het zover had kunnen brengen, dat wat toch feitelyk door hen als een vanzelfsprekendheid wordt beschouwd, een besliste keuze voor de scholen met de Bybel zou zyn gedaan. De voorstanders van het Christelyk onderwys. die zich o.i. hierby nooit zullen kunnen neerleggen, zullen zich opnieuw moeten bezinnen op het grote goed ons door onze voorvaderen nagelaten. Er is by ons, laten wy het elkander eerlyk zeggen, teveel zelfvoldaanheid gekomen, alsof, wanneer wy een school met de Bijbel hebben, de zaak in orde ls. Laten wy evenals Paulus Jagen naar het vol maakte: hy was ook niet tevreden met het tegenwoordige uit zyn tijd. Daarnaast ls de verdeeldheid en soms concurrentie van de scholen met de Bybel onderling iets wat ons moet ver ontrusten. Dat mag en moet ons manen tot voorzichtigheid, hetgëen in de Synode vergadering ook als bezwaar tegen het Christelyk onderwys ls aangevoerd. Wij hebben ons te verootmoedigen tegenover God. Moge daarnaast steeds een gebed op gaan voor de besturen en het onder wijzend personeel van de scholen met de Bijbel, opdat zy hun hoogstverantwoor- deiyke taak en roeping mogen verstaan om temidden van deze verscheurde en verwarde wereld de kinderen van ons volk op te voeden In de vermaning en e des Heren. P.I.T. sticht een centraal propagandabureau Om de propaganda en de lectuurvoor ziening van het Prot Interkerkelyk Thuisfront meer te centraliseren en te intensiveren, ls een propagandacommis- sie gevormd, bestaande uit J. A. Nap te Rotterdam, W. C. F. Scheps te Den Haag, eerste luit W. G. Tibben uit Zwolle en majoor ds L. S. v. d. Weg te Den Haag. Daaraan zyn toegevoegd de secretaris sen van het PJ.T. en van de Ned. MiL Bond Pro Rege, mr P. J. Reyling te Den Haag en W. Nieuweboer te Utrecht. Uitvoeringsorgaan van deze commissie een centraal propaganda-bureau, dat gevestigd is: Nieuwe Gracht 90. Utrecht Directeur ls O. de Moor te Voorburg.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1952 | | pagina 3