Een Hollandsche in Frankrijk
SJAALTJE
Gouvernante!?
Wolhuis de Wending
„VAN EN VOOR DE VROUW-
UITGAVE VAN DE VIJF SAMENWERKENDE CHRISTELIJKE DAGBLADEN
24—39 APRIL 1939 S
NUTRICIA-
KINDERMEEL
deskundig samengesteld.
Zusier de Vries vertelt van de
kracht van het Evungelie
HOE ik er toegekomen ben? Wel, dat
zit zoo, ik woonde een lezing bij van
Ds Chastand over het Evangeli.atiewerk in
Zuid-Frankrijk, en dat was het begin, want
door deze lezing werd ik zoo gepakt, dat ik
niets liever wilde, dan mijn krachten aan
dezen arbeid geven.1'
„En ging dat van een leien dakje?"
„Allerminst. Pogingen in deze richting lie
pen aanvankelijk op niets uit. Toch ben ik
toen naar Zuid-Frankrijk gegaan, en wel
om een predikantsvrouw bij het hui houde-
lijke werk te assisteeren. En het eigenaar
dige is, dat in dat plaatsje na eenigen tijd
eenzelfde lezing gehouden werd als ik in
Den Haag had gehoord, en toen hoorde ik
ook, dat overal gezocht werd naar een ge-
sohikte verpleegster als tijdelijke kracht
voor een vacantiehuis voor kinderen, en
aangezien ik als verpleegster verbonden was
geweest aan het Roode Kruis-ziekenhuis in
Den Haag en dus het werk wel kende, was
de zaak al spoedig voor elkaar.'*
We hadden het over het geven van krach
ten aan den arbeid. Nu. kracht en volhar
ding heeft zuster Marguerite de Vries on
getwijfeld. en als ze ons zoo eenvoudig weg
zit te vertellen van den heerlijken arbeid,
die her en der in Frankrijk, vaak onder zeer
moeilijke omstandigheden verricht wordt
om de menschen dichter bij het kruis van
den Chrktfus der wereld te brengen, slaagt
ze er uitnemend in, ons in gedachten ge
tuige te doen zijn van den geloofsijver van
Ds Chastand, algemeen directeur van de
Mission Populaire Evangélique de France
en van zijn verschillende medewerkenden.
Alle begin is moeilijk
Eerst stonden bij de kennismaking met de
vreemde omgeving ook voor zuster de Vries
de moeilijkheden voor de deur: „Men went
aan alles. -Is men maar volhoudt, doch in
het begin viel het niet mee. Zoo kon het
gebeuren, dat ik reeds op een van de eerste
dagen de opdracht kreeg om op een Pa-
rijsoh station een groot gezelschap kinderen
in ontvangst te nemen, dat voor een poosje
naar ons vacantiehuis zou gaan. Het was
een heele vuurproef, want mijn kennis van
de Fransohe taal kon nog wel eenige ver
betering ondergaan, en in zoo'n toestand is
het niet gemakkelijk, als je bedolven wordt
onder de mas-a adviezen en mededeelingen,
die de Fransche moeders in onvervalsdht
dialect over mijn hoofd uitstortten. U be
grijpt, bij het eene kind moest hierop wor
den gelet en het andere had dat weer noo
dig, en ga zoo maar doorIk herinner
me nog goed. hoe drie kinderen uit één ge
zin een groote koffer bij zich hadden. Plot
seling viel de koffer open. en we zagen, hoe
het gezamelijk meegebrachte lijfgoed van
die jongens bestond uit.... enkele totaal
versleten schoenen
„Is U lang in dat kindertehuis werkzaam
gebleven?"
„Twee maanden, en daarop kwam ik achter
eenvolgens als verpleegster in een sanato
rium en bjj een dame, die in de omgeving
van Parijs een flat bewoonde. Het leek er
zoodoende wel een beetje op, of ik van de
eigenlijke Mission Populaire zou losraken
maar nu trof het, dat in dezelfde flat een
andere predikant van de Mission woonde,
en in het contact, waarin ik tot hem kwam
meende ik een aanwijzing te mogen zien,
dat oo>k verder de Mission me vrij na zou
staan."
„Kwam U daarbij weer als verpleegster in
een vacantiehuis?"
„Nee, nu wachtte me heel ander werk.
Ik kreeg een standplaats in Rouaan en daar
kwam ik als wijkzuster met veel menschen
in aanraking. Je kunt daarbij voor de moei
lijkste gevallen komen te staan. Maar ook
zijn er prachtige voorbeelden van den in
vloed, die het Evangelie op de menschen
heeft. En de drank, die vooral in deze stre
ken nog zooveel slachtoffers maakt en gan-
sche gezinnen in de ellende brengt, moet
enkele malen plaats maken voor een groot,
blauw kruis typisch Fransch, te vergelij
ken met onze blauwe knoop dat boven den
schoorsteen gehangen wordt. En niet lang
duurt het, of deze menschen nemen al gauw
hun vrienden en kennissen mee naar de sa
menkomsten en zoo valt er een gelukkige
groei in den arbeid te constateeren. Merk
waardige staaltjes zouden hiervan verteld
kunnen worden."
Veranderde menschen
Zoo vertelde zuster de Vries ons van alles
wat deze menschen doen, om het elkaar om
streeks den 14den Juli, den nationalen feest
dag in Frankrijk, zoo aangenaam mogelijk
te maken en veel liefdewerk ten bate van
de kolonie der Mission te doen. Een vroegere
vechtersbaas, die op den vrijen dag van den
14en Juli vorig jaar was komen helpen aan
een verbouwing van het kinderhuis, stak
zijn veranderde gevoelens niet onder stoe
len of banken: „Wilt U wel gelooven," zoo
zei hij, „dat ik van 't jaar voor het eerst
niet op 14 Juli (deze dag kenmerkt zich
namelijk nog wel eens door allerhande rel
letjes en opstootjes) op de Parijsche Place
de Bastille sta met een revolver in mijn
zak?".
„Bij de wijkverpleging", merkte zuster de
Vries op, ..kom je overigens wel zeer sterk
onder den indruk van den invloed, die door
den drank op vele menschen wordt uitge
oefend. En bij gemis aan huiselijkheid en
door de schrijnende armelijkheid van hun
onderdak liggen de menschen dan zoo maar
op straat hun roes uit te slapen."
„En 's middags, zuster de Vries?"
,,'s Middags wachtte er weer allerlei ander
C ONRADS
GDnrjTC ka a PkT ft
werk. Zoo moesten er bezoekjes worden af
gelegd bij de ouders van de kinderen uit de
kolonie. En om 4 uur kwamen de kinderen
zelf in het huis van de Mission om hun
huiswerk te maken. In dat huis worden ver
der vergaderingen van verschillende ver-
eenigingen, bijbelkringen enz. gehouden. En
de meisjes komen er om haar uitzet te naaien
Dat geschiedt dan indien mogelijk tegen een
kleine vergoeding, waarvoor het goed wordt
gekocht."
Bij een ontmoeting, welke we voor eenigen
tijd, toen deze ons land bezocht, met Ds
Chastand hebben moohten, was ons reeds op
gevallen de warmte, waarmee deze predikant
den arbeid onder de menschen ver
telde, en dus waren we wel een beetje op
geestdriftig antwoord voorbereid, toen
de vraag in het midden brachten „En de
dominee?"
De dominee 1
1 zijn vrouw
„De predikant werkt steeds hard mee
zijn vrouw blijft niet achter.
Van de positie van dt domineesvrouw daar
kunnen we ons in ons land eigenlijk geen
voorstelling maken. Ze wascht, schilt aard
appelen en steekt de handen uit de mouwen
om de zalen van het tehuis schoon te helpen
houden. En het spreekt wel vanzelf, dat dit
aanpakken van die beiden op de menschen
een uitnemenden invloed heeft. De arbeid
van de Mission mag mede daardoor op stij
gende belangstelling wijzen."
De dominees hebben het ook financieel niet
gemakkelijk ir Frankrijk, cijferde zuster de
Vries ons voor. Begonnen wordt meestal met
500 per jaar en dit klimt dan op tot 50
per maand.Maar voor hun werk hebben
ze intense aandacht en hoezeer deze a;
dacht geen kwestie van den buitenkant
blijkt wel hieruit, dat de predikant, die het
tehuis onder zijn beheer had waarin zuster
de Vries werkzaam was, zijn kinderen op
dezelfde wijze en denzelfden voet deed op
voeden als zulks het geval is met de kinde
ren, die dagelijks in het tehuis komen.
„Beperkt het werk zich tot de armste klas
sen?", vroegen we nog.
„Ook de anderen worden in geen geval
overgeslagen. Weliswaar komen de gunstige
resultaten hierbij vaak veel lastiger vooi
dag, maar op den duur is de invloed op deze
menschen tenslotte toch grooter. Vooral be
gint er ruimte te komen voor waardeering
als men bemerkt, hoe het Evangelie ook op
sociaal gebied verbetering brengt. En vooral
in Frankrijk, dat op het gebied van maat
schappelijke regelingen vaak nog zoo achter
komt, is dat niet zonder beteekenis."
Zoo zaten we te genieten van den geestdrift,
mee zuster de Vries vertelde van de
wijze, waarop de Mission Populaire het zaad
van het Evangelie in het veelzins ont
kerstende Frankrijk rondstrooit. En gaarne
gt ze haar deel in dien arbeid bij. ,,'t Is
heele levensvulling", zegt ze. En dik
wijls ontbreken de moeilijkheden niet. Nu
zwijgen we nog van den ingrijpenden over
gang, dien men reeds maken moet, als men
„als particulier" naar Frankrijk gaat. Van
de huiselijkheid, waaraan we hier zoo ge
wend zijn, is daar heel weinig te merken.
En naar het comfort, waardoor we ons hier
in ons land omgeven weten, wordt daar her
haaldelijk vergeefs uitgezien. Maar met
jeugdig enthousiasme gaat zuster de Vries
de reis weer aanvaarden, thans naar Nantes,
nadat ze enkele maanden in het goede Hol
land prachtig besteed heeft door hier en daar
en overal te vertellen van wat de Mission
Populaire daarginds onder den zegen van
Boven bereiken mag.
LADY ABERDEEN
GESfORVEN
HET was wel een merkwaardige en bu
tengewone vrouw, Ishbel Mari
Majoribanks, markiezin van Abe
deen, die voor enkele dagen op 82-jarigen
leeftijd is gestorven. Zij had een leven van
hard en voortdurend arbeiden achter zich.
arbeiden op velerlei terrein, ter verbete
ring van sociale toestanden, van de volks
gezondheid, ter ruimer erkenning van de
positie der vrouw.
Behoorend tot de oudste adellijke geslach
ten van Schotland heeft zij haar gansohe
leven in hooge kringen verkeerd, doch
om zich in deze kringen te isoleeren, i
om van de gelegenheden, haar gesdhonken,
gebruik te maken tot alles, waartoe zy zich
geroepen achtte. En dat was niet weinig.
In het jaar 1877 trad Ishbel Majoribanks i
den echt met Lord Aberdeen, die in 193
overleed na een steeds gelukkig huwelijk
van niet minder dan 56 jaren. Lady Aber
deen heeft haar echtgenoot altijd in zijr
zware taak trouw ter zijde gestaan, zoo toen
hij in 1886 benoemd werd tot onderkoning
van Ierland, toen hij vervolgens gouver
neur-generaal werd van Canada en toen hy
tenslotte voor de tweede maal werd aan
gewezen, het belangrijke ambt van onder
koning van Ierland te bekleeden.
De maatschappelijke toestanden in dat land
lieten nog heel wat te wenschen over
Lady Aberdeen vond hier volop kans, haar
gaven ten dienste van de gemeenschap te
ontplooien. Daarbij wijdde zij veel aandacht
aan de bestrijding van de tuberculose, die
in die streken opmerkelijk veel slachtoffers
maakte.
Lady Aberdeen was politiek de liberale
GROOTE MARKT 8
ROTTERDAM
HANDWERK-BEN000IGDHE0EN
(Reel.)
richting toegedaan, doch men doet bij het
lezen van deze mededeeling goed, te be>
denken, dat dit woord het begrip zooals het
zich ten onzent ontwikkelde, niet geheel
dekt. Aan de overzijde van de Noordzee
verloor het liberalisme spoediger zijn
dividualistische tendenzen en bleef er meer
ruimte over voor maatregelen ter ondervan
ging van misstanden. Welnu, in het tegen
gaan van zulke misstanden is Lady Aberdeen
niet achtergebleven.
Voorts was haar belangstelling ook inter
nationaal georiënteerd. Zij had een open
oog voor de plaats van de vrouw in de ver
schillende landen en herhaaldelijk kon men,
zoo er een belangrijk congres over derge
lijke aangelegenheden gehouden werd, Lady
Aberdeen onder de aanwezigen aantreffen.
Op haar vele reizen her- en derwaarts heeft
zij ook enkele malen een bezoek gebracht
ons land.
Haar verdiensten vonden waardeering,
onder meer in haar promotie tot doctor
honoris causa in de rechtswetenschap en in
haar benoeming tot eereburgeres van de
Schotsche stad Edinburg.
Practisch huisschortie
Van enkele kleine lapjes, hetzij effen of be
drukte katoen, wordt dit kleine schortje ge
maakt, dat vlug even voorgebonden wordt
bij verschillende werkjes. Bij het ophangen
van de huiswasch zijn klemmetjes onmisbaar
en aangezien men niet altijd iets bij de hand
heeft om ze neer te leggen, bewijst zoo'n
schort uitstekende diensten. Ook is het
buitengewoon geschikt om voor te binden
bij het stoppen van kousen, omdat het alle
stopwerk en de kaartjes stopmateriaal kan
bevatten.
Wordt men onverwachts van het werk ge
roepen, dan vindt alles berging in de zak en
men heeft later niet te zoeken waar dit of
dat gebleven is.
Zoo'n schort bestaat uit drie deelen, die
bovenaan zijn weergegeven,
j De ronde kanten van het bovenste deel
(bovenaan) worden gezoomd of afgebiesd,
daarna op de onderzijde geregen, in 't mid
den boven en langs de zijkanten en het
ondergedeelte. Afwerking bovenaan met
rechte band en langs omtrek met schuine
ZWEEDSCHE PRINSESJES. Een aardig sn
haar kinderende prinsesjes Margaretha ei
in de omgeving
apshot van Prinses Sibyllia van Zweden met
Birgitta, tijdens een ritje met een ponny
•an Stockholm.
^ILur JtimxisKfi* -
3cya doi ofo
Een mooie teekening van een Fransch meisje en een Fransch jongetje. Zoo ziet de jeugd
eruitaan welke van den grooten Kindervriend verteld wordt..
'n Paar buitenlandsche
Eiergerechten
Door
MARTINE WITTOP KONING
MIRABEAU-EIEREN (4 a 5 personen).
4 eieren, dl. melk, 125 g (14 pond) geraspte
belegen kaas, wat zout en nootmuskaat.
Klop de eieren met het zout en de nootmus
kaat, roer er de kaas en de melk door en
giet het mengsel in een gladden, met boter
ingesmeerden vorm (een diep vuurvast
schoteltje en een langwerpig cake-vormpje
zijn b.v. zeer geschikt). Dek den vorm af
zet hem in een pan met kokend water, dat
daarna echter niet meer bepaald mag koken,
maar toch goed heet moet blijven (op
klein gaspitje dus b.v.). Laat op deze wijze
het mengsel stollen (ongeveer 1 uur); laat
de pudding iets bekoelen, schud hem uit den
vorm en laat hem verder koud worden. Snijd
er gelijke plakken van, schik die dakpans
gewijze op een schotel en bedek ze met
eenige lepels tomatenpurée of wat tomaten
ketchup. Garneer den schotel langs den rand
met wat frissche kropslablaadjes of wat
sterkers.
ZWITSERSCHE EIEREN (4 personen).
4 eieren, 2 eetlepels dikke room, 50 g. (y2
ons) boter, 100 g. (1 ons) jonge Goudsche of
Edammer kaas, wat peper en zout.
Smelt de boter in een ondiepen vuurvasten
schotel; leg er de in plakken gesneden kaas
op, zóó, dat de bodem er geheel mee wordt
bedekt. Breek de eieren en laat ze voorzich
tig zonder de dooiers te beschadigen
in den schotel vallen; strooi er wat peper
(of paprika) en wat zout over en overgiet
dan alles met den room. Strooi over den
room een paar lepels geraspte of gemalen
kaas (afgehouden van de overige kaas); zet
den schotel ongeveer 10 minuten in een
heeten oven tot n.l. het eiwit voldoende is
Een leuk
Een praetisdh, maar toch zeer origineel
ajaaltje drukken wij hierbij af. Juist door
de eenvoud van het patroon maakt het ge
heel een bijzondere indruk.
Het gefotografeerde model was gewerkt
oud-rose en turquoise; pastel-tinten
dus. Vanzelfsprekend kan men ook andere
kleuren kiezen, afhankelijk van die van het
costuum, waarbij men het wenscht te
dragen.
Benoodigd materiaal: 50 gram oud-rose 4
draads-wol; 50 gram turquoise 4 draads-wol.
Men gebruikt naalden r 2y2.
Men breit in gerstekorrel.
Opzetten: 60 steken.
Ie naald: 30 steken turquoise en 30 steken
oud-rose. Bij het verspringen van de kleu
ren slaat men de rose en de turquoise draad
eenmaal om elkaar heen. Zoo doorgaan tot
men 50 naalden heeft in gerstekorrel.
51e t/m. 55e naald: geheel turquoise.
56e naald: half turquoise, half oud-rose.
57e t/m. 61e naald: geheel oud-rose.
Deze 61 naalden 6X herhalen en daarna nog
IX de eerste 50 naalden. Men heeft dan 8
blokken. Daarna franje knoopen aan de
uiteinden; aan de oud-rose zijde de kleuren
om en om, aan de turquoise zijde geheel
turquoise.
(Adv.) I gestold. Dien den schotel dadelijk
op.
Ronnie heeft het sollici-
teeren naar een school
voorloopig gestaakt en ze
is nu gouvernamste. Een
beste baan is dat de eerste
weken en ook nog zoo'n
beetje familie van het on
derwij zeressenambt. Het
jongetje Benoit is zeer in
telligent en mama's ge
verfde glimlach aller
vriendelijkst .Het werk is
eerlijk verdeeld: mama de
baby en Ronnie het jon
getje. Wel haalt de dienst
bode een beetje minach
tend haar wipneus op voor
Ronnie's salaris, zij deed
het er vast niet voormaar
wat weet nu zoo'n dienst
bode van loonen af. Hoe
kan die nu bepalen, went je
verdienen moet, als je na
je mulo nog vier jaar
hard gewerkt hebt op een
kweek. Ronnie hoeft zich
van haar praatjes niets
aan te trekken. Ze schrijft
opgetogen brieven naar
huis en de vriendinnen
zuchten al onderrichtend
en corrigeerend en straf
fend of beloonend: „wat
heeft die Ronnie het ge
troffen!"
Dat vindt mevrouw ook.
En ze prijst ook zichzelf
gelukkig met haar keus:
„Zoo'n beschaafd, ener
giek meisje. Je kunt haar
met een gerust hart van
alles opdragen."
Dat begint ze dan ook
langzaam aan te doen.
Ronnie moet de visite be
dienen en ze kan best des
morgens Benoits bedje
opmaken. Dan fis het ver
der een kleinigheid om
ook even zijn kamer te
stoffen. En haar eigen ka
mer moet ze ook in orde
houden, dat spreekt. Och,
en als ze dan eens per
week een spons en zeem
over de deuren en ramen
haalt en de kasten doet en
het zeil van de twee ka
mers boent, en eens per
maand alles een zeepbeurt
geeftt dan heeft de meid
meer de handen vrij om
mevrouw wat na te loo-
pen. En zoo af en toe kan
ze wel eens naar het eten
kijken en helpen bij de
vaat. Dat is allemaal licht
werk Ze kan toch niet al
door met Benoit bezig
zijn. Natuurlijk moet ze
ook naaien en stoppen en
verstellen en zoo komen
er telkens een paar lich
te'huiselijke bezigheden
bij. Na enkele maanden
heeft Ronnie's baan niet
veel familietrekken meer
gemeen met het onderwij-
zeressenambt.
Mevrouw is veel van huis
en ze laat steeds meer aan
Ronnie over. Het dienst
meisje zou onder stevige
leiding misschien netjes
gewerkt hebben. Nu is ze
grenzeloos slordig en
gooit van achteren over
hoop, wat ze van voren
recht zet. Ondanks de
kostbare meubelen en de
weelderige tapijten ziet
het huis er altijd ongezel
lig rommelig uit. Maar
mevrouw schijnt er geen
hinder van te hebben Ze
heejt te veel aandacht
noodig voor haar eigen
uiterlijk. En mijnheer reist
soms weken lang in het
buitenland. De ergste da
gen zijn echter die. waar
op Oma verschijnt. Oma
is een eindje in de vijftig
maar ze heeft een geverfd
kersenmondje en breeduit
krullend geverfd haar. Met
daarbij passende drukte
vliegt ze jeugdig door de
kamers, bestelt schoteltjes
bij de lunch en soepjes bij
het diner en het is alweer
Ronnie, die alles moet
klaar maken, want „ze
kan het zoo goed".
Als Ronnie dan na al dat
gedraaf weer eens een
weekend thuis is, her
ademt ze in de gezellige,
rustige sfeer, die daar
heerscht in de eenvoudige
maar smaakvolle, ordelij-
zien a Is iets tijdelijks. Er
zal toch wel ééns ergens
een plaatsje open kermen.
Moed houden dus maar en
van haar werk maken, wat
er van te maken is. Ronnie
heeft een sterk plichtsge
voel. In den trein ont
werpt ze een plan de
campagne. Ze zal probee-
ren wat orde te scheppen
in den chaos van huize
Gierenstein, waar slechts
in haar eigen kamer en in
die van Benoit de boel op
zijn plaats staat.
Ronnie's moed wordt ech-
ke kamers. En ze bekomt
er van, dat ze geen dure
parfum behoeft te ruiken
en ze is dankbaar, dat
haar moeder als eenig
schoonheidsmiddel nog
steeds water en zeep ver
kiest en dat haar vader
's Zondags thuis is en niet
door Europa en Amerika
jaagt. Ze kan ook rustig
haar kerkgang genieten
zonder de jachtigheid van
de vele bezigheden die
haar anders wachten in
het huis, waar met geen
Zondagsheiliging rekening
gehouden wordt,
's Maandagsmorgens, als
ze zich klaar maakt voor
de terugreis, zucht ze wel
even, maar het is een
troost, dat ze deze baan
toch altijd nog kan blijven
ter wel op een zware proef
gesteld. Want als ze bin
nenstapt, hoort ze, dat me-
vrouw naar een zieken
huis moet voor een ope
ratie en ,Jlonnie kan alles
zoo goed, die zal ook wel
goed voor de baby zor
gen." Och, het is een zoet
kind en veel werk is er
niet aan. Alleen maar ze
ven keer eten geven, te
weten drie keer pap, twee
keer gezeefde groente en
twee keer gezeefd fruit.
Ronnie moet alles maar
zelf klaar maken, dan is
het zeker goed. O. ja en
dan moet Ronnie er ook
nog mee naar het consul
tatie-bureau, twee keer
per week, maar dat neemt
maar enkele uren. En
verder, ja, baby mag vo&r-
al nooit nat liggen. Maar
dat is dan ook alles, wat
aan baby te doen is.
Onder den indruk van het
geen mevrouw in het zie
kenhuis te wachten staat,
neemt Ronnie gedwee haar
nieuwe taak erbij, 't Is
maar tijdelijk gelukkig,
zooals heel deze baan
vangouvernante
Dan komt tot overmaat
van ramp, mijnheer ziek
thuis en Benoit krijgt
roodvonk. De dokter zal
voor mijnheer een ver
pleegster sturen, maar die
is er nog niet zoo dadelijk.
Den heelen dag heeft Ron
nie geen seconde rust. Ze
moet op drie plaatsen te
gelijk zijn, want de zieken
zijn lastig en in da keuken
staan de meid de handen
totaal verkeerd door de
overrompeling van de ge
beurtenissen. Moedig pakt
Ronnie echter aan. Ze ver
zorgt de zieken naar dok
tersvoorschrift. verwisselt
van kleerenals ze de ba
by helpen moet, kookt,
ruimt op, geeft bevelen en
vindt nog tijd, te zorgen,
dat de kamers er ordelijk
uit gaan zien, nu er nie
mand rondloopt ,om wan
orde te stichten.
Dan, als alle plichten k,
vult zijn, voelt ze, dat haar
kracht net op is en zuch
tend rolt ze in haar bed
dat ze op Benoits kamer
heeft moeten zetten, om
dat de zuster de hare zal
krijgen. Dien nacht staat
ze nog herhaaldelijk op
om Benoit te laten drin
ken, zoodat ze 's morgens
niet half uitgerust is, als
ze haar zware dagtaak
weer moet opvatten. Be
noit drenst, baby huilt,
mijnheer belt om hulp.
Ze voelt, dat de moed haar
gaat begeven. „Nu al",
denkt ze, „na één dag, dat
mag ik niet toelaten.'' Maar
ze kan er niets aan doen,
dat het gevoel van moe
deloosheid groeit. En als
dan tegen koffietijd Oma
nog verschijnt en een uit
gebreide lunch bestelt, die
Ronnie klaar mag maken,
krijgt ze lust, den boel er
bij neer te gooien en naar
huis te vluchten. De baby
vordert echter zijn rech
ten en in plaats van naar
huis gaat Ronnie naar
boven.
Dan wordt er gebeld en is
de zuster er .Ronnie hoort
hoe de meid haar in de
gang uitvoerig inlicht en
daarna klinkt de stem van
Oma, die in den salon op
haar lunch zit te wachten.
Als Oma zwijgt, komt de
zuster de trappen op. Haar
gezicht staat bedenkelijk,
maar als ze Ronnie ziet,
zucht ze verlicht en ze
lacht.
„O, gelukkigtoch één
mènsch in huis. Eerst die
vijfkleurige dienstbode en
dan die geverfde Oma met
die pruik Ik dacht er sterk
over, maar weer terug te
gaan. Maar nu kan ik vei-
lig blijven. Met kan ik
samenwerken."
Plotseling voelt Ronnie
haar moed opleven. Dat is
het, wat ze noodig heeft:
een mènsch in huis. Een
mensch, met wie ze kan
samenwerkenMet
nieuwen, vroolijkén moed
vat ze haar taak weer op.
model is verkrijgbaar bi]s
N00RDEINDE128 DEN HAAG
TEL. 11 25 57
tegenover de Oranjestraat
Een frisch huij voor 24.-
Dal Is tocb ook Iets voor UI
Nooit meer luchtjes ia uw huls, ook niet als
prei, roods kool, spruitjes ol welke andere
groente ook. kookt Nooit meer uw ramen
beslagen. Dames'tkanit De kleine Waldorp»
Stroom lijn ventilator rorgt ervoor I Prijs slechts
I 24 Zeer gemakkelijk aan te brengeiv
Verkrijgbaar In alla kleuren I Zendt U van»
daag nog onderstaande coupon In om een
(older met Inlichtingen I
