Amsterdam poogt weer diamantstad te worden Rembrandts „Nachtwacht" in nieuwe luister NIEUWE LEIDSCHE COURANT MAANDAG, 18 AUGUSTUS 19*1 HANDEL IS NOG TE VEEL AAN BANDEN GELEGD (Van een onzer medewerkers) Ruim tweeduizend Joodse diamantbe werkers zijn tijdens de bezetting wegge voerd en niet weergekeerd! Zij werden in Polen vergastDit schrijnend feit is oorzaak, dat de Nederlandse diamant industrie,. die eens een aanzienlijke plaats innam bij de financiële staatsbelangen en Amsterdam tot een wereldcentrum van dit bijzondere vak maakte, vleugellam is geslagen. Niettegenstaande de grote moei lijkheden wil men trachten met het kleine gedeelte der vaklieden dat het vege lijf heeft weten te redden, de industrie weer op peil te brengen. Doch waar men bij lange na niet over genoeg mensen be schikt om dit op de duur te bereiken, worden ongeschoolde krachten opgeleid, hoewel men daarmede niet op het oude niveau zal raken, want er zijn vele jaren van hard werken voor nodig om dit moei lijke en precieze vak te leren beheersen. Waar men er alles voor over heeft om Amsterdam's gerenommeerde „diamant- naam" te herstellen en hiermede boven dien het deviezenbelang is gediend, doet de regering veel om het streven der „dia mantairs" te steunen. Vóór de oorlog was de diamantindustrie in Nederland even lucratief als populair en het is niet verwonderlijk, dat grote auteurs als Herman Heijermans en Is. Querido er door geïnspireerd werden tot het schrijven van veelgelezen boeken, ter wijl Henri Polak, van huis uit een een voudig diamantsnijder, om zijn vele ver diensten met een ere-doctoraat der Am sterdamse Universiteit werd vereerd. Ne derland en Amsterdam hadden een naam op dit gebied, die niet enkel in Europa, doch over de gehele wereld werd gekend. Toen kwam de Duitse bezetting, die hieraan een einde maakte en nadat ein-» delijk de bevrijding een feit was gewor den, wachtte men in de diamantindustrie vergeefs op de terugkeer der vaklieden. Nu staan daar tussen de Amstel en het IJ tientallen grote en kleinere bedrijven, voorzien van prima apparatuur, doch veel kan men er niet mee beginnen: de wer kers, die met hoofd en handen het vak moeten dienen, worden gemist. Toch zit ten de overgeblevenen niet bij de pakken neer, maar trachten op te bouwen wat voor stad en staat een levensbelang be tekent. Meer dan ooit zijn credieten en deviezen nodig en de Nederlandse dia mantindustrie kan hierin voor een niet gering deel voorzien. Men koestert dan ook plannen, de re gering voor te stellen tien a vijftien pet van de bewerkte diamant voor de handel vrij te geven en inmiddels wordt getracht door het invoeren van een uitgebreid leerlingstelsel goede vaklieden aan te kweken. De handel in diamant, waarvan „Het Syndicaat", officieei gezegd The Diamond Trade Company in Londen, het wereld monopolie bezit, wordt ten onzent gedre ven op de Amsterdamse diamantbeurs aan het Weesperplein, waar de grotere en kleinere makelaars dagelijks zaken doen. Ofschoon het kwantum dat momenteel door 'hen wordt omgezet, niet onbevredi gend genoemd mag worden, is er een groot verschil met vroeger, en de interna tionale monetaire verhoudingen, alsmede het feit, dat talloze Joodse diamantairs worden gemist, zijn hiervan oorzaak. On danks deze belemmerende omstandighe den wil men met alle middelen de goede naam van Nederland in 't buitenland op houden terwille van de export, die vol op floreert, want van de uit Londen inge voerde stenen wordt slechts een klein ge deelte na de bewerking aan de juweliers toegewezen om deze in eigen land te ver handelen. Ook hier zwarte handel De zeer scherpe contróle ten spijt, bloeit de zwarte handel in diamanten, welke om hun grote waarde een gewild beleggings object vormen voor niet te verantwoor den kapitaal en het is begrijpelijk, dat deze zwarte markt grote schade doet. De enige manier om hieraan paal en perk te stellen is, naar insiders ons verzekerden, het vrijgeven van een deel van de dia manthandel, die momenteel streng gere glementeerd is en dus niet tot de voor ge zonde transacties noodzakelijke levendig heid kan komen. Alle diamant, die het land binnenkomt, moet er ook weer uit, doch de handel is niet vrij aan ieder te verkopen. De re gering, die deviezen geeft voor aankoop in Londen, stejt de restrictie, dat alleen wordt geëxporteerd naar de landen van het Sterlingblok, opdat men ponden en dollars kan ontvangen en het is vooral het arbeidsloon, dat hierbij grote voorde len brengt. Niet alleen de bewerkte ste nen, doch ook het door de industrie uit betaalde arbeidsloon wordt bij export in rekening gebracht en in dollars uitbe- Examen met hindernissen Mej. Lily van Iersel te Noordwijkerhout slaagde voor de acte Engels L.O. Maar onder welke omstandigheden! Een vacan- tieschool met 500 kinderen van de St.- Vincentius-Parochie te Amsterdam staat onder haar leiding. Ook op de èxamendag kon de school haar niet missen. Gelukkig werd het examen ook in Amsterdam ge houden. Om kwart voor elf fietste mej. van Iersel naar de examen-commissie, deed haar examen tot twaalf uur en ra- oede terug naar haar vacantie-kinderen. Om half twee maakte ze haar Engels dic tee, om twee. uur retour, om vier uur naar de uitslag. Men had de „tent" inmiddels versierd, verversingen laten aanrukken en toen de geslaagde haar glorieuze intrede deed, was het voltallige bestuur aanwe zig. taald! Om echter de voor het werk ge schikte mensen ter beschikking te kunnen hebben, heeft men speciale maatregelen moeten nemen, welke hoofdzakelijk be staan uit een leerlingstelsel, dat onge schoolde krachten tot het uitermate moei lijke vak opleidt. Industrie-diamant De ruwe diamant, die grotendeels uit Zuid-Afrika en Brazilië komt, wordt ge sorteerd naar kwaliteit, omdat lang niet alles geschikt is om voor brillant te wor-( den gebruikt. De soorten, die te hard of' te lelijk zijn om als sieraad te kunnen dienen, worden dóór de industrie ge bruikt om er mee te slijpen of te boren in gevallen waar metaal te „zacht" blijkt te zijn. Ook in de diamantindustrie zelf slijpt en snijdt men met diamant, dat tevoren tot poeder is gemaakt, het z.g.n. boorpoeder, zonder hetwelk geen diamant bewerker iets aan zijn „molen" de slijpinrichting zou hebben. Het andere gedeelte der uit de mijnen gedolven diamant wordt voor luxe doel einden gebruikt, doch moet hiertoe eerst van onzuiverheden worden ontdaan, waartoe het zagen vroeger kloven dient. Kloofde men vroeger met een soort mesje, het moderne zagen geschiedt door middel van een poreus phosphor- bronzen plaatje, dat razend snel rond draait en waarop met olie een laagje boorpoeder wordt aangebracht. Diamantslijpen is moeilijk Na de „voor-bewerking" van zagen en „snijden", waarmede de diamant zijn zui verheid en ronde vorm krijgt, komt het eigenlijke „slijpen" aan de beurt, waar bij op een poreus ijzeren schijf van plm. dertig cm. middellijn, die met een snel heid van circa 2400 wentelingen per mi nuut ronddraait, eveneens weer door middel van met olie aangebracht boor poeder de bewerking wordt voortgezet. Hier is het, dat de facetten of, zoals de vakman het noemt, de „ruitjes" wor den geslepen, waarvan de brillant er acht en vijftig heeft. Wanneer men hierbij be denkt, dat bijvoorbeeld honderdvijftig „stenen", die samen één gram wegen, vaak de gehele bewerking als hier ge noemd moeten ondergaan, krijgt men een indruk van het grote vakmanschap, dat vereist wordt. Dan ook wordt het pas goed duidelijk, hoe moeilijk de dia mantindustrie het heeft en men kan niet anders, dan met groot respect het werk dezer nog steeds vrij kleine groep van vaklieden en handelaars gade slaan, die zoveel voor ons land betekenen. Het snijden van dia- want: een secuur en belanrijk werk. Ton Koot schreef over het werk en de schoonmaak er van Met wonderlijke ontroering hebben wij voor het eerst na jaren weer gestaan tegenover „De Nachtwacht," haar donker gloeiende schoonheid thans ontdaan van haar door de eeuwen omgehangen sluier. In de plaats van de mysterieuze voorstel ling van een dooi* schemerig goudlicht omgloorde, raadselachtig uit het duister opdoemende mensendrom, is getreden een toneel van woelig beweeg, dramatischer van kracht door zijn vollere kleur en met een ruimtewerking grandioser dan we ooit hadden kunnen vermoeden. Elke Nederlander kent dit stuk uit het formidabele oeuvre van onze grootste kunstenaar. Men zal begrijpen, waarom de Commissie van Toezicht op de schil derijen van de 9tad Amsterdam, de zware verantwoordelijkheid! op zich heeft dur ven nemen dit beroemde werk zo grondig te restaureren, en met recht zal men de ongeëvenaarde techniek, het meesterschap over de kleur en de genialiteit in het observeren en vastleggen van de „natuu- reelste beweechgelickheijt? kunnen be wonderen. Welk een dieptewerking thans en welk een stofuitdrukking! Meer nog dan vroe ger komt de hand van Frans Banning Cocq waarmede hij het zelfbewuste ge baar maakt naar voren en steekt als het ware buiten het schilderij. In het borduursel op het kamisool van v. Ruy- tenburch, waar men „notemuscaat op zou de kunnen raspen" zo smeuig is het er op gesmeerd kan men nu duidelijk het wapen van Amsterdam, vastgehouden door een staande leeuw, herkennen. In de eerste helft van 1642, kort voor Saskia's dood, voltooide Rembrandt zijn grote corporatie stuk. Men weet niet hoe hij het noemde; wellicht „de schutters- optocht" of „het corporaalschap van kapi tein Fr. Banning Cocq." Later noemde de volksmond het „De Nachtwacht." Onge naakbaar in zijn eenzaamheid heeft hij zich niet willen zetten alleen tot het con- terfeiten van de kopstukken van het ven del, heeft hij niet willen tegemoetkomen aan hun zelfvoldaanheid, maar heeft hij de vergankelijkheid en kleinheid van het aardse gedoe met heel zijn opzichtige franje en vertoon willen manifesteren. Vandaar misschien ook schilderde hij het meisje er bij als een lichtbron in de sche mering, met de gedachte aan zijn ster vende Saskia op de achtergrond van zijn ziel. In dit werk heeft hij klaarblijkelijk zichzelf op het derde plan geschilderd met het rechteroog het bewegelijke toneel aanschouwend als vragend: „waartoe dit alles?" Het was hem, schilder van de ernst, er niet om te doen het individu te vereeuwigen, maar om de kern van het menselijk leven en streven open te leggen in de onverbiddelijke schoonheid van het licht, dat onvergankelijk is en zuiver. De onrust van zijn genie door gloeit al zijn werken. Al wat zijn virtuoze geest heeft beziggehouden is tot uitdruk king gebracht ia zijn „Nachtwacht." De thans voltooide schoonmaak van dit meesterwerk heeft lang de gemoederen in beweging gehouden. Van vele zijden is goedkeurend en misprijzend geoordeeld over het feit, dat de Commissie van Toe zicht het besluit tot deze restauratie nam. Gebleken is nu wel dat de vakkiindige be handeling door de restaurators, de voor stelling, die wij ons nu kunnen vormen van Rembrandts kleurbehandeling, ten zeerste heeft verduidelijkt. Het opofferen van het z.g. „rembrand- tieke," teweeg gebracht door de vernis lagen., heeft geen verandering kunnen brengen in onze waardering van Rem brandts genialiteit. Ten aanzien van het besluit om tot de restauratie over te gaan, zonder de kunst wereld er in te hebben gekend opperden enkele toonaangevende kunstenaars het voorstel, een soort kunstenaarsparlement in het leven te roepen, om op een even tuele schoonmaak-rage toezicht uit te oefenen. Hoe het zij, door deze schoon maak zijn vele details, tot nog toe ver borgen gebleven onder vernis en vuil, te voorschijn gekomen. Eens te meer blijkt, dat, waar de schoonmaak in hapden is van experts, die, vervuld van tedere zorg, met uiterste voorzichtigheid te werk gaan, hoegenaamd geen gevaar is verbonden aan de'restauratie van oude stukken. De watten waarmede de vernislagen werden weggenomen, werden steeds scheikundig op verfresten onderzocht, waarbij geen enkel verf deelt je is te bespeuren geweest. Had men de regenereer-methode van Von Pettenkofer, welke slechts een tijdelijke werking heeft, toegepast, dan toch had men niet die resultaten kunnen bereiken als thans met deze minutieuze reiniging zijn verkregen. Men moet niet vergeten, dat deze regenereer-methode de intensiteit van het licht, dat van het schilderij uit straalt en door de vele vernislagen als het ware wordt gepolariseerd, slechts ver sterkt, waardoor toch het totaaleffect afwijkt van het oorspronkelijke. De warmte van het coloriet heeft o.i. niet van deze schoonmaak geleden. Integen deel, het spel van licht en schaduw komt veel beter tot zijn recht en uit de naar voren gekomen reliefs kunnen we nu zien hoe Rembrandt met het opbrengen van zijn breiachtige verven en met het glace ren de kleurschakeringen en stof-uitdruk king verkreeg. In verband met het feit, dat de Nacht wacht thans weer iai het openbaar te zien is, verscheen dezer dagen bij J. M. Meu- lenhof te Amsterdam, een keurig ver zorgd boekje onder de titel: „Rembrandt's nachtwacht in nieuwe luister," geschreven door Ton Koot, secretaris van het Rijks museum, met medewerking van de heren dr A. F. E. van Schendel, G. Rueter en H. H. Mertens. Het doel is, met dit boekje het Nederlandse volk op populaire wijze voor te lichten met betrekking tot de lotgevallen en de uiteindelijke restau ratie van „De Nachtwacht." In een be knopt, maar interessant hoofdstuk wordt de geschiedenis van het meesterwerk ge schetst van de opdracht aan Rembrandt Sprinkhanen stremmen het verkeer Hoewel aanvankelijk werd gemeld, dat Franse watervliegtuigen 90 pet van de sprinkhanen, die Zuid-Frankrijk teister den, hadden opgeruimd, schijnen deze schadelijke insecten nog niet van plan te zijn om te vertrekken; ze hebben zelfs versterkingen laten aanrukken. Een zwerm van een kilometer lengte heeft zelfs alle verkeer tussen twee dorpen in de buurt van Bordeaux tijdelijk on mogelijk gemaakt. ITALIAANSE KUNSTSCHATTEN TERUG UIT DUITSLAND Een groot gedeelte van de kunstschat ten, welke de nazi's uit Italië hadden ge stolen als geschenk voor Hitier en Göring, is weer de Brenner gepasseerd, om in Italiaanse musea te worden onderge bracht. DUITSE MIJNWERKERS VOOR SOCIALISATIE Afgevaardigden van 600.000 georgani seerde Duitse mijnwerkers hebben een resolutie aangenomen, gericht tegen „elke poging, de Duitse mijnbouw onder geschikt te maken aan kapitalistische be langen". SJARIFOEDDIN VERZOEKT ATTLEE OM STEUN. De republikeinse premier Sjarifoeddin heeft de bevolking van Pakistan en Hin doestan geluk gewenst met haar onaf hankelijkheid; tevens richtte hij een ver zoek tot de Britse premier Attlee om de voorstellen betreffende internationale ar bitrage te steunen. NEDERLAND HELPT MADOERA. Op 9 Augustus is reeds een volledige Rode Kruisploeg te Grissee geïnstalleerd om hulp te bieden aan Madoera. Op 11 Augustus vertrok een ploeg naar Ban- kalan en binnenkort reist een derde ploeg naar Pamekasan. REPUBLIKEINSE GOUVERNEUR WERKT MEDE. De republikeinse gouverneur van Zuid- Sumatra, dr Isa, is niet, zoals Djokja meldt, gevangen genomen, doch treedt op als tussenpersoon tussen Nederlands bestuur en de republikeinse ambtenaren en de bevolking. GAROETS BONTWEVERIJ Hoewel Garoet voor 75 procent ver nield is (in tegenstelling tot vroegere be richten. Red.) is de bontweverij, die vroeger aan 5000 mensen werk gaf, ge spaard. Twee politie-agenten in Jordaan mishandeld Bij de arrestatie van een zwarthande laar werden dezer dagen in de Jordaan te A'dam twee politie-agenten door het pu bliek, dat zich solidair toonde met de ar restant, zodanig mishandeld, dat een van hen om. een gekneusde rib opliep. De agenten wisten zich echter met behulp van gummistok en revolver te bevrijden. De zwarthandelaar werd toch meegeno men, doch de schuldigen onder het pu bliek wisten te ontkomen. „WAARHEID, GERECHTIGHEID EN NAASTENLIEFDE IN INDIë". Veertien Nederlanders, verbonden aan Kerk en Zending in Indië, hebben te Ba tavia op 1 Aug. in een manifest hun te leurstelling uitgesproken over het beleid van de Regering. Hoewel wordt verklaard, dat onwil, onmacht en onware propagan da in de republiek mede oorzaak waren van het conflict, noemt men de weifeling der republiek, om onvoorwaardelijk over te gaan tot uitvoering van Linggadjati, begrijpelijk. „Uit het midden der Ned. Christenen komen geluiden en acties voort, die blijk geven van gebrek aan be grip." Zij vragen een oplossing voor op rechte en onvoorwaardelijke erkenning van het recht op werkelijke zelfstandig heid en willen, dat het beleid worde be paald door waarheid, gerechtigheid en naastenliefde. Een aantal Zendingsmen sen in Nederland heeft verklaard er mee in te stemmen. WEEST OP UW HOEDE! De Districtsraad van 't Consumenten- crediet waarschuwt er voor, dat lieden, zich uitgevende voor maatschappelijk werker of werkster, langs de huizen ko men, om het voorschotboekje van het consumentencrediet met de kolenkaart komen controleren en deze kaart dan meenemen. De Raad wijst er op, dat zijn ambtenaren voorzien zijn van een legiti matiebewijs, waarnaar steeds moet wor den gevraagd. OEGSTGEEST Te Den Haag is geslaagd voor de akte Nf (Nijverheidsonderwijs) de heer W Lomeijer. af tot bet gesol ermede in de bezettings tijd en zijn glorieuze her-verschijning in zijn schone, oorspronkelijke gewaad. Vooraf gaat een korte beschrijving van de opkomst en bloei van Amsterdam in het leven van Rembrandt, die beide een integrerend deel uitmaakten van de bloei van het Hollandse kunstleven in de 17e eeuw en aanleiding waren tot het scheppen van „De Nachtwacht." De in leiding werd geschreven door de hoofd directeur van het Rijksmuseum jhr D. C. Röell. Het boek eindigt met een verslag over de schoonmaak. G. L.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1947 | | pagina 5