Musicerende politiemannen kregen talloze bewijzen van dank en medeleven Ook H. M. Koningin Juliana leverde een bijdrage LEIDSE BANKETBAKKERS VIERDEN HUN GOUDEN FEEST NIEUWE LEIDSCHE COURANT 3 DINSDAG 21 FEBRUARI 1950 Verscheidene medailles van verdienste uitgereikt Het enigszins sombere voorwoord van de voorzitter van het Leids Politie-muziek- gezelschap, de heer J. Dragt, in het jubileumprogramma, waarin deze zyn teleur stelling uitdrukt, dat hy Leiden by de herdenking van het 30-jarig bestaan var zyn corps, geen mooi, groot en sterk LPMG kan voorstellen, heeft op het jubileum feest geen schaduwen geworpen. De heer Dragt heeft er gisteravond tydens de receptie in „Het Gulden Vlies" nog wel even aan herinnerd, maar zyn opmerkii in-mineur had alleen tot doel allen, die het welzijn van het LPMG direct kunnen bevorderen, aan te sporen tot doorzetting en volharding. Er was ook geen reden om het feest met ontevredenheid te omfloersen, want de receptie heeft weer duidelijk doen zien, dat het corps heel Leiden in de rug heeft en zich gedragen mag weten door een hecht fundament van waardering en medeleven. Vele tientallen vertegenwoordigers cnldijk, oud-dirigent, prof. dr B. efgevaardigden van verenigingen, instel-Groningen, rector-magnificus lingen, corporaties, bonden en muziek- Leidse Universiteit, D. Cornet, gezelschappen hebben voor de met bloe men. fruit en kransen versierde be stuurstafel gestaan om de hartelijke ge voelens van hun zenders in welgekozen bewoordingen te vertolken. En het be stuur, dat vanzelfsprekend een groot aantal geschenken achter de tafel mocht deponeren, werd niet moe de recipianten, wier aantal wij op ruim 600 hebben ge schat, zijn warme erkentelijkheid te be tuigen. Van 8 tot 10 uur heeft het „ge stroomd". Geen wanklank is gehoord en het was aangenaam, dat de talrijke spre kers zich in hun speechjes zeer beperk ten. Wat het applaus na elk toespraakje ten -goede kwam. De voorzitter was zc verstandig steeds tien sprekers tegelijk ir het kort te bedanken Mede hierdoor liep de buitengemeen gezellige sfeer geen ge vaar doorbroken te worden. Kortom: de receptie was een prachtig begin! Het damescomité verdient wel bo venaan de lange lyst van namen te staan. Het blinkt uit in activiteit voor het L.P.M.G. en allen zijn trots op deze vrouwen. De dames M. Teu- nisse-Bruinse, J. Dragt-Hoekman en G. Vcrstrate-Mollet boden o.m. witte koppels en bandelieren aan. De heer Dragt was op zyn beurt bly, dat hij het „voorbeeldige drietal" het lid maatschap van verdienste mocht aanbieden. Deze eer was aan een vrouw nog niet ten deel gevallen. De heer B. Verweel, de dirigent, kreeg van de dames een fruitmand. Onder de recipianten merkten wij ©p: de heren H. F. M Segers, secretaris van da bond van politiemuziekverenigin- gen, J. J. Piket, namens de toneelver eniging „Het Nieuwe Toneel", E. C. de Jager, voorzitter van de schermvereni- ging „Aanval en Verweer". P. Wagter, Chr. muziekvereniging „Concordia", A. Mennes, directeur van de markt- havendienst, D. M. van den Vijver, hoofdinspecteur bij de N.Z.H.V.M., M van Hil-ten, afdeling Leiden van de Chr. bond van politie-ambtenaren, M. Bolder- Lezers schrijven ons: Fatsoen gevraagd voor de Leidse Hout Als een van de vele wandelaars, die de afgelopen Zondag een wandeling hebben gemaakt door de Leidse Hout, Wilde ik gaarne iets naar voren brengen. Het is namelijk een schande, dat velen, zowel kinderen als volwassenen, zeer veel schade aan heesters en bomen toe brengen. Er wordt maar aan gesneden en gekraakt en men krijgt onwillekeu rig de gedachte, dat zij deze wandel plaats in geen enkel opzicht waarderen en maar zo spoedig mogelijk met de grond gelijk willen maken. Bovendien is het jammer, dat vele goede wandelaars gewoon de moed niet bezitten een en ander te verbieden. De grote mensen, die met bossen katjes naar de stad terug gaan, kijken je met een verheugd gezicht aan, alsof ze willen zeggen: „Hebben we dat niet mooi gedaan? Daar zullen we in de huiskamer een paar dagen toch prachtig plezier van hebben." Erg vond ik het, dat ik tijdens mijn wandeling niet het minste toezicht heb gezien. Het wordt toch wel tijd, 'dat de mensen leren zich eens fatsoenlijk te gedragen. En dat de Leidse Hout aller minst een roofplaats is. Ik voelde mij verplicht deze verwaarlozing en ont luistering van de natuur even onder uw aandacht te brengen, in de hoop, dat er op een of andere manier verbetering zal komen. Leiden. K. Ouwerkerk de harmoniekapel „T. en D.". R. J Meyer, commissaris van politie. J. Talens. muziekvereniging „De Post,", H. F. C. Groenendaa-1, Ned. Fed. van harmonie- en fanfarecorpsen, D, W. van der Wal, hoofdinspecteur van politie. K. W. Wijk, inspecteur van politie, mej. mr M. J. Zeelenberg, inspeotrice van politie en C A. N. Cornelisse, eveneens inspecteur, A. Stuyvenberg, commissie van orde en ver tegenwoordiging van de studenten-so ciëteit, dr ir P. C. Lindenbergh en J. C. J Lam-bermont, resp. voorzitter en secre taris van de vereniging „Koninginnedag". S. W. Hagedoorn, commandant van de brandweer, luit.-kol. J. A. J. Horsen, garnizoenscommandant. W. van der Laan, E. W. Wiches Rollandet, B. de Koning en C. J. van Spall. 3 October-vereniging, J. van der Meer, vereniging voor een R.K. harmonie te Leiden, dr C. R. Zijer- veld, directeur van de gem. geneesk. en gezondheidsdienst, S. Frank, Leidse poli- tie-sportvereniging, J. Barendse, voor zitter van de afd. Leiden van de algem. Ned. Politiebond, A. Lindenhoff, afd. Leiden van de R.K. bond „St. Michael', en W. de Gast, dirigerend officier bij het corps van de rijkspolitie, alsmede mej H. G. Blom, die met enige bestuursleden de V.V.S.L. representeerde. De heer J. van der Heyden bood na mens het vaandelcomité een album aan met de namen van allen, die hebben bijgedragen tot het geschenk, dat vanavond in de Stadsgehoorzaal zal worden overhandigd. Onder de namen bevindt zich die van H.M. Koningin Juliana. Het was een vriendelijke geste van de jubilerende afdeling Leiden van de Ned Banketbakkersvereniging, die in de bo venzalen van „Het Gulden Vlies" groot feest vierde, om een afvaardiging even beneden te zenden tot het aanbieden felicitaties en een bloemenmand De heren M. Felis en W. F. van der Reyden noemden zich wel een vreemde eend, maar de politiemensen applaudis seerden toch luide. De heer W. Post, die acht jaar voor zitter van het LP.M.G. is geweest, con stateerde met vreugde, dat de musice rende politiemannen een goede plaats in de Sleutelstad hebben veroverd* Dit was de kèm van alle toespraken. Ook van'die de burgemeester, jhr mr F. H. van Kinschot. Hij prees ook de voortreffelijke geest onder de corpsleden, die niet laat invloed uit te oefenen op de geest buiten het corps. Laten wij de reeks be sluiten met de vertegenwoordigers var het studenten-muziekgezelschap ..Sempre Crescendo" en het Leids Studenten corps, die in ornaat ter receptie kwamen en hun dankbaarheid uitten voor de ge zonde verhouding tussen de jubilerende vereniging en hun kringen. Toen de vloed van receptiegangers voorbij was. heeft de heer Dragt de diri gent. de heer Verweel, nog gehuldigd. Hij overhandigde hem een geschenk. Twee leden zijn 30 jaar aan het corps verbon den, t.w. de heren J. Zwart en P. A Verkerk. De eerste is helaas ernstig ziek. De heer Verkerk ontving het lidmaat schap van verdienste, evenals de heer M. Monteba, die geheel belangeloos de tamboers had opgeleid. Vanavond zal een stampvolle Stadsge hoorzaal luisteren naar de jubileum klanken van het LP.M.G. en zijn onze informaties juist, dan zullen de musici van de Heilige Hermandad te Leiden nog voor verscheidene verrassingen worden geplaatst. Engels gelooft niet aan nieuwe actie-Westerling Commandant 7-December divisie in Nederland aangekomen De commandant van de 7-December ivisie, generaal-majoor E. Engels, is gisteren met de KLM-constellation Holland in Nederland teruggekeerd. Ge- eraal mr H. J. Kruis en generaal-majoor nr J. D Schepers waren ter begroeting Generaal Engles heeft namelijk tijdens de actie Westerling in Bandoeng contact met de commandant van de Apra opge- >men en deze, door te zeggen „ga uit ijn stad weg of je krijgt met mij te doen", er toe bewogen de actie te staken »g te gaan. De generaal gelooft niet, dat Westerling nog tot nieuwe acties zal Prof. dr B. A. van Groningen, rector-magnificus van de Leidse Universiteit, complimenteert de voorzitter van het jubilerende Leidse Politie Muziekgezelschap. Hij drukte hiermee uit dat de ban den tussen de Alma. Mater en het L.P.M.G. zeer stevig zijn. (Foto N. v. d. Horst). Nu er een.begin is gemaakt met Marshall-credieten tot een maximum van 100 millioen dollar ten behoeve van NVest- Berlijn is de Westelijke mark van 5 tot 4.50 de dollar gestegen en de Oostelijke mark gedaald van1 6 tot 7 per Westelijke Vele afdelingen gaven acte de presence, niet alleen door een hartelijk getuigenis van waardering in woord en geschenk. Als eerste spreker trad de algemeen voorzitter van de Ned. ver eniging naar voren, de heer H. J. Wijers uit Amsterdam, die het bestuur v; afdeling Leiden wel heel graag „mild wilde stemmen wegens het in Juni te houden congres waarbij, de afdeling als gastvrouw zal optreden". Spr. prt het actieve bestuur en richtte e speciaal woord tot de heer v. d. Reydi Na hem kwam burgemeester Van De heer M. J. Felis, voorzitter van de jubilerende Leidse afdeling van de Ned. Banketbakkersvereniging, drukt de 77-jarige heer G. Hulst de hand, een der oprichters van de afdeling, die nog fit en vol goede moed op de re ceptie in „Het Gulden Vlies" aanwezig was. (Foto N. v. d. Horst). Washington dringt nog sterker aan op economische unificatie in Europa Engeland zou bereid zijn tot deze samenwerking In Amerikaanse politieke kringen te Parys verklaarde men dezer dagen, dat Washington in 1950 nog sterker zal aandringen op economische unificatie in Euro pa en zal pogen om mogelijke bezwaren van sommige Europese landen, welke de samenwerking vertragen, uit de weg te ruimen. Een toonaangevende Amerikaanse stem to Parijs verklaarde ook dezer «lagen, dat volledige economische samenwer king: tussen de landen van West- en Zuid-Europa in 1950 bereikt moet worden, wil er een ernstige kans bestaan op Europese financiële onafhankelijkheid in 1952. Zyns Inziens zou een economisch verenigd Europa nog twee jaar nodig hebben om de achterstand zo ver in te halen, dat het in 1952 zonder Amerikaanse krukken kan Nu is het inderdaad veel gemakke- stemd ten opzichte van de toekomstige ltjker om van achter een schrijfbureau unificatie. Kringen, die in nauw contact In Washington uit te stippelen hoe staan met het F ranse Europa orde op zijn zaken moet stellen dan om het ter plaatse uit te voeren. En toch mogen we deze woorden niet zon der meer schouderophalend naast ons neerleggen of voor notificatie aannemen, want in grote trekken zijn ze niet al leen zeer juist en bewijzen van een hel der inzicht, doch ze bepalen ook voor een deel de Amerikaanse visie op het Euro pese, economische probleem, hetgeen weer politieke gevolgen zou kunnen heb ben. Nu zou deze visie minder gewicht in de schaal leggen, als wij niet zo brood verlegen zaten om dollars. Maar helaas. Europa mag ook de eerste jaren van de tweede helft dezer eeuw nog funge ren voor het behoeftige familielid, dat jaar in jaar uit een fraai verjaardags geschenk krijgt, in de vorm van een chèque, van een rijke oom. Het arme fa milielid moet oom zijn zin geven, om dat anders volgend jaar het geschenk niet komt en misschien ook al omdat oom het niet eens zo gek voor heeft. Optin tisch Van gezaghebbende zijde weten we nu, dat Schuman en Petsohe sedert 2 Janua ri ^--'""oon optimistisch zijn ge- tenlandse zaken, verklaarden zelfs dat de economische samenwerking in 1950 waarschijnlijk verder zou vorderen dan de meest optimistische prognosestellers zich hadden voorgesteld, een mening, welke gebaseerd wordt op diplomatieke gegevens uit Londen, volgens welke Be- vin en Cripps bezweken zouden zijn voor de druk van Washington en Parijs en ge negen zouden zyn in.sterker mate mee te werken aan de economische samenwer king in Europa. Men neemt hier in de meest betrouwbare politieke kringen se dert 2 Januari voor vaststaand aan, dat Londen binnenskamers heeft toegestemd deel te willen uitmaken van een Euro pese valuta-unie, hetgeen een zeer grote stap in de goede richting betekent. In Parys werden deze berichten door offi ciële woordvoerders noch bevestigd, noch ontkend, doch het heersende optimisme in de Franse hoofdstad is de beste beves tiging. Overigens ontving de Brusselse correspondent van de Daily Mail aldaar informaties van geheel andere zijde, die het bovenstaande bevestigen. Deze wijzi ging in de Britse opvattingen kwam te Parijs als een plotselinge, geheel onver wachte doch zeer verheugende nieuw- Hartelijke getuigenis van waardering in woord en geschenk De afdeling Leiden van de Ned. Banketbakkers\ ereniging stond gisteren in het goud. Dat betekende o.a., dat in de middaguren het dagelijks bestuur van de af deling in de grote benedenzaal van „Het Gulden Mies" plechtig achter de groene tafel had plaats genomen en omringd werd door kleurige bloemstukken en in deftig zwart gestoken dames en heren. De receptie had bovendien óók het karak ter van een persoonlijke huldigingwant de heer W. F. v. d. Reyden herdacht gisteren de dag, waarop hy 25 jaren geleden secretaris van de afdeling werd. Kinschot aan het woord, die tezamen met wethouder S. Menken de raad voor deze gelegenheid even had verlaten. „Het was juist pauze," zei de burgemeester, wij dachten, dat er hier wel een kopje thee zou zijn". Spr. verklaarde, dat de Leidse bevolking met volle sympathie achter deze vereniging staat en booc haar de gelukwensen aan van het ge meentebestuur Na 'de burgemeester kwamen vertegen, woordigers aan het woord van de afde lingen Amsterdam (H. Kimm). Gelder land (J Feltz), Noordwijk <H. C. Werf», Den Haag (N. Haasbroek). Rot terdam <J. van Dijk). Haarlem iH. F Kuipers\. Dordrecht <Ch. Schepers) er Utrecht <A. Top» De Algemene Banket bakkers-Coöperatie te Amsterdam wa: vertegenwoordigd in de persoon van de heer P Pasquin Drs A. Slootmaekers voerde het woord namens de ondervak groep banketbakkerij en stelde een sub sidie in het vooruitzicht De unie var voedings- en genotmiddelenbedrijven deed haar gelukwensen aanbieden door de heer P. Goddijn. Ook de nestors Voorzitter M. J. Felis dankte dt spreker persoonlijk en toen de rij ge sloten was allen tezamen. Ook de leden, die tenslotte het werk van afdeling mogelijk maakten, werden niet vergeten. Hen drukte de heer Felis op het hart in de toekomst nóg meer activi teit aan de dag te leggen. De secretaris van de afdeling had van zijn voorzittei eveneens een woord van gelukwens in ontvangst te nemen. Terwijl ook de heren G. Hulst en. G. Bots, resp 77 er 83 jaar oud, mede-oprichters van de af deling en nog vol goede moed aanwezig een hartelijk woord van waardering in ontvangst hadden te nemen. De heer en mevrouw Berkhoff, die nog altijd vol ijver voor de vereniging zijn de heer W. Berkhoff, nestor der organisatie, is litter van het hoofdbestuur werden ook niet vergeten. Onder de aanwezigen waren mevrouw H. Douma-Herberts en mevrouw C Nieuwenhuizen Segaar-Uljee namens de afd. Leiden van de Ned. vereniging voor huisvrouwen, de heren J- A. C. Kips en NV. Zwart namens de afd Leiden van- de Kon. Ned. Middenstandsbond, de secre taris van de Leidse Middenstandscentrale, de heer J. Pierrot, zuster J. Elema en Wensinck-Dauibanton namens het Diaconessenhuis, de directeur van de ambachtsschool, de heer G. E. E Kuyntjes, de heren G. Kuyipers en C- J. d. Meer namens de federatie van bak kerspatroons te Leiden, de heren T. den Duik en J. Boonekamp namens de Kat- ijkse bakkerspatroonsvereniging, de heer J. Bosma namens de afd. Leiden de Ned. vereniging van werkgevers in het bakkersbedrijf, de heer J. Visser, directeur van VVV., en de commissaris van politie, de heer R. NV Meijer. Geheimzinnig onderzoek naar politieman Zoals men weet is de Baarnse politie- inspecteur v. d. Heyden, die 14 maan den geleden door de burgemeester werd ontslagen, omdat hij met particulieren hebben gesproken over toestanden het politiecorps, onlangs door het ambtenarengerecht in ere hersteld. De burgemeester van Baarn is daartegen In hoger beroep gegaan. Intussen wordt een geheimzinnig on derzoek ingesteld, zo meldt het A.D. De dochter van een dame, die een invaliden wagentje beschikbaar heeft gesteld voor het zoontje van de inspecteur, is dezer dagen ondervraagd, waarby geheel on gegronde insinuaties werden geplaatst. Een andere familie, waar inspecteur v. d. Heyden jaren geleden eens op bezoek is geweest, omdat men eveneens een ernstig ziek kind had, moest ook op het bureau komen. Het invalide kind werd ondervraagd, of het wel eens een be keuring heeft gehad, die niet zou zijn doorgezet. Een politieman, die als ge tuige k décharge voor de inspecteur is opgetreden, mag niet meer spelen in het politie-elftal en wordt niet meer ge- Wat de Surinaamse bosnegers de naam ,Gods soep „Oranje, joe ha bigi nem", klonk in de kerkjes jaarsverrassing. Men had een dergelijke ommezwaai voor de verkiezingen niet verwacht. Parijse' financiële experts gelo ven. dat nu spoedig nauwe financiële menwerking kan ontstaan tussen het ge hele sterlingblok en de diverse NVest- Europese valuta, waardoor de onderlinge inwisselbaarheid in Juni 1950 een vol dongen feit zou kunnen zyn. Het naamste obstakel voor de economische •nwerking zou hierdoor worden weg genomen en zowel een Briscan als eer Finebei" zouden slechts zeer tijdelijk be hoeven te zyn en zich snel kunnen oplos- in een volledige Europese samen werking. Kansen n en ander is van des te groter be lang, omdat ook 9e Amerikaanse deskun digen, die thans door Turkije, Grieken land en Joego-Slavië zwerven van -- ning zyn, dat deze landen tot hechte mische samenwerking kunnen komen omdat uit het tijdstip waarop in Parys de berichten over de Britse ommezwaai door kwamen, het Amerikaanse plan het Europese clearingfonds werd gepubliceerd, waarby en passant werd medegedeeld dat er ook volledige, vrije isselbaarheid werd voorgesteld voor de Oost-Europese landen, hetgeen, indien ader Stalin nu ook voor een nieuwjaars- verrassing zorgt, van doorslaggevende betekenis zou kunnen zyn voor het eco nomische herstel van Europa. In ieder al begint het er thans ernstig op te lyken, dat het betalingsverkeer, dat de buitenlandse handel tot nog toe gevangen hield, in het midden van het jaar tot het verleden zal behoren. is het reeds in de eerste dagen van dit jonge jaar duidelyk geworden, dat 1950 van zeer groot belang zal zyn voor de Europese samenwerking. .Hoever we dit jaar met dit geweldige karwei zullen vorderen, weet nog niemand. Parijs meent voorlopig van zeer ver. t zou goed zyn als de Nederlandse exporteurs hiermee rekening wilden houden. In het huidige stadium kunnen de gebeurtenissen zich zo snel achtereen ontwikkelen, dat men te laat zou kunnen komen op de Europese markt voor 275 millioen verbruikers. En de eerste klap is nog steeds een daalder waard. (Van onze speciale verslaggever) Zoals we reeds meldden, was er n« dienst in het Hernhutterskerkje te Gan- see in Suriname een openluchtspel Prins Bernhard. Een openluchtspel de bosnegers, waarin de oude Bassi Jorni de liederen zong. Bassi is een de weinige bosnegers, die de oude Afri kaanse negertaal nog kent. Dat is heel wat anders dan het Surinaamse negers, het „takki-takki", dat vol Engelse en Nederlandse elementen zit. Takki-takki is een mengsel, zoals de .cassave, die met het water uit de kreek gekneed wordt en dan door de negers „Gods soep" ge noemd wordt. Bassi sprak het z> Afrikaans en liet zich in zijn vei ringen, waarin het de ellende vai slavernij bezong, zo meeslepen, dat het ontroerend was om te zien en te hoi ook al verstond men het niet. Men be greep de neger, die een gevoelsmens i: en men zag de goede wil en de aanhan kelijkheid van deze mensen aan de Ko ninklijke familie waarvan zij allen, var het eerste a.b.c, dat zij hebben leren spellen, gehoord hebben. NV.aarvan portretten vindt in iedere hut, zij geflankeerd door schel gekleurde recla meplaten voor whiskey en limonade. NVant niets is de neger liever dan kleur en rythme. Daarvan getuigde in overvloed' ook dit apel, dat muzikaal be geleid werd door een orkestje van twee oude violen met alles tezamen nog drie snaren erop en de nodige kalebassen en trommels: het dansen van de jongens en meisjes, die-naar voren kwamen als Bassi Jorni zijn solo beëindigd 'had. Het spel ging over de geschiedenis de negers, over de slavernij, die hun leven zo diep beïnvloed heeft en v tegen zij in opstand kwamen reeds lang voordat onder Koning Willem III afschaffing besloten werd. In 1761 was ook reeds de eerste zendeling het Bos- land ingetrokken, om er het Evangelie te verkondigen. Na 9 maanden bezweek hij aan de gele koorts en ook andere pioniers van de Hernhutters raakten in korte tijd volkomen uitgeput, omdat zij de oersterke natuur van de neger niet bezaten. Maar dank zij deze opofferin gen is na jaren van moeilijkheden des tijds Arribini, de granmen der Awan- na's, tot het Christendom overgegaan. En door het werk van zendelingen en missionarissen, die eerst in de negen tiende eeuw met de katholieke missie konden beginnen, nadat het Gouverne ment hun machtiging had gegeven, is het Licht gekomen en staan nu, temid den van het woud aan de kreken waar de korjalen liggen, eenvoudige kerkjes, waarin de negers zingen en bidden en die het symbool vormen van hun ware bevrijding uit de duistere machten van het heidendom en slavernij. In deze kerkjes klonk vandaag in achtige samenzang een wonderlijk lied: „Oranje, joe ha bigi nem, Na Sra- nankondre toe(Oranje, ge hebt een grote naam. Ook in Suriname). Laat in de middag trokken de korjalen eer weg over de rivier uitgeleide ge daan door het langgerekt gillen van de bosnegers en de knallende schoten. Tus- de zelden onderbroken groene sliert DE IKOR-KWESTIE. Het persbureau der Ned. Herv. Kerk deelt mede, dat de generale synode zich achter het IKOR heeft gesteld met een stemmenverhouding 339 en niet 393, gelijk het de vorige week meldde. In een rapport van de Amerikaanse ge heime dienst worden de Amerikanen ge waarschuwd tegen valse dollars, die op warte markt in Europa in omloop zijn. Er is reeds voor 203.128 dollars in genomen aan valse biljetten. vegetatie zag men de prachtigste bloe men, die niet alleen op de grond, maar hoog in de takken der oude woudreuzen stonden te bloeien. Grote rose, gele en blauwe, afgewisseld door Aronskelken van enorme omvang. Een enkele maal een dode vlinder op het water, fel rood zwart en wit Zo pagaaiden wij terug ln de kleine vloot van ranke korjalen, waarvan een de prinselijke standaard voerde. De Bosnegers bestuurden de boten. Gespierde kerels met enorm ont wikkeld bovenlijf, vanwege die eeuwige pagaaien, sommige met bonte doeken en sieraden om de sterke harde arm. Dicht onder de oever ging het soms. De bodem van het oerwoud lag naast ons: grillige kronkels van grijs hout, wortels en slingerplanten. De Prins in zijn korjaal had het dubbelloops jacht geweer geladen onder zijn bereik Het woud had in de Prins het jachtinstnct gewekt, maar de rust van deze dag werd door geen schot meer verstoord (Nadruk verboden). Op het matje De man, die 't rondje won en tóch verloor Omdat hij aan de pijlers van het Staatshuishouden rukte (Van een onzer verslaggevers) Met z'n drieën zaten ze gezellig des morgens om negen uur in een café. NVerk- lozen begonnen hun dag „Een rare manier van doen", vond de rechter, maar verdachte zei dat hij anders nooit in een café komt. Net deze ochtend wèl. De duivel, wiens oorkussen ledigheid is, was er óók. Die had het kwade plan in gefluisterd. „Je had beter naar werk kunnen gaan zoeken", bedacht de Officier. „Achteraf wél", stemde verdachte in. Maar het drietal zat blijkbaar te wach ten op werk en zolang dit zich niet pre senteerde, had de duivel vrij spel. Een paar borreltjes waren door het keelgat gegoten, toen de kwestie der be taling aan de orde kwam. Men kan daar „kassie" om gooien, luci ferhoutjes laten trekken of allerlei andere leukigheidjes bedenken om één van het gezelschap voor de betaling te laten op- Het drietal vond iets leukers uit: er werd een weddenschap aangegaan. Wie by de ambtenaar van de burgerlijke stand gaan vertellen, dat zijn gezin met een kir.d was uitgebreid, zou vry zijn van betalen. De jongeman, die terecht ston<L had gewonnen. Soms betekent winnen. ..verliezen". Deze winnaar verloor. Als hij zulks nog et had begrepen, werd het hem door de Politiechter wel duidelijk emaakt. Verdachte was naar het Bevolkings register gestapt en deelde daar mee. dat j vader was geworden. De ambtenaren schreven en de „vader" in de fictieve baby kreeg de distributie bescheiden Overigens scheen het berouw wel spoe- g na de zonde gekomen te zijn, want na de visite op het Bevolkingsregister had verdachte meteen een bezoek op het Politiebureau afgestoken om daar zijn anbedrijf te biechten. Hetgeen niet verhinderde, dat hij een verbaal kreeg. Verdat&te probeerde die eigen aangifte wel als verzachtende omstandigheid aan voeren, doch de Officier was tè nijdig Ti zuilks als vergoelijking van het feit te Vandaar de eis: 3 maanden gevangenis straf, omdat verdachte gewrikt had aan de pijlers waarop ons staatshuishouden „Nu hij werkloos is, heeft hij toch de id om tc zitten en kan de duivel hem geen kwade plannetjes laten uitvoeren", as het motief van de Officier. De rechter deelde de mening van de fficier en veroordeelde bij schriftelijk onnis tot vijf maanden gevangenisstraf. Verdachte had beter het rondje maar kunnen betalen Waarden - ontkennende beeldhouw kunst van Henry Moore Worden we naar het culturele anarchisme gedreven WEDEROM WORDEN ER IN ONS LAND beeldhoi nationaal beroemde kunstenaar ten toon gesteld. Wi Boymans te Rotterdam de Russisch-Franse heeldhouwe: grote vakbekwaamheid zyn nihilisme predikte, thans te Amsterdam de Engelse beeldhouwer Henry Moore in in zichzelf te belijden. En na het werk derne beeldhouwkunst te hebben gezie vwerken van een inter- s het onlangs in Museum Ossip Zadkine, die met i het Stedelijk Museum staat gesteld zijn geloof deze twee representanten van de mo- ilt met huivering te constateren, dat we op dit gebied steeds Maar eerst beeldhouwer, die in 1898 te Castleford (Yorkshire) geboren werd. stamt uit eer mijnwerkersgeslacht. Hij kreeg een on derwijzersopleiding. maar in 1917 rief de oorlog ham als militair naar Frank rijk. waar hij slachtoffer van gas werd Gewond keerde hij naar Engeland terug om als gymnastiekinstructeur op te Ure- Na de oorlog was hij nog slechts kort onderwijzer, want in Sept. 1919 kreeg hij als oudstrijder een beurs voor de „Leeds School of Arts". Zes jaren later, Ln 1925, kreeg hij van de Royal College of Arts te Londen een reisbeurs, door hij Parijs, Rome, Florence, Venetië Ravenna kon bezoeken. Op verschil lende inrichtingen in Engeland gaf hij daarna beeldhouwlessen en ook bezocht hij nog Spanje en New York. De Universiteit te Leeds benoemde hem in 1945 tot doctor in de Letteren en twee jaar ge leden werd hem d-e Intern. Prijs ldhouwkunst op de 24e Biennale te Venetië toegekend. Moore heeft waarschijnlijk ni wogen leven gehad als Zadkine. Daar- is zijn natuur ook te rustig: het tem perament en de vaart, het tempo en de dynamiek van Zadkine zijn hem vreemd. Moore is een meer statische figuur en zijn beeldhouwwerk is een duidelyk be wijs hiervan. ?nmin als Zadkine wil hij bootsing geven van de bijzondere ken merken der vormen, maar hij wil. zoals Herbert Read in het catalogus-voorwoord schrijft, binnendringen in de fundamen- .vet, de natura naturans. d.w.z. deel hebben aan het beginsel en de onderge schikte krachten der schepping zelf. „Di i hooggestemde wens", schrijft Read verder, „maar één, waarmee juist de bij zondere resultaten van de moderne kunst of vallen". En juist deze uitspraak overtuigt mij van de hopeloze onmacht de modern'e kunst, zoals die door Henry Moore maakte deze, zoals hy zelf noemt, liggende figuur uit iepenhout en hy meent hiermede de betekenis van het leven zelf te benaderen. het culturele anarchisme worden gedreven. Moore zelf Deze Zadkine, Moore, en vele andere kunste naars wordt gepropageerd. Naar het oerbegin De verschijningsvorm is voor de „mo derne" kunstenaar dus niet belangrijk meer. alhoewel hij er zich nooit geheel aan kan onttrekken. Hij wil terug naar het oerbegin der dingen, zoals de weten schap tracht door te dringen in het ont staan van de wereld en de Schepping langs rationalistische weg tracht te ver klaren- Tot heden bleef het bij een trach ten. zoals het bij Moore bij een „willen" zal blijven. Op aarde hebben wij alleen met het zichtbare en tastbare te doen. Maar Moore wil verder; zijn kunst is, zoals een criticus schreef, „een beleven van de cosmische eenheid van de anor ganische wereld". Arme kunstenaar, hij komt er niet uit, nooit. Aan de ene kant hangt hij een soort artistiek rationalisme aan, dat alle accent legt op de functies van de inner lijke activiteit, en aan de andere kant predikt hij een volkomen anarchisme, een totale wetteloosheid. Ook de schoon heidswetten worden door hem met voe ten getreden. Het aesthetische en het ethische gaan niet meer samen en wat God schoon maakt schoon ook in de wordt door Moore verscheurd, rouw wordt by hem een logge klomp hout of steen met grillige vormen, niet eon beelddraagster God6. En dan probeert hij zijn beschouwers nog te vertellen, dat deze kunst een uit drukking is van het leven zelf; een sti mulans om met meer energie te leven" Maar welke betekenis hecht Moore dan aan het leven? Op deze vraag heb ik nog geen antwoord kunnen vinden. Of eigen lijk wel. Moore kent aan het leven, zoal* het zich zichtbaar en tastbaar aan hem voordoet, geen betekenis toe. Hij ontkent negeert voorzover mogelijk die zichtbare wereld, het waarneembare le- En dan blijft er ovor, dat de beteke- die Moore aan het leven hecht, alleen ir negatief is. Deze kunst geeft geen licht over ons bestaan, zij laat de ar moede van ons leven onaangetast. Nog sterker, deze kunst verlaagt de waarde het leven. En daarmede zijn die reedj genoemde „bijzondere resultaten van de moderne kunst" gevallen en met die re sultaten valt ook Moore als kunstenaar. De geesteshouding, die deze kunst uit draagt. mo®ten we leren te onderkennen. vaar lijk juist omdat Henry Moore terst kundige beeldhouwer it Als U «leze expositie gezien heeft, kijk .•en op de gang van het Sted Mu- Daar worden U de tegenstellingen nog duidelijker. Tussen het God en mens onterende „monument voor een verwoes te stad" van Zadkine en het in alle gees telijke leegheid en troosteloosheid ge- beekihouwde „verzetsmonument" van W. Reijers, ziet U het prachtige vrouwen brons van Maillol, het tastbare bewije de verheffende opdracht der kunst. Daartegenover die zekizame kopstudis John Ra<lecker, ook een moderne kunstenaar, maar iemand, die zyn profe tische taak zij het misschien onbe wust verstaat. Als we die beelden zien de hoop voor de beeldende kunst nog niet verloren. Corn. Basoskl De Hollandsche Bankunie ontving tele grafisch bericht, dat er op grote schaal vergunningen worden afgegeven voor onze invoer in Argentinië, voor belang rijke bedragen, o.a. betreffende papier, metalen, chemicaliën, thee.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1950 | | pagina 3