Het oude „Voordorp" krijgt een nieuw aspect jgTCWE LEID SC HE COURANT BATERDAG, 26 JULI 1947 Stadsnieuws ALGEHELE RESTAURATIE VAN HET KINDERHUIS (Van een onzer verslaggevers). Een kinderhuis stel-t zich ten doel, om onverzorgde en verwaarloosde kinderen goed onderdak en goede verzorging te verschaffen. Men treft kinderhuizen te genwoordig bijna overal aan en wie ten opzichte hiervan op de hoogte is, weet, dat zij' overbevolkt zijn, zodat dringende aanvragen zelfs moeten worden afge- wezen. Het is geen instelling van de laatste jaren; reeds een Zwitsers paedagoog, die leefde omstreeks 1800, beval de inrich ting van kinderhuizen van harte aan. In deze na-oorlogse tijd zijn er aanwijsbare tekenen, die het vermoeden wekken, dat de ellende, de criminaliteit en niet in het minst de verwaarlozing van de jeugd nog steeds toenemen. Hieruit valt ook te verklaren, dat de vraag naar en de behoefte aan dergelijke instanties in de huidige tijd zo groot is. Ook ten aanzien van deze problemen heeft de tweede we reldoorlog, hoe kan het ook anders, zijn invloed duchtig doen gelden. Wij mogen die situatie, waarin de jeugd momenteel verkeert, niet tè somber schilderen. De werkelijkheid toont ons echter een triest beeld, dat zowel spreekt van de losban digheid der jeugd als van de plichtsver zaking der ouders. Het kinderhuis heeft niet alleen zijn ontstaan te danken aan philanthropische overwegingen, maar ook aan beslist- Christelijke barmhartigheid, die langs deze weg mede het zaad van het alles omvattende Evangelie trachtte te ver spreiden. In dit licht gezien kunnen wij zeggen: aan onze kindertehuizen ligt een zegenrijke doelstelling ten grondslag, al blijft het betreurenswaardig, dat ze be staan. Het feit, dat deze instellingen met aioden van allerlei aard te worstelen heb ben, noopt ons tot bezinning, tot offer bereidheid en tot activiteit. In welke vorm? Wij gaan het U vertellen. Hoe het begon. Een dezer dagen brachten wij een be zoek aain het kinderhuis „Voordorp" te Leidierdorp. Voordat wij u, waarde le zer (es) in deze kleine kindergemeenschap [willen inleiden, zij het ons vergund met een enkel woord stil te staan bij het ont staan en de jonge geschiedenis van deze inrichting, die zoals u waarschijnlijk weet uitgaat van de diaconie der Ned. iHea-v. Gemeente van Leiden. In 1907 besloten de kerkeraad en de diaconie van de HerV. Gemeente om het werk ter hand te nemen onder de kinde ren, die uit de ouderlijke macht ontzet waren. Aanvankelijk moesten deze kin dteren worden ondergebracht in een ge bouw, dat niet tot het eigendom van de De naaisters versteUen het goed. Lustig anort het „wiel" van de machine er op los. Op de achtergrond zien we de di rectrice, mej. Siddré, met wie we een onderhoud hadden. kerkelijke gemeente behoorde, namelijk „Voordorp", gelegen onder de rook van de Sleutelstad, dicht bij de bebouwde kring van de gemeente Leiderdorp. In £1908 kon het huis, dat in gebruik was van die Haagse Vereniging tot Kinderzorg, uit een legaat van de heer Cock worden aan gekocht. Kort hierna brandde het af. De plannen, om te komen tot een nieuw ge bouw, dat zou voldoen aan de eisen van die tijd, werden spoedig verwezenlijkt. Sinds 1935 staat „Voordorp" onder be stuur van de diaconie; voordien oefende een commissie uit de kerkeraad het op- Zicht uit. Het geheel staat onder toezicht Van het departement van Justitie, in ver band waarmede ook het rijkssubsidie ver kregen werd. In Mei 1934 werd het zilve ren feest op luisterrijke wijze gevierd, zodat kan worden vastgesteld dat men met het eigenlijke werk in 1909 is begon nen. De villa, die naast het gebouw staat, werd in gebruik genomen toen ds Kramer het directoraat bekleedde. Het leven en streven. Onder het genot van een geurig kopje thee, dat door een „inwoonstertje" was binnengebracht, heeft de directrice, mej Siddré, ons iets medegedeeld over de gang van zaken in het huis en de ongetwijfeld omvangrijke plannen, die men binnen af zienbare tijd ton uitvoer hoopt te bren gen. Hoeveel kinderen bevolken het huis en hoe besteden ze hun tijd? Wanneer wij ons er met een „Jantje van Leyden" wi'l- ring op „Voordorp" heeft bijgewoond, kan er van getuigen. Dan tonen de leer lingen, wat ze geleerd hebben, en hun prestaties worden door het meestal tal rijke publiek zeer gewaardeerd. Voorts heeft elk kind eenmaal per week zwemles in „De Zijl", welke in richting het bad hiervoor gratis heeft beschikbaar gesteld. Voorzeker een vrien delijke geste! De jongens gaan met hun veertiende jaar het maatschappelijk leven in, ter wijl de meisjes op 21-jarige leeftijd bij pleegouders worden opgenomen. Zij ver zetten in het kinderhuis veel werk. De aardappels worden door haar geschild, de groente schoongemaakt, het eten kant en klaar bereid, de kleren versteld; met andere woorden: zij zijn dus voor en na Als de kinderen uit school komen, hoeven zy zich niet te vervelen. Door de leidsters worden ze aangenaam bezig gehouden. Terwijl zij zich in het warme zonnetje zitten te koesteren, weerklinken vaderlandse liederen. Dit houdt de stemming er in! len afmaken, kunnen wij volstaan met te zeggen: de kinderen brengen hun ledige tijd productief door. Dit is echter onze be doeling niet. Tijdens de rondwandeling, die wij door 'het huis maakten, hebben wij zoveel goeds gezien, dat wij u een be schrijving niet kunnen onthouden. Allereerst de 18 kleuters. Hieronder verstaan wij de kinderen tot zes jaar. Wanneer zij de leeftijd van drie jaar bereikt hebben, gaan ze naar de kleu terschool in het dorp, waar ze gewoon lijk aangenaam worden bezig gehouden en aardige dingen leren. Op deze wijze wordt de basis gelegd voor het werk, dat ze later in hun vrije tijd zullen doen. De kleutersfeer is voor deze kinderen in het huis zelf ook voldoende' aanwezig. Want, komen ze uit school, dan worden ze onmiddellijk opgevangen door de gro tere meisjes of de mede-leidsters, die op haar beurt zo bleek ons overduidelijk ook wel met het „grut" weten om te springen. Waren tot voor kort alle kinderen, groot en klein, in één gebouw onderge bracht, thans is mên er toe overgegaan om deze groepen van elkaar te scheiden, zodat de kleuters in de vroegere direc teurswoning (genoemde villa) en de „ouderen" in het werkelijke „Voordorp" huisvesten. Dit is een verandering ten goede, omdat de kleintjes de volle ge legenheid hebben, zich uit te leven in een eigen huis. Achter de villa, die gron dig gerestaureerd en volkomen als kleu- terverblijf ingericht wordt, bevinden zich een zandbak, een schommel, kortom, het „stel" kan zich vermaken op een zodanige manier, dat de directrice al lengs vergeet, dat zij ook nog voor de kleuters te zorgen heeft. De lommerrijke omgeving van het kinderhuis is boven dien prachtig geschikt voor „openlucht samenkomsten". Af en toe roept één van de grote meisjes een aantal „pukken" bij zich en in een minimum van tijd klinkt het: „Wij leven vrij, wij leven blij" uit de kleine kelen, die een geluid kunnen voortbrengen, waarvoor wij, volwasse nen, moeite zouden moeten doen. Onze fotograaf vond dit blijkbaar een aller aardigst moment, want hij kon niet na laten, het vrolijke groepje te „knippen". In de naaste toekomst, aldus vertelde onze welwillende zegsvrouw, hopen we ook een kippenhok te krijgen. Dit zal zeker de liefde van het kind voor het dier aankweken. Ja, zo heeft elk ogenschijnlijk on betekenend voorwerp in de levendige „Voordorp"-samenleving een ideëele be stemming. Het leert de kinderen iets. Het werkt in al zijn eenvoud mede, hun datgene te geven, waarop zij als vol waardige kinderen, die zeer veel moeten missen, recht hebben. Wat heerlijk, zulk een instelling. Wat rijk, dat er nog men sen gevonden worden in deze koele, harde wereld, die zich met inzet van al hun krachten aan dit werk geven. Van de 65 grotere kinderen zijn er 31 jongens. Ook zij zijn overal bij behulp zaam, verzorgen de moestuin, waarvan men gedeeltelijk het eten betrekt, ver richten knutselwerk, ontwikkelen zich zelf, in één woord: zij vervullen de hun opgedragen plichten. Dat dit niet altijd even correct en vlot gaat, is te begrij pen. Wij zouden haast zeggen: daar zijn het kinderen voor. En dit is ook zo. Daar om worden hun ook gehoorzaamheids- en verantwoordelijkheidsgevoel bijgebracht. Dinsdags is er voor de kinderen mu ziekles. Met grote toewijding bestuderen zij him lessen en wanneer het ogenblik is aangebroken, dat de leraar komt, is er feest in het huis, zo zelfs, dat de men sen op de weg blijven staan en met aan dacht luisteren naar de schone tonen (ook wel eens valse natuurlijk) van de muziek. Het muziekleven vindt zonder enige twijfel zijn hoogtepunt op de feest dagen. Wie wel eens een Kerstfeestvie de schooltijd hier in de huishouding en staan de twaalf leidsters in vele dingen nauwgezet en plichtsgetrouw bij. Dus is „Voordorp", goed beschouwd, huishoud school tegelijk. De onderlinge verstandhouding tussen de kinderen en het personeel bevordert de goede uitvoering van het werk zeer. Terecht merkte mej. Siddré op: „Een kin derhuis moet zo ingericht zijn, dat de kin deren zich „thuis" gevoelen. De leiding kan in belangrijke mate hiertoe bijdra gen. De „gestichts-idee" moet er uit. Dan eerst kunnen de kinderen met vertrou wen naar je toekomen, niet argwanend en wantrouwig". Het is ons in dit uiteraard korte bestek onmogelijk nog verder over het leven in „Voordorp" uit te weiden. De plaatsruim te zou dit niet toelaten. De grootse plannen. Tenslotte vragen wij nog uw aandacht voor de plannen. In ons blad hebben wij reeds enkele malen gewezen op het feit, dat „Voordorp" algehele restauratie be hoeft. De accomodatiemogelijkheden zijn dermate beperkt geworden, dat het onver antwoordelijk zou zijn, wanneer hierin geen afdoende verandering zou worden gebracht. Dit hebben de betreffende in stanties ook ingezien en wij mogen onze welgemeende dank uitspreken voor wat men aan plannen althans heeft bereikt. Hieraan zij toegevoegd, dat deze in een dusdanig stadium-verkeren,-dat zij dit jaar nog ten uitvoer zullen worden ge bracht. ja, dat de restauratie vóór Ja nuari 1948 zelfs voltooid zal zijn. Ten aanzien van het Kleuterhuis merk ten wij al een en ander op. De kleuters verblijven momenteel men is inmid dels met de restauratie van dit huis be gonnen in de Ned. Herv. pastorie te Noordwijk-Binnen. Zij worden daar onder auspiciën van de kerkvoogdij uit stekend verzorgd en zullen, wanneer de vacantie voorbij is, hun intrek kunnen nemen in een gloednieuwe villa: het kleu- terverblijf van „Voordorp". De zaal voor de grote jongens zal wor den afgebroken. Lage, openslaande ramen komen er, verwarming onder de venster banken, afneembare wanden, kastjes en. een aquarium. Ook dit deel van het ge bouw zal zo spoedig mogelijk binnen een maand! gereed zijn. Zo kunnen we alle zalen en kamers onder de loupe nemen. Het lijkt ons evenwel overbodig dit te doen. In het kort gezegd: ze krij gen alle nieuw meubilair, alles wordt ge schilderd en opgeknapt, de leidsterska mer wordt opnieuw behangen en ge restaureerd en enkele muren woerden weg gebroken, zodat twee kleine zalen worden „omgetoverd" in één grote. Bovendien Idgt het in de bedoeling nieuwe bedden aan te schaffen. Actieve Gemeenteleden uit Nijverdal, waar één der leidsters vandaan komt, hebben zich met kracht geworpen op de verbetering van de benarde textielpositie in „Voor dorp", een groot aantal dames van de Chr. Meisjes- en Vrouwenvereniging te Noord- wijk a. Zee is druk aan het naaien, om de kinderen weer spoedig in de kleren te steken. In tal van kringen wordt de hel pende hand geboden. Tijdens de maand Augustus worden de kleine jongens en meisjes wegens de res tauratiewerkzaamheden in de pastorie te Noordwijk-Binnen ondergebracht, terwijl de ouderen naar verschillende boeren gaan. De grote meisjes blijven achter, om mede te helpen aan de inrichting van het huis; zij gaan echter ook een week in Noordwijk kamperen. De plannenreeks, hierboven gedeelte lijk opgesomd, zullen wij niet complete ren. Dit is ook niet nodig. Zij dient er slechts toe, om U het leven in het uiter lijk zo stille „Voordorp" te tonen. Wij weten nu, hoe men daar leeft en streeft. Van de volijverige directrice, die ook nog Ik wil er maar mee zeggen 't Schijnt toch met de textiel ook niet in orde te zijn. Eigenlijk is dit algemeen hekend, maar eerst thans blijkt dit te zijn doorgedrongen, waar het allang had behoren doorgedrongen te zijn. Direct na de bevrijding was het al mis. Die en gene zag je eensklaps met een nieuw pak. y,Ach", zeiden we toen, zwart handelaars, die bang zijn, dat ze hun centen kwijt raken" We dachten allemaal, dat het over en kele maanden wel beter zou zijn Maar, evenals met zovele andere zaken, het werd niet beter en wanneer je de volks mond hoorde, dan werd het hoe langer hoe akeliger. Geen pak te krijgen, geen jurk, geen gordijnstof, geen.enfin je weet het misschien nog beter dan ik. Deze week is Jantje naar een zgn. mondaine badplaats geweest, waar naast de upper-ten tal van mensen gast zijn, die denkendat ze, nu ze een aardig centje bezitten, ook bij de society thuis horen. Nu is het vreemdmaar wanneer je daar in een gewoon colbertje, waar hoog stens bij de ellebogen een stukje is in gezet, rondmarcheert, dan krijg je zo'n onaangenaam gevoel. t Is net of je tus sen al die onberispelijk, modern, Engels- Amerikaans gestoffeerde badgasten als een bedelaar rondloopt, terwijl je wel degelijk nog een paar losse dubbeltjes in je zak hebt. Maar ja, hoe kom je met één punten- kaart en een paar losse dubbeltjes aan zulke fijne spullen? Betalen kunnen ze hun uitrustingna tuurlijk gemakkelijk, doch ze hebben toch ieder maar één textielkaartje. En daar kunnen ze geen gekke dingen mee uit halen. Dus is er veel „zwart" bij. En waar komt nu die zwart-lichtgem kleurde kleding vandaan? Doch laten we ons daarover maar geen kopzorg maken. Hoofdzaak is, dat er een nieuwe regelinig op komst is, waardoor de zwarte-handel in textiel de nek kan worden omgedraaid. Je zult waarschijnlijk wel niet boos worden, wanneer ik er zeer sceptisch tegenover sta, er zijn als zoveel nieuwe regelingen ontworpen. Dat wil ik maar zeggen. JANTJE VAN LEYDEN Distributievaria Maandag zijn aan de beurt voor hel afhalen van levensmiddelenkaarten die gezinnen, waarvan het hoofd een. stam kaartnummer heeft van 90.00195.000. Het kantoor is geopend van 8.3011.45 en van 1416 uur. De inlevering der aanvraagformulieren MD 33330 voor rijwielbanden- dient vol gende week te geschieden op de op de formulieren gedrukte datum in het gymnastieklokaal van de school aan de Pieterskerkgracht. Stamkaarten mee brengen. EEN DOKTER NODIG? De Zaterdags- er. Zondagsdienst der huisartsen wordt vandaag en morgen waargenomen door de dokters Hartman, Kortmann, Simons en Jasperse. Dokters telefoon 22222. WELKE APOTHEEK? De avond-, nacht en Zondagsdienst der apotheken wordt van heden tot Zaterdag 2 Aug., 8 uur, waargenomen door: Apotheek Boekwijt, Breestr. 74, tel. 20552 en de Havenapotheek, Haven 18, tele foon 20085. Te' Oegstgeest' door: de Oegstgeester Apotheek, Wilhelminapark 8, Tel. 26274. een groot aantal kinderen in de buiten- verpleging onder haar toezicht heefl^ tot de kleinste „rakker", die het de leid sters af en toe zo heel moeilijk kan maken. Aan U het woord. Gemeente van Leiden, thans is aan U het woord! Elders in dit blad wordt U iets medegedeeld inzake de grote ,,Voor- dorp"-bazar, welke op 4 en 5 November a.s. zal worden gehouden ter bestrijding van de hoge onkosten, die de restauratie met zich mee brengt. Voor ons ligt hier dè kans bij uitnemendheid, om het werk van „Voordorp", dat van onschatbare waarde is, te steunen. Moge deze instelling, die getuigt van Christelijke barmhartigheid jegens het onverzorgde kind, in de volle zin van het woord voorzien in een behoefte. En dit is de keuken van „Voordorp", waar nijvere meisjes heerlijke spijzen bereiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1947 | | pagina 4