Wederom wekt Soedirman op tot den strijd
De Bijbellezing in het Roomsche gezin
Het gaat beter!
De Siberische vrouw heeft ook haar idealen
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
6
DONDERDAG 0 JANUARI 1947
OOK SJARIFOEDIN LAAT
ZICH NU NIET ONBETUIGD
Dinsdagavond spraken, op een bijeenkomst
van vertegenwoordigers van zeven strijd
organisaties te Djocjakarta, de opperbevel
hebber der TRI, „generaal" Soedirman, en
de republikeinsohe „minister van Defensie",
Amir Sjarifoedin.
Soedirman zeide, dat, hoewel sinds de
proclamatie van de Indonesische onafhanke
lijkheid alles in het teek en van den strijd
stond, bij het volk sedert maanden de angst
bestaat, dat het den vrede moet ontberen.
Het mint rechtvaardigheid en wenscht wel
vaart. Indien wij daarvoor echter moeten
vechten, dan zijn de kapitalistische en impe
rialistische Nederlanders daarvan de sohul-
Pari. Comm. naar „de West"
vertrokken
Kamer wil op de hoogte zijn van de
toestanden
Voor het vertrek van de parlementaire
commissie naar West-Indië gistermorgen
heeft een A.N.P.-verslaggever nog een kort
onderhoud gehad met prof J H. A, Loge-
mann.
„Er zijn in de Kamer eigenlijk geen men-
schen, die t.a.v. de West volledig au fait zijn
en nu wij voor zulke belangrijke beslissin
gen staan, willen wij in het Parlement ook
met kennis van zaken kunnen spreken", al
dus prof. Logemann De aankondiging van
ons bezoek is overigens in de kringen der
Statenleden, die verleden jaar als West-
Ihdisohe delegatie naar Nederland kwamen,
met eenige reserve ontvangen. Dit is be
grijpelijk. Men was geneigd om de reis naar
de West, voor een deel ook een tegenbezoek,
te zien als een middel om met allerlei ge
wichtigdoenerij de dringende hervormingen
op de lange baan te schuiven. Dit laatste zal
zeker niet het geval zijn
De reis zal gaan via Rio de Janeiro. Aan
Suriname wordt een bezoek van twee weken
gebracht. Daarna vertrekt de commissie naar
Cüragao en tenslotte zal een rondreis lan
de overige Nederlandsche Antillen worden
gemaakt. Voorloopig is de datum van terug
keer vastgesteld op 14 Februari.
Het vierjarenplan van Blum
Leon Blum heeft medegedeeld, dat de re
geering onmiddellijk zal beginnen met haar
vierjarenplan voor wederopbouw en moder
niseering betreffende zes industrieën: kolen
mijnen, electriciteit, ijzer en staal, cement en
transport. Dit beslaat ongeveer dertig pro
cent van het geheele economische leven in
Frankrijk. De uitvoering van het plan brengt
groote regeeringsorders voor machines en
allerlei constructiewerk mede. De beslissing
van de regeering heeft den 'volledigen steun
van het Algemeen Vakverbond en de orga
nisatie van werkgevers. De 48-urige werk
week zal bij alle industrieën worden inge
voerd.
Gedurende het eerste jaar zullen 250.000
vreemde arbeiders naar Frankrijk immigree-
ren. Hiervan zullen 200.000 Italianen zijn.
Ook zullen 500.000 Duitsche krijgsgevangenen
in het land blijven werken. De kapitaalsuit
gaven worden voor 1947 op 141 milliard francs
geschat.
Koningin maakt zeiltocht
op 't ijs der Gouwzee
Wel kond, maar toch zeer genoten.
HM. de Koningin heeft gisterochtend op
de Gouwzee een tocht gemaakt met een
fjszeiljacht. Om kwart voor tien verliet
H. M. per auto het Paleis te A'dam en een
half uur later werd zij in Monnikendam be
groet door burgemeester W. N. Kelder, die
eerst een half uur van te voren telefonisch
bericht had gekregen van het Koninklijk
bezoek.
Nagestaard door honderden Monnikendam
mers, die op het bericht van de komst der
Vorstin waren toegestroomd, stapte de Ko
ningin om half elf aan boord van het ijs-
zeiljacht „Fooivos". In een tweede ijszeil-
boot volgden op korten afstand eenige leden
van de hofhouding en burgemeester Kelder
van Monnikendam. Tot onder Marken ging
de ..Poolvos" en dan ging het voor den wind
met zeer groote snelheid waarbij zeker
80 km per uur werd bereikt Weer in de
richting van Monnikendam.
De tocht had precies dertig minuten ge
duurd. De Koningin zeide het wel koud ge
had te hebben dé temperatuur was acht
graden C onder nul maar bijzonder ge
noten te hebben.
NAZI'S PLEGEN BOMAANSLAG TE
FRANKFORT.
In het Gerechtsgebouw te Frankfort is een
bom ontploft, waardoor de rechtszaal werd
vernield. De aanslag staat in verband met het
zuiveringsproces tegen den voormaligen di
recteur van de gevangenis der Gestapo te
Neurenberg. Geen persoonlijke ongelukken.
In mil. werkplaats te Woerden
de mond gesnoerd?
1 Kamerlid mr de Wilde heeft den Minis
ter van Oorlog de vraag gesteld of op
Maandag 23 December j.L. een kwartier voor
het einde van den werktijd in werkplaats
en wasscherij van het Centraal Magazijn voor
militaire kleeding het verbod werd voorge
lezen instemming te betuigen met het anti-
Linggadjati-Comité en of dit in overeen
stemming is met de in de Grondwet gega
randeerde vrije meeningsuiting.
IN ENKELE REGELS
Teneinde het inzamelen van oud papier
te stimuleeren zijn de prijsvoorschriften in
getrokken.
Voor het B.G. te Den Bosoh is 15 j.
geëisoht tegen den landstorm er P. J. van
Hoeve:, te Eindhoven. Tegen den 45-j. land-
wachter J. Marines te Asten werd 20 jaar
geëïscht.
Gen. Marshall is gisteren per vliegtuig
Uit China naar de Ver. Staten vertrokken,
daarbij uitgeleide gedaan door Tsjiang-Kai-
Sjek en diens echtgenoote.
digen, zoo sprak de „generaal".
Soedirman besloot zijn rede met de op
wekking: „Gaat door met vechten onder
éénhoofdige leiding. Doet niets op eigen
initiatief; is men echter.eenmaal met vech
ten begonnen, dan vechte men door!"
Ook Sjarifoedin sprak „opwekkende"
woorden, waarbij hij vooral niet vergat de
Nederlanders te beschuldigen van herhaal
delijke schending van de wapenstilstands
overeenkomst
Wat meer ruggegraat
in Batavia
Republ. beschuldigingen afgewezen
Een officieel communiqué van de Ned.
Ind. regeering wijst de republikeinsche be-
schukhgi-ngen van schending van den wapen
stilstand door maatregelen van militaire zijde
en van de zijde der Ned.-Ind regeering cate
gorisch van de hand.
Tevoren ontvingen wij onderstaand bericht:
In het officieele communiqué van den
Ned. L.V.D.. dat naar aanleiding van Sjari-
foedin's rede werd uitgegeven, wordt gemeld
dat de republikeinen zich tusschen 1 Nov.
en 30 Dec. j.l., 350 maal schuldig hebben
gemaakt aan de schending van het verdrag,
tengevolge waarvan 60 Nederlanders wer
den gedood.
Nederland wil Suriname in het
zadel helpen
Welvaartsfonds van 40 millioen gevormd.
Op het opnieuw vervallen tot een staat
van hulpbehoevendheid van Suriname te
voorkomen, dienden de ministers van Over-
zeesche gebiedsdeelen en van Financiën een
wetsontwerp in, dat voorziet in het schep
pen van een „Welvaarsfonds voor Suriname."
De tijd dat Suriname uitsluitend een plan
tagekolonie was is voor goed voorbij. Slechts
als land van kleme en middelbare landbou
wers en veeboeren kan het tot bloei komen.
Daartoe is verbetering der landinrichting en
concentratie van de bevolking noodzaikelij k
De ministers schatten de kosten welke de
uitvoering van het plan over vijf jaar zal
vorderen, op f40 millioen. Het fonds dient
ter financiering. De gouverneur is belast
met het beheer van het fonds. Ten einde
tegemoet tg komen aan de behoefte naar
zelfstandigheid m dit gebied, zullen de
ministers de Staten van Suri-name bij de
plannen inschakelen. De ministers zijn even
wel vam meening, dat het niet onredelijk is,
dat ook Nederlandsche organen bevoegd
heden hebben, waar 40 millioen uit 's Rijks
schatkist ter beschikking wordt gesteld.
Voor het B. G. te den Bosoh werd even
eens 15 jaar geëischt tegen den 47-jarigen
land wachter D. Ippel.
De Ned. Spoorwagen zullen binnenkort
een aanvang maken met het herstel van het
station te Hengelo.
In zeer veel Roomsche gezinnen is van
dagelij ksohe Schriftlezing geen sprake.
Dezer dagen drong het R.K. dagblad „De
Volkskrant," dat we hieronder in zijn
geheel doorgeven, er op aan den Bijbel
een eereplaats te geven in het Roomsche
gezin. Misschien kunnen, we er voor ons
eigen Bijbellezen nog iets uit leeren.
„Zelden heeft iemand' zijn bekeerings-
ge9ohiedenis korter en krachtiger be
schreven den Mattheüs, de tollenaar die
Apostel werd. Hier 'heeft U den volledigen
tekst:
„Toen Jezus verder ging zag Hij een
man, Mattheüs genaamd, kffj het tolhuis
zitten. Hij zeide tot hem: Volg Mij. En
hij stond op en volgde Hem," (Matth.
9:9).
Meer hooren wij niet van hem in de
H. Schrift. De overlevering wee*t ons nog
te vertellen, dat Mattheüs na Christus
Hemelvaart naar Perzië ging, waar hij
den marteldood stierf. Zijn graf is te
Salerno. En dat is alles!
Ofschoon we niets bijzonders van zijn
Leven weten, bleeft toch zijn naam in
onze herinnering hangen. Want ontelbare
keeren klinkt het vele Zondagen van
alle preekstoelen van de wereld: het
evangelie van vandaag is genomen uit
Mattheüs! Met zijn pennevrucht, het fo
bare testament, dat hij ons naliet, heeft
deze apostel op den achtergrond, na zijn
dood de scha geducht ingehaald. Als evan
gelist schreef hij voor het nageslacht
onder inspiratie van den H. Geest het
leven van Christus. Uit dezen tekst koos
Sebastiaan Bach, de woorden, die hem
inspireerden tot de onsterfelijke Mattheüs
Passion.
Ja, den Apostel Mattheüs kennen we uit
zijn werken!
Maar is dit ook zoo? Lezen wij ook
dat evangelie?
In de zesde eeuw sohreef Gregorius de
Groote al: „Ik heb eens nagegaan wie
onder u de H. Schrift leest; ik moest
ervaren dat niemand het doet en dat
deed me pijn!"
Is het in de 20e eeuw soms veranderd?
Het is niiet, dat ik me met den grooten
Gregorius op één lijn wil stellen, maar ik
heb ook eens, omdat het me interesseert,
zoo te hooi en te gras rondgevraagd, wie
de H. Schrift leest niemand! Wie een
katholieke Bijibel in huis heeft nie
mand Wie het Nieuwe Testament bezit
enkelen!
En dat waren dan katholieken met goed
gevulde boekenkasten, die daar ook nog
een Canisius-bijbeltje tusschen hadden,
maar daar waren juist niet de bakker, de
melkboer en de. postbode bij! Wie van
deze bezitters lazen dan ook de evange
lies! Niemand! Misschien deed ik een
ongelukkigen greep en is het beeld te som
ber. Maar van de tien gewone leeken-
menschen, die ik er naar vroeg, was het
tien keer „neen!"
En toch schreef Benedictus XV in een
encycliek: „Wij zullen onophoudelijk....
alle Christenigeloovigen vermanen dat zij
vóór alles de heilige evangelie^ en de
apostelhrieven in een dagelijksche lezing
altijd weer opnieuw doornemen!"
Om er aan te beginnen hebben we een
kleinen stoot noodig. Dien kreeg ik in den
harden oorlogswinter van 1945. Na een
moeizame® fietstocht tegen een hardnek
kige Noordooster in. was daar eindelijk de
behagen]ijke veiligheid van een boeren?tee.
Wij hadden dezelfde vrienden, ofschoon
niet hetzelfde geloof. Ik schoof aan bij
de tafel, waarop de blauwe kommen met
de stevige tarwepap. Met dankbaren eer
bied bad ik hun tafelgebed mee: „Heere,
zegen deze spijze!"
Na het weldadige eten kwam uit het
eiken kabinet met het koperbeslag de
Bijbel op tafel, een eerbiedwaardig boek
werk met zilveren sloten. De boer sloeg
het open met een patriarchaal gebaar en
begon ons voor te lezen. Nieuwe Testa
ment. begreep ik. Tot mijn schande moet
ifk bekennen: het was werkelijk „nieuw"
voor me! Daar kwam een stuk Apostel-
taal tot me dat ik nooit in epistel of
evangelie gehoord had!
Van dien tijd af hebben wij 's avonds
na het avondeten met de kinderen het
Nieuwe Testament gelezen. Zeg nu niet
zoo gauw: wat protestant!
Alsof Gods eigen woord te vangen is
met een menschelijk etiketje! Protestant-
Christelirke kringen hebben het lezen
van de H. Schrift getrouw in hun gezin
beoefend, laten we niet aarzelen dit
schoone gebruik in eere te herstellen in
het katholieke milieu.
We vroegen een vroom priester om
eenige leiding, toen wij aan onze bijbel
lezing begonnen. Hij gaf ons de richtlijnen
van Benedictus XV: Doe je lezing met
godsvrucht, met vast geloof, met een
nederig gemoed en met het verlangen
geestelijk vooruit te gaan. We kregen er
nog de practische gebruiksaanwijzing bij:
Begin maar met het Lucas-evangelie
dat is het mooist! Laat daarbij de Han
delingen- van de Apostelen aansluiten.
Lees dan de drie andere Evangelies in de
volgorde: Mattheüs. Marcus en Johannes.
Bewaar <üe brieven van de Apostelen en
de Apocalyps maar tot de kinderen nog
wat grooter zijn. Zoo zijn we van wal
gestoken!
Maar wanneer wij ons bescheiden
Canbsiusbijbeltje te voorschijn halen,
denk ik altijd met wat afgunst aan het
waardige ritueel, waarmee een eenvoud' ?e
boer het boek der boeken hanteerde Wij
komen daar niet aan toe met ons braaf
linnen bandje, waarin het schraaltjes in
gebonden is. en met het armelijk formaat,
dat me altijd aan schuilkerk jes doet den
ken.
Een mooie forsche Bijbeluitgave staat
op ons verlanglijstje, in nobel leer met
het rijkste goud op snee! Een familiestuk
zal het weer zijn, dat met eerbied in de
hand genomen en gelezen wordt. Het zal
niet nonchalant tus?chen dé detective
romans ko-men te sfaan, zooals het ons
Eij-beltie soms overkomt. Ga met het
heilige op een heilige manier om. Met
wat voor eerbied omgeeft de liturgie het
misboek. De priester kust het, wierook
golft er om heen.Wij thuis zullen het
wat eenvoudiger doen maair met eer
bied, een luie stoel en een sigaret zijn ons
toch te Amerikaanschf
Heeft u het zetje te pakken! Dan leest
-ïer misschien vanavond.
Deze week op eiken bon 1 doosje
Engelsche sigaretten en 1 doosje
sigaretten naar keuze.
Zuid-Amerik. sigaretten UITVERKOCHT
SIGARENMAGAZIJN J. W. WOLTERS
Jan Vossensteeg 61 Telef. 23703
Dertien gefusilleerden in
Waalsdorp opgegraven
Tien hunner als Rotterdammers herkend.
Op 30 November jl. werd op het gedeelte
van de Waalsdorpervlakte, gelegen aan den
Waalsdorperweg, wederom een aantal stoffe
lijke resten van gefusilleerd en opgegraven. In
verband met het feit, dat deze lichamen,
dertien in getal, nog niet eerder door den
dienst „Identificatie en Berging Lijken" ge
ïdentificeerd konden worden, waren hier
omtrent nog geen mededeelingen gedaan.
Tien van deze slachtoffers, allen afkomstig
uit Rotterdam, zijn inmiddels geïdentificeerd,
terwijl de drie nog niet geïdentificeerde waar
schijnlijk eveneens afkomstig zijn uit Rot
terdam De namen van de slachtoffers zijn:
Frans Nicolaas Ludwig, Ids Haagsma. Frans
Bernard de Ruyter, Gijsbert Jansen, Anne
Willem Arie Koopman, Paulus Visser, Hendrik
Theodoor Zwaan, Jacob Arie Verolme, Jan
Adrianus 't Hart, Bastian Dingeman van Duin.
De slachtoffers werden in begin November
1944 gearresteerd. De nagelaten betrekkingen
hadden het laatst op 8 November 1944 iets van
hen gehoord, zoodat men aanneemt, dat deze
slachtoffers op 9 November 1944 gefusil
leerd zijn.
ONDERSCHEIDING VOOR MOEDIGE
K.L.M.-STEWARDESS.
Mej. B. Terwindt, hoofdstewardess van de
K.L.M. zal Zaterdag 18 Januari m den
Schouwburg te Maastricht de medal of free
dom ontvangen in verband met de hulp,
welke zij gedurende den oorlog aan geal
lieerde piloten heeft verleend.
Zij was een der weinige Nederlandsche
vrouwen die tijdens de bezetting als para-
chutiste boven vaderlandsche gebied werd
neergelaten.
GRATIS KOFFIE TE AMSTERDAM.
Het hoofdkwartier van het Leger des Heils
te A'dam begon gisteren met het gratis uit-
deelen van warme koffie aan verkleumde
voorbijgangers.
Te Tilburg is opgericht de Coöp Pro-v.
Vervoersorganisatie „Nederland" voor perso
nen verv oerd ersgoederen-vervoerders en
eigen-vervoerders. (Seer. Phil. Vingboons-
str 34).
GRENSCORRECTIES BESPROKEN IN DEN
MINISTERRAAD.
In den ministerraad, die gisteren van half 10
tot half 2 vergaderde, is aan eenijge zijner
adviseurs, die zich met de bestudeering der
grenscorrecties reeds geruimen tijd bezig
houden, gelegenheid gegeven hun inzicht-en
mee te deelen.
MEUBELEN VOORTAAN UITSLUITEND
OP DE NAJAARSBEURS.
De Raad van Beheer van de Kon Jaar
beurs heeft besloten, at de afdeelimg „Meu
belen" wel-ke tot heden op beide jaarbeur
zen uitkwam voortaa-n slechts zal deelne
men aan de Najaarsbeurs in September.
Maar zij zijn van anderen aard
dan de onze
Tijdens de oorlogsjaren leerde ik de
Siberische vrouwen kennen vrouwen,
die hun leven lang het zonder dag- en
nachtcrème, zonder poeder, rouge en par
fum kunnen stellen, die een kapper en
permanent wave slechts van naam ken
nen en zelfs niet weten wat de woorden
„mode" en élégance" beteekenen. Als je
ziet. hoe heldhaftig de Siberische vrouw
de dagelijksche lasten torst, dwingt ze
respect af. Uiterst sober gekleed, het haar
eenvoudig weggekamd, zonder een aasje
coquetterie, meestal een rooden doek tot
over het voorhoofd gebonden, blikt ze
met heldere oogen practisch en nuchter
de wereld in.
Zij is er trotsch op, de Siberische vrouw,
dat zij de taak, welke de staat en het le
ven haar opleggen, vervult. Gelijk iedere
man is zij tot werken verplicht. Na het
einde van den 8- of 12 urigen werkdag
is zij vrij voor haar privé-leven; dan wijdt
zij zich aan haar huishouden. Als moeder
is de Siberische streng en hard, zij voedt
haar kinderen zonder eenige teederheid
op. Dikwijls beschouwt zij de kleinen als
een last. maar vervult toch liefdevol haar
plicht. Schoolgaande kinderen krijgen
's morgens les en zijn 's middags aan hun
lot overgelaten. De kleuters zijn den ge-
heelen dag in een kindertuin of in een
zuigelingeninrichting. Is het kind de
school ontgroeid, dan leert de jongeman
of het meisje óf op staatskosten verder
en woont dan niet meer bij de ouders in,
óf wel zij werken, verdienen en leiden
een zelfstandig leven ;n de ouderlijke wo
ning.
De Siberische meisjes zijn op 15 a 16-
jarigen leeftijd vrouw; zij leiden dan een
vrij ongebonden leven. Het geldt als van
zelfsprekend, dat de vrouw, daar zij de
zelfde plichten heeft als de man, ook aan
spraak kan maken op dezelfde rechten.
Toch is de man de „haan in den korf" en
wordt door de vrouwen vertroeteld. Ten
gevolge van den oorlog zijn er veel meer
vrouwen dan mannen en slechts zelden
ziet men een man, die geen oorlogsinva
lide is afgezien natuurlijk van de heel
jonge jongens, die niet aan het front wa
ren. Den galanten toon. welke in Europa
gewoonlijk tegenover dames heerscht.
kent men in Siberië niet hier is de
vrouw slechts kameraad. In de eerste
jeugd zijn de Siberische vrouwen bijna
allen mooi, stralend van gezondheid. Op
haar 25ste jaar beginnen ze al te ver
ouderen, wat echter geen bijzonderen in
druk op haar maakt; de voornaamste fac
tor in het leven van een Siberische vrouw
is: het werk. Zij vindt het alleen maar
van belang, dat ze zichzelf kan bedruipen,
gezond is en van niemand afhankelijk,
zelfs niet van haar echtgenoot. Groote
verlangens en wensohen zijn haar vreemd,
De schrijfster van deze bijdrage, Ira
Arjanownae kent het leven der vrou
wen in Siberië uit eigen ervaring.
Wy geven hier haar indrukken weer,
overtuigd, dat deze niet alleen onze
lezeressen zullen interesseeren.
zij droomt niet van Parijsche toiletjes,
briljanten en goud. Het eenige, wat de
Siberische vrouw'voor zich verlangt, is:
in den loop der jaren tot een eigen hut
te komen, een koe te bezitten en van de
melk, welke dit beest haar zal geven, te
kunnen leven als 'zij eenmaal niet meer
tot werken in staat zal zijn.
Hard als het klimaat en het leven is
ook het karakter van de Siberische vrouw,
zonder sentimenteele gevoeligheid voor
zichzelf, noch voor anderen. Veel aflei
ding en amusement kent zij niet. 1 Mei
en 7 November rijn de eenige groote
feestdagen, waarop rij zich reeds weken
lang van tevoren verheugt en in deze
voorpret vindt zij innerlijke kracht. Op
deze beide feestdagen ontvangt men gas
ten of men gaat zelf op bezoek; er wordt
gegeten en gedronken. De stemming be
reikt dan zulk een hoogtepunt, dat men
zelfs op straat de oude Russische volks
dansen uitvoert; de menschen trekken in
optocht door de stad, zij zingen melodi
euze nieuwe liederen en oude, zwaar
moedige Russische gezangen. Op 8 Maart
wordt de Russische Nationale Vrouwen
dag gevierd, echter in bescheidener mate
dan de" andere feestdagen, want de
Russische vrouw voelt zich als middel
punt niet op haar plaats- De Siberische
zooals trouwens over het algemeen ook de
vrouw in Rusland beschouwt haar
plichtsbewust bestaan, dat geen eischen
stelt, als iets vanzelfsfprekends en weet
zonder zich op den voorgrond te willen
stellen dat rij in een moeilijk tijdperk
leeft, waarin ieder op zijn manier een
steentje moet bijdragen, om de zaak weer
in het goede spoor te krijgen.
