DE DANKDIENST
De stem van den soldaat op de zwarte plaat
vragen alleen recht van U, Excellentie"
Veelbelovend schaatstalent ging roemloos onder\
i Ook WIJ ontdooien
Smm v. Weesel
I HOOGEWOERD 112 Telefoon 20354
KERK HEERENGRACHT
STEUNZOLEN
naar Gipsafdruk
FIRMA GFBR. PAES
„WAT IS DE HEMEL"
MULLER ORGEL
NIEUWE L FIDS ORE COURANT
7
WOENSDAG 12 FEBRUARI 1M|
„Saluut, we gaan de stemmen
van de soldaten halen"
Binnenkort zullen de stemmen van
onze jongens in Indië rechtstreeks uit
hun schuttersputten, brencarriers, slaap
verblijven en cantine's voor de radio door
klinken in de Nederlandsche huiskamers.
In Indië is een radio-team gevormd van
vijf man, dat dezer dagen na een inspan-
nenden tocht door de voorste linies, met
hun opnamewagen in Batavia is terugge
keerd. Het resultaat van het werk is
vastgelegd in een aantal gramofoonplaten,
die zullen worden gedraaid in het pro
gramma van de Nederlandsche strijd
krachten. Zoo kunnen dus niet alleen de
gezinnen, wier jongens in Indië vertoe
ven en die brieven van hen ontvangen,
waarin zij van hun belevenissen vertellen,
met hen medeleven, doch kan heel ons
volk kennis nemen van hun ervaringen
en belevenissen.
„Het is goed", zei het team van vijf
man. „Wij zullen die stem in de Neder-
landscne huiskamers doen klinken."
Drie hunner waren onlangs uit Neder
land gekomen met een opname-apparaat
voor gramofoonplaten en 'honderden
blanke schijven. Zij pionierden eerst een
maand onwennig in Batavia rond en gin
gen toen, te zamen met een reporter, een
fotograaf en een chauffeur de linie in.
Het team had twee wagens. Een geleen
de ziekenwagen van het Roode Kruis
waarvan de emblemen waren weggehaald
en waarin het opname-apparaat schokvrij
stond gemonteerd, en een jeep.
Zij namen microfoons, honderden me
ters kabei en luidsprekers mee, verder
kleeding en schoeisel voor een week, wa
pens, dekens en klamboes, trapten den
starter in en zeiden: „Saluut, we gaan de
stemmen van de soldaten halen" en reden
den regen in.
Zij reden tientallen kilometers over
zeer slechte wegen door den regen. Zij
kwamen langs eenzame vooruitgeschoven
posten, klommen uit den wagen en vroe
gen voor een avond onderdak. De gast
vrije sfeer nam hen op. „Het is niet vol
doende", zei de reporter, „jullie denken,
dat je den geest nu snapt, maar je moet
alles eerst meemaken." En dus nam het
team de wapens uit de jeep en trok mee
met de patrouilles het terrein in. Pa
trouilles door vreedzame kampongs, waar
de kinderen blij tegemoet kwamen met
opgestoken duimpjes, patrouilles door
kniediepe modder van natte sawahs, waar
het zware vuur van terroristenbenden
over heen gierde
En 's avonds teruggekomen in het
bivak, na een bad in het donker in het
primitieve waschgelegenheidje, zaten zij
tusschen de soldaten en begrepen alles
opeens beter. En zij duwden de micro
foon bij den mond van den schildwacht,
die in den regen en den nacht stond te
turen en lieten hem vertellen. En zij
zakten in de hurken bij den zweetenden
kok in 't openluchtkeukentje en lieten
hem praten.
Zij hielden in den stikdpnkeren nacht
een patrouilleerenden brencarrier aan,
sleepten den riiicrofoonkabel door de
modder en legden de stemmen van de sol
daten vast. Zij ondergingen de charme
van krontjongmuziek in een tropischen
regenavond en omdat zij in den zanger
van het lied „Bloemengeur", den verme-
telen mitrailleurschutter uit de sawah
herkenden, begrepen zij de muziek beter.
Zij, zagen de wilde bergkali diep onder
zich in het ravijn razen en hielden de
microfoon omhoog om dit in de Neder
landsche huiskamers te doen klinken. En
zij hielden de microfoon bij de ratelende
rupsbanden van brencarriers en bij het
klateren van den regen op het tentzeil.
En de soldaat sprak. Sprak van alles wat
in hem leefde en woelde. De soldaat ge
tuigde van zijn geest, getuigde van zijn
verlangen, naar zijn moeder, zijn vrouw,
zijn meisje, de soldaat getuigde van zijn
bitterheid om een zeker wanbegrip in het
vaderland, de soldaat sprak van zijn
vreugden en zorgen.
De kok in de openluchtskeuken, de
chauffeur van den kolonel en de £olonel
zelf, de hospitaalsoldaat en de zieke in
het zaaltje, de schildwacht in den regen
en de wachtcommandant bij de brug, de
soldaat die in het slaapverblijf zong en
de soldaat, die een verwaarloosd zwer
vertje uit de kampong adopteerde: de
sectiecommandant en de pelotonscomman
dant! de slager uit Amsterdam en de Me-
nadoneesche soldaat. Zij allen spraken.
En daarna keerde het team terug. Het
was een proef. Zij konden slechts een
klein ressort afwerken, maar er waren
Inheemsche soldaten, oorlogsvrijwilligers
en 7 December-mannen in de voorposten
die zij hadden 'bezocht. Zij gaven het sta
peltje platen af. De roodbruine modder
sijpelde van de spatborden en zij hadden
bezweete koppen met slikspatten, want zij
waren van verre gekomen; de vermoeie
nis woog als lood op hun schouders.
Maar zij brachten de stem uit de linie.
De getuigenis van den soldaat. En straks
zullen deze stemmen klinken in de Neder
landsche huiskamers, over het station
„Stem der Nederlandsche Strijdkrachten".
Er zijn stemmen bij die spreken in een
taal, die niet wordt verstaan in het salon
van een heerenhuis of van een villa. Er
zijn stemmen bij, die onbegrijpelijk spre
ken voor het keuterboerderijtje bij de
Brabantsche zandverstuiving. Maar het is
de stem van een Nederlandsche genera
tie, die ver van huis en haard een Nè-
derlandschen plicht vervult en wat nooit
kan worden misverstaan, niet in het
salon, noch in het keuterboerderijtje: de
geest dié daaruit spreekt. Een geest, die
kan worden uitgedrukt in drie woorden:
Wij zijn bereid.
Moge het Nederlandsche volk in alle
lagen straks bij de radio zitten, om te
luisteren naar deze stemmen, d.w.z. alle
Nederlanders, die verwanten hebben bij
het leger in Indië, daar in deze uitzen
dingen de stemmen beluisterd kunnen
worden van tallooze militairen, die wij
niet bij name kunnen noemen.
En mogen ook allen, die geen verwan
ten onder onze jongens in Indië hebben,
luisteren. Zij zijn „onze" jongens, jongens
van ons bloedeigen volk.
MILITAIRE SITUATIE OP JAVA EN
SUMATRA.
Gisteren werd uit Java o.m. gemeld, dat te
Medan verschillende Ned. posten onder re-
publikeinsch vuur hebben gelegen, terwijl
bij Soerabaja Ned. patrouilles zijn bestookt
en aangevallen door benden, die varieerden
van 25 tot 40 man. Bij Batavia trachtte een
aantal republikeinen, w.o. Japanners, een
brug te vernielen, doch werd met verliezen
teruggeslagen.
NED.-INDIË NAAR BOSCHBOUW-
CONFERENTIE.
Ned.-Indië is uitgenoodigd voor de con
ferentie over den boschbouw in het Verre
Oosten.
PROF. ROMME TE MEDAN
Dezer dagen is prof. Romme te Medan ge
arriveerd, waar hij een ontmoeting had met
den bisschop mgr Brant, den resident, mr J.
Gerritsen en kol. P. Schol ten. Tevens maakte
hij een tocht langs de Ned. stellingen. Gis
teravond sprak hij tot de burgerij over
Linggadjati.
„WILLEM BARENTSZ" WEET, WAT KOU-
BETEEKENT.
De kapitein en de bemanning van den wal-
vischvaarder „Willem Barentsz" hebben in een
telegram aan de mijnwerkersbonden hun inge
nomenheid en waardeering met den kolenslag
betuigd.
LEVENSLANGE GEVANGENISSTRAF
GEEISCHT.
De pX by het B.G. te Zwolle heeft teger.
den 34-j. stucadoor Chr. Wenke te Zutphen,
die o.m. als SS-er by Arnhem heeft gevoch
ten en den Geref. predikant ds H. A. Munnik
te Zwolle heeft verraden, levenslange gevan
genisstraf geëischt. Uitspraak 20 Februari.
De commissaris der Koningin in Over-
yssel en mevr. De van der Schueren-Helmich
zullen t.g.v. de te verwachten biyde gebeur
tenis te Soestdyk, een soirée in Zwolle geven
op den tweeden dag na de geboorte.
DE BEURS EN DE BLIJDE GEBEURTENIS
Wordt de biyde gebeurtenis vóór 9 uur
v.m. bekend gemaakt, dan zal dien morgen
op de kantoren der leden van de Vereenl-
ging voor den Effectenhandel niet woFden
geleverd en ontvangen; geschiedt de be
kendmaking tusschen 9 en 12 uur, den gaan
leveren en ontvangen tot 12 uur door. Op
dezen dag wordt geen beurs gehouden, doch
't beursgebouw is op de gewone uren open,
om de beursbezoekers in de gelegenheid te
stellen het feest samen te vieren. By be
kendmaking op een werkdag na 12 uur, op
Zaterdag of op Zondag, zal den volgenden
dag niet worden geleverd of ontvangen en
biyft het beursgebouw gesloten.
WED EROPBOUWAMBTEN AREN
VOETBALLEN IN EIGEN TUD.
De vragen van het Tweede Kamerlid Peter®
(K.V.P.) over het voetballen van weder-
opbouwambtenaren beantwoordde minister Voe
in dezen zin, dat de. betrokkenen in eigen
vrijen tyd speelden, voor extra wedstrijden
verlof kregen dat van de Jaariyksche vacantia
afging en, tegen betaling, dienstauto's voor het
vervoer mochten gebruiken.
NOG MEER IJSLOOPERS.
Vier bewoners van Ameland zyn van het
eiland over het ijs van die Waddenzee naar
Holwerd geloopen.
ILLEGALEN WENDEN ZICH
TOT MIN. VAN JUSTITIE
De Vereeniging van Cud-Ulegale werkers
te Zeist heeft zich piet den volgenden brief
tot den minister van Justitie gericht:
„De vereeniging van Oud-Illegale Werkers
te Zeist, in vergadering bqeen op 7 Februari
1947, kennis genomen hebbende van het
requisitoir van den procureur-fiscaal, mr J.
Zaayer inzake Carel Piek en de mede-
deeling van Uwe Exceellentie aan mr.
Zaayer, naar aanleiding van de critiek, die
deze op de rechtspleging in Nederland heeft
geoefend, in het midden latende of mr
Zaayer die critiek op de juiste plaats heeft
geuit, deelt Uwe Excellentie mede, dat zy
de ongerustheid en grooten wrevel van mr
Zaayer over de huidige rechtspleging vol
komen deelt en zy het belang van deze kwes-
tite, die zooveel onrust en beroering in ons
volk teweeg brengt, zoo groot acht, dat zq
Uwe Excellentie en tegelijkertyd de Regee-
ring met de meeste klem verzoekt haar hou*
ding te herzien en niet alleen recht te doen
spreken, maar ook snel recht te doen."
Schendingen van Ned. grond
gebied door Indonesiërs
Drie Ned. militairen bij Soerabaja gedood
In den sector Bandoeng werd een Ned er 1.
patrouille bij Tjiandjoer op eigen gebied
beschoten; de aanvallers werden door de
Nederlanders op de vlucht gejaagd. In den
sector Semarang hadden verschillende schen
dingen van Ned. gebied door" de Indonesiërs
plaats. Ook bder werden de aanvallers tel
kens met verliezen verdreven. In den sector
Soerabaja werden Ned* stellingen met mor
tier- en artillerievuur beschoten. Aan Ned.
zyde zijn drie deoden en drie gewonden ts
betreuren.
Als ik eerlijk wil zyn, staan, mijn be enen
heelemaal niet naar het hardrijden, al heb
ik in figuurlijken zin dan wel eens een
leelijke schaats gereden.
Ik wil me dan ook geenszins op één lijn
stellen met een Hoven, een Thijs Klomp
maker of in nog vroegeren tijd, een Jaap
Eden, die in him gloriedagen een heel kapi
taaltje bijeen „klauwden".
Nee, ik deed het heel wat bescheidener aan
en ik debuteerde als adspirant-sehaatspheno-
meen in een speklooperij. Dan doe je het
eventueel heel piano aan en als je het op
schaatsen niet afkunt, dan mag het op klom
pen ook en desnoods doe je het in letter
lijke beteekenis maar op sloffen.
't Bestuur van de ijsclub „Kras maar
Raak"had er drie krulstaarten aan gewaagd
en de blanke zijden spek, de roze hammetjes
en karbonades, maar ook de roode bebloede
zwijnskoppen vormden ln de ystent het
kleurig palet der lokkende prij-zen.
Een speklooperq bracht heel het dorp op
de been. In den kruidenierswinkel moest je
hard roepen van „Volk", want de deurbel
hing op de vlakte om de loopers in de baan
W luiden. De anders gemoedeiyke dorps
meid, de timmerman en de rentenier waren
*»et hun dikke bestuursrosetten op de
borst schier ongenaakbaar van rure gewich
tigheid.
Er waren dertig deelnemers, van wie de
helft op klompen en de meesten deden het
zelfs zonder dit houten schoeisel, omdat ze
op hun bloote kousevoeten een grootere
snelheid konden ontwikkelen.
In dit luisterrijk milieu van hardloopers-
op-sokken zette ik mijn eerste streken op het
gladde vlak van den schaatsenrijdersroem.
Ik wilde goed beslagen ten ys komen en
had met droogtraining getracht de techniek
onder de knie te krijgen, maar het eerdge
resultaat was een vermaledijde pijn in dit
lichaamsdeel en in nog vele andere boven
dien.
Voor mijn eersten tegenstander, een uitge
sproken type van het gilde der hardrijders
van-den-kouden-grond, behoefde ik mijn
hand niet om te draaien en het werd een vol
ledige zege van mijn yzers op hét wol van
mijn sokkenrivaal.
In den tweeden omloop deed ik al mijn
best om de edhte hardrijtiersallures meester
te worden, ik nam een lik sneeuw, boog diep
door in de startfrouding, veerde op, keerde
statig terug, totdat de starter de wijding van
dit aanvangsceremonieel met één slag be
dierf door het oneerbiedig gezegde: ,,En
I® symphonic van
rhythmischen slag wreedelijk
verstoord
hoepel nou maar op, want Je hebt een staand
nummer".
Zoo zwierde ik dus alleen langs de baan,
me niet storend aan afgunstige uitroepen als:
„Kalm aan maar, je maat komt je toch niet
aan de Jfielen.1"
Ik ging na twee ronden zoo langzamerhand
tot de prominenten behooren. De coteletten
lagen als het ware reeds voor me ingepakt.
Maar Piet Slagstra heeft me de das om ge
daan.
Ik was door al het succes overmoedig ge
worden en snoefde: „Die hakkenkruk op
klompen lap ik zoo maar aan mijn schaats.
Maar Piet zette er van meet af, weliswaar
hosseklossend, terdege vaart achter en ik
gevoelde mijn zekerheid gaandeweg minder
en mijn eene schaats losser worden, totdat
de symphonie van mijn rhythmischen slag
wreedeiyk werd verstoord door een gekletter
van ijzer naast myn schoen. Hakband stuk!..,.
De cadans van mijn slag ging over in een
onregelmatig streek-stap-streek-stap-streek,
ik worstelde nog even met de wetten van het
evenwicht, maar lag er weldra geheel mee
overhoop. Ik was ysruiter.
Nu is een wedstrijd nimmer verloren vóór
het eindsignaal heeft geklonken en ik krab
belde dus/geenszins uit het veld geslagen,
weer overeind. Tegelijkertijd flitste een idee
door mijn brein, hetwelk my mogelijk nog
voor een zware nederlaag zou kunnen behoe
den. Als kind was ik geen onverdiensteiyk
ltstep"-rijder geweest. Ik nam daarom mijn
kapotte schaats in de hand en benutte de
andere als een glij autoped.
Aldus steppend liep ik zi enderoog en in,
maar mijn klossende tegenstander was aan
mq gewaagd. Hy veranderde ook onmiddel
lijk van tactiek, nam snel de klompen ter
hand, zette letteriyk en figuurlijk de sokken
er in en bereikte juist de eindstreep eer ik,
daverend toegejuicht door een over myn
vinding enthousiaste schare, even voor do
finish amechtig ineen zeeg....
De dokter constateerde een kolos van een
sporthart. Hy verbood me verdere sport
beoefening en zoo ging een veelbelovend
schaatsenryderstalent roemloos ten onder.
Maart 't ergste is, dat ik nu nog altyd met
zoo'n reuzen rikketik in myn binnenste rond
loop.... A. Kamping
DE ALG. COOP. BOERENLEENBANK W.A.
RHIJNGEESTER STRAATWEG 56, OEGSTGEEST
Inlevering van Spaar- en Loopende Rekening-
boekjes vdor bijschrijving van rente op de na
volgende dagen:
Dinsdag 18 Februari a.s. v.m. 911.30 en la 25 uur:
A—G.
Woensdag 19 Februari a.s. v.m. 911.30 en la 25 uur;
H—O.
Donderdag 20 Febr. aa. v.m. 9 11.30 en n.m. 25 uur:
P—Z.
Namens het Bestuur;
J. RODENBURG, Kassier.
iiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiMiiiiiiitiiHiiiiiiiimiiiC:
Uw Waterleiding electrisch
Reparatie aan al Uw leidingen
LiOodgietersbedrijf
op den a.s. Nationalen Feestdag, uitgaande van
de Geref. kerk te Leiden wordt D.V. niet in de
ZUIDERKERK gehouden, maar in de
gehouden. Aanvang namiddag 7.30 uur
Hét Moderamen van den Kerkeraad.
Wij leveren U anatomisch juiste en vooral baatgevende
steunzolen naar gipsafdruk. Ook voor leden van Zieken
fondsen. Uw voetklachten worden direct in behandeling
genomen en Uw pijnen verlicht. Onze jarenlange
ervaring waarborgen onze zolen.
RESEDASTRAAT 2 A TELEFOON 23803
Med. en Orthop. instrumentmakerij.
A.S. DONDERDAG 13 FEBRUARI
hoopt in gebouw „VLIETHÓF" te Rijnsburg op te
treden
DS JAC. VAN NIEUWKOOP
van Amsterdam-C., met als onderwerp:
Aanvang 8 uur. Zaal verwarmd.
Gelegenheid tot het stellen van vragen.
HET COMITé.
TE KOOP AANGEBODEN een zoo goed als nieuw
314 spel met doorl. harp.
LEIDSCHEWEG 226 VOORSCHOTEN
FA. DRIE KLEUR HAVERMOUT vraagt
MEISJES
voor lichte inpakwerkzaamheden Goed loon.
Reiskosten worden vergoed.
Aanmelden: HOOGE RIJNDIJK 217, ZOETERWOUDE.
