SCHOOLMEUBELEN
4
"f
*■*1
i
A
A
B
i
A
Ür
A
IA
A
A
P
A
f
A
S
w
l^lü
- k
DE WERELDREIS VAN PROFESSOR SPUYT
gATtKBAG 3 MEI 1941
PAG. 5
Kerk en Zending
DS. D. POL
1901 - 19 Mei - 1941
Dat een dominee naast z'n kerk woont
toch niet ln de pastorie, die aan de andere
kant van de kerk staat, dat is zeldzaam. En
dat een dominee vanuit zijn kamer het dorp
kan zien liggeh, waar hij 40 jaren geleden
zijn amht aanvaardde, zal óók wel niet vaak
voorkomen. In beide gevallen verkeert ds.
van Pol van Rijsoord. De pastorie was hem,
viens zeven kinderen hun bestemming had-
1 <en gevonden, en wiens gade hem een paar
aren geleden ontviel, veel te groot geworden
iin wat het uitzicht betreft, zóó ver ligt
Heerjansdam, waar hij 19 Mei 1901 predikant
werd, niet van Rijoord af, dat je 't niet duide-
lijk kunt zien liggen. Overigens is het dezen
jvitalen 63-jarige niet vreemd, huis en kerk
nauw te verbinden, want hij heeflt gestudeerd
in de stad, waar hij (30 Oct. 1877geboren
werd: Kampen. Zelfs zijn Zendingsliefde
komt niet van ver, want het was zijn schoon
vader, de bekende Zendingsman Ds. H. Dijk
stra, die de bij hem reeds ontwaakte be
langstelling in de Zendjng aanvuurde en door
(hem de vertaling van Voetius" Zendingsbe-
I ginselen voor te stellen, mee den bodem ge-
legd heeft voor de vooraanstaande plaats,
welke Ds. Pol thans in de Zending der
Geref. Kerken inneemt.
Ja maar, zal de lezer zeggen, dit jubileum
Ibetreft toch den predikant Pol. Juist, en
daarmee zitten we dan ook middenin de
tweeledigheid van dit werkzame leven. De
Rijsoordsche gemeente is werkelijk geen
I handjevol en dat waren. Vli^singen en Bos-
koop ook niet. Maar als je een helder hoofd
en een sterk lichaam hebt, dan kun jé wat
verzetten, en wie Ds. Pol ziet, denkt onmid-
dellijk aan compacte werklust. „Ik heb een
gemeente van pl.m. 1400 zielen, en elk jaar
doe ik, naast het ziekenbezoek, catechisatie
enz., huisbezoek bij een derde gedeelte."
Pastorale ambitie echter timmert niet aan
den weg, evenmin als belangstelling in plaat-
t selijke aangelegenheden (Ds. Pol was bijv.
1 in Heerjansdam voorzitter van het school-
bestuur, van de antir. kiesvereeniging en van
Patrimonium). Daarentegen staat men, als
arbeid voor landelijke of koloniale belangen
t" verricht wordt, terstond in het licht der open
baarheid. Zoo ging het ook met den a.s. ju
bilaris; Heerjamsdam, Vlissingen, Boskoop
en Rijsoord komen alleen in de krant, als de
predikant van standplaats wisselt, maar Ned.-
Indië en Midden-Java liggen ln de zóne der
publiciteit.
Het aandeel, dat Ds. Pol in de behartiging
der Zendingsbeiangen allengs gekregen heeft,
getuigt niet alleen van warme liefde, maar
heeft ook een zeer bepaald karakter. Men
kc.n dat bijv. aflezen uit de volgorde, waarin
hij (dn het voorwoord van den 2 en druk van
zijn boek over de Zending op Midden-Java)
twee dingen noemt: „Moge dit boek dienstig
■f. zijn tot vermeerdering van de kennis der
Zending en daardoor tot versterking der
liefde voor de Zending". Zal Nederland
zijn taak als Zendingsbas'is voor Indië goed
vwroilen, dan moet het kennis hebben
van de Zending, van jle beginselen en de
theorie zoowel als van de organisatie en de
J praktijk. Naar d i t bestek heeft Ds. Pol zijn
arbeid voor de Zending gericht en het
bleef niet onopgemerkt.
Toen hij ruim 20 jaren geleden in de
Macedoniër in dit, helaas in 1940 be-
zwek enmaandschrift, bleek zijn voorliefde
tot de studie der Zendingsw etenschap)
artikelen schreef over de Zending op Midden-
Java ten Zuiden, vroeg de Zendingsstudie
raad hem: schrijft u er een handboek over.
Alzoo geschiedde en met kennelijke voldoe
ning wijst Ds. Pol ons op een recensie van
den Zendingshoogleeraar Bavinck, waarin
deze de groote deskundigheid prijst van don
auteur, die Java nooit gezien heeft. Zoo heeft
het hem ook,grootelijks verblijd, dat de rid
derorde, hem destijds verleend, op voordracht
van den toenmaligen Minister van Kolo
niën, Dr. H. Colijn, is geschonken, erken-
ning dus van verdiensten op het gebied der
Zending als belangrijke factor voor het wel
wezen onzer Indische bevolking.
ONS FEUILLETON
Inhoud voor nieuwe lesers
Hijh>ld van
vo^-blj vgren,
1 dj d tagtaak ten
*t -noegen dai
n r—-
A.v hi
trd hij dan ook
inde w*s. kende
Hiweje was erg vervallen
Het is geen toevalligheid, maar veeleer de
consequentie van ernstige studie en volhar-
rende toewijding, dat Ds. Pol thans èn dooi
zijn voorzitterschap van de Gen. Deputaten
der Zending èn door zijn Redacteurschap van
het Zendingsblad beschikt over den invloed,
die noodig is om het werk vruchtdragena
vanuit het moederland te leiden en tegelijk
de Geref. kerken te activeeren voor de ver
vulling van een taak, die zij als Goddelijke
roeping gezien en aanvaard hebben. Terwijl
wij dit schrijven, vervult ons de beklemming,
die ook over den arbeid van Ds. Pol en zijn
mede-leiders gekomen is: hoe dit alles nu
lamgeslagen werd! Neen, niet het Zendings
werk zelf dat getuigen de telegrammen
van Java wel anders, maar het contact tus-
schen moederland en koloniën, ook met al
de daaraan verbonden materieele gevolgen.
Als wij Ds. Pol vragen, of er dan niet eenige
relatie te maken was, is het antwoord zoo
afdoend mogelijk: niets, volstrekt niets buiten
de paar telegrammen.
Maar dat wil allerminst zeggen: dus
weten we niets. Want er is ook een zeker
weten des geloofs, dat overtuigd is van de
ongerepte volharding, waarmee de werkers
ginds hun moeilijke taak b 1 ij v e n vervul
len, daarbij gedragen door het gebed der
gemeenten het contact, dat niet gebroken
worden kén. En in dit weten blijft ook de
thuis arbeid voortgaan, worden regelmatig de
Zendingsfinanciën behartigd, blijft de Zen
dingscursus van Prof. Bavinck voortgaan,
wordt ook de Zendingsstudie niet verwaar
loosd. Zendingsblad en Zendingskalender
(ook deze stelt Ds. Pol samen) blijven ieder
op zijn wijze de belangstelling en de liefde
onderhouden en in het kerkelijk verband
blijft het onderling contact van zendende
kerken, deputaten en commissies behouden.
En nu zouden we nog heel wat functies van
den a.s. jubilaris kunnen opsommen, want hij
is de man niet, om niet van elk i n direct
middel gebruik te maken tot versterking van
kennis en belangstelling in de Zending (ln
het Geref. Jongel. Blad, ln de Chr. Encyclo
paedic, op Zendingsconferenties, zooals de
Kontinentale van 1925, 1929, 1934 en 1938, in
den Ned. Zendingsraad). Maar Ds. Pol wil
zijn jubileum, nu fcijn gade dit niet beleeft,
buiten alle feestbetoon houden, zal ook geen
gedachtenisrede, evenmin een receptie hou
den. „Dat wil nog niet zeggen, zoo voegt hij
ons met ware overtuiging toe, dat ik zwijgen
wil van de groote dankbaarheid, die mijn
hart voor God vervult; Hij heeft mijn leven
rijk gezegend en Hem moet wèl dank ge
bracht worden, nu de 40 jaren 'vol zijn. Hoe
snel zijn ze voorbijgegaan. Maar ik ben
nog niet op. En al zou ik, zoolang de omstan
digheden mijn werk voor de Zending rem
men, nog niet tot emeritus bevorderd willen
worden, als eenmaal de band met Java weer
gehecht zal zijn, lijkt het me een vreugde,
dan alle tijd daaraan te kunnen geven".
Zoo zal dan de 19e Mei voor Ds. Pol en
zijn .kinderen een dag van blij èn weemoedig
herdenken zijn, en zoowel tn or* land, als
heel ver weg zullen er velen zijn, die den
opgewekten. doelbewusten en stoeren werker
op hun wijze zullen doen weten (of het nood
gedwongen in een stille bede moeten zeg
gen» dat God der. bouw van het Zendings
werk in Ned.-Indië ook door zijn handen
heeft doen rijzen.
REM. BROEDERSCHAP
Beroepen; te Rotterdam N. Blokker te
BEROEPBAAR
Het prov. kerkbestuur van Zuid-Hólland
heeft tot de Evangeliebediening ln de Ned.
Herv. kerk toegelaten de heeren D. Lam
berts, P. Moerenhout en J. V ink en-
fa o r g, allen cand. aan de R.U. te Utrecht.
BEROEPINGSWERK
De classis Dordrecht van de Geref. kerken
heeft besloten, de Geref. kerk te Papen-
d r e ch t zoodanig te steunen, dat zij kan
overgaan tot het beroepen van een eigen
predikant. Thans werkt te Papendrecht als
hulpprediker cand. J. B W e l^ri e rs.
DR. P. J. KFOMSIGT
Naar wij vernemen is de aanvankelijke be
terschap van dr. P. J. K r o m si g t te 's-Gra-
venhage, emeritus-predikant wan de Ned.
Herv. gemeente van Amsterdam en een be
kend voo'rman van de Confessioneele Veree
niging, opnieuw door een inzinking gevolgd.
Hoewel men niet zonder hoop is, blijft de
toestand toch zorg baren.
Naar w(j vernemen ligt het in de bedoeling
at jaarlijksche algemeene vergadering van de
Ver. van predikanten der Chr. Geref. kerk,
op Donderdag 5 Juni as. te Apeldoorn
te houden.
FIRMA J. ROTHUIZEN ZN., HEELSUM BIJ ARNHEM
Vereen, van Kerkvoogdijen in de
Ned. Herv. Kerk
De algemeene vergadering
Het hoofdbestuur van de vereeniging
Kerkvoogdijen in de Ned. Herv. Kerk heeft
besloten de algemeene vergadering dit jaar
een sober karakter te geven en te doen
sluiten op de bijeenkomst van dit college met
de gedelegeerden der Prov. afdeelingen. De
algemeene vergadering zal slechts dienen ter
afdoenning van de statuair voorgeschreven
plichten terwijl referaten en toespraken dit
maal niet zullen gfehouden, worden. Mochten
de tijdsomstandigheden zulks veroorloven
dan is het hoofdbestuur voornemens dit na
jaar een tweede algemeene vergadering
samen te roepen met een voor de leden meer
aantrekkelijk programma.
Het jaarverslag
Aan het jaarverslag van den secr., iOlr. A.
de Jong, burgemeester van Mijnsheeren-
land, ontleenen we dat over 1940 60 nieuwe
leden werden ingeschreven. Thans zijn 934
kerkvoogdijen bij de vereeniging aangesloten.
Het hoofdbestuur kwam in 1940 viermaal bij
een. Nieuw lid van, het hoofdbestuur werd
Mr. A. v. d. Hoop te Middelburg in de vac.
van wijlen Mr. R. M. v. Dusseldorp te
Goes. Met de Algemeene Synode der Ned.
Herv. kerk onderhield het hoofdbestuur nauw
contact. In de 2e helft van 1940 riep de Syno
de herhaaldelijk de medewerking der ver
eeniging in, die o.m. werd uitgenoodigd zit
ting te nemen ln de Urgentiecommissie, de
Commissie voor kerkelijk overleg en de com
missie die te adviseeren had over „Finantiën
en Kerk". De Vereeniging droeg aan de
Synode 500 bij voor de noodcollecte. Met
den Ned. Klokken, en Orgelraad werd over
eengekomen dat waar geen goede orgel
adviseurs beschikbaar zijn, de om, advies
vragende kerkvoogdijen naar dezen Raad
zullen worden verwezen. Waar invoering van
arbitrage in de kerkelijke reglementen nog
niet mogelijk bleek, is de Juridische commis
sie, aangevuld met vertegenwoordigers uit
het bestuur, bereid, zooveel mogelijk zelf als
arbitrage-instantie op te treden. De verhou
ding tusschen Bestuur en Beheer is blijkens
een enquête over het algemeen goed. De
Zuiderzeecommissie staat voor een nieuwe
taak, n.l. het stichten van kerken in den
nieuwen Nóor<> Oostpolder. Het werk der
fraudeverzekeringscommissie breidt zich nog
steeds uit, idem dat van de commissie Storm-
Brand. De financiën der vereeniging zijn ge
zond. Hard wordt momenteel gewerkt aan
de verhouding Bestuur-Beheer om de daar
mede samenhangende problemen in goede
banen te leiden, zulks met volkomen aan
vaarding van de coördinatie van deze twee.
Vele vragen roepen nog om oplossing, waar
bij o.a. gedacht wordt-aan de herziening va.1
alle reglementen op den hoofdelijken omslag,
noodza'kelijk geworden door het veranderd
belastingstelsel, waarbij het H.B. hoopt dat
er één uniform reglement op den
kerkelijken hoofdelijken omslag
komen zal met slechts variaties t.a.v. de te
heffen bedragen. Met het oog op de Inscha
keling in het kerkelijk verband Is het nood
zakelijk dat alle kerkvotgdijen als lid toe
treden.
De jaarlljksche schooldag van de Theol.
School der Chr. Geref. kerk zal^dit jaar op
Woensdag 4 Juni a.s (e Apeldoorn in de Chr.
Geref. kerk worden gehouden.
m TOGA
Onder de predikanten der Chr. Geref. kerk
heeft thans ook de toga haar intrede gedaan,
want ds. L. S. den Boer te Amsterdam-
West is thans in toga gaan preeken.
CONFESSIONELE VEREENIGING
Woensdag 14 Mei a.s. komt de afd. Gelder
land te Apeldoorn in het gëbouw Irene in
algemeene vergadering bijeen.
In de namiddag-vergadering, aanvangende
te twee uur waar ook belangstellenden
hartelijk welkom zijn hoopt dr. J. Ch.
K r o m s i g t van Zeist het onderwerp „Sy
node en Kerk" in te leiden. Ds. L. J. R. K a 1-
m y n van Vollenhove heeft zich bereid ver
klaard het wijdingwoord te spreken.
Onderwijs
JUBILEUM W. H. MOORT
Gisteren mocht de heer W. H. v. Moort,
hoofd van de Chr. school te Wemeldinge, zijn
zilveren ambtsjubileum vieren. De jubilaris
die op verschillende plaatsen werkzaam was,
bracht de meeste dienstjaren door in Wemel
dinge. Hij beweegt zich op verschillend ge
bied en was vele jaren voorzitter der Chr.
Hist. Kiesvereeniging. Hij riep mede de Chr.
Hist. Jongerengroep in het leven en gaf zijn
krachten ook aan de Chr. Jongemannenver-
eeniging in zijn woonplaats.
PROF. DR. GREIJDANUS
Zooals te verwachten was heeft Prof. Dr.
Greijdanus op zijn 70sten verjaardag, hoewel
de viering daarvan een besloten karakter
droeg, overvloedig gedeeld in belangstelling
van vele zijden. Telegrammen, brieven en
bloemen kwamen in milde mate binnen, ter-
wel des middags een druk bezochte receptie
aantoonde, hoezeer de jarige bij zijn collega's,
studenten en predikanten geëerd is. Waai
prof. Greijdanus in 1942 een kwart eeuw
hoogleeraar te Kampen zal zijn, is er wellicht
dan gelegenheid, zijn vierdagen in een meer
officieele lijst te zetten.
Examens
Heida,
B. J Bllle-
Doctoraal pharmacie: T w n
llik voorbereidend: W. L. J.
Utrecht. Candidaats rechten: P. v. d. Broek en
mej. F. Tas; ,cand sociale geografie: J. A. F. Poe
len; doctoraal klassieke letteren: G. J. Fleers;
theoretisch tandheelkundig le gedeelte: J. Ver
hagen: voor het 'theoretisch tandheelkundig 2e
gedeelte: F. J. Tempel, R. W. lerschot. H M.
Schmidt Crans. W. F. Houwing. G. J. W< ?sel-
dljk; candidaats klassieke letteren: F. J. J. Pen-
ders, W. C. Janssen.
Amsterdam. Doctoraal examen pharmacie, mei.
A, M. van Hulst en de heeren W. Kraal en J. B.
Pronk.
SCHAAKRUBRIEK
Eventueele correspondentie over deze
rubriek te richten tot: H. J. J. Slavekoorde,
Valkenboschkade 625, Den Haag.
Een nieuwe match EuweKramer
Het is nog niet zoo lang geleden, dat Dr.
Euwe en de Friesche kampioen Kramer een
match van 8 partijen hebben gespeeld, welke»
naar men zich' zal herinneren in een 53
zege voor den ex-wereldkampioen eindigde.
Deze uitslag, waaraan wij destijds een
kleine commentaar hebben gewijd, zal bij
vele schaakkenners en -liefhebbers de vraag
hebben doen rijzen: was Kramer zoo goed,
was Euwe minder goed in vorm, of deden
beide omstandigheden zich gelijktijdig voor?
Het aantal schakers, dat den uitslag 53
als de juiste waardeering van de onderlinge
krachtsverhouding dezer twee spelers be
schouwde, zal echter wel zeer. klein zijn
geweest. Hoe dit ook zij, men kan over
dingen als deze wel gissen en filosofeeren,
doch er weinig over te berde brengen, dat
op exacte feiten berust. Eén ding is echter
zeker: Het is verklaarbaar, dat beide par
tijen van een revanche niet afkeerig waren.
De hiertoe strekkende onderhandelingen
kregen tenminste in 'een minimum van tijd
haar beslag.
VAN DE BOEKEN
MET DEN LEEUW
Zoo Juist verscheen een
Evert Z and tra
DE WIJDE STILTE
'n roman over het Hollandtche
polderland, tterk en boeiend.
Van dezen schrijver verscheen
reeds eerder
HET KLOTSENDE MEER
2e druk
een spannend en grootsch epos
van hel Friesche tand en
DE VLAMMENDE HEIDE
een prachtige roman over de
hardwerkende heideboeren en
hun sterk Godsvertrouwen.
Ingenaaid f 3.05. Gebonden f 4.10. -
Bij den Boekhandel verkrijgbaar.
suMdf iut.scneiï EtR&è en Aijeonw. Omdat
deze partij te Zwolle werd gespeeld, heeft
men deze speelwijze het Zwolle-systeem ge
noemd. Zij verschilt weinig met het Cata-
laansoh, waarin g3 op den vierden zet ge
schiedt en de zet Pf3 vooraf gaat.
3d7d5 4 Lflg2 d5xc4 5. Ddl—
a4t Pb8d7 6. Pbl—d2 c7—c6.
7. Da4 x c4 e6—e5 8. Pgl—f3 Pd7—b6
9. Dc4d3 e5-xd4 10. Pf3xd4 Lf8—e7.
11. 0—0 0—0 12. Pd2-b3 Lc8—g4.
Zwart's stelling is niet geheel rooskleurig.
Toch is het niet gemakkelijk om precies aan
te* geven, wat hij beter had kunnen doen.
Misschien had hij 12c5 kunnen pro-
beeren. Met den zet Lg4 slaagt hij er welis
waar in de verzwakking h2h3 uit te lokken,
doch dit geschiedt ten koste van de onder
mijning van zijn eigen stelling.
15. Dd3xd8 Le7xd8 16. Pf5—d6 Ta8—
b8 17. Pb3c5 Pf6 d5 18 Pd6xb7 Ld8—e7
19. Pc5—e6 f7xe6 20. Pb7—a5
Stelling na 20. Pb7—a5.
ZwartKramer
k k
m
m
m m
m wd
WitEuwe
Bet beschouwen van bovenstaande stelling
leert al spoedig, dat de strijd eigenlijk reeds
gestreden is en dat het slechts de vraag is
hoelang het nog duren zal. Zwart heeft een
pion minder en bovendien drie geïsoleerde
pionnen. De witte stelling daarentegen ver
toont geen zwakke punten en kan bovendien
bouwen op de hulp van het looper-paar.
20Tb8c8, 21. Lel—d2 c6—c5, 22.
Xc4 Tc8c4, 27. Lg2xd5 e6—d5,
—cl Le7—f6. 29. TclX<* d5Xc4, 30. Ld2—cl
Kg8—f7, 31. e2—e4 Kf7—e6, 32. f2—f4 Lf6—
d4t, 33. Kgl—fl h7h5, 34. Kfl—e2 a7—a6,
35 Lele3 Ld4c3, 36. Ke2dl g7g6,
37 Le3—f2 Ke6—f6, 38. Kdl—c2 Lc3—a5,
39 Le3—d4t Kf6—e6, 40. g3—g4 h5xg4,
43 Kc2dü Lc5—b6, 44. Kd2—e2 Lb6—c5,
43. Kc2—d2 Lc5—b6, 44. Kd2—e2 Lb6—c5,
45. Ke2f3 Lc5—a3.
H erna werd' de partij onderbroken, nadat
Dr Euwe zijn 46sten zet had afgegeven. De
pa: dj is echter niet meer hervat. Nadat Kra-
me thuis de gelegenheid had gehad haar
rustig te bestudeeren bleek hem al spoedig,
da' hij geen mogelijkheid had zich staande te
ho .den; derhalve gaf hij zonder verder spelen
op ~>r. Euwe had afgegeven 46. f4f5t.
PARTIJSTELLINGEN
Ditmaal geven wij twee partystellingen ter
oplossing. De eerste kwam voor in een partij
SehatzGiegold, gespeeld te Hof in 1934, en
de andere is afkomstig uit een simultaan
seance van Flohr, welke in 1934 in Tsjecho-
Slowakije plaats vond. In beide gevallen
moest de witspeler (waaronder dus Flohr) het
loodje leggen.
m
m
f£
A
-
km
WiT'
m
Cl
iiiys
ém
PP
fl
A
Zwart aan zet wint.
IA
Él
l
m
k
k
M
I
k
s
vf-
zm
M
k
m
A
Wit speelt, zwart wl.it.
EINDSPELRUBRIEK
Onderstaand eindspel geven wij ter oplos
sing. Oplossingen moeten uiterlijk op 10 Mei
a.s. in het bezit van den redacteur zijn».
Eindspel van H. GININGER
Hev. Romana de Sah 1935/2
Wit Bpeelt en wint.
door G. TH. ROTMAN
(Nadruk verboden.)
XXXIV (9697). Binnen enkele minuten
was Miauw-Knauw terug, thans vergezeld
van enige zijner kornuiten. In düe tussen
tijd hadden Professor en zijn kleinzoons
zich uit de Pu lex weten te werken. Ze
ploeterden in het watei v ud en waren
heus niet benijden. Want ze hadden enkel
nog maar de keus: óf in het water blijven en
verdrinken, öf er uit komen en door de
papoea's opgepeuzeld worden. Ze besloten
dan maar dit laatste te kiezen, dèt stond in
elk geval niet zo oi middeHi'ik voor de deur
en wie weet, misschien kwam er op 't laatste
ogenbllik nog redding. Ze zwommen dus
naar de kar.t, grepen de reddend toege-
gestoken handen der wilden ca lieten zich
op de kant trekken.
Nu giing het in optocht naar het stam
hoofd, Oepoepoetoeti. Deze zag' er aJerijse-
lüjikst angstwekkend uit en zijn dikke- buik
deed vermc dien, dat hij al heel wat pro
fessoren en andere lekkernijen naar binnen
gewerkt had. De hoofden scheen hij niet
te lusten, want die hingen, uitgedroogd en
wel, aan zijn gordel.
De drie luchtreizigers werden nu vlak
bij het grote braadspit, va? ra an ze strakjes
gaargesudderd en met hun eigen jus begoten
zouden worden, vastgebonden. Brr! Oepoe
poetoeti wreef al oven- z'n bul': bij 't voor-
urtoidht op het feestmaal, ofschoon de pro
fessor hem eigenlijk wel 'n beetje mager
en taai leek
zich een ongeluk en gilde alsof zij vermoord
werd. Maar Erik stelde haar gerust:
.,Een stakkerd uit „Zonneoord". Geheel on
gevaarlijk. Hij komt hier eiken dag."
„Jullie zijn dwaas. Om je een stuip op het
lichaam te jagen, zoo iemand. Mag dat nu
maai? Het moest bij de wet verboden zijn.
Waa voor is anders zoo'n inrichting? Kijk
nou toch eens! Menschen, hij kon dat schaap
wel vermoorden!"
Tijs, onverschillig voor wat er werd ge
zegd, was naar de wieg gegaan en aaide het
gezi tje van Margot.
t doet hii zoo dikwijls", zei Maria,
rust ,.Hij houdt heel veel van Margot, hé
Tij."
grinnikte,
t Is om van te gruwen", zei Aaltje, haar
5 toe1 aohteruitzettend, alsof'Tijs aanstalten
maakte, om haar met huid en haar te ver
slinden. „Maar menschen, het is toch krank
zinnigenwerk, zoo iemand in huis te ont
vangen?"
.,Neen, het is werk voor krankzinnigen",
zei Erik. een woordspeling makend.
Aa";e haalde de schouders op: Erik was
een groote dwaas; die wist soms niet, wat hij
Zoolang Tijs in het vertrek was, dreigde
er minder goede verstandhouding te komen.
Daarom wist Erik hem met een zoet lijntje
weg te krijgen.
..Gelukkig", zei Aaltje. „Je wordt ei
onpasselijk van. Ik kom hier niet weer hoor,
als die gek hier is."
Ze lieten haar praten op dit punt. Zoo
vaak kwam zij toch niet. Misschien wel
heelemaal niet meer.
j „Ik vind h*t jammer voor Laan", zei Erik
'savonds, toen zij vertrokken waren. „Je hebt
moeite, om je goed humeur te bewaren bij
haar zure op- en aanmerkingen, maar voor
mijn part komt Aaltje niet weer."
„Niet zoo hard, Erik", zei Maria. „Bedenk
dat zij eigenlijk beklagenswaardig is."
„Hoe bedoel je dat?"
„Zij is allereerst geen moedpr. En dan
meent zij, dat ze met geld en mooie dingen-
en een aardige woning het geluk gevonden
heeft. Maar daar zit het geluk niet, dat
weet je."
„Neen, je hebt gelijk. Het zit hier hij
wees op zijn hart als God het geeft. Ben
je tevreden, kindje?"
Maria vlijde zich tegen hem aan. Het ge
beurde niet vaak dat zij zóó vertrouwelijk
tegen elkaar waren. Het waren kostbare
oogenblikken, die zij dan toch wel wilde
vasthouden.
„Ik ben volmaakt gelukkig, Erik. Met jou.
En met Margot. En metalles. Zelfs met
Tijs, den stakkerd."
„God zegene je, mijn vrouwtje."
Eriks stem stokte. Hij liep naar den tuin,
om zijn ontroering te verbergen. En hij floot
een lied. zachtjes. Maria hoorde hét toch'. Het
was: Geloofd zij God met diepst ontzag....
VI.
De klok van de stichtingskerk, niet een
sterke, maar toch een schel geluid, sloeg juist
tien uur in den avond toen Erik van den
weg kwam, waar hij een luchtje had geschept,
alvorens zich te bed te begeven.
„De wind steekt op", zei hij, „Dat kon
vannacht nog wel eens storm geven."
Het was eind November.
„Heb je al gesloten?" vroeg Maria.
„Ja, ze halen ons zoo maar niet weg",
lachte hij.
En als steeds zag hij haar dankbaar aan.
Maria, voller geworden ook, was nu een
echte moeder. Zij hadden nu ook twee
kinderen. Want een paar jaar na Margot was
weer een meisje in hun wereldje komen
kijken, die Lucia was genoemd.
Aaltje vond dat vanzelf ook onzin. Noch
de naam Margot noch. die van Lucie was in
de familie. Het was duidelijk, dat hier weer
de dwaasheid van Erik en Maria aan het
woord waren, in dit geval vermoedelijk wel
alleen van Maria. Zij vond die namen zoo
mooi. Alsof je van mooie namen kon leven!
Nu, Aaltje gunde die beiden de pret. Zij
moest hard ploeteren om er te komen. Dan
had zij het toch heel wat beter.
Erik en Maria stoorden er zich /niet aan,
wat Aaltje zeide. Zij vonden die namen
inderdaad mooi. ,Zij waren bevriend met
alles, wai zacht en liefelijk luidde. Zij bemin
den het mooie en het schoone.
„Wéér een meisje", had Maria gezegd.
„Wij krijgen zeker alleen meisjes", vond
Erik. „Zoo is het goed omdat het ons gegeven
wordt."
„Maar meisjes zijn duurder dan jongens,
Erik."
„De Heere zorgt voor ons. Kunnen wij
niet tevreden zijn?
Daar was het kort gesprek bij gebleven.
Zjj waren hoogst gelukkig met hun beide
meiéji», van wie Margct al begon te praten.
Erik greep den Bijbel van de plank boven
de commode. En hij sloeg hem open bij den
leeswijzer, dien Maria gemaakt had. Zooals
zij zooveel van dien aard maakte op de win
teravond. Want zij was vlug en kunstvaardig.
En zij wist de naald te hanteeren.
Juist wilde hij een aanvang maken met
het lezen, toen er heftig op de ramen geklopt
werd.
Verwonderd keken i.ij elkaar aan.
„Wat kan dat nu zijn?"
Na vijf. zes uur zagen zij althans in het
najaar en in den winter, nooit iemand meer.
Nogmaals gehamer, dringender nu.
Erik stond op en liep naar de voordeur,
die hij heel langzaam ontgrendelde: je kon
toch nooit weten; van onveiligheid hoorde je
in deze streken niet; maar dit was wat
vreemd.
„Voorzichtig, Erik."
Maria was hem op den voet gevolgd, onge
rust en niet vrij van angst.
„Wie is daar?" vroeg hij door een kier.
„Gezine. Doe open. Laat met binnen",
smeekte een vrouwenstem.
„Gezine Janse", zei Maria, verbaasd. „Wat
heeft die?"
De deur was nu open en het meisje kwam
het smalle gangetje binnen. Ze zag er ver
wilderd uit en leunde tegen den muur.
,Wat is er? Wat heb je?" vroeg Maria.
„IkLkben het huis uit gejaagd.
Wat moet ik toch doen!"
„Doe de deur dicht, Erik", zei Maria. „Ga
naar binnen, Gezine. En vertel ons dan eens,
wat er nu eigenlijk aan de hand is. Als we
kunnen, zullen 've je helpen."
(Wordt vervolgdJ
