CtKuig. Juid-èif.KCka fou&de. Vicioria en Wilhelmina 12 DEN VADERLANT GHETROUWE Oiaa Haah. iMaj&St&Ct JConing.Cn WM&aêfnitxa Door Dr. H. D. van Broekhuizen gevolmachtigd minister Tot onze grote vreugde vonden wij ook Dr. van Broekhuizen bereid tot een bijdrage voor ons Jubileum-nummer. In een begeleidend schrijven verzekerde hij, dat Suid Afrika in hier die daê saam met u leef. So as ons saam geleef het in die daê van druk en ellende." Ten slotte deelde de oud-gezant ons mede: .Misskien kom ik nog over met die plegtighede." teaters, oral is gekollekteer vir vroue en kinders, vir weduwee en wese. Ons volk, wetende hierdie feite, bring uit die diepte van hulle harte bij Haar Majesteit se jubileum hulde en lof toe aan die edele, heldhaftige Koningin. Ja, ÏA, hoe kan ons anders dan hulde te bring aan Haar Majesteit, na 'n lewe van liefde en selfopoffering nie alleen vir haar eie volk nie maar ook vir Suid- Afrika. Oranje, Nederland en Suid-Afri- ka is deur die eeue heen baie nou aan mekaar verbind. Die geskiedenis van Suid-Afrika is, van die dae van Van Riebeeck 1652 tot van dag, deur 'n goue draad met die huis van Oranje en Nederland aaneen gestrengel. Daarom weerklink van ons berge en kranae en ver-verlate vlaktes een mag- tige «tem, oor die golwe van die Atlan- tiese Oseaan, van ons as nasie: „Hartelik gelukgewens eerbiedwaardige Vorstin met hierdie heerlijke sielverhel- fende gebeurtenis! Ons juig saam met die Nederlandse Volk wat baie gelukkig voel dat hulle vir vijftig jaar so'n edele sélfopofferende, in alles samelewende Vorstin gehad het! Wie deur woord en daad vir oud en jonk, rijk en arm 'n in- spirasie was!" Wat Suid-Afrika betref het die huis van Oranje, van Van Riebeeck se dae die eeue deur, altoos sij innige belangstel ling in die lotgevalle van Suid-Afrika ge- toon. Toe die Republieke van die Oranje Vrijstaat en die Transvaal totstand ge- kom het, het H.M. Vader Koning Wil lem III, deur briefwisseling, sij grote be langstelling getoon in die Oranje Vrij staat. ons hele nasie, Afrikaans- sowel as En gelssprekende sluit hulle aan bij die Ne derlandse Volk om in die gees bij u te wees op hierdie heuglike fees. Ons weet dat, in hierdie fang periode van vijftig jaar, daar net een gedagte bij Haar Mejesteit was die eer van God en die heil en welsijn van haar volk. Ja, besiel met liefde vir Haar Majesteit se onderdane, het sij lief en leed met haar volk gedeel en in alles diep meegeleef as 'n ware volksmoeder. Dit het veral ge- blijk in die laaste jare toe barbarisme en woes geweld hoogtij gevier het in haar dierbare vaderland. Ja, Haar Majesteit het gelij, gestrij, was deelgenoot in hulle Gethsemanie met volharding; deur woord en daad, was Haar voorbeeld 'n inspirasie vir elke seun en dogter wat publieke het ons te danke aan Neder land. Ja, ons Bijbel, Gesang- en Psalm- boeke, die leer van ons Kerke, vir ons Afrikaanse kuituur, dank ons ou Neder land. In die worstelstrijd van Transvaal en Oranje Vrijstaat het honderde Neder landers hulle lewe vir ons geoffer, ja goed en bloed feil gehad vir ons vrijheid en onafhanklikheid. Maar Haar Majesteit het saam met ons geleef deur die aanbieding van Haar oor logsboot „Gelderland" om ons geliefde ou President S. J. P. Krüger veilig na Euro pa te bring; deur die edele figuur as Staatshoofd aan die Paleis te ontvang, en saam met die Nederlandse volk, u volk, hulde te bring aan die stoere held. Hier die edele, simpatieke daad van Haar Ma jesteit kan en sal nooit deur die Afri kaanse nasie vergeet word nie. En toe die drie Boere Generaals, Ge neraal de Wet, Botha en de la Reij in Ne derland aangekom het wat 'n ontvangs wat 'n entoesiasme! Ja, die ganse volk het hulle, sowel as die ou President, toegejuig. Ja, waar hulle verskijn het was daar 'n gejubel en gejuig vir die Suid- Afrikaanse helde. Duisende, ja tienduisende guldens het ingestroom vir ons vertrapte, verdrukte -olk. In die strate, in die kerke, in die Toen President Kruger in 't najaar van 1900 naar Europa wilde ko men, stuurde Koningin Wilhelmina de „Gel derland" naar de Delagoabaai. En deze kruiser bracht Oom Paul veilig naar ons werelddeel. Twee Koningingen Twee tijdperken EEN halve eeuw geleden, toen Nederland rijn koningin „met Jubeltonen" begroette gelijk het in t Kroningsyed heet neig de de lange regeringsperiode van Koningin Victoria ten einde, had Engeland's koningin reeds een jaar geleden met pracht en praal haar vijftigste jubileum gevierd. Er zijn vele treffendb overeenkomsten tus sen de beroemde Britse vorstin en onze scheidende Koningin, waar toe ln de eerste plaats beider bij zondere eigenschappen van hart en verstand behoren; deze toch stem pelden hen tot uitnemende hoof den van democratische staten. In 1837 Koningin Victoria besteeg in 1837 de Britse troon, haar rege ringsperiode duurde 64 jaar en het „Victoriaanse tijdperk" bracht grotere veranderingen dan enig vroeger tijdsgewricht. Groot Brit- tannië werd de eerste moderne industriestaat, het rijkste en mach tigste land; Londen werd in waar heid de hoofdstad van de wereld. Voltrokken de diepgaande ver anderingen zich snel? Integendeel! Toen Koningin Victoria pas aan het bewind was. werd Robert Owen, een der grote voorlopers van het socialisme, aan het hof voorgesteld. Dit feit was aanlei ding tot opgewonden protesten in de conservatieve pers dier dagen. En toen Koningin Victoria stierf in 1901 bestond de Labour- party nog maar één jaar. Bij de verkiezingen in 1900 had ze voor het eerst candidaten gesteld. Geen hunner was gekozenDe ont wikkeling ging dus betrekkeli'k langzaam maar men moest ook uit een diepte opstijgen, die we ons thans moeilijk kunnen voorstellen. Ruwe seden De zeden waren ruw in het En- eland van ruim een eeuw geleden 1833 werd pas bij de wet ver boden dieren (beren, stieren, das sen of honden) in het openbaar dood te ranselen. Ook ècn andere vermakelijkheid, de befaamde hondengevechten, die honderden hartstochtelijk weddende toe schouwers aantrokken, werden toen verboden. Behalve ten op zichte van de stomme dieren was er ook ten aanzien van de mensen een langzaam groeiend verant woordelijkheidsbesef; kinderen be neden de achttien jdar mochten niet langer dan twaalf uur per dag of 69 uur per week in de fa brieken werken Een kind moest minstens negen jaar oud zijn voor het aldus te werk gesteld mocht worden! Ook waren in 1834 alle slaven in de Britse koloniën vrii verklaard. De slavenhouders behoefden hun slaven nu niet meer te onderhou den. konden hun nu loon betalen in ruil voor hun arbeid en kregen nog twintig millioen pond schadeloosstelling uit de schatkist op de koop toe. Engeland was in deze dagen weliswaar een rijk land, maar het werd bewoond door een arm volk. In 1842 werd officieel vastgesteld, dat er op elke elf Engelsen één pauper was en dat er op elke 500 Engelsen één werd vervolgd we gens het een of ander misdrijf. Het is even moeilijk zich voor te stellen, dat bet nog maar een eeuw geleden is, dat Ierland door een hongersnood werd geteisterd, zoals we ons die thans alleen nog maar In 1895 bracht Koningin Wilhelmina een bezoek aan Koningin Victoria van Engeland. Zij waren toen de oudste en de jongste koningin pan Europa. DEN VADERLANT GHETROUWE trou geblij het aan die ideale van vrij heid en reg. Haar Majesteit was 'n helde figuur, nie alleen vir haar eie volk en vaderland nie, maar vir die hele beskaafde wêreld, en veral ook vir Suid-Afrika wat in die ver- lt dieselfde^ tragedie deurgemaak het toe woes geweld hier hoogtij gevier het. Wat haar doorlugtige voorouders gewees het in die 80-jarige oorlog en daarna, was Haar Majesteit: die pleganker vir volk en vaderland. Nou het die oomblik aangebreek dat Haar Majesteit moet afskeid neem van haar dierbare volk en die leisels moet oorhandig aan haar geliefde dogter H.K. H. Prinses Juliana. Hartroerend sal hierdie skeuring vir elke seun en dogter, vir arm en rijk, jonk en oud van Haar volk wees. Menige traan sal gestort, menige sug geslaak word bij Haar Majesteit se aftrede. Want onder Gods leiding was Sij al die 50 jare 'n wa re volksmoeder. Alger het na Haar opge- sien, en vir elk en 'n ieder was sij 'n wa re voorbeeld van opregte vaderlandslief de en innige Godsvrug. As oud gesant spreek ek hierdie wens en bede van ons ganse Suid-Afrikaanse nasie uit: „God seën Haar Majesteit in die jare van rus wat voorlê." Mag Haar Majesteit in hierdie jare wat die Here Haar Majesteit nog mag spaar, die groei en bloei en welvaart van Haar volk en vaderland sien, en die geluk van Haar geliefde dogter en haar gesin aan- skou. JVredé", Pretoria, 26 Juni 1948. Een hartelijke gelukwens van Mevrouw ELEANOR ROOSEVELT Kort na haar bezoek aan Nederland waaraan bovenstaande aardige foto herinnert verzochten wij Mevrouw Roosevelt een korte bijdrage voor dit jubileum-nummer van ons blad. In antwoord daarop mochten wij onderstaand schrijven ontvangen. I had the pleasure of knowing, your Queen first when ohé came to our counti*y# My husband went to visit her and later she came to visit us. Her anxieties were great.t She was deeply distressed over the conditions of her country and her people. I know that her greatest Joy at present is the knowledge that her country is gradually building up again jand that her people, year by year, are bringing the country back to prosperity. ?he people of Holland have shown' their loyalty and devotion to her, but she has Returned it in giving her thoughts and her services to them for many years. I congratulate the Queen on the occas- eion of her Goitden Jubilèe and I wish for Holland and its people a speedy recovery and the enjoyment of security and peace in the years to come. Very sincerely yours, VERTALING: Ik had voor de eerste maal het genoegen uw Koningin te ontmoeten, toen zij naar ons land kwam. Mijn echtgenoot bezocht haar en later bezocht zij ons. Groot waren haar zorgen. De toestand van haar land en haar volk benauwde haar zeer. Ik weet, dat haar grootste geluk op dit ogenblik is, dat haar land geleidelijk weer wordt opgebouwd en haar volk het land jaar op jaar zijn vroegere welvaart hergeeft. Het Nederlandse volk heeft zijn trouw en toewijding aan haar getoond, maar zij heeft dit beantwoord door het gedurende vele jaren haar gedachten en haar krachten te schenken. Ik wens de Koningin geluk ter gelegenheid van haar Gouden Jubileum en ik wens Nederland en zijn bevolking een spoedig herstel toe en het genot van Veiligheid en Vrede in de jaren, die komen. in China of India kunnen denken. Van 1845 tot 1850 stierven tien duizenden Ieren van honger, voor namelijk omdat een aardappel ziekte de oogsten deed mislukken. In het gebied van Skibbereen bij voorbeeld, dat honderdduizend inwoners had, stierven er tien duizend. Het aantal zwarte bladzijden in het begin van het Victoriaanse tijdperk is legio. Het gewone, wer kende volk genoot nauwelijks onderwijs en het had ook geen kiesrecht. In 1848 was de grote Chartistenbeweging, die welhaast het begin van een gewelddadige revolutie scheen, nodig om ook aan gewone arbeiders en boeren enige politieke medezeggenschap te ver zekeren. En in 1895 tijdens de Krim-oor- log, onthulde het optreden van Flo rence Nightingale, dat de Britse soldaat te velde er niet beter aan toe was dan de landsknecht der huurlingenlegers uit de late mid deleeuwen. Toen pas werd het Rode Kruis gesticht. Koningin wereldrijk En toch werd in dezelfde jaren Engeland door een dicht net van spoorwegen bedekt. Een moderne zware industrie kwam tot fantas tische ontwikkeling. Van een in dustriële spoorwegstaat groeide Groot Brittannië tot een „stoom- achepenrjjk". Het gehele aange zicht van Engeland veranderde: dtt land werd het hart van het grootste imperium dat de wereld ooit heeft gekend. Disraeli, Glad stone en andere staatslieden van groot formaat droegen de verant woordelijkheid. Victoria was een constitutionele vorstin. Maar haar invloed op tal van gebeurtenissen was onmiskenbaar. Zij bezat soe pelheid en politiek werkelijkheids besef. Een paar jaar vóór de Frans- Duitse oorlog van 1870-71 stond ze in Parijs aan de graftombe van Napoleon „aan de arm van Na- Eoleon III, nu mijn naaste en dier- aarste bondgenoot", gelijk ze in haar dagboek vermeldde. Later wist ze tegen de intriges van haar rumoerige kleinzoon Wilhelm II met succes op te treden; in haar persoonlijke brieven zette zij hem op zijn plaats. Ze wist de gevaren reeds te onderscheiden, die er dreigden: „Als we een eerste rangs mogendheid willen zijn met ons Indische rijk en onze grote koloniën, moeten we voortdurend op aanvallen voorbereid zijn en op oorlogen", verklaarde zij- Er is in tussen betrekkelijk weinig oorlogs geweld nodig geweest om het Brit se imperium te bouwen. Er werd gestreden tegen de Zoeloe's in Afrika, in Afghanistan, in de Soe dan en op tal van andere plaatsen, maar het was weinig strijd ver- Releken bij de enorme groei van et Britse rijk- Het Suezkanaal kwam er onder Britse contröle zonder oorlog en ln Egypte domi neerden de Engelsen vooral door hun geldmacht Victoria werd keizerin van India. Zeven aanslagen Ze werd verafgood door mil- lioenen, maar ze was ook het mik punt van de haat van velen. Zeven maal werd een aanslag op haar leven gedaan Ze wenste vrede, maar toen in 1898 de Haagse Vredesconferentie plaats vond, bijeengeroepen door de Russische Tsaar, was ze scep tisch. Op deze conferentie werd een resolutie aangenomen, waarin werd gezegd, dat oorlog een bar barisme was, waaraan een Chris telijk volk geen deel kon hebben. Een internationaal tribunaal diende te bemiddelen bij kwesties tussen de staten. Dat was in de dagen van de dreigende verwik kelingen in Zuid-Afrika. Maar noch president Krüger, noch Lord Salisbury gaven op deze confe rentie te kennen dat er kwesties waren, die konden worden opge lost door arbitrageDe wereld was nog niet zo ver. Er was goud en diamant te halen in Zuid- Afrika, en daaraan werden de stijfkoppige Boeren, die niet met de moderne ontwikkeling mee konden, opgeofferd. En natuurlijk ook duizenden betrekkelijk goed kope Britse soldatenlevens De eerste film! Koningin Victoria zag in 1896 met kinderlijk genoegen voor het eerst een filmvoorstelling, ook luisterde ze opgetogen naar de redevoeringen op het banket van de Lord Mayor in Liverpool, die baar via de telefoon bereikten, ter wijl ze thuis dineerde. Ze sprak in een phonograafcylinder, weten de dat koning Menelik haar bood schap horen zou in Abessynië. Op de 20ste Juni 1897 tijdens haar zestigjarig jubileum drukte ze op een electrische knop en de bood schap. die ze had geschreven, werd naar de uiterste einden van haar uitgestrekte rijk getelegrafeerd. Koningin Victoria droeg haar naam met recht. De overwinning op de Boeren mocht dan weinig roemrijk zijn. het Britse wereldrijk 'had niettemin gewonnen. Victoria's po litieke kwaliteiten moesten erkend worden. Het lijdt geen twijfel dat de wijze waarop zij haar taak vervulde aan het monarchistische principe in ontzaglijke mate ten goede is gekomen. Een voorbeeld voor Wilhelmina? Zou Koningin Victoria in veel opzichten voor Koningin Wilhel mina een voorbeeld zijn geweest? Men moet het wel aannemen, al zijn de bijzonderheden hiervan nog niet bekend. Nederland heeft in de halve eeuw van de regering van Koningin Wilhelmina meer meegemaakt en fundamenteler ver anderingen ondergaan dan zich vroeger ln eeuwen voltrokken. Veel verouderde opvattingen werden overwonnen en aan die wijzigingen en aan die ontwihke- kring bekend. Hoe haar persoon lijkheid gegroeid was. bleek in de zwartste uren van onze gcschiede- vorstin bij uitnemendheid, kwa men in die tijd (toen er van een regeren volgens de regels van de grondwet weinig sprake kon zijn) de grote kwaliteiten nog bet dui delijkst tot openbaring. Er zijn weinig historische feiten, die met zó grote eenstemmigheid worden In de eeuw van Victoria en Wil helmina verdwenen er vele kei zerrijken en tientallen andere monarchale landen verkozen een republikeinse staatsvorm. Keizers kennen we alleen nog in Japan en in Abessynië. Het konings schap heeft zich in Europa alleen nog in Engeland, Nederland, in België, in Scandinavië en Grie kenland kunnen handhaven. Het is wel zeer kenmerkend, dat de constitutionele monarchie thans nergens steviger gefundeerd schijnt dan in Groot Brittannië en in Nederland, waar de herinnering aan de verdiensten van Koningin Victoria en Koningin Wilhelmina ongetwijfeld nog lang bewaard «al bleven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1948 | | pagina 16