voor de vrouw f onzejeuqó-p&qina^ DE BENGELS 2 ZONDAGSBLAD 20 MEI 1950 „Moeder, laat me niet voor gek lopen de 1 robe. Not Het dan andei zijn. Eenvoudige japon van T**—T niet aangeknipt mouwtje en gladde rok. De lange lichte slip geelt een gekleed dat opzicht wieed tegenover el- wat nog paste hebben we in de stralende Mei-dagen van de vorige week te voorschijn gehaald en onxe kleine meisjes dansten van pleizier in haar luch tige jurkjes mèt-sonder mouwen (I) ol met korte mouwtjes. En wijzelt? Trekt moeder niet met minstens zoveel vreugd haar vrolijk, licht japonnetje aan? Ja, die zorg voor de zomer-garderobe is toch eigenlijk een gezellige bezigheidl En als de kinderen dan overal uitgegroeid zijn en eigen jurken bedenkelijke slijta- ge-plekken vertonen? Als nieuw-kopen uitgesloten is. omdat des heren Lieitincfc's bilietten in van die hatelijk-gele envelop pen gestoken, tol een angstwekkende stapel zijn aangegroeid, waar we met geen mogelijkheid overheen kunnen kijken, omdat de brandstollen van de aigelopen winter nog niet eens betaald zijn laat staan dat wij ons de weelde van zomer- priizen-brandsto! voor het volgend seizoen kunnen veroorloven (I) wat dan?? T Hoold omhoogl We zetten onze fantasie aan het werk en dan kunnen we met al dat fleurige zomergoed wónderen verrich ten. Wat geeft nu méér voldoening dan van oud nieuw maken? En vèèl meer mo gelijkheden biedt in dit opzicht de zo merkleding dan de winter-garderobe. Het Werken met kleuren-combinaties. met rui me stroken, kantjes en strikken scherpt ons artistiek vermogen. Het geelt ons de sen satie van scheppend bezig te zijn en is er vreugdevoller arbeid denkbaar? En nu ga ik een ogenblik tussen al die kleine meisjes zo van 714 jaar staan, die oudere zusters rijk zijn. En mét deze kleintjes smeek ik: „moeder, laat me als 't u bliéf niet voor gek lopen, zodat de kinderen op school me allemaal uit lachen!" Onwillekeurig kómt een moeder van een groot gezin daar toe. Miesje van acht is zó gegroeid, nu kan zij die jurk van dertienjarige Ant wel aan. als ik er een flinke zoom in leg besluit moeder. Soms zal dit gaan. maar dikwijls niet. Tenminste niet vóórdat u het hele model een jeugdiger snit hebt gegeven. En dat kost tijd. waar het vele moeders aan ont breekt. Maar Moeder, realiseer u dan even. hóé erg het voor een kind is. door andere kinderen uitgelachen te worden. Dit verdriet van ons land is het heu9 wel waard, dat wij de moed en de tijd nemen, om zo'n kledingstuk radicaal een verjongingskuur te laten ondergaanl Natuurlijk zijn er grenzen aan de wen sen van ons laoost. Als Marietje op een zonnige Februari-dag beweert te puffen van de hitte en sokjes en een jurk met korte mouwen aan wil hebben, omdat ze anders bezwijken zal. lachen we ons Ma- rietje eens hartelijk uit en zal geen en kele verstandige moeder het kind haar zin geven. Het conflict bereikt zijn hoog tepunt als kinderen van onverstandige moeders dan wèl in zomers-tenue op school verschijnen. Er komen tranen bij Marietje en driftig verwijt zij moeder, dat die haar maar voor gek laat lopen en dat het moeder zeker niet schelen kan. dat zij op school door alle (1) kinderen uitgelachen wordt 1 Dan ligt de situatie anders en dan is ook voor moeder het ogenblik aangebroken, om Marietje vast beraden en ernstig te zeggen, dat niet zij. maar dat enkele andere land te be klagen is. wier gezondheid door haar eigen moeder in gevaar wordt gebracht. In zo'n geval nemen we dat ..alle kin- lachen me uit" natuurlijk met een reltje En gróte dochters? Die laten we zélf prutsen en vernaaien, des ier onze leiding? Ja. óók als werkkring buitenshuis hebben 't Is funest voor haarzelf, als sjes haar naai- en stopwerk r moeder laten liggen. Dan blij- Wïj kunnen onze dochters geen betere dienst bewijzen, dan baar wegwijs te ma ken in alles wat de huishouding aangaat. Van kinds af kunnen we haar al zoveel bijbrengen en als moeder dit rustig doet en terwijl een gezellige sfeer schept, waar in gelegenheid is voor menig vertrouwe lijk gesprek, zullen onze meisjes ons daar haar laven lang dankbaar voor blijven. Laat haar ook in die zgn. ..gewone" din gen de Goddelijke roeping zienl En nu maar vrolijk aan de gang. mèt de grote dochters vóór de kleintjesl MARGAR1THA. DE AARDAPPEL. EN DE HUISVROUW Er wordt in menige keuken zo tussen 15 Mei en 15 Juni slag geleverd. Een dagelijkse strijd o<m een goede schaal met aardappelen op tafel te brengen. Minister Mansholt heeft in de Tweede Kamer de vorige weck gezegd: „Men vraagt naar bonte aardappelsoorten en kent de soorten niet eens". Red star is een geliefd ras, maar men krijgt in wer kelijkheid furore. Zeeuwse blauwe en bonte gelden voor het allerbeste en toch is hun voedingswaarde iets minder dan van de Eigenheimers, die zowel van de klei als van het zand uitstekend is. Het schoonmaken vraagt bij de laatste ech ter wat meer werk, daar de aardappel nogal onregelmatig van vorm is en veel diepe ogen heeft. Nu zal de gemiddelde huisvrouw eer der vragen: „Hoe kookt de aardappel", dan wat is het gehalte droge stof, wal het eiwitgehalte enz. Afkokers kunnen heel wat keuken- verdriet brengen. Het beste middel is om de aardappelen met weinig water (1 dl. op 1 kg.) te koken, (aardappelen en zout toevoegen als het water kookt) dan in een goed gesloten pan op een laag vuur koken tot ze bijna gaar zijn. Het laatste restje water afgieten en de aardappelen flink opstomen. De meeste mensen houden van een kruimige aard appel. De Noordhollandse boerin haalt na het opstomen zo eens even de stam per door de pan om toch vooral maar flink „kruim" te krijgen! Maar als het de laatste maand met de oude aardappelen niet meer al te best gaat, dan moet de huisvrouw er iets an ders op verzinnen. Ze kan eens purée geven, wanneer ze daar een flinke scheut melk doorheen klopt, wordt de massa luchtigjes en wint belangrijk aan voe dingswaarde. Patates frites is een trac- tatie, die wel wat meer werk en ook olie kost, maar die gewaardeerd wordt. We maken de olie goed heet en laten de rauwe aardappelstaafjes eerst in deze olie gaar worden. (Men kan daar best goedkopere oliesoorten dan slaolie voor Dan met een schuimspaan er uit halen en laten afkoelen. Dat kan zelfs een dag van tevoren gebeuren. Vlak voor 't ge bruik de olie weer heet maken en de staafjes er in doen om bruin en knap pend te worden. We kunnen ook eens aardappelkoek jes en aardappelcroquetten geven. Voor beiden is een stevige purée nodig, liefst met een ei erdoor. Wat fijngehakte pe terselie verhoogt de smaak. Willen we gebakken aardappelen ge ven. dan stomen we de aardappelen na het afgieten niet op. Met wat extra moeite en zorg kan iedere huisvrouw de slag tegen de oude aardappel met glans winnen! •en volwassen de bekoring van het origi nele beeft is voor een kind een straf I Heus. zo'n klein meisje (en óók de jon gens well) voelt zich écht ongelukkig in dat ouwelijk model mantel of jurkl Nooit vergeet ik de diepe ellende, die dat donkergroene mantelpakje van mijn oudere zuster mij op twaalfjarige teeltijd bezorgd heeftl En gaat hel nóg toe in de kinderwereld. Kinderen zijn nu een- X- <:Uoor de bakvió X Ditmaal et aangebreide (bovenwijdte ortieve jumper mot /tjes voor een meisje 80 cm). Hoewel het afgebeelde model uitge voerd wordt in twee verschillende tin ten wol (bijvoorbeeld twee tinten blauw of groen) kan het evengoed gebreid worden in één kleur. In het laatste ge val ontstaan dan de strepen, doordat we banen in gerstekorrelpatroon (d.i. 1 rechts, 1 averechts, steeds elke toer ver springend) afwisselen met banen in tricotsteek (d.i de toeren op de goede zijde van het werk rechts en de toeren op de achterzijde van het werk ave rechts). Het afgebeelde truitje heeft op elke schouder een sluiting van vier knoopjes en lusjes. Inplaats hiervan kunnen we echter ook alleen in het midden van het rugpand een sluiting maken door daar een split in te breien. De knoopjes- en lusjessluiting kunnen we desgewenst vervangen door een patentsluiting. Het split in het rugpand wordt op de zelfde hoogte gemaakt als de mouwtjes. In dezelfde toer, waar dus de steken voor de mouwtjes bijgemeerderd moeten worden, wordt het breiwerk in twee ge lijke delen gesplitst en op elk deel breien we dan afzonderlijk verder. Voor het truitje is een hoeveelheid wol nodig van 200 gram, wanneer het in één kleur gebreid wordt Als we ech ter twee kleuren kiezen, dan kunnen we voor elke kleur ongeveer 100 gram rekenen. Berekening: Van een proeflapje, gc- i de tricotsteek, geven 30 steken een breedte hoogte van Werkwijze i 10 c i 40 toeren voorpand. Voor hei boord worden steken opgezet Brei hierop in de randgteek, (d.i. xx 1 ver draaid rechts, 1 averechts, herhaal van xx af tot aan het eind van de toer. In de volgende toeren de rechtse steken van de vorige toer averechts breien en de averechtse steken van de vorige toer rechts). Boven het boord breien we als volgt: 4 toeren in tricotsteek, 2 toeren gerstekorrcl, 4 toeren tricotsteek. 6 toe ren gerstekorrel. Deze 16 toeren herhalen we sleede in de aangegeven volgorde. Als er in twee kleuren gebreid wordt, kunnen we de toeren in gerstekorrel in de ene kleur breien en de toeren in tricotsteek in de andere kleur. Tege lijkertijd maken we aan het begin en eind van elke 7e toer 1 meerdering, tot dat er 120 steken op de naald staan. Dan verder breien zonder meerderen tot het werk 25 cm hoog is. Nu voor de mouwtjes in twee op elkaar volgende toeren aan het begin van het werk 5 steken bijmeerdcren. Er zijn dan 130 steken op de naald. Hierop verder breien met aan weerskanten van het werk 1 meerdering aan het begin en eind van elke 7e toer, totdat het mouw tje (gemeten langs de zijkant) 17 cm wijd is. Er zijn dan 152 steken op de naald. Daarna voor de schouders aan het begin van elke volgende toer telkens 12 steken afkanten, totdat er in het midden nog 32 steken over zijn. Hierop nog 1 cm breien en vervolgens alle steken losjes af kanten. (Die laatste centimeter wordt naar binnen omgeslagen en dient tevens als halsafwcrking). Het rugpand wordt geheel op dezelfde wijze gebreid als het voorpand. De afwerking: De zijnaden dichtnaaien, evenals de schoudernaden, doch van deze laatste 8 cm openlaten, gerekend van de hals af. Aan het voorpand worden bij de schouder lusjes van enige lossen ge haakt, terwijl de knoopjes op het rug pand aangenaaid worden. Op de kantlussen van elke mouw wor den nog 2 3 cm in de gerstekorrel ge breid voor het boordje. De jumper wordt onder een vochtige doek opgestreken, behalve het boord in de taille. IEDERE DAG EEN GLAASJE Van hoeveel belang, zowel voor vol wassenen als voor kinderen het dage lijks gilas melk is. wordt nog dikwijls onderschat. De nieuwere voedingsleer heeft aan het licht gebracht, dat oraze voeding onvergelijkelijk veel samengestelder is dan wij vroeger gemeend hebben. Ter wijl m«i in de vorige eeuw nog dacht, dat onze voeding slechts eiwitten, kool hydraten, vetten en zouten bevatte, waarbij omstreeks 1920 nog enkele vita mines kwamen, weet men nu, dat in ons dagelijks voedsel tenminste een 50- tal van de eenvoudigste bestanddelen moeten voorkomen, die men „nutriën ten"' noemt. Ongeveer 20 hiervan beho ren tot de vitamines. Al deze nutriënlen moeten regelma tig opgenomen worden en tevens m de goede verhouding. Indien men zich af- vra^ft hoe het dan nog mogeJijik is, dat een mens gezond blijft en dit alles bin nen krijgt, kunnen wij ter verklaring tenminste een tweetal feiten aanvoeren: in de eerste plaats eten wij geen afzon derlijke vitamines, zouten, aminozuren, era., maar nemen wii voedingsmidde len tot one. die zelf over het algemeen uit veel nutriënten bestaan, en in de tweede plaats heeft ons lichaam een ver wonderlijk vermogen om zich aan slech te omstandigheden aan te passen, al gaat dit op de lange duur dan ook ten koste van onze gezondheid. Wij kunnen de voedingsmiddelen ver delen in diegene, die slechts wemig of soms maar één nutriënt bevatten en die gene, die rijk zijn aan nutriënten. De eerste leveren over het algemeen het grootste deel van onze calorieën, de laatste z(jn de zg. „beschermende voe dingsmiddelen", die ons voornamelijk voorzien van vitamines en andere be- Icngrijke nutriënten. Hiertoe behoren melk, vlees, vis, eieren, groenten en fruit. Een zeer bijzondere plaats neemt do melk in, die bijna aLle nutriënten bevat en dit is een uitstekende verhouding. De melk is dan ook in staat het jonge individu als uitsluitend voedsel te doe- nen. Melk is tevens een van de weinige voedingsmiddelen, die Tijk zijn aan kalk In de laatste wereldoorlog is de voe ding van het Engelse volk belangrijk verbeterd en hoogelwaarschijnJljdc is als resultaat hiervan de gezondheidstoestand van die bevolking tijdens de oorlog vooruitgegaan. Het sterftecijfer van de burgerbevolking is gedurende die jaren afgenomen en zelfs het sterftecijfer aan tuberculose is verminderd. Een gewich tig onderdeel van de verbetering van de Engelese voeding in oorlogstijd is de sterke toename (28%) van het meïkver- bruik geweest, vergeleken bij de voor oorlogse jaren. De eiwitten van de melk behoren tot de biologisch hoogwaardige en zijn te vens de goedkoopste dierlijke eiwitten. Niet alleen, dat melk een buitengewoon voedingsmiddel is, het behoort tevens lot de goedkoopste, in aanmerking ge nomen de uitstekende samenstelling. Derby-moliere van camelklenrig box calf. Een leren veterlje sfaif bef spor tieve geheel I ZONDAGSBLAD 20 MEI 1950 7 Jantjes verrassing op Moederdag Het zou Zondag Moederdag zijn. De juffrouw op school had er de kinderen aan herinnerd. Dat was maar goed ook, want anders hadden een heleboel kinderen het vergeten Jan vanzelf Ook. Jan dat is die.kleine blonde jongen uit de derde klas. Hij had geen geld om voor moeder wat te kopen, en dat zat hem erg dwars. Zijn zakgeld had hij steeds versnoept of.... er een bal of iets dergelijks voor gekocht. Nu had hij' daar spijt van, maar wat was eraan ie doen? Aan tafel, 's avonds zed hij wel drie keer tegen zijn moeder: „Ma, zal ik het geld voor Moederdag aan pappa vragen?" Nee, moeder vond dat geen leuk idee, dat was toch niet echt, niet waar?? En dan zat Jan maar treurig voor zich uit te kijken. Je kon zien, hij zat wat te verzinnen. En opeens kreeg de jongen een idee, zijn blozende gezichtje verhelderde er helemaal van. Hij zou schoenen poet sen voor pappa, het tuintje bijharken en het pad vegen. Dat waren allemaal werkjes, waar moeder hem weieens een extra kwartje voor gaf. Dat geld zou hü dan echt sparen voor Moeder dag. En zo gebeurde het. Het geld en zijn zakgeld van die week stak bij bly in zijn padvinders- beurs en. stel je voor, hij liep één. tweedrie dagen de winkels, boor devol met lekkers en ook de winkels met leuke dingen die kinderen zo graag hebben, voorbij. Hij keek er niet naar! Dan maakte hij een mooie tekening z'n tong moest meehelpen, zó moei lijk was het, die stak uit het hoekje van zijn mond. En op Zaterdag vóór Moedordag kocht hij een mooi plantje. Zondagsmorgens lokte de blijde zonneschijn hem vroeg uit zijn bed., misschien waren het ook wel de tril lers van de vogeltjes, die hem wek ten. hij stond tenminste vroeg voor moeders neus en vroeg haar, of zij alsjeblieft nog even wou blijven lig gen. Of zij vooral niet in de kamer wilde komen. En toen maakte Jan de ontbijttafel klaar, zóó keurig, dat het waarlijk een verrassing voor moeder was. De plant kwam in het midden te staan, er tegenaan geleund 6tond de mooie tekening! Hij had de bordjes en kopjes van het mooie servies genomen en zelfs de messenleggers neergelegd. Dat de messen en vorken van ver schillende grootte waren, hinderde niet heel erg- Hij had zelfs al de stoe len aangeschoven voor elk bord! En toen mocht moeder komen en was het feest! FLIP EN FLAP Flip was een kleine jongen en Flap zijn trouwe hond, de een was steeds te vinden waar men de ander vond. Zij gingen samen wandelen, Zij kwamen samen thuis; En moest Flip huiswerk maken, zat Flap stil als een muis. Maar ach, als Flip naar school moest Koji Flap helaas niet mee, dan liep hij maar te zoeken en had verdriet voor twee. Maar als het klokje vier sloeg, dan was 't of Flap het wist, Dan ging hij het baasje halen, die hjj zo had gemist. Zij speelden en ravotten en hadden dol veel pret, Doch als het klokje acht wees moest Flip en Flap naar bed. Oplossing van de puzzle Beste neefjes en nichten. Nou, ik geloof, dat de nieesten van jullie niet zo erg veel moeite met de puzzle van vorige week hebben gehad. Die zestien woorden wanen al gauw ge vonden. Hier komen ze: 1 grond, 2 dalen, 3 nooit 4 tante, 5 effen, 6 nagel, 7 lente, 8 enkel. 9 ledig, 10 glans. 11 spoed, 12 dolen, 13 nicht, 14 tegel, 15 lorre, 16 6 De winnaars zijn dit keer: Jan Spie renburg <9 jaar), lek de Boer (11 jaar), Nellie van Zaanen (11 jaar) en Victor Alewijnse (12 jaar). STOUTE JANTJE In het opgevouwen markies boven een slaapkamerraam had een mussen- paar zijn nestje gebouwd. Ach, bijna was dit niet gelukt, want vlijtige handen hadden gedurende de schoonmaak het markies uitgeschud en schoongemaakt; wat een rommel was er uitgevallen! Stokjes, veertjes, strootjes, draadjes, ja zelfs aarde, hadden de mus sen voor hun nestje verzameld. En nu was het dan toch in een onbe waakt ogenblik gelukt, het nest op dat heerlijk beschutte plekje klaar te krij genMoe mus zat veilig, beschenen door de warme zon, op haar eitjes en pa vloog af en aan om haar lekkere hapjes te brengen. Natuurlijk kwam hy dan ook een praatje maken. Het was Zondagmorgen en heel stil buiten. De mensen sliepen nog. Daarom waren de gewone daagse geluiden van bolderende wagens, knarsende karren, toeterende auto's en roepende mensen ook nog niet ontwaakt. Doch de vogels waren wakker en tjilpten en kwinkeleerden, dat het een lust was. Achter de vogelgeluiden, in de verte, beierde een kerkklok. Toen vader mus weer eens bjj zijn vrouwtje kwam, zei deze tegen hem: „Piet, ik ben zó blydat het Zondag is en mooi weer en omdat alles zo stil en vredig ismaar ook, omdat wij mussenjongen krijgen en niet mensen- kindertjes." „Hè", zei pa mus, „Waarom dat zo?" „Nou", antwoordde het mussenvrouw- tje, „omdat die vaak zo stout zyn en on aardig. Heb jij dat dan nog nooit ge- „Ja", nu je het zegt", zei pa, „ik heb weieens heel stoute dingen gehoord van Jantje, die padvinder is en e i g e n 1 ij k elke dag een goede daad moet doen, ja, jadat is waar. Maar hoor eens, jij mag wel een beetje zachter piepen, dat doordringende getjilp maakt straks Jan en zijn moeder nog wakker." En ineens verbrak het doordringende geluid van Jantje's stem de vredige Zondagochtend stilte: „En u hebt het beloofd! U hebt gezegd, dat ik zakgeld zou krijgen inplaats van snoep." „Ja kind, dat weet ik wel, maar heb j ij gedaan wat ik je gevraagd had, zijn je voetbalschoenen schoon en je sandalen gepoetst voor morgen alvast?" Nee, dat had hij niet gedaan. „Maar je weet toch wel," zei Moeder weer, „dat ik je gezegd had, dat ik éérst zou kijken hoe jij je zou gedragen en of jij eerst eens eindelijk de dingen zou doen die i k je gevraagd heb Nu kwam weer de harde stem van Jan ertussen roepende: „U hebt het be loofd en nu doet U het nietU hebt bet beloofd Toen werd Jantje's moeder heel treurig en pa Piet schudde z'n kleine vogelkopje heen en weer, heen en weer... „och, och zo'n jongen toch!" En in een ogenblik van stilte zei moe mus: „Luister eens, ik zal je wat in je oor zeggen, maar je moet het maar niet verder vertellen, want misschien leert Jan het wel afkom eens met je oor dicht bij meEn toen fluisterde moe mus iets van „jokken" in pa Fhet zijn „Oh, oh, oh, wat erg," zei vader Piet „ik hoop maar, dat mijn kinderen later niet gaan jokken, want dat vind ik zó afschuwelijkmaarmisschien was het wel een vergissing en zal hij het nu nooit meer doen En vader mus had gelijk gehad. Jan wist wel, dat hij heel lelijk had gedaan. En de volgende Zaterdag ging hy uit zichzelf zijn schoenen glimmend poetsen, allemaal, zijn voetbalschoenen maakte hij schoon enheus, het is waar hij poetste ook nog de schoenen van zijn vader en moeder. Natuurlek kreeg Jan daarna zijn zak geld meer dan hij verwacht had en hij was er heel blij mee. 25 Mammie is er heel erg voor. En ze heeft al een huis gezien ook. Vader weet er ook alles van. Een gezellig, zonnig huis, met veel minder kamers. Nu moeten de bengels er alles van weten. Waar staat het huis? Hoe groot is het dan? Wanneer gaón ze? Gaan Rika en Alie ook mee? Snoecksie, Jul Snoecksle, na tuurlijk „Néé", zegt Juf Snoecksie dan zelf. „Dat is 't nou juist. Ik ga niet mee verhuizen. Ik ga eens heerlijk uitrusten van alle drukte. Ik ga bij myn zuster wonen, die is zo al leen het wordt vast heel prettig Juf Snoecksie lacht, maar haar stem klinkt beverig, en de bengels zien tranen in haar ogen. Ze willen er niks van horen, dat hun lieve Juf weggaat. Ze smeken haar, toch te blijven! Maar Vader vertelt, dat het niet goed kan. Juf Snoeck sie heeft dikwijls pijn in haar rughet is te druk en le zwaar voor haar. Het zal veel !>rettiger zijn. by haar te gaan ogeren in de vakanties.... „Hè ja!" De zusjes jubelen alweer. Logeren is heerlijk! Alie gaat ook niet mee. Die heeft al een andere betrek king. Ja. dat is ook jammer. Maar gelukkig blijft Rika, uit. „Niemand zou meer anders te doen hebben, onze bengels verwennen!" Wel. wel, wat gaat alles Over de schutting vertelt Annemarietje alles aan haar vriendin Riekje. Die vindt het jammer. „Dan kan je nooit meer de kippen zien voeren en de eieren tellen", waarschuwt Tja, dat is wéér. Anne marietje trekt een bedenke lijk snoetje. Maar opeens wéét ze het: „Dan kom ik elke dag om Maar ze weet best, dat niets van komen zal. Dat hin dert niet. Annemarietje be doelt het goed. Zaterdagsmiddags gebeurt er iets heel bizonders. Nu er verhuisd moet wor den, pakken Alie en Rika alles in. Kasten worden leeg- •loor Fhé Wijnbeek gehaald, op zolder wordt heel wat gerommeld. Maar alle oude meubels van deftige Opa en Oma blijven staan. Die gaan met mee verbuizen. De bengels vinden dat wei fijn. Vader heeft beloofd, dat hij nieuwe meubels ko pen zal, omdat Mammie die oude, groene en rode stoelen en gordijnen zo somber vindt. De verhuizing wordt een feest! Alle vriendinnetjes op school weten het al. Elke dag ook al eens gaan kijken naar het huis. Dat is van rode steen, met een dicht rieten dak. Veel ramen en een groene regen ton naast de achterdeur. Er is een portiekje en een stenen terras. Daarvan kom je met stenen trapjes in de tuin. De bengels vinden, dat je niets mooiers bedenken kan. Ze hebben hun hoofd vol van al het nieuwe, en van de verhuizing. Het huiswerk lydt er wel eens wat onder. Op zolder staan nu al ge pakte kisten met boeken, zomergoed, dekens. Elke dag komt de verhui zing een stapje dichterbij. De bengels moeten hun speelgoed uitzoeken. Alle oüde rommel gaat weg. Dat wordt een flinke opruiming' Mammie heeft het erg druk. Ze fietst af en aan naar het nieuwe huis om gordijnen te meten, te naaien., er komt al een man om de kleden over te brengen van de grote salon. Gelukkig merk je in de huiskamer en de slaapkamers nog nergens „Morgen wordt het fornuis ingepakt!" plaagt Rika tel kens. „ja hoor, dan is het een week lang niets dan boter hammen! Maar de bengels geloven haar niet! Ze plagen terug: „Als het fornuis ingepakt wordt, pakken ze jou óók in, zal je zien...." en juichend rennen ze weg, als Rika hen grijpen wil. Dan wordt het Zaterdag middag. Vader is nu ook thuis. Hii heeft wat gerommeld in z'n kantoortje nu is Mam mie ook bij hem. Ze praten zachtjes, maar je kunt het toch horen door dc dichte deur heen. De bengels glijden langs de trapleuning Ze doen Turn's spelletje, een muts of een handschoen van de tre den grijpen als je langs komt. Met je handen gaat het nieit, maar met je voeten wel. Rrrts, •n dan je voet uitsteken voorover wip! je voet on der de muts o. en als hem dan opvangen kan..», dat is de moeilijkste kunst die bestaat (Wordt vervolgd!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1950 | | pagina 8