lil een vestingachtige woning spraken
we met Birma's premier
Buitenlandse toeristen laten
nog op zich wachten
s
ZATERDAG 25 JUNI 1949
CHAOS /TV BIRMA
Thakin Nu leeft in grote eenvoud en
een diep geloof
(Van c
speciale verslaggever Alfred van Sprang)
RANGOON, Juni 1949.
IN een simpele sarong en een overhemd-zonder-boord, zyn blote voeten in leren
slipperszo zit Birma's premier aan de schrijftafel in zjjn kleine, stijlloze
Werkkamer. Achter hem tegen de muur hangt de nationale rode vlag met de zes
symbolische sterren in een blauw veld. In de rommelige boekenkast staan Furni-
vall's „Colonial Policy" en Fisher's „Story of Europe" zij aan zij
met „Shakespeare's Works" en andere klassieke werken. Op de kast prijkt
een recent portret: een ingelijst kleurenomslag van een nummer van „Illustrated".
Een kistje met de veronachtzaamde waarschuwing „Keep In a cool place" doet
dienst als voetensteun.
De een-en-veertigjarige man met het
prettige, open gezicht en meestal iets van
een lach in zijin ogen maakt allerminst
de in-d'nu'k een leider van zeventien mil-
lioen mensen te zijn Het is niet een
minister-president naar onze normen. In
deze nieuwe en onervaren staat gelden
echter andere normen. Het is een feit, dat
ihij het vertrouwen heeft van zeer velen, j
Dat is een belangrijke factor.
Thakin Nu kijkt me min of meer ver
wachtingsvol aan.
„Gaat uw gang maiarzegt hij met
de gelatenheid van een man, die weet,
dat hem vele pijnlijke vragen gesteld
kunnen worden. De ohaos in de Unie
'r:' 31
i een simpele sarong
hemd zonder boord.
Thakin Nu.
Birma (zoals de officiële naam van de
staat luidt) geeft er alle aanleiding toe
De uiterst-linkse regering van meest
jonge en ondeskundige ministers heeft
na anderhalf jaar van onafhankelijkheid
niet veel meer om met trots op terug te
zien dan het bijna voltooide onafhan-ke-
lijkheidsmonument op het Bandioelaplein
in Rangoon. Verder is de Unie van Birma
een schone naam voor een onverwezen-
lijkt ideaal. Er is minder eenheid dan
ooit in deze heterogene samenleving van
een 9terke meerderheid van Birmezen en
minderheden van Karens, Chins, Kachins,
Shans, Mons en enkele andere stammen.
Overal hebben ontevredenen de wapenen
opgenomen. Het gehele land is één groot
strijdtoneel. Vooruitstrevende Karens,
communisten natuurlijk, vechtlustige vol
gelingen van de vroegere U Aung San.
gedeserteerde militairen, onverantwoor
delijke schooljongens en studenten en
profiteurs. In de ene streek vechten ze
met elkaar tegen de regering, maar een
paar honderd kilometer verder steunen
ze de regering in het onderdrukken van
de andere rebellen. Hat is zo'n verwar
ring, dat sommige regeringsambtenaren
openlijk toegeven er soms zelf geen wijs
meer uit te kunnen worden. Maar het
resultaat is overal eender: onrust. Het is
deze onrust, welke de landbouw (waar
65 procent van de bevolking zich mee
bezighoudt en welke de grondslag
Voorbjj drie wachtposten langs zoek
lichten en mitrailleurnesten, door
twee metershoge prikkeldraadhekken
met enorme hangsloten en tenslotte
langs een voorzichtige wachtcomman
dant die een laatste controle uit
oefent op bezoekers aan regerings
personeneerst dan ben ik in de
vestingachtige woning van minister
president Thakin Nu voor een van de
zeldzame interviews, welke hy aan
journalisten toestaat.
weer is algemeen bekend en nog steeds
haalt men het oudie verhaal
Kaïren-moeders, dli'e tegen hun kinderen
plachten te zeggen: „Eeit vlug, w
straks komen de Birmezen".
Thakin Nu zucht.
vermoeid gebaar neemit hij
ren beneden te laten weten
geduld te hebben. De politiek is eigenlijk
min of meer een opoffering voor hem.
„Als ik vrij was zou ik schrijven boven
alles verkiezen", geeft hij toe. Verschei
dene romans, toneelstukken en andere
werken staan op zijn naam. Hij heeft een
boek -gesohreven over de Japanse bezet
ting (dn welke tijd hij zelf minister van
buitenlandse zaken was) en een Birmese
vertaling van het voor leiders van
nieuwe staten onmisbare boek van Dale
Oarnegie: „Hoe maak ik vrienden en
beïnvloed ik mensen".
„Ik heb nu echter geen-tijd meer voor
schrijven", bekent Thakin Nu spijtig, „ik
ben bezig met het verzamelen van mate
riaal voor een boek, dat zal heten: „Ver
dediging der Democratie en dat over
Birma gaat. Nu de kritieke dagen voor
bij zijn hoop ik er na de zitting van het
parlement aan te kunnen beginnen",
voegt hij er nog eens met een nadrukke
lijke verzekering van zijn vertrouwen
aam toe. Dan staat hij op.
„U wiLt mij wel verontschuldigen
Bij het uitgeleide doen iaat hij me nog
even een keet möt twee kleine kamertjes
in de tuin zien. In het ene kamertje staat
een bouten krib, een stoel en een tafeltji
met een kleurenprent van Gan-d'hi
boven. Het andere is een Boeddhistisch
altaar met bloemen, vruchten
als offers om een verguld Boeddhabeeld.
Het is hier, dat minister-president Thakin
Nu zijn particuliere leven leidit in grote
eenvoud en een diep geloof. Een compro
mis tussen de eisen, welke zijn volk aan
hem als onmisbaar politiek leider stelt in
deze moeilijke dagen en zijn eigen jaar-
oude belofte om verleden, vrouw en
kinderen af te zweren en een ander leven
te beginnen in het oranjegele kleed van
de Boeddhistische bedelmonnik.
Thakin Nu wacht op vrede en welvaart
om deze belofte alsnog in te lossen. Maai
voorlopig moet hij zich schikken in de
plichten van een premier: eindeloze con
ferences, officiële recepties, een ambts
woning en een lijfwacht. En een dubbele
prikkeldraadomheining om zonder levens
gevaar zijn gebeden te kunnen zeggen...
Oude Kunst- en Antiekbeurs
te Delft geopend
In tegenwoordigheid van vele autori
teiten, o.w. de vertegenwoordiger van de
minister van 0../K. en W. dr Van der
Velden, prof. drs G. Brouwers, secr.-gen.
van het dep. van Econ. Zaken, de burge
meester van Delft, mr G. E. van Walsum
en de wethouders is in Museum ,,'t Prin
senhof" de kunstbeurs van de Vereniging
van Handelaren in Oude Kunst in Neder
land geopend.
Na een kort welkomstwoord door de
burgemeester, bracht de voorzitter van
de commissie van voorbereiding, Jac.
Aalderink dank aan allen, die aan het
bijeenbrengen van deze unieke verzame
ling hadden bijgedragen.
Prof. Brouwers, die hierna met een
kort woord de Kunstbeurs opende, zei,
dat er tijdens en kort na de oorlog grote
gevaren bestonden voor het behoud van
ons kunstbezit. Door de overvloed van
geld. dreigde het gevaar, dat de Kunst
hét antiek in verkeerde handen te
recht kwamen. Dank zij" een eendrachtige
inwerking tussen de verschillende
organisaties kon dit gevaar worden be
streden. Deze beurs, zo besloot hij is er
het bewijs van, dat onze kunstverzame
ling nagenoeg is hersteld.
HOOP IS OP ENGELAND GERICHT
(Vai
■rslaggevers)
Met het toeristenverkeer is het in ons land nog verre van rooskleurig. Tot
nu toe heeft het niet aan de verwachtingen beantwoord; uit Engeland en
uit Amerika is de toeloop van toeristen erg magertjes en wat erger is
afspraken worden menigmaal ingetrokken.
De algemene politieke toestand in
Europa is blijkbaar ook niet gunstig; men
schijnt voor allerlei strubbelingen (sta
kingen e.d.) te vrezen. En vooral het feit,
dat de Engelse regering dè bevolking
heeft gewaarschuwd voor een „harde
winter" heeft vele eilandbewoners tot
voorzichtigheid gemaand.
Van Nederland uit is de animo om de
landsgrenzen te overschrijden sterk ge
noeg. doch ook hier zijn er belemmerin
gen. Naar wy van een onzer grootste
bankinstellingen vernamen, kan men
voor Engeland en Frankrijk zo goed als
telefoon op om d'e wacch'tende amlbten-a- (Nadruk verboden).
Eerste atoomtulp, de „Irene Joliot
Curie", in Nederland
Amerikaanse belangstelling voor dr W. E. de Mol
(Van een onzer verslaggevers)
MADAME IRENE JOLIOT CURIE uit Parijs heeft aan de Amsterdamst
bioloog dr W. E. de Mol toestemming verleend, de eerste tulpen-
muitatie, verkregen door atoom-energie, naar haar te „dopen". Dit was
een aardig bericht voor deze onvermoeibare vorser die reeds sedert 1922
tal van bestralingsproeven met bloembollen neemt en een zeldzame col
lectie Röntgen-tulpen van gewijzigde kleuren en soms ook vergrote of
veranderde vormen het levenslicht heeft doen zien.
Het is nog i
eigenhandig op het tulpenveredelings-
worden en volgens alle regelen der kunst
bedrijf van de N.V. Gebr. Segers te Lisse naar Amerika getransporUierd worden,
het naambordje naast zijn nieuwe „atoom- Aangezien de publieke belangstelling
schepping" in de grond stak. Hij
kreeg dit resultaat door de Darwintulp
Utopia (kardinaalrood) in 1943 met be
hulp van een neutronengenerator in hel
Natuurkundig Lab. van de Vrije Univer
siteit te Amsterdam te behandelen. (De
kern van een atoom bestaat uit protonen
en neutronen, welke tweede groep onge
laden is; dus „neutraal". Neutronenbe
straling kan dus gezien worden als eer
bombardement van electrisch ongeladen
deeltjes. Door deze bijzondere
heid vliegen de projectielen gemakkelijk
door de stoffen heen; o.a. door een loden
plaat, doch bij bezitten het vermogen,
byna alle elementen radio-actief
kunnen maken De bollen werdei
■behandeling regelmatig elk
jaar gerooid en weer uitgeplant en eerst
in 1947. kon er onomwonden van „resul
taten" gesproken worden. Naast de reeds
genoemde atoom-energie-mutatie no. 1,
belangrijk grotere bloem ver
toonde, ontstonden er nog twee atoom
variëteiten. die eveneens genoemd wor-
bekende atoomgeleerden, wier
arbeid geleid heeft tot de ontdekking
:ronen, nl. „Rutherford" (violet
geworden in plaats van rood) en
„Chadwick" (eveneens grotere bloem).
Doch dr De Mol is nog niet tevreden.
want dit bombardement van „langzame"
sireKen w;,- -■*-
den kggen braak vanwege de onveilig
heid. Verkeer langs d'e wegen is practisch
onmogelijk. Steden als Ra-ngoon, Maaida-
lay, Moulmein en vele kleinere zijn niet
anders dan belegerde plaatsen waar mer
alleen door de lucht in en uit kan. Er
buiten heeft de macht van de regering
weinig invloed. Karens, communisten
volgelingen van Aung San hebben er i
eigen bestuursapparaat, soms in combi
natie en soms afzonderlijk. Het fungeert
vaak niet veel slechter dan dat
©flfioiële ovenheid-
Maar de premier -heefit ondanks al deze
•ombere feiten het geloof in een betei
toekomst niet verloren.
„Ik ben optimistischverklaart hy
met het ambtshalve vertrouwen
staatsman, „de kritieke dagen voor Birma
zijn voorbij en ik hoop, da't er vo
einde van het jaar vrede zal zijn."
Het is een verwachting gebaseerd op
enkele plaatselijke militaire successen en
de veelbesproken steun vam een veront
rust en schuldbewust gemenebest. Velen
zijn echter sceptisch. De problemen zitten
te diep om er met een sterke
einde aan te maken. De kern
ver mijdel ij'ke botsing tussen een minder
heid met betere kwaliteiten op het gebied
van ondernemingsgeest, werklust, disci
pline, kirijgsmanschaip en een meerder
heid, die haar macht slechts ontleent aar
een numerieke overheersing en kramp
achtig haar positie tracht te behouden.
Een niet te verwaarlozen bijkomstigheid
is, dat de Karens over het algemeen veel
rechtser zijn aan de huidige regering mei
haar sterke oriëntatie op het commu-
„We vechten niet tegen Karens of com
munisten af wie dlan ook omdat ze Ka
rens of communisten zijnbetoogt de
premier, „maar omdat ze de wapens tegen' bollen met langzame
de wettig gekozen regering opgenomen' het resultaat eerst over 3 a 4 jaar te
hebben. We trachten alleen ord'e en rust i zien zou zijn. Met het oog op de ver
te herstellen om het land weer tot wel-stevi'ging van de band tussen Holland en
vaart t>e brengen. Als het volk dan een Amerika siemt het tot voldoening, dat
andere regering wenst kan het zich daar- de proeven van een vooraanstaand
voor door middel van verkiezingen u..t- Nederlands geteerde ginds zo de aan-1
spreken." dach. trekken Dank zij de medewerking
Enkele maand:.- :.?n leek net of er van de kweker-exporteur N Blokker e'
cyclotron wordt gebouwd (een atoom
splitsingstoestel) dat in staat is, de
neutronen de verbazingwekkende snel
heid van 50.000 km per sec. te geven,
hoopt hij in de gelegenheid te worden
gesteld, zijn proeven te kunnen uit
breiden.
Hij verheelt echter niet, dat de kansen
voor een diepgaand onderzoek in deze
richting welldoht in Amerika groter zijn
dan bij ons en daarom verheugt het hem
ook, dat men daar enorme belangstelling
voor zijn experimenten koestert. Reeds
vele jaren onderhoudt hij o.a. contact
met Holland-Michigan, het bekende cen
trum van het Tulip-Festival. Na een
uitgebreide correspondentie met prof dr
Teunis Vergeer (een Amerikaan van
Nederlandse afkomst) heeft men thans
ginds verschillende van zijn zo merk
waardige experimenten geïmiteerd. En zo
stond onlangs in „The Holland-Michigan-
Evening Sentinel" te lezen: Détails van
proeven, die ten doel hebben, het effect
na te gaan van atoomstraling op plant
aardig leven, werden vandaag bekend'
gemaakt door de Argonne National
Laboratory Committee te Chicago en
Hope College. De suggestie voor dit
experiment was oorspronkelijk uitge
gaan van dr W. E. de 'Mol te Amsterdam,
die ook raad gaf betreffende het mate
riaal. Dr Norbert J. Scully, hoofd van
het Argonne Radiobiologisch proefstation
en William Chroney, ook van dat station,
bezochten Donderdag jl. Holland-Michi
gan om enige van dr De Mol's scheppin
gen te bezichtigen, die tentoon gesteld
zijn op de „Holland Tulnp Garden Show"
m het Arsenaal aldaar.
Verder werd in dit artikel een uiteen
zetting gegeven over hét bestralen
ginds zeer sterk richt op de practische
toepassing van atoom-energie
vredesdoeleinden en niemand kan
spellen, welke grote betekenis deze
experimenten nog zullen krijgen
de Land- en tuinbouw in het algemeen
en voor de bloembollencultuur
bijzonder) wachten we met spahning op
verdere resultaten
DE VLIEGENDE MACHINIST
j Ue boordwerktuigkundige is op het
moderne vliegtuig onmisbaar
De passagiers, die tegenwoordig met'theorie en daarna doorlopen zij een jaar
lang de diverse werkplaatsen; een grond-
werktuigkundige is altijd een specialist,
die alleen voor een bepaald onderdeel ie
zorgen heeft, maar een boordwerktuig
kundige moet van alle markten thuis zijn,
omdat hij onderweg voor allerlei pro
blemen geplaatst kan worden. De lijs',
met de examenstof voor het rijksexamen
boordwerktuigkundige bij de luchtvaart
beslaat dan ook 16 pagina's.
Tijdens de opleidingsperiode maken zij
ook enkele vluchten als tweede boord
werktuigkundige met een DC-4 vliegtuig,
om met het vliegen en met de omstan
digheden. waaronder straks gewerkt zal
moeten worden, bekend te raken. Na hun
opleiding hebben zij ca 80 vlieguren als
2de boordwerktuigkundige gemaakt
worden zij door een commissie van
Rijksluchtvaartdienst geëxamineerd. Wan
neer zij dit examen met goed gevolg heb
ben afgelegd, zijn zij bevoegd om
als boordwerktuigkundige op de DC-3
dienst te doen.
Natuurlijk is hij dan nog niet volleerd;
de K.L.M. gebruikt nog meer vliegtuig
typen en ook deze moet hij leren kennen;
weer moet hij een cursus volgen en als
tweede boordwerktuigkundige meevlie
gen, dan volgt weer een examen en
rdt zijn bevoegdheid uitgebreid tot
tweede type. Zo gaat het door tot hij
de bevoegdheid bezit om op verschillende
door de K.L.M. gebruikte vliegtuigtypen
dienst te doen.
Doordat de vliegtuigtechniek bij wijze
an spreken met de dag verandert, heeft
de boordwerktuigkundige steeds weer
ieuws te leren, want steeds worden
de bestaande systemen verbeterin
gen aangebracht. Daarbij komt ook nog,
dat er van tijd tot tijd geheel nieuwe
vliegtuigtypen in gebruik worden geno-
Tien, die voor de boordwerktuigkundigen
;en volledige omscholing meebrengen. In
ton geval worden enkele boordwerk
tuigkundigen naar de fabriek gezonden
voordat het eerste toestel van het nieuwe
type is afgeleverd.
Grote verantwoordelykheid.
en ander blijkt wel, dat de
boordwerktuigkundige een grote verant
woordelijkheid te dragen heeft. Deze
verantwoordelijkheid begint al voor de
vlucht; dan voert hij een algehele con
trole van het toestel uit en als hij dit
geheel in orde heeft bevonden, schrijft
Dr de Mol en de „Irene Joliot Curie".
de K L.M.-machines op
hebben het beter dan die van een 25-tal
jaren geleden; zij zitten rustig in hun
zachte fauteuils met verstelbare leunin
gen, bladeren in een tijdschrift of praten
wat met hun medepassagiers, terwijl de
steward en de stewardess er voor zorgen,
dat het hen, als gasten van de K.L.M.
aan niets ontbreekt. Zij voelen zich vol
komen op hun gemak, want vóór hen, in de
cockpit, brengen de ervaren handen
de vlieger de machine met vierhonderd-
vijftig kilometer per uur naa
stemming. Weinigen zijn zich er echter
van bewust, dat gedurende die gehele
vlucht de wakende ogen van een andert
man dan de gezagvoerder onafgebroken
op het instrumentenbord gericht zijn en
aandachtig staren naar al die wijzers,
;rs en klokjes om zich er doorlopend
te overtuigen, dat alles werkt zoals
het moet.
Deze man. de boordwerktuigkundige,
5 een ervaren technicus, die een lang
durige scholing heeft ondergaan en aan
wiens adviezen de gezagvoerder
waarde hecht-
Een corps met ervaring.
De K.L.M. was de eerste en lange tijd
de enige maatschappij, die op haar vlieg
tuigen een boordwerktuigkundige mee-
In de eerste jaren en nog lange tijd
daarna kwam deze boordwerktuigkundige
echter alleen in actie op de grond. Hij
loog dan gewoon als passagier
de cabine en op de tussenstations werd
hij belast met het inspecteren
machine en het uitvoeren (of het onder
zijn leiding laten uitvoeren) van repara-
die jaren een groot
deel, want op vele vliegvelden, vooral
langs de Indië-route, was het personeel
niet of onvoldoende op de hoogte
behandeling van de vliegtuigen
onderdelen; de K.L.M had in dat geval
altijd een deskundige bij de hand.
Later is hierin wel een en ander
anderd. Toen het aantal installaties
instrumenten in de vliegtuigen steeds
groter werd, werd de boordwerktuigkun
dige ook belast met het toezicht op het
functionneren hiervan tijdens de vludht.
Thans is het zover gekomen, dat de
fabrikanten van de moderne viermotorige
machines aan de luchtvaartmaatschap
pijen adviseren om een boordwerktuig
kundige mee te nemen; in de Lockheed
Constellation zijn zelfs alle
die de boordwerktuigkundige onderweg
onder zijn waakzaam oog moet hebben.
apart instrumentenbord bijeen
gebracht, dat achter de plaats van de
vlieger is gelegen. De KL.M. heeft haar
corps boordwerktuigkundigen thans
gebreid tot 173 man, terwijl er nog f
opleiding zijn; van deze 173 man behoren
30 tot de oude garde. Hieronder zijn
die een ervaring hebben van meer
dan 20 Jaar.
oe wordt men boordwerktuigkundige?
De boordwerktuigkundige vervult op een
vliegtuig dezelfde rol als een machinist
op een schip; hij heeft een grote verant
woordelijkheid te dragen en daarom wor
den er aan adspirant-boordwerktuigkundi-
gen ook hoge eisen gesteld. De K.L.M.
stelt als eisen een diploma M.T.S. of
L.T.S. of een theoretisch diploma B (zee
aart).
Zij. die aan deze eisen voldoen, komen
gedurende 11? jaar in opleiding bij de
K.L.M., eerst krijgen zij een half jaar
altijd deviezen verkrijgen, maar b.v. voor
Engeland voelt de Nederlandse toerist
thans niet bijster veel. omdat de hotels
aldaar zeer sobere menu's opdienen en
men eigenlijk verschillende levensmid
delen moet meenemen om niet te veelj
verschil te krijgen met hetgeen wij hier;
alweer gewend zijn te eter. En Frankrijk!
is erg duur. tenzij men het zoekt in de|
kleine plaatsen in de Provence. Daarom
is Frankrijk nu het grote land. waar de
Nederlandse toerist nog aardig terecht
kan.
Hoewel thans de Engelse
Duitsland voor zakenreizen en dringend
familiebezoek is opengesteld, zijn
richting voor de vacantieganger nog
weinig mogelijkheden. Wel heeft
ondernemende zakenman een groot Rijn
schip volgeladen met levensmiddelen en
zodoende toeristen gelegenheid gegeven,
de Rijn op te varen, waarmee dus geen
buitenlandse valuta gemoeid zijn.
Toch zal het nodig zijn te proberen
nog dit jaar zo veel mogelijk Engelsen
naar ons land te trekken. Naar de heer
J. C. Veraar. directeur van het World
Tourist Office, ons verzekerde, heeft
Nederland tot nu toe in Engeland veel te
weinig reclame voor een reis naar Hol
land gemaakt. Als hii probeert reclame
materiaal voor Engeland te verkrijgen,
dan blijken vele V.V V.'s weinig of geen
folders e.d. te hebben en dat. terwijl
/1A
OE2E
WESK
vm, dju ~k-uxu.t/
KUNNEN LEZEN:
Engeland
wel overstroomt met pak
ketten affiches en ander instructief fraai
drukwerk.
De heer Veraar gaat dezer dagen naar
Engeland om exposities te organiseren
ten bate van toerisme naar Nederland,
om alsnog te proberen bijzondere belang
stelling te wekken. Nu het weer ein
delijk in de goede richting gaat. moet
men het ijzer smeden als het heet
het zal goed zijn als anderen dit
beeld volgen. Want verschillende grote
hotels in Nederland hunkeren naar meer
vacantiedrukte. de tijd schiet al op. Ne
derland snakt naar deviezen!
over de DAVERENDE, succes
sen van da communisten by
de raadsverkiezingen, ol*/,
De fanfares herinnc-
ren aan andere Die "iSw
het thema „Volgens
plan teruggetrokken op v
allo, fronten" varieerden. Maar
enfiner zun er meer, die de
.^raai in hebben.
In de eerste plaats Schiphol.
Maar pas in 7953als dc eerste
Straal-verkeersvliegtuigen er
zullen landen.
1 verder de
vroegere Duit
se kroonprins
Doordat Doorn
icm werd ontzegd is zgn pad
ivtra doornig geworden Wü
verden hem een doorn in het
gog. Zo gaat dat. GeAdsac-r
licht-cn andere stralen.
hij een z.g. Dagelijks Bewijs van Lucht
waardigheid uit. waarin hij verklaart, dat
hij het toestel geheel in luchtwaardige
toestand heeft bevonden.
En wanneer hij onderweg zijn taak
goed vervult, kan hij per jaar hon
derdduizenden liters benzine uitsparen,
doordat hij op de meest economische
wijze de benodigde snelheid weet te
bereiken door een combinatie van het
toerental, gemiddelde zuigerdruk en ben
zineverbruik. In een Constellation bevin-:
den zich 614 verschillende controle-appa
raten; het is natuurlijk niet mogelijk om
die alle stuk voor stuk onafgebroken in
de gaten te houden; de ervaren boord-j
werktuigkundige kan dan ook in enkele 1
oogopslagen zien of er ergens ie
orde is. De instrumenten vertellen hem|
in zo'n geval waar de fout zit en hy kanj
tijdig zijn maatregelen treffen.
Na demanding houdt hij toezicht c
tanken van benzine en oli
hij de diverse systemen. j - r
De resultaten, die de KLM ondanks de 555 j. 5 CV3arcm GGnCBr
•an vo.n wii hof- Han tr>
de
jaar
haar bestaan heeft weten te be
reiken, zijn voor een groot deel te
danken aan haar uitstekend corps boord
werktuigkundigen, die er door hun per
soonlijke zorg voor de aan hen toever
trouwde machine toe hebben bijgedrn-
gen, dat de K.L.M. door haar grote regel
maat en veiligheid een wereldnaam heeft
verkregen.
Tarente, een tweede Pompeji?
Opgraving van vroeg-Romeinse nederzetting
3/"e Duitse varktzndievcn die
_icb zelf met chlono{brm bedhcta
ten in West-falen en door het te.
■o-vcn zivyn Ijverig besnuffeld
verden, zullen het óók niet zo
ollig gehad hebben. s
Nee, als wij noq
:cns op roof uit-
jaansteken wq
zen verse fikse
pijp op. Als die
mandie de sportv elden af -
schuimdeBlijven wc tenminste
:zicht op net wakker bü. £V> in de OevchXJC/v
1 controleert - 1 komen rovers "eOQ-i Ie -
ven wij het dan niet te
'aten. Overiqcns: is A
Jat wel zo,dat ALLE
•overs in de kast te- l w'
•echt komen Er wa.
•*cn berichtendat sommige var»-,
ben aangesproken moeten wor
den met excellentie en één Ne
derlander hoeft dat openlijke,
vertiktErkent acen opium
smokkelaars als ministers.Maar
jabroers.' Die lappen
maar ween.
(Speciale correspondentie.) 1
Na 6 uur sporens heeft men van Napels
uit, rechtstreeks het enge dal van het
hevig kronkelende Basento-riviertje ver
latend, de Golf van Tarente bereikt.
Terwijl men met het uitzicht op de zich
schijnbaar in rust bevindende zee. voort
snelt door de licht-golvende vlakte.
van de heldingen met wijn beplant
zijn, ontwaart men reeds de beide op
eilandjes staande vuurtorens van San-
Vito en San-Paolo der schilderachtig
gelegen stad Tarente. Reeds in de Grieks-
Romeinse Oudheid stond dit vruchtbare
Apulische landschap in aanzien als teelt-
gebied van wyn, fruit en koren. Hoewel
De Karens h«i. ,n
genoeg, dat ze ..1 - a. i
wapens me: met .s.e di iv
moord zouden worden. De ha
op
Bul tl
1 ch- y-v
j; Ue mortuis
„Wil nisi bene", voegt ge in gedach
ten aan dit opschrift toe: „Over
doden niets dan goeds". Dat
de normale gang iwn zaken dat
tegenover de levende
niet al te zeer in acht
bereid zijn diens kwaad gerucht te
helpen verspreiden, maar dat we bij ik de woorden kon vinden
zijn graf hem eren en prijzen. Natuur- deze dochters de lof
lijk is dat een vreemde toedracht der ledene zingen. Zo
komt ze langs moeders slaapvertrek
en door een kiertje van de deur ziet
ze daar Moeder liggen bidden. Een
vrouw, die met God worstelt om het
vaak geleden zijn, dat Opoe heen ging behoud van haar kind. En ze hoort
zelfs de rouw is eender als op die sterfdag, hoe Moeder voor haar bidt; ze hoort
:ij schreien en vertellen. Ik wilde dat haar eigen naam zachtjes, maar o, zo
e dringend, zo pleitend uitspreken. In
dat ene moment wordt haar leven be
dingen: we zouden méér bereiken met
een vroegtijdiger ontluiken
de jegens de naaste. Doch het
eenmaal zo het zij
geboekstaafd. Maar
wel: de volkswijk heeft andere ge
woonten en normen en ook tegenov
de gestorvenen
standpunt. Dat
Er zijn in die
tjes overleden. Laten we hen gemaks
halve Opoe Adams en Opoe Eefjes
noemen en laten we hun nabestaan
den opzoeken. Het wordt een zeer
verlaat condoleantiebezoek; want in
beide gevallen wisten we niet van het
verscheiden dezer stammoeders. Vol
gens het nog immer niet volmaakte
en zeer overgeleverde kaartsysteem
waren ze nog beiden in leven, ook al
is de ene in de oorlogswinter wegge
rukt, en de ander eveneens
tijd vóór heden. Maar zó v
kerk nu eenmaal af komen te staan
van het dagelijkse leven en sterven
in de volkswijk, dat
1 eenmaal de slist; wordt Moeders gebed verhoord;
Joppe hun weeklacht wordt een dochter teruggevonden
hebben aangeheven, toen ze Petrus vooraleer zij volkomen verloren ging:
wenende de rokken en klederen toon- ziJ draait zich om en gaat naar haar
schande den, welke Dorcas gemaakt had als zij eigen kamer terug. Zo heeft elk kind
weet het nu nog bij hen was. Met dit onderscheid in dit huis een verhaal te vertellen.
dat de meisjes van huize Adams méér Hoe Moeder bij haar leven dit en dat.
tonen dan enkel de kleedjes welke En vooral hoe ze op haar sterfbed
it zij op eigen Moeder haakte; dan de machtige bed- kind voor kind bjj zich riep, en daar-
kte ik onlangs sprei die moeder eenmaal vervaardig- na kleinkind en kleinkind. En hen één
de „En zo maakte ze er vroeger voor één wees op zonde en schuld; op
traat twee Opoe- elk jaar eentje voor de wijkbazaar, zeer persoonlijke afdwalingen en ver-
zoekingen. Waardoor zonder uitzonde
ring elk gezinslid tot de Heiland terug-
INDRUKKEN UIT DE
VOLKSWIJK
gegaan is. Ér zingt in dit huisje de
lofzang op een onmetelijke liefde, zo
uit Gods hart gevloeid en overgegoten
in het hart van een klein, dapper en
vroom volksvrouwtje. Over de doden
dan goeds? Neen, zo is het toch
wittigt 1
1 al 1
toen ze nog niet helemaal stijf van de niet juist gezegd wat zich hit.
rimmatiek wasdan het dres- speelt. Hier wordt God aanbeden en
soirlopertje en de ouderwetse kruis- Zijne gaven worden geprezen,
geruime steekteksten aan de wand. Want dit Maar wat later staan we bij de erven
er is de nakroost wijst op zich zelf en zegt: van wijlen Opoe Eefje. „Moeder?"
t we zijn, dat heeft moeder er klinkt 'n schampere hoonlach
gemaakt". De jongste dochter „Komp-u-om-moeder?" „Nou, assed'r-
vertelt, hoe ze eens ach, jaren en nog was zou u d'r plezier aan hebben
deert en haar niet meer vraagt c
troost of wijsheid. Zn bellen we d
niets vermoedend bij Opoe Adams a
en treffen daar haar dochteren; e
gezinnetje van al zeer bejaarde, zt
werkzame en zeer ongehuwde 2
I het harte jaren geleder
t zulks geschied zijn kunne1
beleve
je gewoon
1 dat is het vreemde omgang verboden
b\jna op het verkeerde pad raakte, stijf gevloekt hebben. Maar
Door een jongen, die niet deugde. l"kkig al een lekker poosje de laan uit
Maar ze wou en ze zou hem hebben En da's het enige goeie wat er van er
en op een avond wilde ze er met hem dezegd kan worden. Als ze gekund
vandoor gaan. Dat leek haar de enige had zou ze nog wat graag gebleven
oplossing, want Moeder had haar deze zVn 0171 ons "°C verder te pesten,
nde
nop altijd diep der
t dat Moe-
kreeg geen kans er t
Want
aken we het onderwerp „Moeder"
ian. of daar stromen de tranen hun
eeds over de wangen en daar komen
monden los. Laat het haast 5 jaren
op genomen besluiten terug Een deur bonst dicht.
kwam. Daarom moest de kogel
door de kerk: ze ging er met haar
vriend van tussen. Maar op haar weg
van haar eigen kamertje naar de vrij
heid een sluipend afgelegde weg
niet dan
nadat ik nog een zinnetje heb opge
vangen waar ook het woord „kreng"
in voorkwam. Dan sukkelt men weer
UW WIJKPREDIKANT.
Amerikaanse archaeologen hebben,
volgens een bericht, na een succes
volle, voorafgaande inspectie, om toe
stemming by de plaatselyke autori
teiten verzocht tot opgraving van een
in het stadsgebied van Tarente (Zuid-
Italië) gelegen en onder een dikke
modderlaag bedolven stedeiyke
nederzetting uit de vroeg-Romeinse
tijd.
het tegenwoordig omstreeks 160.000 in
woners tellende Tarente ten gevolge var
zijn zeldzaam gunstig gelegen haven aan
reeds zeer vroege Griekse koloniale
nederzetting op het einde van de achtsta
Christus wordt toegeschreven,
schijnen er toch nog enige eeuwen
oudere nederzettingsbetrekkingen met de
Oostelijke Middellandse Zee-landen
de bodem van de oude stad te hebben
bestaan-
Al enige tientallen jaren geleden werd
hier een gehele nederzetting uit de laat-
Mykenische tijd (omstreeks 1200 v. Chr.)
ontdekt. Op de bodem van de Borgo
Nuovo, van de hedendaagse nieuwe stad,
liggen de meeste nalatenschappen uit de
tijd, toen de Grieken in het begin
de 6e eeuw ongeveer de gehele Middel
landse Zee beheersten. Deze toen reed;
machtigste handelsplaats van Beneden
Italië heeft later ook de strijd van di
Romeinse bezetting beleefd. Maar terwijl
andere steden in deze tijd van histori
sche onrust aan betekenis verloren,
bleef het rijke Tarente als stapelplaats
voor zijn ex- en importwaren voor het
verval behoed.
Nog leefde in haar d* Dorischs ge-
dachtenwereld en de geestelijke erfenis
van Pythagoras. Xenophanes en van
Archybas ter blijvende betekenis van
Beneden-Italië voor de Europese elemen
taire en cultuurgeschiedenis. Eerst toen
het Griekse Taras" in 209 v. Chr.
definitief het Romeinse ..Tarentum
werd. ontsproot op haar ook nog di
Romeinse 6tad.
Sedert de wapenstilstand werd de aan
dacht van de Amerikaanse arohaeologen
spoedig op deze „viervouds-stad"
vestigd. in het bijzonder op een dikke
moddex-laag, waaronder opmerkelijke
cultuurnalatenschappen werden vastge
steld, zodat daardoor het vraagstuk
de overstromingen in het kustgebied
weer op de voorgrond is getreden. Het
is bekend, dat het sinds de praehistori
sche tijd afwisselende wegzakken en zich
verheffen van de Zuid-Italiaanse land-
schol heeft geleid tot de ondergang
vele oeroude nederzettingen.
De opgraving dus van een misschien
ten gevolge van een plotselinge vloed-
catastrophe door grote moddermassa's door de onderzoekingskoorts der
Cte. verhuizing Qaat nu b<2g'nr>en
Dwars d^pr de kogelregen heen.
'tls triestig ais het regent in de.
zomer-
Byr»a hadden we passage gcnonxyi
De wijde bliek'' van"de heer
cr> mevrouw 5. Schippers met hun
drfe kinderen En waren meege
gaan naar de Indiarxm aan ao
Amazone. Moe van beschaving,
Anna Blaman en Djokkebrokkcn.
(Want dat wordt cte nieuwe, naam
voorde toekomstige bewoners
vanVjoUJa). if,..
5 tel 11 voor
dat dc Indianen,
de Austra
liërs nu cok stamfcoren
tan de Nederlanders gaan vra
gen Wy Zyn er niet 2CKCT van
fl<2t is cèrder vertoondEn hoz..'
Na de stam toommeestal de toom-,
stam (op hctgrqf). i 49
Nee:wij stellen ons een
ander doel. Wü zeeken
nu de "Rus, die net zwarte, garcnuiW
vord. Nu tot vaststaat dat Atanasi
Nikitinen ntet Vascodi Gama liet
aller, allereerst de wereld omveer,
moet hg gevonden worden, recht
of slinks menen4-lendrik Grzve*»
cn kanzJ Links
haar vermoedelijk behouden inventaris
zou dan met recht een tweede Pom-
pejiaanse, sensationele gebeurtenis zyn
In de Sbrada Maggiore. de smalls
hoofdstraat v«n dc oude stad, verdwijnt
het doorgaand verkeer naar de Oostelijk
en Westelijk gelegen nieuwe stad. die
slechts per brug te bereiken is Op de
luchthartige wijze, welke de Zuiderling
kenmerkt, wikkelt de Tarentijn zijn
zaken af. onbezorgd erover, dat hij zyn
voet neerzet op de plek. waaronder drie
steden bedolven liggen en onaangetast
bedekte 1
1 nog onbekende stad met échap.
