Is na-oorlo^s Nederland een arm land? VOOR DE VROUW Wordt gevangenisarbeid spoedig uitgebreid In „graanschuur" Roemenië is brood schaars NIEUWE UEIDSCHE COURANT DINSDAG, 10 JUNI 1947 STEEDS STIJGENDE PRODUC- TIYITEIT EN DIVIDENDEN Nederland is een arm land. Hoe zou het anders kunnen na vijf da gen oorlog en vijf jaar bezetting? Na nog weer meer dan vijf andere, daaraan voorafgaande jaren, waarin Nederland zijn tol betaalde aan de economische cri sis, welke de wereld bracht in het groot ste verval, de diepste armoede enerzijds, en haar tegelijk liet bloeden aan de voor bereiding van een catastrophe, welker gevolgen aan de gehele mensheid wrede wonden zou achterlaten. De gehele wereld, op een kleine maar beduidende groep na, die als aan elke nood ook aan déze catastrophe bewust heeft weten te verdienen. En dat zijn niet alleen de wel- en met-aanwijsbare collaborateurs, de bunkerbouwers en de Wehrmachtsleveranciers. Dat zijn niet zij die al of niet vrijwillig in Duitsland gin gen werken, voor de Kultuurkamer te kenden. enz. Maar dat is die kleine groep van lieden, welke tezamen een hechte internationale vormt, de lieden die, on geacht hun nationaliteit, aan élke oorlog en aan élke voorbereiding tot de oorlog hebben weten te verdienen. De kooplui, die het oorlogstuig, de uniformen en het gifgas leverden aan vriend en vijand; de lieden, die aandeelhouders waren in deze gruwzaamste industrie, welke de mens ooit heeft uitgevonden en niet zelden de richting der wereldpolitiek bepaalden. Dat is overduidelijk gebleken na de vorige wereldoorlog, toen zelfs bepaalde Nederlanders terwijl de Regering een neutraliteitspolitiek nastreefde direct en/of indirect betrokken waren bij de ■wapenleveranties aan de beide Spanjes, aan Duitsland èn aan de Geallieerden. Dit te zeggen is geen nieuws; het kan thans een ieder bekend zijn: zelfs de na men zijn niet meer geheim. En thans staan wij achter een nieuwe wereldoorlog. Een oorlog, waarin onze aloude neutraliteitspolitiek niet kon worden gehandhaafd en waarin wij wèl op wrede wijze werden betrokken. En deze vijfdaagse oorlog en vijfjaarse be zetting binnen en idem zolange oorlog voering, büiten onze landsgrenzen, heeft onnoemelijk grote sommen geld gekost; de schade door oorlog en bezetting aan ons land aangericht, kost eveneens schrik barend veel: onze verplichtingen aan de Geallieerden verzwaren nog onze lasten. De voor-oorlogse bronnen van onze be trekkelijke economische welvaart zijn of verdwenen öf aanzienlijk ingedroogd. Door gebrek aan deviezen en materieel wordt niet alleen onze wederopbouw, maar ook onze handel en onze scheep vaart nietweinig in haar vooruitgang belemmerd. Dat maakt onze positie zo wel binnenslands alsook in de wereld zwak. De bloeiende welvaart van Indië heeft althans voorlopig en het valt nog te bezien in hoeverre niet blijvend opgehouden te bestaan en valt even eens als een verliespost op onze wel vaartsbegroting te boeken. Ons volk is verarmd. Naast voeding, zijn ook kleding in de ruime zin van het woord, nodig. Zéér veel wacht op vernieuwing in 't groot en in 't klein. En met angst in het hart denken we aan de toekomst van onze jeugd, inmaterieel als in geestelijk opzicht. Voor het bewaren van haar en het verzekeren van haar toekomst (zoal niet in materieel, dan toch in elk geval in móreel. in geestelijk opzicht) zal ook geld nodig zijn. Kortom, er is geen ge bied des levens denkbaar, of de ramp- S port en VP edstrijden WATERPOLO. A.Z.C. 3B.Z.P.C. 2 (2—0). Het derde zevental van de Alpheuse Zwemolub zette de competitie voor de Goudse Zwem kring niet slecht in door" met 20 van het zevental uit Bodegraven te winnen. Vrijwel de gehele wedstrijd waren de Alphenaars in de meerderheid en met wat meer productiviteit zou de uitslag nog hoger geweest zijn. AZC 2 (dames)—BZPC 1 (dames) 3—0. Ook de Alphens e daim es deden het niet onverdienstelijk en wat het spel betreft was er onmiskenbaar vooruitgang bij vo rig jaar vergeleken. Er werd soms heel aardig gecombineerd en behoorlijk ge- adhoten. De zwakke tegenpartij kwam er met deze 30 nog heel goed af, want het krachtsverschil was groter. ALPHENSE ZWEMCLUB Drie zeventallen van de A.Z.C. komen morgenavond uit tegen drie zeventallen van „De Gouwe" uit Waddinxveen. De dames I en II komen uit tegen I en H van de Gouwe-dames. A.Z.C. speelt tegen De Gouwe 3. LAWNTENNIS. L.T.C. „De Munnik". Woensdagavond te 18 uur speelt het eerste team van „De Munnik" voor de Districtscomipetitle tegen Ace I uit Den Haag. zalige economische gevolgen van de laat ste oorlog en deszelfs bezetting doen zich pijnlijk gevoelen. Verhoogde arbeidsproductiviteit. Er wordt van alle kanten geroepen om verhoging van onze arbeidsproductiviteit, opdat het welvaartspeil van ons land worde verhoogd en de wederopbouw mede verzekerd. Terecht. Maar toch die nen we bepaalde andere factoren niet uit het oog te verliezen. Zij zijn nodig voor het verkrijgen van een goed en eer lijk beeld. Wat de arbeidsproductiviteit betreft, verleden jaar om deze tijd bedroeg deze nog slechts 69 pet. van die in 1938. Dit behoeft nog geen reden tot ongerustheid te geven, want na de vorige oorlog werd hetzelfde verschijnsel geconstateerd. In teressant is echter een staatje, ontleend aan het Financieel Economisch kwartaal overzicht van de Amsterdamse Bank, waaruit blijkt, dat men in officiële krin gen goede verwachtingen heeft ten aan zien van de opvoering der arbeidsproduc tiviteit in ons land: 1938 100 pet 1946 70 1947 78 1948 87 1949 93 M 1950 100 1951 106 1952 110 Dit staatje geeft dus goede hoop; van jaar tot jaar stijging en reeds in 1950 een arbeidsproductiviteit op het peil van 1938 en in de daaropvolgende jaren een stij ging met resp. 6 en 10 pet. Ons arbeidende volk we spreken hier uiteraard niet over de zwarte han delaren schikt zich zo goed en zo kwaad als het gaat in het onvermijdelijke, wetende dat de afgelopen oorlog offers heeft gekost en ook nü nog kost. Dit besef is een eigenschap welke ons volk siert. Dat het tal van bedrijven, welke be horen iot de economische aderen van ons volksbestaan, goed gaat, blijkt even eens uit het Weekoverzicht dat de Rot terdamse Bankvereniging N.V. onder de veelzeggende kop „De daverende dividen den dezer dagen" medio Mei j.L publi ceerde en welk overzicht er als volgt uit ziet: Vorig sed. l-l-'47 Holl. Bank Unie 6 7 Ned. Bank v. Zuid-Afrik a 5 6 Calvé-Delft 0 13 Lijempf 0 4 Hoogenstraaten 0 3 Meelf. Ned. Bakerij 4% 6 Nederlandse Bank 3% 5% Drie Hoefijzers 5 6 Heemaf 0 3.2 Kromhout Motoren 0 6 Nederlandse Dok Mij 5 5 Kemkes' Meubel 3 5 Van Vlissingen Kat 4 6 Heineken 3 6 Van Vollenihoven 4 6 Kon. Ned. Papier 5 9 Nederlandse Wol 3 4 Twentse Bank 3 6 Incasso-Banik 4 5 Amsterdamse Bank 3 5 Gemeensch. Eigendom 4 5 Tetterode 4 6 Ned. Gist- en Spiritusfabr. 5 6 Nyma 0 6 Robaver 4 5 Slavenburg's Bank 3^ 5 Kon. Ned Stoomboot Mij5 b Rotterdamse Droogdok 3 8 Nederlandse Credietbank..4 4% Tieleman en Dros 0 Blaauwhoedenveem 0 4 Amst. Goed. Bank 2% 3 Ned. Schoenindustrie (Hoo- genbosch) 4 6 Reineveld 0 4 Wilton-Fijenoord 0 6 Tot voor kort gold een zign. dividend- beperking, inhoudende dat niet meer dan 6 pet dividend mocht worden uitgekeerd. In de staatscourant van 20 Mei ji. kwam echter de ministeriële beschikking voor „in afwachting van een nadere wette lijke regeling" volgens welke een rui mer uitkering van dividenden mogelijk wordt: een verruiming van maximum 3 pet Men kan van oordeel zijn, dat de bo ven gesignaleerde dividenduitkeringen wel enigermate 'n tegenstelling vormen tot nog immer heersende armoede en econo mische depressie voor tienduizenden land genoten, naar bovengenoemde maatstaven gerekend, kan niet zonder meer worden gezegd, dat ons land, dat door zijn ar beidsproductiviteit tot stijgende dividend uitkeringen in staat is, alleen maar een arm land is. Er is enige gerechtvaardigde reden tot hoopvolle verwachtingen voor de toekomst. BABY'S WIEGEKUSSETSTJE In onze nieuwskolommen hebben wij de laatste maanden herhaaldelijk moeten melden, dat een baby door verstikking in de wieg is gestorven. Dit heeft verschil lende van onze lezeressen zo aangegre pen, dat zij ons brieven met goede raad gevingen zonden en hierbij het verzoek deden, die raad door te geven aan andere moeders. Niet altijd was die raad afdoende op te volgen, maar de opmerkingen uit een tweetal brieven willen wij toch hier onder laten volgen. Zo schrijft mevr. de L. ons: „Ik ben van mening, dat zulk een ongeluk kan gebeuren, wanneer men een verkeerd kussentje in de. wieg heeft, nl. een met kapokvulling. Zulk een kussentje is te zacht en daarom neme men liever een zeegras-kussentje, dat niet te dik opge vuld moet worden. Komt het kindje dan eens voorover te liggen, dan kan het toch ademhalen, omdat zeegras zeer poreus is." Wij zouden hier nog aan toé willen voegen, dat een kussentje, gevuld met kapok of veren, niet in een wieg thuis hoort. Het' is niet alleen te zacht, maar ook te broeierig en inderdaad, wanneer het babykopje zich omdraait, is er grote kans dat ademhalen onmogelijk wordt. Behalve zeegras vormen boekweitdoppen een uitstekende vulling: poreus, beweeg lijk en toch zacht. Mevr. v. G. schrijft: „Ik heb zelf drie kinderen, maar als ze 3 a 4 maanden oud zijn, bind ik ze vast in de wieg. Van ka toen haak ik een band, die ruim om het middeltje past en van voren met een knoopje sluit. Daarop haak ik twee schou derbandjes. Aan de zijkanten twee lange banden, die onder het matrasje worden vastgestrikt. Ik Iaat dan zoveel speling, dat het kindje zich wel op de zij, maar niet op het buikje kan keren. Moet de baby opgenomen worden, dan maakt men het knoopje even los en het toompje blijft in de wieg zitten. Ik laat mijn kinderen zo slapen tot ze twee jaar zijn en bevind mij er best bij." Ook deze raad is het opvolgen waard Wij geven een en ander gaarne aan onze lezeressen door! GENERAAL SPOOR IN BATAVIA TERUGGEKEERD Zaterdagavond is generaal Spoor van zijn inspectietocht door Sumatra in Ba tavia teruggekeerd. VOETBAL. Lichtfabrieken contra L.PJS.V. Het voetbalelftal der Lichtfabrieken komt Vrijdagavond a.s. te 7 uur op het terrein Zoeterwoudse Sinigel in het veld tegen LPSV. VAN CELLULAIR NAAR PRODUCTIEF SYSTEEM (Van een bijzondere medewerker) Naar te verwachten is, zal de arbeid in Nederlandse gevangenissen, die tot nog toe van weinig betekenis was, bin nen afzienbare tijd belangrijk worden uitgebreid. Er zijn in deze grootse plan nen, doch de practische uitvoering daar van is afhankelijk van verschillende factoren en problemen, die momenteel door een vanwege de minister van Justi tie ingestelde Departementale Commis sie worden bestudeerd en opgelost. Men beoogt hierbij niet alleen te komen tot een natuurlijke leefwijze der gedeti neerden, doch wil hen zelfs inschakelen bij het algemeen productie-proces zoals ook de zich vrij in de maatschappij be wegende mens dit kent. Hoewel omschakeling van cellulair stel sel op productief systeem een enorme omwenteling lijkt, zal men bij verwe zenlijking van de nieuwe plannen toch min of meer aansluiten op wat men hier en daar in ons land al kent, want er is in verschillende gevangenissen reeds jaren geëxperimenteerd met vakoplei ding en arbeid die ook in de vrije maat schappij op lonende wijze uitvoerbaar is. Op de zolders van een onzer grootste inrichtingen staan zeventig breimachi nes opgesteld en elders bevindt zich een drukkerij, waar de machines op ong%- veer drie meter afstand van elkaar zijn geplaatst om te voorkomen, dat onge wenst contact wordt gelegd. Het druk kersvak wordt daar aan sommige ver oordeelden geleerd en het is zelfs mo gelijk, dat deze mensen deel nemen aan het typografen-examen om eventueel in het bezit te komen van het vakdiploma, dat' de bezitter later een behoorlijke werkkring garandeert. Natuurlijk kan niet ieder tot drukker worden opgeleid en dient de aanleg voor dit vak aan wezig te zijn, terwijl bovendien dë straftijd even lang moet zijn als de op leiding duurt. Waar het vonnis kortere straf wees, staan echter weer andere scholingen open. In Haarlem leren daarvoor ge schikte gedetineerden bijvoorbeeld het meubelmaken, zódat aldaar lang niet ieder tot het geestdodend celverblijf ge doemd is. Ondanks de goede uitzonde ringen, is men er echter van overtuigd dat er voor de Nederlandse gevangenis sen, vijftien grote en enige hulpinrich tingen, benevens de openluchtgevange nis te Veenhuizen veel meer gedaan kan worden en naar de Amsterdamse des kundige mr. dr N. Muller ons mede deelde, vraagt men zich af, of het ver keerd zou zijn gevangenen te laten mee werken in het algemeen productie-pro ces. Hiertoe zulen echter gevangenis industrieën niet te ontberen zijn en zal men het grote verschil tussen cel en fabriek moet eno ver bruggen. Er zou zeer streng moeten worden gewaakt, op dat geen verkeerde contacten tot stand komen waarbij de slechten de goeden zouden schaden, doch de natuurlijker leefwijze en de veel grotere aanpas sing aan het leven der niet-gevangenen zijn van zulk een overwegend belang, dat men wel enig risico mag wagen. Bovendien kan men de gedetineerden des nachts inzeilen onderbrengen, waar niet alleen een rustige slaap, doch ook de „straf-gedachte" verzekert blijft. Met dr Müller over toekomstmoge lijkheden sprekend, stelden wij de vraag of een gevangenis-industrie als producerend lichaam wel verantwoord is, want behalve schade aan de andere bedrijven te doen, zou het mogelijk zijn, dat de „delinquente arbeiders" zich uit gebuit gaan voelen. Men stelt zich ech ter, wanneer het zover zal komen dat Nederland aan gevangenis-industrieën kan beginnen, op het standpunt, dat alle concurrentie voorkomen moet worden en er tegen loon moet worden gewerkt, waarvan een bepaald bedrag voor logies wordt afgetrokken, terwijl de producten voor normale fabrieksprijzen van de hand gedaan moeten worden, een niet eenvoudig vraagstuk als in de toe komst alles weer genormaliseerd zal zijn en de fabrieken volop kunnen leve ren! De tegenwoordige, nog in de kin derschoenen staande gevangenis-pro ductie, kent dit probleem niet en werkt alleen voor staatsdoeleinden, hetgeen bij een „echte' 'productie onmogelijk zal worden. Het grote voordeel van geeste lijke opbouw der gedetineerden eist echter oplossing, ook van deze moei lijkheid. Het gaat er hier om dat onze gevangenissen worden ingesteld op ken nis van de persoonlijkheid der veroor deelden, zonder in aanzijdige zorg voor deze personen te ontaarden, doch op een wijze die, aldus een uitgebreid artikel van dr Müller in het Maandblad voor Berechting en Reclassering, in de eerste plaats ligt in de zorg voor de gemeen schap die een elk ter harte gaat. SALARISSEN FANTASTISCH HOOG, DOCH. (Van een bijzondere correspondent) Op de zwarte markt in Boekarest wordt voor een dollar een bedrag van 1.300.000 lei betaald. Het is echter niet mogelijk om te zeggen hoeveel lei vandaag moet worden betaald, bijv. voor een paar schoenen, om dat de prijzen met de dag stijgen. De be taling op zichzelf is door de Roemeense Nationale Bank wel „eenvoudiger" ge maakt door de uitgifte van nieuwe bank biljetten ter waarde van een millioen lei. Voor de oorlog was het grootste bankbiljet in Roemenië 1000 lei waard. De salarissen, die betaald worden zijn fantastisch hoog, maar men kan er nauwe lijks voldoende voor kopen om in het leven te blijven. Ambtenaren verdienen vele mil- lioenen lei per maand, maar wat betekent dat als men bedenkt dat het Roemeense geld zoveel aan waarde heeft verloren, dat op de zwarte markt nog niet één dollar voor een millioen lei kan worden gekocht? De officiële prijs voor brood om maar een enkel voorbeeld te noemen is 20.000 lei per kilo, maar onder de 70.000 lei is het nauwelijks verkrijgbaar, omdat onver antwoordelijke elementen de heersende noodtoestand uitbuiten. En zo Is het op elk gebied. De politieke oppositie tegen de re gering buit deze moeilijke economische toe stand uit; zij maakt in haar propaganda de regering' voor de heersende nood verant woordelijk en legt er de nadruk op, dat al leen de politiek der regering een kracht dadige hulpverlening uit het buitenland ver hindert. De regering van haar kant wijst deze beschuldigingen definitief van de hand en verklaart, dat de geëmigreerde politici Gafencu en Tilea het buitenland tegen de Roemeense regering beïnvloeden. Ook in de regering zelf schijnen bepaalde tegenstel lingen te bestaan; men spreekt van geschil len tussen de minister van Buitenlandse Zaken, Tatarescu, en de communisten en deze soms kwaadwillig opgeblazen geruch ten moeten er wel toe bijdragen de poli tieke onrust te vergroten en ieder vertrou wen in het regime en de valuta te schokken. De inflatie maakt iedere reis naar het buitenland eenvoudigweg onmogelijk en ook de handel op het buitenland wordt steeds moeilijker. De tarieven van het goe deren- en vrachtvervoer werden veertien maal zo hoog, die voor het personenvervoer vijf maal. Onder deze omstandigheden voert het economische leven een wanhopige strijd, om de productie tenminste op gang te kun nen houden en geniet hierbij van de zijde der regering alle mogelijke ondersteuning. De minister van Mijnbouw en Petroleum reisde met een economische delegatie naar Praag, om aldaar technisch materiaal voor de petroleum-industrie aan te schaffen. Er zal verder een Roemeens-Tsjechoslovaakse Kamer van Koophandel worden opgericht. Voorts worden ook besprekingen met Bul garije gevoerd. Ook met Groot-Bxittannië worden be sprekingen gevoerd om de mogelijkheden te bestuderen van een herstel der economi sche betrekkingen met dit land. Kolonel Wharry en Mr Robinson van de Economi sche Afdeling der Britse Missie in Roeme nië waren kortgeleden in Londen en stel den zich na hun terugkeer in verbinding met vertegenwoordigers van het ministerie van Economische Zaken. Tenslotte dient nog te worden gemeld, dat ook een Poolse delegatie in Boekarest arriveerde, om aldaar eveneens economische onderhandelingen te voeren. Roemenië heeft het momenteel hard te verduren; maar men troost zich ermee door te zeggen, dat wat andere landen gelukte, ook hier moet gelukken en derhalve wordt thans alle mogelijke aandacht besteed aan het pro bleem der stabilisatie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1947 | | pagina 6