Het vierde kind
KAMERS GEVRAAGD
DE OVERDEKTE
ENIGE
JONGENS
ANALYST®
MAISON LOEB
VERKOOPSTER
Dienstbode
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
MAANDAG 1 AUGUSTUS 1949
Jaap, Dina en kinderen, zijnde het ge
zin Folmer. Over hen ga ik u iets ver
tellen. Misschien zult u het een vreemd
verhaal vinden, even vreemd als dit on
gewone begin. Het gezin Folmer name
lijk, bewoonde een huis, waarvan men
met recht kon zeggen: dat is een mooi
huis. Niet alleen was hun woning ruim
en geriefelijk, doch ook gelegen temid
den van een prachtige natuur; bossen,
hei en duinen.
Zeker, enige maanden nadat Jaap en
Dina getrouwd waren, had Dina er wel
eens over geklaagd, dat ze zo afgelegen
woonden; zo ver van de stad waar ze
allebei geboren en opgegroeid waren-
Later. toen er kinderen kwamen en ze
afleiding had, verstomden die klachten
KORT VERHAAL 1
door Harm de Jong
en scheen het leven niets anders te ge
ven dan geluk en voorspoed. Ja, natuur
lijk, ook in hun gezin waren de kleine
tegenslagen en verdrietelijkheden, doch
waar de liefde groot en sterk is, daar
verdwijnen de schaduwen licht en snel.
Ook waren er de dagelijkse zorgen, zo
als alle ouders die kennen wanneer de
kinderen klein zijn of groter worden.
Jaap en Dina, zij en hunne kinderen
konden worden beschouwd te behoren
tot de gelukkige mensen. Geen geldzor
gen, een geriefelijke woning en in dat
huis een leven van liefde en verdraag
zaamheid. Bij al dat geluk echter be
kroop Dina wel eens de angst, dat hun
geluk niet gaaf en groot zou blijven. Dat
er vroeg of laat iets zou gebeuren, waar
door ook zij zouden komen te behoren
tot de mensen van wie ze wist, dat ze
het geluk hadden gekénd. Ook sprak zij
hierover wel eens met Jaap, doch hij
schudde lachend het hoofd en zei:
Och kom vrouwtje; het leven is
ons goedgezind en als de zorgen komen,
dan is het God Die ons kracht naar kruis
zal geven. Zo'n antwoord van Jaap gaf
Dina moed en vertrouwen en in zulk een
moment besefte ze tevens welk een
steun ze aan Jaap had en hoe groot het
geluk was: vrouw van hem te mogen
zijn.
Wanneer het gezin Folmer Zondags op
ging naar de kerk, werd er door de be
woners van het dichtstbijzijnde dorp wel
eens gefluisterd:
Wat lijkt dat een leuk stel; zo ge
lukkig en eensgezind, hè?!
De mensen vergisten zich daarin niet;
bij alle narigheid in deze grote wereld
en bij alle smart van dit tijdelijke leven,
moet van Jaap en Dina gezegd worden,
dat zij een gelukkig leven leefden. Ook
kwam er 'n vierde kind en met vreugde
en blijdschap werd het ontvangen. De
drie kinderen verdrongen zich om de
wieg om toch vooral het kleine zusje
maar goed te kunnen zien en het even
een handje te mogen geven.
Drie jaren later.
Het ontging Jaap Folmer niet, dat
vrouw ergens over piekerde. Soms zag
hij haar bij 't raam zitten; stil en starend
naar de verre horizon. Ook kon ze
tijd lang, langer dan ze ooit bij de
dere kinderen had gedaan, met het
vierde kind op haar schoot zitten alsof
ze al de handelingen en bewegingen van
het kleine meisje nauwkeurig bestu
deerde. Omdat Jaap er zich van bewust
was, dat er hoegenaamd niets kon zijn,
dan zijn vrouw kon hinderen, vroeg hij
haar niets en achtte haar schijnbare de
pressie van voorbijgaande aard.
Totdat.
Ja, die avond. Die vreemde avond toen
hij vanuit de stad thuis kwam en z'n
auto in de garage had gezet. Die avond,
vreemd was die avond en anders dan de
voorgaande. Zeker, Dina begroette hem
hartelijk als altijd en de kinderen
sprongen en dansten om hem heen, doch
hij moest zich wel erg vergist hebben,
ïeer hij niet tranen had zien blin
ken in de ogen van Dina. Daarom was
het heel gewoon dat hij, toen de kinde-
reeds naar bed waren, haar vroeg
de oorzaak van haar verdriet. Jaap
naast haar op de leuning van haar
stoel gaan zitten en had z'n arm om
haar schouders gelegd en gezegd:
Je hebt verdriet, Dina; zeg mij
aarover je piekert of wat je hindert.
Toen hoorde Jaap het verhaal. Het
trieste verhaal van haar zorg en angst
i hun jongste kind. Titia, ja zo hadden
het genoemd. Dat was 't vierde kind en
arover maakte Dina zich zorgen. Ook
bekroop haar soms de angst en zag ze
haar kind over straat nagejouwd door
andere kinderen.
Titia is zo vreemd. Jaap; zo anders,
d geheel anders dan onze Ank en
Truus.
t was stil geworden, vreemd stil in
uime kamer en gewillig had Dina
haar tranen een weg laten vinden langs
haar gezicht en handen. Jaap had zitten
:en. Ja, Titia, had hij gedacht. Dina
heeft gelijk, het meisje is anders, ze is
met 't praten en kan zich moeilijk
op iets concentreren; ook is ze ongedu-
en wild en nog niet zindelijk, maar
behoeft daarom nog niet achterlijk te
zijn. Hij had Dina dit alles uitgelegd;
dat het ook best een kwestie van karak
ter kon zijn en och., dat praten, dat
kon toch straks wel geheel onverwachts
komen, zoals wel vaker bij kinderen ge
beurde.
Ja, dat ben ik wél met je eens
aap, had Dina gezegd, maar ze is nu
bijna drie jaar en nog helemaal niet
zindelijk. Ze begrijpt niets en in de tuin
spelen kan ze ook al niet meer; ze ver
nielt alles en als ze de kans krijgt loopt
weg.
Die avond, toen Dina moeilijk de slaap
kon vatten, was ze verder gaan bouwen
de droom van haar angst. Ze had
Titia zien zitten in de schoolbanken en
hoorde het lachen van de andere kin
deren om de domheden van héar
kind., haar Titia. Ook zag ze haar
kind opgroeien tot een onvolwaardig en
abnormaal mens, waar men om lachte
of medelijdend de schouders over
haalde. Die stakker, zo zuchtte ze hoor
baar, terwijl Jaap reeds rustig sliep. Ze
stond op en boog zich over haar kind,
dat lag te slapen in het kïnderledl-
kaïïtje. Lang, bijna een uur lang, bleef
ze zo staan en lag haar hand op het
hoofdje van haar vierde kind. Dat
hoofdje, zo peinsde ze, dat hoofdje, hoe
zou het daarbinnen zijn; zou het daar
goed zijn, goed zoals het bij andere
kinderen is? Of? Of zou ze werkelijk
achterlijk zijnmisschien idioot
Soms doet ze zo vreemdzo wild.
alles kapot makennooit zinde
lijknooit spelen zoals andere kinde-
ach Titia mijn kind.... mijn
kind.wat staat je te wachten wanneer
je toch werkelijk achterlijk bent? Ze zul
len je plagen.plagen en schelden.
mijn kindjelater als je 'n groot mens
zult zijnja dan zullen ze je be
schouwen als een stakkertje.... een
kon Dina soms avond aan avond
bij het kleine ledikantje staan en bou-
haar vreemde droom, gevoed
door angst en moedersmart.
Titia, ja zo is haar naam, dokter.
De dokter, die tevens professor is,
schrijft. Hij schrijft niet alleen die naam,
doch ook alles wat Jaap hem zegt over
het kind. Scherp kijkt hij dan Jaap Fol-
aan en zegt:
Komt u morgen terug, doch met het
Mijn vrouw, dokter?
Ja?!
Die zal niet meekomen, dokter; ze
vreest uw oordeel.
Dokter Wetering lacht.
Hij begrijpt.
Komt u dan alleen met het kind, zegt
hij.
Een dag later.
Een middag in de maand Mei.
De aarde draagt een kroon van nieuw
leven. Bloemen en bloesems en zingende
vogels. Dina kijkt naar dat alles, zonder
dat al die schoonheid doordringt tot haar
bewustzijn. Ze denkt aan haar kind.
Haar vierde kind; Titia. Ook denkt ze
Jaap, haar man. Aan die bekende
professor, die straks het oordeel zal vor-
uitspreken. Het onverbiddelijk
oordeel over haar kind. Haar Titia. Wat
zal hij zeggen gaan? Het kind zal hem
aankijken, zoals ze steeds kijkt naar
vreemde mensen. Ongedurig zal het zijn;
zal zich los trachten te maken uit de
handen van Jaap en zal willen rennen
door de spreekkamer van de dokter.
Haar handjes zullen de dingen willen
grijpen, die er staan te grijpen, ach
Titia, die stakker. Achterlijkwat zal
de dokter zeggen? Misschien wel erger
nogneen, dat woord niet uitspre
kenDina doorleeft haar smart in al
haar diepte en zenuwachtig luistert ze
naar de geluiden, ver en nabij.
Dan schril, en luid schelt de telefoon.
Ze voelt het hevige bonzen van haar
hart. Een moment blijft ze roerloos, als
Tweeduizend jongeren de gast van
een Westlandse tuinder
In het unieke Chr. vakantieoord „De Bijenkorf"
te Nunspeet
(Van een onzer verslaggevers)
Midden in de prachtige bossen
Nunspeet, staat, aan het Groenelaantje, 't
grote Chr. vacantieoord De Bijenkorf".
Het kan geen kwaad, de schijnwerper eens
te richten op dit oord, omdat het. in
het tweede jaar van zijn bestaan, een
grote opgang heeft gemaakt. Het is maar
gewone Westlandse tuinder, Gerard
de Wit, die het aangedurfd heeft, iets
vs op kampeergebied voor de Prot.
Chr. jeugd te beginnen. Het heeft daar
Nunspeet een groot pension gekocht,
voor f 50.000.laten verbouwen tot
i gezellig, smaakvol jeugdvacantieoord
wachtte toen op gasten. De eersten
kwamen en het moet als een lopend vuur
tje verder gegaan zijn, hoe ideaal het in
Nunspeet is, want dit jaar heeft Gerard
reeds zoveel aanvragen gehad, dat hij
totaal op ongeveer 2000 jongens en meisjes
rekent. Wat ons in „De Bijenkorf" zo is
opgevallen is: hier is bij elkaar de chr.
jeugd, onder positief christelijke lei
ding. Laten we eerlijk zijn: er zijn in
land vacantiegelegenheden, die het
stempel Christelijk dragen, doch het al
leen bij het stempel houden. Men
maakt een vacantieoord nu eenmaal niet
Christelijk, door alleen bij het begin van
de maaltijd „een ogenblik stilte" te
houden. De ouders immers, die hun zo-
m dochters voor een week of langer
met vrienden of verloofde de deur uit zien
gaan, moeten gerust kunnen zijn over het
milieu, waar zij in trekken. Welnu, „De
Bijenkorf" kan de toets der critiek van
iedere positief Chr. vader of moeder
verstijft, zitten. Dan staat ze op van haar
stoel en gaat met weifelende tred naar
het tafeltje waarop voor de tweede maal
telefoon staat te rinkelen. Ze
luistertluistert naar de verre stem
Jaap. Haar man, die met Titia bij de
dokter is. Hij heeft het aangedurfd; hij
is moedig geweest en heeft het oordeel
ver z'n kind willen aanhoren.
Louter een kwestie van karakter,
Dina; 't komt allemaal best in orde. Het
kind is absoluut niet abnormaal of ach
terlijkzo hoort Dina die verre stem
zeggen. Ze wil iets terug zeggeniet9
vragener zit iets in haar keel
het is er zo plots ingeschoten
verre stem zwijgt. Er is geen geluid
Dina gaat in haar stoel zitten en
slaat de handen voor haar gezicht. O
zo bidt ze, vergeef toch mijn
angstmijn zorgmijn geschokt
vertrouwen
En, op deze aarde zijn zovelen, die het
eest lijden door het lijden dat men
reest en dat nooit op komt dagen. Zo
drage* zij meer dan God hen zelf te
dragen geeft.
doorstaan. Er wordt gebeden, de Bijbel
komt op tafel, iedere dag is er een dag
sluiting met Bijbellezing en gezang. We
hebben in „De Bijenkorf" jongeren van
Gerei, Herv., Chr. Geref. huize ontmoet
en allen waren enthousiast over de sfeer
in „De Bijenkorf". Gerard, die met Lou
en Jaap steeds de leiding heeft, is erg
populair. Naast de stipte orde,
in een oord als „De Bijenkorf-
maal de hand moet worden gehouden,
krijgt de jeugd er de gelegenheid, om op
z'n tijd eens heerlijk onbezorgd de bloe
metjes buiten te zetten. De ramen kunnen
er rinkelen van de bezemdans en het ge
roezemoes in de grote eetzaal of cor
satiehoekjes is altijd zó sterk, dat de r
„Bijenkorf" niet eens zo heel gek be
dacht is. Iedere dag krijgen de jongeh
een lunchpakket mee en 'savonds doen
zij de producten van de meesterkok
enthousiaste eer aan. Zó enthousiast, dat
de kok verleden Dinsdag tijdens het des
sert op een stoel werd rondgedragen, als
huldebetoon voor zijn kook-kwaliteiten.
Deze week logeren er 270 jongens en
meisjes in „De Bijenkorf'. Zij 'zullen on
getwijfeld even dankbaar vertrekken als,
hun voorgangers. Want in Nunspeet krij-
zij de unieke combinatie: onvt
telijke vacantievreugde en de sfeer, zoals
hen die in eigen kring omgeeft.
Hoe de Amerikaan Holland ziet en
wat hij er zoekt
„Geeft Uw vrije dollars aan reclame en ontvang
Marshall-dollars terug", zegt mr Pozzy
„Elke verloren dag nu, is een verloren
maand later" zeide colonel Theodore J.
Pozzy, chief of Travel development te
Parijs van de E.C.A. tijdens het onder
houd, dat hij als gast van de Algemene
Nederlandse Vereniging voor Vreemde
lingenverkeer aan de Nederlandse pers
gaf. Amerika voert op het ogenblik een
campagne, welke nog door geen land ter
wereld ooit gehouden is, de slagzin is
daar: „Breng uw vacantie in Europa
door." Men wil het toerisme naar
Europa, vooral in de maanden van Sep
tember tot Mei, bevorderen, opdat het
vreemdelingenverkeetr in deze landen
niet vier, doch twaalf maanden van het
jaar rendabel kan zijn.
Hoeveel van dit Amerikaanse toerisme
in Europa door Nederland aangetrokken
zal worden is een kwestie, welke Ne
derland zelf dient uit te maken. Hier
voor zijn twee zaken nodig en wel een
uitgebreide propaganda in woord, beeld
en geschrift en een behoorlijke ont
vangst hier.
De A.N.V.V. doet voor dit eerste reeds
veel; een stroom van kleurige brochu
res, series artistieke prentbriefkaarten,
vouwbladen over het strand, zeilen en
golf en fraaie affiches noden de vreem
deling naar ons land. In 1948 bedroeg
het totaal hiervan ruim 700.000 e:
plaren, met tentoonstellingen en vai
informatiebureaux uit in vele steden
van Amerika wordt deze campagne
ondersteund, de honderden foto's
kranten en tijdsohriften met pakkende
onderschriften, gepubliceerd door de
Hamilton Wright Organisation dragen
het hare hiertoe bij.
Wat echter vindt de Amerikaanse toe
rist wanneer hij naar het land van de
tulpen, de molens, de bloembollen en de
klompen en de nationale costumes komt?
Is er een goed hotel, waar hij het com
fort, zoals hij dat in States gewend is,
krijgt? Bieden de Hollandse sfeden des
avonds een ander amusement dan het
praatje in de conversatiezaal van zijn
hotel of de danicing, die hij nauwelijks
als amusement kan aanmerken? „Ga
naar Amerika en zie hoe men het daar
wenst", raadt mr Pozzy de Nederlander
aan. „Overtuigt uw regering van de
noodzaak om snel en doortastend te zijn."
In zijn openhartig gesprek zei mr Pozzy
alleen niet, wat hij er toch ongetwijfeld
bijgedaoht moet hebben: „dan zal deze
haar verzoek om Marshallsteun voor het
bouwen van deze hotels met krachtige
argumenten kunnen staven."
De zaak is immers zo, dat het plan-Mar
shall met name als deviezenbron noemt
het toerisme. Een bron, die rijkelijk kan
vloeien en die ons een directere winst
levert dan welke industrie ook.
De gemiddelde Amerikaan besteedt
buiten zijn reizen om 15 per dag. Hier
voor eist hij een goed hotel en behoor
lijke voeding. De tijd van de sprookjes-
millionnair uit Amerika is voorbij. We
hebben te doen met de normale toerist,
die voor zaken of plezier of voor een
combinatie van die beide ons land be
zoekt. Hij is geen man met boze plan
nen, die bij de grens als een boef met
heimelijke bedoelingen beschouwd moet
worden, hij is geen man die goud kan
strooien en evenmin kan hij zijn dure
tijd verdoen, hij moet snel en goed zien
wat er te zien is.
Nogmaals het is de taak voor Neder
land om deze toeristen-industrie met
spoed op te bouwen. Iedere bezoeker
moet een propagandist worden, we moe
ten goodwill kweken nu het mogelijk is
omdat Amerika e
cantiespreiding is
een begrip. Er zijn zelfs maatschappijen
die een extra week vacantie geven aan 1
hen, die hun vrije weken opnemen bui
ten de gebruikelijke maanden, verder
zijn er nog altijd 20.000.000 mensen die
onafhankelijk zijn en kunnen reizen,
wanneer ze willen.
Reclame kunnen we maken met onze
vrije dollars; samenwerking van grote
maatschappijen is hierbij noodzakelijk;
Dit aardige volgeltje is een van de
middelen om tot ver over de grenzen
de aandacht op ons land te vestigen
hotels kunnen we bouwen met Marshall
dollars. Initiatief en voortvarendheid
moeten we zelf opbrengen. Colonel Pozzy
heeft dat voor de pers met vuur en verve
betoogd; wanneer de autoriteiten hem
een even aandachtig gehoor verlenen
kan Nederland inderdaad het land wor
den, waar de Amerikaan gaarne zijn
vacantie doorbrengt, immers er is zoveel
jn elke stad en in elk dorp, waar de
vreemdeling van genieten kan.
EIDEXAMENS GOED- EN ZILVERSMEDEN
EN HORLOGEMAKERS
1 de Rijksvak- en Kunstnijverheid-
school voor Goud- en Zilversmeden te
Schoonhoven werden aan de volgende leer
lingen de einddiploma's uitgereikt: voor
goudsmid: H. D. Gunters (Den Haag) met
le prijs, T. J. Paulides (Wolvega), R. W. Th.
Knoef (Hengelo) met 2e prijs en J. F. de
Vries (A'dam) met extra prijs. Voor zilver-
■id: J. F, de Vries (A'dam). Voor horloge-
ikerJ. L. Baken (Valkenswaard), J. Beem
(Schoonhoven). H. A. v. Dam (Bodegraven)
Je prijs. J. H. Hazewindus (Hoensbroek),
J. H. M. Kormelink (Oldenzaal), A. N. Mat-
thijse (Hoensbrbek) en H. G. E. Stassar
(Waalwijk) met le prijs.
F amilieberichten
VERLOOFD:
C. J BONSEL
Sergeante-majoor
V.K.—K.N.IL.
J. DE KONING
le Luit. der Artillerie
Batavia, 20 Juli 1949.
Zondag 14 Aug. a.s. ho
pen onze geliefde Ouders
J. V. EGMOND
J. M. V. EGMOND—
Driebergen
de dag te herdenken dat
zij vóór 25 jaren in de
echt werden verbonden.
De Heere, Die hen die
jaren tot Leidsman is ge
weest. sterke en steune
hen ook op hun verdere
levenspad.
LYZIA
JANY en
GERRIE
NIC
KEES
JAN
PIET
WIM
SAAM
LENY
EMMIE
GREET JE
Burchtstraat 11,
Rijnsburg.
WIM
Zondagavond behaagde
het de Heere tot Zich te
nemen ons lief Zoontje
en Broertje
HERMAN
in de leeftijd van bijna
De verbondsbelofte is ons
P. VAN DER VOORT
A. E. VAN DER VOORT-
Velders
ÖlCK
NEL
Liever geen bezoek.
Geen bloemen.
Leiden, 31 Juli 194C.
Roodenburgerstraat 64.
De teraardebestelling zal
D.V. plaats hebben a.s.
Donderdag 4 Augustus,
op de begraafplaats
Rhijnhof te 1.30 u. n.m.
Heden overleed tot onze
diepe droefheid, door een
droevig ongeval, onze
lieve Zoon, Kleinzoon en
Verloofde, Broeder, Be-
huwdbroeder en Oom
CAREL MOERLAND
in de leeftijd van 28 j.
K. MOERLAND
J. MOERLAND—
Vijlbrief
R. STIKKELORUM
P. v. d. WEIJDEN—
Moerland
H. v. d. WEIJDEN
J. M. BURGER—
Moerland
P. A. BURGER
M. MOERLAND
W. MOERLAND—
v. d. Wijngaarden
P. MOERLAND
J. MOERLAND
H. MOERLAND
en verdere familie.
Leiden, 30 Juli 1949.
Nipponstraat 12.
De begrafenis is bepaald
op Woensdag 3 Augustus
a.s. om 11 uur op de be
graafplaats „Rhijnhof".
Heden is zacht en kalm
van ons heengegaan onze
innig geliefde Man, Va
der, Behuwd- en Groot
vader. Broeder, Behuwd-
broeder en Oom
JOHANNES VERHOEKS
in de leeftijd van 71 j.
LeWe6dL T. VERHOEKS—
Beverloo
P. A. VERHOEKS
Oegstgeest:
D. VERHOEKS
J. M. A. VERHOEKS—
de Groot
JOHAN
Leiden:
L. J. VERHOEKS
A. M. VERHOEKS
en Verloofde
en verdere familie.
Leiden. 31 Juli 1949.
Jac. Catslaan 101.
De begrafenis is bepaald
op Donderdag 4 Augustus
a.s. om 1 uur op de be
graafplaats bij het „Groe
ne Kerkje" te Oegstgeest.
1889 1949
Door een noodlottig on
geval werd op Zaterdag
30 Juli van mij wegge
nomen mijn innig gelief
de Verloofde
CAREL MOERLAND
in de leeftijd van 28 j.
Zijn diepbedroefde
Verloofde:
R. STIKKELORUM
Leiden, Bronkhorststr. 7.
Bij de aanvang van de
Rustdag nam de Heere in
Zijn Eeuwige Rust tot
Zich onze lieve trouwe
zorgzame Vader, Be
huwd- en Grootvader
ANTONIUS JOHANNES
PLU
in leven muziek-leraar en
oud-organist van de Ned.
Herv. Kerk te Voorhout,
in de leeftijd van 78 j.
„Door een nacht hoe
zwart, hoe dicht,
Voert Hij mij naar
't eeuwig licht"
J. PLU
C. PLU-v. d. Wijngaard
J. LAGENDIJK—Plu
A. G. LAGENDIJK
E. H. v. PIJLEN—Plu
D. v. PIJLEN
en Kleinkinderen.
Leiden, 31 Juli 1949.
Herengracnt 53.
De begrafenis is bepaald
op Donderdag 4 Augustus
a.s. om 11 uur op de be
graafplaats „Rhijnhof".
GEMEENTE VOORSCHOTEN.
Herziening uitbreidingsplan
Het hoofd van het gemeentebestuur brengt ter openbare
kennis, dat van 2 Augustus tot en met 31 Augustus 1949,
ter gemeente-secretarie voor een ieder ter inzage ligt,
het ontwerp van een plan tot herziening van het uit
breidingsplan in onderdelen voor
a) het „Centrum" (bl. 2), met bijbehorende prollelkaar-
ten (bl. 3 en 4)
b) het gedeelte Veurseweg (bl 5)
c) het gedeelte Hofweg (bl 6)
een en ander met de daarbij behorende bebouwingsvoor
schriften. Gedurende bovengenoemd tijdvak kunnen be
langhebbenden by de gemeenteraad bezwaren indienen.
Voorschoten, 1 Augustus 1949.
Het hoofd van het gemeentebestuur,
C. J. v. d. HOEVEN.
ZOMER VOLOP! NU OP REIS!
Er is nog plaats bij onmiddellijk aanmelden
P.C. 854 8—13 Augustus:
Per auto door Nederland-België 125-
P.C. 856 2227 Augustus:
Autoreis door Z.-Nederl. en Vlaanderen 105.
P.C. 1608 9—17 September:
Reis n. Zwitserl.-Lugano en de N--It'. Meren 196.
NEDERLANDSCHE REISVEREENIGING opger. 1906
(Afd. Prot. Chr. werk)
Zeestraat 100, 's-Gravenhage (Telefoon 116344)
Heden ontvingen wij het
ontstellend bericht van
het plotseling overlijden
door een noodlottig onge
val van onze Vriend en
Medewerker, de Heer
C. MOERLAND
Hij ruste in vrede.
Het Personeel van
Brouwer's Aarde,
werkfabriek te Lei
derdorp.
TE KOOP AANGEBODEN: Nieuw te bouwen
VRIJE PORTIEK-ETAGES
ln Bezuidenhoutkwartier Den Haag, bevatt.: 4 kamers,
badkamer, fietsenbergplaats, enz. op eigen grond met
Ryksfinancierlng, Ongeveer einde December gereed.
Vestigingsvergunning gegarandeerd. Verdere inlichtin
gen: Fa A. Hillenaar, Ieplaan 106, Den Haag.
TWEE KAMERS
(bq voorkeur met kabinet) met keukengebruik.
Brieven onder no. 2179 bureau van dit blad.
DE MEESTE ZORG
besteedt
FOTOHANDEL
BONTE
339 Uw
Vacantie-
foto's
Camera's v.a. f 22.50
KOERIERS
Personeel gevraagd
Personeel aangeb.
Donderdag, van 9 tot 5 u.;
omtrek Oegstgeest. Brie
ven onder no 6650 agent v.
I. Bosch, Rynsburg, ook
roor inlichtingen.
Te koop aangeb
Weeftoestel met ringen
spoelen, merk Newo. Te
n tussen 56 uur Verl.
Bloemistenlaan 43.
Preiplanten f 3.00 p. 1000,
f 25.00 per 10.000, boeren
kool, groene kool, rapen,
spruiten, mergkoolplanten,
andyvie. P. M. van Egmond,
Katwyk a. d. Ryn. Telefoon
K 1718—2487.
Jonge hennen. Prima
hennen 6 en 12 weken.
Kloek met kuikens, ook
afzonderiyk. V. d. Valk,
Boumanweg 18, Leiderdorp.
Te huur aangeb
Inwoning aangeb. by
_ep. heer voor alleenst.
juffrouw of wed., ook
buiten. Tegen n. o. te kó-
n cond. En slaapkamer
ir juffrouw b.b.h.h.. Br.
2177 bur. v. d. blad.
Diversen
Dames en heren, kyk
ir Uw verschoten kle-
en laat ze keren; ze
worden zo goed als nieuw,
repareren, ontvlekken, op
persen, nieuwe costuums
maken, v. Leiden en omg.
J. G. Moraal, Oude Ryn 148,
Leiden.
Verloren: damespolshor
loge, 27 Juli j.l. in tram
halte ziiekenhuis n
station. Terug te bez. te
gen bel. v.d. Vyver, Ryns-
burgerweg 117A, Lelden.
Verloren: gouden ari
bandhorloge, waarsch. o:
str. 18 Juli. Tegen goede
bel. terug te bez.: Ryns-
burgerweg 9A boven.
Verhuur kano's, p. dag
middag of per uur. Stalling
en verkoop. Jachthaven
„De Trekvaart", H. Geys-
man, Maredyk 149A, Tele
foon 21144.
Zwemmen voor de jeugd
Een vreugd - een deugd
in
Uitgebreide dienstregeling
verkrijgbaar.
ESCOMPTOBANK N.V.
zoekt voor haar Hoofdkantoor te Batavia
EEN ASSISTENT
HOOFDBOEKHOUDER
niet ouder dan 30 jaar, met middelbare
schoolopleiding en gevorderde boekhoud-
studie.
Voorts voor opleiding voor de staf van haar
overzeese kantoren
MANNELIJK PERSONEEL
by voorkeur niet ouder dan 26 jaar, in
het bezit van het einddiploma 5-jarige
H.B.S. of daarmee geiyk te stellen
diploma, teneinde na vooropleiding naar
Indonesië te worden uitgezonden.
Voor haar Kantoor te Amsterdam zoekt zy
EEN GEROUTINEERD
COUPONBEDIENDE
ilsmede
JONGELUI
in het bezit van einddiploma H.B.S. of
4-jarige MULO.
Brieven met volledige gegevens en pasfoto te
zenden aan het adres Keizersgracht 573/575,
Amsterdam-C., Afdeling Personeelszaken.
C.V. Kleiwarenfabr. Nieuw Werklust
te Hazerswoude, kan nog
van 14 tot 17 jaar plaatsen.
Aanmelden op het kantoor.
Hei is vijf voor zeven
bookje van P. J. Risseeuw
F.R WAS EENS
aanschaften. En de peuten ïïtl
*r dankbaarder Wèfk voor de
Keurig uitgegeven kost dit boekj'e f 3.50
Uw boekhandel heeH hel voorhanden.
UIT®AVE:-N.V. GEB*. ZOME* 4 KEUNING'S UITGEVERSMAATSCHAPPIJ WAGENINGEN
PAULUSKERK
OEGSTGEEST
Woensdag 3 Augustus 8 uur
Orgelbespeling:
JOHAN ZWEERS
TOEGANG VRIJ
KNELLENDE SCHOENEN?
Speciale vergrotings
inrichting
„COWROY"
Nieuwe R\jn 79 - Tel. 23402
Amerikaans Plastic
Kunstgebitten
met volledige garantie.
Levering eventueel direct
Betaling in overleg.
Omzetten van niet passend
gebit in een dag gereed
Spreekuur 9 tot 4 u. Tevens
Maandag-, Woensdag- en
Vrydagavond van 7—8 uur
TELEFOON 23970
Hogewoerd 88A, Leiden.
HET MEDISCH BIOLOGISCH INSTITUUT DER RIJKS-
VERDEDIGINGS ORGANISATIE T.N.O.
Wassenaarseweg te Leiden
vraagt voor spoedige indiensttreding
EEN CHEMISCH
Belangstelling voor researchwerk vereist.
Brieven met volledige inlichtingen te richten aan het
hoofd van genoemd instituut.
Kamerlingh Onneslaan 25, telefoon 26727
VRAAGT
voor haar te openen zaak een
voor damesconfectie.
Volledig met het vak op de hoogte.
Tevens LEERLING VERKOOPSTER.
Aanmelden Woensdagavond 3 Augustus tussen
Gevraagd een
BAKKERSBEDIENDE
Leeftijd 18 -jaar.
Gevraagd Dienstbode. Liefst
VAN VLIET voor dag en nacht. Aanmel-
vtifci den Mevr. Huurman, Heren-
Hogewaard 82, Koudekerk gracht 20, 's avonds na half
a. d. Rijn. acht.
BROOD- EN BANKET-
BAKKERSBEDIENDE
De avonturen van Gertjan
en Maartje
65 Vijf en twintig gulden!
„Wat denk je hiervan? Is hij niet mooi
getekend? Zie zyn prachtige staart, het
neusje van de zalm jongedame!" en hü
keek aanmoedigend naar Maartje.
„Hij zegt niets..!" zei Gertjan. en hy
keek met een kennersblik naar de kooi.
„O, maar hy is een beetje schuw, jonge
heer", antwoordde de koopman, „elk dier
moet aan zyn baas wennen". „Hoe heet
hij eigenlijk, meneer?" vroeg Maartje
terwijl ze met verrukte blikken naar
de kooi keek. Ze wou hem toch wel
graag hebben, vooral als ze dacht aan
tante Neel, die steeds zo verdrietig was.
„Ik heet Gorkie, ik heet Gorkie", zei
de papegaai somber, als was hy het er
helemaal niet mee eens. „Oh, wat een
leuk beest!" juichte Maartje, „laten we
hem maar kopen, Gertjan, hoeveel kost
die papegaai mynheer?" en ze keerde
haar spaarpot om, zodat de geldstukken
over de toontbank rolden.
De koopman liet het prijskaartje zien,
waar de kinderen nog helemaal niet
naar gekeken hadden. „Vijf en twintig
gulden, jongedame, op de kop af", sprak
de koopman, terwijl hij met gefronste
wenkbrouwen naar de inhoud van de
spaarpot keek- „Vijf en twintig gulden,
zoveel geld hebben we niet!" riepen d*
kinderen uit.
