EEN VREEDZAME INVASIE IN ARNHEM
Massale dankdienst onder het
bladerdak van Larixdal
'DINSDAG 7 JUNI 1949
Een prachtig jubileumgeschenk in de vorm van 52,712 nieuwe leden
HONDERDVIJFTIGDUIZEND leden van de
Nederlandse Christelijke Radio Vereni
ging waren gisteren naar Arnhem getrok
ken om getuige te zijn van de viering van
het zilveren jubileum van hun radiovereni
ging in het prachtige park Sonsbeek.
Ze hebben die viering gemaakt tot de
machtigste demonstratie van orthodox Pro
testants Christelijk Nederland, een demon
stratie van een omvang zoals Nederland nog
nooit gezien heeft.
De vele tienduizenden uit alle oorden van
ons land, zowel uit de grote steden als uit
Friesland, uit Limburg zowel als uit Bunscho
ten, uit Drente en uit de kop van Noord-Hol
land hebben dank zij de uitnemende orga
nisatie, het schitterende weer, de bezielende
redevoeringen en de fraaie schouwspelen
een dag beleefd om nooit te vergeten.
Gode dankbaar hebben ze feest gevierd
en met nieuwe moed bezield zijn ze in hon
derden bussen, twintig extra treinen, met
auto's en op de fiets naar hun woonplaatsen
teruggekeerd met het vaste voornemen hun
Omroep met den Bijbel nog meer te propa
geren en ons volk er van te doordringen, dat
het Evangelie in de aether zijn plaats dient
te blijven innemen om Nederland te winnen
voor een gekerstende cultuur, waarbij het
kruis in het middelpunt staat.
D'
iE nevelen, die de nacht over het Sonsbeekpark heeft gelegd, zijn passeert tussen
i 10 u
r vanuit zuide-
nog maar nauwelijks opgetrokken. De vele tientallen vlaggen
hangen slap langs de stokken. Hier en daar lopen enkele mannen om
de laatste maar dan ook de allerlaatste voorbereidingen te treffen.
Verder ademt alles nog rust in Sonsbeek.
De herten dromen nog in de helft van het hertenkamp dat hun
gelaten is. Op de andere helft zullen in de loop van de dag de ruim
7000 gymnasten zich opstellen voor hun massale demonstratie.
Nog zijn de straten in de stad leeg. Een enkele wandelaar wrijft
zich de slaap uit de ogen en de enige automobilist kan zijn wagen
nog in snelle vaart over het asfalt laten zoemen. Want nog is de stad
verlaten.
Toen het dag werd
Maar plotseling het is even over
zessen is de binnenstad vol motorge
ronk. De Arnhemse motorpolitie rukt uit
om de verschillende hoofdverkeersroutes
naar Gelre's Haagje te bezetten. Een
moeilijke taak wacht haar, want om 10
uur begint de Jubo en dan moeten 1000
autobussen en 5000 auto's naar de drie
parkeerplaatsen zijn geleid. Ten gerieve
van de Jubo-gangers zijn vele honderden
pijlen langs de wegen aangebracht. Op
ieder kruispunt in de nabijheid van de
parkeerplaatsen neemt een agent zijn
plaats in. Inmiddels is ook de hoofdpoli
tiepost van de Jubo, vlak bij het Sons
beekpark bezet en is de wacht betrokken
bij de telefoon en mobilifoon op het poli
tiebureau. Ook de geïmproviseerde bui
tenposten langs de omlegroutes en op de
parkeerplaatsen zijn bemand. De 200
man Arnhemse politie, versterkt met een
zelfde aantal Rijkspolitie is gereed om
het Jubo-verkeersprobleem te gaan oplos-
De klok wijst nog geen 7
12 grote autobussen onder de Zijpse poort
door Arnhem binnenrijden. Vier uit Nij-
kerk; drie uit Spakenburg; vier uit
Amersfoort en een uit Baarn. En hier
mede is de invasie in Arnhem begonnen.
Op de dag af vijf jaar na de geallieerde
invasie in Normandië.
Nauwelijks hebben de bussen zich van
hun last ontdaan, of zij vertrekken weer
naar de plaats van herkomst om nieuwe
Jubo-gangers op te halen. Maar het. eerste
grote contingent van 500 N.C.R.V.-vrien-
den is binnen Arnhems veste. Na 7 uur
volgen de bussen elkaar snel op. Alle
worden naar het Willemsplein of het
Nieuweplein, vlak bij de Zijpse poort ge
dirigeerd, want nog steeds zijn het bus
sen van de pendeldiensten.
Precies op tijd, met de nauwkeurigheid
de Nederlandse Spoorwegen eigen, glijdt
om 7 minuten over 7 uur de eerste extra
trein, trein P. het Anhemse station bin
nen. Achthonderd Utrechtenaren dringen
naar de voor deze gelegenheid in gereed
heid gebrachte extra uitgang. Wanneer de
aankomende auto's, want er behoeft niet
veel te gebeuren voor een verkeersop
stopping. De autobussen gaan naar een
speciaal daartoe ingerichte parkeerruim
te. In de garnizoensgarage worden ruim
300 bussen veilig opgeborgen* Ongeveer
150 worden er langs de meest oostelijke
straten van de Hoogkamp, vlak bij het
lijke richting de Rijnbrug. Op een open
vlakte tussen de Stadsschouwburg en de
Markt, waar voor de Slag ora Arnhem
nog winkelpanden stonden, vindt ieder
voertuig snel een plaatsje. Hetzelfde
beeld biedt Alteveer, waar de voertuigen
uit het noorden en oosten geparkeerd
worden. De verkeerspolitie heeft het
verkeer volkomen in de hand; nergens
komen opstoppingen voor. Ook na tien
uur, als de Jubo in het Larixdal al is
begonnen de eerste zaten hier reeds
om half acht komen van alle zijden
nog bussen en auto's. Doch de verkeerspo
litie heeft de krachtproef al doorstaan en
met de gedane ervaringen kan zij haar
taak zonder moeite verrichten. Nimmer
tevoren echter zijn zoveel agenten in de
weer geweest om het normale verkeer
te verzorgen. Om 11 uur kon aangenomen
worden, dat de Jubogangers Arnhem
hadden bereikt. Op dat ogenblik was
nog geen enkel ongeval of zelfs lichte
park neergezet. Een lange stoet auto's aanrijding voorgekomen.
Het Larixdal met zjjn 40.000 zitplaatsen en nog vele tienduizen
den staanplaatsen langs de hellingen van het dal vormt een ideale
vergaderplaats. Waar beter, dan daar onder de hoge bomen, die het
al sterker wordende zonlicht opvangen, zeven en verspreiden, kan de
massale morgenvergadering gehouden worden, waar de tienduizenden
Jubo-gangers luisteren zullen naar redevoeringen en gelukwensen,
waar ze getuigen zullen zijn van de aanbieding van het jubileum
geschenk.
Als vergaderplaats is dit dal een vondst. Het is er koel, maar in
de harten gloeit de bezieling.
Redevoeringen en Openingsrede
gelukwensen
Spontaan werd hierop het eerste en
het zesde couplet van het Wilhelmus
gezongen.
Drees spreekt
Met een daverend applaus wordt
minister-president, dr. W. Drees, begroet
als hij het spreekgestoelte beklimt. Dr.
Drees brengt allereerst de gelukwensei
van de Regering over aan de jubilerende
N.C.R.V. Deze overweldigende opkomst
bewijst overduidelijk, welke plaats de
Christelijke omroep in uw hart en in het
hart van Prot. Chr. Nederland inneemt,
zo zegt hij.
De radio is een verbijsterend wonder
en de mannen, die de radio wilden
dienstbaar maken aan het uitdragen
hun Prot. Chr. beginselen, gaven blijk
van een vooruitziende blik. Toch hebben
zij nog onmogelijk kunnen bevroeden,
van welk een geweldige betekenis deze
vinding zou worden. Dat hebben wij
ervaren in de donkere bezettingsjaren.
Hoeveel ons ook van prof. Gerbrandy
scheldt, aldus de minister-president, toch
wil ik hem hier openlijk dank brengen
voor wat zijn woord voor de radio van
uit Londen ons in deze donkere jaren
schonk. Een daverend applaus beant
woordt deze spontane verklaring.
Dr. Drees verklaart, dat hij over het
meningsverschil inzake het toekomstige
radiobestel niet veel wil zeggen, daar dit
het terrein van zijn collega Rutten
De aanblik van die geweldige schare,
daar op de hellingen van die dalkom,
is om nooit te vergeten. Eén karteling
van oude en jonge gezichten boven
palet met duizend kleuren van jurken
en pakken en hoofddoeken. En al die ge
zichten toegewend naar dat kleine po
dium, simpel van wit hout en behangen
met wat N.C.R.V.-vlaggetjes, waa
heen de minister-president dr. W. Drees
met de ministers Schokking en Rutten,
de Commissaris der Koningin in Gelder
land, jhr. mr. Quarles van Ufford, de
burgemeester van Arnhem, de heer Chr.
Matser, de N.C.R.V. bestuursleden en
hun vele andere gasten zitten.
Onder luid gejuich, dal
opklaterde tussen de
bomen van het Larixdal,
overhandigdi
hoi
espraak.
de
laatste reizigers het perron hebben ver
laten en nog als eendjes achter elkaar
over de voetbrug over het stationsempla
cement in de richting Sonsbeek lopen,
komt de tweede extra trein N. reeds bin
nen met een contingent Amsterdammers.
Dan volgen met de regelmaat van een
klok de extra treinen elkaar op, tot om
10.27 precies de laatste Arnhem heeft be
reikt. De normale reizigerstreinen hebben
eveneens een behoorlijk aantal Jubo-gan
gers naar de Jubo vervoerd.
Politie paraat
Aan de rand van de stad doet de ver
keerspolitie inmiddels op voorbeeldige
wijze haar werk. Komende uit het wes
ten moeten de autobussen en auto's even
voor Arnhem links af slaan. Verkeers
agenten wijzen de weg en een voor een
lopen de wegen van de Hoogkamp-wijk
vol. De auto's worden aan de kant van
de weg geparkeerd: is een straat vol. dan
wordt de volgende ingeschakeld. Zo snel
mogelijk doorrijden is het parool van de
D. Peerebooi
van de drijfveren van
de N.C.R.V., de oor
konde, waarop stond
vermeld, dat het HM.
Koningin Juliana be
haagd had deze propa
gandaleider van de
N.C.R.V. te benoemen
tot Ridder in de Orde
van Oranje Nassau.
Tegen de Noordelijke hellingen zitten
de zangers, uit Achlum en Goor, Warns-
veld en Amsterdam, plus nog een kleine
tachtig andere plaatsen, duizenden met
elkaar en nog zeshonderd muzikanten
naast hen.
Is het wonder, dat met dit machtige
orgel als begeleiding, de samenzang zo
geweldig is, dat de ontroering ons van
de stem berooft? Het klinkt als een be
lijdenis, in een kwart eeuw radiowerk
en radioluisteren verworven: „De Heer
is mijn herder, 'k heb al wat mij lust"
We zijn in deze samenkomst kwistig
met applaus. Minister Drees krijgt het
en oud-minister Gerbrandy. evengoed als
de vertegenwoordigers van de andere om
roepverenigingen, welker strijd de strijd
van de N.C.R.V. is. n.l. een strijd vooi
vrijheid en onafhankelijkheid in hel
radiobestel. Heel die samenkomst in hei
Larixdal is daarop dan ook gericht
Precies tien uur wordt de massa-sa
menkomst geopend met het zingen var
het Jubo-lied. Dan houdt de voorzittei
mr. A. B. Roosjen zijn openingsrede.
Eeuwen geleden trok Maarten
Rossum met zijn bende vanuit Gelre
moordend en brandend naar Utrecht
Holland. Friesland en Groningen, Van
daag brengen bewoners van deze er
andere provincies een tegenbezoek
Gelre's hoofdstad, dat korter van duur
en vredelievender van aard zal zijn.
Met deze woorden karakteriseert hij
de invasie der Jubo-gangers in Arnhem.
Hij roept een hartelijk welkom toe aan
de vele autoriteiten, die als gasten aan
wezig zijn. waarbij de minister-president,
dr. W. Drees, en de ministers Schokking
en Rutten natuurlijk in de eerste plaats
worden genoemd.
Tegen minister Rutten spreekt hij
het bijzonder de wens uit dat zijn ont-
werp-radiowet door de N.C.R.V.
evenveel blijdschap ontvangen zal kun-
worden als de persoon van Zijne
Excellentie op dit feest Ook de
missaris der Koningin in Gelderland, vele
leden der Volksvertegenwoordiging
B. en W. van Arnhem worden door hem
begroet, waarbij laatstgenoemden in het
bijzonder worden bedankt voor de gast
vrijheid, die zij op deze dag aan de
N.C.R.V. betonen.
Een jubileum vieren is altijd terug-
en. naar binnen zien en vooruitzien, al-
as mr. Roosjen. Maar voor een Chris-
n komt toch in de eerste plaats het
lar boven zien en het uitroepen van:
Soli Deo gloria.
Er is In Nederland geen plaats voor
een eenheidsomroep, die noodzakelijk
kleurloos en bloedeloos moet zijn.
Eén winstpunt heeft de radiostrijd op-
releverd, n.l. dat de onderlinge naijver
der omroepverenigingen werd tot een ver
blijdende samenwerking. Met vreugde
Roosjen dan ook in de loop van
zijn openingswoord vertegenwoordigers
-an K.R.O., AVRO., VA.R.A. en V.P.
Ï.O. een welkom op de Jubo toeroepen.
Zien wij tenslotte vooruit, zo besluit
nr. Roosjen, dan zien wij, dat wakker
n waakzaam zijn het parool is. Wat het
raagstuk der televisie betreft, dit brengt
vele moeilijkheden en mogelijkheden mee
wij moeten hier niet in het kielzog
andere varen, maar een eigen vaste
koers volgen.
Wat het wetsontwerp radiobestel be
treft, het vele Duitse spinrag, dat. op dit
terrein is blijven hangen, moet worden
opgeruimd. (Langdurig applaus). Het
moscovisch gebak van de Staatsomroep
ligt te zwaar op de Nederlandse maag.<
In het land van de vrije school past een
vrije omroep. Maar bij ons vooruitzien
moet steeds het hoofdthema van onze
gedachten blijven: Als de Heere de stad
niet bouwt, tevergeefs arbeiden deszelfs
bouwlieden daaraan. Ons feestvieren
moet zijn een dankbrengen aan God voor
wat Hij ons schonk en een gebed om
Zijn onmisbare zegeen voor de toekomst.
Het volgend telegram werd tijdens
deze bijeenkomst aan H.M. de Konin
gin gezonden:
Tienduizenden feestvierendenin
dankbaarheid bijeen in het Sonsbeek
park te Arnhem ter gelegenheid van
de viering van het zilveren jubileum
de N.C.R.V. betuigen op deze dag
hun trouw en verknochtheid aan Uwe
Majesteit en Haar Huis en bidden U
ligt.
Onomstotelijk srtaat echter vast,
dat onder alle omstandigheden de
verschillende3 geestelijke stromingen
in ons volk hun recht van zelfstan
dig uitzenden moeten blijven genie
ten, zo vervolgt hij. Ook na deze
uitspraak wordt hij door een lang
durig applaus onderbroken. Dr. Drees
besluit zijn rede met de wens, dat de
N.C.R.V. ook ln de toekomst haar
gezegende en vruchtbare arbeid zal
kunnen voortzetten.
Rutten
De tweede regeringsvertegenwoordiger,
die het woord tot de menigte Jubo-gan
gers in het Larixdal richt, is de minister
Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen, prof. dr. T. H. F. J. Rutten. Hij eert
de stichters van de N.C.R.V. als de pio
niers van de radio-omroep hier te lande
en verklaart het van groot belang te
achten, dat de vrije omroepverenigingen dienstbaar gemaakt zou kunnen worden
hun arbeid in een redelijk verantwoorde
autonomie zullen kunnen blijven voort
zetten.
Vele medewerkers van de N.C.R.V.
hebben grote verdiensten gehad voor
deze vereniging, zo vervolgt hij,
maar één is er, die wel zeer uitzon
derlijke Verdiensten heeft en dat is
de propaganda-leider, de heer Pere
boom. Daarom is het dan ook, dat
het H M. de Koningin heeft behaagd
hem te benoemen tot ridder in de
orde van Oranje-Nassau.
Onder groot enthousiasme van all'
aanwezigen spelt de minister het ere
teken op de borst van de organisator vai
dit feest die met enkele woorden voo:
deze onderscheiding dankt en verklaart
dat de N.C.R.V. in hem
op deze wijze wordt geëerd.
Gerbrandy
Prof. mr. P. Gerbrandy spreekt enkele
voorden in zijn kwaliteit van voorzitter
'an de Radioraad. Als zodanig heb ik,
o zegt hij, de lastigheden en listigheden
•an de jubilerende vereniging zeer goed
leren kennen, maar ook de grote
ding van haar medewerkers om het Prot.
volksdeel mobiel te maken, zodat
de radio
de verbreiding van de Christelijke
beginselen, zowel in Nederland al daar
in een persoonlijk woord wijst prof.
Gerbrandy vervolgens op de vrijheid en
de gebondenheid, die de omroep nodig
heeft dit laatste met het oog op haar
grote verantwoordelijkheid. In hoeverre
gebondenheid nodig is, dat is hier niet
aan de orde. De N.C.R.V. moet zich ech
ter in de eerste plaats gebonden weter
aan de roeping, die in haar naam var
Christelijke omroep besloten ligt
Deze magistrale inzet van de Jubo L
tweemaal met een lichtere toets ge
kleurd. Eerst als tijdens de rede
Arnhems burgemeester bloemen worden
aangedragen, geschonken door het Arn
hemse ledencomité en de tweede keer.
groot aantal N.C.R.V. kinderen,
gestoken in het feestelijkst wit het ge
schenk van de leden aan hun omroep
komen aanbieden: tienduizenden nieu
we leden. Het landelijk comité „Vrien
den van de N.C.R.V.", waarvan de heer
M. Mons Je Amsterdam voorzitter is,
gaat hun vooraf. Op hun ruggen torsen
de kinderen met bloemen omkranste
wapenschilden der elf provincies ei
grote cijfers.
Op het podium vormen zij eerst
het getal nieuwe leden: 52.712, dank
zij Jubelg&'s actie. En daarna het
totaal aantal leden: 175.348.
pat doet lawines van gejuich en
vreugde losbreken onder die hoge
zwijgende bomen.
Mr. Bijleveld
Onder de toeschouwers op de JUBO b+
vond zich een groot aantal autoritei/eis
Op deze foto ziet men ton rechts naar
links burgemeester Matser van Arnhem, de
ministers Rutten, Drees en Schokking. allem
met hun echtgenoten. Achter de minister»
president zit prof. mr. Gerbrandy.
het Ned. Chr.
Duizenden gymnasten maakten van de Grote
Weide een levend tapijt
\JIET alleen voor de tienduizenden toeschouwers, maar ook, en niet het minst,
voor de hoofdbestuursleden van het Nederlands Qhristelijk Gymnastiek
Verbond, is de grootse demonstratie van het NCGV een van de mooiste ge
deelten van het Jubo-ieest geworden. Deze organisatie heeft de kans, welke het
feest van de NCRV haar bood, namelijk het propageren van de lichamelijke
oefening, op stijlvolle en voor velen onvergetelijke wijze weten te benutten!
Prachtig geslaagde
demonstraties
Vroeg in de morgen is het al begon-
en: waar men ook in Arnhem loopt,
overal ziet men de witte kledij van de
duizeni«m gymnasten en turnsters, die
dadelijk een feestelijk karakter
geven aan de JUBO-stad. Terwijl m
het Larixdal het morgenprogramma
/en wordt, verzamelen zich om
streeks tien uur 91 verenigingen op
het Onderlangs voor de grote mars,
welke om half elf beginnen zal. De
7200 deelnemers genieten al evenzeer
van de wandeling onder de stralend»
Junizon als de dikke rijen toeschou
wers, die overal lands de lange route
door hartelijk applaus van hun waar
dering blijk geven
_f en dertig tamboer- en pijper
korpsen begeleiden de fleurige op
tocht, zodat de lucht weergalmt van de
vrolijke marsmuziek. Via het Nieuwe
plein on het Willemsplein trekken de
deelnemers naar de Rotonde, waar het
Bondsbestuur en vele autoriteiten een
défilé afnemen. De leider van deze
de Arnhemmer A. Ph. Balke,
loopt in opgewekte stemming voor zijn
„troepen" uit, als ze omstreeks kwart
over elf de eerst groepen gymnasten
bij de finish op de grote speelweide
aangekomen. Om 12 uur zijn alle groe
pen binnen en dan houden ze op de
Grote Weide een generale repetitie
hur demonstratie, die eerst om
twee uur zal beginnen.
Opmars
Om lien voor twee laat de heer J. C.
an Asch uit Rotterdam de gymnastiek-
erenigingen zich klaar maken voor au
demonstratie. Het applaus Is niet van
de lucht als precies op tijd de heren- en
de jongens-deelnemers, tevoren keurig
opgestald door de heer Dolleman uit
Bussurc. naar hun plaatsen op het veld
marcheren.
Wis een machtige glctschcr glijdt de
:de stroom turners langs de helling
a Sonsbeek het ruime terrein op en
zonder hapering gaat die stroom verder
over het groene tapijt, tot ieder op zijn
plaats is aangekomen.
Voor het eerst in de geschiedenis
an het N.C.G.V. geven de jongens en
heren vervolgens een demonstratie van
de zogenaamde totaliteitsgymnastiek",
-lor de vele insiders een boeiend expe-
Terwijl de heren en jongens afmar
cheren. luide toegejuicht door een op
getogen publiek, komen vijfduizend
is en meisjes, de helling af, het
veld over de volle breedte vullend.
Was het ontwerp voor de heren van
de gymnastiekleraar Belt uit Zutfen al
prijzenswaardig, het ontwerp voor de
dames en meisjes, van de heer De
Knegt uit Delft is buitengewoon ggoed.
Het is bijna niet te geloven, dat deze
duizenden slechts één maal te voren
(bij de generale repetitie^ met elkander
hebben samengewerkt. Alles verloopt
zo correct en zo soepel, dat de toe
schouwers hun bewondering herhaalde
lijk met langdurig handgeklap en ge
juich te kennen geven.
Het hoogtepunt komt, als de dames
zich ordelijk naar het middelste ge
deelte van het veld begeven, waar zij
»n aangesloten carré vormen.
N.C.R.V.-25
Terwijl hoog in de lucht vliegtuigen
ronken, waarin fotografen overzichis-
foto's van het veld maken, laat de heer
Van Asch de deelneemsters op een kort
commando een lint te voorschijn tove-
van onder de kleine blikjes, die
tevoren onzichtbaar voor liet publiek,
op het veld zijn aangebracht. En zo
verschijnen plotseling voor de ver
baasde toeschouwers, tussen het vit
de kleding van de turnsters, de
letters N.C.R.V. in oranje cn daar on
der in blauwe cijfers „25". Een lang
durig applaus is de beloning voor deze
prachtig georganiseerde hulde van het
Chr. Gymnastiek Verbond aan de jubi
lerende N.C.R.V.
Jammer, heel erg jammer is het, dat
het afmarcheren van de gymnasten, dat
schitterend tevoren was geregeld,
geen doorgang kan vinden, doordat de
ballon van de heer Boesman die enkele
minuten te vroeg opstijgt, alle aandacht
vraaet. De leiding van het Gymnastiek
Verbond kan nu namelijk de 7200 gym
nasten niet meer via de microfoon op
drachten geven, zodat deze duizenden
op hel veld blijven staan, zonder te
weten wat ze moeten doen. Ondertus
sen stromen van alle kanten de toe
schouwers. de weide op. om het stijgen
van de ballon beter te kunnen volgen
en, misschien ook wel. om zich een
beter plaatsje te bemachtigen voor het
grote openlucht-spel dat omstreeks nalf
vijf moet beginnen.
Erg gedisciplineerd tonen de bezoe
kers van de Jubo zich op dat moment
niet en een ogenblik dreigt de organi
satie er door in de war te lopen. Maar
al met al, deze invasie van de duizen
den toeschouwers op de Grote Weide
was een demonstratie te meer ran het
enthousiasmei dat het publiek op deze]c<
jubeldag van N.C.R.V. bezielde
Hij beschrijft eerst het doel van dit pa»
twee jaar oude orgaan. Elke omroep
vereniging stond een kwart van haar
zendtijd af voor een gezamenlijk pro
gramma. dat door deze Raad wordt
verzorgd.
Natuurlijk mogen de meningsverschil
len tussen de verschillende groepen is
ons volksleven niet verdoezeld worden,
zo zegt hij, maar wij vormen toch te
zamen één volksgemeenschap en daar
om mogen wij op bepaalde punten,
waarin wij van hetzelfde gevoelen zijn,
gezamenlijk optrekken. Het moet tot
verheuging stemmen, dat dit mogelijk is.
Dan richt hij zich tot de vele jeug
dige bezoekers, de toekomstige leden
ran de N.C.R.V. Deze jeugd, zo zegt
hij, zal ook in onze organisatie met
onder de bekoring van het getal ra
ken, zoals wel eens wordt gevreesd.
Zij is daar niet vatbaar voor. Maar
de Christelijke omroep is ons door God
gegeven als een machtig middel in da
geestelijke worsteling om het behoud
van ons volk. Dit geeft ons een grota
verantwoordelijkheid en het is de taak
van onze jeugd om in de toekomst
deze arbeid voort te zetten.
Mr. Roosjen laat dan zingen „Zing^
zingt een nieuw gezang den Heere". Al»
de laatste klanken van dit machtige zin
gen zijn verklonken is de morgenver
gadering ten einde.
Groter dan Koningen is de Here
der Hen-scharen''1
Gewijd spél in Assyrische sfeer
iTIDDEN op de Grote Weide staat een klein, geel altaar. En daarvoor, ia
1 schamele kledij, staat Joshua, de Jood, de gevankelijk weggevoerde uit
het overrompelde Israël. Ook hij is meegesleurd met de vele gevangenen,
die de krijgslieden van de grote koning Sargon van Assyrië hebben mee
gevoerd uit de landen, die zij zojuist hebben overwonnen. Op overweldigend»
wijze tonen de veldheren hun vorst, die zij als een god vereren, hun buit. Maar
de schamele Jood Joshua, ontroerend door zijn kleinheid in de grootse omge*
ving voor het Assyrisch hof, is de enige onder gevangenen, die karakter toont.
Hij weigert door zijn geloof in een almachtig God, te knielen voor zijn over-
dit kan hem het leven kosten
Onder doodse stilte volgt het talrijk»
publiek het spannende gevecht op leven
en dood. De strijder van de koning drijft
de gevangene steeds verder terug. Reeds
klinken tonen van droeve muziek over
het terrein, maar dan breekt door d»
treurmuziek de klank van het Lutherlied.
De afgematte Joshua schijnt nieuw»
kracht te krijgen. Na een hevige tegen
aanval weet hij de Assyrische zwaard
vechter neer te vellen. En terwijl d»
strijdmakkers van de overwonnen
zwaardvechter hun dode kameraad weg
dragen, getuigt Joshua, de overwinnaar
door de kracht des Heren, van de macht
van zijn God
Gewijde stof
Over de inhoud van het stuk van Verèl
kunnen we kort zijn. De strekking is zeer
goed en de wijze waarop de schrijver zijn
stof behandeld heeft is uitstekend. Maar
een open luchtspel, wil het overtuigend
wezen, moet méér zijn dan een hoorspeL
Het moet boeien van het begin tot het
eind en het moet niet zo zijn, zoals wjj
dat bij de opvoering zagen, dat door d»
trage wijze waarop het een op het ander
volgde, de aandacht verslapt
De verdeling van het geluid was lang
niet ideaal. Op de eretribune was niet
veel van de gesproken tekst t® verstaan-
De aankleding van het stuk was voor
treffelijk. De 120 meter lange tempel, di»
met zijn gele kleur fel afstak tegen d»
donkergroene achtergrond van de bomen
van Sonsbeek en de azuurblauwe hemel,
was schitterend, ook de costuums, de ge
kleurde strijdwagens en de kleden, di»
over de kemelen en andere dieren gelegd
waren, gaven de indruk dat men een
echt Assyrisch tafereel voor ogen had.
Al met al kon de opvoering van Groter
dan Koningen, al had deze ook vele goe
de zijden, toch niet voldoen en boeien.
Meer een hoorspel
dan kijkspel
Dit is het moment waarop zij, die van
heinde en ver gekomen zijn om het artis
tieke openluchtspel „Groter dan Konin-
van de regisseur-schrijver Dirk Ve
rèl te zien, onder doodse stilte luisteren
•naar de woorden van Koning Sargon. Zit
tend op zijn hoge. rode troon, die opge
steld staat voor de enorme Assyrische
tempel, en omgeven door zijn hofdignita-
rissen en een schare van priesters en
priesteressen, die gekleed zyn in rode en
gele en witte gewaden, ziet de koning, die
zichzelven ook een god waant, neer op
dat nietig schepsel, dat het waagde zich
tegen zijn wil te verzetten. Nog even
tevoren hadden de krijgsoversten van As
syrië hun roemrijke daden, die zij als
hulde aan hun vorst verricht hadden,
duidelijk geschilderd. Hadden zij niet
reeds de vele gevangenen voorgeleid, en
de kamelen en lama's en brachten zij niet
kostbare sieraden aan, die de schatheren
van de koning al gauw onder hun be
scherming genomen hadden? Eén wenk
de koning en de ongehoorzame ge
vangene, die povere Joshua, zou worden
verpletterd onder de vernietigende macht
van de wrede soldaten, die klaarstaan om
de Jood neer te slaan. Dan heft de Ko-
nig echter zijn hand op: „Nee. raak hem
aan Ik zal hem spreken: Gij zi.it een
moedig mens, gevangene. Zeg mij, waar-
heeft Uw God my laten overwinnen,
waarom vertrouwt gij zelfs nu nog op
Zyn hulp". En de koning spreekt de wens
uit, dat Joshua een zwaardgevecht zal
aanbinden met een van zijn wakkere
strijders. „Indien Jawhè U bijstaat en
gij mijn zwaardvechter zult vellen, zal
Uw leven gespaard zijn."
