TILANUS 25 JAAR IN DE TWEEDE KAMER Boottrip van Prinselijk gezin door Friesland Parasols en parapluies op de Vierdaagse Amerik. kapitaal een gevaar voor ons land? 't Verklaarde uitzicht NIEUWE LEIDSCHE COURANT 6 DONDERDAG, 24 JULI 1947 (Speciaal geschreven voor Nieuwe Leidsche Crt.) 25 Juli 1947 is voor de heer Tilanüs geen feêstdag, maar een dag van herden king. Veel is er veranderd sedert hij m de Tweede Kamer kwam. De ouderen van toen zijn allen heengegaan of heb ben zich teruggetrokken uit het politieke leven. Het moet de jubilaris soms vreemd te moede zijn, wanneer hij in de kring van de Kamerfractie rondkijkend, alleen de heer Krol nog als een vooroorlogs parle mentariër kan begroeten. De fractie is vernieuwd en veelal verjongd en dus nog onervaren. Met eindeloos geduld en ieder volkomen het zijne gevend leidt hij de „novieten" met gevierde teugel. Immers, in de Christelijk Historische Unie is geen partij- dwar.g: de vrijheid heeft daar met de „oude heer Lohman" zijn intrede gedaan en is sedertdien een van de meest ken merkende verschijnselen gebleven. i De heer Tilanus jubilaris. Van onze redactie reeds thans de hartelijke geluk wensen! De C.H.U. is dan ook geen partij, maar een Unie op een beginselprogramma. Van deze Unie is de heer Tilanus voorzitter en tevens voorzitter van de Tweede Ka merfractie. Wat vindt Tilanus ervan? Wat zegt Tilanus? Wat doet Tilanus? Zo hoort mei3 in en buiten de C.H. Unie. En toch bekleedt de heer Tilanus geen machtspositie. Maar hij is degene, die na de oorlog de stoot gegeven heeft tot de herrijzenis van de C.H. Unie. Er bestond in 1944, toen deze jubilaris na vierjarige gevangenschap vanuit Vught naar Den Haag kwam fietsen, eigenlijk niet veel meer van wat eens „de partij van Loh man" mocht heten. De ouderen waren heengegaan en de jongeren wilden niet meer. Toen heeft de heer Tilnaus er alléén de schouders onder gezet en in vrijwel ononderbroken tempo de C.H.U. heropgericht en ver stevigd. Wat dat aan ijver en toewijding inhoudt, kan ieder zich denken, die wel eens ge werkt heeft voor een zaak, die soms ho peloos leek. Terwijl er telkens wat af brokkelde, de critiek meedogenloos was, ging de heer Tilanus onverdroten zijn gang, maar recht op zijn doel af. Hij volgde één lijn en liet zich door niets of door niemand van die lijn afbrengen. Het is gebleken, dat die lijn heeft gevoerd tot resultaten: „Successen" wil ik niet zeg gen, daar houdt de jubilaris niet van. „Tilanus wint op alle fronten", zei eens iemand. Ja, tot zijn eigen verbazing en ondanks hemzelf, zoals hij het uitdrukt. Het is de grootheid van de eerste man der C.H.U. dat hij een Christen is, die zich steeds bewust is, dat wij alle dingen uit Gods hand ontvangen. Vandaar de rust, toen het alles scheen tegen te lopen en oude vrienden zich van hem af keerden. Vandaar de kalmte toen de kans keerde. Geen triomfgeschetter, maar een inten siveren van de eenmaal op zich genomen taak. Zo was de heer Tilanus sedert wij hem als Kamerlid kennen. Zo is hij gegroeid in die vijf en twintig jaar. Daardoor dwingt hij respect af en daarom is hij groot. Daarom krijgt hij de fractie en de Unie altijd mee, ook al dartelen wij wel eens op zijwegen. De 25 jaar liggen achter hem, doch vooral de laatste twee jaar zijn zwaar geweest. Er is geen feest ook voor zijn persoonlijk leven. Er is geen feestelijk heid om hem heen: Er is slechts een dank baar gedenken. Allereerst door de Tweede Kamer-fractie, doch ook daar buiten in de wijde kring van Protestants- Christelijk Nederland waar 't vertrou wen leeft in deze man, op wie ons land altijd kan rekenen. C. W. I. WTTEWAALL VAN STOETWEGEN. (Lid van de Tweede Kamer der Staten-G ener aal.) Student schoot zijn ex-verloofde te Sneek neer En beroofde zich daarna zelf van het leven Gistermiddag heeft de 19-jarige student A. K. uit Utrecht in de huishoudschool te Sneek zijn ex-verloofde, mej. M. v. d. Z., die hem had afgeschreven en bij dit be sluit volhardde, met een revolver door beide longen geschoten en daarna zichzelf met een kogel van het leven beroofd. De toestand van het meisje is redelijk wel. DOODSTRAF VOOR AMSTERDAMSE MENSENJAGER-EN-GROS. De doodstraf werd gisteren voor het B. G. te Den Bosch geëist tegen de 38- jarige Amsterdamse timmerman J. Groot, die binnen 9 maanden 200 jonge mannen voornamelijk in Overijssel, aan de Duit sers uitleverde. Hij had steeds met zijn pistool in de hand gestaan en gebruikte termen als: „Ik zal schieten tot de damp uit je keel vliegt." GEEN TIJD VOOR BUITENGEWONE FEESTEN Daar de regering 't in deze moeilijke tijds omstandigheden ongewenst acht buiten gewone feestelijkheden te doen plaats vinden, zijn de grote verbroederingsfees ten tussen Den Bosch en Vught op a. s. Zaterdag en Zondag door de organisatoren afgelast. PAVILJOEN TE GIETHOORN IN EEN DAG VERHUISD Gisteren is te Giethoorn een paviljoen met een omtrek vain ca 40 meter in zijn geheel verhuisd. De uitspanning, met rui ten en al er in, werd van zijn standplaats, op een eilandje midden in een Gieterse weide, op twee schuiten gevijzeld en op deze wijze naar de vaste wal vervoerd, TRUMAN ALS... SENATOR Op aandringen van zijn Senaatsvrien den heeft president Truman gisteren zijn oude zetel in de Senaat weer ingenomen. Hij werd begroet door Vandenberg, de voorzitter, die opmerkte: „Dit is nog nooit gebeurd." GROTE VLOOTPARADE OP HET SNEEKERMEER Het Prinselijk gezin zal in de week van 28 Juli tot 2 Aug. een boottocht ma ken met de ,,Piet Hein" door Z.-O. Fries land. Maandagochtend begeeft de Prins zich per auto van Leeuwarden naar Lem mer, waar hij zal worden verwelkomd door het voltallige college der Ged. Sta ten. Daarna volgt een bezoek aan het stoomgemaal bij Takozijl, dat dan zal worden genoemd naar de oud-hoofdinge nieur van Waterstaat, ir. D. Wouda. In Lemmer zal de Prins zich aan boord be geven en wordt naar het Sneekermeer gevaren. Het plan bestaat, dat de water sportliefhebbers uit Sneek e.o., ter ere van het hoge bezoek, een vlootparade zullen houden op het Sneekermeer. Bij dit meer gaat de Prins aan wal om in Amkarijp de zuivelfabriek te bezichtigen. Vervolgens maakt de Prins een tocht over het Sneekermeer en wordt 's avonds op het stadhuis te Sneek ontvangen, waar- HET RODE KRUIS HAD HET ZEER DT;TK (Van een onzer v aggevers). Smoorheet is het op het terrein van de „Vereniging", waar al vroeg in de middag de wandelaars zich na het volbrengen van het parcours door het Land van Maas en Waal melden. Het laatste knipje wordt gegeven en dé kaart blijft achter om de volgende morgen al of niet te worden afgehaald. 't Is vandaag een dag van zonneschijn en parasols geweest. Dries, de spoorweg- man uit Rotterdam, die al zo'n prachtige kast vol met medailles had, heeft er dit jaar weer 12 bijgevoegd. Hij is er wat trots op en vertelt er graag over. 't Zijn er nu 81. „Dries maakt school" werd hier gefluisterd en dat werd veroorzaakt door de nieuwe zwarte parapluie, die Dries zich had aangeschaft en het heeft navol ging. We hebben op deze tweede dag eens speciaal op die oudjes gelet; wat hebben zij zich prachtig geweerd. Bij de finish spraken we er enigen. Allereerst een heel klein oud mannetje ca. 1.49 m. hoog en in een witte broek, blauwe trui en een witte pet op het kleine gerimpelde hoofd je. 't Is net of hij fris het terrein komt opgewandeld. Hij heeft m'n blocnote ge zien en krijgt haast: „Morgen, morgen mijnheer". Het enige wat we uit hem kunnen krijgen. Maar met de 72-j. heer H. v. Oudheus- den gaat het beter. Op Driekoningen werd hij 72 en hij loopt de Vierdaagse voor de tweede maal. Ach ja, z'n vrouw is dood en hij heeft door hard te werken in een magazijn wat centjes kunnen weg leggen. Het harde werken is hem aan te zien, zijn gestalte is gebogen en zijn blik naar de grond gericht. Doch als je met hem over wandelen praat, dan leeft hij op. Nog een oudje, de 71-j. Hendrik van Essen uit een Rusthuis uit Amsterdam. Hendrik vertelt, dat hij de grote suppor ter van de Studentenroeiver. „Triton" uit Utrecht is. Hij had met Triton mee wil len lopen, maar 't ging niet. Nu loopt hij voor zijn Rusthuis en op zijn bolhoedje heeft hij de naam daarvan aangebracht, 't Staat er met grote rode letters: „Avondrood". 't Rode Kruis heeft het vandaag zeer druk gehad. Het zeer zware parcours de wegen waren inderdaad niet best heeft weer enthousiastelingen tot opge ven gedwongen. Vandaag is de grootste krachtproef, de derde dag, waar de meesten erg tegenop zien. Weten ze dan de 55, 45, 40 en 30 km te „nemen", dan zijn zij er vast van over tuigd, dat zij er komen. Maar hebben deze mensen het weerbericht goed gele zen? Wij hopen het voor hen. Het uitvallerscijfer van de tweede dag is zeer hoog geworden. Wie had anders verwacht? 245 lopers zagen zich gedwon gen op te geven. De meesten van hen werden onwel en ontvingen later het advies niet verder te lopen. In ieder geval is het aantal lopers, dat aan 't eind van de tweede dag officieel te boek staat vastgesteld op 6333. bij vooraanstaande personen uit Zuid- Oost-Friesland, o.w. de burgemeesters uit die streek, aan de Prins worden voorge steld en verschillende vraagstukken in de vorm van een informele bespreking worden behandeld. Dinsdagochtend is de Prins voor besprekingen in Den Haag, maar in de middag zal hij wederom in het stadhuis te Sneek vertoeven, waar vertegenwoordigers van de Sneker bur gerij aanwezig zullen zijn. Na een bezoek aan het gerestaureerde stadhuis te Bolsward, zal de Prins de nacht door brengen aan boord van de „Piet Hein", ergens aan een rustige ligplaats in de omgeving van het Sneekermeer. Woens dagochtend wordt de Prins verwacht te Heerenveen, waar eveneens op het ge meentehuis een informele bespreking wordt gehouden, gevolgd door een wan deling door het Oranjewoud. Donderdag staat een kort bezoek aan het gemeente huis te Wolvega op het programma, met aansluitend een bezoek aan het sanato rium „Beatrixoord" te Appelsga. Donder dagmiddag zal de Prins zijn echtgenote en de drie oudste Prinsesjes in Leeuwar den ontmoeten en zal het Prinselijk gezin zich aan boord van de „Piet Hein" be geven. Prinses Marijke, die na de oog operatie weer in het gezin is opgenomen en het heel goed maakt, is nog te klein om de tocht mee te maken. Een boottocht door de stad zal die dag besluiten. Vrij dag maakt het Prinselijk gezin een rond vaart in de wateren bij Grouw en Eerne- woude. waarbij vermoedelijk weer een grote vlootrevue wordt gehouden en Za terdag zal het jacht de provincie vroeg verlaten om via Stavoren het IJsselmeer te kiezen. Het C.N.V. telt 125.000 leden Te Utrecht hield vandaag het Christe lijk Nationaal Vakverbond zijn 22ste alge mene vergadering. In zijn openingsrede gewaagde de heer A. Stapelkamp van de grote zegen, die in de twee na-oorlogse jaren op het Verbond rustte. Hij gaf een overzicht van de actie en de ontwikke ling van het C.N.V. en deelde mede, dat op 1 Juni het ledenaantal 124.999 bedroeg (op 1 Jan. 119.933). We komen er mor gen nader op terug. De Paus heeft de R.K. Universteit van Nij megen een gift van 10.000 dollar geschonken voor het herstel van de oorlogsschade. IK GELOOF ER NIETS VAN ZEGT MR STEENBERGHE Na parenlang verblijf in het buitenland is dezer dagen in Nederland teruggekeerd oud-minister mr M. P. L. Steenberghe. Mr Steenberghe blijft zich ter beschik king stellen van de Regering onder uit drukkelijke voorwaarde echter, dat hij geen werkzaamheden voor de Ovehheid wil verrichten, welke in direct of indirect verband zouden staan met zijn activiteit in de zakenwereld. Hij is adviseur of commissaris van verschillende industriële en finnanciële bedrijven, w.o. het C. en A.-concern. Over de plannen van dit con cern in de V.S. kon de heer Steenberghe zich nog niet uitlaten, omdat alles nog in staat van voorbereiding is. Over de be vordering van Amerik. investering in Ned. bedrijven, alsmede over de samen werking in enige vorm van belangenge meenschap, zeide de heer Steenberghe, dat deze activiteit zeker niet zal leiden tot Amerik. overwioht in Ned, bedrijven, daar men in de V.S. niet geneigd is hoger te gaan dan ongeveer een kwart van een aandelenkapitaal. De oud-minister ziet perspectieven in Amerik. kapitaalparti cipaties in Nederland. Van het standpunt der dollars ut acht hij deze participaties voordelig voor ons land, ook al gaat een deel, doch dan altijd slechts een klein deel, der eventueele winsten naar de Sta tes. Frankrijk en het „herstel" van Duitschland In verband met de instructies, die gene raal Lucius Clay, onlangs ontving, teneinde Duitsland weer full speed in te schakelen in het Europese productieproces, verdient de aandacht, hoe meer en meer uit Ame rikaanse stemmen blijkt, dat men daar zelf het enorme belang van inziet. Het punt „Duitsland" mag dan ook vooral geen strui kelblok worden op de conferentie te Parijs, waar de commissies hun werk voortzetten. „Les affaires sont les affaires" en voor Amerika kunnen de politieke overgevoelig heden daarbij geen factor meer van beteke nis zijn. Als Amerika en ook Engeland, jaar op jaar, voor de zinkput in Europa" htebben te betalen, wordt de animo voor politieke gevoeligheden minder, zoals ook in het menselijk leven de „duiten-kwestie" wei meewerkt de negatieve affecties te tem peren. De algemene onkosten, die de Ver. Staten in het afgeloopen jaar aan het bui tenland spendeerden, bedragen ook al 4 milliard dollar en de senator Taft heeft er op gewezen, dat Amerikaanse hulp gebruikt moet worden voor machines en grondstof fen, welke dus het productie-proces weer activeren. Zelfs hekelde Taft het feit, dat Groot-Brittannië het Amerikaanse crediet hoofdzakelijk heeft besteed voor voedsel, tabak etc., weliswaar ook nodig om de mens op toeren" te brengen, als men hiet geval psychologisch beschouwt. En president Tru man heeft in het economisch rapport, be stemd voor het Congres, de hulp aan Europa noodzakelijk genoemd, ook al zou dit ten gevolge hebben, dat er een zekere inriatio- nistisdhe druk of tekorten in de Ver. Staten zouden ontstaan. Amerika móét naar lagere prijzen, die voor de gebruiker sedert Ja nuari 1946 met gemiddeld 20 procent geste gen zijn, die voor levensmiddelen met 50 procent en voor kleding 30 procent. Het komt dus hierop neer: indien in snel tempo Europa, inclusief het belangrijke Duitsland, weer krachtiger wordt gemaakt, zal tegen over de Amerikaanse export, Europese im port komen te staan. Zo is het al eens eer der gezegd. Maar op andere wijze is de tekst van de Amerikaanse melodie: de Ver. Sta ten móéten wel met dollars helpen, want anders daalt de Amerikaanse export nóg meer. „De kosten voor de uitvoering van het program van Marshall" zullen slechts een fractie bedragen van de kosten, die nodig waren oan de oorlog te winnen en zij zijn absoluut vereist voor het winnen van de vrede." Met alle eerbied voor de reeds gesignaleerde „overgevoeligheden", die op de duur moeten slijten, kan men toch ook grote sympathie hebben voor het meer za kelijke, Amerikaanse standpunt, dat Duits land direct weer tot een waardevol object wil maken., omdat het kan exporteren, als mijnen en fabrieken weer meer efficiënt zijn. Als het Roergebied meer rendabel wordt, zullen verscheidene andere landen, w.o. ook Frankrijk, daar profijt van heb ben, maar zoals wij reeds vroeger schreven, Frankrijk is voor die concurrentie bevreesd en ziet in het economisch herstel van Duits land, ook een politiek gevaar, maar dat zal Amerika niet verhinderen, het zakelijk prin cipe te handhaven. In dit verband, wijzen wij op de nota die de Franse regering aan Engeland heeft doen toekomen en waarin men de vrees uit, dat de Duitse productie zal worden opgevoerd tot een niveau, dat ver uitgaat boven hetgeen in het verdrag van Potsdam was bepaald. De Engelse re gering zou die Franse vrees zelfs zó begrij pelijk hebben geacht, dat Bevin erover met de ambassadeur der Ver. Staten, in Engeland, Lewis Douglas, Weeft geconfereerd. Vele bladen in Frankrijk geven uiting aan de bezorgdheid, dat men het herstel van Duits land zal laten prévaleren boven dat van geheel Europa. Als Engeland en Amerika tot een accoord komen, de productie van de Duitse staalindustrie te verhogen, grijpt Ma rianne naar haar hart. De nieuwe Franse leuze is: .Europa voor Duitsland". Een ver hoogd productie-cijfer in het Roergebied is te accepteren, mits Europa en niet Duits land, er in de eerste pLaats de profijten van heeft. Een nuchter beoordelaar zal opmer ken, dat deze politiek-zenuwsohokkende aan gelegenheden toch het best per vredesver drag geregeld kunnen worden. Maar hier wringt juist de schoen, want als Rusland in zijn negativisme volhardt, zoals zulks èn te Moskou èn te Parijs gebleken, zal dit Duitse vredesverdrag er voorlopig niet ko men. Hoogstens komt het tot een geactiveer de Brits-Amerikaanse zone, met aansluiting van de Franse, tegenover een krachtige Sow- jet-Russische, maar welke helften niet te overbruggen zijn. Voorts dient men in het oog te houden, dat de Duitsers zich ondanks de bezetting, geen slaven voelen, dus vrij willig hun medewerking aan het Werstel van hun eigen land moeten geven. Als de Duit sers daar voor zich zelf geen heil in zien, blijft het een „opgelegd" plan en daarbij komt dan nog, dat de machtsdroom niet geheel uitgeblust is en het ,,plan-van- Marshall", al wordt het niet dpor Duitsland openlijk uitgesproken, voor het Duitse volk tóah weer de mogelijkheid van een poli tieke eenheid impliceert. De economische praeludiën zijn er al, hoewel zeer verschil lend. Men hoopt, dat op de naderende con ferentie te Londen van de „vder grote mo gendheden" het koor verrassend zuiver zal zijn, ondanks de Russische, schorre bas stemmen! OOSTENRIJK ZONDER BENZINE. Reuter meldt, dat in Oostenrijk wegens gebrek aan olie en benzine het verkeer langs de weg dreigt te stagneren. Bus diensten worden beperkt en in Salzburg is het vervoer van zieken onmogelijk. ALS MAAR EVA. „Eva" is door de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Georges Bidault. on derscheiden met het Legioen van Eer. De onderscheiding geschiedde ter gelegen heid van de ondertekening van het Frans- Argentijnse handelsverdrag, volgens het welk Frankrijk een lening van ongeveer 600 millioen Pesos (ruim 36 millioen pond sterling) krijgt. waar een betoniundering wachtte.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1947 | | pagina 3