Troep Orca's viel de „Willem Barendsz" aan
't Verklaarde
Niet ideaal, doch laten wij er in berusten
Eens komt de dag.
uitzicht
NIEUWE LEÏDSCHE COURANT
ZATERDAG 11 JANUARI 194T
OM HEM WALVISCHPROOI
AFHANDIG TE MAKEN
De opvarenden van de Willem Barendsz
beleefden dezer dagen een adembenemende
sensatie, zoo schrijft de speciale verslaggever
aan boord van het schip.
Een troep orca's, ook wel zwaardwalvis-
Schen genoemd, die het meestal voorzien
hebben op de baardwalvisschen, deden een
verwoeden aanval op de achter de „Willem
Barendsz" drijvende prooi. De orca's zijn
roofzuchtige dieren, die ongeveer 5 tot 9
meter lang zijn. Door hun groote rugvin en
breede borstvinnen maken zij een kolossalen
indruk. Met hun gele kleur en zwarten kop,
waarin bij een aanval hun opengesperde
bek met tanden hun een monsterachtig voor
komen geeft, zijn het als het ware de dui
vels van de IJszee.
De orca is een tyran voor de baardwal-
visch. In den regel moeten zij zich tevreden
stellen met afval, maar vandaag hebben zij
klaarblijkelijk in de gaten welke heerlijke
hapjes bij de „Willem Barendsz" te krijgen
zijn, want hun aanvallen op de walvisschen
houden niet op. Die aanvallen geschieden
altijd in groepen. Behendig zwemmen en
duiken zij om hun prooi heen. Kapitein
Visser neemt tenslotte een besluit. Hij
spoedt zich naar het achterdek met een
geweer en schiet met vaste hand op een
der aanvallers, die geraakt moet zijn ook,
want plotseling duiken de tyrannen alle
maal onder en spoeden zich van de gevaar
lijke plek. Het vervolg liet de gevangen
walvisch, die later aan boord gesleept werd,
ons zien. Die miste namelijk een stuk van
zijn tong. De orca's waren hun prooi vinnig
te lijf gegaan.
De vier ornithologen, die aan boord zijn
doen vele nieuwe indrukken op en hebben
reeds tal van weinig bekende vogels gezien.
In Zuid-Afrika hebben we eerst kunnen
constateeren, dat onze boerenzwaluwen
daar de koude van de lage landen zijn ont
vlucht om in een mildere temperatuur te
overwinteren. Albatrossen ontmoeten we
Velerlei. Van de stormvogels zagen de orni
thologen 'wel 24 soorten. Pinquins hebben
we in volle zee zwemmend gezien. Ergens,
op het Dassen-eiland, broeden er vijf mil-
lioen.
Het weer verandert viermaal per dag, het
sneeuwt, er zijn veel ijsbergen, die de rader
tijdig onderkent en de temperatuur beweegt
zich om het vriespunt. Op het schip, dat
ontoonbaar geworden is, werkt men dag en
nacht, en de Zondag onderscheidt zich al
leen van de andere dagen door de krente-
mik die wordt geserveerd, tegelijk met het
borreltje. Ook de dokters aan boord zitten
volop in het werk en de jagers doen niet
anders dan heen en weer varen met prooi,
soms vier walvisschen tegelijk.
Reis om de wereld in 22 jaar
De held van Jules Verne deed er 80 dagen
over. Een K.L.M.-vliegtuig slechts een paar
etmaal. De wandelaar, een Italiaan, Mario
Ferrai had 55 jaar noodig voor zijn reis om
de wereld. Hij legde 680.000 km af en ver
sleetdaarbij 700 paar schoenen, toen nog
zonder bon. Te Rome teruggekeerd gaat
Mario Ferrai peinzend leven van herinne
ringen en.... schrijft zijn mémoires.
Prijs van volvette kaas niet
verhoogd
In verband met het bericht over een ver-
hooging der maximumprijzen voor korst-
iooze- en smeerkaas, wordt er de aandacht
op gevestigd, dat de prij'zen voor alle
overige soorten (o.a. Goudische Volvette en
40-f Edammer) niet zijn verhoogd). Voor
volvette kaas mag hoogstens f 2.— per kg
en voor 40-f maximum f 1.85 per kg wor
den betaald.
De seer.-gen. van de V.N. Trygve Die is
naar Amerika vertrokkgen, om besprekin
gen te voeren met de regeering van Mexico
en amdtóre Zuid-Amerikaansche staten.
Ofschoon de Prinselijke baby pasvolgende maand wordt verwacht, is het bekende hotel
„Trier" te Soestdijk reeds volgeboekt voor de binnen- en buitenlandsche pers. Ook wij
hopen present te zijn!
ALDUS Ir ALBARDA OVER
LINGGADJATI
In een rede. welke de oud-minister van
Waterstaat, ir J. W. Albarda, gisteravond voor
de radio heeft gehouden, zeide hij o.m., dat
het hem vreemd voorkwam, dat zij die Ling-
gadjati bestrijden met een beroep op de Ko
ninklijke rede van '42, aan de in die rede ver
vatte Regee rings verklaring een al te enge in
terpretatie geven en aan deze een bindend
karakter willen toekennen.
„Ongetwijfeld is het een teleurstelling voor
velen, stellig ook onder de voorstanders van
Linggadjati, dat een regeling als die, waaraan
toen in de eerste plaats gedacht werd, nu
niet meer mogelijk is.
Maar het is naar mijn gevoelen onjuist,
aldus ir Albarda, dat de Regeeringsverklaring
van 7 Dec. '42 aan de thans ontworpen andere
oplossing in den weg moet staan. Elk stuk
moet nu eenmaal worden beoordeeld naar de
omstandigheden, waarop het tot stand kwam.
De werkelijkheid is deze, dat het verband
met Indonesië niet is te verkrijgen op de
wijze, die men zich aan Nederlandsche zijde
in 1942 het liefst had voorgesteld. Dit te erken
nen is geen defaitisme, zooals wel gezegd
wordt, maar werkelijkheidszin.
Nu ook in Engeland de energie-voorziening te wenschen overlaat, werd besloten gebruik te
maken van duikbooten, waarvan de machines grooter quantums electroden stroom opleveren.
Het is waar, dat van de nieuwe en eenigs-
zins vreemde figuur (de Nederlandsch-Indone-
sische Unie) in onze Grondwet nog geen beeld
is te vilden. Wie zou het niet hebben ver
heugd, als het mogelijk ware geweest een
grondwetsherziening te doen voorafgaan aan
een overeenkomst tusschen Nederland en
Indonesi?8?
Het verleden keert niet terug.
Het Nederlandsche volk bederve niet de
goede kans die het nu nog is geboden.
Zulk een kans komt slechts éénmaal'
besloot is Albarda zijn rede.
zoo
„Time" biedt jhr Tjarda zijn
excuses aan
In verband met een foutieve beschuldiging
Het te New York verschijnende weekblad
„Time", dat eenige weken geleden geschreven
had, dat jhr Tjarda van Starkenborgh Stachou-
wer bij het uitbreken van den oorlog met
Japan naar Australië gevlucht was, heeft in
zijn laatste editie aan den voor maligen Gou
verneur-Generaal van Ned.-Indië zijn excuses
aangeboden en noemt de aanvankelijk gegeven
voorstelling van zaken een ongelooflijk en niet
te verontschuldigen onrecht.
„Onze oprechte excuses aan den dapperen
landvoogd Tjarda van Starkenborgh Stachou-
wer", aldus besluit ,Time".
WIE KENT RUDOLF KESSLER?
Het hoofd van de PCRA te 's-Gravenhage,
Lange Voorhout 13, verzoekt inlichtingen
omtrent: Rudolf Kessler, geb. 14 Oct. 1924
te Slawi (N.O.I.), voorheen wonende Zonne
bloemstraat 64 te 's-Gravenhage, thans ge
detineerd. Kessler is landwachter geweest en
heeft als zoodanig ojn. huiszoekingen gehou
den en arrestaties van onderduikers of ille
gale werkers verricht.
Hun, die inlichtingen kunnen verstrekken,
wordt verzocht zich ten spoedigste, liefst
persoonlijk, te vervoegen aan het bureau.
BEWONER VAN VOORSCHOTEN KRIJGT
„MEDAL OF FREEDOM"
Op 18 Jan zal in Maastricht de „Medal
of Freedom" worden uitgereikt aan den
heer A. A. de Roode, adj.-insp. Rijkslucht
vaartdienst, te Voorschoten, die tijdens de
bezetting via een groep illegale zenders
meteorologische observaties uitzond.
DE „VEENDAM" WEER IN DE VAART
Het 16.000 ton metende passagiersschip
„Veendam" van de H.A.L. zal 21 Februari
voor de eerste maal na den oorlog van R'dam
naar New York vertrekken. Het schip heeft
plaats voor 552 passagiers.
maar indien gij u niet
bekeert, zoo zult gij allen
insgelijks vergaan.
Luc. 13 3, 5.
Het is moeilijk om in dezen tijd eens tot
stilstand te komen. Het eene probleem tui
melt over het andere heen en ze komen alle
op ons allen neer We zijn allen bij alles
geïnteresseerd Dat is maar goed ook, want
we zijn ook voor alles mee verantwoorde
lijk. Wie zich aan een meening over iets
durft te onttrekken, weigert de plaats in te
nemen, die God hem gegeven heeft. Ik ben
niet verantwoordelijk mee voor alles, omdat
ik nu een keer in deze wereld sta met de
duizend en één problemen, maar ik ben
verantwoordelijk mee voor alles omdat God
de Heere, de almachtige Gebieder over allen
en alles, mij verantwoordelijk maakt! Voelt
ge het verschil?
Wie zoo nooit tot stilstand komt, omdat
hij weet, dat God de Heere hem lederen
dag, ja elk oogenblik verantwoordelijk stelt
voor alles wat er in de wereld gebeurt, is te
prijzen. Te prijzen vanwege het welbehagen
Gods, waardoor hij kan verstaan, dat hij
zich niet zelf, maar dat God de Heere hem
tot een verantwoordelijke levenstaak geroe
pen heeft. Niet alleen verantwoordelijk in
de levenstaak die van 's morgens half negen
tot 's avonds vijf uur volbracht wordt, wan
neer hij 's avonds zijn krant leest of zich
bezint op de problemen van den dag: Ling
gadjati. annexatie van Duitsch grondgebied,
atoombomcontrole, honger- en koudepro-
bleem in Duitschland, kerkelijke gedeeld-
heid ia Nederland, en ga maar door..
Wij kunnen ons van niets afmaken met te
zeggen: dat raakt mij niet; daarmee kan ik
mij niet bemoeien, want God de Heere
vraagt eiken dag bekeering van ons. En be
keering is een zaak van het hart. Het is de
houding van het hart, waaruit de uitgangen
des levens zijn. Mijn houding van het hart
beheerscht immers mijn gedachten, mijn
woorden, mijn daden. Kom, gij hebt toch
wel ten diepste, ook al openbaart gij ze niet,
een gedachte over Linggadjati, over het
annexatievraagstuk, over de atoombom-
proeven, over het honger- en koudeprobleem
in Duitschland, over de kerkelijke gedeeld -
heid in Nederland? Ja! al formuleert gij die
gedachten misschien niet eens voor u zelf, gij
hebt ze toch wel?
Weet dit. voor al uw gedachten, voor al
uw woorden, voor al uw daden, met betrek
king tot alle problemen van vandaag, dus
ook met betrekking tot de straks bij wijze
van voorbeeld genoemde, zal de Heere U
eens doen komen in het gericht. Eens komt
de dag, waarop Hij de almachtige en recht
vaardige God u zal oordeelen, en u zelf en
allen schepselen zal laten zien wat er in uw
hart geleefd heeft, wat de houding van uw
hart geweest is, waaruit al uw levensver
richtingen zijn ontsproten....
Wanneer gij nu al niet aan u zelf ontdekt
bent, dan zal Hij eens u aan u zelf ontdek
ken en u toonen: ziet ge wel? Zoo was uw
hart, het was naar Mij gekeerd, het leefde
van Mijn genade en dies ook in beginsel
naar Mijn geboden, of.... (de Heere beware
u er voor) dat hart was niet naar Mij ge
richt, het weigerde naar Mijn Wil en Woord
te luisteren, het verhardde zich tegen Mijn
genade, die het wilde verteederen
Ook gij hebt bekeering noodig. Laten wij
het meer in een taal zeggen, die u verant
woordelijk stelt: Ook gij moet u bekeeren.
Gij ziet de ellende in deze wereld. Honger
en koude in Duitschland. Is het niet eigen
schuld van een volk, dat God verlaten heeft,
afgoden gediend, daardoor zich aan dictatuur
heeft overgegeven en nu zelf de gevolgen
maar moet dragen van de vernietiging der
afgoden, die het eerst bewierookt heeft? Is
de wereldgeschiedenis geen wereldgericht?
Ja, ja, maar indien gij u niet bekeert zult
gij.
Dat woord staat daar toch maar vlijm
scherp in Gods Woord. God spreekt dat
woord tot UEens komt de dag..
Zouden wij niet bang worden om verder
te leven en al die problemen me^ te dragen,
die zoo op ons aankomen en waarvoor wJ(j
ook mede verantwoordelijk zijn?
Er is op die angstige vraag van uw en
mijn hart maar één antwoord, maar het is
afdoende: Die Heere God, die u vlijmscherp
zegt: Indien gij u niet bekeert, zult gij allen
evenzoo te gronde gaanis ook
Heiland, Jezus Christus, die u de krachten
wil schenken om u te bekeeren.
Zegt dan: Heere bekeer mij, zoo zal ik
bekeerd zijn!
Eens komt de dag
O die dag. die dag van loon (voor allen
die zich bekeerd hebben tot God den Heere
en Jezus Christus, allen die van genade
leven).
O die dag, die dag der wrake (voor allen,
die zelf hun verantwoordelijkheid hebben
willen vaststellen en niet hebben willen
luisteren naar Hem die hen verantwoorde
lijk stelde).
Eens komt de dag....
Want God de Heere Is een rechtvaardig
en heilig God. Een verterend vuur.... maar
ook een ontfermend Vader.
Hindoes en Moslems
,,'t Kan vriezen, 't kan dooienin
Britsch-Indië, waar de oeroude rassentegen
stelling een politieke antithese tusschen
Moslems en Hindoes in het leven riep. Het
tooneel van den strijd is het mysterieuze
gebied van de Brahmapoetra en de heilige
rivier der Hindoes, de Ganges, waar de
provincies Assam en Bengalen zich bevin
den, waar de Volgelingen van Brahman in
conflict zijn met de aanhangers van Mo
hammed. In het hiëroglyphen-schrift van
.Reuter" wordt dit diep wortelende con
flict 'in modernen vorm gegoten en nuchter
zakelijk wordt het vraagstuk gesteld: Zal
een HindoeMoslem"-eenheid worden
bereikt of zal de scheiding zich toespitsen
het Pakistan der Moslems en het Hin
doestan der Hindoes?
Als het Engelsche blad, de Times, de
navolgende puzzle 'voorlegt„the Congress
working committee has accepted the British
government's recommendations, concerning
provincial groupings, thus removing one of
the obstacles to Muslim participation in
the constituent Assembly" kan men die
alleen oplossen door het verloop van het
conflict even na te gaan. Het Hindoe-Con
gres proclameerde steeds de leuze, sterk ge
noeg te zijn om zonder den steun van de
Mohammedaansche Liga te kunnen regee-
ren. De toespitsing van den strijd tusschen
Hindoes en Moslems, waarbij duizenden
dooden en gewonden vielen, bracht de
Britsche regeering er toe, een kabinetscom
missie naar Indië te zenden, om te bemid
delen. Daarna kwam de onderkoning van
Britsch-Indië, Lord Wavell, met het voor
stel van een coalit'ie-regeering tusschen
Congres (Hindoes), Liga (Moslems) en an
dere minderheidsgroepen (Sikhs), een secte
in het N.W. van Brijtsch-Indië. Die voor-
loopige coalitie-regeering liep uit op een
fiasco en de leider der Mohammedanen,
Jinnah, besloot zich verder afzijdig te hou
den.
Het wachten was nu op een nieuwe
grondwet en begin December jl. werd de
constitueerende vergadering bijeen geroe
pen om de nieuwe grondwet definitief vast
te stellen. De volgende phase in het conflict
was de vriendelijke uitnoodiging der Brit
sche regeering aan Lord Wavell om met
vertegenwoordigers van Congres-partij, Liga
en Sikhs op 6 December naar Londen te
komen. Alleen de Liga der Mohammedanen
voelde er iets voor.
Wij, als sterkste partij, beweerden de
Hindoes, kunnen Indië wel alléén regeeren.
Neen, zeiden de Moslems, verdeeling van
Britsch-Indië in twee gebieden is noodza
kelijk: Hindoestan voor de Hindoes; Pa
kistan voor de Moslems en verder basta.
Aldus was de situatie tot half December
1946. Toen geviel het den leider van de
Congres-partij een nieuw geluid te doen
hooren: „Britsch-Indië, los van het Impe
rium", maar Gandhi kalmeerde de Hindoe-
sche gemoederen en adviseerde Hindoes en
Moslems toch op de een of andere wijze op
basis van een constitutie tot overeenstem
ming te komen. Er moest iets gebeucen en
het kwam dan ook prompt, namelijk ruzie
in de Congres-partij der Hindoes, waar de
heer Sarat Chandra Bose als leider bedankte,
omdat het dagelij ksch bestuur toch maar
liever dg Britsche regeeringsverklaring
wënschte te aanvaarden. Wat behelsde nu
die Britsche regeeringsverklaring? In het
kort gezegd, had deze betrekking op de
groepeering der provincies in het plan voor
een grondwet voor de onafhankelijkheid van
Britsch-Indië. De „constitueerende verga
dering", die zich met de techniek van de
grondwet had bezig te houden, was ver
deeld in drie secties. In die secties zou voor
een aantal provincies, groepsgewijze (pro
vincial groupings) een nieuwe grondwet
worden geformeerd en bij meerderheid van
stemmen zouden die provincies zich dan tot
één bond, één federatie kunnen vereenigen.
Nu zat men in één sectie met de narig
heid, dat die de zaken had te regelen voor
de twee provincies. Bengalen en Assam.
Echter.in Bengalen hadden de Moslems
de meerderheid; in Assam, maar in min
dere mate, de Hindoes. In een eventueele
federatie, als door het regeeringsvoorstel
van Londen beoogd, zouden de Moslems dus
de sterkste partij vormen, de Hindoes in
Assam het loodje leggen en, juridisch als
men ook daar blijkbaar aangelegd is, ver
zetten zij zich tegen het stemmen bij meer
derheid in de secties. Niets voelende voor
het Pakistan der Moslems, stelden de Hin
does voor, dat iedere provincie afzonderlijk
er over- zou stemmen of men aansluiting bij
de federatie wilde of niet. Zulks had ten
gevolge, dat de Moslems heelemaal geen rim
meer hadden aan de constitueerende verga
dering deel te nemen. Op de „ronde-tafel
conferentie" te Londen, waarover reeds
hierboven geschreven, kwamen Moslems en
Hindoes niet tot een compromis. De Engel-
sche regeeriing hakte toen den Gordiaan-
schen knoop door en ging achter de Moslems
staan, dus bleek vóór het stemmen in de
secties over groepen van provincies tegelijk.
De Britsche regeering had tevens een stok
achter de deur, want zij waarschuwde de
Hindoes geen grondwet te zulleri aanvaar
den, waaraan de Moslems niet hadden mee
gewerkt. De oplossing van de puzzle, die
wij in het Engelsch weergaven, komt nu
hierop neer, dat de Hindoes ten slotte heb
ben toegegeven: „Het werkcomité van de
Congres-partij der Hindoes heeft het advies
der Britsche regeering om in de secties
over groepen van provincies tegelijkertijd
te stemmen, aanvaard, waardoor één der
hinderpalen ie weggenomen om met de
Moslems in de constituante samen te wer
ken". Het heeft vier weken geduurd, eer
de Hindoes tot deze oplossing kwamen,
maar volgens de „Times" kan na de eerste
algemeene verkiezing onder het nieuwe
regiem, na een periode van 10 jaar iedere
provincie nog revisie aanvragen. Wat zul
len de Moslems nu doen?
LANGENHOVEN IN DEN
HEIDSRAAD
België zal in den Veiligheidsraad vertegen
woordigd worden door F. van Langenhove,
secretaris-generaal van het ministerie v«a
W, LOOPSTRA. Buitenlandsche Zaken,
