iii MOSTERD 1 ff t *u vl> r Stemmen uit Oorlogstijd ten eellW rroüeiona ten eeuw rroueionaerwijs utwi i auiuo •„uopJOM jojoq SccjS ooz noz 'Jiooq-iajqav U0P l<n uoSuof aop -UO.W39 Jiwaiz aoo >IJ PUOA Jop-IOA sraofltjA\ oioqug L HOE klein en nietig voelt de mcnsch zich in dezen geweldigen tijd. Maar ook welk een alles overwinnende kracht vinden duizenden thans in een sterk, persoonlijk geloof in Jezus Christus. Het laatste vers van Psalm 27 was ons van onzo jeugd af bekend, maar nóóit was 't van zóó loutere realiteit: „Zoo ik niet had geloofd «lat in dit leven inijn ziel Gods gunst en hulp genie ten zou mijn God waar was mijn hoop, mijn moed gebleven? Ik was vergaan in al mijn smart en rouw". Dat is een lied van David, wiens psalmen ons in dezo veelbewogen dagen meer dan Ou.t toe spreken. Menigeen is tot de verrassende ontdekking ge komen, dat hij in zijn ouden Bijbel klaagzangen en hoofdstukken vindt, die als voor onzen tijd geschreven zijn. En niet vernieuwde belangstelling beschouwen wij die breede rij geloofshelden, ons in de Schrift gcteekond, die zeker niet minder dan wij door «lè ramspoed des levens getroffen werden. Om maar twee namen te noemen David in het Oude en Paulus in 't Nieuwe Testamenl. Aan den laalste wcuschen wij iu ons Zondags blad eenige artikelen te wijden. i te be leven zijn Zonder ook maar eeni ledige levensschets te geven van figuur, die op 't leven van kerk en wereld l stempel heeft gezet, wil ik toch trachten d t leven u meer naderbij to brengen, lloogere pre tensie dan .gedachten over Puulu^t<. geven heb ik niet, maar 'k hoop dan toch. dat deze gedach ten voor u niet zonder inhoud zullen zijn. Paulus .s een van die geweldige figuren, dio hun tijd beheerschen en een spoor in de geschie denis nalaten. Tot zoo een kunnen wij niet anders dan in bewondering opzien. En waar het hier geldt een man, die voor de jonge kerk van Chris tus alles heeft opgeofkvd, daar kunnen wij God niet genoeg danken, dat Hij zulk een held verwekt heeft. Met opzet zeg ik het zóó. Paulus is voor ons menigmaal meer een begrip dan een per soon. De hoofdmomenten van zij ons van onze kinderjaren bekend, zijner uitspraken, ons bewaard door zijn brieven en de Harwkelingcn, worden door ons telkens her haald. en een prediking zonder een woord van Paulus is schier een zeldzaamheid. En ondanks dat alles hoe weinig zijn wp er ons meestal van bewust, dat in die woorden mi persoon ons toespreekt, dat ze zijn ontgloeid aan do ziel van oen. man, die het leven gekend heeft zooals wij allen 't kermen: met zijn vreugden en smarten, hoogten en diepten, die gejubeld heeft en geklaagd, die zich eenzaam en verlaten heeft gevoeld en die dan weer in blij gcloofsopti- misirie met zijn God al.'es vermocht. Paulus is een grooto in hm Koninkrijk Gods; staande temidden van de lijfwacht van Jezus Christus, kan hij getuigen, dat hij door de ge- nauo Gods meer heeft mogen arbeiden dan al de anderen. Maar óók was hij een mensch van gelijke be weging als wij. Wat onzo ziel doorsnijdt, is ook door zijn ziel gegaan; dezelfde sombere machten, die ons telkens doen slruikel. ii en vallen, hebben ook hem verschrikt en geslagen; en dezelfde genade, die ons streelt en verblijdt was ook zijn roem. Groot en geweldig staat hij voor en boven ons; maar ook is er zóóveel overeen komst tu9flcheii vrat hij doorleefde en wat vaak ons deel is, dat Mid nader treden om to spieden wat werkte in dc ziel van dezen rm-nscli. Kn nu is 't zeer opmerkelijk, dat in ons land en ver daarbuiten een groote belang ontstaan voor den persoon, het lev arbeid van Paulus. Do boek lerlijk overstroomd door literatuu wil het beeld van den grooten Heidenapostel ons helderder te leckenen. In dc wereld der a Iso leerden spreekt men zelfs leefde stelling i< en en den irkt wordt let. logi van een „Paulus-llieo- Jïoe zou Paulus er toch hebben uitgezien? t Is heelemaal niet lo verwonderen, dat die Vraag bij velen is opgerezen en telkens weer Jpnjst Do meest beroemde schilders ik noem slechts Rafaël cn Düror - hebben getracht ons hot beeld van Paulus voor oogen te stellen. Zonder waarde zijn die kunstproducten zeer zeker niet, maar aan de betrouwbaarheid als gelijkend portret moet sterk worden getwijfeld. Deze kun- Een deel onzer lezers vond dit artikel reeds op de Zondagspoginu van vorige week. Nu tot onze vraugd© ons Zondagsblad weer in zijn Ouden vertrouwden vorm kan verschijnen, nemen wo dit eerste van 't drietal over Paulus hier over. Vooral de lezers, die hun Zondagsblad bc- stenaars Koten zich lei den daar den machti gen indruk, die Pauiu3' geest op hen had go- maakt, en dat kwam vanzelf tot uiting in do weergave van zijn li chamelijke gestalte. In een geschrift uit de tweede eeuw wordt de groote apostel voorge steld als een man van kleine gestalte met kaal hoofd cn kromme bee- nen. En toch, zoo zeg), do schrij ver, was zij a houding fieo\zijn wenk brauwen waren aan eengegroeid boven den vooruitspringenden incus. Het gelaat was één en al vriendelijk heid. Nu eens leek hij een mensch, dan weel een ongel. De Schrift zelf geeft ons geen tec kening van heit uiterlijk van Pau lus; maar in de Hande lingen en vooral in zijn brieven komen zóóveel bijzonderheden voor, dat we ons omtrent zijn karakter en tempera ment heel wel een voorstelling kunnen Vóór ei ring %v« zeloot, nd zijn bekec- ijveraar dio opgeno men plan met kracht doorzette cn zich door Ti iets liet terugschrikken. Hij kon vurig liefheb ben en hevig haten, gelijk met talrijke uitspra ken zou zijn aan tc toonen. Paulus is een vijand van allo halfheid; hij geeft zich geheel en volkomen en in striemen de taal geeselt hij vijanden en als 't moet ook vrienden, die Tfcm willen ophouden bij 't najagen van zijn doel. Hij was farizeër, geheel en al, cn in hem leef de en gloeide een hartstocht oin te bestrijden en 1e vernietigen alles wat de oud-Joodscho leer dorst tc weerstaan. En deze in 't oog vallende karaktertrek bleef in hein dominoeren, ook na 't beslissend mo ment, toen Christus hem als oen vcrbijslercnde bliksemstraal verscheen. Dat was de groote revo lutie in zijn leven: op den weg naar Dn mask us werd zijn levensdoel gewelddadig omgezet. Maar hij bleef Paulus, en met al zijn gewel dige energie, waarmede hij eerst de secte van Jezus van Nazareth vervolgde, wierp hij zich nu op de nieuwe levenstaak: strijder, kampvech ter zijn voor den verhoogd.-n Messias. 't Is goed, wanneer wij hierop letten. Het Evan gelie maakt geen nieuwe mcnschcn in dien zin, .Blossom-time' in de Limburgsche Betuwe. De kersenboomgaarden In h«t Limburgsche heuvelland staan thans in vollen bloei. Een detail der bloemen pracht, welke het landschap een fraai aanzien geeft «dat de pcrsoonlijko aangeboren gaven on 'drif ten buiten werking worden gesteld; do weder geboorte verandert sentiment en karakter niet4 Maar wel wordt door do vernieuwing des har ten do richtingslijn van 't leven omgebogen: en do individueel© eigenaardigheden ge zuiverd en geheiligd. Iloe schittert in do bekeering van Paulus Gods on.wcerstaanhare almacht! Niemand kon vermoe- iden, dat dezo GhrLstusvervolger, „blazende drei ging on moord tegen de discipelen des Hoeren", eens zou zijn do banierdrager van liet Kruis in tl© Europccsehe heidenwerold. Paulus zelf wel 't allerminst. Een gehangene, een gevloekt© do Messias? Dat was immers den Joden een erger nis en den Grieken een dwaasheid. En. toch zóó was Gods weg. Daarom kon dd bekeering van Paulus niet gaan langs lijnon van gelcidrlijkheid, maar moest ze zijn een catastrofe, die hem neersloeg, een zondvloed, die hem ver zwolg. Hier kon alleen leven ontspruiten door eerst den dood t© sterven. Meesterlijk is de groep van Mendelssohn, die in zijn beroemd oratorium „Paulus" hem bidden laat met do woorden v«n Psalm 51. JN den k rten maar vreesclijken oorlog, die als 'clstorm over ons land is gegaan, is door velen veel beleefd. In verschillende bladen vinden we artikeltjes onder den vcrschen indruk geschreven. Enkele van die „stemmen" laten we hier volgen. In de eeislc plaats, omdat ze waard zijn in breeder kring gehoord Ie worden. En voorts is bekend, dat ons Zondagsblad in honderden gezinnen trouw bewaard wordt. Vooral in latere jaren zal het op prijs gesteld worden deze „stemmen" uit de stormachtige periode, die we thans achter ons hebben, nog eens tc kunrten beluisteren. We beginnen niet een artikeltje van den heer Ad. Kuiper te Utrecht, die in het „Gerof. Jonge lingsblad" vertelt van een bezoek door hem aan gewonde militairen gebracht. Een hoffelijk commandant zoo schrijft de heer Kuiper had mij toegestann, de gewonden in de ambulancetreinon te bezoeken en met hen to spreken. Ik had den Hecro gebeden, of llij mij kracht wilde geven, dat ik doen kon, wat ik zoo graag wilde. Een luitenant bracht me door holle statione kamers nanr één der perrons. Danr stond de nm- bulance-lrein, een lange rij van D-wagons. 't Was er druk en toch stil. Roodc-kruissoldalen en ver pleegsters liepen in en uit. Strompelend, door twee mannen gesteund, kwamen hef perron op aangedragen dc gewonden, die geen voet mochten cf konden verzetten. Schildwachten liepen met het geweer in dc hand; wie zou bij dit leed nu nog Ander leed willen voegen? „In dezen goederenwugen kunt u beginnen en dan trekt u «le wagons maar door. Ik hoop, dat u onze beste kerels wat helpen kunt". En daar stond ik bij den eersten gewonde. Wat maakte dc ITeere liet mij nu plots gemakkelijk. Met een hoog roode kleur lag «le jonge man op zijn brancard. Een pijnlijke trek op het gezicht, llij boorde iemand bij zich en opende dc oogen, En toen „Hoe komt hier, meneer Kuiper?" 't Was een J.V.-er uit Arnhem. Zijn beencn waren gewond door granaatscherven. Veel pijn had hij niet meer; alleen een enkelen keer was 't even heel erg. We schaamden ons niet over onze tranen. Wht was God goed dat Hij ons „enamvergaardc", „Voel je je alleen?" ,Necn, «Ie Heere is bij me.... Maar 'k heb fnljn Bijbel niet meer, die is achtergebleven. Ze hebben me zóó mnar meegenomen". Toen hebben wc samen gebeden, hondsvrienden In 's Konings dienst. Wij waren beiden gesterkt Dal was ook noodig. 't Meest voor mijn jongen Vriend; innar ook voor mij. Want zwaarder gewonden lagen te wachten. Jongens, die 't heel moeilijk hadden en die loch de s i«f Jo, ider otxlgo. rd-.-n Redder der wercM en De laatste jaren is de belangstelling voor dit werk stijgende IN het Fröbelonderwijs plegen wij, in onzo „eeuw van het kind", al spoedig iets te zien van onzen tijd. Doen wij dat, dan vergeten we al te zeer, dat dit onderricht nu reeds gedurende honderd jaar wordt gegeven. Te Blankenburg in het Thuringer Woud, waar in 1840 de eerste be waarschool volgens de Fröbel-methode werd ge sticht, maakt men zich op om het eeuwfeest te vieren. Doch ook in ons land is, onder leiding van den bekenden onderwijsman Prof. Dr J. H. Gunning, uit diverse bonden en vereenigingen op het gebied van het onderwijs een comité ge vormd, dat het eenvoudige begin van dit be langrijke onderricht wil herdenken. In „Het Kind" van 6 April j.L, vonden Wij een interessant artikel over Fröbel en het naar hem genoemde onderwijs, en om onze lezeressen van een en ander op de hoogte te brengen, ne men wij hieruit het volgende over „Het Fröbelonderwijs dankt zijn naam aan den beroemden Duitschen paedagoog Friedrich Frö bel, die 21 April 1782 te Oberweisbach werd ge boren. Hij was de zoon van een predikant en aan vankelijk bestemd om econoom te worden. Op 15-jarigen leeftijd kwam hij bij een houtvester in de leer. Tijdens zijn leertijd bij den houtvester hield hij zich vooral bezig met geometrie en na tuurwetenschappen en in 1799 ging hij naar dc universiteit van Jena om zich daar verder te be kwamen. Wegens gebrek aan middelen kon hij zijn studie evenwel niet voleinden. Na in eenige jaren tijds verschillende ambten te hebben bekleed, werd hij in 1805 onderwijzer aan de school van Grüner te Frankfort a/Main; deze Grüner was een volgeling van Pestalozzi, tot wiens ideeën Fröbel zich sterk voelde aangetrok ken. Bij een herhaald bezoek aan de school van Pestalozzi te Yverdon bestudeerde Fröbel nauw keurig diens inzichten en hïerwijzen, waarvan hij een verslag uitbracht aan de vorstin-regentes van Schwarzburg-Rudolstadt, om haar op tc wekken Pestalozzi's methodes in dc scholen van haar land in te voeren. In dit geschrift van Fröbel zijn reeds de eerste beginselen aangeduid, welke hem in zijn later leven leidden. Om zijn kennis van natuurlijke historie en na tuurkunde, welke hij als noodzakelijke opvoe dingsmiddelen beschouwde, te verdiepen, gaf hij zijn werkkring te Frankfort in 1810 tijdelijk op en liet zich inschrijven als student te Göttingen en later te Berlijn. Na eenigen tijd in laatstge noemde stad als student werkzaam te zijn ge weest 'aan liet MineralogÉsch Museum, stichtte Fröbel in 1816 zijn eerste opvocdingsinrichting te Griesheim bij Stadt-Ilm (Thüringen), welke later naar Keilhau bij Rudolstadt werd overge plaatst. Deze school toonde veel overeenkomst met de tegenwoordige Landerziehungsheime; er werd een groote plaats ingeruimd aan lichaamsoefenin gen, terwijl de lessen werden afgewisseld met handenarbeid, zooals papier-, carton- en hout snijwerk en ook tuinarbeid. Deze inrichting Utrecht De Beste kwam spoedig tot grooten bloei en wekte daar door den naijver op van andere instituten. De leeraren, die aan Fröbel's inrichting waren ver bonden, werden van demagogie beschuldigd, waarvoor evenwel niet de minste aanleiding be stond. Dit schaadde het onderwijs ten zeerste en het aantal leerlingen nam in korten tijd sterk af. In dezen tijd van druk schreef Fröbel zijn hoofdwerk „Die Menschenerziehung", hetwelk in 1826 in druk verscheen. Dit werk behandelt na de eerste jeugdjaren alleen de opvoeding en het onderwijs aan jongens tot den leeftijd van onge veer twaalf jaar. De Hertog van Meiningcn, die zeer sympathiseerde met de door Fröbel voorge stane ideeën, zegde hem in 1829 toe een opvoc dingsinrichting te Melba tc zullen laten bouwen; van de inrichting zou Fröbel dan dc leiding krijgen. Tot uilvoering van deze plannen is het evenwel nooit gekomen. Op uitnoodiging van Schnijder van Wartensce vestigde Fröbel zich in het kanton Luzern in Zwitserland, terwijl eenige jaren later de Berner regeering hem de leiding opdroeg van het weeshuis te Burgdorf. Meer en meer werd het Fröbel echter duidelijk, dat opvoeding en onderwijs dan alleen vrucht dragend kunnen zijn, als eerst de huiselijke op voeding het goede fundament heeft gelegd, ïn 1831 keerde Fröbel van Zwitserland naar Duitschl. id terug en stichtte te Blankenburg in den met zijn „gaven". Tegelijkertijd begon Frö bel toen opleidingscursussen te geven voor leiders van dergelijke inrichtingen en voor dc verbrei ding van zijn ideeën. Ter gelegenheid van het Gutenberg-eeuwfeest in 1840 wijdde Fröbel zijn stichting in als het begin van den „Algemeenen Duitschen Kindertuin", in de hoop dat er in geheel Duitschland dergelijke Crackfree EDEL STIJFSEL 9 nieuwe stijfsel sterkt de sloffen gemakkelijk strijken kindertuinen zouden verschijnen, waarin niet al leen jonge kinderen in overeenstemming met hun natuurlijke ontwikkeling zouden worden ge leid, maar waar ook jonge meisjes en moeders voor haar roeping van opvoedsters in den huiselijken kring zouden worden bekwaamd. Z'n beroemde „Mutter- und Koselieder", verschenen ook in dien tijd. Een zware slag voor Fröbel was het verbod van de kindertuinen in het koninkrijk Pruisen. Hoe wel Fröbel zich herhaaldelijk schriftelijk hierte gen verdedigde, bereikte hij niets en werd het besluit gehandhaafd. Dit greep Fröbel dermate aan, dat zijn gezondheid geknakt werd en den 21en Juli 1852 overleed hij te Liebenstein in Thüringen. Na zijn dood word zijn werk voortgezet door zijn medewerker Middendorff en in het buitenland door mevrouw Marenholtz-Bülow, die te Lieben stein met de inrichting van Fröbel had kennis ge maakt. Genoemde dame begon haar werk in Berlijn en begaf zich vervolgens naar Londen, Parys, Brussel, Nederland, Zwitserland en Italië. In de laatste jaren is de belangstelling voor Frö- bels werk vooral in Duitschland stijgende, het geen hoofdzakelijk te danken is aan den invloed .van prof. Ziehen, prof. Euckcn ,prof. Spangen, dr. Zuinigheid met Vlijt Hier geven we dan „de tweede uitzen ding" van nuttige adviezen voor de zen tyd. Hadden we het de vorige maal over rauwkost, thans volgen eenige andersoortige wenken. 't Lijkt vreemd, maar b.v. een ons rau we spinazie en een ons rauwe postelein door elkaar, heel fijn gesneden, (genoeg voor vier personen) smaakt uitstekend, mits we er een goede mayonnaise-saus bij geven. Neen, schrikt U niet, mayonnaise behoeft niet duur te zijn. We willen U hiervoor nu eens een recept geven, dat goedkoop is en gemakkelijk te bereiden is. We ma ken b.v. van een achtste liter water (of meer) een gebonden maizena-sausje, dat na afkoeling vermengd wordt met een rauwe eierdooier en een dl. slaolie. Op smaak wat zout en azijn of citroensap toevoegen. Nu hebt U een flinke hoeveelheid lek kere mayonnaise, waar U allerlei slaatjes mee kunt voorzien. Deze saus blijft ver scheidene dagen goed. Nog eenvoudiger is dc methode, bij het maizena-sausje een flinken eetlepel Salaka of iets derge lijks te doen in plaats van eierdooier en olie. Aan te bevelen is, een preitje en wat pieterselie, heel fijn gehakt, tenslotte toe te voegen. Vooral bij een spinazie- en posteleinsla als bovengenoemd, smaakt een zoo afge maakte saus verrukkelijk. We maken deze groenten niet in de keuken aan, om dat ze hierdoor gauw slap worden, doch slaan ze slechts goed droog uit na het wasschcn, zonder te knijpen of te druk ken, en doen ze dan in de schaal. De mayonnaise-saus serveeren we er in een sauskom bij Prüfer, e.a. Ook hebben de werken van dr. Maria Montessori opnieuw de aandacht op Fröbel ge vestigd, waardoor het waardevolle zijner metho de meer naar voren komt." Stoom- WascK- en Strijkinrichting „AURORA" W. SPIERENBURG C.Wzn UTRECHT KONINGSWEG 5c TELEFOON 11165 Poilrekening No. 43430 Opgericht 1856 Geheel naar de eischen des tijds ingericht Wascht uitsluitend met nortonwater VRAAGT TARIEVEN MELLONA en ADELSHOEVE HONING VLOEIBARE ZONNESCHIJN GEZONDHEID met lepels VRAAGT UW WINKELIER I N.V. Bijenstand „MELLONA" Santpoort VAN LIMBURG STIRUM SCHOOL Ensebiusbuitensingel ARNHEM CHR. MEISJESSCHOOL (met Internaat). Opgericht Mei 1UI3 Vijfjarige Cursus aansluitend aan de Lagere School. Opleiding naar aard en aanleg in velerlei richting en voor onder- echeiden werkkring. Eigen erkend diplo ma. Prospectus en Inlichtingen te ver krijgen bij de Directrice: M«« r M APMTTI7N DAMES EN MEISJES MAAKT Nü ZELF UW KLEEDING Zendt bon en 25 cent aan postzegels bij voorkeur van 3 cent en U ontvangt een mooi boek met ruim 100 maten en modellen en tevens een gratis apparaat om U te laten zien hoe gemakkelijk onze methode is om THUIS alle kleedüq: te leeren maken en Vermaken. aan INSTITUUT Ki E. N. S. A. I. D, VJ IM Tolste-^Kel 54 - Utrr Utrecht

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1940 | | pagina 10