7) uitzicht Naar liquidatie van kranten-ondernemingen De zangeres Mary Boswell bezoekt Nederland Gandhi's illusie blijftVerenigd Voor-Indië 't Verklaarde NIEUWE LEIDSCHE COURANT S DONDERDAG. 5 JUNI 1ST! DIE IN ERNSTIGE MATE COLLABOREERDEN (Van onze Parlementsredacteur). Nu de algemene beschouwingen over het wetsontwerp Noodvoorziening Perswezen ten einde lopen de Tweede Kaaner bleef gis teren steken in de replieken is hert reeds duidelijk, waarover straks, bij de behan deling der artikelen, de strijd zal worden gesrtreden. Twee punten treden hierbij naar ideologieën van de vijand ingang zouden hebben kunnen vinden. Terwijl voorts deze gevorderde machines enz. door een liqui- dateur ondershands zullen kunnen worden verkocht aan een met name aan te wijzen andere onderneming. De bedoeling van dirt amendement is dus, dat de schaarse outil lage komt in handen van hen, die er moreel recht op hebben, nl. de illegale pers en de pers, dae tijdens de bezetting een principiële houding heeft aangenomen en dus moest verdwijnen. Gisteravond is het Scheveningse muziekseizoen in het Kurhaus weer geopend. Tussen de., laatste repetitie maakte de fotograaf deze opname: van links>naar rechts: Rudolf Mengel berg, Annie Woud, mevr. Neumark en haar beroemde echtgenoot. Staande de Poolse componist Alexander Tansman. voren. In de eerste plaats: moet er bij de zuivering van de journalisten een wettelijke bepaling bestaan inzake mogelijke veront- schuldigingsgronden; en in de tweede plaats: moet de mogelijkheid geschapen worden, foute bedrijven te liquideren en de outillage over te dragen aan anderen, die morele rechten hebben., te weten de illegale pers en de pers, die niet heeft gecollaboreerd. De eerste vraag, dus die over verontschul- dagingsgronden, beantwoordden de heren Korthals (Vrijh.) en Korrtenhorsrt (K.V.P.) bevestigend. Zij zagen niet in, dat voor het perswezen een strengere maatstaf aangelegd moet worden dan bij bedrijfszudveringen op ander terrein. Van gans andere gedachten waren de heren Burger (ArbJ, Schoonen- berg (comm.), Roosjen (a.r.) en Koersen (K.V.P.) en jkjvr Wttewaal van Stoetwegen (c.h.). Deze laatste herinnerde aan de be tekenis van de illegale pers, die in oorlogs tijd de Nederlanders van nieuws en waar heid voorzag, in tegenstelling tot de officieel verschijnende bladen. Nimmer hebben zij de ware betekenis van de pers zo goed gevoeld als toen. Mr Roosjen (a.r.) haalde een ge dicht van Da Costa aan, waarin deze de uitvinding van de boeddruklkunst noemt „een stap ten hemel en een stap ter hel", daarbij doelende op de macht van het ge drukte woord. De persorganen, die hebben gecollaboreerd, dienden in bijzondere mate om de Duirtschers te helpen, de geest van het Nederlandse volk te vergiftigen. Daarom is hert volkomen verantwoord, dat een zware norm wordt aangelegd en dart niet uitdruk kelijk de verontschuldigingsgrondien (ge dwongen noodzaak en: uiteindelijk oogmerk, de vaderlandse zaak te dienen) worden op genomen. Minister Gdelen sloot zich bij deze redenering aan. De pers is de „Koningin der aarde" en moet als zodanig met bijzon dere waarborgen omringd zijn. Bovendien wordt in de praatijk van de perszuivering uiteraard met bepaalde omstandigheden re kening gehouden. Het tweede, punt, de liquidatie-mogelijk heid van bedrijven, is een ingrijpender zaak. Het gaat hier feitelijk om de reeds oude kwestie: moet de perszuivering zijn een zui vering van personen (zoals tot nu toe is ge schied en ook in dit wetsontwerp is gehand haafd) of moeten tevens de bedrijven wor den gezuiverd. De heer Kortenhorst wierp zich op als de paladijn van de bedrijven, die tijdiens de bezetting hun kranten hebben doen door verschijnen. Hij deed in tegenstelling tot mr Burger (Arb.), die een amendement het licht heeft doen zien, waarbij de mogelijkheid wordt geopend tot vordering in eigendom van alle bezittingen, of een deel er van, van ondernemingen, die bij de uitgifte van een persorgaan zodanig zijn opgetreden, dat daardoor in ernstige mate nationaal-socialis tische beginselen of denkbeelden, dan wel De heer Korthals (Vrijh.) had reeds eer gisteren tegen deze .herverdeling" bezwaren geopperd, hoewel hij hert belang van een regeling wel inzag. De overige sprekers voelden voor het amendement, omdat er een einde moet komen aan de afhankelijke toe stand van vele bladen. Mr Roosjen (ar.) kwam met het voorbeeld van De Rotter dammer, die eerst bij het bombardement van Rotterdam in Mei 1940 alles was kwijt geraakt, daarna in October 1941 verboden werd en thans per jaar f 150.000.meer aan druk- en zetkosten moet betalen, nu bij een .^bevriende relatie" wordt gedrukt. De mi nister was over hert amendement dat overigens pas later aan de orde komt, waar om wij er nu niet dieper op ingaan min der gesticht. Hij vond. dat hier geen sprake was van „onteigening ten algemenen nutte" (de heer Kortenhorst (K.VJP.) sprak zelfs van „onteigening ten nutte van de concur renten") en achtte dan ook strijd met de grondwet aanwezig. Dat er tegenover de illegale pers beloften zijn gedaan en dat j hier sprake is van een eereschuld. erkent de minister overigens. Maar een afdoende methode, om die schuld in te lossen heeft minister Grielen in hert wetsontwerp niet aangegeven. Belastingzaken in de Eerste Kamer De kwestie jier Successie wordt nader bezien. (Van een onzer verslaggevers) Niettegenstaande zon en warmte buiten, was het gistermiddag in de Eerste Kamer zeer koel. De aangename temperatuur deed de senatoren waarschijnlijk de hele middag besteden aan de belastingontwerpen, waar over eigenlijk niemand nog een nieuw woord wist te zeggen. Prof Molenaar ((Vrijh.) ging in het bijzon der de tarieven der verschillende belastingen na en waarschuwde voor overschrijding van de tarief grenzen, daar de prikkel voor extra inspanning weg gaat, als de opbrengst van de arbeid de fiscus in handen valt. Wat de successierechten betreft, vroeg hij de minis ter rekening te houden met de belangen der ervende kinderen, ook als zij 21 jaar zijn ge weest en mgt de postitie waarin de weduwe komt te verkeren. Prof. dr M. van de Brink (KVP) loofde het realisme in de nieuwe belastingwetgeving, en de heer Vixseboxse (CH) verraste de minis ter met de toezegging voor te zullen stem men, al had hij bezwaren tegen de strekking van het begrip „correctie op verdeling der welvaart" en riep hij speciaal, 's ministers be langstelling in voor het bedrijfsleven. Mr W. Rip (AR) bracht geen zwaar geschut in stelling, maar mopperde, zoals hij het uit drukte, nog wat na over niet ingewilligde wensen, waarop de communistische heer J. van Santen een lang betoog hield, om duide lijk te maken, dat hij principieel niet met de minister mee kon gaan, vooral omdat wat de bedrijfsheffingen betreft, de arbeiders klasse te veel de dupe van de nieuwe tarie ven dreigde te worden. Hij vroeg en ver kreeg aantekening van tegenstemmen. Het is hem verleend, toen de belastingontwerpen z.h.st. werden aangenomen. Vooraf had minister Lieftinck de sprekers beantwoord. Hij kondigde nader overleg ten aanzien van de weeldebelasting aan. De mi nister bleek voorts bereid bij de successie belasting de positie van weduwen en kinde ren boven 21 jaar, nader te bezien. Schouten en Bruins Slot spraken met Prot. jeugd in Batavia De heren Schouten en Bruins Slot hebben enkele dagen geleden, tijdens hun verblijf in Batavia, op uitnodiging van de jeugd der Kwitangkerk, des Zon dags na de avonddienst onder enorme belangstelling de Prot. jeugd van Bata via de gelegenheid gegeven, verschillen de vragen te stellen, zo schrijft men ons uit Indië. De heer Schouten merkte daar. bij op, dat zij waarschijnlijk aan het eind van deze maand naar Nederland zullen terugkeren, tenzij de politieke situatie zich zodanig ontwikkelt, dat hun aanwe zigheid in Den Haag eerder gewenst is. GEEN MINIMUMPRIJZEN VOOR VROEGE AARDAPPELEN N.a.v. het bericht in sommige bladen, dat er na 15 Juni minimumprijzen wor den vastgesteld voor vroege aardappe len, deelt de minister van Landbouw e.a. thans mede, dat hij niet van plan is minimumprijzen voor de binnenlandse markt vast te stellen. OP 22 JUNI ZAL ZIJ IN SCHEVENINGEN OPTREDEN (Van een onzer verslaggevers) Elke buitenlander, die ons land be zoekt, ziet zich gesteld voor het corvée, dat hij zeggen moet, hoe hij ons land vindt. Het is niet gemakkelijk om gauw complimenten te bedenken, maar er is iets kinderlijk opgetogens in de wijze, waarop de bekende Canadese zangeres Mary Boswell, jong, blond en struis, ver telt van de bloemen, die zij overal ziet, en waarmee zij zich omkranst heeft, toen zij de bollenvelden bezocht. Zij kwam hoofdzakelijk voor een vacantie, maar de lange studie-uren, van vroeg tot laat geven weinig verademing. Gebo ren in een land, dat hard is voor de landbouwer, trof haar de energie, waar- meer ons volk, ondanks geringe mid delen, opbouwt, en hoe het een eigen cachet aan alles geeft. JDe Canadese lokt vele bekende Canadezen naar ons land om ons vertrouwd te maken met het kunstleven van Canada en op 22 Juni zal in het Kurhaus een Canadees concert PENDSJAAB NOG STEEDS EEN STRUIKELBLOK Tijdens een persconferentie te New- Delhi heeft Lord Mountbatten. onder koning van Vóór-Indië, goedgehumeurd verklaard, dat hij reeds reisbiljetten had gekocht voor Augustus, in welke maand, naar hij verwacht, de overgangsperiode, waarin schikkingen worden getroffen voor de machtsoverdracht aan de Vóór- Indische leiders, zal zijn voltooid. De onderkoning deelde o.m. mede, dat de vorstenstaten niet de status van domi nion binnen het imperium zouden kun nen verlangen, zulks ter weerlegging van de aantijging, dat de Britten zou den streven naar een militaire basis in Vóór-Indië, door met de maharadja's overeenkomsten aan te gaan. Gandhi blijft op het standpunt staan, dat uit eindelijk Hindoestan en Pakistan zich zullen herenigen. Hij deed een beroep op Djinnah, de leider van de Moham medaanse Liga, om onafhankelijk van de Britten in bedoelde richting naar een oplossing te streven. Reeds doen zich echter nieuwe moeilijkheden gelden. Zo heeft de vertegenwoordiger van de zgn. „onaanraakbaren" verklaard, dat er 52 millioen paria's in Hindoestan komen te wonen, die onder de Congrespartij (Hin does) alle politieke rechten zullen ver liezen. Te Lahore zijn Sikhs en Mos lems ontevreden over de verdeling van de Pendsjaab. Volgens de nieuwe voor stellen blijven ruim 1.5 millioen Sikhs in Hindoestand-gebied, terwijl meer dan 2 millioen kaste-Hindoes in Pakistan- gebied zullen moeten blijven. Ongere geldheden komen nog steeds voor. Gis teren raakten Sikhs en Mohammedanen slaags te Amritsar, de heilige stad der Sikhs, waarbij tal van personen werden gedood en gewond. NYLON-KOUSEN IN BELGIË VEEL GOEDKOPER GEWORDEN. Door massale invoer zijn de prijzen van nylonkousen in België enorm gedaald. Ook heeft deze prijsdaling invloed op de prijzen van zijden kousen. worden gegeven, waarop Mary Boswell, behalve Franse en Duitse 'aria's ook Ca nadese composities zal zingen. De be kende dirigent van het symphonie- orkest te Ottawa, Allaard de Ridder, zal daarop dirigeren voor het Utrechts or kest en ook de componiste Gina Bascomb wordt verwacht. Mary Boswell kwam in ons land, zeulend met twee zware zakken kinderspeelgoed, en zij heeft Prinses Juliana verzocht, of het H.K.H. De beroemde Canadese zangeres Mary .Bothwell (rechts) zoals zij gisteravond ..in t Kurhaus verschillende persverte genwoordigers ontving. zou goeddunken, dit namens haar aan Nederlandse kinderen uit te reiken. Het antwoord wordt in spanning afgewacht. Zij is een leerlinge van het Toronto- conservatorium, van de Toronto Aca demy, Wessel Studio te New York en van prof. dr Emil Bauer, Op een pers conferentie vertelde zij gisteren van het intense Canadese muziekleven, van de Canadese composities en Franse volksliederen uit haar land. en zij was getroffen toen zij vernam, dat dit alles in Nederland niet onbekend is. Begraven Hindoes en Moslems de strijdbijl' De Engelse schrijver, Oscar Wilde, merkt in zijn „Intentions" op. dat de natuur welis waar goede bedoelingen heeft, maar volgens Aristoteles het vermogen mist, die bedoelin gen ten uitvoer te brengen. Dit zelfde valt te constateren ten aanzien van de politiek, want al zijn de betrokken partijen thans, te oordelen naar de jongste mededelingen van de minister-president Attlee, als „gloeiend aaneengesmede zielen" voor wat Hindcestan en Pakistan betreft, het politiek accoord moet nog worden uitgevoerd. Nog slechts kort geleden waren Hindoes en Moslems van gloeiende haat jegens elkander vervuld, het geen voortsproot uit ras-godsdienstige en daardoor politieke verschillen en „aaneen gesmeed" leek Brits-Indië allesbehalve. Het heeft dan ook zin, deze plotseling opduiken de, Oosterse „goodwill" met enig analytisch voorbehoud gade te slaan, omdatin het verleden, het heden ligt". Nog geen 6 weken geleden legden op verzoek van Lord Mount batten, Gandhi namens de Hindoes, en Djin nah namens de Moslems, een schone ver klaring af, dat zij de gewelddaden betreurden en vooralle tijden" het gebruik van geweld voor de bereiking van politieke doel einden verwierpen. De invloed van deze lei ders op de massa was toch niet zó groqt, dat men voor één enkele week afliet van zijn haat! Men gebruikte wederom geweld, de ophitsing ging zijn gang en de „minder heden" op het platteland deden verstandig te evacueren bij het luiden van de „avond klok", hetgeen in Brits.-Indië op spanning en niet op vredelievende bedoelingen duidt. In ieder geval was er toén nog een brede klove tussen Congres Party (Hindoes) en Moslem Liga (Mohammedanen), zes weken geleden. Men dient, mede in het oog te houden dat Djinnah, die de president is van de Moslem Liga, de verdeling van de Pendsjaab en Ben galen typeerde als een „sinistere zet, slechts ingegeven door spijt en bitterheid"; een dwalingen noch Lord Mountbatten noch de Britse regering zouden in deze val moeten lopen. Pakistan zou moeten bestaan uit de provincies Sind, de Noord-Westelijke grens- provinsie, de Pendsjaab, Baloetsjistan, Ben galen en Assani, waartegen de Hindoes grote bezwaren hadden. Een tweede voorbeeld: Begin Mei kwamen de"* representanten der twee verschillende godsdienstgemeenschap pen, Gandhi en Djinnah voor een vertrou welijk onderhoud bijeen, waarbij Gandhi de verdeling van Brits-Indië niet onvermydelijk achtte, maar geweld afkeurde, en tien dagen later waren er in Lahore, de hoofdstad van de Pendsjaab en in Calcutta, zijnde de hoofd stad van Bengalen, opnieuw ernstige onlus ten. Hiermede zij slechts aangetoond, dat thans weliswaar de leiders der drie Brits- Indisahe partijen, die aan de conferentie met de onderkoning te New-Delhi deelnamen, het Britse plan van een Hindoestan en Pakistan in theorie gunstig ontvangen hebben, maar dat zulks nog niets bewijst ten aanzien van de mening der massa. Kan dit vernuftige plan op papier, een politiek en diplomatiek succes van Lord Mountbatten en Attlee, een succes, dat zelfs door de oppositie, bij monde van CJhurchill, werd erkend, inder daad de geschillen van rasinstinct, godsdienst en politiek kanaliseren? Hoe heeft Gandhi er op gereageerd, die immers Indië liever in vlammen zag opgaan, dan ooit in een ver deling van Indië toe te stemmen? Het bereikte „compromis" betekent vol gens de Britse premier, dat de Hindoes niet meer vasthouden aan de eis van een onver deeld Indië, terwyi de Moslems heus wel meer dan één oentimetertje van het beoogde Pakistan moeten cadeau geven. Zullen er onder die ruim 400 millioen inwoners van Brits-Indië, die een eeuw lang toch een zekere eenheid vormden, binnen het kader van het Britse gezag, straks niet na de ver deling enkelen zqn, hetzij Hindoes of Mos lems, klagelijk zich afvragend: .moeder, waarom leven wij?" En zeker zal zulks het geval zün in de Noord-Westelijke provincies, waar bij plebisciet zal worden uitgemaakt, of men zich al dan niet bij Pakistan wenst aan te sluiten, hoewel daar voor het ogenblik nog het Congres-ministerie regeert. Juist in die gebieden waren de moeilykheden steeds ontzaggeUjk groot. Weliswaar heeft Pandit Nehroe, vice-president van de Indische re gering en leider der Congres-Partij, ver klaard. dat zijn partij bereid is de Britse voorstellen te aanvaarden, maar hij voegde er aan toe, dat hij het plan zonder vreugde aan beveelt, hetgeen mede wijst in de richting van enige reserve. De positie wordt dus, als reeds bericht, dat er in de toekomst twee zelfregerende „dominions" zijn geformeerd, een Hindoestan en een Pakistan, en de Brit ten vermoedeiyk reeds einde van dit jaar vertrekken. Indië kan, desgewenst, over een jaar. medio 1946 dus, uit het gemenebest treden en „volkomen onafhankelijk" zyn; het kan er ook de voorkeur aan geven, dat de status van „dominion" behouden blijft. Chur chill, een principieel man, bokst liever als- dat hij „zwenkende", opeens Attlee in de armen vliegt, maar misschien, dat het voor beide dominions gehandhaafde leger en de instelling van het ambt van „gouverneur- generaal" hem een waarborg zijn, dat be halve recht en orde ook het Britse belang toch nog enigszins verzekerd is. De ontwik keling der verdere gebeurtenissen inzake Indië zal spoedig genoeg uitmaken Ot voor behoud hier op zyn plaats is. Op papier is het een kloek plan, maar zullen de Hindoes en Moslems hun leiders volgen en verdraag zaamheid beoefenen, want alleen langs die weg kan het regeringsplan tot werkelijkheid worden. Een mathematisch rationalisme zou het moeten winnen van de collectieve Oos terse affecten. En, met een variant: „it's a long way to New Delhi". AUSTRALISCHE BASIS BIJ NIEUW - GUINEA. De Australische regering maakte het voor nemen bekend een vlootbasis te vestigen op Manus-eiland in het mandaatgebied van Nieuw-Guinea, en ze een gemeenschappelijk gebruik daarvan met de V.S. zou toejuichen. Het eiland was in de oorlog een Amerikaanse

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1947 | | pagina 3