Liefdes-tragedie geeft deining in Staphorst SLA AMALEK 't Wordt weer tijd om tomaten in te maken NIEUWE LEIDSCHE COURANT 3 VRIJDAG 30 AUGUSTUS 19« Als het Zondag is in Staphorst hangt er die eigenaardige sfeer van landelijke devotie, die men in onze groote steden niet meer kent. Het strekt zich ook uit over boeren, die niet voor een bepaalden datum, b.v. 1 Med, hun land „besteld" of te wel „bewerkt" hebben. Zij zullen zich er op moeten voor bereiden, dat hun heele hebben en houden uit stallen, schuren en woning gesleept en op de dorpsbrinik op een hoop gegooid wordt. Of de „Meiiman", een soort vogelverschrik ker, verschijnt op hun braakliggende gronden. Ook kinderen, die slecht voor hun ouders op jaren zijn en families, die elkaar het leven zuur maken, dreigen slachtoffer te worden van de volksjustitie, die schandpop- pen voor hun woningen zet, of, in ernstige gevallen, zich zelfs niet ontziet het huis van de overtreders grondig te vernielen. 't Dorpsgericht deed zich op nieuw gelden (Van een onzer verslaggevers) Staphorst, tusschen Zwolle en Meppel, is den laats ten tijd een beetje uit de publieke belangstelling geraakt. Vroeger gebeurde het nog al eens, dat er berichten in de kranten stonden over dit merkwaardige dorp, dat zoo strak vasthoudt aan de oud-vaderlijke ge bruiken, dat niet-Staphorstenaren, die er passeeren, er wel eens last van ondervonden. Dat gebeurde in den regel op Zondagen, als tour is ten het' inderdaad unieke schouwspel van den Staphorster kerkgang zochten te fotografeeren en daarbij gehinderd werden door een bevolking, die zeker niet bij wijze van kijkspel ter kerke toog, maar des Zon dags rusten wilde „naar het gebod". De wegomlegging, die het groote verkeer achter Staphorst en Rouveen om doet gaan, heeft dezen dorpen him rust hergeven en dat is maar goed ook. Staphorst is deze week echter weer over de tong gegaan, nu niet dank zij opdringe rige buitenstaanders, maar door de bevol king zelf, welke het volksgericht voltrok aan een plaatsgenoot, die het met de liefde en de goede zeden niet zoo nauw bleek te nemen. Hij was een inwoner van Rouveen, die van zijn vrouw gescheiden leefde, terwille van een jeugdige schoone uit Staphorst, die hij deze week een avondlijk bezoek bracht. De Staphorsters hebben hem te midder nacht verrast, een pak slaag gegeven en op een kar gezet, waarmee zij hem naar Rou veen terugreden. Fietsers trokken den wagen, dae, in Rouveen aangekomen, met fanfares en ketelmuziek ontvangen werd. De on trouwe echtgenoot is daarna weer mee teruggenomen naar Staphorst, waar hij met stalemmers vol water begoten is. Tot besluit Twee volksrichters in spé? bond men de gedemonteerde fiets van den berechte op diens rug en joeg hem vervol gens de richting Rouveen in. Het is een ruw gebeuren, maar een staaltje van dorpsjustitie, die zeer oud is. Het is n.l. van oude tijden af al zoo geweest, dat de dorpsgemeenschap en niet alleen in Stap horst, maar overal elders in het land even zeer waakte over het zuiver houden deï onderlinge verhoudingen. Een uitvloeisel daarvan is b.v. de trouwdwang, die wordt uitgeoefend wanneer van een vrijend paar één van beide partijen vlak voor het huwe lijk de trouwbelofte verbreekt. Het dorps- gericht over zoo iemand is in den regel niet malsch. Ten overstaan van de heele buurt schap worden vrijer en vrijster gewoonweg in den echt verbonden verklaard en men noemt een dergelijke plechtigheid heel plas tisch een „kolde brulfte", een koude brui loft. In Drente's Zuid-Westhoek heeft een dergelijk huwelijk geldigheid voor de volks gemeenschap. De trouwerij op het gemeente huis het halen van het „boterbriefje van het stadhuis" wordt als een formaliteit beschouwd en kerkelijk trouwen is er, helaas geen algerpeene gewoonte. Uiteraard heeft een dergelijke „kolde brulfte" nog al eens wat voeten in de aarde. De ontrouwe vrijer wordt in 't holst van den nacht uit zijn bed gehaald, op een mestkar gezet en zoo naar 't huis van zijn versmade bruid gereden, waar hem de 'trouwbelofte wordt afge dwongen. Het dorpsgericht bepaalt zich niet uitslui tend tot het handhaven van de huwelijks trouw. SQUATTERSEEN BEGRIP NIEUW In CLe Engelsche pers kan men den laat- sten tijd een oud woord lezen met een nieuwe beteekenis: SquattersOor spronkelijk was dit de benaming van pioniers, die zich in koloniale gebieden braakliggende gronden mochten toeeige nen. Tegenwoordig denkt men veeleer aan woninglooze burgers, die gedwongen zijn onderdak te zoeken in leegstaande barakken o. a. van het leger. Voortaan is het verboden hen te ver drijven, zelfs wanneer die barakken door militairen zijn gerequireerd. Er zal een comité voor „Squatters"-aangelegenheden opgericht worden, met plaatselijke bu reaux in alle deelen des lands. Dit comité zal zorg moeten dragen voor het benutten van alle beschikbare woonruim te. In streken, waar gedeelten van ver schillende militaire kampen door „Squat ters" in gebruik zijn genomen, zttl een geheel kamp worden ingericht voor be woning. Slechts in exceptioneele gevallen mag tegen „SquatteTs" worden opge treden. Derde roofoverval op een taxi chauffeur te Amsterdam Dezer dagen is voor de derde maal een Amsterdamsche taxi-chauffeur het slachtoffer geworden van overvallers, die hem zijn geld en zijn auto afnamen. Het Wild-west-centrum schijnt tegenwoordig onder den rook van Am sterdam te liggen. Vermoedelijk is hier een georganiseerde bende aan het werk. RECREATIE EN ONTWIKKELING VOOR JONGE MILITAIREN De Gen. Staf van het Ned. Leger heeft een recreatie- en algemeene ontwikkeling-afdeeling (RA.O.) ingesteld t.b.v. de in opleiding ko mende militairen, waaraan momenteel onge veer 150 officieren verbonden zijn. De mede werking van alle geledingen der burgerij zal worden ingeroepen. Op die wijze waakt de dorpsgemeenschap over de handhaving van de dorpsadat. En zoo hulpvaardig als men onder normale om standigheden onder elkaar is, zoo streng is het gericht over de buitenbeenders. Zooals bij den Staphorster echtbreker, 't Zal je toch maar gebeuren! Nederlandsche Volksliederen gezongen in Scandinavië Teneinde de cultureele band tusschen de Scandinavische en de Nederlandsche Volks-hoo- gescholen te versterken, als mede de Zweedsche en Deen- sche bevolking vertrouwd te maken met het zuivere Ne derlandsche lied, heeft het Collegium Musica Divina, o. 1. v. Henri Geraerdts uit Den Haag, een kunstreis door die landen gemaakt. Ofschoon bij ons het Instituut der Volks- hoogeschool in Bakkeveen, Markelo en Bergen (Noord- H.) wordt aangetroffen is het idee geboren in Denemarken, zoo vertelde ons Geraerdts. Grundvig is er de stichter van. Thans beschikt dat land over een groot aantal van deze instellingen en men kan zeggen, dat van de Deen- sche plattelandsbevolking deze bezocht heeft. In Zwe den ziet men op 5 millioen inwoners niet minder dan 68 van deze inrichtingen. In de opvoeding aan ge noemde' instituten speelt het muzikale element een zeer gewichtigen rol. Vooral tracht men hier de muzikale activiteit te stimuleer en, waarbij men uitgaat van de rijke geestelijke schatten, die het volklied biedt. Beide lan den beschikken dan ook over wetenschappelijk zeer verant woorde en smaakvol uitgege ven liederenbundels, welke men zou kunnen vergelijken met de edities van Coer's lie deren. Het Collegiurfi Musica Divi na, door verschillende leiders der Deensche en Zweedsche hoogescholen uitgenoodigd, bestaat uit een vocaal kwin tet (twee sopranen, een alt, een tenor, een bas) en drie instrumentalisten (fluit, alt viool en cello), een instru mentarium, dat door - Ge raerdts zeer geschikt wordt geacht tot de verwezenlijking van zijn muzikaal-paedagogi- sche plannen. Hij liet ons een programma zien ter verduide lijking van zijn intenties en het bleek, dat men naast zui vere volksliederen als „Er waren twee Coninckskinde- ren", „Des winters als het re gent", „Van Jezus en St. Jan- neken", ook cultureele liede ren bracht, b.v. werken van Lassus. De reacties van het Scandinavische auditorium waren bijzonder merkwaar dig in dien zin, dat de belangstelling zich primair richtte op het werk en daar na eerst op de reproductie. Geraerdts zag hierin een juis te intuïtie van zijn publiek voor dit soort muziek. Een bepaald'hoogtepunt in de reis vormde het optreden in de internationale Volkshooge- school te Elsenoer, voor een publiek, bestaande uit Denen. Zweden, Noren, Engelschen, Franschen, Oostenrijkers, Tsjechen, Finnen, Estlanders, Litauers, IJslanders en Ne derlanders, dat kennis nam van een programma, waarbij de teksten eerst in het En- gelsch werden vertaald. Het waren de liederen van Vale- HENRI GERAEDTS rius, die hier een grooten in druk maakten. Geraerdts gewaagde tenslot te van belangrijke relaties, die gemaakt werden door zijn radio-concerten te Stockholm en Kopenhagen, van zijn op treden in het groote zieken huis te Stockholm en in de Philips-fabrieken te Norkoe- ping. „Een reis", zoo besloot hij, ,,die zijn beteekenis had voor 't Nederlandsche volks lied. Men kan slechts hopen, dat het Nederlandsche pu bliek op soortgelijke wijze kennis kan nemen van de schatten, waarover de Scan dinavische volksmuziek be schikt." sla Amalek, en verban alles wat hij heeft, en verschoon hem niet. 1 Sam. 15 3. Amalek was een oer-oud heidensch volk, het type van den ras-echten heiden. In Ama lek werkten ook karaktereigenschappen van den renegaat, van den ontrouwen afvalligen bondeling, want een zoon van Ezau, nl. Eli- faz, had bij één van zijn bijvrouwen een zoon gekregen, nl. Amalek. Zoo is hier dus de combinatie van den ras-echten heiden, die van-huis-uit heiden is, en van den renegaat vervuld met den bittersten haat tegen het volk van God. Amalek had op unfaire wijze Israël aan gevallen, toen het zich voortsleepte door de woestijn om de oase Feiran te halen (Rafi- dim). Aimalek als bedoeïnen-volk voelde zich heer en meester van deze grootste en water rijkste oase van het Sinaï-schiereiland. Ama lek valt Israël in den rug aan, en slaat zijn gemeenen slag vooral onder de moeden en zwakken, lees het maar in Deut. 25 17 en 18. Nu moet Amalek uitgeroeid worden. Fi naal uitgeroeid. Want de banvloek wordt over dit volk uitgesproken. En dan wordt er een typisch woord gebruikt, dat eigenlijk beteekent: iets wijden aan God. Het is een woord zwaar van ironie. God laat zien, dat Hij alleen recht heeft op alles. Hij eischt Zijn volk op tot Zijn dienst. Het moet zich wijden aan hem. Maar ook: Hij eischt den heiden op, die met Hem niet rekent, en Hij zegtdeze ook moet ge wijd worden aan Mij. Op hem rust Mijn vloek. Dit is de banvloek, waardoor een mensch, een stad met heel de bevol king kan -getroffen worden. Daar waren graden. Soms mocht het vee gespaard worden (Ai). Soms het goud, zilver en ijzer (Jericho). Soms niets (Amalek). Amalek moet geheel uitgeroeid wo-rden. Saul is in die taak ontrouw. Hij doet het niet. Is God dan niet barmhartig? Gerechtigheid en barmhartigheid zijn in God één. Barmhartigheid oefenen zal alleen hij kunnen, die ook den eisch van gerech tigheid heeft verstaan. Ook in Nederland moet gerechtigheid ge oefend wordenSnel, openbaar en rechtvaardig. Gerechtigheid-oefen en beteekent niet: on barmhartig zijn. Gerechtigheid-oefenen is recht-doen. Den schuldige geenszins onschuldig houden. Maar ook niet den schuldige, erg of minder erg schuldig, in het onzekere, in rechtson zekerheid laten. En een overheid, die recht en gerechtig heid oefent, mag ook barmhartigheid vragen van haar onderdanen, waartoe deze te eerder in staat zullen zijn, als zij weten: de vrede wordt met een kus van het recht gegroet. Saul is in zijn ontrouw het tegenbeeld van Jezus Christus, die weigert eigen eer en grootheid te zoeken, die de Koninkrijken der aarde uit Satans klauw weigert te aan vaarden, omdat Hij alleen zoekt de eer van Zijn Vader. Hij komt om straks de anti-goddelijke en anti-ohristelijke macht te verbreken en te vervloeken. Lieflijke taak voor de Kerk van Jezus Christus om thans nog aan het heidendom te prediken: Wanneer gij, evenals de Kenóe- ten (1 Sam. 15 6) te midden van het volk van God uw sterkte zoekt in den God van Israël, dan zult ge met het heidendom niet ontkomen. De woning van de Kenieten is vast, zij hebben hun nest in een steenrots gelegd. Ieder, die in de Steenrots Jezus Christus schuilt, heeft do belofte: Uw woning is vast. Als straks naar heilig recht de banvloek vaart over ieder, die in Jezus Christus niet zijn veiligheid heeft gezocht, dan zullen de Kenieten gespaard worden, omdat zij barm hartigheid hadden gedaan aan al de kin deren Israëls (1 Sam. 15:6). En Kenieten zijn allen, die van huis-uit niet tot het volk van God behooren, maar met dat volk één leven willen leiden, en in den grooten God en Vader van onzen He ere Jezus Christus hun levensveiligheid hebben gievonden. Zij zullen het gezegend aardrijk erven. 's-Gravenhage. Dr A. de Bondt. Dat kan ook in gewone fles- schen gebeuren Thans is de „tomaten-inmaaktijd' weer aan gebroken. Men kan tomaten inmaken op ve lerlei wijzen, maar niet alle hebben even groot succes. Het drogen van tomaten en het inmaken in het zout zijn af te raden; voe dingswaarde en smaak gaan voor het grootste deel verloren. Daar* tomaten moeilijk heel blijven en bovendien veel plaats innemen, is het inmaken van sap en puree te verkie zen. De veiligste methoden zijn het sterili- seeren en pasteuriseeren. Daar veel huis vrouwen geen inmaakglazen met ringen meer bezitten, geven wij richtlijnen voor het steriliseeren (pasteuriseeren) in gewone flesschen. Wij geven u tevens een réeept van tomaten- chutney. U kunt dit smakelijke gerecht aan den warmen maaltijd geven als zoet-zuur. Griekenland vraagt tien dagen uitstel Van de behandeling van de Oekrainsche klacht De secretaris der Ver. Naties, Trygve Lie, heeft een telegram ontvangen van den Griekschen waarnemend minister v. Budten- landsohe Zaken, Stefanopoelos, waarin den Veiligheidsraad verzocht wordt de discussie over de aanklacht van de Oekraïne tegen Griekenland tien dagen uit te stellen. FAKKEL-ESTAFETTE TE UTRECHT Morgen wordt vanwege de samenwerkende Oranjeverenigingen te Utrecht een fakkel estafette gehouden. De laatste loopers vereeni gen zich op het Domplein, waar zij een groote W formeeren. Heden wordt in Tivoli een gala-ravond gehouden, morgenochtend een pa rade in de Maliebaan en 's avonds een sa menkomst in de Domkerk, waarvan de toren verlicht is. Tomatensap. 4 kg tomaten (voor ±3 1. sap). Materiaal: 4 flesschen, 4 etiketten, 4 kurken, 4 touwtjes, lak en paraffine. De tomaten wasschen, de kroontjes verwij deren, de vruchten in stukken snijden en koken tot zij zacht zijn. De tomaten zeven, het sap opvangen. De flesschen en de kur ken goed schoonmaken en de eerste vullen tot 4 cm onder den rand. De kurken los jes op de flesschen binden. De flesschen in een ketel of pan plaatsen, waarin een rooster of bord is gelegd. Het water aan de kook brengen (steriliseeren) of, als een thermome ter aanwezig is, tot 75 gr. C. verwarmen (pas teuriseeren). De flesschen 20 minuten op deze tempera tuur houden, daarna de flesschen uit den ketel nemen en de kurken in de flesschen drukken. De flesschen onder een doek laten afkoelen en de kurken luchtdicht afsluiten door ze in gesmolten lak of paraffine te dompelen. De flesschen van etiketten voorzien. Tomatenpuree. Op dezelfde wijze tewerk gaan als voor tomatensap is aangegeven, met dit verschil: de tomaten door een zeef wrijven en de puree indampen tot 1/3 van de oorspron kelijke hoeveelheid. Vooral zorgen, dat geen pitjes in de puree komen, daar deze bederf bevorderen. Tomaten-chutney. 3,i kg tomaten, ui, of lieven 3 sjalotten, (30 g rozijnen), 2 3 theelepels mosterd, V4 Spaansche peper, 3 eetlepels azijn, 6 eet lepels (90 g) suiker, iets zout. De azijn verwarmen en de suiker erin op lossen. De tomaten in kokend water dompe len, ontvellen en in stukken snijden. Ze, met de fijngehakte uitjes, die kleingesneden Spaansche peper, (de gewasschen- rozijnen), de aangemengde mosterd en het zout aan den azijn en de suiker toevoegen. De massa zachtjies laten koken, totdat een puree is verkregen. De chutney is eenige weken te bewaren. Tomatenpluk BESTUUR NED. OPLEIDINGSINSTITUUT VOOR DEN BUITENL. DIENST. Het definitieve bestuur van het Ned. Op leidingsinstituut voor den buitenlandschen dienst is Woensdag te Utrecht als volgt sa mengesteld: Ir A. Plate (voorz.), Mij v. Nij verheid en Handel; H: J. P. v. Heek, in dustrie Twenthe; mr J. J. Klaasesz, P.T.T. 's-Gravenhage; P. L. M. v. d. Lande, Noury en v. d. Lande, Deventer; A. Plesman, KJLJVI. 's-Gravenhage; jhr. H. G. A. Quarles van Ufford, B.P.M., 's-Gravenhage; ir F. M. Roe- terink, Philips, Eindhoven; A. Schram, Uni lever, R'dam; ir F. C. M. Wijffels, Staatstoe zicht Mijnen, Limburg, en S. O. Kunemaa (secretaris).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1946 | | pagina 5