U koopt straks toch kinderpostzegels NIEUWE LEIDSCHE COURANT 5 ZATERDAG 13 NOVEMBER 1943) Duizenden kinderen hebben Uw hulp nodig voor herstel en verzorging (Van een onzer redacteuren) „Kind, wees toch eens even rustig!" Hoe dikwijls laat ge u zulk een licht-geprikkelde opmerking ontvallen, als uw fikse jongen of uw levendig meiske u in welhaast onblusbare energie aan 't hóófd maalt over een hartewens of met opgewonden verhalen, als het huis davert van de expansie van een overdaad aan levenslust of ge tegen uw wil in het drukke spel wordt gehaald? Natuurlijk.het is u niet kwalijk te nemen, als het tenslotte de spui gaten uitloopt en ge nog zoveel hebt te doen of eens even van uw zuur verdiende ontspanning wilt genieten. En ge zoudt vreemd opkijken, wanneer op zo'n moment iemand u de hand drukte en u feliciteerde met de schat, die ge bezit juist in dit onver moeibare kind. LANGS VELE RIJEN KLEINE BEDJES Och, ge neemt het zo als vanzelfspre kend aan, dat uw kind, uitgenomen kleine ziektetjes, gezond en vrolijk is. Ge kunt er U onmogelijk elke dag in verdiepen, dat ge in zulk een kind bijzonder geze gend zijt. Maar des te sterker grijpt hel U aan. wanneer ge U dit feit plotseling scherp realiseert. Wanneer ge even be seft. hoe anders het kan zijn Straks, op 15 November, begint weel de jaarlijkse postzegelactie „Voor het kind". Dan zult ge gedurende anderhalve maand in de gelegenheid worden gesteld, door kleine gaven iets te doen voor kin deren, die minder bedeeld zijn dan het uwe. Maar weet ge, wét ge daarmee doet? De Stichting „Voor het Kind", het uit voerend orgaan voor het Comité Kinder postzegels, heeft ons in de gelegenheid gesteld verschillende stichtingen, welke van de opbrengst dezer speciale zegels profiteren, te bezoeken en dus te zien en te horen waartoe de door het Nederland se volk bijeengebrachte gelden worden aangewend. Ge weet natuurlijk hoe de actie in elkaar zit: van 15 November tot 31 Januari worden postzegels met toeslag waarde verkocht, en de totale toeslag vormt een bedrag, dat naar rato wordt verdeeld onder inrichtingen, waar kinderen wegens lichamelijke of gees telijke defecten worden verpleegd. De postzegels zullen ook dit jaar weer verschijnen in de waarden van 2, 5, 6, 10 en 20 cent en resp. een toeslag van 2, 3, 4, 5 en 8 ct vergen. Tegelijk zullen er weer speciale prentbriefkaarten verkrijgbaar zijn. Wij hebben er al eerder op gewezen dat kinderbescherming in de ruimste zin des woords „volkszaak" moet worden. Ge zult zeggen: ik heb al moeite genoeg om in deze dure tijd mijn eigen kind te geven wat het nodig heeft, ik betaal bovendien al contributie aan een of andere vereni gingen waarom doet de overheid hierin niet haar plicht? Inderdaad ge kunt geen overvloed mis- sen, maar dat wordt ook niet gevraagd. Hier zijn het weer de vele, vele kleintjes, die één grote maken Wel geeft het rijk subsidies door het betalen van een groot deel der verpleeggelden, maar er is meer nodig: de inrichtingen moeten onderhou den en. regelmatig, gemoderniseerd wor den, met de vordering van de wetenschap moeten nieuwe apparaten worden aange schaft en voor dit alles is veel, zeer veel geld nodig. Wanneer het uw eigen kind eens was, dat hiervan moest profiteren T.b.c.-patiëntjes Laten wij U iets vertellen vb richtingen, welke met verlangen uitzien naar de extra-steun, die straks uit de op brengst der kinderzegels wordt verwacht. Daar zijn de kindersanatoria voor tu berculosepatiënt] es. De meeste van deze sanatoria zijn ontstaan in het begin deze eeuw, toen de wetenschap deze ge- vaarlijke volksziekte eerst in gevorderd stadium kon herkennen en men als the rapie uitsluitend het rusten in luchtstreken toepaste. Genezing was toen nog maar moeilijk te bevechten. Thans echter, nu men dank zij de van overheidswege ingestelde sultatiebureaux en vooral ook de uitste kend werkende schoolartsendienst de ziekte in het prilste stadium kan ontdek ken, kan zij spoedig terdege worden aan gepakt. Maar er is meer verbeterd. Actie^-- ve bestrijdingsmiddelen van tuberculose zijn uitgevonden, men hoeft niet uitsluitend te werken met rust en frisse lucht. Daarvoor echter moeten de toria voorzien worden van kostbare ap paraten, daarvoor moet de inrichting der gebouwen worden aangepast bij de vin dingen der wetenschap. Bijvoorbeeld: het aanbrengen van speciale ventilatiesyste men, het plaatsen van glazen schotten tussen de bedjes om de besmetting onder ling beter te voorkomen enz. Voor dat alles is extra geld nodig. Om aan de mogelijkheid van deze meestal zeer langdurige verplegingen tegemóet te komen, is de verpleegprijs zó laag fnogelijk gesteld. Ge weet het zelf wel: ge zoudt persoonlijk niet in staat zijn enkele jaren de kosten van sanatoriumverpleging vóór uw kind te dragen. Ge weet ook, dat gemeente, TBC-vereniging e.a. u daarin kun nen helpenmits de prijzen niet al tê hoog worden. Aan alle draagkracht komt echter eenmaal een einde. En uw kind trof, dat er geen geld meer zou zijn Moesten de kosten voor alle extra uitgaven in de sanatoria worden om geslagen op de verpleeggelden, dan zou zulk een kans bestaan. Daarom is het van zo groot belang, dat de sana toria eens een extraatje ontvangen! Maar er is meer. Daar zijn de gezond heidskolonies voor bloedarme en zwakke kinderen, die meer vatbaar zijn voor on dermijnende ziekten dan het normale kind. De schoolartsen wijzen hen aan en meestal zijn het kinderen uit behoeftige gezinnen, die in onvoldoende huizen wonen. Wij behoeven U nauwelijks meer te vertellen, hoe groot de woningellende in Nederland is. Niet alleen door bouw en reparatiestilstand gedurende vele jaren maar dikwijls ook door benarde samen woning. Stadskinderen, die nooit in de frisse buitenlucht komen, die van de zon- loze kamers naar school gaan en verdt wat spelen in de tochtige straat. Het is een lieve lust om te zien, hoe zulk een armetierig bleekneusje, dat op school te moe is om te leren, na een ver blijf van vijf, zes weken in zulk éei loniehuis gesterkt naar lichaam en geest terugkeert en daardoor wellicht gevrij waard blijft voor loerende volksziekten. Wandelen, spelen in de open lucht, slapen in hagelwitte bedjes op ruime stralend-frisse slaapzalen, elke dag onder de douche en eten zoveel je maar wilt. dat is de remedie. Maar er zijn ook kinderen, die in anderhalve maand niet voldoende op knappen en langer moeten blijven, drie, vier, soms zes of twaalf maan den. Kinderen uit tuberculeuze gezin nen, die zelf nog vrij zijn van de ziek te, maar zeer zwak en vatbaar. Kinde ren met allergische afwijkingen (hooi koorts, bronchitis enz.) Voor hen zijn de koloniehuizen, die ook 's winters open blijven en waar zij ook regelma tig onderwijs ontvangen. Daar komen de extra-kosten alweer voor de dag: openluchtscholen, onderwijskrachten, leermiddelen, maar ook: hoogtezon, Röntgenapparatenoch, er ijverige verenigingen kunnen al dat geld niet opbrengen. Dat moet komen van bijzonderé' giften enva Kinderpostzegel. Naast deze hygiënische gezondheidszorg bestaat echter de zorg voor kinderen met lichamelijke defecten: doofheid, blind heid, onvolwaardige ledematen enz. En dan die voor geestelijke afwijkingen. Daarover nog iets in een volgend artikel. Zó hoopt men het raadhuis te Oegstgeest te doen worden. Tot 1980 zal het dan redelijkerwijs aan de eisen voldoen. Het huidige gebouw is beslist te klein ge worden. De kosten van de verbouwing worden geraamd op f200.000. De ver bouwing gaat niet ten koste van enige woning, maar valt geheel in het bouw volume van openbare werken. Vandaag stellen wij U voor KORP. TEUN C. OPPELAAR, Evertsenstraat 63, Lelden Na enige maanden in Batavia te zijn ge weest (op 25 April 1947 als Q.V.W.-er per „Boissevain" vertrokken), vertoeft Teun thans te Semarang. Hij is chauffeur en rijdt dagelijks met zijn „ijzeren Plony" zo noemt hij zijn wagen, naar zijn vrouw tje over de bergen van Java. Teun laat de moed niet zakken, schrijft trouw en ontvangt ook graag brieven. In Februari hoopt hij terug te keren. Goede reizen en behouden thuiskomst! Chr. Jongenswerk „Phebe" bestaat 25 jaar Woensdag en Donderdag wordt in „Prediker" een bazar gehouden Wie mocht hebben gedacht, dat - het Christelijk jeugdwerk te Leiden ma weinig V3n zich deed horen, moet laatste tijd wel heel andere gedachte hebben gekregen. Telkens weer laat het jeugdwerk door zijn optreden naar bui ten weten, dat het er is. Zo begint al lengs de belangrijkheid van dit werk aan een ieder duidelijk te worden. Velen meenden er zijn er helaas nog! de jeugdverenigingen er zijn om de jon geren aangenaam bezig te houden, der meer. Deze verkeerde gedachte moet er uit. Er is wel degelijk een innerlijke behoefte aan de jeugdvereniging! Een gezonde vriendenkring ontbeerlijk. Dat de Chr. jeugdorganisatie hierby een zeer belangrijke functie be kleedt, hoeft haast geen betoog. Zij im mers wil de jeugd de weg tot Jezus Christus wijzen. Het Leids Chr. jongenswerk „Phebe", de rij van Chr. jeugdverenigingen in ïze stad niét onbekend, bestaat onder Gods zegen bijna 25 jaar. Vele jongeren tussen 12 en 16 jaar heeft het gedurende die tijd mogen bereiken. Het streven is echter om nog meer te kunnen doen. Een bazar, die op Woensdag 17 November zal worden geopend, moet het geld v de benodigde middelen, om tot dit doel te geraken, opbrengen. Wij hadden het genoegen dezer dagen een kijkje achter de schermen te nemen en vonden daar de leider der vereniging, de heer J. Boogaarts. Deze vertelde c m. het volgende: Reeds in Maart van dit jaar kwam de kring der ouders de wens naar vor iets voor de organisatie te doen, zulks verband met het naderende vijfde lus trum. Er vormde zich een bazar-cOmité, dat al direct begon de nodige voorberei dingen te treffen. Het wist zich gesteund door een comité van aanbeveling, waarin zitting namen dr J. Riemens, mevr. A. L. RiemensCoolSma, ds P. W. Spruyt, ds J. Swijnenburg en de heren D. Kwaak en J. Stdgter. In de voorbijgegane maanden is er hard gewerkt. De oproep tot medewerking en steun vond in veler harten weerklank. Er werd zo veel on Vangen, dat men besloot de bazar twee dagèn te houden. getimmerd en geschilderd, zodat straks de zalen van „Prediker" Janvossensteeg een aantal fleurige stands ?n zullen geven. Een opsomming van ér op de bazar is zou te ver voeren. Er is een veelheid van artikelen. En wij kunnen slechts de raad geven: vereer de bazar met een bezoek. Voor ouderen én Gerrit, de kraai, is stervende Hans Kaart en zijn vrienden, die een wereldreis per jeep maken, treden thans met veel succes op in Gibraltar. Gerrit, de kraai, die zovelen op het toneel of de microfoon hebben horen mee werken, is in een bergstroom gevallen vatte een ernstige kou. De vogel is thans stervende. Een handicap voor de groep is, dat het enige fototoestel, dat landgenoten bezaten, in Madrid ge stolen werd. Zij sparen nu voor een De medische leider en oprichter de Bloedtransfusiedienst te Rotter- i, dr H J. C. van Dijk, heeft om ge zondheidsredenen zijn taak neergelegd. kinderen is er gezorgd. Het doel va bazar is niet om straks een uitbundig feest te gaan vieren, zo verzekerde de heer Bogaarts ons nadrukkelijk. He' werk vraagt om uitbreiding. De bazar is geopend Woensdag en Don derdag a.s. van 2 tot 6 en van 7 tot 11 uur. Dr J. Riemens verrioht Woensdag de opening. Geref. Oegstgeest sprak zich uit over „Oosterbeek" Kerkeraad nam eenparig een belangrijke conclusie aan De raad der Geref. Kerk van Oegstgeest heeft na besprekingen eenparig de vol gende conclusie en het daaraan toege voegde besluit aangenomen: De kerkeraad der Gereformeerde kerk tö Oegstgeest heeft met blijdschap dankbaarheid kennis genomen van feit, dat een aantal broeders, ongeveer gelijkelijk verdeeld over de sedert 1944 in gescheidenheid levende Gereformeer de kerken, contact met elkaar hebben ge kregen op 'n te Oosterbeek gehouden conferentie en dat zij onder de tucht Gods Woord open met elkaar gesproken hebben over wat hen kerkelijk geschei den heeft. Met name acht de kerkeraad het van groot gewicht, dat men elkaar gezocht heeft in de geestelijke weg gebed, dankzegging en samenzang, dat hij van mening is, dat alleen op deze manier van een samenspreking zegen te verwachten is. Ten aanzien van de te Oosterbeek ge formuleerde gemeenschappelijke over tuiging is de kerkeraad van oordeel: a. dat ons inderdaad ootmoedige schuld belijdenis past vanwege de in onze ker ken gebleken onmacht de enigheid des Geestes te bewaren door de band des vredes; b. dat nu, in het geloof, dat daarmee wordt gehandeld in overeenstemming met hetgeen onze Heiland voor de Zijnen gebeden heeft, het uiterste moet wor den beproefd om de verbroken gemeen- schap weer te herstellen; c. dat de pogingen in deze richting niet alleen door de gewone kerkleden be horen te worden ondernomen, maar dal het met name ook op de weg der ker kelijke instanties ligt, waar slechts enigszins mogelijk, het contact i) geest van geloof, liefde en vertrouwen te zoeken en te bevorderen; d. dat eventueel te houden samensprekin- gen over de gerezen geschillen, welke hiervan het gevolg zouden mogen zijn, in dezelfde geest dienen te geschieden en daarmee een einde behoort te ko men aan alle daartegen indruisende be strijding, welke de toets der zoekende liefde niet ten volle kan doorstaan. De kerkeraad besluit dit alles niet al leen ter kennis te brengen van de broe ders, die in Oosterbeek confereerden, maar ook van de Classis Leiden, met het verzoek een en ander in haar eerstvol gende vergadering te willen bespreken en zich te bezinnen op de vraag, wat de Classis in deze te doen staat. De kerkeraad voornoemd: Ds Jac. Eringa, praeses, A. Goedhart, scriba. De Equipeweetwat zij wil K. EN O. BRENGT BELANGRIJKE GROEP KUNSTENAARS NAAR LEIDEN Het is na een bezoek aan een tentooonstelling niet altijd gemakkelijk zijn gedachten en gevoelens in één centrale formulering weer te geven. Maar, wanneer men de expositie heeft bezocht, die K. en O. van heden af in De Lakenhal open stelt, heeft men een zeer dominerende gedachte meer naar huis genomen: „Deze mensen weten, wat zij willen". En inderdaad het blijkt bij nader contact met de kunstenaars zelf de „Equipe", een groep docenten van de vrije academie te Den Haag, is weliswaar geen groep „verwante" kunstenaars, maar zij hebben allen tezamen toch eert zéér be paald standpunt. zijn bezwaren vergeet. weergeven. Deze groep telt duidelijk geen abstracten. Maar ander zijds is de invloed van allerlei zo ongeveer met Cézanne hun intrede in de kunst hebben gedaan, duidelijk baar. Men staat er dus niet afwijzend tegenover: integendeel, de ontmenselij king van de kunst heeft allefflei belang rijke facetten naar voren gebracht, waar mee men zijn voordeel heeft gedaan. De „Equipe" wil echter in geen geval stil staan bij deze winsten. „Terug mens!" is de leuze, vooral waar de kloof tussen kunstenaar en volk al dieper schijnt te worden. Een dergelijk stand punt is te begrijpen van kunstenaars, di> hun sociaal-paedagogische instelling reeds hierdoor bewezen, dat zij het een jaar geleden aandurfden, de Haagse vrije academie te stichten. Geen speciale stijl formules dus, maar de omzetting bekende zin: „Tart pour Tart" i pour Thomme." Qualiteitswerk Het is vrijwel ondoenlijk bij deze op eenstapeling van qualiteitswerk de deel nemende kunstenaars afzonderlijk te be spreken. Velen van hen spreken trouwens al voor zich zelf. Immers: Kees Andrea, Livinius v. d. Bundt, Jan van Heel, Ch. de Moor en F. Slebe zijn reeds zeer ver buiten de Haagse stads grenzen doorgedrongen. Persoonlijk was ik zeer getroffen door een landschapje met wandelaars van Andrea, dat mij aantrok om de vision- naire sfeer van dit park in late herfst- tonen. De rode ruiter op het blauwe paard van De Moor boeide mij door de pracht van zijn kleur. Ferry Slebe drijft zijn neiging tot abstraheren niet zóver, dat sfeer ontbreekt: integendeel. In zijn „zwarte kan" is hij doorgedrongen tot op datgene, wat het wezen van zulk een be grip zou kunnen zijn. Zijn in vlammende kleuren geduldig gepointelleerde „park" geeft de beschouwer een huiverend besef de ..verburgerlijking" van onze maat schappij. een verminking, waartegen de natuur zich echter glansrijk blijft verzet ten. Daarvan spreken in dit schilderij de stijve wandelaars en de ondanks hakken snoeien in barbaarse kleuren oplaaien de bomen. Men zou tegen dezè kunst een wat al te grote mate van intellectualiteit kunnen inbrengen, maar het geheel is zó boeiend, dat men staande voor dit werk Wijziging in Ned. deviezen- voorschriften? Ned. exporteurs zouden gedeelte van dollars zelf mogen besteden Door de Ned. autoriteiten wordt vol gens de Haagse correspondent van de „N. Y. Times" ernstig overwogen, de deviezenvoorschriften te wijzigen, om de export naar de Ver. Staten te stimuleren. Men zou de Ned. "exporteurs in de ge legenheid willen stellen, om 5 pet van de dollaropbrengst van hun export voor eigen gebruik te behouden. Deze dollars zouden dan niet in Nederland kunnen worden verkocht, doch kunnen worden gebruikt voor het aanschaffen van goe deren in de Ver. Staten of andere dollar- gebieden. De exporteurs zouden zelf mogen bepalen, welke goederen zij met hun dollars voor invoer in Nederland zullen aankopen. De Nederl. autoriteiten realiseren zich evenwel, dat een derge lijke regeling kan leiden tot een dubbele wisselkoers voor de gulden. Het A.N.P. verneemt hierover, dat de Ned. Regering inderdaad een dergelijk plan koestert. Het is aan de E.C.A. ter beoordeling voorgelegd, doch een beslissing is niet genomen. het grafisch werk bewonderen van Livi nius v. d. Bundt. Wat hier hangt is alles gemaakt volgens het vlakdrukprocedé. Het zijn geen litho's evenwel: van deze prenten worden slechts enkele stuks in ■omloop gebracht. Liviniiïs, zoals hij steeds zijn werk signeert, heeft een uit gesproken neiging tot het expressionisme; hij houdt van grote sloten composities. Reëel en gezond En tenslotte het beeldhouwwerk van Leen Blom en Theo v. d. Nahmer, in dit geval stellig „last but not least." Blom werkte van 1937—'38 op het atelier van Alb. Termote en moet in hoofdzaak als autodidact worden beschouwd. Ondanks het meditatief karakter van zijn werk is het alles toch zó reëel en gezond, dat het direct aanspreekt. De quiéta van Nahmer dwingt tot vergelijking met het kort geleden in De Lakenhal geëxpo seerde werk van Joop van Kralingen. En dan valt het op, hoeveel stugger, hoeveel „moeilijker" dit werk van Nahmer is. van een stormend inwendig leven, dat nauwelijks bedwongen zich naar buiten moet tonen en dat daarom minder dan Van Kralingens werk geschikt is b.v. ter decoratie van een ruimte. De tentoonstelling, die De Lakenhal alle eer aahdoet, werd hedenmiddag door de wethouder van onderwijs, de heer J. C. van Schaik, geopend. C. Th. R. Als de winter komen gaateen zeldzame opname van twee meeuwen, di boven een gracht op een stukje brood azen. De rechtse meeuw kijkt In ee fractie van een seconde gespannen toe, of de linkse zijn bult soms laat ontgaan De haringvisserij in de afgelopen week Alles gaat er op lijken, dat de vangsten I gedeelte wordt aangevoerd om gecon- in de Engelse wal snel gaan verminde- serveerd te worden. Was de verwachting Nog een tiental dagen en de visserij voor de afgelopen week goed, de practijk heeft het tegendeel bewezen. De schepen hebben nog steeds te lij den onder de slechte zoutpositie. Ze ko men dan ook. als ze een goed schot doen, direct naar huis, om de vis vers aan de wal te 1 aldaar, zal voor dit jaar Weer tot het verleden behoren. De grote schoten van 300 en 400 kantjes komen niet meer voor. We zien - nu weer het beeld van 50 tot 100 kantjes per schot. Bovendien doet zich nog een andere moeilijkheid voor. De meeste haringen bevinden zich vlak bij de banken. Het gevolg viervan is, dat slechts een beperkt aantal schepen kun nen vissen, zonder elkaar in de weg te liggen. Dit drukt natuurlijk de totaal vangst. De klachten zijn voorts groot, dat er momenteel veel pilsars of bankharing in de netten voorkomen. Dit product is waardeloos voor de zouterij. Ze worden dan ook voor het overgrote deel weer over boord geworpen. Slechts een klein De opbouw van de Franse vissersvloot Zij wil in 1949 de best uitgeruste wezèn De oorlog en de krijgsverrichtingen voor de bevrijding van het vaderland hebben diepe bressen in de Franse sersvloot geslagen; op deze wijze heeft zij 182 der 348 treilers, die zij in 1939 be zat, verloren. Onmiddellijk na de bevrijding werden opdrachten gegeven voor de bouw 170 moderne eenheden, die bestemd zijn om de geleden verliezen aan te vullen en de Franse vloot nieuw leven in te bla zen. Een tot in de puntjes verzorgde uit rusting waarborgt de treilers een aan zienlijk betere vangst. Het plan voor de heruitrusting voor ziet in twee categorieën van schepen: De kabeljauwvissersschepen met een lengte van 63 tot 68 meter, die van de visbanken van Newfoundland 1100 ton gezouten vis kunnen aanvoeren; ver scheidene zijn voorzien van grote koel- inrichtingen. De treilers. die vooral bestemd zijn Dor de haringvangst in de Noordzee, zullen 32 tot 48 meter lang zijn. Hun ko lenbergplaatsen zullen ,hen in de gele genheid stellen, om zonder een haven aan te doen gedurende 45 dagen op zee te blijven; hetgeen inhoudt, dat zij in staat zullen zijn om eventueel tot Dakar of de Poolzeeën te varen. Frankrijk meent dus, in de zeer na- je toekomst, over de best uitgeruste vissersvloot te beschikken, die men zich wensen kan; de eerste maanden van 1949 zullen de verwezenlijking van dit pro gramma zien. De toename van de actie radius der boten sluit iedere mogelijkheid van eventuele uitputting der visbanken uit; de visbanken der Afrikaanse kust kunnen op het ogenblik evenveel opleveren als de Franse vissers vooi oorlog in alle zeeën bij elkaar vingen, waar zij ter visvangst gingen, zonder dat er de minste kans bestaat, dat zij uitgeput raken. De cijfers van het eerste trimester in 1948 zijn zeer bemoedigend. Van DE MAN OP STRAAT IN ZIJN DAGELIJKS WERK Wij stonden te kijken naar het werk van de op perman en maakten zo kennis met zijn beroep, dat uiteraard niet nieuw meer is. Heel vroeger al bestonden er metselaars, timmerlieden, betonwer kers en ^houtbewerkers. En dus ook opperlui. Alle historische beroepen. We moeten echter niet denken, dat de ontwik keling van de techniek zich niet aan het beroep van de opperman zou hebben medegedeeld. Onze zegsman illustreer de de „verlichting" in zijn vak met twee voorbeel- „Vroeger moesten we de benodigde stenen en andere materialen zelf naar boven sjouwen. Je vroeg maar niet, hoe hoog je wel moest, nee, je deed 't eenvoudig. Nu worden de materialen, als er b.v. werkzaamhe den moeten worden ver richt aan hoge gebouwen, gehesen naar de plaats van bestemming. Nu heb ben we ook de bekende betonmolen tot onze be schikking, terwijl vroeger je handen de functie van de molen moesten ver- De hulpmiddelen, die de opperman en zijn I De opperman mede-arbeiders thans ten dienste staan, hebben meer zon in hun maat schappelijk leven ge bracht. En dan het loon, dat heel wat kleine ver beteringen had te door staan, wilde het op een behoorlijk peil komen. De opperman is nooit alleen. Zijn alleen-heid zou hem geheel overbo dig maken. Het is juist de bedoeling, dat hij een steun is voor de reeds ge noemde categorieën. De ene verheft zich niet bo ven de andere. Er bestaat een hechte correlatie tus sen deze buiten-arbei ders (in bepaalde geval len wordt er ook wel binnen-werk gedaan). En door dat harmonisch ge heel worden de soms zware werken naar wens en eis uitgevoerd. De opperman op de foto is reeds 62 jaar. Hij werkte op gebouwen en in putten. Hoge muren werden onder zijn eel tige handeii opgetrokken en fundamenten van bruggen en huizen ge legd. Millioenen stenen zijn door hem in de loop der vele jaren aange bracht. Zij vormden wo ningen, voor rijk en arm, musea, voor de schatten der cultuur, en ook een Leidse kerk, voor de on derlinge bijeenkomsten der Christenen. In de hoogte wordt het oog van onze opperman menigmaal bekoord door schilderachtige verge zichten. Dan kan hij toch niet nalaten enige ogen blikken rond te kijken. Dat zijn zijn wijde perspectieven. Gelukkig de mens, die daar acht op slaat. Januari tot Maart werden 44.476 ton vis en 696 ton schaaldieren in de Franse havens aangevoerd. Boulogne spande de kroon met 4.145 ton. Direct daarop vol gen Douarnenez. Fécamp. Gravelines en Duinkerken. Uit de cijfers kan men opmaken, dat de aanvoer van de Marokkaanse kust tweeduizend ton beloopt. Er zijn daar ook opslagplaatsen ingericht voor de ont vangst en het conserveren van belang rijke hoeveelheden vis. Hoe langer hoe meer maken de Bre tonse vissers er hun gewoonte van, hun actieradius tot deze zuidelijke zone uit te breiden, zodoende door de aanvoer van gezond en goedkoop voedsel in niet geringe mate bijdragend tot verbetering van de voedselvoorziening van het Franse volk. Sociale bijstand en overbrugging verhoogd De maximum-uitkeringen, bedoeld in de overbruggingsregeling, worden vol gens een circulaire van de minister van Soe, Zaken met f0.15 per dag verhoogd. De normen, bedoeld in de sociale bij standsregeling werden met f 1.— per week verhoogd. ACHT DODEN BIJ VLIEGRAMP IN ENGELAND Een tweemotorig vliegtuig met negen personen aan boord is in de rivier de Mersey, bij Liverpool, gestort. Acht in zittenden kwamen om het leven. Eéi wist zich zwemmend naar de kant te be- Koningin Juliana ontvangt voor het eerst een sportdelegatie H. M. Koningin Juliana zou heden op Soestdijk een delegatie van de Anglo- Netherlands Sports Association ontvan gen. Het is de eerste maal. dat zoiets gebeurt. „Corps diplomatique" moest smokkelwaar dekken. De douanerecherche te Amsterdam ar resteerde de 40-j. Nederlander A. M„ wo nende te Brussel, die vier koffertjes kant en horlogebandjes ter waarde van f 10.000 smokkelde in een auto, voorzien diplomatiek om zout uit te spa- De laatste tien dagen wordt de volle haring direct grotendeels naar de Kat- wijkse afslag verzonden, dit in tegen stelling met enige tijd terug. Toen bleef alle volle haring in IJmuiden. De prijs van de haring blijft vrij vast. Terwijl we wel zien. dat meerdere par tijen vrij in de markt komen, zodat voor deze partijen de prijs iets terugliep. De noteringen in de afgelopen week waren als volgt: volle haring f 36, steurharing f 27.20 tot f 30 en verse haring ongeveer f 30 (alle maximum). Voor de a.s. week is het. wat de vang sten betreft, heel moeilijk een voorspel ling te doen. VISSERIJ-GOLF Dit zijn weer grote dagen voor IJmui den. De sfeer van verwachting waart rond de vissershaven sinds het bericht kwam, dat het Bedrijfschap met de Engelse autoriteiten is overeengekomen, dat zogenaamde „haringdriften" (wie helpt ons aan een goede vertaling?) naar IJmuiden kunnen komen, om daar hun vangst te lossen. Let wel: hun vangst, want vorig jaar zouden de driften slechts met een „lading" komenen ze kwa- Er komt dus weer een dag, waarop de vertegenwoordigers der driften van de kop van de haven af Westwaarts kijken en met een kreet het eerste rookwolkje aan de kim signaleren. Hoe prettig dit bericht op zichzelf ook gewaagt van een nieuwe stap naar her stel der vrije handelsbetrekkingen, het verlopende seizoen kan toch geen gouden bergen meer opleveren en vele factoren spreken een woordje mee in de bepaling der resultaten, zoals de positie van de haring en de vangsten onder de Engelse wal. Inderdaad: het zijn grote dagen voor IJmuiden, ook door het driftige herstel van het Staatsvissershavenbedrijf, dat Maandag zijn hoogtepunt zal bereiken door de ingebruikneming van hal B, de 180 meter lange kolos, die als laatste uitbreiding van het afslag-complex ge reed is gekomen. Daarvóór zijn reeds A, C, D en E door de handel „bezet" en ook het glanzend-nieuwe administratie kantoor kreeg dezer dagen Zijn bewoners. Dat ondanks de modernisatie in de om geving van de vissershaven de traditie een plaatsje heeft weten te behouden, pleit voor mensen, die over dit be drijf waken: de oude bel, die velege slachten van handelaren naar de markt riep, is uit het puin van hal B. opgegra ven en zal een plaatsje krijgen aan de buitenmuur van het kantoorgebouw. Als straks dan ook nog het bord met de vangstberichten weer tegen het gebouw tje van de havenmeester wordt beves tigd, heeft IJmuiden weer een stukje van de „oude tijd" terug. Ondanks de heftig® drang naar vernieuwing, waarvan IJmui den bezeten is. F. De R'damse pianist Jan de Man treedt thans met veel succes in Amerika op. Lezers schrijven ons: TRAM HEEFT WEL ALTIJD VOORRANG De directie van de Noord-Zuid-Hol- landsche Vervoer-Maatschappij N. vestigde mijn aandacht op het artikel ,Heeft de tram altijd voorrang?", voor komende in de NLC van Zaterdag, 30 October jl, en ondertekend door Th. J. Werter, „Grenshoek" ter plaatse. Ten onrechte wordt deze vraag door de ondertekenaar ontkennend beant woord. Herbouw der Heldring stichtingen vordert De herbouw der Heldring-stichtingen! te Zetten gaat geleidelijk verder. Nadat nu ook het tehuis „Bethel" gereed ge komen en in gebruik genomen is. zal in het begin van het volgend jaar „Steen beek" zijn poorten'weer openen. Zuster W. J. van Tellingen heeft het bestuur van „Bethel" op zich genomen en thans is mej. J. Colenbrander, inspec- trice der kinderpolitie te Leeuwarden, benoemd tot directrice van „Steenbeek", de Zettense gemeenschap ingeleid. Zoals men weet, was „Steenbeek" het eerste tehuis, dat ds O. G. Heldring 1848 openstelde voor ontslagen vrouwe lijke gevangenen en prostituées. Mej. Colenbrander zal, met een te vormen staf, nog enige maanden nodig hebben, om 'het gerestaureerde „Steenbeek" ge reed te maken voor verpleegden. Inmiddels heeft mej. S. C. H. van Hels- dingen, oud-directrice van „Bethel" en na de oorlog directrice van het tijdelijk ingerichte tehuis „Simarowa" te Zeist, afscheid genomen van de Heldring- stichtingen na een intensieve arbeid van veertien jaren. Het volgend jaar hopen het bestuur de directie een aanvang te kunnen maken met de vervanging van het laat ste grote verwoeste object „Talitha Kumi". In plaats van 't massale huis zal een achttal kleine paviljoens gebouwd worden voor debiele en psychopathische jeugd, indien mogelijk met een zeer noodzakelijke school voor buitengewoon lager onderwijs. In zijn betoog verwijst hij naar art. 13 van de motor- en rijwielwet in haar wij ziging van 1941, welke wijziging tot op heden nog geheel van kracht is, doch heeft daarbij blijkbaar over het hoofd gezien het ten deze zeer belangrijke ar tikel 38 van de wegenverkeersregeling, door de heer Werter bedoeld met zijn woorden „in haar wijziging van 1941". Dit artikel 38 houdt in, dat die wegen- verkeersregeling, dus ook haar art. 13, slechts van toepassing is, voorzover niet o. a. voor bijzondere verkeerscategorieën in het bijzonder ten opzichte van rail verkeer, dat plaatselijk langs de weg is geleid speciale voorschriften gelden. Tot zulk een „bijzondere verkeers- categorie" behoort de tramweg Leiden (Hoge Rijndijk)-Katwijk, ondanks de om standigheid, dat van die tramweg "ook door de stadsdienst Leiden-Oegstgeest wordt gebruik gemaakt en voor die tram weg gelden „speciale voorschriften", i. c. de locaalspoor- en tramwegwet 1900 en het daaruit voortvloeiende tramreglement 1920. Art. 11 lid 3 van dit tramwegreglement verleent voorrang aan de tram, welke voorrang haar derhalve niet ontnomen wordt door art. 13 van de wegenver keersregeling; mitsdien is de wagenvoer der van een tramrytuig niet verplicht, aan enig verkeer op de openbare weg voorrang te verlenen. Haarlem Mr. D. A. E. Imroink, Adviseur van de N.Z.H.V.M. N V. Er komen 45 millioen kg sinaasappelen Naar wij vernemen, verwacht de afde ling Zuidvruchten van de Vakgroep voor Groente en Fruit, een sinaasappelaan- van niet minder dan 45 millioen kg. Komen al deze vruchten binnen, dan is de kans op bonvrye verkoop groot. Voor een prijsopdrijving als vorig jaar et de Surinaamse sinaasappels geschied- de, is men niet bevreesd, aangezien de grote aanvoer een levendige concurren tie in het leven zal roepen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1948 | | pagina 5