Benedict Silberman en A. I. Herwig:
tuinlieden in de Omroepbloemhof
De heer R. van den Bos recipieerde
in „Flora"
Liever lagere prijzen
loonsverhoging
dan
NIEUV.'L LEiLSCHE COURANT
WOENSDAG 8 NOVEMBER 195»
Mensendie iedeieen hooit
Ouverture en cyclaam eisen beide
de nodige toewijding
(Van onze 5-verslaggever)
'"POEN ZIJ EENS op hun muzikale zwerftocht door Europa in Helsinki
waren, vader en moeder Jos Silberman, werd de zoon Benedict ge
boren. Hij was zes jaar oud, toen, met kunst en vliegwerk, de eerste
maten er bij hem ingehamerd werden. Erfelijk belast als hij was (zijn
moeder speelde in zijns vaders damesorkest óók de eerste viool), ging alles
wat muziek was er nogal grif in. Nu kunt U Uw radio aanzetten op alle
uren van de dag en daar zijn ze: Benedict Silberman en zijn Promenade
orkest. Veertig musici, die reageren op zijn wenken.
De taak van een amusements orkest
leider is: dienen. De muziek én de klan
ten. Dat zijn de luisteraars.
Benedict Silberman heeft wat het
laatste betreft een goede leerschool ge-—heen. Rood
had bij zijn vader, die in z ij n jaren de
staf voerde over tal van orkesten, d'e
het openbare leven in die dagen zonder
radio, plachten
De klant bleef koning. Om acht
U vindt A. J. Herwig midden in
cyclamen en begoniakassen tussen zijn
rood wordende kalanchoé's en ontluiken
de orchideeën. Het is al kleur om hem
en paars en groen
en hij kent van al die planten de soort
geschiedenis. Zoals men over zijn kinde
ren praat, zo spreekt de heer Herwis
over zijn planten. „Die begonia's hebben
een grote hoeveelheid licht nodig.
Hij had, vooral onder eenvoudige men
sen, duizenden briefsohrijvers, die hem
om raad vroegen over „een groen plantje
met witte puntjes op de bladen en rode
bloempjes'' zoals de aanduiding soms
luidde- Hij heeft daarnaast uitgebreide
zaken. Zijn bloemkwekerij en -handel
in Bussum, zijn cartonnagefabriek in
Veendam. Hij gaf voor de oorlog een
bloementijdschrift uit, dat hij ook zelf
bewerkte en er verscheen een bloemen-
encyclopaedie van zijn hand. Destijds,
als jongeman, koos hij dit bloemenvak.
hoewel zijn vader, die directeur van een
postkantoor was. er geen heil in zag. Hij
kreeg f25.in leen, om op eigen wie
ken te gaan drijven en hij kwam bij een
patroon, die hem direct ontgroende door
hem dagelijks, gedurende het speelkwar
tier van de juist verlaten HBS, met
een kar bloemen langs de school te stu
ren. ..Dan leer je. dat geen enkel werk
te gering is", zei die practische man. Het
werd een der grondslagen van het
De Omroep heeft momenteel te weinig
tijd voor zijn bloemgesprekken. Een uur
in de maand is, om het goed te doen, veel
te weinig- Want er is, in ieder jaarge
tijde, zoveel te vertellen over bloemen.
„Ziet U die plant daar? Een latijnse
naam en een nieuw verhaal" en de plant
gaat voor U leven!
De Staatscourant van 7 November
bevat een beschikking inzake de waar
dering van ongebouwde eigendommen
voor de heffingen ineens.
DE DOOD VAN EEN
HANDELSREIZIGER
Naar aanleiding van de opvoering van
Arthur Millers, „De dood van een han
delsreiziger" door „Comedia" hebben we
in de krant van 18 October het stuk be
sproken en de bezwaren, die we hadden,
genoemd.
Nu gisteravond hetzelfde stuk gespeeld
werd voor het L.A.K. door hot „Amster
dams Toneelgezelschap" Onder regie van
Albert van Dalsum. kunnen we on3 be-i
perken tot het spel.
Ongeveer in April van dit jaar word;
dit stuk voor het eerst door het A.T.G.
opgevoerd. Door wisseling van spelers
er in de bezetting nogal wijziging ge
komen. Of deze wijzigingen ook v
beteringen zijn, weten we niet. Het
het stuk van Louis Saalborn, die boven
allen uitstak met zijn soepele spel, w
door hij een aangrijpende creatie gaf
Willy Loman, de handelsreiziger. Geen
van de anderen kon hem volgen.
Ook Marie Hamel niet. die de rol
zijn vrouw Linda speelde. In de sc
met Saalborn was ze minder overtuigend
dan in de scène met Ben Royaards (Biff)
en Robert de Vries (Happy). In deze
laatste scènes en in het requiem was ze
naar onze smaak een beetje te huilerig
Ben Royaards en Robert de Vries, als
de beide zoons, speelden te vlak. Na de
pauze ging het beter en Ben Royaards
kwam in de slotscène met zijn vad<
wel een eind omhoog, maar veel relief
zat er in zijn spel niet. Paul Huf speelde
de rol van de in het leven goed geslaag
de zakenman Charley. Paul Huf heeft de
neiging de rollen voor zichzelf pasklaar
te maken, zodat hij te veel Paul Huf was
te weinig Charley.
Wanneer we het geheel overzien, zou-
»n we wat meer tegenstellingen ge
wenst hebben. Zij werden nu heel dik-
ijls „bijgeslepen". Misschien komt het
oök wel door de tamelijk zwakke be
zetting van de rol van Biff.
„De dood van een handelsreiziger", zal
wat betreft het A.T.G. het stuk
blijven van Louis Saalborn.
Bn
Javaanse kunstavond in het Rijksmuseum
voor Volkenkunde
Bernard IJzerdraat en zijn gamelan-orkest
De Javaanse gamelan-muziek behoort
tot de hoogste uitingen van de Indone
sische kunst. Voor onze Westerse o
moge het aanvankelijk moeilijk schiji
zich een bepaald beeld te vormen
deze melodieuze muziek, maar toch gaat
ior elkeen, die er zich onbevooroor
deeld voor open stelt, een eigenaardige
bekoring van uit.
Op Vrijdag 10 November zal onder
auspiciën van K. O. in het Rijks-'
museum voor Volkenkunde het Neder
landse gamelan-gezelschap „Babar Lajar"
onder leiding van Bernard IJzerdraat op
treden, terwijl tevens die avond Raden
Mas Pakun Javaanse dansen zal brengen.
Het gezelschap „Babar Lajar" is opge
richt in 1941 door de toen 15-jarige Ber
nard IJzerdraat, die zich de medewer
king wist te verzekeren van een aantal
jongens en meisjes, die zich met grote
ijver en toewijding aan de beoefening
van de gamelan-muziek hebben gegeven.
Bernard IJzerdraat is indertijd zó ge
pakt geworden door de Javaanse muziek,
die hij op een Zaterdagmiddag hoorde
in het Indisch Instituut te Amsterdam,
dat hij van die tijd af zich geheel heeft
toegelegd pp de gamelan. Talloze moei
lijkheden heeft hij móéten overwinnen,
doch hij had een fanatiek doorzettings-
Benedict Silbe:
s morgens wil de luisteraar iets hebben, kunnen eigenlijk nooit genoeg krijgi
dat niet stoort by het te boven komen
van morgenziekte en werk-tegenzin. De
muziek mag niet storen, maar moet pret
tig zijn om mee te neuriën. Om twaalf
uur een muziekje, dat het middageten
relief geeft. Tegen drie uur luisteren de
serieuze mensen. Zieken, huisvrouwen
die in haar kamer een werkje doen. Zij
kunnen wel iets klassieks verdragen. En
in de avond moet je de mensen er toe
brengen dat ze zeggen: stil es even, dat is
aardig".
De musicus, die zo handelt behoeft
zich artistiek niet te verloochenen.
Het is de bedoeling, dat er naar hem ge
luisterd wordt. Welnu, kien het dan zo
uit dat de mensen luisteren.
Bij al die muziek kan de dirigent na
tuurlijk zijn kunstenaarschap ten volle
uitleven. Hoe eenvoudig en populair een
werkje ook is. het vraagt van alle uit
voerenden een maximum aan inspan
ning. „Ik zou zelfs willen zeggen", aldus
Benedict Silberman, „het eenvoudige,
gemakkelijk in het gehoor liggende
werkje vraagt nóg meer inspanning en
zweetdroppels dan andere muziek. Juist
omdat het zo gemakkelijk ligt. Vandaar
ook, dat je de allergrootsten steeds zwaar
ziet zweten bij simpele wijzen. En van
daar ook.«dat de amusementsmuziek in
Nederland op het ogenblik op zo'n hoog
peil staat. Omdat musici als George van
Renesse. Cor de Groot en Gerard Henge-
veld, om maar enkele te noemen, de om-
Benedict Silberman. die klein is en
bewegelijk, een vrouw heeft én een
hond. musiceerde, voor hij naar Hilver
sum kwam. in alle bekende amusements
orkesten van Europa.
„Wat er van je werk terecht komt?
Soms gaat het zo: je krijgt een nieuw
werk. Je maakt het, als dirigent, voor
je orkest gereed Je repeteert, vijf maal.
tien maal. Er komt een microfoonrepeti
tie met aanwijzingen van deskundigen.
Je verandert in je orkest. De fluitist
moet gaan staan bij een passage en de
violen daar wat sterker aangestreken
worden. Zelf merk je: vergeleken met
het begin gingen we vooruit. Dan wordt
het tijd voor de uitvoering En na twee
maten zegt men in de huiskamer: „zet
dat ding af zeg. als ze niets beters heb-
Een kweker in Aalsmeer ontdekte, dat
de planten geplaatst op een plek waar
de nachtwaker voor de kassen des nachts
zijn boek las, veel sterker groeiden, dan
die op andere plaatsen. Door de invloed
van het licht. Hij liet toen des nachts
het licht in zijn kassen branden, zoge
naamd om inbrekers af te schrikken
Maar hij kreeg van iedere plant vijf
stekken en dat was. voor ce economie
van het bedrijf, natuurlijk zéér belang-
Iets dergelijks is het met de kalan-
c-hoé, het kleine moderne rotsplantje
dat men nu in alle bloemwinkels ziet en
dat eigenlijk pas in Maart bloeit. Door
een lichtbehandeling, die deze z.g. korte-
dagplant een langere belichting geeft,
bloeit het plantje nu al in de laatste
maanden van het jaar Wat voor de han
del van grote betekenis is.
De heer Herwig is voor duizenden
gids in hun bloemhof geweest. Als hij
ergens in een hotel logeert en de een of
andere medegast komt daar achter, dan
duurt het niet lang, of hij geeft college
bloemverzorging.
I De tuinman van de aether: A. J.
Herwig uit Bussum tussen zijn
ontluikende orchideeën en zijn
cyclamen
Janny van Wering
speelde voor het L.A.K.
In het Leidse Volkshuis trad gister
avond Janny van Wering op voor het
L.A.K.. Zij bracht de Goldberg-varia-
ties van J. S. Bach ten gehore.
In haar inleidend woord wéés de con
certgeefster er op. dat deze variaties;
die Bach voor amateurs schreef, buiten
het bereik van deze categorie liggen.
Technisch zijn de variaties moeilijk
speelbaar en de knappe compositie is
weinig bekend.
Janny van Wering heeft het publiek
de variaties, die zeven kwartier in be
slag nemen, in hun volle rijkdom laten
horen. De aanwezigen toonden zich dan
ook uiterst dankbaar. De laatste varia
tie werd gebisseerd. Het spel was zo
danig dat de aandacht meer op Bach
dan op de clavecimbeliste was gericht
Dodende straal tegen
insecten
Een Hamburgs ingenieur heeft een
soort „dodende straal" uitgevonden, die
volgens hem, elk insect tot de grootte
van een sprinkhaan binnen een straal
van 300 meter doodt. Deze is niet scha
delijk voor planten, bomen, grotere die
ren en mensen. Het toestel weegt 10 kilo
en is niet groter dan een radiotoestel.
Buitenlandse kopers hebben al belang
stelling getoond en Nederland zou het
beste bod hebben gedaan. De uitvinder
heeft met een Nederlandse firma een
productie-contract gesloten en in ver
band met verdere plannen, gaat hij bin
nenkort naar Hilversum en Amsterdam.
vermogen; alle instrumenten zijn door
hemzelf, met medewerking van zijn
vrienden en vriendinnen, gemaakt: co-
pieen van de grote gamelan in het In
stituut.
Het resultaat is, dat Bernard IJzerdraat
en zijn orkest thans de beste gamelan-
muziek geven, die er in Nederland te
horen is. Kenners der Javaanse muziek
onder wie ook Indonesiërs hebben
zich zeer waarderend over hun spel uit
gelaten. Zowel in Nederland als in het
buitenland zyn zij met groot succes voor
het publiek cn voor de radio opgetreden.
De leider van het orkest is sedert kort
uit Indonesië teruggekeerd, waar hij een
speciale studie maakte van de zuivere
gamelan-muziek.
Het wordt dus een avond van groot
kunstgenot in het Rijksmuseum!
Eén van de vele mooie geschenken, die de heer A. van den Bos kreeg aange
boden. Dit getuigt van de waardering van de afdeling Rijnsburg van de Ned.
Bond van snijbloemenhandelaren voor het werk van de jubilaris
(Foto N. van der Horst)
Het Chinese maskei
afgelegd
Toen de bewonderenswaardige strak
gie van McArthur bewerkstelligde, dati
Noord-Koreanen over de 38ste breedte
graad gedreven werden, meenden reien
du i er nu geen rood vuiltje meer aan d
Koreaanse lucht was. Meer nog, critic
legden er de nadruk op, dat deze stra
tcgische les Moskou en Peking zou ,aj.
houden van 't voortzetten van de ,.kouth
oorlog". Tegenover dit standpunt, hieroj
neerkomende, dat wij reeds stonden aai
het „begin van het einde", meenden uj
de waarschuwing te moeten laten vol
gen, dat de gang van zaken op Korec
cok wel het „einde van het begin''
kunnen betekenen. Immers, in de i
nationale politiek is eerste voorwaarit,
de zetten van de tegenstander te voor.
zien en diens motieven te lergn begrijpen
in het samenhangend geheel van er.
bepaalde opzet. Het geschil-Korea. zoali
dat tot uiting kwam, was niet ee
cidenteel" en afzonderlijk geval,
het kon eer vergeleken worden met de
eruptie van een vulkaan, waarop te
gelegener tijd meerdere konden volgen.
Vanuit het State De-
Velen kwamen hem de hand drukken
Men hééft in „Flora" te Rynsburg gistermiddag de tel- en schrijfmachine!
circulatie genomen en de kasboeken en wat verder tot de boekhoudkundige uitrus
ting mag behoren in een kluis gelegd om de hoofdboekhouder, de heer A. van dei
Bos, die 25 jaar geleden in „Flora" zijn intrede deed, te huldigen. De jubilaris moes
tijdens de receptie tal van handen drukken en vele van die handen hadden ge
schenken van allerlei soort gedragen. Het is een onvergetelijke middag voor d<
heer Van den Bos geworden.
Het bestuur van „Flora" kwam de heer hoogconjunctuur gekend, maar ook dagei
Van den Bos reeds Maandagavond
en. De leden hebben in het met
versierde huis van de jubilaris
met hun dames een gezellige avond ge-
■aarop het eigenlijk geheel onoffi
cieel is toegegaan. De openbare huldiging
December tijdens de algemene
jaarvergadering worden gehouden.
Voordat de receptie begon, heeft het
personeel bij monde van de heer D. van
Egmond zijn gevoelens van waardering
geuit. De heer Van Egmond legde de
druk op de samenwerking, die er altijd
geweest. Hij
nog op, dat de heer Van den Bos
langrijk deel van Flora's groei en bloei
heeft meegemaakt. De veiling bestaat
nmers 37 jaar.
Namens de afdeling Rijnsburg
Ned. bond van snijbloemenhandelaren
feliciteerden de heren H. Heemjki
J. Ravensbergen. Zij boden een schilde-
De jubilaris merkte
leiding van hun vriendelijke woorden
dat de kwekers en de kopers tv
zuilen voor „Flora" vormen. Het per;
neel. ook een zuil. is de schakel tuss
beide categorieën. Wij hebben tijden v
Het oordeel onzer lezers
Wie meer verdienen wil, moet ook maar
langer werken
NA
we niets geproduceerd en langer gewerkt moet
Grote| worden. Een fabrieksarbeider verklaart
komen zich bereid om 60 uur per week te ver
maand ken. ,;Dan krijg ik een loonsverhoging.
gezond is en dan kunnen de prijzen
;er worden inplaats van hoger," zo is
AAR MIJN MENING hebben
die loonsverhoging
dwaasheid, want op deze manie:
we er nooit uitBinnen eer
zijn we er slechter aan toe, dan vóór de
loonsverhoging." In deze toon waren
verreweg de meeste brieven gesteld, die
we van onze lezers ontvingen naar aan
leiding van onze vraag: „Hoe denkt u
over de loonsverhoging?" Enkele weken
nadat we deze vraag gesteld hadden,
kwamen nog steeds brieven binnen en
zo vormde zich langzamerhand een lijvig
dossier. Dat is ook de reden, dat wij; eens een wat positiever geluid
langer hebben moeten wachten met het richting laten horen,
weergeven van de meningen, die in onze
lezerskring leven, dan we aanvankelijk I A LS WE DAN de ontvangen brieven
hadden gedacht. I nog wat nauwkeuriger willen bezien
De brieven hebben wel duidelijk aan- - uiteraard kunnen we slechts hier en
getoond, dat ook de werknemers veel da" een greep doen zullen we de
meer inzicht hebben in de verhouding!schrijvers overzichtelijkheidshalve in
tussen productie, prtizen en lonen, dan'enkele grote groepen met gelijkgerichte
door velen wordt verondersteld. Het is belangen verdelen. Opvallend is. dat van
heus niet zo. dat zij alleen maar kijken! arbeiders 8» pet. zich uitspreekt togen
het geldbedrag, dat zij aan het eind H OMB
De vakorganisaties wijzen af en toe ook
sphuchter in deze richting. Uit verschil
lende brieven blijkt, dat deze gedachte
bij vele werknemers niet op verzet stuit,
doch veeleer wordt toegejuicht. Mis
schien wordt het tijd, dat de organisaties
van de week of van de maand in han
den krijgen. Onze briefsohrijvers althans
leverden soms zeer gedegen beschouwin
gen. die van een helder oordeel getuigi
Zeer algemeen is de klacht, dat loons
verhoging zonder prijsbeheersing nutte
loos is en dat prijsverlaging verre boven
loonsverhoging te verkiezen zou zijn ge
weest. De voorliohting van de vakbewe
ging zal aan dit oordeel wel niet vreemd
inzinking. De heer Van den Bos kon
zeggen, dat hij in alle tijden heeft ge
tracht de belangen van „Flora" te be
hartigen. Allen waren het er mee eens
Het is niet te verwonderen, dat de jubi
laris veel vrienden heeft gemaakt.
De heer D. van Egmond voerde namens
de afdeling Rijnsburg van de exporteurs-
vereniging het woord. Als wij eens 1
kijken wat Van den Bos heeft gedaan
de loop van de tijd, dan moet dankbaar
heid ons hart vervullen, aldus spr. Hij
hoopte, dat de samenwerking en
standhouding ook in de toekomst
len zijn, dat „Flora" groter en groter
wordt. De heer Van den Bos sprak
wens uit, dat de export steeds meer'
tekenis zal krijgen. Er zijn wel eens
lemmeringen!
Voorts zagen wij afgevaardigden
de afdeling Leiden van de Ned. Chri;
lijke Reis-Vereniging. van de instelling
„Sole Mio" en de commissie van beheei
van de Geref. Kerk van Oegstgeest De
heer M. Lindhout bood namens de
missie van bijstand een schemerlamp
Het deed de heer Van den Bos
goed. dat ook de burgemeester van Ryns-
burg, mr P. N. Höweler, van zijn belang
stelling blijk gaf. B. en W. van Oegst
geest hadden schriftelijk gefeliciteerd,
omdat zy een vergadering hadden. Mi
Höweler zei o.m„ dat alles in „Flora'
goed geregeld is. Dit is voor een groot
deel tc danken aan het gedegen inzicht
van de heer Van den Bos in de moderne
administratie en aan de voortvarendheid,
de jubilaris zyn werk verricht.
De burgemeester hoopte, dat God de heer
an den Bos kracht en wijsheid zal geven
n zyn werk goed te blijven doen.
Ter receptie verschenen eveneens afge
vaardigden van de vereniging tot stich-
instandhouding van scholen met
de "Bijbel te Rijnsburg, de heer D. Hor-
tensius, voorzitter van de A.R. Kiesver
eniging te Oegstgeest. en ds J C. Brus-
saard. Geref. predikant te Oegstgeest. In
toespraak wees ds Brussaard op de
zegen van de bloemen en de vreugde
van de kleuren. De grote Hovenier mo
gen wij nooit vergeten, Die in dit leven
van vertwijfeling en smart bezig is in
Jezus Christus een nieuw Rijk te vor-
Na afloop van de receptie vroeg de
heer Van Egmond namens het personeel
weer het woord. Na zijn hartelijk speech-
Je werd een prachtig geschenk aange
boden. namelijk een rooktafel met een
rookstandaard. De heer Van den Bos toon
de zich hiervoor zeer erkentelijk. Hij
dankte allen, die tot het slagen van deze
mooie dag hebben bijgedragen.
Vermelden wij nog, dat de receptie ook
werd bijgewoond door ds J. S.
Indonesië is gekozen als
de 7 leden der centrale
de speciale conferentie, die de voedsel-
en landbouworganisaties van de Ver.
Naties deze week te Washington zal
houden.
hoe hard
wordt i
Doet U het niet. U 1
en serieus er gewerkt
roepwereld!
De man tussen de cyclamen
Wiedt Benedict Silberman zo de musi-
cale bloemhof. A. J. Herwig uit Bussum
is een echte tuinman in de aethergaarde.
Sinds 1929 verzorgt hij al de tuin- cn
bloemuurtjes van de NCRV. Hij begon in
een studio, waar het geluid van buiten
zo sterk doordrong, dat men duidelijk
kon horen als, in de keuken beneden, d'
fluitketel het koken van het theewater
verkondigde. Dan stampte de spreker
met zijn voet op de grond om de hinder
weg te krijgen.
loonsverhoging. En die
spreken dan nog van een „noodzakelijk
kwaad" en van „prijsverlaging zou beter
zijn geweest". Vorige loonsverhogingen
hebben geleerd, dat we uiteindelijk alleen
maar slechter af zijn met al dat ver-
hogen. „Wij willen langer werken, maar voor loonsverhoging, maar deze brief-
dan moeten de regering, de bouwers van| schrijvers vragen onmiddellijk: „En Wij
bankpaleizen en de mensen die onnodig!dan? Wij komen in een steeds ongunsti-
in luxe auto's rondrijden, ook maar eens' =er positie De andere helft is \an
aan be>zuinigen denken," zo luidt het slot! oordeel. dat zolang er geen geld is om
van één der brieven uit deze kring. J de pensioenen te verhogen, er ook geen
Onze lezers uit de kring van de werk-'
gevers, de kleine zelfstandigen en de wium nnan oi urn- vuui m uc
vrije beroepen spreken zich vrijwel en'"thans 45 u^ vwr ƒ45. Toen
unaniem tegen loonsverhoging uit. Bijna! mensen tevreden en nu niet
al ÏITÏ'V'Ï' dae nalrUï °P de!wie meer verdienen wil. moet ook maar
noodzakelijkheid, dat de werknemers wppkpn»
langer moeten werken. Sommigen willen
dit laten doen voor hetzelfde loon met n.T„ tf RvrniTPPiM
het oogmerk de prijzen flink omlaag te'Z°ALS BEGRIJPEN
brengen en anderen zien hierin een mid-j
reële loonsverhog;
consequenties van hogere prijzen
nen uitkeren. Velen wijzen er op, dat
minister Lieftinck via de loonbelasting
een deel van de loonsverhoging
wacht sleept. De kleine zelfstandigen zijn
van oordeel, dat zij het niet beter en vaak
slechter hebben dan de gemiddelde
arbeider. „Waarom wordt met ons nooit
gerekend?" zo vragen zij zich af.
r\E AMBTENAREN en beambten zijn
voor 70 pot. tegen loonsverhoging op
•rond van de onvermijdelijke prijsstij-
ingen. Allen zijn fel gekant tegen de
grens van 180, waardoor de nivellering
,n de hand wordt gewerkt. Een bezwaar,
dat zoals men weet inmiddels is onder
vangen. Ook uit deze kring klinken
9temmen, die langer werken willen. Met
name wordt gepleit voor een negen-urige
werkdag met overeenkomstige verhoging
van de salarissen.
Zij, die voor salarisverhoging zijn,
motiveren dit met de stelling, dat de
werkgevers in het particuliere bedrijf en
met name de grotere middenstanders in
een veel gunstiger positie verkeren dan
voor de oorlog en dus best wat meer
salaris betalen kunnen. Een hoofdambte
naar schrijft: ,Ik kan wat mijn inkomen
betreft niet langer op tegen mijn familie
leden-winkeliers, hoewel deze slechts
I kleine zaken hebben".
De helft van de pensioentrekkers is
reden is voor verhoging van de «lonen.
O-jarige schrijft: „Vroeger werkti
huiseigenaars allen te;
'"zonder' loonsverhoging. De arbeiders hebben hel
royaal, vergeleken bij hen, die
rente van zuinig gespaarde centjes of
van'de veel te lage huur van een paar
huizen moeten leven. Zij zijn te benijden
en dat moet de vakbeweging hun maar
eens vertellen, zo luidt de mening in deze
kring Sleohts twee huisvrouwen namen
de pen op om ons haar oordeel over deze
zaak tc laten weten. De eerste wil van
loonsverhoging niets weten. „Sokkenwol
kostte Dinsdag nog ƒ2.07 per knot cn
Zaterdag in dezelfde winkel al 2.22. Je
gaat er alleen maar op aohteruit,"
't Verklaarde
uitzicht
partment te Washing,
ton werden suggestie
verspreid, als zouden
Peking en Moskou
zich wel tien maal
bedenken, alvorens zich openlijk
strijd op Korea te mengen. Hier zal da
v/ens zeker de vader der gedachte ge
weest zijn, omdat Washington
aan gelegen was, de strijd op Korea te
localiseren en alles te vermijden, hetgeen
ertoe zou kunnen leiden met Peking ln
conflict te komen. Ten
communistisch China zal
consequenties van een amphibie-houding
moeten aanvaarden, welke houding ener
zijds neigde naar de feitelijke erkenning,
gegrond op de rode machtspositie, ter-
vijl men anderzijds het communistisch
regieme dat aan die machtspositie
grondslag lag. scherp bleef veroordelen.
De eerstvolgende dagen zullen krach
tige fluctuaties te zien geven op het ter
rein der internationale politiek. De Vei-
ligheidsraad is vandaag de besprekingen
over de Chinese interventie op Korea
begonnen, nadat van tevoren McArthur
de Chinese aggressie, grensoverschrijdin
gen, de actieve deelneming aan de krijgs
operaties, als feiten in een scherp rap
port had vastgenageld. Het Chinese r
ker werd afgelegd, want de regering
China verklaarde officieel, de kameraden
cp Korea te zullen steunen in de strijd
;gen de Amerikaanse aggressor. Zij die
au mening waren, dat er tussen Stalin
i Mao Tse Toeng een diepgaand poli
tiek geschil bestond, waardoor de kans
.p een eendrachtig samengaan in
erkeken was, zien thans een illusie
bleken.
Evenals Moskou, hanteert ook Peking
iet virtuositeit de leugen, dat het de
.merikanen zijn, die in Korea en verder
Azië hun imperialistische neigingen
illen botvieren. Op de Chinese „Hitler-
school" geeft men onderricht
dachtmaking. haat, toorn tegen de Ame-
kanen gericht, ofschoon het duidelijk
tr-.vezen is, dat op Korea de Russen
liinezen aan de touwtjes trekken. Wij
het thans van alle kanten,
in alle toonaarden,
Mao Tse Toeng, maarschalk Boelganin
i de Kominform, dat de Chinezen het
edelievendste volk ter wereld zijn, dat
zich slechts tegen verzet, dat de Ame
rikanen zich meester makei
ereldgrondstoffen en markten! Maar-
•halk Boelganin doet een schallende
fanfare horen: „De volksdemocratieën,
ezamen met de Oost-Duitse republiek
n het heldhaftige Noord-Koreaanse volk,
itrijdende voor onafhankelijkheid, vrij
heid en vrede, vormen het kamp van d<
democratie en het socialisme, waarbij de
Sowjet-Unie als aanvoerder voorop gaat.
Wat beslist de Veiligheidsraad?
Spoedig zullen wij nu vernemen, welke
óEtregelen de Veiligheidsraad denkt te
;men. Zullen het voorlopig
voorstellen aan Peking zijn, teneinde tot
vergelijk te komen of zullen ec
:he en politieke sancties worden
gepast? Maar als McArthur inderdaad op
Korea de strijd moet aanbinden tegen
ek veel sterker vijand, die
bovendien grote reserves aan troepen
ateriaal heeft, zal de logische con
quentie zijn, dat de generaal veel nu
troepen ter beschikking moeten wore
gesteld. Het grote probleem wordt dan,
die troepen direct vandaan te halen,
Wij zullen echter niet op de feiten
uit lopen, maar achten het als vaststaand,
Mao Tse Toeng de zetel voor Rood-
aa in de Veiligheidsraad verspeelt,
terwijl de erkenning door de Ver. Staten
kan worden afgeschreven. Stalin schijnt
"Tin geslaagd te zijn. Mao Tse Toeng
olkomen voor het Russische karretje
spannen.
Wij hebben in een vroegere beschou
wing reeds opgemerkt, dat de positie
India nu ook weinig benijdenswaard
dt. Immers als de Chinese millioenen-
bevolking voorgoed deel gaat uitmaken
van het Sowjet-mozaiek, geraakt te
het Aziatisch blok, een wensdroom
Pandit Nehroe, op bedenkelijke wijze
aar het afbrokkelen. Tibet moet Pandit
Nehroe hebben doen
deze rode vrienden te verwachten neeft,
die Lhasa reeds dicht genaderd zijn.
Terwijl de Sowjet-krachten in Azië ge
bundeld worden, teistert een schisma nel
Westelijke samengaan. Weliswaar wordt
van alle zijden op Parijs druk uitge
oefend. het starre standpunt ten aanzier
Duitse herbewapening te wijzigen,
een oplossing voor de „antithese
Washington-Parijs" is nog niet gevonden.
band verdient mede de aan
dacht, dat juist Parijs meer geneigd i!
een conferentie der „Grote Vier'
het Russische vredesvoorstel, het-
niet-officieel door Washington
Londen als „een staaltje van propaganda
camouflage'reeds verworpen
rkomen moet worden, dat bij de
passe over de Duitse herbewapening,
Moskou de „lachende derde"
klaagt ze. De tweede huisvrouw
zijn. als haar man de verhoging
kreeg, want ze kan best wat meer huis
houdgeld gebruiken. Zij roept alle huis
vrouwen op zuinig te zijn, want veel
huishoudens kosten veel meer geld dan
nodig is. Velen mopperen ten onrechte
en er moet meer aangepakt worden.
„Textiel is duur, goed, maar een handige
huisvrouw naait veel zelf. Het
WIE IN BREDA EEN HUIS BOUWT
MAG ER WONEN
Breda zal volgend jaar van de ven
delyk zeshonderd woningen, die het
krijgt toegewezen, de helft door parti
lieren laten bouwen, zo heeft de
meer.teraad besloten. Wie een nie
huis bouwt of koopt, mag er zelf in gaan
wonen. Woonruimte mag voor een
duur, goed, dan eet men gehakt". Oc-kj worden bestemd, wanneer een
hier dus een oproep tot aanpakken eni woonruimte wordt bijgebouwd,
grotere productie, maar dan in de kleine w'e een woning bouwt voor geldbeleg-
kring van de huishouding. Sif»3 is vrij, deze te verhuren aan een
Overzien we zo de brievenstapel, dam willekeurige gegadigde, die bij het
kunnen we zeggen, dat de algemene woningbureau staat ingeschreven- Ei
opinie is: Geen loonsverhoging meer,! liggen op het ogenblik 700 aanvragen
maar lagere prijzen. En om dit te berei-l voor particuliere woningbouw op "het
ken een langere werktijd voor ieder" I Bredase stadhuis De tegenstemmers
Nederlander en zuinigheid bij de rege- tegen de nieuwe plannen vrezen, dat de
ring. Een conclusie, waarmee wij het man met de kleine beurs in het gedrang
geheel e
kunnen zijn.
