Emigreren? Jawel, maar alleen de doorzetter heeft kans Enorme hoeveelheid overbodig werk, zegt A.N.W.B. Kwekers mogen niet mopperen, maar exporteurs jubelen niet hard Indonesische fiscus bedreigt gerepatrieerden ACHTER HET BEGIJNHOF WOONDE EEN KUNSTSCHILDER President Truman sprak over de dingen van de dag NIEUWE LEIDSCHE COURANT a ZATERDAG 18 NOVEMBER 1950 Tussen Nederland en Australië liggen vele, vele uren ploeteren (Van onze Australië-correspond ent) MET TWEE TREDEN TEGELIJK komt een kennis in de nog vroege ochtenduren bij me thuis de trappen op stormen. „We gaan emigre ren, we gaan weg. We gaan naar Australië, gisteravond hebben we het maar beslotenTwee handen strekt .hij in dolle feestvreugde boven z'n hoofd; hij springt door mijn huiskamer, grijpt de telefoon en gaat „relaties draaien". Mijn vrouw en ik hebben elkaar aangekeken. Vijf maanden lang hebben wij getobd over de vraag of we nu heus zouden gaan; nachten hebben we wakker gelegen en gepraat, totdat we er allebei „down" van waren. Heel secuur en veilig zit nu m"n „lan dings permit" opgeborgen in de map bij de vele, zeer vele papieren die bij een emigrant behoren aSs een ontalaigbewlje van een gevangene. En daar springt me een man in de kamer rond, die vrij en Mij vertelt, „gis teravond maar even te hebben besfloten" om weg te gaan. Zijn wij nu zulke tobbers van emigran ten en bruist het echte emigrantenbloed in m'n springende kennis of En dan denk ik aan de talri^ce uren, waarin ik op een akelig bankje in een even akelig lokaal heb zitten wachten, totdat het mijn beurt was bij de emigra tie-ambtenaar te verschijnen Dan denk ik aan dat gezin met elf kinderen, waarvan de vader me opge wekt vertelde, dat hij over vijf dagen per vtiegtuig met z'n gezin naar Austra lië zou vertrekken. Na het bezoek bij de Australisohe arts kwam echter de te leurstellende mededeling: afgekeurd Aan het gezin met acht kinderen, waarvan één kind met een vr$ ernstig lidhamelijk gebrek was geboren. Afgekeurd Aan de flinke, jonge kerel, die pleuris had ge had. Afgekeurd. Aan de jongeman uit de buurt van Heerenveen, die in militaire dienst een keer een injectie had gewei gerd. Geen toestemming. Aan dde West- landse vaders, die op hun strafblad een veroordeling wegens mishandeling had den. Een misdrijf, dus: géén toestem ming. Emigreren? Jawel. Maar niét voor ledereen. Niét voor de man met de goud koorts, niet voor de ongedurige, die bin nen een maand z'n voet op loopbrug voor vliegtuig of schip wil zetten. Emigreren, voor de dóórzetter, de man die allés, maar dan ook allés aanpakt. Die niet denkt aan rijk worden, die slechts bereid is om te werken voor z'n gezin; die uit Axel naar Den Haag komt om even een papier te brengen; die uit Sittard op een dagje heen en weer naar de Residentie reist om te informeren hoe het met zijn „stukken" staat. Want overal in ons land zitten ze, de adspirant-emigranten en hun vrouwen. Vooral ook die vrouwen. Wat sjouwen ook zij af, als ze met de kinderen naar Den Haag gaan voor de keuring. Om vier uur des morgens soms gaan ze op stap; uit het Groningse, uit Zeeland, uit Limburg, uit Noord-Holland; allen naar Den Haag. Ze hebben allemaal „de ze nuwen", want straks komt de Austra lische arts. Die betuurt je long-foto's; hij test de kinderen, hij controleert gebre ken. Hij is een vriendelijk, prettig man die Australiër. Maar hij is streng met z'n keuring; héél streng. Als je bij de Australische arts bent ge weest, en je vrouw en kinderen mogen weggaan, maar jijzelf moet wachten, dan is de zaak oké. Dan zit je wel in de lange gang een uur of zeven, acht soms, maar als de zaken kloppen, dan ga je met de „lan dings-permit" het Lange Voorhout in Den Haag op en dan zucht je heel diep Dan dénk je wel dat je er bent, maar er komt nóg meer. De belasting-autori teiten hebbem nog iets met je te ver hapstukken, de gemeentelijke administra tie moet kloppen. Maar: je hebt de „tondlngs-permit" en er kan je niet veel meer gebeuren. Doch de zenuwen beo je niet kwijt. Ik had het geluk een enkel weekje voor mijn vertrek alle mogelijke bescheiden voor de Auetralië-reis te bezitten. Doch regel is, dat een dag of drie, vier, vijf, men nog vrolijk bezig is met de keuring. Zie dan maar dat je het fixt. Dat je een zaak verkoopt, je betrekking opzegt, een opvolger benoemt, je spullen ver koopt en alléén een emigrant weet wat er méér moet gebeuren, alvorens je de voet op de loopbrug hebt. „Hoera, we gaan emigrerenWan neer je de moeizame ambtelijke weg in Nederland ten einde bent, is die „hoera- etenrming" wel verdwenen. Gelukkig maar. Neen, we pleiten niet om het moeilijk te doen als het gemak kelijk kan, doch indiéo het emigreren gemakkelijk ging Wat zouden er din een stukken ko men! Wanneer je, om zo te zeggen, bin nen een of twee maanden op de boot zat naar het heel verre, vreemde land. Waar je nog heel wat méér en andere moei lijkheden wacht. Nu rollen er ten minste heel wat van de lijst, van die „hoera- emigranten". Tob er maar over, over weeg dagen en nachten, doch als je be sloten bent, zet dan door. Hard en vast Loop en draaf, wacht en praat Prepa reer jezelf. Als je op de boot of in vliegtuig zit, dan laat je tóch pas alles los en schik je jezelf in de harde kelijkheid: alles achterlaten; wachten op onbekende toekomst. Het klinkt allemaal niet opwekkend voor de a.s. emigranten; ik heb de prac- tijk ervaren. En duizenden, tienduizen- Emigreren, daad van geloof en gebed; van moeiten en zorg. Wanneer je alle broohures hebt gelezen die er zijn, w Je het net niét; je moet het ervax Van die heel korte dagen voor je trek, weet je tevoren niets; houdt rekening mee. Regel zo spoedig moge lijk met de belasting de zaken, maar boven alles: leef je zelf in naar de wer kelijkheid. De financiële konsekwentiee zijn niet gering; 1000 per persoon voor ruim- accommodatie (kinderen beneden 12 jaar half geld) 1350 voor een hut, (vrijwel alleen voor vrouwen met kinderen be neden 3 jaar). Vandaag begint de Sibajak met kleine duizend emigranten de reis het andere werelddeel. Ruim vijf w zijn we aan de zorg van kapitein Goede- wagen en zijn mannen toevertrouwd. Nederlanders gaan emigreren O hun ervaringen hoop ik in volgende tikelen te vertellen „En dan denk ik c De nieuwe nummerplaten Van schone plannen komt niets terecht De INVOERING VAN het nieuwe kentekenbewijs voor motorvoertuigen, waarin de nieuwe verkeerswet voorziet, is geen verbetering. Het betekent slechts een enorme hoeveelheid overbodig werk en extra-uit gaven voor het Rijk en de weggebruikers. Het was voor de oorlog al de bedoeling, dat één document de hele paperassen-verzameling, die de auto- of motorrijder nu moet bezitten, zou vervangen. Daarvan zal nu geen sprake zijn, aldus schrijft de A.N.W. Die paperassen zijn tegenwoordig: nummerbewijs. nationaliteisbewijs, mo- torrijtuigenbelastingkaart, rijbewijs, re laas van weging (niet verplicht, maar zeer nuttig); als men naar het buiten land gaat bovendien het internationale voertuigenbewijs en grensdocumenten; en voor auto's die geen personenwagen zijn ook nog altijd de rijvergunning Het nieuwe document, waarop men in 1935 al wachtte, zou tegelijkertijd num- Balans van een bollenjaai DE BOLLENEXPORTEUR zette zich breed-uit op één van die stugg Krelagehuisstoelen en zuchtte vervolgens zó diep, dat het zonder de minste moeite drie tafeltjes verder nog te horen was! Ja, ja, zei de exporteur, dit jaar komen we naar alle waarschijnlijkheid met onze bollen-export over de honderd millioen gulden heen. En daar zullen de kranten wel weer een hoop drukte over maken. Maar als ze denken, dat het In het bollenvak nu uitsluitend koek en el en rozengeur en maneschijn is, dan zijn ze er toch een mijl of wat naast. Want, zei de exporteur, toen wij onze overjassen en onze tandenborstels in de koffers mikten en wij op zoek naar orders, kris-kras over deze aardkorst gingen jagen, toen hadden wij op geen stukken na.de prijzen in ons hoofd, die deze zomer de veilingklokken noteerden. Er zijn heel wat exporteurs, zo ver telt men U verder, die gedacht hebben, dat het met die hoge prijzen wel zou los lopen. En die hebben dit jaar dan ook een slag gekregen. Want zowel de tulpen, de narcissen als de hyacinten maar vooral de hyacinten! hebben prijzen opgebracht, die de kwekers ruimschoots gelegenheid gaven om er hard over te jubelen. Maar dat jubelen ging ten koste van onze bankrekening! Het gekke van het geval is, zo ver volgt men, dat wjj in het buitenland voor irissen tamelijk stijve prijzen aan gehouden hebben. Want jaren achtereen heeft dat artikel de kwekers een tame lijk vriendelijk inkomen bezorgd en ieder een zei tegen iedereen, dat het dit jaar wel weer zo zou zijn. Doch ziet: door die stijve pnjzen ging het met de irissen-ver koop in het buitenland niet zo wild. En toen tevens bleek, dat de irissen-oogst dit jaar zó best was, gebeurde het, dat de prijzen van de irissen al heel gauw tot een dergelijk laag peil zakten, dat het woord „waardeloos" nog te flauw was. De exporteur schudt het wijze hoofd: „Er is in dat wonderlijke vak niets maar dan ook niets vooruit te bekijken!" Zo gaat de exporteur door. En U krijgt op de duur de indruk dat hij straks als hij het maar durfde! nog zal verkla ren, dat hij kweker wenste te zijn. Zó ver komt de klaagzang echter niet en de exporteur vergeet bovendien ge makshalve maar te vermelden, dat het Na zeven jaren speelt Feike Asma weer in de Hooglandse Kerk Bulgaarse sopraan Dany Zonewa werkt mee als soliste TTET IS NU WEER ZEVEN JAAR GELEDEN, dat de organist Felke Aama onze 11 stad verliet. Van 1933 tot 1943 was hU verbonden aan de Hooglandse Kerk en velen zullen zich nog zijn afscheidsconcert herinneren, waar 1500 belangstellenden waren. Sindsdien speelde hU niet meer ln deze kerk. Op 24 November komt Asma weer in de Hooglandse Kerk spelen, weer zal hij zijn talrijke bewonderaars trekken en weer zal hij overtuigen door zyn capaci teiten. Eigenlijk meer dan 7 jaren ge leden, want in deze periode is het spel van Asma veranderd, ten goede veran derd. Het soms al te onstuimige jeugdige temperament van vroeger, heeft plaats gemaakt voor een muzikaal en stijl- critisch meer verantwoorde interpretatie. En daarom is het zo belangrijk Asma wees eens in deze kerk te horen en dan vergelijkingen te maken. Het uitstekende programma biedt daartoe alle gelegen heid: een Orgelconcert van Handel, Noël van Daquin, de Pastorale van César Franck en Toccata en Fuga in d-moll van Bach. Een bijzonderheid bij dit concert is ook de medewerking van de Bulgaarse so praan Dany Zonewa, die dan voor het eerst in Leiden zal zingen. Niet voor het eerst in ons land, want in andere steden ls zij een van de populaire kunstena- Op verschillende concerten in Den Haag trad ze met zeer veel succes op en steeds weer bereiken haar verzoeken van een enthousiast publiek. Binnenkort zal ze als soliste optreden bij het Resi dentie Orkest onder leiding van Willem van Otterloo. In Haarlem en Rotterdam was hetzelfde enthousiasme en in een liederenrecital voor de N.c.R.V. heeft zï ook de radiomensen tot waardering ge bracht. Dany Zonewa werd in Sofia geboren studeerde daar aan de Muziek academie. Reeds vroeg trad ze in. Bul garije op met haar twee zusjes, de ene een mezzo-sopraan en de andere een pianiste. Als het Trio-Zonewa waren deze meisjes zeer geliefd, ook door het werk zieken en liefdadigheidsinstellingen. Met het hoogst gewaardeerde einddiplo ma verliet ze de Academie en kreeg wegens haar bijzondere prestaties het Prinz Eugenstipendium om aan de Hoch- schule für Musik in Wenen verder te studeren. Naast talrijke liederenavonden, veel uitsluitend met Slavische liederen, werk te zij ook aan de opera in Wenen en in München. Vanzelfsprekend ligt de Sla vische muziek haar zeer goed en op dit gebied heeft zij een enorm repertoire. Maar daarnaast is ze ook een uitstekende Mozart-zangeres, terwijl ze op concerten in Den Haag overtuigde als oratorium zangeres. Dany Zonewa is door haar huwelijk Nederlandse geworden en woont thans in Den Haag. In de Hooglandse Kerk zingt ze van Bach „Bist du bei mir" en „Mein glaubiges Herze"; twee aria's van Handel (o.a. O hatte ich Jubals Harf) en het motet Exultate jubilate van Mozart Gemeld dient nog te worden dat de kerk verwarmd is en de kaarten thans reeds in voorverkoop zijn bij de kosterij en bij de Nieuwe Leidsche Courant Steenstraat 37, Leiden. verscheidene jaren met de export op Engeland zo is geweest, dat een kind bij wijze van spreken de was kon doen! En dat met de devaluatie van onze ach zo dierbare gulden exporteurs met een Amerikaanse handel een bedrag hebben verdiend, dat royaal voldoende was om er een jaar lang een minister voor te houden! En dat vele kwekers in de af gelopen jaren de eindjes maar nauwelijks of niet! aan elkaar hebben weten te knopen, de exporteur wéét het niet eens Het valt inmiddels niet te ontkennen: de kwekers mogen over 1950 vast niet mopperen! Vooral zij, die een flinke kraam „gekleurde" hyacinten kweken, hebben nog maar een paar van zulke jaartjes nodig om zich een roomkleurige villa te laten aanmeten. Maar als U nu tegen een kweker zegt, dat de verdienstenbalans dit keer wel eens naar ziin kant zou kunnen doorslaan, dan zal hij U antwoorden, dat het waar lijk wel eens tijd werd en dat hij, wat dat betreft, met de exporteur nog lang niet „kiet" is. De exporteur kan daar stellig het een en ander tegen aanvoeren. Doch hij zal wel wijzer wezen dat tegen een kweker te doen. Want het hoongelach zou hem een uur later nog pijnlijk-duidelijk in zijn oren klinken! Vernieuwing K.L.M.-vloot De K.L.M. heeft in overleg met het rijk :n plan opgesteld om voorlopig vijf dc-4 c-54 vliegtuigen te gaan vervangen door vijf dc-6 b's en vijf constellations 11. 749 door een gelijk aantal z.g. „super- jnstellations". Deze vernieuwing zal geleidelijk in )52 en in de eerste maanden van 1953 worden doorgevoerd. Dit plan. waarmee ruim 50.000.000 zijn gemoeid, hoopt de K.L.M. te finan cieren uit de afschrijvingen. Uit deze beslissing blUkt, dat de K.L.M. het vooralsnog niet commercieel verant woord acht om verkeersvliegtuigen met straalaandrijving in de naaste toekomst bij haar vloot in te delen. De DC-6b is een vergrote uitgave van de DC-6 machine en kan 52 passagiers vervoeren; de super-Constellation biedt plaats aan 66 passagiers. Onlangs gaven we reeds een uitvoerige beschrijving van deze toestellen. K.L.M.-ramp te Bari: duikers onderscheiden Twee Italiaanse duikers, de gebroe ders Michaele en Giuseppe Carofliglio. die zich zeer verdienstelijk hebben ge maakt bij de ramp van het KLM-vlieg- tuig Roermond, dat op 23 Juni 1949 bij Bari in zee stortte, hebben de gouden medaille van de Orde van Oranje-Nas- sau gekregen. Finse onderscheiding voor commandant Thykjaer De heer Ejner Thykjaer, die comman dant van het Leger des Heils in ons land is geworden en voordien een gelijke functie in Finland bekleedde, is benoemd tot commandeur in de orde van de Finse Leeuw. Mevrouw Thykjaer werd be noemd in de orde van de Witte Reus var Finland. De Belgische kamercommissie var financiën heeft met 12 stemmen voor, i tegen en 2 onthoudingen het wetsontwerp betreffende de conventie voor eenmaking van de aocjjB»an goedgekeurd. mer-, nationaliteits-, internationaal voer tuigen- en inschrijvingsbewijs zijn. als mede relaas van weging. Het zou echter niet bij de eigenaar, maar by het voer tuig behoren. Van die schone plannen komt weinig terecht, zegt de ANWB. Weliswaar wordt in plaats van het oude nummerbewijs nu het kentekenbewijs ingevoerd (de num merplaat wordt kenteken) maar de admi nistratieve rompslomp blijft, omdat de rest van de papierwinkel in oude glorie blijft bestaan. Alleen wordt het inschrij. vingsbeWijs voor zware voertuigen ver vangen door een apart inlegvel of een bijblad bij het kentekenbewijs, maar dat betekent natuurlijk geen vereenvoudi ging. De reorganisatie zou alleen belang heb. ben voor het opsporen van gestolen wa gens. Maar ook nu reeds achterhaalt de politie vrijwel alle ontvreemde auto's. Een uitgebreid overheidsapparaat zal in de loop van vijf jaar het gehele Ne derlandse wagenpark van nieuwe ken tekenbewijzen moeten voorzien. Dat zal veel geld kosten. Ook voor de wegge bruikers betekent dit extra moeiten en zorgen. Iedereen zal zijn voertuig op nieuw moeten laten registreren en van nummerplaten voorzien (een uitgave van enige millioenen!) Bovendien moet bij iedere verandering van eigenaar het ken tekenbewijs op de nieuwe eigenaar wor den overgeschreven, met betaling van zegelkosten. Zware belastingdruk op pensioenen in voorbereiding GROTE ONGERUSTHEID zal in kringen van gepensionneerden uit Indonesië ontstaan by het bekend worden van een maatregel, die door de Republiek Indonesia genomen dreigt te worden. Het Hoge Commissariaat in Den Haag is namelijk, zo verneemt de Nieuwe Leidsche Courant, opdracht gegeven by de voorbereiding tot inhouding van belasting over de pensioenen van in Neder land vertoevende Indonesische gepensionneerden, geen rekening te houden met eventuele wijzigingen door de Nederlandse regering aan te brengen in de Neder landse belastingwetgeving. Het ligt in het voornemen van de R.I., een belasting tarief te ontwerpen voor alle uitwonenden, die thans onder de Nederlandse be lastingwetgeving vallen. Wat dit betekent, kan op dit ogen blik nog slechts verondersteld worden, maar gevoegelijk kan men aannemen en naar ons by informatie is gebleken, doet de organisatie van ambtenaren dat ook dat hiermede om te beginnen de gehele compensatie van de huishuurver hoging naar de maan is. Nog sterker: De gehele garantie door Nederland in ga- rantiewet en algemene maatregel van be. stuur aan de inkomsten genietenden uit Indonesië geboden, komt daarmede in de lucht te hangen. Nederland garandeert wel de uitkering van de pensioenen en dergelijke, maar in de garantiewet za: men tevergeefs zoeken naar een artikel, dat de betrokkenen vrijwaart tegen enigerlei belastingheffing door de R.I Het is niet aan te nemen, dat de Ne derlandse regering van deze plannen van de republiek Indonesië op de hoogte is gesteld. Nog minder, dat Nederland daar aan zijn goedkeuring heeft gegeven Maar dit staat wel vast, dat. wil Neder land de betrokkenen beschermen teger. de maatregel van de Indonesische rege ring, er niet veel anders opzit, dan aan allen, die in Indonesië gewerkt hebben na de capitulatie van Japan, te betalen datgene waarop ze recht hebben. Indien Nederland tenminste de gegeven garan- Vissersvloot kan nog vernieuwd worden Oorlogsschade voor boten wordt weldra vergoed Voor het vernieuwen van de vissers vloot is het nog niet te laat. In de laat st* twintig jaar is er slechts weinig nieuw gebouwd, zodat een aanzienlijk deel van de vloot voor vernieuwing m aanmerkipg komt. Dit zegt minister Mansholt in zijn memorie van antwoora aan de Tweede Kamer. De regeling van de materiële oorlogs schade voor de verloren gegane vissers vaartuigen krijgt binnen niet al te lange tijd haar beslag Een wetsontwerp, waar bij het in 1946 te Londen gesloten ver drag inzake de maaswydte van visnet ten en minimum-maten voor sommige soorten vis ook voor ons land van kracht wordt, zal zo tijdig worden ingediend, dat het nog in de eerste helft van 1951 zal gelden. Met het oog op het optreden van een mosselparasiet moet een deel van de mosselcultuur wellicht naar de Wadden zee worden overgebracht en zal men de percelen in Zeeland ruimer moeten be zetten, Internationaal is besloten, dat in het Boven-Rijn- en Moezelgebied weer zalmbroed zal worden uitgezet. In het atelier van Edmond de Maertelaere te Gent HET IS DONKER en er valt een fijne motregen. Dan kan het zo mistroostig zyn in een grote stad. Althans in die delen van de stad waar de verlichting schaars is en waar oude muren en vervallen huizen staan. Een door.de regen klefferlg geworden pad voert me langs het oude Begünhof. In het donker is er niet veel te zien van de bybehorende kapel. De hoge muur heeft nu ieta spook achtigs, iets romantisch ook. tie tot vol effect wil laten komen. Daar naast zal Nederland op internationaal niveau moeten trachten te bereiken, dat Ind.onesië afziet van het voornemen om belastingtarieven te ontwerpen voor hen die, buiten het land verblijvend, inko men uit Indonesië afkomstig, genieten In dit verband is het misschien goed te herinneren aan het feit, dat de voor. zitter van de pensioenbond te Djakarta, de heer Catalan:, op een openbare ver gadering op 29 October te Djakarta ge houden. heeft verklaard, de „trekkers" en „blijvers" als één groep te beschou wen. Op grond daarvan meende de heer Catalani te mogen constateren, dat elke gepensionneerde naar Nederland kan vertrekken. Een dergelijke clemente houding van de regering der R.I. is onze menig heel wel te begrijpen tegen de achtergrond van dit voornem waarvan de opdracht aan het hoge cc Den Haag het gevolg Nederlanderschap voor Duitse vrouwen op huwelijksdag De termijn van vijf jaar voor het ge huwd zijn van Duitse vrouwen met Ne derlanders wordt in het wetsontwerp tot intrekking van het besluit gevolgen van het huwelyk met vijandige onderdanen verkort tot een jaar. Dit wordt in nota van wijzigingen voorgesteld, vrouw verkrijgt voortaan het Nederlan derschap reeds op de dag van de huwe lijksvoltrekking. Algemene maatregelen i. het vijandelijk vermogen zyn voorbereiding. Koningin legt krans op graf van Willem III Koningin Juliana en Prins Bemhard zullen op de derde dag van hun bezoek aan Londen, Donderdag a^.. een krans leggen op het graf van koning-stadhou der Willem III. in de Westminster abdij. Op bijzonder verlangen van de Koningin is deze kranslegging aan het programma toegevoegd. Zoals wij al meldden, zal Dinsdag a.s. in dezelfde kathedraal een krans worden gelegd op het graf van da onbekende soldaat. Bij de begroeting op Victoria Station zullen Dinsdag, behalve de leden van de Engelse Koninklijke Familie, o.m. ook aanwezig zijn de ministers Attlee, Bevin en Ede, de Britse ambassadeur in Den Haag Sir Philip Nichols en veldmaar schalk Slim. In het eerste rijtuig zullen daarna plaats nemen Koningin Juliana, Koning George en de Hertog van Gloucester en in het tweede Koningin Elizabeth, Prins Bemhard en de opperstalmeester van Buckingham Palace, de hertog van Beau» fort. De stoet zal bestaan uit vier lan dauers en zes auto's. Zeventien meisjes uit Oost-Londen zul len voor de Koningin een dans uitvoeren, die zij in Nederland hebben geleerd, toea zij daar met vacantie waren. Ook zullen zy een toneelstuk opvoeren. Gedurende het laatste deel van da terugtocht, die per vliegtuig zal geschie den, zullen negen Nederlandse SpitfireJ een escorte vormen. Op de heenreis zal de Koningin op da Jacob van Heemskerck gebruik maken van de commaadantskajuit met slaaphut badkamer enz. Oorlogsschepen hebben alleen éénpersoonshutten en daarom is de hut van de eerste officier bestemd tol slaapverblijf voor Prins Bemhard. Een groot deel van het aantal hutten der officieren wordt gedurende een nacht ontruimd ten behoeve van de leden der hofhouding. Winston Churchill zal niet aanwezig zijn bij de aankomst te Dover op Dinsdag. Met de volgende schepen kan zeepost worden verzonden. De data, waarop da correspondentie uiterlijk ter post moet zijn bezorgd, staan achter de naam van het schip vermeld: Indonesië ss Roepat 23 Nov.; Nieuw-Guinea ms Blitar27 Nov.; Antillen ss Bennekom 28 Nov-j Suriname ms Helena 23 Nov. Achter het Begijnhof, in een niet veel beter verlichte straat, loop ik over hob belige keien langs een laag muurtje. Een enkele lantaarn verspreidt 'n wazig licht en doet achter die muur heel erg oude huizen oprijzen. Een kleine houten deur is de enige onderbreking ln het muurvlak. „Atelier End. De Maertelaere" staat er op die deur. Dat wil zeggen, dat hier een kunstschilder woont. In het oude Gent dat Is de stad aar het nu regent is een dergelijk opschrift niets bijzonders. Gent ls de ver blijfplaats van talrijke schilders, die in grote, oude huizen wonen, o.m, in het vroegere woonhuis van Maurice Maeter linck, waar de oude, maar nog steeds grote portretschilder Georges Guéquier zijn atelier heeft. Het opschrift op de deur van de muur achter het Begijnhof zou me dan ook niet speciaal opgevallen zijn, indien die naam De Maertelaere geen herinneringen bij had opgeroepen. Deze eeht-Vlaamse m roept me in gedachten terug naar de vissers van de Belgische kustplaats Oostende, niet ten onrechte „Reine des plages" genoemd. .dens zijn leven vertoefde Edmond De "Maertelaere veel in Oostende en hij kende de vissers als welhaast geen ander. Hij portretteerde hen, ten weten uit en levensgroot. Midden in de bedrijvigheid van hun werk schilderde hij de zeevaar ders. En de grote doeken hadden de be- onderlng van iedereen, die iets begreep in het streven en het temperament van Edmond De Maertelaere. Nieuwsgierig naar het atelier van deze kunstenaar uit het land van Rubens, bel ik aan en met de gastvrijheid, aan alle Vlamingen eigen, brengt de weduwe van de schilder me ln een huls, waar niet alleen de gehele sfeer, doch elk ding af zonderlijk herinnert aan Edmond. Ja, zo moet hij geleefd hebben: in deze veelheid van meubelen, schilderijen, pul len en koperen kannen. Zo. in deze om geving, moet hij gerust hebben na zijn arbeid bij de vissers te Oostende of bij zijn modellen in het atelier. Zo, tussen zyn kolossale scheppingen, moet hij ge streden hebben naast zijn eveneens schil derende echtgenote Augusta van Acker. Even komen er bij haar tranen door als de schildersweduwe herinneringen op haalt en me vertelt, dat haar man juist deze maand 12 jaar geleden overleden is, sleohts 62 jaar oud. Doch op de schil dersezel naast de open schouw doet het grote portret van Edmond, geschilderd door één zijner collegae, nog steeds de aanwezigheid van de schilder gevoelen. Naast een met kracht en vreugde ge- sohllderd omvangrijk visstilleven, hangt een klein, pastelachtig werk: Moeder en kind. In zijn grote argeloosheid is het kind zioh volkomen onbewust van de grote en sterke moederliefde. De weergave van zoveel zuiverheid, dat i6 ook een facet van de kunst van Edmond de Maertelaere. In alle ka mers van dit ietwat donkere, oude huis hangen de werken van deze Vlaamse schilder, deze verbeelder van het leven aan de haven, van de vertrouwelijkheid van het huisgezin en van de intimiteit tussen geliefden. Het atelier aohter het huis is nog net zo als Edmond De Maertelaere het 12 jaar geleden verliet. Het palet en de kwasten liggen nog bij de schildersezel, waarop een bijna voltooid schilderij staat. Daarnaast staat het volledige oeuvre posthume: naakten, portretten, land schappen en stillevens, alles geschilderd met de kracht en de vaart van de echt- Vlaamse kunstenaar. Welk een kleuren, welk een expressie, welk een anatomi sche kennis, welk een vaardigheid en welk een liefde Edmond De Maertelaere. Die naam zeg ik nog eens zacht voor me uit als ik buiten loop. De regen is opgehou den, maar in mijn gevoel is het buiten iet minder mistroostig als straks. Edmond De Maertelaere. Die naam dringt zich steeds weer op. En niet zon der spijtigheid. Omdat deze kunstenaar ■erleden is? Ach, daarin kan men slechts berusten. Neen, die spijtigheid heeft een andere oorzaak. Edmond De Maertelaere is vergeten, in zyn eigen stad, in zijn eigen land. Zelfs het mi um Gent heeft geen werk van hem. Je muur van de Begijnhofkerk heeft niets spookachtigs meer voor me. Die lur is niet belangrijk meer. Wat be langrijk is, dat is de kunst van De Maer telaere. Omdat het progressieve of voor uitstrevende kunst ls? Neen, want de progTessieven zijn niet altyd de belang rijken. Maar omdat deze kunst de aloude traditie van de Vlaamse schilderkunst hoog houdt. De stad Gent heeft hier een taak. Deze kunst mag niet verloren gaan Zij is nog steeds een baken in de woelige zee van de kunst-ismen. Corn. BasoskL Bijna 116.000 ton groente doorgedraaid Dit jaar is tot 21 October op de Ne derlandse veilingen doorgedraaid: ruim 20.000 ton fijne bladgroente, zoals spina zie en sla, 45.000 ton grove bladgroente, zoals koolsoorten. 14.400 ton peulvruch ten, 14.600 ton kroten, peen en andere bol-, knol- en wortelgewassen, 21.800 ton vruchtgroente zoals tomaten en komkom mers, totaal bijna 116.000 ton. Dit wordt in de memorie van antwoord op de be groting 1951 van Landbouw meegedeeld. Minister Mansholt overweegt voorts het areaal bewaarkool. dat met bijzondere teeltvergunningen wordt geteeld, tot de helft terug te brengen. nachtige werken van Edmond de Maertelaere de visser uit Ostende Ondanks vliegtuig-aanvallen uit China, geen V.N.-troepen de grens over "DRESIDENT TRUMAN heeft zijn wekelijkse persconferentie gehouden. Hij verklaarde, te zullen blijven ijveren voor zijn „Fair Deal"-program, dat in het Congres nader behandeld zal worden. Dit was de eerste open bare verklaring van Truman over dit program, sinds de Congresverkiezin gen van verleden week. Hij ging niet in op de hem gestelde vraag of hij zich in November 1952 herkiesbaar zou stellen. Met nadruk gaf hij te kennen, dat het nooit in de bedoeling van Amerika had gelegen, de vijan delijkheden tot China uit te breiden. Uit Trumans verdere mededelingen, stippen wy kort geformuleerd, nog het volgende aan: 1, Dean Acheson, de min van Buitenl. Zaken, zal zyn ambt blijven bekleden, ondanks de critiek op hem uitgeoefend. 2. In Korea worden de V.N. troepen thans aangevallen achter de dekking van een grens, die zy eerbiedi gen. 3. Vliegtuigen, opererende van bases in China, komen over de Jaloe, vallen aan en vliegen weer naar hun Chinese bases terug. 4. Toch is het geenszins het plan der V.N.-strijdkrachten de oorlog Noorden van de Mandsjoeryse grens voort te zetten. 5. Zodra de toestand ln Korea redelijk ls. zullen V.N.-legers zich weer uit Korea terugtrekken. 6. Met het oog op de wereldvrede en de vriend- schapsgevoelens tot het Chinese volk, zul len Amerika en de V.N. alles doen, om uitbreiding van het conflict in het Verre Oosten te voorkomen. Indonesische ministers naar Nederland De Indonesische ministers Soemitro, Sjafroeddin en Djoeanda zijn gisteren per vliegtuig naar Nederland ver trokken ter bywonng van de un^econfe- 7. De negatieve gevoelens van Peking tegenover Amerika en de V.N. worden veroorzaakt door de misleiding van hen <de naam Sowjet-Rusland wordt mei ge noemd. Red.», wier voordeel het is de vijandelijkheden in het Aziatisch gebied te rekken en uit te breiden. Minister kan optreden tegen prijsregelingen Wanneer het bedrijfsleven vasthoudt aan een minimumprijs, die door de minis ter van Economische Zaken onverbin dend is verklaard, kan de minister straks op twee manieren ingrijpen. Hij is dan bevoegd prysvoorschriften vast te stellen, maar kan ook personen, die een belang rijke Invloed op de marktverhoudingen uitoefenen, aanwijzingen geven. Aldus de memorie van antwoord op het wetsont werp schorsing bedrijfsregelingen. Eer tot schorsing wordt overgegaan zullen de belanghebbenden steeds hun mening kenbaar kunnen maken Het ad vies van de commissie bedrijfsregelingen zal niet worden gevraagd over de schor- sing, maar wel over de toepassing van het kartelbeslult. Een voorontwerp van de wet tot vervanging van het kartelbe- sluit wordt nog deze maand om advies

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1950 | | pagina 3