't Verklaarde
Ferme toon, maar.
Waarom ging dr Ringers heen als minister
n
Jamboree: eenheid
veler verwachting in
RBUWI LEID8CHE COURANT
a
WOENSDAG, U AUGUSTUS M
niet verbeterd." uitzicht
Helaas, hebben wij ons in verscheidene be
schouwingen op het standpunt moeten stel
len, dat van het lichaam, dat „Ver. Naties"
heet, niet veel te verwachten is. Met de
„goodwill" der mensheid voor ogen, is de
tijdelijke vrede, om van een eeuwig
durende maar te zwijgen toch steeds
de resultante, (soms in 't gunstigste geval
een compromis) van tegengestelde machts-
strevingen. Het instinctieve, gezien de vele
oorlogen in heit verleden, wint het nog steeds
van het bezonnen, verstandelijk-rationele.
Onder de woelingen der zee, zou men in
de diepte -slechts de koele vrede van het
water kunnen vermoeden, maar de vissen
verslinden er elkaar! Het deelnemen aan een
collectieve, arbitraire machtsvorming, mag
niet leiden tot het verzuim, uit eigen-behoud
„weerbaar" te zijn. Ons kan het dan ook
slechts als een e e r 1 ij k e uiting verwon
deren, dat Trygve Lde in zijn jaarverslag
onomwonden erkent, dat van de organisatie
der Ver. Naties niets terecht komt, door het
politieke gekrakeel der grote mogendheden.
Wat heeft men aan de lyrische verzuchting,
dat de organisatie der Ver, Naties een plaats
moge zijn, waar het gezonde verstand en de
vastbeslotenheid der volken gehoord zullen
kunnen worden. De oorlog is voorbij, de
vrede heeft ons feitelijk overrompeld, maar
werd door deze vredesphase de „goodwill"
tussen de staten bevorderd', werden de acties
samengebundeld en de internationale samen
werking op politiek terrein algemeen? Ja,
acties werden „samengebundeld" in twee
elkaar vijandige kampen, een rode lijn loopt
door Europa, omdat de instinctieve ..Wille
zur Maaht" niet gebet wordt in het hogere
besef ener algemene, religieuse wereldbe
schouwing, die gebiedt, voot het lot der
mensheid verantwoordelijk te zijn. Men kan
wijzen op de „Benelux," als een voorbeeld
van tot stand gekomen vriendschappelijke
relaties, waar economisch en politiek belang
samengaan, maar zulks is dan ook slechts
een uitzondering. Wat Stabn samenbundelt
aan macht, door tal van staten in zijn greep
te klemmen, als blok-vorming tegenover
West-Europa en Amerika, vormt een volko
men negatieve factor in het streven naar een
„entente cordiale" der wereld. Geen mens zal
ontkennen, wat Trygve Lie vaststelt, dat de
toestand waarin de wereld verkeert, niet
verbeterd is in het jaar, dat op 1 Juli ein
digde. De belangrijkste vredesverdragen kwa
men niet tot stand en er heerst onrust over
de „vertraagde film" van het economisch
herstel. Trygve Lie profeteert, dat de hui
dige wereldsituatie er toch niet zó dreigend
uitziet, „als menigmaal wordt gezegd" en
hjj voert als argument aan, dat geen enkele
verantwoordelijke staatsman, van welk land
ook, een oorlog overweegt. Hetgeen nog te
bezien valt! Maar al zou er geen staatsman
zijn, die thans in- een totaal verarmde we
reld, een oorlog op zijn rekening durft
nemen, de oorzaak van het gevaar schuilt
niet bij de .staatsman," maar in de onmacht
der psychologie, het tekort aan moreel, het
onvermogen om wederzijdse aggressie. ach
terdocht, wantrouwen weg te nemen. Er zit
ten nog teveel schroefjes los aan de inter
nationale machinerie ter behandeling van
wereldproblemen. Het klinkt utopisch, dat in
de „Algemene Assemblé" vertegenwoordigers
van 55t landen zitting hebben, de grootste en
de kleinste ter wereld, maar wie hebben de
macht? Wie hanteert in de Veiligheidsraad
het „recht van veto"? Welke zijn de erva
ringen van internationale commissies in
Griekenland, Palestina etc.? Voorkomt zulks,
dat men in het „Heilige Land" met onheilige
middelen tewerk blijft gaan, om zijn instinc
tieve doelstelling te bereiken? Het ont
breekt de „Ver. Naties" aan macht, waarop
het gezag berust, evenals dit bij de Volken
bond het geval was. Het gezag der „Ver.
Naties" treft tot nog toe slechts de kleinere
staten, die wel genoodzaakt zijn, zich bij
die beslissing neer te leggen. Is het latente,
nog niet acute, maar hevig dreigende con
flict „Amerika-Rusland," waarbij de ganse
mensheid betrokken is, niet rijp ter voorleg
ging aan de „Veiligheidsraad"? Formeel, na
tuurlijk niet, maar als dit conflict als een
zweer zou uitbreken, zou de „Veiligheids
raad" dit dan kunnen regelen? Deze bevei
ligende raad toont zioh een, door politiek
beïnvloed expert, zich met interne aange
legenheden van kleinere staten te bemoeien,
uit vree6, dat de belangen der machtiger sta
ten er door geschaad zullen worden Dan
staat men direct klaar met de bewering, dat
de internationale vrede er door in gevaar
gebracht wordt. Een buitensporige onkunde
leidt er toe. dat in onze „Indische
kwestie" het gezaghebbend verzoek wordt
opgelegd „de vijandelijkheden te staken,"
hetgeen op zijn zachtst gezegd, een grove
onbillijkheid is. Treft ook Frankrijk dit
„verzoek." waar het terecht zijn mil taire
maatregelen trof tegen de terreur in Indo-
China? Er zijn reeds voorlichtingscentra der
„Ver. Naties" opgericht te Londen, Washing
ton, Genève, Parijs, Sjanghai en andere
plaatsen, terwijl voor het eind van 1947 ook
centra worden geopend o.a. te Moskou,
Praag, Warschau en Caïro. Maar deze goed
bedoelde voorlichting speculeert slechts op
achterlijkheid, zolang men met twee maten
blijft meten
Europese houtpositie vertoont
ernstig tekort
De houtpositie van Europa is verre van
rooskleurig. Ruwe schattingen tonen aan,
dat Europa in 1947 een tekort van ca.
7 millioen m3 en in 1948 een tekort van
ca. 14 millioen m3 gezaagd zacht hout
zal hebben. De behoefte aan zacht hout
wordt voor deze jaren geschat op resp.
pl.m. 19 en 25 millioen m3. Ook aan hard
hout, bestemd voor dwarsliggers, tele
foonpalen, e.d., bestaat eer. enorm tekort,
dat hoofdzakelijk te wijten is aan door de
oorlog teweeggebrachte vernielingen.
AMBASSADEUR LAMPING BOOD ZIJN
GELOOFSBRIEVEN AAN
De heer A. Th Lamping, onze ambas
sadeur in Voor-Indië, heeft gisteren zijn
geloofsbrieven overhandigd aan cïe on
derkoning, Lord Louis Mountbatten.
Vlak voor de Veiligheidsraad bijeen zou
komen om opnieuw de Indonesische
kwestie te bespreken, heèft de Neder
landse Regering eer. verklaring de wereld
ingezonden. Het moment, waarop deze
verklaring werd afgelegd, bepaalt ook
haar betekenis.
Want natuurlijk is deze verklaring
van groot belang voor het Koninkrijk der
Nederlanden in zijn geheel en voor elk
der delen afzonderlijk, maar, zien we het
goed, dan is deze verklaring^ gegeven op
dit ogenblik, allereerst bedoeld om we
reld en Veiligheidsraad te doen beseffen
dat „koloniale" gezindheid de Nederlandse
Regering vreemd is. Dat het haar op
rechte wens is, de Indische kwestie op
vreedzame wijze op te lossen en daarbij
aan de nationale gevoelens van de Indi
sche volkeren volkomen recht te doen
wedervaren.
De Regering heeft getoond, zich van
haar taak bewust te zijn, door een terug-
trekken der troepen achter vroegere
demarcatielijnen af te wijzen. Deed ze dit
wel dan £bu ze haar taak, „de bescher
ming der goeden" ernstig verwaarlozen,
veel ernstiger dan in de achter ons lig
gende maanden.
En tegelijkertijd heeft ze de Veilig
heidsraad opnieuw trachten duidelijk te
maken, dat heel de Indische kwestie
feitelijk een binnenlandse aangelegenheid
is en daarom niet in aanmerking komt
voor arbitrage.
We kunnen ons over deze ferme toon,
die we vroeger helaas al te veel gemist
hebben, verheugen en slechts hopen dat
de Regering te dezer zake in haar ziens
wijze zal blijven volharden en zich niet
opnieuw door de loop der omstandigheden
van haar standpunt zal laten afdringen.
Kwam de Regeringsverklaring dus op
het psychologisch juiste moment, met het
oog op het huidig internationale aspect
van de kwestie ware een duidelijker for
mulering van wat Nederland ten opzichte
van Indië concreet wil, wenselijk geweest.
De juridische zijde is nooit de sterkste
kant van deze Regering geweest. Dat
bleek uit het accoord van Linggadjati, dat
blijkt ook nu.
Wat mr Van Kleffens op de Veiligheids
raad betoogde, was juridisch sterk. Zijn
betoog klopt op de Regeringsverklaring,
maar, en dat valt te betreuren, de vage
formulering van de „Reële" Unie en de
souvereiniteit laat ook andere interpre
taties toe
En dat kunnen we in deze tijd, nu
velen menen zich met deze kwestie te
moeten bemoeien, niet hebben.
Het gevaar blijft nu aan de deur liggen,
dat men ons straks, ons houdend aan onze
eigen verklaring, een interpretatie op
dringt, die de onze niet is.
Dat had de Regering moeten voorko
men. De verklaring had in zichzelf vol
komen duidelijk moeten zijn en geen
ruimte moeten laten voor interpretaties.
Dat behoeft de menselijkheid niet in de
weg te staan. Mr Van Kleffens is er om
het te bewijzen.
Daarom, al verheugen we ons in de
ferme toon en het goede dat de Rege
ringsverklaring biedt, geheel tevreden
zijn we toch niet.
NOG MEER CENTRALISATIE
IN DE WEDEROPBOUW
(Van onze Parlementsredacteur)
Herhaalde malen zijn van verschillende
zijden bezwaren gemaakt tegen de rege
ling van de wederopbouw, zoals die is
neergelegd in het Wederopibouwbesluit
F 67. In dit wetsbesluit was immers prac-
tisch alle macht gelegd in handen van het
College van Algemene Commissarissen
van de Wederopbouw, hetgeen een ver-
doorgevoerde centralisatie tot gevolg had.
Reeds lange tijd wordt gedokterd aan
een wettelijke regeling van deze materie.
Dit wetsontwerp schijnt thans in een ver
gevorderd stadium van voorbereiding te
verkeren bij het departement van We
deropbouw en Volkshuisvesting. Het is
de* bedoeling, naar wij uit betrouwbare
bron vernamen, dat het College van Al
gemene Commissarissen van de Weder
opbouw wordt vervangen door een direc
toraat-generaal voor Wederopbouw en
Volkshuisvesting. Zoals bekend bestaat er
nu reeds een directoraat-generaal voor de
volkshuisvesting, dat blijkbaar binnen het
kader van het gehele departement zal
worden omgebouwd. Dit nieuwe directo
raat-generaal zal niet rechtstreeks op de
komende wet worden gebaseerd, doch op
een algemene maatregel van bestuur.
Na de totstandkoming hiervan wordt de
benoeming van de huidige directeur-ge
neraal ^an Volkshuisvesting en commis
saris van de Wederopbouw, dr ir Z. Y.
van der Meer tot directeur-generaal vaji
Wederopbouw en Volkshuisvesting ver
wacht.
Verschillende afdelingen van het de
partement staan reeds in het teken "van de
komende reorganisatie, hoewel het ko
mende wetsontwerp nog in voorbereiding
is. Zo meldden wij gisteren reeds, dat er
een nieuwe afd. juridische zaken zou
worden gecreëerd, waarvoor als hoofd
was aangezocht jhr mr ir F. C. K. de
Wijkerslooth de Weerdesteyn, thans raad
adviseur. Hem is op zijn verzoek ontslag
verleend, blijkbaar omdat hij bezwaren
tegen de reorganisatie had. Het resultaat
daarvan zou n.l. een nog grotere centrali
satie van de departementale werkzaamhe
den betekenen, een feit, waartegen heel
wat bezwaren zijn in te brengen. In dit
verband kwam ons ter ore, dat de ont
slagaanvrage van dr ir J. A. Ringers des
tijds als minister van Openbare Werken
Internat, valse munterscomplot
in Engeland ontdekt
De valse biljetten zouden o.a. uit
Nederland afkomstig zijn.
Door de oplettendheid van een kassier
van de Bank of England is naar men
aanneemt het meest omvangrijke inter
nationale valsemunterscomplot van de
moderne tijd ontdekt. Scotland Yard
werkt thans samen met de Amerikaanse
federale recherche en doet een onderzoek
op het vasteland. Voor een gToot gedeelte
zijn het valse biljetten, die voor de Duit
sers als invasiegeld hadden moeten die
nen, maar ook zijn er na de oorlog nog
biljetten gedrukt, waarschijnlijk door de
zelfde misdadige elementen, die het des
tijds voor de Duitsers deden. De jongste
stroom van valse biljetten schijnt af
komstig te zijn uit Nederland, Bel
gië en Frankrijk.
en Wederopbouw door dit streven naar
centralisatie waarmee hij slechts tot op
zekere hoogte accoord kon gaan in
sterke mate is bevorderd.
Wij hebben niet kunnen vaststellen of
de omstandigheid, dat ir J. C. Keiler
sinds kort geen Alg. Commissaris van de
Wederopbouw meer is, ook met deze cen
tralisatie te maken heeft. Hij treedt nog
wel op als adviseur van het departement
in aangelegenheden, die op de Wederop
bouw betrekking hebben. Ir Keiler heeft
thans de féiding van de fittingfabriek, die
te Deventer in oprichting is.
Ronde tafelconferentie voor
de West
In de tweede helft van September
De Nederlandse Regering heeft beslo
ten ter nadere uitwerking van de Ko
ninklijke rede van December 1942 en het
staatkundig program van Linggadatjo,
in de tweede helft van September een
ronde-tafelconferentie bijeen te roepen
van vertegenwoordigers van Suriname,
de Nederlandse Antillen en Nederland,
ten einde gezamenlijk overleg te plegen
over de verhouding in het nieuwe staats
bestel tussen deze Rijksdelen.
Ter voorbereiding van deze conferentie
zal een gemeenschappelijk secretariaat
worden ingesteld.
Minister Neher„Zo, en hoe staan de zaken hier?"
CHURCHILL ZONDAGAVOND IN
DE AETHER.
Zondagavond om kwart over negen
(Ned. tijd) zal Churchill zich via de radio
tot het Britse volk richten. Men verwacht
dat hij een antwxxmd zal geven op de
radiorede, die Attlee, de huidige Britse
premier, enige dagen geleden heeft ge
houden.
DOODSTRAF GEEIST TEGEN PETKOF.
Tegen Nicholas Petkof, de Bulgaarse
oppositie-leider en voorzitter der Boe
renpartij, die inmiddels verboden werd,
is gisteren voor een gerechtshof te Sofia
de doodstraf geëist. Hij wordt er van be
schuldigd, de regering met geweld te
hebben willen omverwerpen.
Drie doodvonnissen in Joego-Slavië.
In Joego-Slavië zijn gisteren drie oppo
sitieleiders, beschuldigd van spionnage,
tot de kogel veroordeeld. Onder hen be
vindt zich een vroegere minister uit het
kabinet, dat tijdens de oorlog te Londen
zetelde. Twaalf anderen uit hetzelfde
complot, kregen zware gevangenisstraffen.
ONZE PADVINDERS TREK
KEN DE AANDACHT
Tegen veler verwachting heerst er op
de jamboree in Moisson een eenheid, die
veelbelovend is voor dev toekomst. Tsje-
cho-Slowaakse en Hongaarse padvinders
waren beducht, dat het kamp vol Oost-
West tegenstellingen zou zitten, maar ze
zijn, vooral door de hartelijke ontvangst
geweldig opgelucht. Zij verklaarden een
nieuw soort internationale éénheid te
hebben bespeurd, hoger dan een politieke
éénheid. Verschillende landen hebben
brochures meegenomen waarin gespro
ken wordt over methoden, resultaten en
de geschiedenis van de verschillende pad
vindersorganisaties, maar over politiek
wordt niet gerept. Poolse en Russische
padvinders zijn niet verschenen, daar zij
voorstanders zijn van de politieke bewin
den in hun land, die tegen de padvinders
reglementen zijn. Reeds hebben enkele
shows plaats gehad: de Belgische jon
gens zongen koralen, de Engelsen lieten
kampspelen zien, onze padvinders hebben
een tentoonstelling gehouden, de Tsjechen
hebben een schitterend staaltje van hoorn-
blazen ten beste gegeven. Onze padvin
ders trekken sterk de aandacht. Waar ze
ook komen, worden ze met applaus ont
vangen. Aan belangstelling van hoge auto
riteiten ontbreekt het ook niet. Vandaag
is een delegatie van de Unesco op be
zoek geweest, en morgen komt de presi
dent van Frankrijk, Vincent Auriol.
DE ITALIANEN KUNNEN VOORTAAN
WEER MET HUN GELD RAMMELEN.
Voor het eerst sinds vier jaar kunnen
de Italianen weer eigen munten in hun
broekzak laten rinkelen. De regering gaat
alle papieren lire's intrekken en ,ze in
verhouding van tien oude tegen een nieuwe
in metalen munten inwisselen.
