OVER EUROPA
BLOED
mterhaal
HET BOLSJEWISTISCHE GEVAAR
DE STAND VAN
HET communisme is den laatsten tijd wat uit de
publieke belangstelling verdrongen door
andere naar het schijnt grootere gevaren voor
de vrijheid, de welvaart en het geluk der mensch-
heid. Het is daarom een uitstekende gedachte
geweest van den Nederlandschen journalist, die
rich achter het pseudoniem Harold French ver
bergt, de balans op te maken van twintig jaren
De geheimzinnige maarschalk Blücherde opper
bevelhebber van 't roode leger in het Verre Oosten
lisme, de bond voor cultureele betrekkingen met
UJt.S.S., de internationale vredescampagne, enz.,
enz. Heel deze uitgebreide propaganda bedoelt
overal in de wereld steunpunten te verwerven, die
tevens aanvalspunten zijn tegen de burgerlijke
orde en die een mogelijke oorlog tegen Rusland
moeten helpen voorkomen of doen mislukken.
Met hetzelfde doel: de territoriale erfenis der
czaren tegen de vijandige buitenwereld te be
schermen en een macht beschikbaar te hebben,
om op een bepaald moment de wereldrevolutie te
kunnen forceeren, schiep Stalin een leger, dat in
vredestijd 1.300.000 man telt en beschikt over 7000
vliegtuigen. Alleen in September 1937 besteedde
U.R.S.S. in Amerika voor 10 millioen dollai; aan
oorlogsmateriaal.
De bondgenootenpolitiek van Stalin vond een be
kroning in het verbond met Frankrijk. Frankrijk
heeft er niet veel genoegen van beleefd! De volks-
frontregeering heeft het land aan de rand van
de afgrond en de staatsfinanciën tot volslagen
ontwrichting gebraoht. Een communistische staats
greep scheen kansen te hebben. Op 11 Juni 1936
zou ze plaats vinden: „de Parijsche politie was
bijna geheel communistisch en op de politieposten
groette men elkaar met gebalde vuisten. Bij de
Garde-mobile bestond dezelfde pro-communisti
sche gezindheid". Gelukkig is deze misdadige
opzet door de Croix de Feu aan het licht gebracht
en daardoor verijdeld.
In Spanje heeft de opstand van Franco die der
bolsjewisten slechts voorkomen. Ze was reeds
geheel en al voorbereid: de communistische strijd
honden telden 150,000 man stormtroepen met 25.000
zware wapenen, 30.000 automatische pistolen, 250
machinegeweren enz. Sinds 3 Mei 1936 werden de
en de Engelsch-Fransche vriendschap ,om door té
dringen in den Volkenbond. Dat deze erkenning als
gelijkwaardige en de vredelievende samenwerking,
ook tot gevolg zou hebben een ongekende bolsje
wistische activiteit in het eilandenrijk, was te
voorzien. Engeland is de laatste jaren overstroomd
met een gansche reeks bonden en publicaties, die
het publiek in roode richting moeten opvoeden.
Een frappant voorbeeld daarvan is de twee jaar
geleden gestichte „Club van het linksche boek",
die thans reeds 73 afdeelingen telt met 50.000
leden, waaronder zelfs een onder het personeel
van de liberale Manchester Guardian
In de Vereenigde Staten zijn volgens Walter
Steele zesmaal zooveel communisten als in Rus
land waren toen daar de revolutie uitbrak. De
meest intensieve propaganda wordt gevoerd onder
negers, arbeiders en de jeugd, vooral onder de
studenten. Funest vooral is hun invloed in de
opleidingsscholen voor onderwijzers: „de onder
wijzers, zegt French, genieten er een algeheele
vrijheid en kunnen op deze wijze ongehinderd de
aan hen toevertrouwde kinderen met de commu
nistische ideeën bekend maken."
Alleen in New York bestaan 52 communistisdh-
getinte revues en dagbladen in 45 talen en 178
dagbladen en tijdschriften in het Engelsch!
Aan de sovjetiseering van Mexico zijn de namen
verbonden van den bankroetier Calles en den
bandiet Villa. Onder generaal Rodriguez waren
14 December 1932 de ministers tegenwoordig bJJ
het eerste officieele socialistische „doopsel" van
13 kinderen te Veracruz. De latere minister Ca-
nabal doopte zijn twee zoons: Lenin en Lucifer!
In 1934 werden de katholieken uit alle openbare
functies gestooten. De jeugd moest worden opge
voed in de leer van het communisme. Reeds thans
gaan de verwildering en criminaliteit in Mexico
alle perken te buiten en woeden de geslachts
ziekten als een felle kanker.
In Cuba wint het communisme dagelijks veld en
beidt het vol ongeduld de gelegenheid, opnieuw
een greep naar de macht te kunnen doen.
Waar de Zuidamerikaansche staten nog een sterke
r.-kath. meerderheid hebben, heeft de roode ster
bolsjewistisch gewroet in de voornaamste landen
der wereld, in zijn boek „Bloed over Europa".
In de inleidende hoofdstukken schetst de auteur
het ontstaan van de Sovjetstaat en de ontwikke
ling van Rusland onder de leiding van Stalin, de
schoenmakerszoon uit Georgië, de bruut, die voor
niets terugdeinst, maar verraad, intrigue, moord,
rechtsverkrachting dankbaar benut om tot zijn
doel te raken.
Deze man bezit een duizelingwekkende macht:
geen heerscher uit oude of nieuwe tijden, geen
Alexander de Groote of Napoleon is met hem te
vergelijken. Hij beheersoht de millioenen Russen,
hij beheerscht millioenen buiten Rusland via de
Derde Internationale.
„In Moskou bevindt zich de motor. Van hieruit
worden benoemingen bekrachtigd of nietig ver
klaard, wordt de verknochtheid der buitenland-
sche leiders aan Stalin getoetst en wordt er zorg
voor gedragen, dat de buitenlandsche communis
tische partijen trouw in het voetspoor blijven
loopen."
Naast de centrale van Moskou zijn er vijf Euro-
peesche bureaux: te Parijs, Bazel, Praag, Kopen
hagen en Amsterdam. Deze bureaux hebben vijf
diensten: financiën, uitgaven en propaganda, ge
heime dienst, organisatie en controle, postwezen.
De sluipmoord op den gewezen agent der G.P.U.
Reiss. die op Wrangel, Kutjepoff en Miller bewijst
hoe geslepen en gewetenloos de netten worden
opgezet en dichtgeklapt voor hen, die Stalins
imperialisme dwarsboomen.
Ontelbaar schier zijn de verkapte communistische
organisaties, welke de massa met de bolsjewisti
sche ideeën moeten besmetten: de Internationale
Roode Hulp, de kunstenaars-internationale, de
anti-oorlogsbond, het wereldcomité tegen oorlog
en fascisme, de christelijke communistische kruis
tocht, de arbeidersliga van 't onderwijs, de vrien-
dni «tiVi*»trnsli»nd. l»»» «peen het imperia
Naast de tract&renfabriek in Charkow werd een reusachtige arbeiderskolonie gesticht met behoorlijke,
moderne woonhuizen
berichten opgesteld in cijfervorm. Het begin van
de opstand zou aangekondigd worden door vyf
claxonstooten in de nacht. Onmiddellijk daarop
zou een algemeene werkstaking ingaan, de open
bare gebouwen worden bezet door speciale troe
pen gewapend met handgranaten en machine
geweren
Over de moreele zijde en rechtsgronden van
Franco's opstand kan men oordeelen, gelijk men
wil, te ontkennen valt niet, dat de bolsjewistische
uitspattingen en toerustingen in Spanje, door
Lenin reeds tot tweede Sovjetstaat bestemd, de
directe oorzaak van dit optreden is geweest.
Het trotsche Albion scheen van alle landen wel
het meest immuun voor de besmetting der roode
ziekte. Helaas heeft de Russische diplomatie ge
bruik kunnen maken van het Engelsche egoïsime
zich in Latijnsch Amerika in nevelen gehuld. Onder
het mom van een cultureele, neutrale, democra
tische organisatie, het zg. aprisme, bereidt het
communisme er den bodem voor het zaad der revo
lutie toe. Het is van algemeene bekendheid, dat
deze activiteit reeds in enkele landen krachtige
fascistische sentimenten heeft gewekt, wat burger
oorlog tot gevolg kan hebben.
In Australië wisten de communisten in 17 jaar
verschillende honderdduizenden aanhangers te
winnen. De tijd is niet ver meer of de Australische
arbeiderspartij staat geheel onder bolsjewistische
leiding.
Voor China heeft Stalin van meetaf een verdachte
belangstelling gekoesterd. Turkestan, Tibet, Koko-
not, Sikiang, Kausu en Shausi zijn in werkelykh
heid gesovjetiseerd.
En Nederland? De communistische party pakte
de volksziel noch de volksverbeelding tot nog
toe. Al bewees het Jordaanoproer van 4 Juli 1934,
waarbij zes dooden en meer dan honderd gewon
den vielen, dat onder de schijnbaar vaste bodem
het vuur der hartstochten smeult, een direct ge
vaar voor Nederland vormen hamer en sikkel niet.
Wel levert Nederland met zijn groote mate van
vrijheid aan Sovjetagenten een uitnemend rendez
vous, wordt ons land vele malen als geheime
operatiebasis benut. Nog in 1938 voerden de
Celebes en Borneo door bemiddeling der com
munistische agenten van de Raadhuisstraat te Am
sterdam voorraden munitie van Rotterdam naar
Marseille.
„Het internationale communisme is van de toe
standen in Nederland zeer goed op de hoogte en
misbruikt deze, om revoluties en burgeroorlogen
in andere landen materieel mogelijk te maken".
Het is voor Nederlands naam in de wereld nood
zakelijk, herhaling van dergelijke gebeurtenissen
onmogelijk te maken.
Ofschoon we hier en daar een andere zienswijze
JANTJES STRIJD
door P. WARDEKKER
JANTJE was wat men noemt „een zoet jongetje".
Jantje deed z'n best met rekenen, Jantje deed
z'n best met netjes zitten, Jantje deed z'n best met
„z'n best doen".
Als er in de klas één in opstand geraakte tegen
het wettige meestersgezag, dan keken Jantjes
verwonderde oogen van dien boozen knaap, die
„z'n best niet deed".
„Z'n best doen", dat gold voor Jantje als de hoog
ste schoolwet.
Moeder zei: „Janneman doet z'n best", meester zei:
„Jan doet z'n best", en wanneer Jan zulks hoor
de en men verborg het niet voor z'n gretige
ooren dan was hij gelukkig, dan „glom" hij.
Niemand verwachtte iets anders van Jantje dan
dat hy altijd „z'n best" zou doen.
Zelfs Jantje zelf verwachtte van zichzelf niets
anders.
Jantje zat nu in de vierde klas.
En daar geschiedde het, dat in Jantjes ziel de
begeerte ontwaakte ook eens „lekker ondeugend"
te zijn.
Hij kon soms met afgunst kyken en luisteren
naar die jongens „die alles durfden", die naar
hun eigen zeggen „niks nie bang waren", voor
straf of booze blikken.
Niet dat hij nu maar dadelijk in groote ongehoor
zaamheid uitbrak verre van daar maar
Jantjes hart zondigde tegen het: „Gij zult niet
begeeren!"
Hij zou wel eens willen, maar hij durfde niet.
Wat zou meester wel zeggenl Want dan deed hij
„z'n best" niet meer.
Neen, de knellende banden van die wet hielden
Jantje nog stevig gevangen.
O, en soms lokte de zonde zoo! Als de vrindjes op
't speelterrein eens wat uit wilden halen en Jantje
kon niet mee doen! Als ze hem dan uitlachten en
zeiden, dat hij „een'meisje" was, een „zoet jochie",
dat hij niets durfde!
Dan brandde het verlangen wel eens!
En in Jantjes hart werd „het goede" hoe langer
hoe meer teruggedreven door het meedogenlooze
„kwade"
Want och, wat moesten al die zachte, goede voor
nemens uitrichten tegen de vijandelijke tanks
van bombardementsvliegtuigen, die gas en brand
bommen strooiden!
Maar meester! Ja, dat was haast „de wet: doe je
best" zelf! Neen, Jantje durfde nog niet!
Het nieuwe Moskou.
Een deel van de toe
komstige omgeving van
het Sovjetpaleis.
huldigen dan de schryver, met name ten aanzien
van het accoord van München (we hopen daarop
terug te komen bij de bespreking van zijn volgen
de boek) bevelen wy Bloed over Europa van
harte aan.
Terecht merkt French op, dat het communisme
de eenige wereldbeweging is, waarin zeker 95 pet.
der leden uit zichzelf en uit innerlijke drang pro
pagandist is, zonder te vragen, welke persoonlijke
voordeelen dit zal afwerpen of misschien beloond
zal worden met kogel of kerker. Daarom blijft de
roode vloed eischen, de dijken te versterken.
Want al is Spanje een tegenslag voor Stalin ge
worden en al is zijn invloed in Tsjecho-Slowakye
vernietigd, op vele punten neemt het communisme
nog steeds op onrustbarende wyze toe. Ieder be
hoort daarvan doordrongen te zijn en aan de be
strijding van het alle godsdienst, zedelijkheid en
cultuur vernietigend Stalinisme deel te nemen.
M. J. LEENDERTSE
Harold French: „Bloed over Europa" met vele
ill. Het Nederl. Boekhuis Tilburg 1938. Ingen
2.75. Geb. 3.75.
Maarop zekeren dag was de verleiding te
sterk voor Jantjes bevochten zieltje.
Maar wat moet je ook, als zelfs de bomvrije
schuilplaatsen verwoest zyn! Als de wet zelf als
't ware opgeheven wordt!
Zoo leek het Jantje tenminste, want meester was
ziek. Het hek was van den dam!
Er kwam een nieuwe meester. En de „nieuwe
meester" was nog jong en argeloos.
De eerste paar dagen ging alles best. Er was voor
Jantje nog geen aanleiding om z'n kwade neigin
gen bot te vieren. Want de andere jongens, die
toch „alles durfden", deden ook nog niets, 't Was
nog een nieuwtje. Maar na die paar dagen werd
meester „geprobeerd". En daar voltrok zich voor
de oogen van z'n uitermate zeer verbaasde vrind
jes het wonder.
Jantje, de zoete Jantje, die altijd z'n best deed,
was daar plotsklaps veranderd in de dol-driesté
ongehoorzaamheid zelve.
En „de nieuwe meester" bleek niet streng te zijn.
Hy hield de teugels van het bewind slechts slapjes.
Ja, hij dreigde wel met vreeselyke bestraffingen!
maar hy zette z'n duistere dreigementen niet in
heldere daden om.
Zulks was koren op Jantjes molen. Het „goede"
leek wel uitgebannen. Hoe lastiger hij het meester
kon maken, hoe liever hy het deed.
Dan was hij de held!
Dan keken veertig paar oogen vol verbazing en
ontzag naar Jan. Op de gezichten las hij een stil
zich verkneuteren in het relletje.
En Jan „groeide" in het kwade!
Maar ziet, Jkntje begon iets te missen. Hij miste
't prijzende woord van hen „die over hem gesteld
waren". Hij miste 't goedkeurende vriendelijke
lachje van z'n meester. Hy miste de hand die
zacht op z'n hoofd gelegd werd.
En dan was daar nog iets. Jantje had altijd het
mooiste cijfer voor Bijbelsche Geschiedenis. Hy
stelde er altijd een eer in als hij soms moeilijke
vragen daarover kon beantwoorden, die niemand
anders wist. Hij luisterde zoo graag als daar ver
teld werd van den grooten Kindervriend. Wat had
hij niet genoten toen meester vertelde van den
Heere Jezus, die z'n handen op de hoofden van
de kinderen lei, ze vriendelijk toesprak en ze ze
gende. Toen voelde hij haSst dat hij zelf dat was,
die daar stond en 't hoofd bukte onder die hand.
En toen vlak daarna, onder 't rekenen, meester
z'n hand over Jantjes haren streek, toen moest
Jantje daaraan denken.
Maar nu? Nu hij ondeugend geworden was, nu
voelde hij meesters hand niet meer. Nu kon hij
niet meer aan Jezus denken. Nu durfde hij niet
meer
Dat miste Jantje ook
Toen kwam er een dag waarop meester Jantje
had kunnen winnen. Toen was Jantje bijna terug
gevoerd binnen den kring van vriendelijkheid en
warmte, binnen den kring van 't „goed""
Bijna
Dat kwam zoo.
Dien morgen was er schrijfles. Dan krasten soms
de pennen over 't papier van inspanning om
mooie letters te maken. Dan kwam er hier en daar
soms een klein rood tongetje kijken, om 't hoekje
van een paar gespannen lippen, hoe mooi 't wel
werd! Tenminste zoo ging 't bij hun eigen mees
ter gewoonlijk. Bij „de nieuwe" niet. Daar was het
een rumoerige les meestal.
Doch dezen morgen niet! Of 't in de lucht zat, in
de droomerig zeilende wolken, aan den diep-peln-
zend blauwen hemel, of dat 't aan meester lag,
ofmaar och, dat doet er niet toe: deze
morgen was rustig!
Meester schreed, hier prijzend, daar afkeurend,
tusschen de bankenrijen door.
Straks zou hij ook bij Jantjes bank komen.
Dan zou hij zien hoe Jantje z'n best deed.
Ja, ja, „z'n best" dèed, werkelijk z'n best!
Dat had Jantje in 't speelkwartier besloten: hy
ging z'n best weer doen. Hij zou meester niet lan-'
ger meer plagen. Jahij had zelfs wat me
delijden met meester.
En nu schreef hij, schreef hij!
Nog nooit hadden z'n vingertjes zoo krampachtig
op z'n letters geploeterd. Alles vergat hij; niet
eerder dacht hij er aan wat meester wel zeggen
zou, voor dat deze al vlak voor hem was.
Hij hoorde hoe meester den jongen in de bank
daar voor hem prees. Straks zou meester bij hem
zijn, dan zou meester zeggen dat hy 't heel mooi
had, zong het in hem. Hij kon haast niet meer
wachten.
„Ik zie heel veel mooie schriften vanmorgen, jon
gens en meisjes. Jullie doen flink je best! Hier in
deze rij heb ik er ook al weer een paar gezien,
die goed hun best doen!"
Toen kon Jantje niet meer wachten! Toen vergat
hij dat hij bij dezen meester een ondeugend jon-
De sneeuwval van ji. Woensdag gaf weter talrijke mooie plekjes te zien. Maar 't was ditmaal van
heel korte duur.
7
