VAN NELLE NIEUWE LEIDSCHE COURANT 2 WOENSDAG 10 MAART 1948 Stadfinieuwi De ^Mattheuspassie i van Heinrich Schiitz Eerste uitvoering in Leiden op 24 Maart in de Luth. Kerk Heinrich Schütz was tot voor kort wei nig meer dan een naam. Een naam, die weliswaar met een zeker respect genoemd werd, maar die niet geassocieerd was met levende muziek. Gelukkig zijn er echter symptomen, die op een groeiende belang stelling voor het werk van Schütz wijzen. En het is verheugend, dat het Leids a capellakoor onder leiding van Iskar Ari- bo thans de Mattheuspassie van Schütz ten gehoren wil brengen. Schütz is de grootste componist van Protestantse kerkmuziek vóór Bach. Steeds weer heeft de kunstenaar zijn in-* spiratie geput uit de Bijbel. In de zestig productieve jaren, die deze zeer sterke gegund waren, heeft Schütz talrijke gees telijke koorwerken geschreven en .hij heeft zijn levenswerk bekroond met drie passies, een Kerstoratorium en een Mag nificat. Heinrich Schütz werd in 1585 in Köstriz geboren. Door een toevallige om standigheid hoorde landgraaf Moritz von Hessen zijn mooie sopraanstem. Deze kunstbeschermer bood aan voor de ver dere ontwikkeling van de jongen te zor gen. Schütz kreeg nu zijn wetenschappe lijke en muzikale opvoeding in Kassei en werd later in de gelegenheid gesteld, enkele jaren bij Gabrieli in Venetië te studeren. In Duitsland teruggekeerd, werd Schütz eerst hoforganist in Kassei, later kapel» meester in Dresden, terw?)l een tweede studiereis naar Venetië hem de gelegen heid schonk nieuwe indrukken op te doen. In 1611 verschenen de Italiaanse ma drigalen van de 26-jarige componist. 1671 schreef Schütz zijn Magnificat, 60 jaar lang. een mensenleeftijd dus, heeft Schütz zich aan de compositie mogen wij den en toch is de inspiratie van de 86- jarige niet geringer dan die van de 26- jarige. Doordat Schütz zovele jaren bewust als kunstenaar heeft geleefd, kon hij verschil lende geestesstromingen in zich opnemen en verwerken. Hij werd geboren (1585) in de wereld van Cervantes en Shakes peare en stierf (1672) in de wereld van Corneille en Racine. Slechts 13 jaren na zijn dood werden Bach en Handel ge boren. Schütz heeft dus de overgang van de Renaissance naar de Barok meegeleefd en de wisselende geestesstromingen in zich opgenomen en verwerkt. Daarom vinden wij in zijn werken renaissancis tisch individualisme naast Lutherdom, mystiek naast orthodoxe kerkelijkheid. In zijn laatste periode vindt de componist dan een synthese tussen subjectiviteit en objectiviteit, tussen liturgische gebonden heid en persoonlijk beleven, tussen mys tiek en orthodoxie. Prachtig is deze syn these bereikt in de drie passies naar Lu cas. Johannes en Mattheus. De Mattheuspassie was bestemd, om in de Hofkerk te Dresden te worden gezon gen, waar in de Stille Week de instru menten moesten zwijgen. Omdat de zang niet door de instrumenten gesteund wordt, is alle expressie in de zangstemmen sa mengetrokken. Met een zeldzame concen tratie heeft Schütz Ia déze ene melodie de verschillende personen uitgebeeld. Christus, wiens toon zich door de sterk symmetrische vorm onderscheidt, Petrus, de sanguinicus, wiens stem dikwijls hys terisch in de hoogte gedreven wordt, Pi- latus, de gereserveerde man van de we reld. In ogenblikken van hartstochtelijke opgewondenheid legt Schütz zijn perso nen dikwijls herhalingen in de mond. Zo zingt Judas „Ich, ich will ihn euch ver raten." En Petrus „Und wenn ich mit dir sterben müsste, so will ich dich, so Mil ich dich nicht verleugnen". Onwillekeurig is men geneigd, vergelij kingen met Bach te maken. Hoewel Bach het werk van Schütz waarschijnlijk niet gekend heeft, zijn er toch frappante over eenkomsten. .,Ihr wisset, dass nach zweien Tagen Ostern wird" begint in beide par tituren met een stijgend quartinterval. Er is een opvallende rhythmische over eenkomst tussen het koor „Andern hat geholfen" bij Schütz en bij Bach. Beide componisten laten twee valse getuigen canonisch zingen. Daarentegen schrijft Schütz op het woord „Barrabam" een koor van vijf maten, Bach slechts een en kel accoord. Terwijl de Mattheuspassie van Bach naast het lijdensverhaal aria's en kora len bevat, .geeft Schütz slechts de Bijbel tekst De middelen, die Schütz gebruikt, zijn bovendien veel soberder. Geen mach tige dubbelkoren, maar slechts een klein koor, geen orkest geen aria's met obli gaat fluit, hobo of viool. Wy mogen de Mattheus passie van Schütz dus niet af- n naar die van Bach. Wanneer wij ons echter onbevooroordeeld openstellen voor Schütz' verklanking van het lijdensver haal, gaat een geheél nieuwe wereld open kunnen wy dankbaar zijn. dat wij naast het meesterwerk van Bach ook dat van Schütz bezitten- Hennle Schouten. Lezing van dr B. H. Strieker Over „Het Labyrinth". Dr B. H. Strieker hield gisteravond in het Rijksmuseum van Oudheden een le zing over .,Het Labyrinth". Het labyrinth was een legendarisch ge bouw im de vorm van een doolhof, gele gen op het eiland CTeta, waar het mythi sche monster, de Minotaurus, verblijf hield, die daarop door Theseus werd ge dood. Een ouder gebouw, door de Grie ken aldus betiteld, lag in Egypte in de provincie al-Fajoem. Dit laatste werd door de spreker in zijn lezing behandeld. Het werd gebouwd door Pharao Ame- nemhat III, de laatste koning van de XXIe dynastie, omtrent achttien eeuwen voor het begin onzer jaartelling. Het be stond uit een pyramide, gedeeltelijk be waarde, en een daarvoor liggende mas sale graftempel, heden tot op zijn grond sporen verwoest. Herodotus en Strabo, die het nog gezien hebben, achtten het indrukwekkender dan zelfs de pyrami- den. Aan het einde der XlXe eeuw wer den de bedroevende ruïnes onderzocht door W. M. Flinders Petrie. Spreker gaf een uiteenzetting van wat daarbij voor de daig kwam. Ereschuld en Dankbaarheid „Ereschuld en Dankbaarheid" belegde gisteren voor de tweede maal een film avond in de grote zaal van de Stadsge hoorzaal. Ook deze keer was er veel be langstelling van publieke zyde. De voor zitter, mr Ph. J. Ruyter de Wdldt, open de en zeide, dat wij diep respect moe ten hebben voor onze soldaten, die in de Meidagen van 1940 de eerste steen ge legd hebben voor de latere bevrijding van ons land. Wij hebben, aldus spr., de plicht de Nederlandse militaire oorlogs slachtoffers te steunen. Na dit woord verrichtte de Oranjegarde met haar trommels en trompetten de opening. Twee films werden vertoond: „Den Va- derlant ghetrouiwe" en „De bevrijding van Nederland". De heer M. Kroes uit Haarlem 6prak nog een propagandis tisch woord. Ds Joh. J. Simon met emeritaat Evang.-Luth. pred. te Gouda Naar we vernemen, hoopt ds Joh. J. Simon, Evangelisch-Luthers predikant te Gouda, met 1 April as. met emeritaat te gaan wegens het bereiken van de 65- Jarige leeftijd. D3 Simon stond achter eenvolgens te Wildervank, Weesp er Gouda. Van 1937—1938 en van 1944—1945 was hy hulpprediker voor de Rechtzin nige Luthersen in de Sleutelstad. Hij hoopt Zondag 4 April afscheid te ne BURGERLIJKE STAND VAN LEIDEN. GEBOREN: Petrus J., z. van P. var Aken en A. B. Barten; Willibrordus J. M. 2. van M. W. Hocks en B. M. Stipdonk; Hendrik J., z. van J. van Tongeren en E Bink; Cornelis J. W., z. van C. J. W. de Best erf T. de Mooij. OVERLEDEN: J. de Kleine, man, 62 J O. H. de Gunst, d.. 8 m.: S. J. Altera, wed. van W. F. Lamdesbergen, 70 j. Distributievaria Nauitredking van bonkaarten 804 enz aan zelfverzorgers te Leiden en in de •gentschappen vindt morgen (Donder dag) plaats van 8.30 u. tot 11.45 u. en van ft u. tot 4 u. Chr. houtbewerkers in jaar vergadering bijeen De afdeling Leiden van de Chr. Hout- bewerkensbond kwam gisteravond in het Gebouw voor Chr. Soc. Belangen in jaarl vergadering bijeen. De voorzitter, de heer H. v. d. Keur, sprak een openingswoord, waarin hij waar-schuwde tegen de geva ren van de Sovjet-dictatuur, die onder de leuzen van welvaart voor de arbeider niets anders dan materiële en geestelijke slavernij brengt. De secretaris, de heer H. Zuidema. las vervolgens zijn jaarverslag over 1947. Het ledental was met 15 toegenomen, terwijl de afdelingen Warmond en Zoe- terwoude-Leiderdorp werden gesticht. Het verslag herinnerde aan de welge slaagde acties voor txerielpunten en an dere liefdadige doeleinden, terwijl even eens het tot stand komen van en de be sprekingen over de C.A.O. werden ge- moreerd. De penningmeester, de heer P. de Groot, vermeldde in zijn verslag een batig saldo van f432,13. Bij acclamatie werden tot le penning meester en 2e voorzitter resp. de heren P. de Groot en J. Neijenhuis herkozen. De kascommissie werd aangevuld met de heer Liena. Als candidaat voor de op 31 Mei en 1 Juni a.s. tijdens het te Put ten te houden landelijk congres te hou den verkiezing voor het hoofdbestuur werd de heer H. Zuidema aangewezen. Tijdens de rondvraag dankte de heer Neijenhuis de heer v. d. Keur voor zijn vele en stuwende werkzaamheden in het afgelopen afdelingsjaar. Bij de belastingen te Woerden is tot hoofd aangewezen m.i.v. 1 Maart de heer F. Vries, tot nu toegewezen aan het hoofd der inspectie der belastingen te dezer stede. Kunst in en om de Sleutelstad A Canterbury Tale Toen in Maart van het vorig jaar de Engelse filmmakers Michael Power en Emeric Pressburger ook in Nederland aan het woord kwamen met „Ik weet, wat ik wil" in Amsterdam en ,.A Matter of Life and Death" voor de Leidse Stu denten waren de titels van hun andere werkstukken hen al vooruitgegaan. Daar onder was oók „A Canterbury Tale"; gis teravond maakten de Leidse studenten, onder auspiciën van het Academisch Kunstcentrum met dit typisch Engelse verhaal kennis in het Trianon-theater; kennismaking die wel niemand zal hebben teleurgesteld. „A Canterbury Tale" is gecomponeerd op het gegeven van de beroemde Engelse dichter Geoffrey Chaucer (1328-1400) trekt een parallel tussen de tochten der veertiende eeuwse pelgrims naar het graf van Thomas k Becket in de kathe draal van Canterbury en van „pelgrims" uit het jaar 1944. De parallel gaat des te beter op, omdat in Chaucers tijd Enge land worstelde om zijn toekomstige groot heid, een goed, waarom ook van 1940- 1945 werd gestreden. De lotgevallen van van deze moderne pelgrims die overigens om zeer persoonlijke motieven naar Canterbury trokken vormen het onderwerp van „A Canterbury Tale", een verhaal, dat achter deze vier toevallige pérsonen het goede, oude Engeland laat oprijzen in al zijn kracht. Ofschoon het dus een typisch Engels verhaal is en bovendien niet vrij denz (ook in 1944 had men in Engeland wel ruggesteuntjes nodig!) is ,,A Can terbury Tale" een film geworden van be tekenis, die verder gaat dan uit nood ge boren chauvinisme en ook voor latere tij den waarde behoudt. Dat is in hoge mate te danken aan de voortreffelijke leiding van Powell en Pressburger, die met bijna feilloze intuïtie die beelden wisten te kiezen, die voor een bepaald gebeuren van intense betekenis waren. Dat zij daarbij „gewone" mensentypen gebruik maakten in plaats van film„sterren", tekenend. Maar deze twee kunnen het zich veroorloven; want de hoofdfiguren spelen wel, maar veel meer m zij bespeeld, door 't fijne camera werk en door het suggestieve beeldrhyth- dat door een voortreffelijke geluids techniek wordt onderstreept. ,.A Canterbury Tale" is geen film voor het gewone bioscooppubliek. Daarvoor wordt er teveel kennis van en gevoel ver ondersteld voor „merry old England" Zelfs in dit gezelschap werd men dringend aangeraden de toelichting te lezen. „Daar voor een niet ingewijde het volgen van de film wat moeilijk zou kun nen zijn!" Maar ook een ballade is wat moeilijk. C. Th. R. Lezing over de symphonie van César Franck Maamdag 15 Maart om 8 uur geeft Henni>e Schouten in de muziekschool voor Toonkunst een lezing over de sym phonie van César Franck. Het werk zal eerst aan de piano worden geanalyseerd en daarna op gramofoonplaten tien ge hore worden gebracht. Gebrek aan belangstelling De heer G. D. van Wengen zou gister avond in het Rijksmuseum voor Volken kunde voor K. en O. een lezing met gra- mofoonplaten en demonstraties houden over „Indonesische muziek en haar waar dering". Wegens gebrek aan belangstel ling kon de lezing echter niet doorgaan. Chr. Gem. Koor „De Lofstem" Voorschotens Kamerork. Taveno Men moet het werkelijk toejuichen, dat zij, die een instrument bespelen te Voorschoten, zdch hebben verenigd tot een kamerorkest waarin hien, be halve de strijkers (elf personen), één fluitist en één clarinetist, ook een En gelse hoorn en een trombone aantreft; ja zelfs de pauken ontbreken niet. it orkest speelde gisteravond zéér geslaagd het Andante uit Symphonie 6 J. Haydn. Het Larghetto uit Beet- hovens 2e Symphonie vroeg om mee: evenwicht, maar Mendelssohn zal „Le Retour au Pays" niet bepaald mooi heb ben gevonden. Onzuiverheid in de stem ming <ier verschillende instrumei^en mag in een amateurorkest niet voorko- Aan het slot hoorden we nog, zeer verdienstelijk gespeeld, een „Suite Egyp- enne" van A. Luigini. Er werd met liefde en enthousiasme gemusiceerd. Ook het koor kan terugzien op een zeer geslaagde avond. Voordracht en uitspraak waren uitstekend verzorgd. In het Ave Verum vlotte het samengaan in orkest met koor goed. Het tempo as o.i.'iets aan de te langzame kant. De dirigent Jan van Santbrink heeft muzikaal gevoel en beheerste volkomen de uitgevoerde werken. Wat lossere di rectie zou aan het geheel ten goede ko- Enthousiast applaus was de wel verdiende beloning voor dirigent, orkest en koor. Extra dient vermeld te worden de vioolsolo van de beer W. H. Rozendaal, die aan de piano begeleid werd door de heer J. Rozendaal. Mooi van toon stijlbegrip speelde hij de 4e Vioolsönate van Hëndel. Ds Houtzagers opende en ds Fortgens sloot dit geslaagde concert. De bevolking had echter grotere belangstelling dag mogen leggen. Th. t. I Op 24 Maart hoopt de schrijfster Top Naeff haar zeventigste verjaardag te Officiële publicatie Niet met open vlam verflagen afbranden. Burgemeester en Wethouders van Lei- den wijzen belanghebbenden er op, zulks verband met herhaalde overtreding 1 artikel 5b der Verordening tot voor koming van brand, dat het verboden is met enige open vlam verflagen van hout werken af te branden. Van dit verbod kan in onvermijdelijke gevallen door hen ontheffing verleend Belanghebbenden worden gewaar- sohuwd bovenstaande^ bepaling in acht te nemen, daar in den vervolge tegen over treders zal worden opgetreden. Leiden, 9 Maart 1948. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, F. H. v. KINSCHOT De Secretaris, J. BOOL. Inclol ogen-organisatie gaat 100-jarig bestaan tegemoet Leidse vereniging zaJ dit feit feestelijk herdenken Bij de liquidatie van de-Indische instel ling te Delft werd im het jaar 1900 de Indologische studie verplaatst naar Lei den. De Leidse studenten gingen in 1902 tot oprichting van een Indologen- vereniging, bedoeld als voortzetting van het Delftse I.S.C. en de Delftse indologen- vereniging onder de initialen I.V. Op 22 Maart zal het 100 jaar geleden zijn, dat de toenmalige Kon. Acad. te Delft door de studenten werd opgericht het Delfts Studentencorps met twee afdelin gen: ^.S. (algemene studie) en O.I.A. (Oost-Indische ambtenaren). De Indolo- gen-vereniging alhier hoopt het eeuw feest te vieren. Besprekingen zijn gaan- in het archief en de verdere eigen dommen van het corps, destijds door de gemeente Delft in bewaring genomen, 'er te dragen aan de Leidse vereniging. KOEKFABRIKANT LIEP ƒ9600 BOETE OP De Leidse tuchtrechter legde gisteren de koekfabrikant C. H. v. d. S. totaal f9600 boete op, omdat deze van Novem ber 1946 tot November 1947 in 200,000 kg speculaas en kruidkoek im plaats van bloem grote hoeveelheden aardappelen had verwerkt en ook de administratie niet had bijgehouden. Mr de Ruyter de Wildt wees er als raadsman op, dat het verwerken van aardappelen niet verbo den is. Wel waren er teveel in verwerkt. De tuchtrechter hield met de omstandig heden rekening, ook met het feit, dat verd. voor de eerste maal terecht stond, en veroordeelde tot resp. f9500 en f100. „COLLEGA" VAN VERKOREN VOOR HAAGSE B.G. Een handlanger van de beruchte Ver koren, de eveneens uit Voorschoten af komstige Adriaan J. Verboom, die deel had uitgemaakt vam de hulplandwacht en aan verschillende patrouilletochten had deelgenomen stond gisteren voor het Haagse B.G. terecht. Hij hoorde 8 jaar tegen zich eisen. Wat vroeger het Levendaal te Leiden was, is thans de Langevaart te Rijns burg- Het stinkt er, het water is een stortplaats van huisvuil en het geheel vormt een zwakke schakel in het wat goede verkeerswegen betreft toch al niet rijk bedeelde Rijnsburg. Verbetering is hier dan ook dringend gewenst Het veranderen ven deze gevaarlijk smalle weg in een brede laan met riolering zou een grote vooruitgang betekenen. Vroeger had de Langevaart prachtige bomen, maar de iepziekte heeft ze doen slopen. De vaart wordt wel regelmatig uit gebaggerd, doch het rioleringssysteem is hopeloos ouderwets. Het gemeente bestuur heeft dan ook alle mogelijke moeite gedaan, een verbetering tot stand te brengen. De pogingen zijn niet mogen gelukken. „Den Haag" acht de uit gaven te hoog en de plannen zijn voorlopig definitief van de baan. Aanleiding tot deze gang van zaken is ook de slechte materiaalpositie, vporal wat beton i met name de rioolbuizen aangaat. Wèl onregelmatigheden bij eindexamen Onder dit opschrift heeft de rector v het Sint Catharina Lyceum te Eindhov enige tijd geleden een antwoord geschi ven op mijn artikel over deze kwest Dit antwoord verscheen in de „Mai bode" en in het „Weekblad voor Gyn i M.O." Hij erkent daarin: 1. dat bij het ein camen in het Frans twee der candldat op ongeoorloofde wijze hadden sam« gewerkt, wat uit een onderzoek èn v het werk èn bij de betrokken leerling volkomen en onomstotelijk bleek. grond van de categorische voorschrift het eindexamenreglement werd deze leerlingen door de rector van verdere deelneming aan het examen gesloten." 2. Ongeveer tien dagen later bleek >n andere leerlinge zich begeven h aar het huis van een der beambten de school en aan deze gevraagd mede te delen, welke stukjes voor Grie zouden worden voorgelegd. Ook de leerlinge werd verdere deelneming et examen ontzegd. 3. Aangezien het cijfer voor de Tacit: vertaling- aan een der leerlingen toe| kend door de examinator, onverklai baar hoog werd geacht, is deze leerlin bij de Rector geroepen en in het ond houd werd ontdekt dat zij met hillende andere leerli it examenstukje vóór de i f t e 1 ij k Dag van herinneringen voor oud-Maritie-makkers GESLAAGDE REÜNIE DOOR SCHOUT BIJ NACHT WILLINGE GEOPEND MARINE-MENSEN PROEFDEN WEER EENS OUDERWETSE „SNERT" Vandaag werd iin de Kweekschool voor Zeevaart te Lei-den een reünie ge houden van oud-Ma-rine-leerlingen on derofficieren, d'ie ongeveer 30 a 35 jaar geleden hun eerste opleiding aan deze Kweekschool genoten. Behalve een 200- taï dezer oud-leerlingen, waarvan ver scheidene nog in actieve Ma-rinedienst zijn, was ook een deel vam het toenma lige kader aanwezig. Tijdens deze reünie, die een zeer en thousiast karakter droeg, werden talloze ervaringen uitgewisseld. Oude vriend schapsbanden werden hernieuwd of ver stevigd en men herdacht ook de vele makkers, die op de wereldzeeën vielen in de heroïsche stryd om de vrijheid van het vaderland. De heer P. D. Beversluis te Leiden, oud-adj. onderofficier, had de organisa torische werkzaamheden voor deze dag Gemeentebegroting 1948 van Warmond sluit Gemeentefinanciën door en door gezond en W. Warmond hebben aan de niet nodig, geheel of gedeeltelijk te be- gemeenteraad ter vaststelling aangeboden de gemeentebegroting en de begroting van het gemeentelijk waterleidingsbe drijf voor 1948. De gemeentebegroting sluit precies en die van het waterleidings bedrijf levert een batig saldo op van bijna f 5000. Dit is zeer verheugend, vooral als men de begroting der gemeente aan een nadere beschouwing onderwerpt. Immers er zijn van deze begroting verschillende eigenschappen te signaleren. In de eerste plaats was het voor het sluitend maken van de gewone dienst Na ln Nederland te zön gebonwd, kwam deze brandweerwagen ln BerlUn te recht, vanwaar de gem. Oostburg hem deerlijk gehavend liet ophalen. De Haagse brandweer knapte hem weer op en Maandag kon commandant C. Otten hem glanzend nieuw aan burgemeester Hoekzema van Oostburg overdragen. Het heuglijke moment schikken over het batig saldo van enig vorig dienstjaar. Een zeldzaam voorko mend feit. Voor het .sluitend maken van deze dienst in de begroting 1947 was een dergelijke beschikking nog wel nodig en wel tot een bedrag van bijna f 25000. De gewone dienst van de begroting 1948 dekt zich zelf dus volkomen, zonder dat andere dienstjaren moeten bijspringen. Voorts valt uit deze begroting te con stateren, dat de gemeente voor 1948 vol gens het ontwerp van wet Noodvoorzie ning Gemeentpfinanciën alleen in aan merking komt voor 'n zg. algemene en 'n garantie-uitkeering van het Rijk uit het gemeentefonds en niet voor de z.g.n. be- lastinguitkearing en de -bijzondere uit kering. De belastinguitkering wordt niet verkregen, omdat de opbrengst van de in de gemeente geheven opcenten op de grond- en personele belasting per in gezetene meer bedraagt dan f 8 n.l. f 9.91. De bijzondere uitkering wordt niet ont vangen. omdat de begroting zonder deze uitkering reeds sluitend is. Uit dit alles blijkt, dat de financiën der gemeente door en door gezond zijn, ter wijl toch de laatste twee jaren zeer grote bedragen zijn besteed aan de verbetering en verbreding van straten en wegen, het bouwen van woningen, de aankoop van grote objecten bestemd tot stimulering van de sport op elk gebied, die Warmond groot heeft gemaakt. Een woord van grote waardering komt zeer zeker toe aa dagelijks bestuur van de gemeente de wijze, waarop de belangen van War mond op elk gebied worden voorgestaan en gediend. TEL. 2512 Taxibedrijf H. Noort Zn. Luxe auto's Taxi's Ook Tourlngcarbedrijf KANAALSTRAAT 1 RIJNSBURG De Verdoemden door H. Kingmans Van alle kanten worden de Hollanders weggevoerd. De verkoop gaat, als men eenmaal bezig is, vlot. Als enkele uren verlopen zijn, altijd staan Jochem en de Vlaardinger in de brandende zon. ver smachtend van dorst, zijn er overal brede gapingen in de rijen. En dan is minstens negen tiende van het aantal verkocht. De markt verloopt. Met ongeveer acht tien lotgenoten worden Jochem en Cor- nelisz. teruggevoerd naar het pakhuis, dat zij die morgen verlaten hebben. Voor hen zijn' geen kopers gevonden. „Wat zal er nu met ons gebeuren?" vraagt Jochem. De Vlaardinger haalt de schouders op. „Ze zullen ons wel kwijt raken," zegt hij dan, „Hier of op een andere markt." In elk geval verlopen er enkele da gen. Zij worden op dezelfde wijze behan deld, als sinds de laatste tijd. Hun voe ding laat niets te wensen over en ze ge nieten, behoudens scherp toezicht, een zekere mate van vrijheid In het pakhuis. Jochem is evenwel niet op dreef. Een lange dag staan In de felle zon heeft hem geen goed gedaan. Hij heeft zonnebrand. Een ondragelijke jeuk plaagt hem. Dat werkt niet best op zijn humeur, dat toch al te wensen overlaat. Hij is wel bevriend Cornellsz., doch hij mist Gebhard, met wie hij nu al zo geruime tijd op en neer is gegaan. Hij kan het vloeken ook niet laten en trekt zich niets aan van vermaningen van de Hollander, die ge wend is, handen te vouwen des morgens en des avonds en ook bij het eten. Het is Jochem een onverklaarbaar raadsel, dat hij nog niet verkocht is. Als hij het overgebleven gezelschap aan schouwt. begrijpt hij, dat de lust tot ko pen niet overgroot was. De meesten van hen zijn de veertig jaar gepasseerd. Ze kunnen niet meer zo hard werken. Maar waarom heeft die Moor hem dan niet ge nomen, tegelijk met Gebhard? Wie weet, waar hij nu terecht komt. De lui, die hem gevangen genomen hebben, vinden blijkbaar geen emplooi in Tunis of omgeving voor hen, die onver kocht bleven. Er verlopen nog enkele dagen. En dan wordt hun meegedeeld, dat zij zich gereed hebben te maken. Er is geen markt, dat staat vast. Zodat Cor- nelisz. de opmerking maakt en het ver moeden uitspreekt, dat zij naar elders zullen worden gevoerd. En dat vermoeden is juist. Een klein schip in de haven neemt hen op en iets later varen zij de Middellandse zee op, in Oostelijke richting. Hun behandeling is nu weer, als op de roversschepen, die „De Arend" overvielen. In ongemakke-' lijke houding liggen zij tegen de scheeps wand, aan elkaar en aan ringen gekluis terd. De tocht duurt ettelijke dagen. Corne- lisz. vraagt zich vol verbazing af, waai zij nu terecht zullen komen. Soms denkt ihjj aan de Levant, maar voorzover hem bekend, zijn daar geen slavenmarkten. Worden zij dan misschien naar Egypte gevoei%? Het gaat er inderdaad op lijken, als j naar het Zuidoosten stevenen. Een maal komt aan de tocht een eind. Jochem heeft hem al eens gepolst. Dan kan Cor- nelisz. hem met zekerheid zeggen, dat zij havenen in Cairo. Is daar een slavenmarkt? Ja, dat staat vast. Hij weet er van. De slaven worden er evenwel niet rechtstreeks gekocht door slavenhouders. Er zyn tussenpersonen, meest Joden, die de gekochte waar naar elders voeren en daar weer verkopen. De opbrengst voor de Tunische piraten is daardoor minder. Vandaar, dat zij eerst trachten, in Tunis en omgeving te verkopen. Er zijn meer haaien op de kust, naar de volgende morgen blijkt. De markt is overvoerd. De twintig Hollanders van „De Arend" vormen slechts een klein contingent van het aantal, dat aan de pa len gebonden is. De tentoonstelling, de aanprijzing, de verkoop is precies als in Tunis. Met dit verschil, dat de handel hier levendiger is, omdat de kopers, vrijwel allen Joden, levendiger van aard zijn. Ze zijn gerou tineerde handelaren, dat is duidelijk. Ze laten de verkopers eenvoudig praten en kiezen de waar, die zy kunnen gebruiken. De opvarenden van „De Arend" wor den gevoerd naar een bepaalde hoek, waar reeds verschillende blanken een plaats hebben gevonden. Jochem hoort zijn moedertaal. Er zijn dus meer Duit sers onder. Hij ziet jongere en oudere mensen, blijkbaar allen zeevaarders. a van hen trekt bizonder zyn aan dacht. Hij is een jonge man, die op zijn gelaat een stille berusting manifesteert. Jochem vraagt zich af. waar hij dat ge zicht wel eens heeft gezien. Het komt hem zo bekend voor. Maar dan wendt hij zich af: 't is verbeelding. In grootte en aantal aangevoerde ge vangenen doet deze markt niet onder voor die van Tunis. Het duurt slechts kele momenten en dan staat Jochem w ;en paal gebonden. Nevens hem Cor- nelisz. Gelaten wachten zij hun lot af. Je hebt niets te wensen en moet de standigheden nemen, zoals ze zyn. Al vry spoedig weten zij, althans lopig, wat hun nabije toekomst is. Ei dert iemand met een grote baard, on kenbaar een Jood. De koop is spoedig gesloten. De Moren behoeven niet te vragen. De Jood deelt eenvoudig mee, als hij Jochem en Cornelisz. heeft beke ken, lang niet zo nauwkeurig, als in Tu nis gebeurde, welk bedrag hij voor bei den over heeft. Is het te weinig, dan kun- ze hun mannetjes houden. Er is keus genoeg. De Moren marchanderen niet. Zij accepteren het aanbod, omdat zij niet terug willen gaan met deze lui. Dus zijn Jochem en de Vlaardinger eigendom van deze Jood. (Wordt vervolgd) EEN KOPJE op zich - genomen. Precies om elf uur arriveerde de commandant van de Zee macht Nederland, schout bij nacht J. J. L. Willinge aan de Kweekschool. Hij werd ontvangen door de luötai. ter zee le klas, W. F. Huyding, de chef van de equipage, bootsman C. Kegge en het reüniecomité bestaande uit de heren mr W. Broertjes, O. C. Wagenaar, H. Mar selis, P. Krebs en T. Ham. Nadat de schout bij nacht de op het Kweekschoolterrein aangetreden reünis- had geïnspecteerd en hartelijk be groet, verzamelde de deelnemers, onder 'ich een groot aantal dames bevond, zich in de recreatiezaal, die met allerlei Marinedoeken en -vlaggen was versierd. reünie werd officieel geopend door schout bij nacht Willinge, die in spraak allereerst stil stond bij de ge schiedenis van de opleiding aan de school. Voorts wijdde hij enige aandacht het tekort aan Marinepersoneel. Maatregelen worden genomen om dit zo jedig mogelijk op te heffen. Spr. wees nog op, dat de opleidingsschool goede resultaten heeft opgeleverd. De Marine kreeg hierdoor een deugdelijke grond slag. De schout bij nacht sprak de wens uit, dat de banden tussen de deelnemers door deze reünie verstevigd zouden Hierna sprak de voorzitter van het reünie-comité, mr W. Broertjes, een her- 4enkingsrede uit. aan het einde waarvan hij de gevallen Marinemakkers herdacht. Deze herdenking werd besloten met de taptoe door een viertal tamboers en pij pers van het corps Mariniers. Om één uur vanmiddag werd een ouderwetse „snert"-maaltijd aangeboden. Verscheidene persoonlijkheden zaten hier- an. Om twee uur was er een rond wandeling door de gebouwen. In de re creatiehaal werd vervolgens een middag- feest georganiseerd. Om zes uur zal eer avondfeest een aanvang nemen. Albert Gerritsen uit Leiden zal voor de nodige afwisseling zorg dragen. Vanavond half tien zullen de reünisten afscheid nemen. Ongetwijfeld blyft deze dag i hun gedachten voortleven. In de loop van de morgen werd een telegram gezonden aan H. RL de Ko ningin, waarin de reünisten uiting gaven aan hun verknochtheid aan het Huis van Oranje. HAAGSE EN LEIDSE AANNEMERS GAVEN TE HOGE LONEN Voor de Haagse politierechter hebben zich enkele werkgevers uit de bouwvak- bedrijven in Den Haag en Leiden te antwoorden gehad, wegens het uitbeta len van te hoge lonen. „Verdachten" be toogden, dat zij wel gedwongen waren, teneinde werkkrachten te kunnen krij gen. De rechter begreep de moeilijkhe den en besloot, de zaken even aan te houden. HAAGSE POLITIERECHTER. Teveel bollen. De kweker W. R. te Lisse had zich niet gestoord aan de voorschriften inzake de teeltbeperking, en hij had teveel bloem bollen geteeld. Daarvoor eiste de Offi cier f 1000 boete of 2 maanden hechtenis en voorwaardelijk drie maanden gevan genisstraf met drie jaar proeftijd. De po litierechter veroordeelde tot f 2000 boete of 3 maanden hechtenis en de gevraagde voorwaardelijke gevangenisstraf proeftijd. Clandestien geslacht. Er was door J. van D. uit Katwijk Zee clandestien een varken gekeeld, welke bezigheid de Officier thans drie maanden gevangenisstraf tegen hem eiste. Verdachte echter betoogde, dat het hier geen handeltje betrof en de rechter liet verzachtende omstandigheden gelden, toen hij veroordeelde tot f 25 boete of 30 dagen hechtenis en voorwaardelijk drie maanden gevangenisstraf met drie jaar proeftijd. Teeltregellng. Het was ook de kweker A. A. M. te Noordwijkerhout, die met de politierech ter in aanraking kwam, vanwege Svertre- ding van de teeltregeling. De Officier vond het noodzakelijk die te handhaven, zolang de bepalingen golden, en hij eiste f 1800 boete of twee maanden hechtenis en voorwaardelijk twee maanden gevan genisstraf met twee jaar proeftijd. rechter veroordeelde conform die eis. Het ontslag. L. G. te Alphen aan den Rijn had rechtmatig gehandeld in een ontslag- kwestie, waardoor de voorschriften op dit punt werden overtreden. De Officier by de Haagse Politierechter vorderde hier f 40 boete of 20 dagen hechtenis, doch de rechter volstond met f 25 boete of 10 da gen hechtenis. Op 72-jarige leeftijd Is te Haarlem overleden E. Th. Geesink, oud-voorzitter van de Hoofddirectie der Nat. Bankver- edshad aid. Toen is een ander stukje opgegeven Uit deze bekentenis blijkt m.i. klaar dat er wel degelijk bedrog pleegd bij het eindexamen aan het Si Catharina Lyceum te Eindhoven. 1 deze geheel (of gedeeltelijk?) ontdekt, doet aan de zaak niets af. Maar er blijven toch duistere punt 1. Hoe ter wereld kan het mogel zijn dat twee candidaten hun werk maken, als het toezicht voldoende is? A school met meer dan 1000 leerling heeft men toch leraren genoeg daarvc beschikbaar! 2. Hoe krijgt een leerlinge het. hoofd om te gaan vragen inzage te mog hebben van een stukje examenwerk dat dit is opgegeven, als daar geen enk grond voor is gelegen in vroegere beurtenissen? Zo iets is m.i. volkom ondenkbaar. 3. De rector erkent dat enige leerling het stukje uit Tacitus dat op het exam werd opgegeven, van te voren hadd onder de ogen gehad, ja zelfs vertaa En hij zegt dat de betrokken docent uitgaat. Laten we dit op zijn gezag a en, maar dan blijft toch deze vri „Hoe kwamen deze leerlingen toe, juist dat stukje uit Tacitus te gi vóórvertalen? Bij het „zorgvuldig ond zoek" moet dit toch de eerste e beheersende vraag zijn geweest. Het is zeer jammer dat de Rector hi op geen antwoord geeft. En is het logisch dat de onbevooroordeelde schouwer denkt aan het artikel vai Höppener, leraar aan het R.-K. Gy te Eindhoven en vader leerlinge aan het Sint Catharina Lycei aldaar, d:e de zaak aan het rollen brai door zijn artikel in „De Tijd" van 1947 en die in genoemd artikel schre „Gewoonlijk evenwel wordt er meer tig gefraudeerd of kan het zijn dat i ieder jaar opnieuw weer even roer onnozel is? In de laatste lessen vóór examen worden extra woorden j»egev soms lichtelijk beklemtoond, soms of meer handig aan het gelezene geknoopt. Waar evenwel op school de traditie gevestigd van ilicite hulp, zijn de knap gespitst, en de meisjes mo nog meer. Met een collectie hu woorden gaan we dan naar een klass geïnteresseerd jurist, voor wie boeiend spelletje is, de verborgen Livi stukjes op te sporen. Nog practischer is dit: allicht hebt een of meer leerlingen in benauwenis bij van een classicus buiten de school een handomdraaien lost hij de puz voor je op." (Spatiëring van F. C. D.). De heer Höppener geeft nog and wijzen aan, waarop geknoeid kan den. Ik neem dit alles niet over. Maar geheimzinnigheid is m.i. voor ee deel door deze uiteenzetting verdwen In hoeverre een lerear, zoals de h Höppener ons schilderde, vry uitg! laat ik in het midden. Maar wel st voor mij vast dat niemand zonder e aanleiding plotseling over bedrog examens gaat schrijven. Welke die a leiding is geweest, kan i k niet zegg Maar de heer Höppener zal dat wel ten. Het is een onplezierige samenli van omstandigheden voor hem, dat dochter nu juist leerlinge van het Catharina Lyceum is. Uit al het bovenstaande zal wel dui lijk zijn geworden dat er iets verkee bij de schoolexamens. Intussen jongste jaarvergadering der lera n Ned. Gymnasia een geval van fi bij het eindexamen besproken, dat in een Noordbrabantse enkele jaren geleden heeft voorgedi Die zaak is toen door de Inspecteur Gymnasia grondig onderzocht. Hoe is mogelijk dat het verslag hiervan aan Min. van O., K. en W. niet meer bek is? De Minister heeft in de Eerste Ka: toch medegedeeld dat in de laatste jaar noch aan hem, noch aan zi gangers een geval van fraude i: porteerd? Hoe staat het met de archie op dit Departement? Ik meen dat ik overdrijf, wanneer ik in mijn broch over dit onderwerp1), die deze week verschenen, de schoolexamens een i van ongerechtigheden noem. Ik acht dan ook in het algemeen belang dat d zaak niet in de doofpot gaat. Den Haag. Dr F. C. Domini l) „Het euvel der schoolexamens". BASTIAAN MAAN KREEG 15 JAA Het Haagse B.G. veroordeelde giste de 40-j. Westlamdse tuinder Bastii Maan, die als landiwachter actief meegeholpen bij het uitvoeren van zia's in Leiden en omgeving, tot 15 j met ontzetting uit de kiesrechten. C sa tier echt werd verleend. AANBESTEDING TE ALKEMAD) B. en W. van Alkemade hebben gi ren in het raadhuis te Roelofarendsv aanbesteed: het maken van bestratii en rioleringswerken nabij de R.K. k te Oude-Wetering. Inschrijvers ware J. Versluys; Oudewater en M. P. Gouda, f 65.780: C. A. Langeveld, Alp a.d. Rijn f 65.900; S. Tromp, idem f 70. L. P. v. d. Geer en A. Th. Stuifzand, den f 70,900; Aann.bedrijf Gebr. Scho Leiderdorp f 71.977; H. C. Heemsk Leiden f 72.400; fa. Overdevest Berkel, Rijnsaterwoude Leimui f 72.800; P. de Pater, Waddinxveen f 77. H. J. Strijk, Rijpwetering f 77.900. \yerk is gegund aan de laagste inschrij fa. Versluys-Hok

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1948 | | pagina 2