Eindelijk worden de heeren in Batavia wijzer Tweede Kamer ging gisteren eens spelevaren Amerika geeft ongevraagd troepentelling Twee kinderen van verdrinkingsdood gered NIEUWE LEIDSCHE COURANT S ZATERDAG 14 DECEMBER 194* MERDEKA-J OURNALISTEN WEGGEBONJOURD! Hedenmorgen werden de journalisten, die te Denpasar, op Bali, aanwezig waren voor het bijwonen van de dezer dagen te houden bijeenkomst, door dr W. Hoven, wnd. direc teur van Binnenlandsch Bestuur, verrast met de mededeeling, dat een drietal republi keinen per eerste de beste gelegenheid naar Batavia moesten terugkeeren. Deze heeren, Moh. Sjaaf van de „Berita Indonesia", Loe- bis, persbureau „Antara" en Mendur, een fotograaf van den republikeinschen voor lichtingsdienst, hadden n.l. opnieuw het gastrecht geschonden, door propaganda-ma- Propagandamateriaal der „Indonesische republiek". Onder het mom „Merdeka" is alles toegestaan teriaal te verspreiden, hetgeen voor een ge bied als Bali, waar juist orde en rust waren teruggekeerd, zeer schadelijk moet worden geacht. Deze handeling achtte dr Hoven boven dien in strijd met den geest van de basis overeenkomst en met de bij voorbaat ge maakte afspraak, dat de republikeinen geen pro-Merdeka geschriften zouden medebren gen. Reéds eerder, en wel te Malino, hadden de Soekarno-journalisten zich aan het ver spreiden van propaganda-materiaal schuldig gemaakt. Twintig maanden onschuldig gevangen gezeten? A'damsch rechercheur slachtoffer van persoonsverwisseling? De ex-rechercheur H. van de A'damsche politie, die beweert slachtoffer van een per soonsverwisseling te zijn, heeft reeds 10 mnd. in een Nederlandsche gevangenis, omdat hij er van verdacht wordt in 1944 een inbeslag- geaomen bedrag van 142.000 Mark in eigen zak te hebben gehouden. Gisteren diende deze zaak in hooger be roep voor het Gerechtshof te Amsterdam de rechtbank had hem tot 3 jaar veroor deeld waarbij bleek, dat er naast de verklaringen van een zekere Snijders, op wien het bedrag was gevonden, geen enkel bewijs was van verd.'s schuld. Daarnaast verklaarden drie oud-collega's van verd., dat H. met hen koffie had gedronken op het moment, dat de inbeslagname geschiedde. Op 20 Dec. wordt de zaak voortgezet om nog een paar getuigen te hooren en in verband hiermede werd afwijzend beschikt op een verzoek van den verdediger om H. onmid dellijk in vrijheid te stellen. De heer W. A. van Goudoever, vertegen woordiger van den Ned.-Ind. R.V.D. lichtte de woorden van dr Hoven toe met citaten uit het republikeinsche blad „Indonesian Life", waarin de zinsnede voorkwam „Wij willen de tyranhiie van de Nederlanders ver nietigen", en voorts een spotprent, waarop een Ned. soldaat aan Van Mook vraagt: „Zullen we nog eens bommetjes gooien, baas?" Dit keer hielden de republikeinsche jour nalisten zfch aan de opdracht: per eerste viegtuig maakten zij rechtsomkeert. En mèt hen de drie overige Inheemsche journalis ten, die naieve verongelijkte onschuld: him collega's niet alleen wenschten te laten gaan. SAMENWERKING NED. EN BELGISCHE ROODE KRUIS Op het oogenblik worden plannen uitge werkt, teneinde tot een nauwe samenwer king te komen tusschen het Nederlandsche en het Belgische Roode Kruis bij hulpver leening van rampen in de grensgebieden. Met toestemming van de wederzij dsche regeeringen zullen in de grensgebieden oefeningen worden gehouden, waarbij ge meenschappelijke Roode Kruiscolonnes zul len optreden. Herder keert weer naar zijn schapen terng Een ontboezeming van een perspredikant In ,,De Hervormde Kerk" schrijft Ds. G. van Veldhuizen, perspredikant in alg. dienst te Rotterdam-Kralingen, over zijn aannemen van het beroep uit Groningen het volgende: „Ik stel voorop dat geen interne meenings- verschillen hiertoe aanleiding waren. Ook al vormt de redactie de meest bonte verschei denheid welke zich denken laat, toch zijn daar elementen aanwezig, die haar hecht samenbinden. Daarom ook dat ik van gan- scher harte lid blijf van de dagelijksche re dactie onzer krant, zulks na gehouden over leg met het moderamen van de synode, met de redactie van den kerkeraad van Gronin gen. Maar tevens heb ik het predikantschap in algemeenen dienst, voor zoover het niet aan een bepaalde gemeente gebonden is, voor mij persoonlijk gevoeld als een verarming, omdat men de doogewone ambtelijke werk zaamheden missen moet. Ik heb ontdekt, dat ik niet zonder huis- en ziekenbezoek kan, dat ik catechisaties geven moet en het Woord verkondigen in een eigen gemeente. Dan moet men de consequenties aandurven en heengaan. Het is mij daarbij een dubbele vreugde, dat ik tegelijk beroepen werd in een gemeente, in wier midden mijn vader hoogleeraar en ouderling was en tevens zeer actief kan blijven op een gebied dat ik van het hoogste belang acht: dat van het eene leidinggevende blad onzer Hervormde Kerk." MET AUTOBUSSEN EN BINNENSCHIPPERS (Van onzen Parlementsverslaggever) De begrooting van Verkeer heeft gister middag de autobusondernemers en binnen schippers 'm de Tweede Kamer gebracht. Zij kunnen niet zeggen, dat hun vaar- en voei- tuigbelangen niet behartigd zijn. Zij hebben zelfs aanleiding gegeven, tot een zeer bij zondere motie van den heer Serrarens (K. V.P.). Bijzonder in dien zin, dat het „de eerste is die ik op m'n dak krijg", zooals minister Vos zich populair, doch niet par lementair uitdrukte. Hij wilde haar in gun stige overweging nemen. De heer Serrarens bracht in zijn motie een ondernemersgrief tot uiting, die in het autobusbedrijf tot vele klachten aanleiding geeft. Er wordt met de vergunningen zeer dictatoriaal opgereden. Ze worden den bus- ondernemers zonder meer afgenomen en overgegeven aan de spoorwegen of streek- m^atschappijen en nu wilde de Roomsche spreker bij motie, het verleenen en intrek ken van autobusvergunningen ten spoedig ste doen geschieden overeenkomstig de Wet Autovervoer Personen (W.A.P.). Hij noo- digde den minister uit, het vierde uitvoe ringsbesluit dat tegen 1948 het einde van alle nu afgegeven vergunningen inhoudt te doen vervallen, wilde de tijdelijke vergun ningen laten doorloopen en omtrent haar een procedure van herziening vragen. Alleszins acceptabele vragen. Met een af slachting van dit bedrijf ten bate van de groote ondernemingen in ons land zeker niet gediend. Maandag zal de Kamer over de motie stemmen. Behalve de heer Serrarens, hadden ook de heeren Van der Zaal (A.R.), Koenen (C.P.N.), Posthumus (P. v. d. A.) en Van Dis (S.G.P.) gesproken, voordat minister Vos aan het woord kwam. Z.E. verklaarde, dat een wettelijke regeling te wachten Is, voor hetgeen in de vier uitvoeringsbesluiten vermeld staat en noemde de concentratie van het autobus ver voer een groote verbe tering voor het heele verkeer. De mjinister kon geen toezeggingen doen ten aanzien van de wijziging van het vierde uitvoeringsbe sluit, al wil hij herzieningen bevorderen én overwegen. Vandaar de motie Serrarens in tweede instantie? die dus uiting gaf aan een onbevredigdheid over 's ministers antwoord. Wat de binnenschippers betreft: Er is Vrede zaak van innerlijk leven, niet van verdragen Byrnes, de Amerikaansche minister van Buitenlaqdsohe Zaken, "verraste gisteravond de Algemeene vergadering der Vereenige Naties door, vooruitloopend op het voorstel der troepentelling, reeds inlichtingen te geven over de aantallen Amerikaansche troepen overzee. Op V-J dag hadden wij meer dan 5 mil- lioen troepen overzee, aldus Byrnes. Dit aantal liep tot 500.000 terug, die hoofdzake lijk in Duitschland, Japan en Oostenrijk verblijven. Het meerendeel van de troepen, dat zioh in niet genoemde landen bevindt, Onderwijzers dreigen zeldzaam te worden Bedenkelijke teruggang bij de opleiding. Erger dan het nu is, kan het zeker niet. aldus „Onze Vacatures". Aanvangsklassen aan de kweekscholen met 6, 7 of 8 leerlingen zijn normaal en van de „lichting 1946" ver dween meer dan de helft buiten het onder wijs. Trouwens al waren de ruim 1300 ge slaagden in 1946 allemaal de school binnen gestapt, dan zou dit nog weinig gebaat heo- ben. Vast staat dus dat de toeneming van jonge leerkrachten reeds nu in de verste verte niet toereikend is om de normale slij tage van het onderwijzerskorps aan te vullen. Vooral het tekort aan mannelijke leerkrach ten is bijzonder dringend. Niet alleen de pas geslaagden zoeken werk buiten de school, maar ook de leerkrachten die reeds meerdere jaren in de school ge staan hebben doen mee aan de vlucht uit het onderwijs. Dit is vooral het geval bij de groep in den leeftijd van 2530 jaar, waar door geroutineerde leerkrachten voor de school verloren gaan. En wat zijn de gevolgen van dit alles? Een honderdduizend kinderen zijn verstoken van onderwijs. behartigt er onze aanvoer- en bestuursza ken. De Amerikaansche troepen, die in Noord-China gestationneerd zijn^ omvatten, veel keinere eenheden, dan de Rus sen in Noord-Mantsjoerije hebben staan. Op de Philippijnen bevindt zich nog 117.000 man, in de zone van het Panamakanaal zijn 1500 Amerikaansche soldaten, op IJsland 600, die begin April teruggetrokken worden, op de Azoren 300 man voor de luchtverde- digingsdiensten. „Ons bij de ontwapening niet bepalen tot de groote alles vernietigende wapens, zou even dwaas zijn als beperking van het ge bruik van pijl en boog op het oogenblik dat het buskruit werd uitgevonden. De wereldvrede", aldus Byrnes, „hangt meer af van hetgeen er in ons binnenste omgaat, dan van wat er in de verdragen staat. Vrede en veiligheid zijn niet gebaat met de vraag welke politieke party er ergens in eenig land overheersoht." Onderwijs moet naar eigen beginselen geschieden Aldus minister Gielen in zqn Memorie van Antwoord. Inzake de voorgestelde onderwijsvernieu wing lezen we in de Memorie van Antwoord op het Voorloopig Verslag over de Onderwijs- begrooting, dat de minister zich laat leiden door de gedachte, eenerzij ds dat het voor de democratie in het algemeen en voor den mensch in het bijzonder noodzakelijk is, dat het onderwijs tezamen met gezin, kerk en jeugdorganisatie naar éigen beginselen de leerlingen vormt tot persoonlijkheden, ander zijds, dat de tyd voorbij is om de groote pro blemen naar commissies te verwezen, al zal het voor sommige onderdeelen nog noodza kelijk zijn een commissoriaal onderzoek in te stellen. Het is het streven van den minister de vorming van harmonische persoonUjkheden te bevorderen, waarin het intellectueele, het aesthetische en het lichamelqke in evenwicht zyn, aangedrongen op ""een beter tarief, terug halen van schepen uit Duitschland en Zon dagsrust, dingen d"iie de minister allemaal overwegen zal, want hij is immer gul in het beloven. Dat mochten ook de artsen weer zien, weer autozorgen uiteraard ook voorreden, de groote havensteden, die opnieuw in het wereldtransitoverkeer moeten ingeschakeld worden en de Rijnvaart, wier positie steeds moeilijk is, omdat onze vlóot slechts dien sten verleende. De begrootingen zijn zJh.st. goedgekeurd. Maandagmiddag om 1 uur vergadert de Kamer weer en dan komt. zooals men weet de Indische kwestije, getand en genageld, aan de orde. Overheid hielp zwart-koopende fabrikanten in het zadel Bonnen verkocht om machines te krijgen. „Dit' is een regeling, die op niets lijkt", concludeerde de econ. politierechter te Arty sterdam, toen hij van een ambtenaar hoor de, dat het Rijksbureau voor textiel toe wijzingen geeft aan fabrikanten, van wie bekend was, dat zq hun machines zwart gekocht hadden. Er hadden zich ni. tien textielfabrikanten te verantwoorden, die, om de zwarte machi nes te kunnen koopen, textielcoupaires en -bonnen hadden verhandeld. De heeren achter de groene tafel wenschten echter geen rekening te houden met het beleid van die instanties, dat de ondernemers als het ware er toe brengt zaoh zwart te bevoor raden. Vier fabrikanten werden tot onvoor waardelijke gevangenisstraffen van 2 of 3 mnd. veroordeeld, terwijl de anderen een voorwaardelijke straf kregen met geldboe ten van f 150 tot f 2000. Vóór het debat Als Maandagmiddag^.s. te 1 uur In de Tweede Kamer der Staten-Generaal de eerste spreker het woord verkrijgt om zij» vragen te stellen en zijn oordeel te geven over het Indische beleid der Regeering, z-al tevens een einde gaan komen aan de span ning, welke thans nog om een enkele fractie uit de Kamer hangt. Van de meeste Kamerfracties is nu wel be kend, hoe in het algemeen haar standpunt zal zqn, ook al zx>u de definitieve bepaling nog afhangen van het antwoord, dat de be trokken minister in de Kamer op de gestelde vragen en de gemaakte opmerkingen geeft. De groot Sphinx in de Tweede Kamer ia en blijft de fractie der Karth. Volkspartij, hoewel de veronderstellingen sterker worden, dat ook deze fractie bereid is, zidh bij het voornemen der Regering om de basis-over eenkomst te teekenen, neer te leggen. Het is evenwel nog niet duidelijk, of d® fractie zulks in haar geheel zal doen, m.a.w, of niet enkelen van afwijkend standpunt zul len biyk geven en of zij aan die goedkeuring niet zekere voorwaarden zal verbinden. Zoo verluidde het gisteren nog hier en daar, dat de Kamerfractie der Kath. Volks partij aan de onderteekening slechts haaf goedkeuring zou hechten, indien in de ont- werp-overeenkomst zékere amendementen zouden zijn aangebracht. Het is onmiskenbaar, dat er verschillen be staan tusschen de Regeeringsverklairing en de ontwerp-overeenkomst van de Commissie- generaal, al hebben die verschillen de Re^ geering er niet toe gebracht den tekst der basis-overeenkomst te wijzigen. Dit laatste dat de Regeering, ondanks haar bezwaren-, dit niet gedaan heeft is juist een onzer grieven. Nu is het opvallend, dat in een belangrijk deel cler R. K.-pers juist op die verschillen, groote nadruk wordt gelegd of dat men er kent, de ontwerp-overeenkomst tot nu to® blijkbaar verkeerd te hebben gelezen. ï-ntussohen beseft men dan naar even eens blijkt niet, dat de tekst der strates geteekende basis-overeenkomst dan tocii maar zoo luidt als hij doet. Alles bijeen genomen maken de R. K. ka merleden, die dit standpunt hebben ingeno men, een duidelijke distantie tusschen Regee- ringsverklaring en ontwerp-overeenkomst, waarbij dus de mogelijkheid aanwezig sohynt, dat het aanbrengen van amendementen in d® ontwerp-overeenkomst overwogen is. Tn hoeverre dit laatste nl. de mogelijk heid om amendementen op te nemen doo^ de Regeering zóu worden aanvaard, is niet duidelijk. Die mogelijkheid schijnt echter niet groot, als men bedenkt, welk karakter de ontwerp-overeenkomst naar ht oordel der Rgeering heeft, en wel in de eerste plaats een daad van beleid en stellig geen wetsontwerp en geen tractaat. In dti opzicht kan het debat dus nog voor verrassingen plaatsen. De vraag schijnt dan te zijn, of de Regeering wijzigingen in den tekst zal toestaan, of dat zij goedkeuring zal vragen van de overeenkomst zooals zy daar ligt. Hoe zeer intussóhen de R.K.-fractie de Re- geeringsverklaring zelfstandig wil beoordee- len, des noods los van de voorstelling def Commissie-Generaal, kan ook hieruit blijken, dat zij eveneens eenige distantie heeft ge nomen van het R. K. lid der Commissie- Generaal, den heer Van Poll, zulks in tegen stelling met de fractie der Party van den Arbeid, welke, naar verluidt, wel met den heer Schermerhorn heeft vergaderd. I-ntusschen weten we thans spoedig meer. Deze heeren van den Leidschen Opruimingsdienst zijn geen speurders naar het goud van de Lutine, doch ze houden zich bezig met het dreggen naar de te Delft weggeworpen hand granaten in verband met den aanslag in de Residentie. MOEDIG OPTREDEN VAN AMSTERDAMMER Twee kinderen, resp. zes en acht jaar oud en afkomstig uit de Tuinstraat te Amsterdam, mochten gistermiddag een eindje meerijden met een paard en wagen van Van Gend en Loos, die goederen had geladen op de Bloem gracht. Toen de wagen de brug naar de Prinsengracht wilde oprijden gleed hij plot seling terug. De koetsier zag het gevaar aankomen en wist bijtijds van den wagen te springen, doch paard en wagen met de beide kinderen, die onder het zeil van den wagen zaten, reed pardoes de Bloemgracht in. De heer Th. Riitman, die het ongeluk zag gebeuren, schoot onmiddellijk toe en toen hq van den koetsier hoorde, dat twee kinderen onder het zeil zaten aarzelde hq geen oogenblik en sprong geheel gekleed te water. Eenige oogenblikken later kwam hij reeds met het eerste jongetje boven. Zijn vrouw was inmiddels ook te hulp geschoten en op haar buik liggend nam zq het kereltje van haar man over.. De heer Ritman, die tijdens de bezetting al minstens 6 menschen uit de grachten wist te redden, dook onmiddeliyk weer onder en een halve mljnuut later kwam hq van onder het zeil ook met het tweede ventje boven Ook deze werd door zijn vrouw uit het water getrokken en daarna de heer Ritman zelf. Mevrouw Ritman bracht de kinderen ia haar huis onder en nadat ze van den schrik eenigszlms waren bekomen stopte ze beiden in het bad en voorzag ze van droge kleeren. Voor alle veiligheid zijn ze daarna in het Binnengasthuis opgenomen. BIJBELONDERWIJS OP DE LAGERE SCHOLEN Naar we aan de Memorie van Antwoord inzake de Onderwijsbegrooting ontleenen, is min. Gielen van meening, dat het bijbrengen van Bijbelkennis aan de leerlingen van de lagere scholen voor alles ligt op het terrein der kerken en in handen dient te blqven van de ouders om dit onderwys al dan niet door hun kinderen te laten volgen. Van hem is derhalve geen voorstel te verwachten, waar bij dit onderwijs, op welke wijze dan ook, in handen van den onderwijzer wordt gelegd. De minister is echter gaarne bereid te be vorderen, dat de leerlingen van het openbaar voorbereidend hooger en middelbaar onder- wqs meer kennis van den Bijbel krijgen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1946 | | pagina 5