Nieuwe Leidsche Courant | 1951 | 8 december 1951 | pagina 5

Maar wij denken er zó over

LAOS: een rustig koninkrijk
in gistend Oost-Azië

Koning Sisavang Vong zes maanden
van het jaar in Frankrijk

imm

Adenauer-Churchill
als „trait d'union"

NIEUWE LEIDSCHE COURANT

5

ZATERDAG 8 DECEMBER 1951

Alles

goed
en wel

(Ingezonden stukken)

cresrhanen 1 °ok de be-doeling van het ingezonden

gescnapen vfin mevrouw van h.-b., al heeft

Met aandacht heb ik het stukje Jeugd zy zjch dan misschien wat laten gaan.
gelezen. Als ik het goed begrijip. bekijkt 't was vroeger ook niet alles zo goed.
u, schrijver van dit stukje, het leven van Dat er soms wel wat raar met die kin-
de mens door de bril van de erfelijk- derbyslag wordt omgesprongen, ziet toch
heid. Er is een wet van erfelijkheid, iedereen, al betalen de werknemers een
maar dat wil nog niet zeggen, dat er deel zelf. De goeden niet te na gesproken,
geen nieuwe factoren bij komen Als Ik heb vroeger thuis ook veel zorgen
dat niet waar was zou die gedachte ge- meegemaakt in een groot gezin. Er moet
wtldlg deprimerend «-erken. Stel u rich voor alles orde en regelmaat zijn, ook
voor: mijn ouders, grootouders en over- °P financieel terrein,
grootouders waren slappelingen, dus ben Lelden Mej. C. Smit,

Ik het ook. Nu, aan mij de taak hierin St Annahofje 12

verandering te brengen, willen mijn<Zegersteeg).

kinderen mensen van stavast worden i_ j j*

Hoe moet dat? Ik kan mijzelf toch Kind©rblJSlag ncird nodig
net aan mijn haren uit het moeras trek-1 v.n H

>,°?r,,aaar"lkidsink 1 s'l

ris. huppen e„ atng, hei .evar,1
door. of je nu 15 of 21 jaar bent je bent'è acht kincjeren, waarvan de vader, die
jong en dat is fijn. Het is heerlijk jong werkt op een fabriek, een loon van f 45
te zijn Elk mens heeft zijn eigen talen- hee£t Weet u dat die gezinnen heel veel
ten. Het is de taak van ouders en andere tekort komen en dat daarin gebrek ge-
opvoeders om die talenten op te sporen, j leden wordt? Als de kinderen ^naar bed
naar voren te halen. Er zijn mensen met zijn, ziet de moeder een stapel'naai- en
veel en er zijn mensen met weinig talen- stopwerk voor zich, waaraan ze tot 12 of
ten. Dat moeilijke kind met het ene tot 1 uur zit te werken. Zij gaat dan naar
talent moet precies daar wezen waar bed, soms wel met de verzuchting:
dat talent nu juist nodig is. Er is geen kwam er voor mij ook maar wat meer
meisje geschapen om de hele dag doosjes levensvreugde en meer inkomen. U heeft
te sluiten en etiketten op te plakken. Er het in uw ingezonden stuk over vroeger,
is waarlijk wel ander werk. dat om hulp Nu, laten we .daarover maar__zwjjgen.
roept. Denkt u werkelijk, dat het geest- To®n werd
verheffend is voor het kantoormeisje
om de hele dag te tikken op zon dood qai 1K 00K

ding? Wie van de mens een machine
maakt, moet met denken, dat die mens
mens blijft. Niemand wordt als ma
chine geschapen. Iemand schreef eens:
Omdat er één was, die hen om henzelf
lief had, zo zijn er velen behouden ge
worden Ik meen, schrijver van Jeugd,
dat u de jeugd van ons land lief hebt.
Aan u dan de taak hierin verandering
te brengen

Hazerswoude Mej D. L-

Vóór alles orde en regelmaat

In het stukje Jeugd trof mij bijzonder
de gedachte, dat de massamens alles wil
hebben, wat hij op het ogenblik belang
rijk vindt. Daarmee ben ik het volkomen
eens. Hij wikt en weegt niet meer, maar
neemt alles wat hem te pas komt. Onze
tijd is te luxueus geworden in alle op
richten. Wat de een heeft, moet de ander

Opvoeden is een moei
iedere vader en moeder kan

Het is natuurlijk

grote groepen van
te voeden.

En toch zal dat

n nop veel móei-
hele menigte, om
volk opnieuw op

willen wij de

jeugd van vandaag redden.

Het is moeilijk, maar we behoeven het
niet alleen te doen. Duizenden
Zien het probleem
de massajeugd even ernstig in als wij.
Het hoéft bovendien niet in één maand
of in één jaar klaar te zijn. Hoofdzaak
Is, dat men de oorzaak kent, dat men
weet hoe verandering gebracht kan wor
den; en dat men het grote belang er van
voor ons volk zó sterk aanvoelt, dat
men bereid is, om er met inzet ran eigen
persoon aan mee te werken.

Hoe moet dit nu? Door ergenS in een
Cf ander clubhuis jeugdleider te worden?
Of door predikaties af te steken in de
portieken en op de hoeken van de
straten, waar deze jeugd zich ophoudt?

Zover behoeven we het beslist niet te
Zoeken. We kunnen veel dichter bij huis
blijven, en met veel meer resultaat ook
waarschijnlijk.

Het eerste wat we te doen hebben,
oni eigen leven volgens goede norm
en voorrang vor hogere waarden boven
lagere wfiarden inrichten
guent volhouden. Vooral op dit laatste
komt het aan. Wij moeten zelf de moed
hebben om het besef in praktijk te
brengen, dat naastenliefdfe, vriendschap,
trouw, eerlijkheid en zoveel andere
eigenschappen steeds de voorrang
dienen boven eigen voordeel.

Dit is niet eenroudip, toegegeven,
het is de enige redding voor onze sa
leving. Zo zelf te leven en het zo
onze kinderen te leren!

Het tweede middel om onze jeugd
de goede weg te wijzen, is: meehelpen
om verkeerde wegwijzers op te ruimen
Onze samenleving staat er vol van. Over
al kunnen we opmerken, hoe kracht
macht verheerlijkt worden ten koste 1
recht en liefde. Hoe rijkdom verheven
Wordt, tot het enige ideaal. Hoe plezier
en genieten bijna „officieel" gesteld wor
den boven tevredenheid, genegenheid er
respect voor elkander.

Films, beeldromans, bepaalde bericht
gevingen en allerlei verhalen doen hier
aan mee.

Verzet tegen deze propaganda voor
onjuiste levensnormen is noodzakelijk.
Ieder heeft daaraan mee te helpen, maar
voor alles is hier verstandig beleid ge

armoede geleden tot
r van mee te praten, om-
een groot gezin ben op
gegroeid.

Ik heb zelf een gezin met twee kin
deren en heb een goed loon. Maar mjjn
moet ook van oud weer nieuw
maken én we kunnen net met ons vier
tjes rondkomen. We zijn heel blij met de
kindertoeslag. Ik weet wat op het ogen-
gezin van acht tot tien personen
kost. Daar is dat vele geld van de kin
dertoeslag hard, ja, zeer hard nodig. Ik
weet wel, dat de kinderbijslag aan ver
keerde dingen kan worden besteed, maar
heeft altijd kaf onder het koren
gehad. Ten slotte: ik zeg het vaak ge
noeg, dat mijn kinderen een behoorlijk
leven hebben, vergeleken met ons leven
vroeger, maar dat gun ik hun met blijd
schap. Nooit en nooit mogen
kinderen dat afpemen.

Leiden. H. Schoenmaker,

Oranjegracht 61.
(Van redactiewege bekort).

Verkeerd begrepen

M\jn stukje was uitsluitend bestemd
oor hen met een inkomen van f 600
per maand en meer. Ik ben heus niet
afgunstig op die mensen, die de kinder
bijslag werkelijk nodig hebben. Maar Ik
vraag me toch af, waarom de Christenen
tegenwoordig ook hun „rechten" zo op
de voorgrond stellen. Arbeid is nog altijd
een zegen! Er zijn mensen, die zich al
tientallen jaren behelpen met een zeer
klein inkomen en voor wie het leven
ook duurder is geworden: zij krijgen
geen duurtetoeslag. Gaan zij noodge
dwongen tofh om een enkele gulden
toeslag vragen, dan zijn ze „armlastig".
Och, de sociale voorzieningen zijn mooi,
maar men moet niet alles naar één kant
schuiven. De duurte moet gemeenschap
pelijk worden gedragen.

Leiden Wed. J. van H.-B.

Door ons bekort Red. N.L.C.).

Wie blijven er ongehuwd?

Het probleem „ongehuwde vrouw", dat
zoveel pennen in beweging brengt, is
m.l. niet op te lossen. Nederland heeft
immers een overschot aan vrouwen. Wie
blijven er doorgaans ongetrouwd? Dat
zijn die meisjes, die er niet op uit zijn
zich op te dringen en degenen, die er
z.g.n. minder aardig uitzien. Doch hier
ligt naar mijn mening de oorzaak van
vele echtscheidingen. Men trouwt te veel
op uiterlijke aantrekkelijkheden en houdt
veel te weinig rekening met karakter
eigenschappen.

Ook Is er nog een categorie vrouwen,
die ongetrouwd blijft, omdat men tegen
het huwelijk opziet, Opmerkingen over
altijd klagende huismoeders (zonder
hulp) wijzen daar op. Ligt hier echter
geen schone taak voor de ongehuwde
vrouwen? Kunnen zij zulke gezinnen
geen hulp bieden? Niet voor degenen,
die niet, maar voor hen die wel jaloers
zijn op de getrouwde vrouwen. Nogmaals
het probleem „ongehuwde vrouw" blijft.
Of is het eigenlijk wel een probleem?
Karj de ongehuwde vrouw niet op aller
lei gebied prachtig werk verrichten en
zo met Gods hulp een zegen zijn voor de
maatschappij?

W.G.

Geen biddend volk

Helaas moet worden geconstateerd, dat
ons volk geen ernst meer maakt met het
bidden en het zich overgeven aan God.
Terecht wees de schrijver van het arti
kel „Van oorlog en vrede" er op, dat dit
de grote oorzaak is van de angst, die
velen beheerst. Als ons volk geen biddend
volk meer is, zijn er grote gevaren te

duchten. God eist bekering en als die er
i. verdwijnt de vrees en kunnen wij weer.
zingen: Neem goed en bloed ons af, Wij
gaan ten Hemel in en erven Koninkrijken.

Maar daar is ons arme Nederland vér van
éf. Velen leven voor sport en spel en
men vertrouwt op Atlantisch Pact en
versterking van de defensie. Natuurlijk
moet er ook het werken zijn en mogen
wij niet blijven toezien, hoe de gevaren
naderen Maar het bidden moet aan het
werken vooraf gaan, anders heeft ons
volk geen dageraad meer

C.K.

Werknemers.koopwaar

Onlangs las ik een verslag van een
vergadering van Chr. werkgevers te
Utrecht, op welke vergadering de heer
Borst Pzn uit Wassenaar onder meer
opmerkte: „Wanneer het de bedoeling
zou zijn de mensen te verlagen tot
een stuk koopwaai. clan zeagen ae Puil.
Ch£. werkgevers: Dat nooit!" Wil de
heer Borst misschien enkele Chr werk
nemers polsen over de manier, waarop
zij kort na de oorlog door Chr werk
gevers zijn in dienst genomen? Dan kan
hij vernemen welke mooie beloften ei
werden gedaan en hoe dom die Chr
werknemers waren om deze Chr
patroons op hun woord te geloven. Ech
ter: „Vest* op prinsen geen betrouwen"
zegt Psalm 146. Wat te denken van een
Chr. patroon, die een mede-Christen in
zijn dienst neemt tegen een bepaalc
salaris en dat salaris na enkele maanden
zonder geldige redenen beknot! Dat is
toeh niet het Christendom in de praktijk
brengen onder het personeel? Zo maakt
men als Christen het- Christendom be
lachelijk. Chr. werknemers met zülke
ervaringen voelen zich koopwaar En dan
nog gekocht.... op afbetaling.

F.EN CHR. WERNEMER
(Overal schuilt kal .onder hei koren
Dus dok onder werkgevers die zich
Christenen noemen. Doch dit neemt nie
weg, dat het geluid, hetwelk op boven
bedoeld congres werd gehoord, een zui
ver geluid moet worden genoemd Moge i
de daden er zoveel moaelijk. mee in over
eenstemming zijn. Red. N.L.C.).

Muizen en ganzen I

De bescherming van dieren neemt in
is land gelukkig een niet geringe plaats
Naast paarden en honden worden ook
ïze vogels, zoals vinken, mezen, sijzen,
lijsters, putters enz. door de wet be
schermd. Alleen al het vangen van deze
vogels, dus het beroven van hun vrijheid,
wordt vooral de laatste tijd met
fikse boeten bestraft. Daarom ben ik zo
geschrokken van de berichten, dat in de
Noord-Oostpolder duizenden wilde
ganzen, maar ook hazen, duiven, kraaien
de marteldood zijn gestorven door
eten van vergiftigd zaad, hetwelk
uitgestrooid ter verdelging van
muizen Het was toch bekend, dat die
ganzen er waren of er konden worden
verwacht Want ze komen daar ieder jaar
winteren. Hier werd dus zeer on-
antwoordelijk gehandeld! Of
werkten er weer eens twee diensten langs
elkaar heen? Ik hoop. dat deze aan
gelegenheid serieus wordt onderzocht.

wat daar in die Noord-Oostpolder
gebeurde is ontzettend!

LEZER.

Muizen en ganzen II

Het artikel over de tragische dood van
duizenden wilde ganzen en andere vo
gels tengevolge van het eten van muizen-
tarwe geeft men de vraag in de pen.
waarom men de muizen niet op een an
dere manier bestrijdt. Als de boeren met
een stok van 5 cm doorsnee gaten in de
grond prikken en daar de korrels in
gooien, kui.nen de vogels er niet bij. Bo
vendien is het succes veel groter, omdat
de muizen daar overdag graag inkruipen
om zich op hun gemak te goed te doen.

Nog beter is het een. flesje muizen
serum aan te vragen bij de Rijks Serum-
inrichting aan de Prof. Poelslaan te Rot-
t rdam. Dit serum verdelgt alle muizen
en voor vogels is het absoluut onschade
lijk. Bovendien steekt de muis, die met
dit serum in aanraking is gekomen, zijn
soortgenoten aan, zonder dat deze zelf
bij het serum geweest zijn.

G. K. H.

Tabak op Nieuw-Guinea

Vijf tabaksondernemingen stopgezet.

Een grote strop! Of? Zou dat geen geluk
kunnen zijn Kan er niet worden geteeld
op Nieuw-Guinea? Komt. heren, neemt
proef zonder rompslomp! Wie weet. hoe-|-a|
veel Nederlanders daarin een boterham u-aarschu'

Een Nederlandse stem

Hoge commissaris richt aansporing tot
trouwe onderdanen

„Wordt Indonesiër voor het te laat is"

De Nederlandse hoge commissaris in1
Indonesië, de heer A. Th. Lamping, heeft
verklaring uitgegeven, waarin hij de
Indische Nederlanders aanspoort om
hun Nederlanderschap afstand te
doen en de Indonesische nationaliteit

standpunt o.m. als volgt uiteen:

De Nederlandse regering vindt de aan
vaarding van het Indonesische staatsbur
gerschap voor de zogenaamde blijvers de
natuurlijkste oplossing.Nu de optietermijn
verstreken is, moet men echter vaststel
len. dat slechts een klein deel der blij
vers het Indonesische staatsburgerschap
heeft aanvaard. Hieruit blijkt wel, dat
het. hoe voor de handliggend dit ook
moge lijken, voor velen moeilijk is.

Bij het prijsgeven van de nationaliteit,
die men van geslacht op geslacht bezeten
heeft, spreken niet slechts nuchtere en
zakelijke overwegingen, doch ook senti
ment en geweten. Hiervoor kan hij niet
anders dan waardering hebben. Het be
treft hier een beslissing, die ook vooi
het nageslacht van de grootste betekenis
is. De H.C. verzekert echter, dat in

Geen jenever vóór het
ontbijt

Het Nederlandse lid van de Europese
consultatieve Assemblée, J. van de Kieft,
heeft zijn collega's gewaarschuwd tegen
het gebruik van jenever vóór het ontbijt.

De Assemblée te Straatsburg besprak
de coördinatie van het Europese lucht
vervoer, waarbij een der sprekers op
merkte, dat passagiers soms met vlieg
tuigen van een bepaalde luchtvaartmaat
schappij reizen om dingen als de Franse
keuken of de Hollandse jenever.

Als Nederlander verzeker ik u, aldus
de. heer Van de Kieft, dat U, mocht gij
besluiten per K.L.M. te vliegen, jenever
ngeboden, maar ik mi
dat jenever drinken

„Bopenjang" wal geeft het

Familieberichten uit
andere bladen

Verloofd: Ch N Meyers en C. A.
van Beurden, Scheveningen-Rotterdam.

Ondertrouw d:TMvd Broek en
B de Jong, Rotterdam-Vlaardingen.

Getrouwd: J M Saito en M W
Aten, Saó Paulo, Brazilië.

Bevallen: Mevr LabanHekkel-
man, d„ Hollandia, Nieuw-Guinea.

Overleden: J M S Daelmans-
Franke, v., 74 j., Bussum; G Bakker,
89 j., Glimmen; J A Stroink, m„ 74 j.,
A'dam; W J Rodenberg, m„ 68 j., R'dam;
Chr M A Meyer, m., R'dam: A Boehner-
Pot, v-, 67 j., Ellwangen (Did); M A E v
Eldik Thieme, m„ 77 j„ Soest; E M
Overeem, m., 68 j., Bussum; A S Chr
Schijfsma-Reydon, v., 87 j., Leiden; J D
Ph Haalmeijer, m., A'dam; A Ploeg,
68 J„ ScherpenzeeL

(Van onzè-correspondent Alfred van Sprang)

-VIENTIANE (KONINKRIJK LAOSDecember
J)E EIGENAAR VAN HET HOTELLETJE Aux Armes de la Bretagne op
het peuterige marktplein, waar de mannen en vrouwen van buiten
elke morgen hun producten komen verkopen, neemt een slok van zijn
apéritif en veegt met een zakdoek het zweet van zijn voorhoofd. „Het is

hier best uit te houden, monsieur„Erg rustig, hè...." „Gelukkig

wel. Robert Herry kent het gebied. Als parachutist in het Franse leger
heeft hij er een jyiar jaar dienst gedaan. Toen zijn tijd er op zat, heeft hij
besloten te blijven om in het burgerleven een bestaan te zoeken. Het is
hem tenslotte gelukt om dit huis te veroveren en er een hotelletje annex
bar en restaurantje te beginnen. Hotel Aux Armes de la Bretagne is nu het
sociaal centrum van Vientiane, waar burgers en militairen elkaar ontmoe
ten en iets van de sfeer van een Frans établissement vinden.

he; wel weten begrijpen ze ver
moedelijk niet wat het betekent.
Ze leven onder uiterst primitieve om-

Vientiane is een groot dorp.

Het is niettemin de hoofdstad van het
koninkrijk Laos. De regeringsinstanties
zijn er. De Franse commissaris en de
Franse territoriale commandant hebben er
hun standplaats. Er ls zelfs een Ameri
kaanse legatie. En de koning heeft er
ook een bescheiden villa hoewel de
koninklijke residentie eigenlijk in het
diep in het binnenland gelegen Luang-
Prabang gevestigd is.

Het leven is er rustig.

De golf van nationalisme heeft welis-
aar ook dit afgelegen gebied bereikt en
als gevolg daarvan is het nu een souve-
staat, maar dat heeft toch in feite
erg weinig veranderingen teweeg
gebracht Er is natuurlijk een compleet
bestuursapparaat met ministers en politie
en een klein leger cn men heeft zelfs al
verkiezingen gehouden. De overgang ls
echter zonder schokken en in goede har
monie met de Fransen gegaan. De
meerderheid van de mensen mogen de
Fransen wel en dat is ook begrijpelijk,
het is uiteindelijk het Franse leger,
dat hun bescherming tegen de terroristen
n Ho Chi Minh geeft en het is de Fran-
regering, die de tekorten van de staats
huishouding voor haar rekening neemt.

Aim land

En die zijn niet gering, want Laos is
•n arm land. Koning Sisavang Vong
zelf is ook een warm vriend van Frank-
al was het alleen maar, omdat
hij daar verlichting van zijn rheumati-
sche pijnen kan vinden. De oude monarch
is dan ook maar zes maanden van
jaar in zijn eigen land. De andere
maanden brengt hij bij de geneeskrachtige
bronnen van Frankrijk door.

En als er zeer belangrijke staatszaken
zijn, zoals nu het samenstellen va:
nieuw kabinet, komt zijn oudste
Prins Savang hem daar opzoeken
te bespreken.

En de bevolking: er zijn maar anderhall
millioen mensen in het uitgestrekte
maar grotendeels onherbergzame gebied

nog niet een

standigheden in de woeste bergen
dan komt er een deputatie naar bene-
:n om trouw aan de koning te betuigen.
En dan zijn er de kampongbewoners,
di. hun bescheiden huisje van stro heb
ben. hun sawah en hun buffel en voor
vie de overgang van koloniaal naar zelf-
i'.andig bestuur ook. geen enkele veran
dering betekend heeft- Het zijn mensen,
die in veel opzichten aan de Indonesische
tani herinneren: ze zijn goedlachs en hou-
feestvieren dan van wer
ken. Ze accepteren het leven met een
ruime mate van fatalisme en ze hebben
stopwoord, dat Oosterse mentaliteit
karakteriseert: bopenjang, wat zo
veel wil zeggen als wat geeft het
i genlijk?

Terrorisme

genomen tussen beide landen. Er is ech-
en zeer druk en vrij grensverkeer,
er even een onderbreking geweest
de Thailandse marine minister-pre
sident Songgram ontvoerd heeft. Nu het
r in de Mekong heel laag staat, kan
bijna van Vientiane naar Siam lopen
door eenvoudig de droge rivierbedding
te steken. Verse groenten en levens
middelen komen in grote hoeveelheden
Thailand en veel Laosianen hebben
familieleden aan de overkant van de ri-
wonen. En als er ooit sprake zou
van een keuze tussen Vietnam en
Thailand, dan zal de meerderheid van
Laos zich waarschijnlijk voor aanslui
ting bij Thailand uitspreken. Maar di*
vraag is niet aan de orde.

Maar Laos heeft ook zijn zorgen. De
Vietminh maakt het eveneens de bewo
ners van Laos lastig, al ls het in veel
mindere mate dan in Cambodja en voor
al in Vietnam. Er valt ten slotte t veel
te bereiken voor de communistische groe
pen. In de eerste plaats willen de Lao
sianen niets van hen weten. De meerder
heid van de Vietminh zijn Vietnamezen
en de Laosianen hebben een ingeboren
hekel aan de Vietnamezen, niettegen
staande net feit, dat er duizenden in I
land leven, vooral als huisbedienden,
beroep waar de Laosianen zelf veel
trots voor zijn. Bovendien is er weinig te
halen voor de communisten.

Het zijn dan ook hoofdzakelijk groepen,
die voor fourage of aanvulling in China
dwars door Laos trekken. Of koeriers,
die instructies in Thailand gaan halen.
Dan wel eenheden, die een omtrekkende
beweging maken om de Fransen en Viet-
namezen op de flank aan te vallen. Ho
Chi Minh heeft zo goed als geen invloed
in Laos.

De Laosianen staan veel dichter bij de
Thailanders. In feite: er wonen veel
Laosianen in Thailand dan in Laos zelf.
De verhouding is ongeveer één op
waarschijnlijk Deze situatie dateert uit de dagen, dat
onafhankelijk zijn'men de rivier Mekong als grens heeft

„Wat 'n wekker,
wat 'n wekkerl"

Het Koninkrijk Laos bestrijkt met het
Keizerrijk Vietnam en het Koninkrijk
Cambodja het gebied, dal vroeger
Frans Indo-China was. Half zo groot
als Frankrijk heeft het vrijwel geheel
uit woest bergland bestaande Laos
slechts een bevolking van ruim an
derhalf millioen zielen.. Het grenst
halve aan Vietnam en Cambodja
ook aan China, Birma'en Thailand
In dit koninkrijk vertoeft thans onze
reizende correspondent Van Sprang.

Gemoedelijk leven

Zo gaat het leven zijn gang.

Er zijn twee straten met kleine
winkeltjes, waarvan de meesten door
nationalistische Chinezen gedreven wor
den. Er is een warme bioscoop, waar
stokoude films draaien. Er is een café
met de veelbelovende naam Tarzan, en
verder zijn er nog wat andere drink-
gelegenheden, waar men over een glas
bier of wijn de schaarse gebeurtenissen
bespreekt.

De Franse Voorlichtingsdienst heeft

;n leeszaal, waar Franse kranten ter
inzage liggen en fotomateriaal een
druk van het leven in Frankrijk e
de deelstaten geeft. Vijftig meter verder
hebben de Laosianen hun eigen voorlich
tingsdienst met op het mededelingenbord
zulke gemoedelijke, officiële bekendma
kingen als: De regering van
koninkrijk Laos deelt fabrikanten
stoffen mede, dat zij van een Belgische
firma een verzoek heeft gekregen
het aankopen van Laosiaanse zijde
goud, geel en rood ln stukken van min
stens 100 meter.

Krakende karren met twee trage buf
fels er voor en een slapende voerman
er op sjokken door de straten. Kale
Boeddhistische bedelmonniken ln oranje
gele gewaden lopen met hun koperen
potten langs de huizen om gaven
natura te vragen. Nu en dan knettert
politie-agent met een groene baret op
een motorfiets voorbij als een symbool
van de nieuwe tijd. Maar in de w
middaguren zijn de straten uitgestorven
omdat iedereen dan siësta houdt ei
het donker is komt ook bijna niemand
buiten, daar de straatverlichting zo
mier is, dat men niets kan zien.

Heimwee

En de Fransen.

De weinige militairen en de ciuiele
ambtenaren hebben langzamerhand de
stijl van het land overgenomen. Ze leven
ln grote, oude huizen, die ze onbevreesd
voor dieven open laten staan als ze
gaan. Ze winden zich over niets c_
houden van het rustige plattelandsleven
temidden van een vriendelijke bevolking.
Ze ontmoeten elkaar op alle officiële ge
legenheden en een bezoeker van elders
valt dan onmiddellijk op. En als de heim-
Parijs hun te machtig wordt,
de grasbaan even buiten
de vliegtuigen starten, die
later op Le Bourget landen:
naar de wolkenlucht staren,
e zich met de gedachte dat
j ze toch eigenlijk vlak b\j huts z\jn. Daar
na keren ze weer terug vaar Vientiane:
het shangri la. waar de mensen rustig en
i tevreden leven,

prijsgeven van de Nederlandse nationali
teit niets laakbaars ls gelegen. Indien
men zich door traditie en banden des
bloeds aan Indonesië verbonden voelt,
acht de H.C. het vanzelfsprekend, dat
de historische ontwikkeling ten
:an dan in verwis
nationaliteit niets anders zien
i logische consequentie van de
rechtsorde. Wisselingen van sou-
vereiniteit hebben zich te allen tijde
voorgedaan en aanvaarding van een
nieuw staatsburgerschap door de betrok
kenen is nimmer als iets verwerpelijks
beschouwd. Vooral kan dit niet 't geval
zijn, bij aanvaarding van de nationaliteit
bevriend land als Indonesië, al
dus de H.C.

Twee jaar geëist tegen
monteur uit Lisse

Dood door schuld bij ongeluk

De procureur-generaal bij het Gerechts
hof te 's-Gravenhage verzocht het hof
gisteren de 19-jarige A. I. K. uit Lisse tot
jaar jeugdgevangenis te veroordelen,
daar hij hem schuldig acht aan dood door
schuld en het plegen van een aantal lood
diefstallen. Deze twee ten laste gelegde
feiten hadden niets met elkaar te maken
het zwaartepunt der tenlastelegging
lag uiteraard op de „dood door schuld".
Als monteur bij een garagebedrijf reed
.j in September met een kraanwagen
door Lisse. Door verkeerd manoeuvreren
verloor hij de macht over het stuur en
reed hij het trottoir op, met het nood
lottige gevolg dat een juist passerende
voetganger tussen d<- muur van een huis
en de kraanwagen werd doodgedrukt. K.
was niet in het bezit van een rijbewijs.
De rechtbank te 's-Gravenhage veroor
deelde hem tot twee jaar gevangenisstraf
en een jaar ontzegging van de rijbevoegd
heid.

De procureur-generaal was van mening,
dat de roekeloosheid van de jonge man
grensde aan opzet en dat hij eigenlijk
voor galg en rad was opgegroeid. Het
reclasseringsrapport velde een gunstig
oordeel over hem, doch het rappDrt
de politie liet een tegengesteld geluid
horen. De jeugdgevangenis zou. volgens
de procureur-generaal, van appellant wel
licht nog een enigszins bruikbaar mem
kunnen maken.

Mr Stelwagen uit Leiden, verdediger
van K., was niet de mening toegedaan,
dat het hof hier te maken had met een
vlegelachtige jongeman, die maar raak
rijdt. Hem trof volgens spr. zeker schuld,
maar met klem verzocht pleiter een mild
oordeel over K. te vellen.

De uitspraak volgt nog.

Onbescheiden blik in huiskamer

Leidde tot ontdekking
van schilderstuk

Toen de heer W. uit Wageningen on
langs 's avonds laat door Rotterdam liep,
en een (onbescheiden) blik door een ver
licht venster wierp, zag hij tot zijn ver
rassing dat daar een schilderij hing, het-
elk hem zeer bekend voorkwam eer
hondenkop.

Op zijn verzoek stelde de politie een
onderzoek in en wat de man uit Wage
ningen gedacht had, bleek juist te zijn:
het schilderij was W.'s eigendom. Het
bleek in 1944 door de Duitsers gestolen
te zijn, in 1944 door een binnenhuisarchi
tect uit Megchelen (Achterhoek) weei
an de Duitsers gestolen en na de bevrij
ding verkocht, tot het tenslotte bij de
Rotterdamse familie terecht kw

De binnenhuisarchitect is wegens dief
stal door de Arnhemse politierechter ver
oordeeld tot honderd gulden boete.

Cadeaustelsel wordt spoedig
wettelijk geregeld

Nu het cadeaustelsel door de ver
scherpte concurrentie in omvang toe
neemt, zal binnenkort bij de Tweede
Kamer een wetsontwerp tot regeling
in het cadeaustelsel worden ingediend.
De ministers Van den Brink en
Albregts blijven weliswaar van mening
dat deze zaak behoort te worden ge
regeld door de publiekrechtelijke be
drijfsorganen, maar omdat de instelling
an deze organen langer op zich laat
•achten dan men eerst had vermoed,
vinden zij het gewenst een wettelijke
regeling van tijdelijke aard tot stand te
brengen.

„Simson" en David

Voor verdedigers is het blijkbaar
zeer aantrekkelijk om in hun plei
dooien beeldspraak te gebruiken en
waaraan zou men beter voorbeelden
kunnen ontlenen dan aan de Bijbei

Zo ook een raadsman gistermorgen
voor het Haagse Hof, die in korte
trekken de geschiedenis van „Sim
son en David" verhaalde. Hoe Sim
son als het ware tot de tanden toe
gewapend, was voorbereid op een

tweegevecht maarhet steentje

van David vergat.

Wij raden deze verdediger aan de
geschiedenis nog eens in zijn Bijbel
op te slaan en te bestuderen.

t\E BUITENLANDSE politiek, op in
ternationaal niveau, kenmerkt 2ich
\r en meer door een, bij uitstek „zake
lijke" instelling. Aan gevoelsoverwegin
gen wordt steeds minder aandacht ge
schonken. Men kan zulks betreuren,
de hergroepering der politieke uer-
houdingen, noodzaakt, dat het accent
vooral op het rationeel-zakelijke wordt
gelegd. Oppositie tegenover deze hou
ding zou slechts betekenen, dat men ach
ter de nuchtere feiten aanloopt en zelfs
bedenkelijke gevolgen kunnen hebben.
Nimmer was er een tijdperk, waarin zo
snel bestaande bindingen, büuoorbeeld
het Westen met de Sowjet Unie.
werden opgelost en tevens nieuwe, na
melijk die van het Westen met het demo
cratische Duitsland, tot stand kwamen.
Nog slechts tien jaar geleden, in 1941,
mobiliseerde Churchill de Britse gevoe
lens tegen de aggressie der nazi-Duitsers.
Thans is het dezelfde Churchill, die met
de Bonskanselier van het verslagen
West-Duitsland de lunch gebruikt en be
sprekingen voert over een nauwere alli
antie. Deze verbintenis is nuttig voor
het gemeenschappelijk verweer tegenover
een vijand. Rusland, die, nog slechts zes
jaar geleden, de bondgenoot van Enge
land was. Als men zich deze feiten
realiseert, ervaart men, hoeveel nieuwe
aspecten de buitenlandse politiek biedt.

De ontvangst, welke dr Adenauer in
Engeland ten deel viel. bewijst, dat i
hem als partner waardeert e
tuigt het

vooral ge-

het besef, dat Europa zon
der de krachtdadige steun der West-
Duitsers, uiterst moeilijk te verdedigen
zou zijn. Reeds eerder hebben wij er op
gewezen, dat Eisenhower, de man van de
N.A.T.O.-verdediging te Rome op dit
aambeeld gehamerd heeft. Men moet aan
nuchtere zakelijkheid, uit zelfbehoud, in
de buitenlandse poütiek wel de voorkeur

geven, ofschoon het

verleden tot voor
zichtigheid maant.

'f Verklaard

uitzicht

Chr. afgevaardigden in
Centraal overleg

Als leden van d« eind November in
gestelde centrale commissie voor georga
niseerd overleg zijn door de Chr. Cen
trale van Overheids- en Onderwijzend
Personeel aangewezen P. Kepinga en
E. Buiter. Hun plaatsvervangers zijn D.
Rook en H. 't Lam.

Spelende kinderen vonden
1 kg goud

Kinderen, die aan het spelen waren
bij de ruïnes van een oud kasteel,
vonden daar een klomp puur goud van
1 kilo. Zij deden de vondst nabij het
kasteel Taxenburg in Oostenrijk, en
men veronderstelt, dat het goud deel
heeft uitgemaakt van de schatten van
dit kasteel, dat ln de 16e eeuw ver
woest werd. Het goud wacht nu als
„verloren voorwerp" op degene, die
kan bewijzen, dat het hem toebe
hoort.

Handig, maai Ged. Staten
nemen het niet

Gedeputeerde Staten van Noord-Hol
land hebben hun goedkeuring onthouden
aan een financiële manipulatie, waardoor
de gemeente Hilversum trachtte enkele
geldleningen aan te gaan.

De raad van Hilversum besloot In Oc
tober twee woningbouwleningen aan te
gaan, resp. van een millioen en 600.000,
tegen een rente van 4 procent. De ge
meente verplichtte zich daartegenover
echter twee voordeliger geldleningen, die
by dezelfde geldschieter waren, resp.
tegen 3 pet en 3V43V4 pet, geUJktydig
ln haar geheel af te lossen.

Dat hield in, dat het nieuwe geld
waarerver de gemeente uiteindeiyk zou
beschikken, in wezen op een rente van
pet kwam te staan. Naar de letter
kwam men echter niet uit boven het
door de regering toegestane rentegamma.

B. en W. willen deze kwestie tot ln
hoogste instantie uitvechten en stellen
daarom voor in beroep te gaan bij de
Kroon,

het Duitsland
betreft. Echter zijn

communistische of

pseudo-communistische protestbetogingen
tegen Adenauer, zoals deze zich voorde
den te Londen en Oxford te betreuren
en bovendien zyn ze zinloos. Immers
juist een man als Adenauer hebben wij
leren kennen als een wegbereider voor
de democratie in Duitsland, terwijl hij
het ontwakende neo-nazisme met wortel
en tak tracht uit te rukken. Juist
Adenauer wil voor Bonn de integratie
met West Europa en derhalve krachtig
meewerken aan het Franse plan-Schu-
man (de fusie der Europese kolen- en
staalindustrie), en het plan-Pleven. die
nende ter vorming van een Europees
leger. Dat niet alle leden van zijn kabi
net er zo over denken, is niet zijn schuld.

In dit verband herinneren wij aan de
rede van de Duitse minister voor het
Verkeerswezen. Seebohm. maar die be
hoort tot de Deutsche Partei. Seebohm
veroordeelde het verdrag van Versailles
en verklaarde, dat voor zyn partij de
Oderlinie geen Duitse grens vormt. Ja,
hij zou zelfs te kennen hebben gegeven
„te willen buigen voor elk symbool,
waaronder Duitsers waren gesneuveld."
Hieruit werd afgeleid, dat deze West-
Duitse minister dus ook eventueel wen
ste te buigen voor het hakenkruis en
geen wonder, dat door de Westelijke mo
gendheden bij Bonn krachtig tegen deze
uitlatingen werd geprotesteerd, terwyl dc
socialist Schumacher aankondigde, dat
Seebohm uit zijn ministeriële functie
moest worden ontzet.

Maar, zoals reeds gezegd, Adenauer
..an men moeilyk voor deze onbekookte
opmerkingen verantwoordelijk stellen.
Voor Europa ls Juist van belang, in hoe
verre Adenauer er te Londen in ge
slaagd is, de Britten wat williger te ma
ten aanzien van de deelname aan
federatief Europa. Hoe Uverig men
te Straatsburg dit denkbeeld ook tracht
te belichamen, dus te verwerkelijken,
de tegenstand van verschillende zyden,
is nog heel groot. Het is zeker niet naar
de zin van Eisenhower en de schepper
het Marshall-plan, dat Groot Brlt-
tannië bUjft volharden in een minzame
sympathie voor een verenigd Europa,
op behoorlijke afstand. Als straks
Churchill naar Truman en Dean Acheson
gaat, zullen de Amerikanen die sterk
bekoelde sympathie voor een federatief
Europa pogen op te warmen. Hiermede
immers hangen zovele dingen samen, als
het plan-Schiuman en het plan-Pleven

Voor de Europese eenheid is mede
funest, dat in West-Duitsland zelf, de
leider der Socialisten, Schumacher, oppo
sitie blijft voeren tegen het vredescon-
tract, hetwelk tussen Adenauer en de
WestelUke Geallieerden tot stand is ge
komen. Dit vredesverdrag is heel mooi,
maar het moet nog altyd geratificeerd
worden. Schumacher en andere tegen
standers van Adenauer zullen zich daar
zeker tegen verzetten. Het gevaar nu is
hierin gelegen, dat men van Oost-Duitse
zijde telkens weer de gelegenheid za-
aangrijpen, om te lokken met het voorst*»
van een „verenigd Duitsland". Als h*i
echter aankomt op spUkers met koppen
slaan, dan geeft Malik niet thuis.

Toen de „politieke commissie" der
V.N. besloot, zowel West Duitse als Oo-\
Duitse vertegenwoordigers uit te nodi
gen voor het vormen van een commisa^i
van onderzoek, welke de vrije verkiezin
gen in geheel Duitsland zou moeten voor
bereiden. heeft de firma Pieck en'Grote-
wohl onmiddellijk „bedankt". Russen eri
Oost-Duitsers beseffen maar al te goed,
dat een dergelijke V.N.-commissle nim
mer accoord zou kunnen gaan met toe
standen, die vrije, democratische verkie
zingen volkomen belemmeren. Het ziet
er naar uit, dat de splitsing van Duits
land in twee zones nog lange tyd zal
blijven.

En derhalve is het van Europees be
lang, dat West Duitsland geheel, onvoor
waardelijk, in de West Europese familie
kring wordt opgenomen. De politieke en
geestelijke „reclame" van Adenauer»
persoonlijkheid te Londen, «fc zoda
nig nuttig effect sorteren