Naamsverbod van foute kranten is mogelijk „Geen moment van ontrouw in Colijn's leven" Geen Amerikaanse hulp zonder Europees plan Krappe woonruimte 't Verklaarde [De Tcjiiitzieht NIEUWE LEID SC HE COURANT PERSOONLIJKE ZUIVERING OF BEDRIJFSZUIVERING (Van onze Parlementsrc rieur) Tegen de verwachting in is de Tweede Kamer gisteren nog niet gereed gekomen met de behandeling van de Noodvoorziening Perswezen. Zij is» 's avonds om zeven uur, blijven steken in de behandeling van het z.g. Xiquidatie-amendement-Burger (Aib.). In de strijd over de vraag, of alleen de personen of ook de bedrijven dienen te wor den gezuiverd staan de heren Kortenhorst (K.VP.) en Burger (Arfo.) lijnrecht tegen over elkaar. Gelukkig viel te constateren, dat het merendeel der Kamer niet aan de kant van de heer Kortenhorst staat. Zeer wei wordt begrepen, dat de zuivering en wat daaraan vastzit, niet eenzijdig juridisch kan worden bekeken, doch dat er wel terdege een psy chologische kant aan zit. In deze stemming maakte de Kamer zich op, over te gaan tot de artikelsgewijze behandeling. Tevoren hadden echter reedö enige scher mutselingen plaats bij andere artikelen, die alle eindigden in nederlagen van de Korten- horst-groep. Zo had de heer Kortenhorst een amendement ingediend op art. 2, om veront- schuldigingsgronden voor de collaboratie op te nemen. De tegenstanders van dit amende ment wezen er op, dat er wezenlijk verschil behoort te zijn tussen de zuivering t. a. v. geestelijke collaboratie en die van materiële collaboratie. Het spreekt overigens vanzelf, dat bij iedere uitspraak met omstandigheden rekening gehouden wordt. Dit laatste over tuigde de heer Kortenhorst zodanig, dat hij Bijn amendement introk. Het volgende strijdpunt was art. 6, waarin is opgenoihen de bepaling, dat verboden kan worden, een krant uit te geven onder de naam van, een tijdens de bezetting verschenen krant. De heer Kortenhorst wilde de beoor deling van de juistheid van een „oude" naam maar aan de lezers overlaten. De minister daarentegen meende, dat dit verbod het sluitstuk van de perszuivering behoorde te zijn, al was het alleen maar uit psychologi sche overwegingen. Het artikel werd aange nomen met 59 tegen 24 stemmen. De tegen stemmers werden gevormd door de Partij van de Vrijheid en het grootste deel van de Kortenhorst-fractie (K.V.P.). Daarna kwam een amendement-Korten- horst op art. 11 aan de orde, dat bedoelde, reeds gedane uitspraken aan het appèlrecht van de deskundige te onttrekken. De be roepsmogelijkheid wordt thans in de wet ge bracht en wij zijn het eens met het betoog van de heer.Burger tegen dit amendement, dat het instellen van beroep mogelijk moet zijn, zowel voor de veroordeelde als voor de eiser, in dit geval de deskundige. De minister bleek uit opportuniteitsoverwegingen wel iets voor het amendement te voelen, doch de Kamer verwierp het met 51 tegen 32 stem men. Dat was het derde échec van de heer Kortenhorst. Tenslotte kwam het voornaamste amende ment aan de orde, in de behandeling waar van de Kamer bleef steken. De heer Burger (Arb.) verdedigde zijn amendement, volgens hetwel de outillage van bepaalde fout geweest zijnde bedrijven kan worden gevorderd ten behoeve van illegale bladen en bladen, die wegens hun principiële houding zijn veibod-en, of uit zichzelf ver dwenen. Wil de Commissie voor de Perszuivering tot vordering adviseren, dan moet in het be trokken geval aan twee normen zijn voldaan. De onderneming, waarvn wordt gevorderd, moet bij de uitgifte van een persorgaan zo danig zijn opgetreden, dat daardoor in ern stige mate nationaal-socialistisdhe beginse len of denkbeelden, dan wel ideologieën van de vijand ingang zouden hebben kunnen vin den (m. aw. zwaar gecollaboreerd hebben), terwijl de vordering zich voorts alleen kan uitstrekken tot die bezittingen en onderdelen, ten aanzien waarvan na 5 Mei 1945 rechts handelingen zijn verricht, welke er niet toe strekten, maatregelen in het belang van de zuivering van het Nederlandse perswezen te belemeren of te verijdelen (dus onwillige bedrijven en door stromannen beheerde be drijven). De heer Kortenhorst verklaarde zich tegen het amendement, omdat het te veel ingrijpt in de persoonlijke eigendom, terwijl hij be toogde, dat het niet in het systeem van deze wet paste, omdat deze alleen persoonlijke geen zakelijke zuivering beoogt. Een betoog, dat wij met verwondering hebben aange hoord, omdat dezelfde heer Kortenhorst bij de bestrijding van het naamsverbod (dat de minister toch in het wetsontwerp had ge- laatst) zich er op beriep, dat de naam van een krant feitelijk bedrijfskapitaal is en niet aan een persoon toebehoort. Daarmee erken de hij dus, dat het „systeem" van dr Gielen's wet in genen dele het begrip bedrijfszuive- ring uitsluit! Tegen het amendement verklaarden zich voorts de heren Vonk (Vrijh.) en Beernink (C.-H.)er voor de heren Roosjen (A.-R.) en Schoonenberg (comm.). De heer Roosjen liet zich niet weerhouden door de opmerking van mr Kortenhorst, dat hij zich in revo lutionair gezelschap bevond. Och, zei hij, laat ons toch eens één dag toegestaan zijn, wat de heer Kortenhorst en de zijnen reeds zo langen tijd doen; daarbij doelende op de samenwerking tussen K.VP. en P.v.d.A.1 Vandaag komt de minister over dit amen dement aan het woord en zal de beslissing wel vallen. GROOTSE GEDACHTENIS VIERING IN K. EN W. (Van een onzer verslaggevers) Een indrukwekkende samenkomst, bijge woond door honderden uit heel het land, is gisterenmiddag in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te Den Haag gehouden, ter nagedachtenis van dr H. Colijn. Onder de vele bezoekers zagen wij om. de oud-ministers Gelissen, prof. Aalberse en Deckers. De organist Feike Asma en de hoboist Jaap Stotijn, speelden gewijde muziek. De inzet van de samenkomst was het ge meenschappelijk zingen van Psalm 27: „Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven". Mr J. A. de Wilde, die als leider der bijeen komst optrad, las Ps. 90 en schetste vervol gens het leven van dr Colijn. Hij was een figuur, waarvan rust uitging. Spr. richtte zich in het bijzonder tot mevrouw Colijn, die hij verzekerde, dat het voor het Cen traal Comité van A.-R. Kiesverenigingen een geruststelling was te weten, dat zij de ballingschap van haar man deelde. In deze tijd wordt een man van de statuur van dr Colijn node gemist. Hij was een spontaan, groot invloedrijk leider en een trouw wa penbroeder. Een oprecht vaderlander. Met bewogen stem en nauwelijks bedwon- gen ontroering gng dr J. J. C. van Dijk dr Colijn's loopbaan na. In de parlementaire-, Indische en Internationale historie van de jaren voor de oorlog vindt men dr Colijn's naam geschreven. Hij gaf een van de be langrijkste posten in het economische leven prijs om leider der A.-R. partij te worden. Zijn vasthouden aan het oude principe deed een stroom van liefde tot hem uitgaan van de zijde van het A.-R. volk. God heeft hem in de stilte van het Thuringerwoud tot zich genomen, nadat de vijand hem, die een van de kernpunten van het verzet was, in bal lingschap zond. Wij kunnen God slechts dan ken voor wat Hij ons in Colijn schonk, aldus spr. Prof, dr K. Dijk noemde Colijn een voor vechter en voorbidder voor zijn volk. Hij drukte Kuypers voetstappen ook in de wijze waarop hij zijn beginselen beleed en hand haafde. De kerk waartoe hij behoorde, dien de hij met ijver in het deputaatschap voor de verstrooide Gereformeerden in Indië. Door het werk der zending stimuleerde hij ■de geestelijke verheffing van Indië. En hij had het vertrouwen van de Calvinistische jeugd, die gereed staat de, aan Colijns han den ontvallen banier, door strijd en leed verder te dragen. Er was geen moment van ontrouw in dit leven. Niet aan zijn volk en ook niet aan zijn Vorstin. Onder beding van Gods genade zetten wij Colijn's strijd voort, zoo besloot dr Dijk. „Hoe zalig is het volk, dat naar uw klan ken hoort", zong de schare. Het was een machtige echo van Colijns leven. MARSHALL NOEMT SITUATIE „ZEER ERNSTIG" „Europa rruoet zielf een program samen stellen om zicfh in economisch opzicht weer op de been te helpen. Amerika aal dan vriendschappelijke fouüp verlenen bij het opstellen van dit program en bij de uitvoering daarvan voorzover dit prac- tiscih zal zijn," aldus verklaarde George Marshall, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, in een rede voor de Harvaivl-universiteit te Cambridge (Mas sachusetts). De hulp van Amerika moet geen lapmiddel, maar een geneesmiddel zijn. Voor de Europese moeilijkheden ligt dit geneesmiddel in een herstel van het vertrouwen van het volk in de economi sche toekomst van eigen land en van ge heel Europa. De regeringen, die proberen de ellende der mensen te doen voort duren om daarvan in poliiek opzicht of anderszins te profiteren, mogen geen hulp verwachten. Hij beschreef de eco nomische wereldsituatie van het ogenblik als „zeer ernstig" en was van mening, dat het herstel van de democratische struc tuur in Europa een veel langere tijd en grotere inspanning zal vergen, dan men heeft voorzien. In diplomatieke kringen te Washington wordt Marshall's rede beschouiwid als de belangrijkste verklaring van een crea tieve politiek sedert Truman in Maart zijn hulpverleningsplan bekend maakte. De V. S. streven er naar, een economi sche ineenstorting van Europa en de on vermijdelijke nasleep van communistisch karakter af te wenden, door het tot stand komen van een meer op zich zelf staande economie in Europa te bevorderen. ALG. VERGADERING DER CHR. METAAL BEWERKERS In het openingswoord van de heer H. Peters, voorzatter van de Ohr. Metaalbewer- kersbond, op de algemene vergadering van deze bond, die gisteren en vandaag te Apel doorn is gehouden, gewaagde hij van een verblijdende groei van het ledental, dat in Mei 1946 10.000 bedroeg en thans 12.500, dat is ca duizend meer dan voor de oorlog. Met de R.K. arbeiders, aldus de heer Peters, vormen zij een hecht bolwerk van 40.000 arbeiders, diie Gods Woord als richtsnoer van hun handelingen erkennen. Er wordt hard gewerkt aan een C.A.O., waarin men wil opnemen: verhoging van het uurloon- vlak tot het sociale minimum, een vacantie- toeelag van een week loon en een gunstiger regeling van uitkering bij ziekte. De Belgi sche Chr. Metaatbewerkerdbond was ook vertegenwoordigd. De heren B. Rolvinlc, Hil versum, H. Bijker, Hengelo (O.) en J. van Kefimperrua, Leeuwarden, werden tot hoofd bestuurslid benoemd. Tot gesalarieerde be stuurders wenden gekozen de heren M. v. d. Velden, Vlaardingen, W. Feesmer, Arnhem en L. de Waal, Sltidoerveer. Marshall wdl dus tot een soort Europese conferentie aansporen, waartoe het ini tiatief echter van Europa, zelf moet uit gaan. COMMISSIE-DE VISSER NAAR DUITSLAND VERTROKKEN. De commissie o.l.v.-mr J. A. de Visser, die een onderzoek moet instellen naar de gedragingen van de Nederlandse mi litaire missie in Duitsland, is gisteren naar Berlijn vertrokken. PRIJZENDE SCHIKKINGEN In de Stcrt. van gisteren zijn opge nomen een prijaenbesdhikk inig Noord- Amerikaans naaldhout 1947; een prij- zen!besdhikkin<g asphalt 1947 no 2; een prijzenbesöhiikkdnjg lederwaren 1946 (wijziging)een prijzentoeschikking -spe cial benzines 1947 no 2; een prijiaenbe- sdhikking stookolie 1947 no 2 en een wijziging van de prijeenbeschikking pe troleum 1947. Het woningprobleem beroert ons volk in al zijn lagen. Op onrustbarende wijze over treft de vraag het aanbod. Gezien de lang zaam vorderende wederopbouw, de zeer traag verlopende nieuwbouw, het nog steeds gebruiken van woonhuizen voor kantoor- en bureauruimte, zal de vraag het aanbod van woongelegenheid nog tal van jaren overtreffen. Via het vorderingSbesluit woonruimte heeft men getracht de allergrootste nood te lenigen. Daartoe kregen de burgemeesters vérstrekkende bevoegdheid om ten behoeve van burgerpersonen woonruimte te vorderen en inkwartiering op te leggen. Daardoor wordt diep ingegrepen in het leven van de burger. De laatste vesting, waarin hij zidh kan terugtrekken, waarin hij zichzelf kan zijn, wordt door de overheid belaagd. Het verplicht samenwonen biedt een bron van narigheid. Het bouwen van nood woningen ware verre te verkiezen boven de vordering. Alleen de grote nood kan het vorderings- besluit, dat binnenkort vervangen zal wor den door de wet: bevordering van doelma tige verdeling van woonruimte, aanvaard baar doen zijn. Mits de Regering voldoende waarborgen biedt, dat de rechten der bur gers erkend en beschermd worden. Het nieuwe wetsvoorstel laat in dit op zicht geen hoopvol geluid horen. De uiter mate grote bevoegdheden aan één persoon, ln dit geval de burgemeester, worden na drukkelijk gehanc''-?afd. Beroep is alleen mogelijk, indien geen eenstemmige beslis sing is genomen en dan nog alleen op de minister. Indien formeel juist is gehandeld (Indien aan de administratieve bepalingen is voldaan Hoogovenarbeiders hebben voor lopig 't werk hervat De stakende hoogovenarbeiders te IJmuiden hebben gisteren een motie aan genomen, waarin de organisatiebesturen werd opgedragen- hun eis van een uit kering van f 6 a f 7 per week bij het College van Rijksbemiddelaars aanhangig te maken en daarop vóór de volgende week Vrijdag een beslissing te verlangen. In afwachting van deze beslissing werd besloten het werk te hervatten. DE „VAN KINSBERGEN" GAAT NAAR WEST-INDIË. Hr.Ms. artillerie-instructieschip „Van Kinsbergen" is gisterochtend met 115 adelborsten aan boord, na een oefenreis van 4 weken *op de Noordzee, in Den Helder teruggekeerd. Volgende week vertrekt het schip voor een oefenreis van een half jaar naar Noorwegen en West-Indië. zonder dat daarbij met persoonlijke of so ciale belangen rekening behoeft gehouden te zijn), is volgens artikel 32 tegenbewijs voor de rechter in burgerlijke zaken uitge sloten. Dit nu is in een rechtsstaat onaan vaardbaar. Men kan nader spreken over de vraag, of de beroepsinstantie de gewone rechter moet zijn of dat men een figuur schept als bij de pachitkamer, dus de kantonrechter met een paar leken, onomstotelijk dient te worden vastgelegd, dat er een beroepsinstantie zijn moet buiten de administratief beslissende in stantie om. De minister is zulk een instantie niet. Dat is een administratieve contróle, meer niet. Bovendien is het minder juist bij een gemeentelijke aangelegenheid als deze, Gedep. Staten als beroepsinstantie te passe ren. Meer dan de minister zijn zij met plaat selijke toestanden op de hoogte en juist plaatselijke toestanden spelen hierbij een belangrijke rol. Dat aanvankelijk de burgemeesters met de vordering belast werden, was begrijpelijk. Nu echter het gemeentelijk apparaat weer is hersteld, ware het beter de vorderingsbe voegdheid op te dragen aan B. en W., in plaats van dergelijke vérstrekkende macht in handen te leggen van de burgemeester al leen. Een macht, dde alleen geregeld wordt door nog niet bekende richtlijnen van de minister. Wij weten, dat de moeilijkheden groot zijn. Daarom zullen we deze wet als nood wetgeving, als tijdelijke maatregel hebben te aanvaarden, ondanks de grote bezwaren, die een en ander meebrengt voor gezinsvor ming en gezinsuitbreiding, mits echter vol daan wordt aan de beginselen van de rechts staat. Sommigen mogen nog gewend zijn aan de Duitse opvatting van vorderen, in een rechtsstaat hoort die niet thuis. De weg naar de onafhankelijke rechter mag niet geblok keerd worden. VRIJDAG, 6 JVm 9M7 De innerlijke verscheurdheid van China, de nog steeds voortdurende bloedige burger oorlog, vormt het grote beletsel, dat dit land weer een rol van internationale betekenis kan spelen. Zoals wij indertijd hebben vermeld, staat aan het hoofd van de nieuwe Chinese re gering generaal Tsjaog Tsjoen, die een vriend van Tsjang-Kai-Sjek is. Het is een coalitie regering, waarin de invloed van de Kwo- min-tang met 20 van de 27 ministers nog steik overweegt, maar waarin toch ook de party .Jong China" «en de socialisten ver tegenwoordigd zijn. Met een beminnelijk op timisme had de nieuwe regering zich voor genomen, orde op de zaken te stellen en dus in de eerste plaats een „knock-out" te geven aan de bekende Chinese corruptie, onlusten en stakingen tegen te gean, door allerlei maatschappelijke en sociale hervormingen in te voeren. Maar begki Mei zag de regering zich nog weer genoodzaakt voor Shanghai de .noodtoestand" af te kondigen, in verband met de staking der transportondernemingen en de sluiting van het merendeel der rijst verkoop-plaatsen. Shanghai werd namelijk bedreigd met een volkomen economische ont wrichting. De nieuwe Chinese regering heeft schitterende bedoelingen, maar in de prae- tijk komt er van een ordening nog weinig terecht. Als men afgaat op het beginsel, dat Mussolini propageerde, dat „strijd" een volk jong en vitaal houdt en de oorlog eigenlijk de natuurlijke toestand is, dan kan men niet anders constateren, alsdat China een politiek en militair pezige taaiheid demonstreert. Hoewel sinds de laatste tijd, schijnt er een inzinking, zo geen oorlogsmoeheid op te treden, waaraan het uitblijven van de suc cessen in de strijd tegen de communisten, niet vreemd is. Het jeugdige Chinese intel lect aan de universiteiten komt in opstand, omdat men de barre economische situatie, de slechte voedseltoestand beu is, en in het voortzetten van de burgeroorlog geen heil meer ziet. Tengevolge van de oorlog, die het weliswaar won, doordat Japan, dank zij de krachtsontplooiing der grote mogendheden vernietigd werd, kwam China in een staat van finantiële eneconomische afhankelijk heid te verkeren en de voortdurende burger oorlog hield het uitzicht nevelig. Daarbij komt, dat ook in Ohina de twee belangrijk ste imperialistische mogendheden, Amerika en Rusland, aan de touwtjes trekken, al toont dan Amerika openlijk weinig interesse meer. De positie van Tsjang Kai Sg-ek, die enerzijds met economische ontwrichting, anderzijds met nieuwe successen der communistische guerilla's te maken heeft, is niet benijdens waard. Het ziet er zelfs naar uit, dat er de zoveelste politieke crisis gaat ontstaan. Aan de Chinese burgeroorlog komt voorlopig geen einde, te oordelen naar de steeds wisselende successen. De troepen der centrale regering en die der communisten bevechten elkaar in twee, van elkaaT gescheiden gebieden, in Noordelijk China gelegen, namelijk in de provincie Mandsjoerije, welke practisch voor Nanking" verloren is, en verder wordt de strijd gevoerd in Sjantoeng, Sjensi en Sjansi. De belangrijke steden Tientsin en Peking liggen in 't tussengebied, dat onder contróle der regeringstroepen staat. De strijd in het gebied van Sjantoeng is direct van grote strategische betekenis, omdat het regerings centrum Nanking didhtbij is, alsmede de haven van Sjanghai. De strijd in Mandsjoerije is van impor tantie, omdat door dit gebied de spoorlijn naar Wladiwostok loopt en Rusland heeft het recht van contróle over deze verbinding. De generaals der centrale regering onthouden zich dan ook liever van de strijd in Mand sjoerije. omdat daardoor moeilijkheden met Rusland kunnen ontstaan en de toch reeds bestaande spanning aanmerkelijk vergroot zou worden. Sinds Marshall's bemiddelings pogingen faalden en hij zijn taak in China beëindigde, staat men in Washington tegen over China enigszins gereserveerd. Het is dan ook de grote vraag, of Tsjang Kai Sjek er nog in zal slagen de benodigde dollar-lening van Amerika los te peuteren. Men kent de Washingtonse tactiek: er zijn wel dollars ter •beschikking, maar dan dient China tevens waarborgen te geven, dat orde en rust her steld, de reoonstructie van China effectief zal zijn. Truman deponeert geen dollars in een bodemloze put! Vanuit Amerikaans stand punt bezien, kan China in de toekomst een belangrijke strategische rol gaan spelen in Azië, maar dan moet het eerst gepacificeerd zijn, dus de burgeroorlog een einde genomen hebben. Amerika wil wel in zee gaan met China, maar dèn met een China, dat van communistische, dus van Russische smetten vrij is. Want voorlopig is voor Amerika een verslagen», afhankelijk, gedemocratiseerd en anti-Russisch gezind Japan toch nog voor deliger. Chr. bakkers protesteren tegen overgebleven Overheidsdwang Op jaarvergadering van bakkerspatroons te Amsterdam Op de Jaarvergadering van de Bond van Chr. BakJkerspatroons te Amsterdam werd vooral de aandacht sterk gevestigd op hst onrecht, dat de middenstand wordt aangedaan door cle handhaving van de verplichte agfn. Wolte rsoanJbedrijtfeagx oopen. die de vrije organisatie ook van de bak kers in de weg staan De vertegenwoordiger der Resgerings- vakgroepen zijn niet weg te krijgen, zij blijven eenvoudig zitten, aldus de voor zitter. de heer H. v. d. Wal te Oldeboorn. Er zijn nog vele andere zorgen: personeei- schaarste. wrijving tussen lonen en prij zen. steeds slechtere grondstoffen, bonnen misère enz. Ook in de verwerving van de tijdelijke goederen moet naar God wor den gevraagd, besloot spr. De organisatie telt 1749 leden. Er moet een directeur benoemd wonden, om de or ganisatie tot ontwikkeling en bloei te brengen. Besloten werd, het volgend Jaar ln Rot terdam te verged eren Stappen zullen wor den gedaan voor pensioen aan kleine *ett- standigen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1947 | | pagina 3