De Kerk spreekt over het Volksleven Academisch appel voor Indonesië. Het Evangelie en de Overheid In de 2e lezing over de Kerk en het Volksleven sprak Dr. Ph. J. Idenburg Donderdagavond over „Het Evangelie en de Overheid". Over dit actueele onderwerp zyn, aldus epr., boekdeelen geschreven en te schrij ven. Nu we zelf weer mogen gaan op bouwen willen we echter de oogen niet sluiten voor de verwildering, ontredde ring en verarming, die er is ontstaan, Daarvoor heeft de Kerk ook een Woord. Maar in dit onderwerp willen we als achtergrond zien de actueele nood van ©ns volk en dat houdt in de geestelijke nood. Want deze nood is wel het grootst. "Wil, verstand en kracht hebben in de af- geloopen jaren de boventoon gevoerd. Vernietiging triomfeerde over den op bouw. Wanneer Engeland, Amerika en Duitschland in deze 5 jaren al hun krach ten aan den opbouw hadden kunnen be steden, dan zou 't ideaal van ieder een eigen huis en auto dicht bij de verweze- lijking hebben kunnen komen. De inner lijke gerichtheid was echter fout. Men zocht zichzelf inplaats van de gemeen schap. Ook ons Nederlandsche volk. Deuk maar aan macht boven recht in trein en tram. Aan de verdeeling van le vensmiddelen; de zwarte markt. Een eigen voordeel ging voor vaderlandsche plicht. En ook na de bevrijding was er nog veel Kol machtsvertoon. Als onze Een vorstelijke ontmoeting Een wel zeer zeldzame vorstelijke ont moeting had Zaterdagavond op den weg tusschen Den Bosch en Nijmegen plaats. Toen de hofauto van H.M. de Koningin, in snelle vaart, vanuit Nijmegen, waar H.M. zoo juist een officieel bezoek had gebracht, in de richting Den Bosch reed, stopte deze plotseling. Hetzelfde deed een glimmende zwarte wagen, die uit de tegenovergestelde richting kwam. Een dame, in groen mantelcostuum, sprong uit deze auto en liep hard over het fietspad naar den wagen v^n H.M. Het was de Prinses, die op weg was naar Het Loo en nu toeval lig Haar moeder ontmoette. Zij nam even plaats in de auto van H.M., daarna een kort afscheid, en toen gingen moeder en dochter weer ieder haars weegs. houding niet verandert, dan is er geen verbetering. Daar moet komen geestelij ke kraeht, die persoonlijkheden maakt. Er is een tijd geweest waarin men werd gedreven door een gemeenschappelijke wil, die op allerlei levensgebied tot uiting kwam. Op economisch gebied was er geen ongekende concurrentie. Men wist zich door God geleid en ook de overheid ver stond haar hoogere roeping. Daaraan ontbreekt nu teveel. Voor God en het Volk wordt weinig plaats ingeruimd. Kunst en arbeid stellen zich ten opzich te van God neutraal. Men is los van alle binding. Land en volk leven in een gees telijke vacium en men dient zich dit met volle ernst in te denken, want dit is veel erger dan de stoffelijk economische ruïne, die ons land te aanschouwen geeft. Het Evangelie spreekt klare taal over de roeping der overheid. Zij is Gods diena resse en is Hem gehoorzaamheid verschul digd om des gewetenswil. We hebben voor een techte vervulling van haar taak te bidden, opdat zij zien moge, dat alle macht van God verordineert en van Hem als souverein macht ontleend is. In den tijd die achter ons ligt hebben we het nat. socialisme leeren kennen. De Staat wilde hier het geestelijk vacium vullen door machtsvertoon en onderdrukking. De Staat was tot Kerk geworden. Is nu het nat. socialisme overwonnen? Neen, de oplossing van dit vraagstuk blijft aan de orde, zoolang de gemeen schappelijke daad niet is hersteld. En de Kerk? De kerk is het, waar God in Zijn Zoon in deze wereld indaalt. Waar door den Geest uitstuwing is van het Evange lie der barmhartigheid voor een wereld in nood, waar Hij werkt de drang om het Evangelie te gaan prediken aan alle volken en creaturen. Toch is' er ook by de Kerk evenals bij de Staat zondeval, al van den beginne, door' hoogmoed en redelijke zonde en thans o.a. in de ver scheuring. Door 't zwijgen der Kerk was de Staat op weg het „Niemandsland" te bezetten. Maar nu gaat de Kerk weer zien en vat met groote ijver haar taak weer op en zoo ontstaat er weer wrijving tusschen Kerk en Staat. Want het Evangelie is totalitair. Had de Kerk zich tot de zielszorg van haar leden bezig gehouden, het nat. soc. had haar vrijgelaten. Maar zoo spreekt het Evan gelie niet. Jezus Christus is Koning der aarde. Zij heeft een actueele roeping om te komen tot een eenheid, een economi sche gebondenheid met geestelijke gebon denheid gepaard gaande. Daarom is het niet mogelijk dat een Overheid neutraal kan zyn. In een neutrale staat woekert het kwaad welig voort en wordt de Kerk op een lijn geplaatst met andere instel lingen. Wat dan? Zoo, dat èn de Kerk èn de Staat elkaar eerbiedigen en erken nen. De Kerk eerbied voor de overheid en haar taak ziende om een volk, dat 5 jaar in een leugenachtige sfeer heeft moeten ademen weer te wijzen op *liaar plichten tegenover de Overheid. Maar ook dat de Kerk de overheid wijst op haar hoogheilige opdracht: God wenscht nakoming van Zijn geboden. Slechts Je zus Christus heeft alle macht in hemel en op aarde. De Kerk is' het geweten der overheid, daarom heeft de overheid het karakter der Kerk te eerbiedigen en mag zij zelf niet als kerk optreden. De Kerk vraagt de Overheid om ruimte, vrijheid te scheppen, dan kan zij komen tot ontwikkeling van het Evangelie. In de volksopvoeding en onder de verwaar loosde jeugd met de overheid als achter grond. Zij vraagt een eigen Radio-omroep, en niet van anderen afhankelijk zijn; zij wijst op de noodzaak dat de sport op Zaterdag plaats vindt opdat de Zondag 21e Qatiadttfyoi Dat zijn ze nu, de Canadeezen! Die kerels, forsch en kloek gespierd! Wier komst door ons met luiden jubel En groote vreugde wordt gevierd. Wij kunnen geen diners hun geven, Niet met cadeaux hen overlaan Toch bieden wij, berooide menschen, Hun iets heel moois en teeders aan! Wij bieden hun de dank en liefde Van warme harten, diep ontroerd Door 't moedig strijden van die kerels, Door hen voor Nederland gevoerd. Hun wapens hebben meegezongen In Eisenhowers slagwerkkoor, En 't was ook door hun basgebulder Dat Jt nazidom zijn macht verloor. Hun land verleende lang gastvrijheid Aan Neêrlands Prinselijk gezin Nu halen wij U, Canadeezen, Heel graag als onze gasten in! Want groot voor U is onze vriendschap, En onverbreekbaar is de band, Die in den tijd van druk ons saambond Canada en Nederland! JAN DE GEUS. zij voor Kerk en gezin. Jt Volk dient met de boodschap der Kerk geconfronteerd te worden. En welke Kerk heeft de over heid te eerbiedigen? De gescheidenheid is zoo groot. Maar daar is maar één ant woord: De Christelijke Kerk, dat zijn de ondérscheidene Kerken. De Staat heeft niet 't recht om te kiezen. En nu aan de opbouw, ondanks dat we weten, dat deze wereld een gebroken wereld blyft. Maar het Koninkrijk Gods is nabij als er vreeselijke dingen gebeu ren. Wij zien uit naar de voleinding der dingen en verwachten een nieuwe hemel en aarde, waarop gerechtigheid woont. Meer dan 500 academici namen deel aan het Academisch Appèl voor Indonesië, dat in de aula van het Academisch Zie kenhuis te Leiden werd gehouden. Op den eersten dag der conferentie sprak de voorzitter van de voorbereidings commissie, Prof. dr. J. H. Boeke over „De taak der academisch gevormden bij den opbouw van Indonesië". Als uit gangspunt der beschouwingen werd hier- by het jaar 1930 genomen, een normaal jaar waarover de toen gehouden volks- en beroepstelling normale gegevens ver schaften. De academici zullen hun werk kring voornamelijk in de eerste plaats vinden in de Westersche sfeer der Oos- tersche samenleving. Het is de sfeer der Westersche groep, een groep, die niet homogeen is door het onderscheid tus schen de „trekkers" (de geïmmigreerde arbeidskrachten) en de „blijvers" (zij die Indonesië als hun vaderland beschouwen). Verwacht wordt dat na de bevrijding de Europeesche groep sterk verzwakt en ge dund zal blijken te zijn, omdat deze groep tijdens de Japansche overheersching het meesr te lijden heeft gehad. Het is be grijpelijk, dat bij den wederopbouw van Indonesië het trekkerselement abnormaal sterk vertegenwoordigd zal zyn. Het is echter bestemd om op den duur te ver dwijnen, zoodat de samenleving metter tijd weer een normaal aanzien zal krijgen. De Indonesische krachten zullen dan meer op den voorgrond komen, omdat het pro ces van indianiseering met kracht voort gaat. Het onderwerp „De taak in het bedrijfs leven" werd ingeleid door den heer Mr. W. G. J. Jongejan, voorzitter van den Ondernemersraad, die dit vraagstuk stelde in het licht van een wereldbeschouwing volgens welke de geheele menschheid, on danks vallen en opstaan, gestadig omhoog stijgt. De burgers van het Koninkrijk der Nederlanden dienen zich, trots alle verschillen van ras, religie en ontwik keling, er van bewust te zijn dat zij be woners zijn van één huis, aan den op bouw waarvan alle daarvoor in aanmer king komende krachten moeten worden besteed. Tweede spreker voor dit onder werp was ir. D. de Jong, die vooral aan dacht schonk aan de gouvernementsbe- drijven. De zelfstandiger positie, die In donesië in de toekomst in het rijksver band zal innemen, brengt mee, dat ook in het bedrijfsleven te rekenen valt met verplaatsing der leiding van Nederland naar Indonesië. Er moet naar worden gestreefd, dat er geen tegenstelling gaat ontstaan tusschen de politieke en de economische ontwik keling van het land, aldus spr. Over „De taak in de medische zorg" voerden dr. R. Abdoelrachman en dr. J. A. Verdoorn het woord. Dr. Abdoelrachman, die jarenlang werkzaam is geweest bij den Dienst van Volksgezondheid, schil derde de medische hulpverleening van het Gouvernement, die in korten tijd een groote vlucht heeft genomen. Dr. J. A. VeTdoorn, die als zendingsarts langen tyd intensief contact heeft gehad met alle lagen der Indonesische bevolking, be lichtte de vraag, in welke mate Indonesië in de toekomst de hulp van Nederlandsche medici noodig zal hebben. Mr. A. W. de Haar en mr. A. A. Aberson behandelden „De taak in de rechtsbedie- ning", terwijl mr. A. B. Cohen Stuart „De taak van den departementsjurist bij den wederopbouw" besprak. De komende tijd, aldus deze inleider, zal worden geken merkt door verdieping van het besef van eigensoortigheid van alle volken en volks groepen en door een toenemende verbrei ding van algemeen bruikbare beschavings goederen. Ter bespreking van het Euro peesche Binnenlandsche Bestuur trad op de heer H. T. Damste. Op de laatste zitting werd de taak der academisch gevormden gezden in haar aspecten „Onderwijs en wetenschap" en Ned. kinderen naar Zweden Een mooi initiatief. De gedelegeerde van het Zweedsche Roode Kruis in Nederland, de heer W. Ekman, heeft medegedeeld, dat hij aan het hoofd bureau in Stockholm een grootsch plan heeft voorgelegd, waarin hij voorstelt een stichting in het leven te roepen om de opgehaalde gelden ten dienste te stellen van het kind in de Westelijke provincies van ons land. Men zou bijv. de kinderen in den zomer voor vacantie naar Zweden kunnen uitzenden, ook kinderen met Zweedsche kinderen kunnen uitwisselen of, indien het transportmoeilijkheden met zich medebrengt, de kinderen uit het Westen des lands naar buiten kunnen sturen. „Zending en Eeredienst". De verander' status van Indonesië, zoomede het fe! dat dit land straks in meerdere mate het licht der internationale belangst ling komt te staan, maken een kracht! vooruitstrevende en vooruitziende oude wijspolitiek tot een eersten eisch des tijd al moet zij zich uiteraard bewegen binn de grenzen der financieele draagkraeï zoo betoogde Prof. dr. B. J. O. SchrieH Dr. K.- J. Brouwer, de laatste sprekj richtte de aandacht op het onderwd „Zending en. Eeredienst". Het beroep, dj Zending en Indische Kerk op academisj gevormden zullen doen, zal zich vrijwj uitsluitend richten tot medici en thö logen. Op alle referaten volgden levendige Ij sprekingen. Twee avonden werd de fi| „Kleur en Glorie onzer Tropen" vcrtoo| terwijl één avond gewijd was aan de ujj voering van eenige Indonesische dan» en krontjong-muziek door het gezolschjj „In sulinde". V-2 auto's in een dierenpaii Een verslaggever van A.N.P.-Aneta w een bezoek gebracht aan den directeur het Wassenaarsche Dierenpark, den heer* J. Knoester, en van hem het een en an#, vernomen over de moeilijkheden, waaro men in de laatste maanden van den oorlr te kampen heeft gehad. Toen in September het oorlogsgevaar tëj nam, aldus de heer Knoester, zijn de ty® en apen naar Artis' Blijdorp overgebraifs terwijl de overige dieren, waaronder en» leeuwen in Wassenaar bleven. Er wasp lukkig voldoende voedsel in voorraad den winter door te komen, doeh met dol Ienpositie was het treurig gesteld, eveii met hooi en stroo, waardoor de legeij, van de dieren zeer gebrekkig was, en -w» door dan ook enkele dieren zijn gestort Erger werd het evenwel, toen de auj^ van het V-2wapen in den dierentuin v den ondergebracht. Het was misdadig, ij klaarde de heer Knoester, hiervoor park te gebruiken, daar dieren nu eenir| niet in een schuilkelder kunnen gaan; anderszins' dekking zoeken. Overal in tuin heeft het bommen geregend, terj boordwapenbeschieting de vernieling! vergrootte. Een ernstig gevaar vori de berenkuil, die uit de lucht sterk indruk van een bunker maakt. Om dij indruk te verkleinen liet men den: Koelen winter de beren in den kuil, tyi_ door echter een ander gevaar, n.l. ftj uitbreken ontstond. rt Na iederen aanval trok het pcrsoneefc) op uit om te kijken of „alles nog sto en de deuren niet waren opengespron£e De berenkuil doorstond echter iedj^ aanval, maar met de buffVIs was^, anders gesteld. Hier viel een bom \0 voor de kooi en nam de omheining De verschrikte en gewonde buffels den den tuin in, doch konden later door eindeloos geduld van het personet een andere kooi gelokt worden. An?j( dieren renden in hun angst tegen- omheining en verwondden zich mii meer ernstig. Een eigenaardig verscf0 sel deed zich voor bij de papagaaien,?0 van schrik letterlijk „van hun stL vielen" en meteen dood waren. De van de kleine roofdieren werd door scJ ven versplinterd en wezeltjes, fr|p enz. namen de beenen en verdwenen goed op het uitgestrekte terrein. doelwit voor de bommen vormde vè>r' de speeltuin, waar de glijbanen voor tPu banen van de V-2 werden aangezien. Fei „bommenmagneten" zijn ten slotte '^Q de luchtbescherming afgebroken. 5a: schade hebben ten slotte de soldatenlol het V-wapen aan de levende haveN.; rokkend. Na acht uur 's avonds, alane personeel niet meer buiten mocht, hscai zij vrij spel en schoten ganzen, paNo en ander gevogelte neer, om hun partijen op te luisteren. Zoo heeft het Dierenpark te Wass^n vry aanzienlijk geleden, doch desoiuj t niet veel van zijn aantrekkelijkheid^ loren en van Pinksteren af is de^a, weer voor het publiek opengesteld, (vi de toekomst heeft men groots'che Zoo spoedig mogelijk komen de eerde dieren terug en zal men iik onderkomens voor de dieren bouwen, heeft reeds een groot terrein aangej^ om den tuin uit te breiden, kortoi—'1 aantrekkelijkheid van het park zaOir aanzienlijk worden verhoogd. Int' K(

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1945 | | pagina 2