DINSDAG 13 DECEMBER 1938
EERSTE BLAD PAG. a
RONDBLIK
VRAGEN ROND MEMEL
In de kleine en schaars bevolkte republiek
Litauen doet zich thans duidelijk de deining
nagevoelen van de politieke gebeurtenissen,
welke zich elders in Europa hebben afge
speeld, en een tijdlang de wereld in adem-
looze spanning hebben gehouden. Wij doelen
hier op de aansluiting van Oostenrijk bij het
Derde Rijk en de verkaveling van een aan
zienlijk deel van Tsjechoslowakije, waar
door opnieuw de Duitsche macht sterk aan
wies. Sindsdien werd schier overal het be
sef levendig, dat de actie-eenheid van de
as Berlijn-Rome allerminst een fictie, doch
een geduchte realiteit is waarmee men dient
rekening te houden, om niet door nieuwe
feiten, welke in dezelfde lyn zouden lig
gen te worden verrast Zooals wy zeiden,
Sn den dun bevolkten, agrarischen staat der
Litauers is dit inzicht ook doorgedrongen, en
heeft daar een begin van veranderden gees
testoestand teweeg gebracht.
In Kowno of Kaunas, naar gelang men den
naam der hoofdstad op zijn Duitsch of Li-
tauwsch wenscht te noemen, was sinds een
jaar of twintig een vry straf regiem, een
verschijnsel, dat nogal eens elders over het
hoofd werd gezien, omdat niemand meen
de, bijzonder reden te hebben, zich met de
politieke aangelegenheden van dit land in
tiem te bemoeien. Er heerschte dientenge
volge in Litauen nog immer een uitzonde
ringstoestand, gelijk men dien pleegt in te
voeren in staten, waar recht en wet door
woelingen worden bedreigd. Tot voor kort
is daaraan nu een einde gemaakt; de nieuwe
constitutie is afgekondigd, en er hebben ook
verkiezingen plaats gehad. Daarmee kreeg
tevens het kleine Duitsche gebied, hetwelk
in den Litauschen staat door het verdrag
Van Versailles werd ingevoerd en dat naar
de Memel-rivier wordt genoemd, een zeer
gewenschte gelegenheid, om zich te kunnen
Men zal zich nog wel herinneren, dat het
Memelland meermalen het tooneel van ge
harrewar, van groot-Duitsche actie, en ven
felle anti-Duitsche procesvoeringen is ge
weest Gelijk begrijpelijk is, konden de Duit-
schers het moeilijk zetten, van hun ware
vaderland door een buitenlandsche machts-
'daad te zijn afgescheiden; bovendien ach
ten zij zich superieur, in cultureel opzicht,
in vergelijking met de ongetwijfeld meer
achterlijke Litausche omgeving.
De verkiezingen, welke Zondag in Memel
hebben plaats gehad, met het oog op de
nieuwe samenstelling van den Landdag, zijn
voor de Duitschers een zóó doorslaand suc
ces geworden, dat daaruit de beduchtheid
voor een scherpe Duitsche reactie is ge
groeid. Een zekere Dr Neumann, veearts
van beroep, doch volksleider van roeping,
had sedert geruimen tijd het nationalis
tische element onder zijn volksgenooten
w_ten aan te wakkeren, te groepeeren, en
tenslotte te organiseeren volgens nagenoeg
dezelfde opvattingen, welke door de N.S.D.
A.P. in Groot-Duitschland worden gehul
digd .Deze Neumann-organisatie heeft on
getwijfeld het hare ertoe bygedragen, de
Duitschers tot zulk een eendrachtig élan te
vereenigen. Men vraagt zich thans af in de
verschillende Europeesche hoofdsteden, wat
van deze successen het gevolg zal wezen.
Zal Neumann ziah binnenkort ontpoppen als
een tweede Henlein, om land en volk van
Memel langs den weg van agitatie met de
oude Heimat te vereenigen? Het ziet er niet
naar uit, of Londen en Parys zich daartegen
zouden verzetten; het droevig voorbeeld
van Tsjechoslowakije ligt nog te versoh in
het geheugen, dan dat men dat nog eens zou
willen herhalen! Neumann zelf schijnt te
hebben verklaard, dat zyn eischen geen an
dere zijn dan zijn overeen te brengen met
het Memelstatuut, en ook de Duitsche pers
laat zich in overeenkomstigen zin hooren.
Men doet echter goed er rekening mede te
houden, dat het vaak de omstandigheden
zijn, welke een politieken koers mee helpen
bepalen.
Te München heeft Hitier tegenover Cham
berlain verklaard, dat na de oplossing van
het Sudetenvraagstuk Duitschland geen an
dere territoriale eischen in Europa restten.
Men vraagt zich thans af, of hieruit mag
worden afgeleid, dat niet aan territoir en
status van Litauen zal worden gemorreld,
of dat men een fyn onderscheid dient te
maken tusschen eischen en.... rechten. Is
dit laatste het geval, dan zou Berlyn wel
licht nog kans zien, de Memelkwestie onder
de tweede categorie onder te brengen. Zulk
een daad zou echter niet het vertrouwen in
de politiek van het Rijk kunnen bevorderen.
De toestand in het
Memelgebied
De Duitschers zouden geen
Anschluss" eischen
Een Britsch-Fransche démarche
Na de verkiezingen, die in het Memel-
gebied zijn gehouden, blijkt het, dat in den
wen landdag vermoedelijk aleohts drie
Litauers zullen zitting hebben; de overige
mandaten zijn in handen van Duitschers.
Volgens de „Dobry Wieczoi" zou de partij
van Neumann, den Memelschen Hen
lein, geen aanhechting eischen van het
Memelland bij het Duitsche Rijk, daar zij
olïicieel politieke, economische en cultureel®
autonomie en vooral vrijheid voor het pro-
oageeren van de nation aal-socialistische
denkbeelden vraagt
Men verwacht, dat binnenkort met de
Litausche regeering een overeenkomst ge
sloten zal worden, welke den Duitschers
in Memel de verwezenlijking van hun
eischen binnen het kader van den Litau
schen staat verzekert
ln een commentaar op de verkiezingen in
het Mamelgebied schrijft de „Diplomatisch-
po-itische Korrespondenz" onder meer:
„Het zal voor die verdere ontwikkeling van
be-lang zijn, welike houding de Litausche
egeering zal aannemen tegenover de nieu
we wilsuiting in Memelland. De Litausche
regeering moet beseffen, dat de fouten, die
in het verleden van Litausche zijde ge
maakt zijn. niet zonder gevolgen konden
bMJven. Behalve dat verschillende waar
borgen geen beteekenis hebben gehad, heeft
de Litausche regeering door haar systeem
ongetwijfeld in belangrijke mate bijgedra
gen tot de ontwikkeling, welke thans be
gonnen is. Van huis uit koestert het Duit
sche volk eohteir geen vijandelijke gevoelens
tegenover het Litausche: men blijft begrip
hebben voor de eischen van Litauen. In
zooverre kan ook de politieke wilsuiting
van de Memellanders de kiem zijn voor een
vruchtbare en betere ontwikkeling der on
derlinge betrekkingen".
Britsch-Fransche stap te Berlijn
Op een vraag in het Lagerhuis betreffen
de den toestand in Litauen en het Memel
land, heeft Chamberlain geantwoord,
dat er reden is om te denken, dat na de
verkiezingen van Zondag door de meerder
heidspartijen van den Memelschen landdag
eischen kunnen worden gesteld aan de Li
tausche regeering, welke niet in overeen
stemming zouden zijn met het Memel sta
tuut Als onderteekenaarster van de Memel
conventie, zoo vervolgde Chamberlain,
kan de Britsche regeering deze mogelijk
heid niet over het hoofd zien. Met het oog op
de bijzondere belangstelling, die de DuiV
sche regeering in staat is in deze zaken te
toonen, aldus de premier, heeft de Britsche
zaakgelastigde te Berlijn opdracht gekre-
men, om tezamen met den Fransohen am-
adeur uitdrukking te geven aan de
hoop, dat de Duitsdhe regeering haar in
vloed zal uitoefenen tot verzekering van de
eerbiediging van het Memelstatuut,
Hedenavond spreekt Chamberlain
Hedenavond zal Chamberlain voor
de buitenlandsche persvereeniglng te Lon
den een tafelrede houden, waarbij naar ver
luidt ook een vertrouwensman van H i 11 e r,
de perschef van zijn ministerie van buiten
landsche zaken, zal tegenwoordig zijn. Men
denkt dat de minister-president van deze
gelegenheid gebruik zal maken om een be
langrijke verklaring af te leggen over de
Britsche buitenlandsche politiek.
Men verwacht, dat Chamberlain's redevoe
ring veertig minuten zal duren. De rede
wordt om 21 uur 40 Greenwidhtijd voor het
geheele Britsche rijk uitgezonden, terwijl zij
tevens in de Vereenigde Staten en Italië
wordt gerelayeerd. Vooral wordt belang ge
hecht aan de redevoering in verband met
Chamberlain's bezoek aan Rome.
Nieuwe Jodenwetten in Hongarije
BOEDAPEST, 12 December. (D.N.B.). De
bladen melden, dat het ontwerp der nieu
we Jodenwetten gereed is en een verscher
ping der bepalingen tegen de Joden te ver
wachten valt, en wel betreffende de verhou
ding tusschen Joodsche en niet-Joodsche
Hongaren, waarvan het percentage, tot dus
ver 80 tot 20, gebracht zal worden op 03
tot 7. In rechtsche kringen neemt men aan,
dat het rasvraagstuk voortaan sterker op
den voorgrond zal staan. In Regeerings-
kringen verluidt, dat de Regeering de emi
gratie der Joden zooveel mogelijk wil be
vorderen,
DE ANTI-JOODSCHE MAAT
REGELEN IN DUITSCHLAND
De betaling van den eersten
boetetermijn
Hoe het D.N.B. den toestand ziet
De betaling van het eerste gedeelte
van de boete ten bedrage van 1 milliard
mark, welke aan de Duitsche Joden en
staatlooze Joden, die in Duitschland
wonen, is opgelegd, moet voor Donder
dag in baar geschieden.
Deze Joden moeten bij de Duitsche
banken al hun aandeelen en andere ef
fecten deponeeren en aan de banken er
mededeeling van doen, dat zij tot het
Joodsche ras behooren.
Den Joodschen bezitter is echter niet
toegestaan uit een safe, welke hij mocht
hebben, een deel van zijn bezit weg te
nemen of er over te beschikken, zonder
toestemming van den Minister van Eco
nomische fcaken.
Indien betaling in baar onmogelijk
»ou zijn, kan de bank aandeelen of
andere effecten van voldoende waarde
door de autoriteiten laten taxeeren, om
in betaling aan te nemen.
Deze aandeelen zullen niet worden
verkocht, doch worden overgedragen
aan de Pruisische Staatsbank ^als ge
volmachtigde van het ministerie van
Buitenlandsche Zaken.
De Joden zullen de kosten dezer trans
acties moeten dragen.
In verband met de verschillende berich
ten over de verdere uitschakeling van de
Joden uit het Duitsche leven, verklaart het
Duitsche Nieuws-bureau het volgende:
Het is onjuist te spreken over een „Joden-
ban". Van beperking der Joden tot bepaal
de woonwijken van Berlijn of instelling van
een ghetto te spreken, ls niet juist. Men
zal er toe komen in alle aan Joden behoo-
rende huizen ook slechts Joden als huur
ders te laten wonen.
De streng wettelijke uitschakeling van de
Joden uit het bedrijfsleven gaat natuurlijk
verder, aldus het D.N.B. Maar ook hier
vormt het buitenland zich een volkomen
onjuist beeld. De verordening van 12 No
vember 1938 bepaalt, dat van 1 Januari '39
af Joden geen afzonderlijke zaken, geen
inkoopkantoren etc. meer mogen hebben en
geen handwerkberoep meer mogen uit
oefenen.
Maar na 1 Jan. 1939 zullen de Joden ln
alle Duitsche zaken kunnen koopen en
eveneens vrijen toegang hebben tot Duit
sche café's en restaurants. Men zal waar
schijnlijk eenlge zaken en café's voor
Joden gesloten houden.
In het algemeen echter zal den Joden
iedere zaak en ieder café open staan.
Wanneer het doel van alle maatregelen
de emigratie der Joden is, is het natuurlijk,
dat de staat de emigratie van zijn kant
naar vermogen vergemakkelijkt De moei
lijkheid ligt -hier immers uitsluitend
alleen in den transfer. Misschien zouden
zoo gaat de verklaring verder buiten
landsche Joden deviezen ter beschikking
kunnen stellen, zooals zij dat gedaan heb
ben voor de Oostenrijksche Joden. Iedere
rijke emigreerende Oostenrijksche Jood
heeft eenigen armen Joden de emigratie
mede mogelijk gemaakt. Langs dezen weg
ziet men oplossingsmogelijkheden en heeft
men in het oude Duitsche rijk gedeeltelijk
ook reeds pogingen ln het werk gesteld.
Tenslotte moet nog geconstateerd worden,
zoo eindigt dit D.N.B.-bericht, dat door de
volksche maatregelen niet eenzijdig de Jo
den getroffen worden. Men behoeft slechts
te denken aan de wet op de bescherming
van het bloed of aan het feit, dat niet alleen
Joden uit Duitsche huizen, maar eveneens
Duitschers uit Joodsche huizen zullen moe
ten verhuizen.
Al deze maatregelen echter worden slechts
genomen om toekomstige wrijvingen te ver
mijden en een dragelijk naast elkander
leven mogelijk te maken tot de volledige
emigratie der Joden uit het Duitsche rijk.
Individueele acties, zooals zij hier en daar
tegen de Joden nog zijn voorgekomen, zijn
al lang definitief verhinderd en zullen
streng gestraft worden.
Italië en de haven van Dzjiboeti
De Spaansche Burgeroorlog
Regen belemmert de krijgsverrichtingen
Radio-Nacional heeft gemeld, dat de hef
tige regens in geheel Spanje de militaire
operaties heiemmeren.
Volgens berichten uit Mora de Ebro en
Saragossa is de Ebro vier meter gestegen
dreigt zij buiten de oevers te treden.
In de Italiaansche pers wordt thans
voor het eerst duidelijk en uitvoerig ge
sproken over Dzjiboeti en wel door de
„Giornale d'Italia". Dit blad vraagt een
grondige en definitieve oplossing van
het vraagstuk-Dzjiboeti. Het betoogt, dat
Frankrijk zich van een kleine kolonie,
Fransch Somaliland, waarvan Dzjiboeti
de hoofdstad is, bediend heeft, om door
te dringen in Abessinië en te strijden
tegen de Italiaansche belangen.
Vooral tijdens den Abessijnschen oor
log was Dzjiboeti de voornaamste weg
waarlangs ae Negus voorraden en wa
penen kreeg, hoewel Mussolini en Laval
in Januari 1935 waren overeengekomen,
dat Italië de vrije hand in Abessynië
zou hebben. Sedert toen heeft Frankrijk
van Dzjiboeti een werktuig gemaakt
voor e«n nog gevaarlijker actie tegen
Italië.
Thans, aldus de „Giornale", heeft het
vraagstuk twee kanten: een economischen
en een politieken. Wat de politieke zijde be
treft: Dzjiboeti is nog steeds de basis van
geheimzinnige operaties tegen de belangen
van het Italiaansche keizerrijk. Tot dusver
hebben de Fransche autoriteitei geweigerd
Italië ln bezit van het Abessijnsche consu
laatgebouw te stellen. Onder bescherming
van de Fransche vlag is te Dzjiboeti een
bond van Abessijnsche vluchtelingen opge
richt, die allerlei tegen Italië gerichte pro
paganda drijft. Er wordt nog steeds ge
smokkeld ln Italiaansche en Abessijnsche
deviezen.
Zoo, vervolgt het Italiaansche blad, vormt
de Fransche Somali-kolonie een voortduren
de bedreiging en uitdaging tegen de belan
gen van Italië. Een uitdaging, die niet
langer geduld kan worden,
In economisch opzicht is de toestand in-
tusschen nog onverdragelijker, doordat Dzji
boeti in- en uitvoerhaven van het Italiaan
sche keizerrijk is. De haven is klein, slecht
uitgerust en volkomen ontoereikend voor
het aanzienlijke Italiaansche verkeer. Bo
vendien zijn de scheepvaart- en fiscale
rechten zeer hoog en dragen zij het karak
ter van rancunemaatregelen. De spoorweg,
welks aandeelen bijna geheel in Fransche
handen zijn, kan niet voorzien in de groeien
de behoeften van het verkeer, daar hij voor
historisch materiaal bezit en een langzame
administratie heeft, terwijl ook hier de ta-
'even zeer hoog zijn.
Italiaansche uitnoodigingen tot bespre
king van deze kwestie, bij herhaling tot de
Fransche regeering gericht, zijn onbeant
woord gebleven. De Franschen blijven ver
der ln het bezit van de spoorwcgaandeelen,
die den Negus hebben toebehoord.
Aan dit alles, zoo besluit de „Giornale",
moet een einde komen. Italië kan niet toe
staan, dat deze iparasiet leeft op kosten van
het verkeer en den arbeid in het Italiaan
sche rijk.
Het vraagstuk Dzjiboeti moet bij den
wortel aangevat worden, ter opheldering
van de Fransch-Italiaansdhe betrekkin
gen,
De Japansch-
Chineesche oorlog
Japansche uitdaging aan
Tsjang Kai Sjek
Luitenant-generaal Rikitsj An do, de op
perbevelhebber van het Japansche expeditie-
leger in Zuid-Chlna heeft, volgens een be
richt aan Domei uit Kanton, een uitdaging
gezonden aan Tsjang Kai Sjek, waar
in hij de misdaden opsomt, waarom Tsjang
den dood verdient, zooals zijn tyranniekc
dictatuur en het bezorgen van een afschu
welijke ellende aan millioenen onsohuldigen.
De Japansche generaal wijst erop, dat een
paar Japansche bataljons voldoende waren
om Kanton in te nemein, maar dat er nu in
Zuid-China 300.000 man van Japans beste
troepen t'e staan, die er naar haken te vech
ten. Ando daagt nu Tsjang uit met zijn mil
lioenen manschappen over te gaan tot een
beslissenden slag in de Zuid-Chineesche
laagvlakte. Tsjang, zegt hij, laadt zich slechts
verwijten van lafheid op den hals door
onder alle omstandigheden de takliek van
terugtrekken te velgen, onder het voorwend
sel van een gerekten oorlog tegen Japan.
Daarom noodigt hij hem uit zijn krijgsmans
eer te redden door hem te ontmoeten in een
beslissenden slag en zich dan bij de uit
spraak van het zwaard neer te leggen.
Japan verhoogt den belastingdruk
Op het Japansche ministerie van financiën
is onder voorzitterschap van den minister
een departementale conferentie gehouden
voor een gelijke verdeeling van de nationale
lasten inzake China de beperking van het
verbruik, het voorkomen van een noodlotti
ge inflatie en het verhoogen van de staats
inkomsten.
Naar men zegt, zou besloten zijn den be
lastingdruk in het komende begrootingsjaar
met 200 millioen yen te verhoogen. O.a. zou
een belasting op extra-winsten, een weelde
belasting, een verhooging van verschillende
accijnzen te verwachten zijn, terwijl voorts
de amusementsbelasting voortaan niet meer
aan de gemeenten, maar aan het rijk ten
goede zou komen. Ook zouden nieuwe belas
tingen worden geheven op het grootgrond
bezit en op kostbare maaltijden.
.JtaaiteAaftfif - Sntet
Wanneer krijgt Franco
oorlogsrechten
De „Times" pleit ervoor
De „Times" blijft de aandacht vestigen
op de wenschelijkheid van toekenning van
de rechten van oorlogvoerende aan Fran
co, o.a. omdat de wensch van het meeren-
deel van het Spaansche volk tot verbree
ding van den grondslag van zijn Europee
sche vriendschappen thans verijdeld wordt,
en het rechtsche Spanje daardoor wordt ge
dreven tot bijna uitsluitende samenwerking
met zijn huidige bondgenooten.
Op een vraag, of hij de verzekering wilde
geven, dat hij tijdens zijn bezoek aan Rome
niet zal toestemmen in eenigerlei wijziging
van de niet-inmengingsovereenkomst van
Juli 1937, welke de terugtrekking eischte
van alle Italiaansche en Duitsche troepen
uit Spanje, voordat de rechten van oorlog
voerende aan Franco zouden worden toege
kend, heeft Chamberlain geantwoord,
dat hij niet bereid was tevoren verzekerin
gen te geven omtrent hetgeen hij al of niet
zal doen. Echter, zoo voegde hij hieraan toe,
dit moet niet zoo worden opgevat, dat ik
bereid ben, in te stemmen met de veronder
stelling, die in de vraag opgesloten ligt.
sommige bedrijven, vooral in den landbouw,
dat wellicht 500.000 jeugdige Duitsche vrou
wen zullen worden opgeroepen, om een jaar
lang werk te verrichten overal waar hun
hulp gewenscht is, voornamelijk in
landbouw en in groote gezinnen.
MUSSOLINI NAAR SARDINIË
Mussolini zal het as. weekeinde een
bezoek a.an Sardinië brengen.
Verwacht wordt, dat hij Zaterdag uit Rome
zal vertrekken. Waarschijnlijk zal de duce
Zondag een redevoering houden, welke over
alle Italiaansche radiozenders zal worden
verspreid.
Engeland en de Tunis-kwestie
Londen en Parys pieren overleg
In het Lagerhuis heeft men Chamber
lain gevraagd of de Britsche regeering in
kennis is gesteld van den inhoud der be
sprekingen tusschen de Fransche regeering
Von Ribbentrop en of de regeermg
te Londen overleg pleegt met Parijs over de
Italiaansche aanspraken op Tunis, Corsica
en Nice, welke den status quo in de Mid id
landsohe Zee zouden verstoren, indien ïtj
verwezenlijkt werden.
Chamberlain beantwoordde beide vragen
bevestigend.
De premier heeft er tevens op gewezen,
dat er voor Groot-Brittannië geen speciale
verplichting uit hoofde van een verdrag of
pact bestaat, om eventueel aan Frankrijk
militaire hulp te verleenen.
Op een verdere vraag betreffende de Ita
liaansche betoogingen tegen Frankrijk ant
woordde Chamberlain met te herhalen, dat
de Britsche regeering de Italiaansche regee
ring er op gewezen heeft, dat betoogingen
van dezen aard een nadeelige uitwerking
moeten hebben, ten zij stappen genomen
worden om den erdoor gewekten indruk te
herstellen. Voor het oogenblik had de pre
mier hier niets aan toe te voegen.
Een provocateur gevat?
Maandagavond heeft de Fransdie politie
te Tunis den Italiaanschen staatsburger
Antonio Larosa gearresteerd onder ver
denking, dat hij brand gesticht heeft in het
gebouw van den Dopolavoro. Volgens de
Fransche politie zou uit de papieren van
Larosa blijken, dat hij lid is van de fascis
tische partij.
Er wordt thans een onderzoek ingesteld
naar de waarde van de geruchten, volgens
welke Larosa ergens in het gebouw van den
Dopolavoro een bom verborgen had.
Tekort aan werkkrachten in
Duitschland
Gepensionneerden moeten zich aanmelden
KEULEN, 12 Dec. (Reuter)'. Aan gepen-
sionneerde ambtenaren tot den leeftijd van
70 jaar i3 medegedeeld, dat zij zich moeten
aanmelden om weer van hun diensten ge
bruik te maken, teneinde te voorzien in het
tekort aan personeel in Oostenrijk en het
Sudetengebied,
Vrouwen moeten tekort aanvullen
Op een vergadering van landbouwers te
Flensburg in Sleeswijk-Holstein heeft een
partijleider verklaard, dat de autoriteiten
besloten hadden het volgende jaar den
dienstplicht tot jonge vrouwen uit te brei
den. Het tekort aan arbeidskrachten in
Duitschland wordt blijkbaar zoo nijpend in
UIT OOST- EN WEST-INDIE
„Tegen de compenie is niets
bestand
Voor de Lebaran wilde men te Pangk!
lan Soesoe, evenals elders, eenige karboi
wen slachten. Onder de beesten, die naar d
slachtbank werden gevoerd, was ook rei
karbouw, die een witte plek op den kop had
Deze witte plek zou volgens de bevolkini
een teeken van heiligheid zijn, vertelt d
Sum. Post.
De karbouw met de witte vlek op den ko|
wist zich los te rukken, waarna hij dl
vlucht nam; gelukkig kon een ieder zich tij
dig in veiligheid stellen.
Inmiddels werd de veldpolitie gewaar
schuwd. Een patrouille toog op onderzoel
naar het beest, welks heiligheid door zij'
ontvluchting van de slachtbank voor de b i
volking was toegenomen. Men was niet w«f
nig nieuwsgierig, hoe de politie het er
zou brengen.
De patrouille zag eindelijk het beest op o
sawah. De karbouw kreeg ook de politit
mannen in de gaten en rende naar hen tot j
gereed tot den aanval. Doch ook de patrouü
le stond gereed, met het geweer in den aan
slag. Toen het beest dicht genoeg was gena
derd, werd vuur gegeven; in den kop ge
troffen, juist op de witte vlek, stortte de kar
bouw neer.
„En waar ïs nu zijn Heiligheid?" vroe( i
de commandant van de patrouille aan d< i
menschen, die pas naderbij durfden te ka
men, toen de karbouw reeds geveld waa. i
„Ja", zoo antwoordde één der personen
„tegen de „compenie" is niets bestand"- S
Ingezonden Stukken
(Bulten
>rdelükheld 1
i de Redact!»!
KERSTFEEST IN VLEDDERVEEN (DR.}
n S.
Het gezegend Kerstfeest breekt dra weer aan,
Wilt u denken aan de Zondagachoolklnderen
op de Drentsche helde? Helpt een weinig llchl
en vreugde te brengen ln het leven der armen.
Dat wij een warm kleedlngstuk, een boekji
en een versnapering kunnen geven aan dl
i deez" droeve wereld,
Is veel leed en smart,
Zön zoo vele nooden.
Treurt zoo menig hart.
Breng wat troost en vreugde,
Den geboog'nen aan.
Strooi een handvol liefde,
Wdlt u een bUdrage storten op het girt)'
nummer 184652 van den penningmeester <W
Herv. Evang. „Ebien-Haezer" te Vledder (Dr.)
Kleeding. boekjes, psalmboeklea, wordec
gaarne aan onderstaand adres ontvangen.
Namens het bestuur van Evangellsa-ti]
en Zondagsschool,
H. VAN RH E ENEN. Evangelist
Vledder.
SOPHIE WOUDTS V
(M
De gedachten van Greet gingen naar Miep, die nu
naar Oma van Dam was. Zou héar kind daar bij Oma
haar te wijzen op den Heiland, Dien Oma ook moest kennen,
als ze straks opgeroepen zou worden. Ze dacht ook aan de
vlotte, levenslustige Corry, den rustigen Kees en den wilden
onbesuisden Huug, aan Jaapje en aan haar schattige tweetjes,
wier komst haar drie jaar geleden vreugde gaf en toch ook
weer met angst voor de toekomst vervulde.
Was ze niet rijk?
Rijk, maar met welke verplichtingen. Negen kinderen, haar
toevertrouwd. Greet zuchtte.
Grootmoeder keek bezorgd; hier schoten opwekkende en
bemoedigende woorden tekort, zouden hier zelfs niet op hun
plaats zijn. Hier konden menschen niet helpen, zij kon alleen
bidden, met Greet: „God des Verbonds, help Gij".
In de straat hoorden zij kinderstemmen.
„De school is uit", zei Grootmoe en zij goot flink warm
water op de thee. De kinderen kregen uit school altijd een
kopje thee. Vonden het héérlijk. Vooral Huug. Maar Huug
kreeg het niet. Dat was zijn straf, door vader hem opgelegd
voor het breken van de ruit. Drie weken geen thee. Van-
'daag was het zijn laatste strafdag. Grootmoeder had één
maal erg medelijden gehad en hem 's middags bij haar thuis
een kopje thee willen geven. Ook daar had hij fier gewei
gerd. Grootmoe had het 's middags aan Greet verteld, en
haar jongen was er haar nog liever om, doch ze had Huug
niets laten merken. En Greet volgde, nu ze 's middags op
was, onvoorwaardelijk vaders bevel.
Het kindergejoel in de straat groeide. Daar was Corry,
die de tweetjes uit school had gehaald. Dadelijk leunden zij
aan moeders knie en gaven het kleine kindje een kusje.
Corry nam toen de baby handig over, en legde haar in
het wiegje. Moeder zag, hoe de wilde Cor het kindje
zachtjes tegen zich aan knuffelde. Wat waren ze er alle
maal blij mee, en zij zelf?
De kinderen vroegen nu Greets aandacht, en toch was
het schijnbaar onmogelijk haar aandacht bij de kinderen te
bepalen. Het gesnap van de tweetjes ontging haar. Toen
kwam Huug binnen, stil en zonder de gewone drukte. Dat
gebeurde meer de laatste dagen. De straf van „geen-thee"
trof hem vooral 's middags, als ze uit school kwamen,
zwaar, merkte Greet op. Zwaarder dan Chris in de verte
vermoedde.
Huug stond alleen, en hij zag het aan dat grootmoeder
de kopjes vulde. Wanneer hij wel eens een enkelen dag
deze straf had gekregen, dan liep hij demonstratief naar de
kraan, liet het spetterende water over zijn handen en in zijn
mond loopen. Nu, tijdens deze straf had hij het nog niet
één keer gedaan. Ook nu stond hij stil, keek naar moeder,
die zoo bleek en treurig er uit zag. Moeder, die hij zoo had
laten schrikken, toen hij de ruit stukgooide. Moeder, die
daardoor erger ziek was, en de ruit moest betalen. Allemaal
door hem.
Opeens vergat hij, dat ze allemaal in de kamer waren:
Grootmoeder, Kees en Corry. Cor, de altijd vinnige plaag
geest. Hij zag alleen maar moeder, bleek en zwak door zijn
schuld. „Moeder, moedertje", snikte hij opeens: „Wilt U
het mij vergeven". Met heel zijn stevige jongenslijf leunde
hij nu tegen moeder aan, het hoofd gebogen, den arm over
haar rug en schouders.
Moeder trok zijn hoofd tegen haar gezicht, kuste hem en
zei zacht, innig en bijna vroolijk: „Zéker, Huug, mijn jon
gen. mijn jongen".
„Mijn jongen!!!" Het was dat ééne woord, dat verlossend
klonk in Huugs ooren en hart. Moeders jongen, ondanks
alles.
..HierHuug". Moeders kopje thee stond net inge
schonken. Nu schoof zij het Huug toe. Even aarzelde Huug;
dan was er alleen maar blijdschap. „Heerlijke bruine thee,
groote menschenthee. Moeders jongen!!!"
Geen der kinderen in de kamer, die dat lekkere kopje thee
Huug niet gunde.
Zij allen waren gedrukt geweest, eiken middag opnieuw
door de straf van Huug.
Nu ontspande er iets in allemaal. En zelfs even was uit
moeders oogen het verdiet, dat er de laatste weken zoo vaak
in was, heelemaal weg. Het was weer goed met Huug.
Huug! Hoe deed dit voorval haar ook haar eigen leven
anders zien. Hoe trok haar moederhart met bijna angstig
geweld haar kind, haar jongen naar zich toe. Hoe wist zij,
onvolkomen menschenkind. in te grijpen, toen het nóódig
was voor haar kind. En zou Gods hart zich dan niet ontfer
men over haar, die Hem zocht met een angstige ziel? Een
lichtstraal was gevallen in de kamer, in Huugs, maar ook in
moeders hart.
„Wat is alles nou weer fijn", zei Corry. Ze moest iets
zeggen, want grootmoeder lachte en Huug lachte en moeder
keek weer echt blij. Het was alles zoo naar geweest de laatste
weken, en nu was alles weer gewoon.
Even later kwam ook Miep van haar bezoek aan Oma
thuis. Ook zij voelde dadelijk de sfeer in de huiskamci
anders, blijder aan.
Huug lag op zijn knieën, genietend van moeders thee, et
vooral van moeders liefde. Corry glunderde en speelde oj
den grond met de tweetjes. En moeder, moeder, die zoo
zwak en stil was de laatste weken, zat tusschen haar ni
drukke stelletje, gewoon, zooals altijd en ze lachte.
Nu zou alles weer prettig worden. De jubel doorstroom
de Miep. toen ze moeder vertelde van haar bezoek aan Oma
„En moeder vervolgde Miep, „ik ben dominee tegei
gekomen. Hij vroeg mij wanneer Tinneke gedoopt werd".
„Wat heb je toen gezegd?" vroeg moeder nieuwsgierig
„Dat ik het niet wist", zei Miep, „en toen zei dominei
ik begrijp het wel, Miepje".
Moeder lachte, wist welke vraag nu komen zou.
„Wèt begrijpt dominee wel, moeder?"
„Jullie behooren als onze kinderen God toe", ze! inoedd
zacht. „En samen met vader wil ik graag ook Tineke aaf
den Heere overdragen, en nu moesten we even wachten
tot Moeder dat kón doen".
Terwijl zij sprak, daalde de volle troost en vrede in haal
ziel, en Corry vulde vlug aan: „Ja wachten, tot moeder bete)
en blij was?"
Verrast keek moeder op. Oók haar rumoerige Cor hal
gevoeld, waar het haperde.
O, kon ik het nu maar vasthouden, geloovig, altijd, 29
Greet tot zichzelf. Hoe vaak had in haar gezinsleven juis
de herinnering aan Gods verbond haar getroost.
Zou haar de hoop op Gods beloften nu nooit med
ontzinken?
Wordt vervolgd
-
