Met de Willem Ruys
Dan ziet het oog
des blindgeboornen...
941i NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ZATERDAG 13 DECEMBER 1947
Dooh de wereld ziet het niet be
grijpt niet, dat honger en ellende niet
rerdreven kunnen worden door holle
leuzen, al worden die nóg zo luid door
Djooja het luchtruim ingesMmgerd. Neen:
de wereld weet alléén, dat de Neder
landse troepen Oost-Madoera bezetten
lang nadat de eigenlijke politiële acties
tot het verteden behoorden.
Raden Adipati Aria Tjakrandngrat
twaait, als resident, de scepter over het
eiland. Dat doet hij al jaren, en eeuwen
terug, waren het zijn voorouders ook
Tjakranimgrats die heersten over het
erese volk. Zijn geslacht en het
land zijn één geworden. De resident is
Indonesiër; ook h ij is nationalist. Doch
heel duidelijk ziet hij, dat het streven
de huidige republikeinse regering
tets heel anders inhoudt dan een waar-
ichtig vrij'heidsstreven. „Alle Madoeree-
ensen zelfstandigheid'', zegt Raden
rjakraningrat, „maar zij zijn het er over
dat het Djokj a-bestuur zijn plan-
niet op democratische wijze ten uit
roer brengt.
Wij hebben een tocht gemaakt, dwars
Joor Madoera. Wij hébben het land ge-
wij hebben de bevolking gezien.
Een ontdekkingstocht door Madoera
Ellende en honger gingen hand in hand
Het Madoerese volk eindelijk verlost
(Van t
Indlë-redacteur Wim Tansent)
Trouwen in lompen. In tot op de vezel versleten, weggerotte Jute-zakken. Wat een
troosteloos gezicht is dat! Je wordt er stil van als je het ziet, en je vraagt je af
hoe het mogelijk is, dat dit in een eens zo welvarend land als Indlë gebeuren kan.
Arm Madoerees volk, dat na die verschrikkelijke Japanse Jaren, op deze wUze de
vruchten moest plukken van het Indonesische merdeka-reglem.
Pij hebben gesproken met tientallen In-
ërs, die hoewel allen zelfbe-
i&uur verlangend toch gaarne met de
Nederlanders wensen samen te werken.
Zo kón het niet langer. De bevolking
as óp, doodop van alle ontberingen, van
tlle ellende. Malaria was de meest ge-
rreesde ziekte, doch ook de framboesia,
te brandende huidiwonden veroorzaakte,
ierde in al zijn hevigheid. Eén spuitje
ran de dokter was voldoende geweest
iedere patiënt hiervan te genezen,
lochwaar bleef het serum? Ook de
ezige republikeinse doktoren kon-
rc niets aan doen, dat in bepaalde
treken dert% tot veertig procent van
>un landgenoten onder de vreselijkste
omstandigheden hun einde vonden.
Het werk op het land en in de zout-
edrijven kon niet intensief worden ver
richt. De arbeiders zagen na tien uur
;ens geen ka'hs meer om nog iets
TWEE NIEUWE ZWEEDSE OPERA'S
De eerste prijs van de prijsvraag voor
m nieuwe Zweedse opera, op te voe-
Ni bij 't 50-jarig bestaan van het ope^a-
ebouw in Stockholm op 19 Sept. 1948
gewonnen door de Zweedse compo-
list Kurt Abterberg voor „De Storm"
ear Shakespeare's drama. Hij krijgt
000 kronen. De tweede prijs (3000 kro-
en) kreeg de 79-jarige prof. Ernst Ell-
voor zijn opera „Rassa" (legende
de Lappen).
Nederlandse troepen, die de elfde No
vember Oost-Madoera bezetten, hebben
geen schot behoeven te lossen. Dat men
zo laat gekomen was, was een gevolg
van het feit, dat elk bloedvergieten voor
komen moest worden, en eerst toen dui
delijk was, dart geen tegenstand zou wor
den geboden, werd tot de opmars be-
De hulp aan de bevolking kon onmid
dellijk een aanvang nemen. Rijst en
mais, kleding en sigaretten waren de
eerste producten, welike voor distributie
in aanmerking kwamen.
In Batoepoetih, in het uiterste Oosten
van Madoera. hébben wij zo'n uitdeling
meegemaakt. De gehele dessa. van groot
tot -klein, van oud tot jong, wachtte, voor
het huis van de wedana. met het groot
ste geduld op het afroepen van de na
men om daarna de zo begeerde artikelen
in ontvangst te nemen. Eén-derde van
de bevolking is thans reeds gekleed, doch
er zijn nog honderdduizenden meters
goed nodig om een ieder van het meest
noodzakelijke te voorzien.
Ook met het voedsel was het een paar
weken geleden nog in-bedroevend ge
steld. De republikeinse regering moge
beweren, dat de Nederlandse „blokkade"
de oorzaak was van de honger, de feiten
hebben het anders uitgewezen. Grote
•hoeveelheden ryst, die namelijk in de
republikeinse tijd uit Oost-Java naar het
eiland venzonden waren voor eigen con
sumptie, zijn nooirt onder de bevolking
verdeeld geworden.
Sterker: de TJN.I., die alle maoht in
'handen scheen te hebben, oordeelde het
veel belangrijker udt de zendingen rijst
een slaatje te slaan. Het product was.
KÏhdelsobject geworden, en bij balen
tegelijk werd de rijst naar Singapore uit
gevoerd.
Cijfers zijn dor. Toch is het Interes-
Ze staan al op opgesteld, de rijkgetakte dennen,
Waaraan we 't naderen van Kerstmis weer herkennen;
Ze zjjn te kust en keur, terwijl de borden wijzen,
Hoe men verkoopt op maat, naar vastgestelde prijzen.
AI reeds terwijl ze koopt, ziet Moeder de gezichtjes
Van haar zo dierbaar kroost, geheven naar de lichtjes.
De Kerstboom, met zijn sfeer van innig saam verkeren.
Wie velen, ver van huis, dit Jaar opnieuw ontberen.
En schoon het visioen van wonderschone kleuren
Mij onweerstaanbaar lokt, zo kan het soms gebeuren,
Dat mij 't bekende woord, dat spreekt van vele bomen
Waardoor we 't bos niet zien, wil in gedachten komen.
De stemming die men schept, door 't branden van de lichten
Kan slechts, zo komt mij voor, haar heilzaam werk verrichten.
Wanneer in 't harte leeft het onverwoestbaar weten.
Dat ons geen KerstBOOM ooit de KerstNACHT doet vergeten.
Gré Kempen-Sterkenburg.
sant te vernemen, dat de zoutopbrengst
de komst van de Nederlanders ver
tienvoudigd is, enkel en alleen, omdat
de bevolking weer voldoende voeding
kreeg, weer medisch behandeld werd,
weer lust kreeg om te leven.
En dit is hetgeen wij hebben kunnen
constateren: er is thans op Madoera geen
conflict meer. De opbouw kan nu be
ginnen. De Madoerezen hebben thans hun
eigen lot in handen.
Reis door Canada (6)
Dollars per radio in land zonder margarine
IN HET DEN HAAG VAN EEN
ONAFZIENBAAR DOMINION
Ottawa, het Den Haag van het enorm»
land van de Maple Leaf. Stad van rege
ringsgebouwen, van ambassades en ge
zantschappen, van bankgebouwen en wa
renhuizen, van brede lanen en drukke
winkelstraten. Woonplaats van 300.009
mensen, die naar hun eigen radio-station
luisteren: „C-K-C-O.. Ottawa, de sten
Canada's hoofdstad".
Op Parliament Hill, de heuvel i
langs de Otrtawa-rivier in draaikolken
stroomt, staan de regeringsgebouwen,
groots uitgebouwd met torens en koe
pels, als een kasteel, waar eens, in oude
tijden, burchtheren, grote gastmalen heb
ben aangericht Nu komen er de ministers
bijeen, thans verschijnen er de afgevaar
digden van de negen provincies en mis
schien weldra van de tiende: Newfound
land, dat op de nominatie staat om in het
dominion te worden opgenomen. Hier
werd destijds de wet gemaakt, die alle
Canadezen verbiedt margarine te maken
waardoor ieder in staat is, zijn brood
met roomboter te besmeren.
Evenals bijna elke belangrijke plaats
in Canada, heeft ook Aodewao", zoals
de naam hier wordrt uitgesproken,
eigen radio-zender, populair bij alle
Ottawans. Het Amerikaanse recept wordt
nauwkeurig gevolgd: de zendtyd wordt
per kwartier verkocht aan grote i
schappijen, die de kwaliteit van hu
tikelen laten zingen en declameren i
mooist klinkende Engels, direct achter
een „swing-mop", of achter een uitze
ding door een symphonie>-orkest. Ieder
verhandelen voorwerp heeft z'n eigen
herkenningsmelodie, b(jv. een zelfwer
kend wasmiddel, gaat als volgt de aether
in: „Vel, Vel, v-e-1, soaprich Vel is really
swell".
n*)
(Van een onzer verslaggevers.)
Van Kipling is de uitspraak „A liner,
a lady". Vandaar dat ik de „Willem
luys" vergeleek met een soldde Hol-
andse buds vrouw.
Voor de „Queen Mary", de 81.000 ton-
van de CunanJd Wihate Star line, die
in Southampton na de aankomst van
et vlaggeschip van de Kon. Rotterdamse
loyd bezichtigden, gelden beslist andere
naatstaven.
De „Queen Mary" is n.l. een schip,
aarbij al wat er verder schip is in de
ereld, in het niet verzinkt
De Oceaanstomers, die er, grijs en
vart en rood naast gemeerd liggen, zijn
hachelijke pramen bij ddt zeemonster.
„Willem Ruys" gaat er vier maal in,
„Nieuw Amsterdam" meer dan twee-
laaL
Terwijl het vlaggeschip van de Lloyd
i totaal 800 passagiers kan vervoeren,
eken er in de eerste klasse van de
iueen Mary" alleen al 711 de Oceaan
r, waarbij nog kamen 707 cabin klas-
en 577 touristen klassers. Voor dit
ttelschap staan 1260 officieren en man
happen paraat.
Niet alleen kan deze bevolking zich
twaalf dekken verspreiden, er staart
ook een keur van de meest luxueus
gerichte salons, zonnetuinen, lounges,
icial halls, theaters en cinema's ter
Bschlkking. Rookzalen als hallen van
tootsteedse hotels, die door drie dekken
breken er op machtige zuilen rus-
Zuilen gemaakt van absoluut zeld-
houtsoorten, gekapt ergens in een
udden-Amenkaans oerwoud. Het ver-
■an de bomen naar de kust vor-
twee jaar.
Over de luxe van de hutten, de kin-
rparadijzen en de gymnastiekzalen, is
an nog niets gezegd. Daarover alleen
een artikel te schrijven zijn.
De Queen Mary" heeft ook haar aan-
de oorlog geleverd. Er zijn 765.429
idaten mee naar alle delen der wereld
bracht. In totaal over 569.943 mijl.
eventien duizend man in één keer. Dart
tte zoden aan de dijk.
Of de „Queen Mary" dat steeds doet
te betwijfelen. De eerste klas, waar-
zoals gezegd 711 passagiers kunnen
«blijven, telde de laatste reizen om en
"ie zes honderd gasten. Men moet hert
veelvuldige exploitatie hebben. Het
hip kwam Dinsdagochtend uit New-
naar de
QUEEN MARY
vertrok daarheen Donder-
er. Het is een bijzondere
:e uit varen te gaan. De
grote winkels aan boord, samengebracht
in verschillende straten, verkopen bui
tengaats n.l. alles zonder bon.
Dat is voor de Engelsman een heer
lijkheid even groot als voor ons. Want
tegenover deze weelde op de trots der
Engelse vloot die door de 83.000 ton
grote „Queen Elizabeth" wordt geëven
aard staan de grauwheid van South
ampton en de goorheid van Londen. Die
laatste stad tóch mooi met de mist-ver-
sluierde contouren van Big Ben, Parle
ment en Abbey in de snel vallende avond.
De Eastern Railway voerde ons gezel
schap langs steden, waarin Slechts hier
daar een vergeten straatlantaarn
brandde, naar Harwich, waar de derde
boot op déze reis, de „Arnhem", wacht.
Een sympathieke trekschuit met bego-
'a's op de tafels en een beste keuken.
Zij draafde in de nacht door het woe
lige Noordzee-warter, hui^jpe.
Het merkwaardigste van het radio
systeem is echter het bestaan van de dol
larclubs. Vroeg in de morgen kondigt de
omroeper met een opgeruimde stem aan,
dat hij de zesde naam van de vierde ko
lom van bladzijde 156 van het telefoon
boek gaat opbellen. Door de luidspreker
ritselen de bladen en het is nummer
2-6865. ten name van G- Kenley. Hij
draait en z'n eerste vraag is: „Mevrouw
Kenley, luisterde u naar de C.K.C.O.?".
Is het antwoord ontkennend, dan zegt de
man met een medelijdende stem: ,,1'm
sorry, want ik had 10.voor u gehad,
als u een kleine vraag had kunnen be
antwoorden. Dikwijls is het „neen" en bij
elk gesprek,het wordt ongeveer om bet
half uur herhaald wordt de pot van
de dollarclub een dollar groter en wan
neer men 's avonds weer naar de C.K.C.O.
luistert, is het bedrag tot 30- a 40 -
opgelopen en fiog steeds is er dan nie
mand geweest, die tijdens het luisteren
opgebeld werd. Doch soms was er in de
loop van de dag wel iemand, die
terde en het juiste antwoord gaf
mee de pot won.
Dan is er een gelukkige in ee
zorgde stad met vriendelijke men
nog alles weten van Prinses Juliai
prinsesjes, die allen een broer, e
een zoon of een vriend hebben, die m
Nederland geweest is, die veel aan Europa
denken, waarvan ze zich geen voorstel
ling kunnen maken, hoe het daar was en
hoe het daar is. Mensen, die sigaretten
roken voor 33 dollarcents de twintig, of
4 cents goedkoper dan aan de overkant
van de rivier, waar de bewoners van het
geheel Fraps-sprekende en ongeveer
20 000 zielen tellende Huil, een extra-pro
vinciale belasting moeten betalen, omdat
zij in Quebec wonen en bij Ottawa de
provincie Ontario begint.
Waaraan wij Nederlanders het danken
weet ik niet, maar we hebben werkelijk
een streepje voor bij de Canadezen. Een
autobus-chauffeur vroeg allerlei bijzon
derheden over z'n bollen, die hij begin
October buiten in de grond had gestopt.
Of ze konden bevriezen, of sneeuw goed
of slecht was, of ze ook binnengezet kon
den worden. Hij vroeg zoveel, dat ik be
schaamd was, als Nederlander. dus als
bollen-deskundige het antwoord
schuldig te moeten blijven. Hij liet
gerieve van z'n Nederlandse klant
volle bus enkele keren stoppen, om op be
zienswaardigheden te wijzen en bij het
eindpunt gaf hij vijf overstapjes gratis,
omdat er op andere routes nog veel
Of zoals ,.Pop" die een sjofele lunch-
oom heeft in een nauwe straat. Hij was
Syriër vertelde hij en al twintig jaar
hier, hij beboterde zijn hamsandwiches
gaf me veel suiker in m'n koffie
was. alsof hij dacht, dat m'n maag,
twee jaar na de hongerwinter
Holland, nog steeds rammelde. Z'n ogen
glommen, terwijl hij me zag eten en hij
vroeg een veel lagere prijs, dan hij vol
gens de spijskaart had moeten vragen.
Maar zo zijn ze, wanneer je uit Europa
komt, heb je honger en ze voelen het als
hun plicht je weldoorvoed terug te laten
gaan. Een goed volk, het Canadese.
J. van Hofwegen.
Zender Bloemendaal weer
in de aether?
(Van onze parlementsredacteur)
Bij de behandeling van het radio-
vraagstuk heeft de heer Van der Zaal
(A.R.) in de Tweede Kamer geprotes
teerd tegen het feit, dat de Geref. Kerk
te Bloemendaal nog steeds geen vergun
ning heeft gekregen, de kerkdiensten, zo
als voorheen, via een eigen zender uit te
zenden. Dit protest werd nog sterker,
toen uit het antwoord van de minister
bleek, dat de golflengte van de Bloemen-
daalse zender afgenomen is en dat de
regionale omroep Noord en Zuid thans
op deze golflengte uitzenden. De minister
zegde tenslotte toe, dat, indien het tech
nisch mogelijk zou zijn, de Kerk te Bloe
mendaal weer in de gelegenheid zou wor
den gesteld, de historische radiouitzen
ding van haar kerkdiensten te verzorgen.
OM EEN HANDELSOVEREENKOMST
MET ENGELAND TE SLUITEN
"Maandagmorgen vertrekt van Shiphol
een Nederlandse delegatie, bestaande uit
de heren dr A. Treep, thesaurier-gene
raal, dr H. v. Blankenstein van het dep.
van Econ. Zaken, Ockinga uit Bedum
en D. de Jong, dar. van de Kon. Zwa-
velzuurfabrieken v/h Ketjen en Co, naar
Londen om tot een wederzijdse handels
overeenkomst rte geraken. De besprekin
gen zullen waarschijnlijk tot in Januari
voortduren.
NOG GEEN PUBLIEKRECHTELIJKE
ORGANISATIE VOOR LAND- EN
TUINBOUW.
Publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie
voor land- en tuinbouw is onmogelijk
als daarbij vooruitgelopen wordt op de
algemene wet op de publ. rechtelijke be
drijfsorganisatie, die volgend jaar wordt
ingediend, aldus minister Mansholt in de
M. v. A. bij de begroting van Landbouw,
|^ff. W. van Loon: Pioniers der vrijheid
e van een speels vernuft bij een
schrijver houdt, zal van dit boek genie-
In een schijnbaar uiterst luchtige
weet Van Loon allerlei eeuwen
oude waarheden te behandelen, waar
heden, die in onze eeuw dreigen ver
geten te worden. De gehele titel van dit
prachtige boek is: „Pioniers der Vrijheid
bevattende een waar en getrouw verslag
van een aantal hoogst interessante ont
moetingen met enkele historische per
sonages, van Confucius en Plato tot Vol
taire en Thomas Jefferson, die altijd ii
hoge mate onze nieuwsgierigheid hadden
opgewekt en die enkele jaren geleden
ons bezochten en onze gasten waren ir
Veere." Het boek is door de schrijvei
zelf geïllustreerd op een wijze die geheel
in overeenstemming is met de toor
De bedoeling van het werk is or
soort van wereldgeschiedenis voor ogen
te stellen, gegroepeerd om de grootste
geesten van alle tijden.
De schrijver heeft getracht door te
dringen tot de gedachten die ii
eeuwen de mensen hebben verenigd,
maar daarbij kan het natuurlijk niet
uitblijven dat hij ons als tegermelling
laat zien wat hen heeft gescheiden.
De vertaler, dr C. P. Gunning, wijst er
terecht op dat velen tegen zijn levens-
philosophie bezwaren zullen hebben.
Maar, ook al is men het met zijn opvat
tingen niet eens (ik denk hier inzonder
heid aan hoofdstuk elf, waarir
sprookje voorkomt dat H. C. Andersen
in de mond wordt gelegd en dat menig
een door zijn al te luchtige toon zal hin
deren, toch zal men niet kunnen nalaten
hem om zijn veelomvattende kennis te
bewonderen.
Hij is een felle tegenstander van hel
Nazidom en heeft lang vóór de uitbar
sting die reeds voelen aankomen. Dit
verklaart ook de titel van zyn boek. De
geestelijke vrijheid is het hoogste goed.
Zonder deze is het leveen waardeloos.
Dit kunnen we tussen de regels op iedere
bladzijde lezen. Ik zeg opzettelijk: tussen
de regels, want een preker is Van Loon
niet. Zijn luchtige toon belet dit reeds.
Maar zijn lachend gelaat verbergt
diepe ernst. Hij heeft het grootste deel
der worsteling nog mogen beleven
dageraad der vrijheid zien aanbreken.
Maar evenmin als Mozes heeft hij het
beloofde land mogen betreden: hij stierf
in 1944. Doch zijn boek was af e
geestelijk testament na een rijk leven
kan het ons de vreugde bezorgen, die
het hem moet gegeven hebben, to<
het schreef. Een allerbontste warreling
van figuren is in het boek te vinden. Ik
noemde Andersen reeds. Maar Bach
wel als Benjamin Franklin, Nansen
Napoleon, Plato, Rabelais en zelfs Robes
pierre, Dante en Erasmus worden
geschilderd op hün plaats in hün maat
schappij. Willem de Zwijger ontbreekt
evenmin als Washington en Molière
zowel als Shakespeare komen een avond
te gast in het 20ste-eeuwse Veere.
Thomas Jefferson, de stoere president
der Verenigde Staten uit een geloofs
belijdenis, die waarschijnlijk veel met
'an de schrijver overeenkomt,
die velen niet zal kunnen bevredigen.
Toch ziet men ook hier de eerlijke man.
die niet anders kan schrijven dan hij
voelt. Ofschoon hij ver van Franciscus
Assisi af staat, toont hij toch de
grootste eerbied voor hem, omdat ook
n zijn grote liefde tot alle mede
schepselen het ideaal van Van Loon
bij komt.
Het boek is een voorbeeld van
zedepreker, die niet preekt. En daarom
>u men het in de handen van jonge
ensen willen geven, opdat zij In hun
ermoed niet menen, dat onze tijd op
het toppunt van ontwikkeling staat, om
dat de techniek zo ver gevorderd is. Uit
dit boek kunnen zij leren dat er hogere
waarden bestaan en dat zij, willen zij
werkelijk mensen worden, zullen moeten
trachten iets over te nemen van de geest
dergenen, die in deze beeldengalerij
langs hun oog voorbij zijn getrokken.
Ondanks dreiging van atoombom
het omhoog schieten van Oosterse bar
baarsheid in een nieuw kleed is e
vastheid in het leven te vinden: De geest
Men kan de volkswijk gemakkelijk
het etiket „Buitenkerkelijk" opplak
ken, maar helemaal juist is dat toch
niet. Want weggedoken in sloppen en
stegen bloeien nog de bloemen van
het Evangelie. Hoe langer men haar
kent, hoe meer men van die kleine
kringen ontmoet, die op gezette tijden
samen komen om te zingen, om te
bidden en om te getuigen. Het is een
veelsoortig gezelschap, bont als Jo
zefs kleurig kleed. Er zitten hervorm
den naast oud-gereformeerden, Je-
ruëlklanten naast Leger des Heils-
leden. Het zijn de dorstigen naar het
te lang en te onrechtvaardig veroor
deelde bevindelijke leven. Het zijn de
gemoedsmensen, die eens „Halleluja"
willen zeggen en die vooral niet de
deftigheid van de kerk wen
sen. En het zijn toch ook de
geroepen getuigen, die het
zaad des Woords uitstrooien.
Natuurlijk: zo'n kleine kring
kén ontsporen; het kan hun
meer gaan om de eigen per
soon dan om Christus en er
zijn wel eens zedelijke uitspattin
gen in deze groepjes voorgevallen.
Maar is dat alles in de kerk volkomen
onbekend? Was het maar waar
Ergens op een hofje woont een blin
de vrouw. Haar uitgebluste ogen sta
ren, maar zien slechts zwarte duister
nis. Begin niet met haar te beklagen,
want ze ziet toch werkelijk nog wel
iets anders dan nacht en nog eens
nacht, zij aanschouwt Het Licht der
Wereld. Zij is als een Paulus wanneer
hij tot visioenen en gezichten komt.
En ze vertelt er graag over. Dit is
haar verhaal.
Op een dag is het kransje weer bij
een in haar huis. Men begrijpt niet dat
er in dit kleine kamertje een paar
dozijn mensen geperst kunnen wor
den. De blinde vrouw gaat voor in
gebed. Maar als ze uitsproken heeft,
maakt een der aanwezigen een aan
merking op wat ze gezegd heeft Ze
praat maar steeds over de Heer, en de
ander vindt dat je „Heere" moet zeg
gen. Daarover raakt ze helemaal van
de kook. Heeft ze nu alles tenslotte
toch verkeerd gedaan? Ze wil zo
graag van haar Heiland getuigen en
nu wordt alles op losse schroeven ge
zet door zo'n stekelige betweterige op
merking. Als de gasten vertrokken
zijn. ligt ze er in bed nog over na te
tobben. Ze weet heel zeker dat ze niet
slaapt: neen. ze is nog klaar wakker
Maar terwUl ze daar zo pelpst en zint.
grijpt plotseling iemand haar hand.
Iemand, die achter haar staat En die
Onbekende drukt er wat in: als
haar hand kijkt ziet ze dat het zaad-
korreltjes zijn. Daar begrijpt ze niets
van en terwijl ze er nog op staat te
turen steekt er plotseling een storm
wind op en blaast al die korrels uit
haar hand weg: je ziet niet was
blijven, ze waaien werwaarts de wind
hen voert
Dan is ze ineens in een tuin,
allerlei schone bloemen staan. Ze
somt op wat ze zag: madelieven en
klaprozen en lelies en alles wat maar
bloeien kan. Maar in de hoek van de
tuin staat het onkruid, hoog, zoals
alleen maar onkruid tieren wil. Naar
die hoek wordt ze heen ge
dreven en zie. daar in het
allerdonkerste. allerarmelijk-
ste hoekje is een heel klein
plantje. Het komt nog maar
net boven de aarde met zo'n
grappig steeltjeen zo'n
hoedje van wat prille blaad
jes. Ze knielt er bij neer. Ze denkt er
feitelijk over om het uit te gra
ven en het op een beter plaatsje
midden in de tuin te zetten. Maar nu
staat daar plotseling weer die Ander
voor haar en nu ziet ze duidelijk dat
het een engel is. En die engel houdt
haar tegen. „Neen", zegt hij, „Kom
er niet aan, daar zorgt een Ander
voor, daar is de Heer de eigenaar van
Jij hebt het mogen zaaien omdat die
Ander je het zaad gaf en die Ander
heeft het hier laten neervallen in de
schaduw en Hij zal zorgen da^ het
goed met dat plantje komt. Maar raak
er niet aan." Wanneer ze dat gehoord
heeft, verdwijnt het gezicht: Engel,
hof en plantje zijn weg. Ze ligt weer
eenzaam in de dubbele nacht van
blind-zyn in het donker. Maar ze is
tevens volkomen rustig geworden en
ze weet dat haar werk goed is en niet
ijdel zal blijken te zijn.
En nu kun Je over zo'n droomge
zicht allerlei theorieën opbouwen: Je
kunt het veroordelen maar let er
dan toch eerst nog even op hoe
schriftuurlijk dit alles was. En ver
wonder u liever eens een weinig dat
de blinden gezichten zien en de doven
stemmen horen. Dat verwachten we
immers allen naar Gods beloften?
WIJKPREDIKANT
steeds het stof. „Ceci tuera
(Dit zal dat doden). Dat is de
grote les van dit boek en ook van de
zin, waarmee het eindigt: „Wanhoopt
nooit, houdt altijd moed!"
(Uitgave Servise, Den Haag 1947.
Prijs: 12.50).
(Hendrik Willem van Loon werd in
1882 te Rotterdam geboren. Op 20-jarige
leeftijd vertrok hij naar Amerika, waar
hij aan de Cornell en Harvard Univer
sity studeerde. Aan de eerste werd hij
later professor in de geschiedenis. Van
1928 tot 1932 woonde hij in Veére, waar
dit boek zijn oorsprong vond, wat de
stof betreft. Zijn bekendste werk is: De
Geschiedenis der Mensheid. Zijn boeken
werden in 21 talen vertaald. Door zijn
wijze van geschiedschrijving heeft hij
grote invloed uitgeoefend).
Den Haag. Dr F. C. Dominicus.
Soya: Een Gast. Uitgave:
G. A. van Oorschot
Amsterdam.
Een merkwaardig boek van een tot
oorwurm betoverd mens, de personifatie
van het Kwaad, dat op een kwade dag
het huis van de familie Jensen binnen
komt. H. D.
Oostloorn door S. Ulfers.
Uitgave: D. van Sijn êt
Zn. Rotterdam.
Een boek van wijlen ds Ulfers, Herv.
pred. te Rotterdam, en laten wij maar
direct zeggen, dat Van Sijn Zn allen
heeft verplicht, die nog prijs stellen op
gedegen lectuur, door de nieuwe uitgave
van dit kostelijk werk. H. D.
Harro Walter door S.
Ulfers. Uitg. D. van Sijn
Zn. Rotterdam.
De beschrijving van het leven van de
predikant in de grote stad, tintelend van
humor enerzijds en anderzijds de ernst,
die ons stil maakt en eerbied afdwingt
voor het vele, vele werk, dat „goede"
herders in een grote stad hebben te ver
zetten. H. D.
„De Gouden Golf". Ad. Stok, Holl.
Uitg. Mij, Den Haag. Een goed boek van
de bekende Zwitserse auteur Karl Frie-
derich Kurz.
„Heren en Boeren" d. Gustav Regler.
Uitg. Republiek der Letteren, A'dam.
Eer. spannend boek over een der don
kerste perioden in Duitsland (vóór het
Hitlerbewind dan wel te verstaan en
omstreeks de Hervorming).
„De laatste dagen ran Hitler". Uitg.
Daamen, Den Haag. Dit is meer dan een
roman, dit is een document van Trevór-
Roper, waarin wij die vuiligheid van het
nationaal-socialisme nog eens duidelijk
zien voorgeschoteld. Men volgt ademloos
het einde van Hitler-Duitsland.
„De Prairie". Uitg. De Sleutel, A'dam.
Een interessante Indianenroman.
Het tweede patroon, dat wij onze
ressen brengen, is een simpel, maar toch
vlot japonnetje, zonder veel opsmuk. Ge
maakt van zachte, wollen okerkleurige
stof zal het een aanwinst voor Uw gar
derobe zijn. De knopen en kwasten zijn
van een iets donkerder bruine kleur.
De rok
achteren
plooi.
Benodigde stof: 2.50 m van 130 breed.
Patronen, verkrijgbaar in de maten 40.
42, 44 en 46. zyn tegen betaling van f 0.35,
voor zover de voorraad strekt, aanwezig
ize bureaux Grote Marktstr. 7. Den
Haag, Badhuisstraat 166, Scheveningen
n Hogewoerd 103, Leiden.
Aanvragen tuinbouwteeltver
gunningen
Aanvragen voor nieuw* en/of aanvul
lende tuinbouwteelt vergunningen, voor
erkenning als bedrijfsgenoot .3" (fruit
teler) en voor vergunningen voor aan
plant van nieuwe of uitbreiding van be
staande boomgaarden kunnen slechts tot
31 December a.s. ingediend worden bij de
Plaatselijke Bureauhouders.
Aanvragen voor bijzondere tuinbouw
teeltvergunningen voor vroege aardappe
len met nacultuur, voor spruitkool, be-
waarkool en/of boerenkool kunnen tot
met 31 Januari 1948 schriftelijk worden
ingediend bij de Plaatselijke Bureauhou-
dera. J
LEVENSVREDE
IN LEVENSNOOD
Deze zal vrede zijn. Micha 54.
De oorlog is voorbij. De vijand is over
wonnen. We hebben gejuicht, want op
het hijgend noodgebed zijn de slaven-
boeien verbroken. De macht van de
dwingeland is verplet! Vol verwachting,
goede moed en vertrouwen op de toe
komst hebben we onze bevrijding ge
vierd.
Maar zijn we op de weg van de ver
vulling onzer idealen? Ontvangen we da
vurig begeerde vrede? Winnen we da
innig gewenste welvaart?
Ach. wat zijn we teleurgesteld!
Hoe feilt en faalt de Veiligheidsraad.
In plaats van de vrede te voeden, schept
hij grote chaos.
Op de conferenties der „Grote Vier"
botsen de meningen en mislukken da
voorstellen, die bedoelen te voeren tot
vestiging van de vrede
We schijnen heen te snellen naar de
grootste wereldcatastrophe, de vernieti
ging van de mensheid. Overal gist het.
Een vloed van stakingswee golft over da
reeds zo fel geslagen natiën. De Kaïns-
geest beheerst het mensdom. Het La-
mechszwaard dreigt en doodt
Waar is de vrede?
Is hij niet verre, ja schijnbaar onbe
reikbaar en ongrijpbaar geworden?
Verdeeldheid en onrust, wantrouwen
en verwarring slaan de hele wereld in
boeien. Overal vindt ge de verstoorde en
verscheurende onvrede: in staat en maat
schappij, in kerk en school, in huis en
hart.
De zorg en moeheid, de onvrede en
zwartgalligheid staan de mens van deze
tijd op 't gelaat te lezen.
Heeft zó de Kerstfeestviering wel zin?
Is het zingen van „vrede op aarde" niet
een ijdele klank? Drijft de nood van het
heden niet de spot met het lied der
engelen? 't Leven is immers het leven
niet waard!
Is er waarlijk wel houvast te vinden?
Kan men ooit op ware troost en vrede
hopen? Is er echte rust?
Ongetwijfeld!
.„Indien gij gelooft, ge zult de heerlijk
heid Gods zien!" Hoort dan het Woord
des Heeren. Luistert naar de profeet
Micha.
„Deze zal Vrede zijn."
Wie is „Deze"? De Messias-Koning,
de Heiland, de Zaligmaker der wereld.
Hij schept het organisme der verenig
de naties. Dat is heel wat anders, dan de
makelij van de mens dezer eeuw. dan de
U.N.O., de organisatie der verenigde vol
ken, zoals die in onze tijd is ontstaan.
Wat een verschil van grondslag, inhoud
en doel.
Christus vergadert Zijn Kerk uit al de
volken der wereld. Hij brengt tot stand
de eenheid, de enigheid en eendrachtig
heid des geloofs, tot een gezamenlijk ge
nieten van de gemeenschap Gods en van
al het daarin opgesloten heiL
Wat Hij tot stand brengt is blijvend,
onverwoestbaar.
Hij is vrede! Hy geeft niet alleen
vrede, neen. veel meer: Zelf, in eigen
Persoon, is Hij de vrede.
Hij herstelt de vrede tussen Schepper
en schepsel.
Hoe geschiedt dat? Geen vrede dan
door recht! Christus voldoet aan God*
wet en recht.
Op de mens-rust 's Heren heilige toorn,
vanwege diens vreselijke val en zware
zonde.
Alleen door de komst en het offer van
Christus wordt God verzoend en wordt
de ware vrede verworven. Hij is door
Zyn »Vader opgewekt en gesteld en ge
kroond tot Vredevorst over Zyn volk.
Alles is aan Zijn macht onderworpen. Hij
heeft gezegepraald over Satan, wereld,
zonde en dood. Zyn ryk, 't Koninkrijk
des vredes, heeft, alles-te-boven-gaande
waarde. Dat alleen heeft toekomst.
Hoe zullen wij Hem en Zijn vrede ont
vangen? Hoe komen wy in vredeverhou-
ding met God? Hoe genieten wij een
Kerstvrede temidden van de nood der
tijden?
Door de Heilige Geest, Die het ware
geloof schenkt ende verbinding met
God en Zijn Christus doet beleven.
Nodig is, dat wy door Hem leren: „Zij,
die gebonden zaten, in schaduw van de
dood. omdat zij God vergaten, vervielen
in die nood."
Onmisbaar de oorzaak van alle on
vrede te kennen en te betreuren en de
Vredevorst van harte te begeren.
Dan verkrijgt ge zeker ook vrede door
Zijn komst, in Zijh bloed, door Zijn
koningschap en in Zijn gemeenschap.
Dan ervaart ge de vrede met God, met
elkander, met uw lot
Vrede temidden van de onrust en de
teleurstellingen der wereld en eenmaal:
vrede, eeuwig in het eeuwige Vrederijk.
Rijnsburg. N. Brandsma.
DIE AAN DE VERKEERDE KANT
STAAN
Bij de progressieve concentratie te Ba
tavia. welke bepleit dat men Java zal
overlaten aan de republiek, hebben zich
aangesloten prof. ir. Wolff Schoenmaker;
voorts de organisatie der „Blijvers", een
aantal Indo-Europeanen, die niets van
emigratie naar Nieuw-Guinea wensen te
weten en Indonesisch staatsburgerschap
willen aanvaarden.
BIJBELSE ALMANAK 19^8.
Bij Ten Have te Amsterdam ls de 117#
jaargang verschenen van ie Bijbelse Al-
maqak. uitgegeven door het onder beheer
de Centraal Bond voor Inwendige
Zending staande Evangelisatiegenootschap
„De Lichtdrager". Ook voor het jaar 1948
zal dit boekje zyn diensten bewijzen als
gids voor het persoonlijk dagelijks Bij
bellezen en als wegwijzer op allerlei
terrein van de Chr philanthropische ar
beid. De prijs is zeer laag gehouden
(f0.50 by grote afname korting). Wij
gunnen het gaarne een plaats in vele ge-
Hoe groot het gebrek aan predikan
ten in de Geref. kerker is, blijkt wel
weer uit de «tuatie te IJ muiden. waar
het beroepirvgswerk is stopgezet, omdat
alle pogingen van de beroepingscommis-
>m een voordracht aan te bieden ia
ac. van de tweede predikantsplaats,
gefaald hebben.
Indië zendt een delegatie naar de
conferentie van de Christen-jonge-vrou»
wenvereniging te Singapore. Mevr.
SwaanKoopman vertegenwoordigd de
Prot. Kerk.
Naar sterker banden met
Zuid-A frika
In h«t kader van culturele samenwer
king tussen Zutd-Afrika en Nederland ryn
u?ü cr in geslaagd een vriendschappelijk
contact te leggen met vooraanstaande
dagbladen tn de Unie.
De jeugd komt nu aan het woord.
Jonpeiui, die met Jonperu en meisjei
in Zuid-Afrika willen corresponderen,
kunnen btf ons adressen van Zuid-Afri
kaanse ^penvrienden" ontvangen.
Aanmelding hiervoor per briefkaart met
opgaaf van KAAM, SEXE. LEEFTIJD en
STUDIERICHTING aan onze Bureaux.
De feugd bouwt mee aan de wereldvree.
