Minister Goselings wilde-
bussen beleid veroordeeld
DE GROOTE TREK
DONDERDAG 17 NOVEMBER 1938
DERDE BEAD PAG. 9
Tweede Kamer
Bijzonder invoerrecht
benzine verlangd
De president van de Reken
kamer openlijk bestraft
Een tweede Schuschnigg?
I (Vergadering van 16 November)
Overzicht
De Kamer had den Minister van Fi-
nanciën gisteren reeds de beschikking
verschaft over ruim f S2 millioen aan
j allerlei opcenten en andere heffingen
van tijdelijken aard.
Vandaag is daar nog het bijzonder in-
j .voerrecht op benzine bijgekomen, dat f 32
millioen zal opbrengen. Deze verlenging zal
gelden voor 5 jaar; de andere verlengingen
zijn voor 3 jaar, met uitzondering van de
Doodehand-belasiing, die in 1939 voor hel
laatst geheven zal worden.
Bij de begrooting voor de Hooge Col
leges van Staat moest even een incident
i uit den weg worden geruimd, dat ver-
j oorzaakt was door een „extremistisch
getint en on-Nederlandsc-h" artikel van
den president der Algemeene Rekenka
mer in een tijdschrift.
De heer v. d. Goes v. Nat-ers van
wien ook de zooeven geciteerde kwalificatie
afkomstig is bracht het geval ter sprake,
j veroordeelde hot scherp <?n vroeg of de be
trokkene, de heer Zuvderhoff, zich niet liad
schuldig gemaakt aan zoodanige onvoor
zichtigheid en roekeloosheid, waardoor ook
de Kamer in opspraak was gebracht, dat
van „wangedrag' gesproken kon worden,
dat in aanmerking kan brengen voor ont
slag.
M i n i s t e r C o 1 ij n gaf onomwonden zijn
afkeurend oordeel over het artikel te ken
nen. Het ware beter ongeschreven gebleven,
Ze vragen er om!
En moeder zegt niet „neen", als ze
'n lekker lepeltje Sanostol vragen!
Want Sanostol is noodig voor hen
in den zomer, doch onontbeerlijk
in het zon-arme getij!
Een natuurlijk, zuiver levertraan
product, maar nog verrijkt en
smakelijk gemaakt met het
sap van door de zon gerijpte
sinaasappelen! En neem het zelf
ook! Daarom brengen wij, behalve
de gewone flacon a f. 1.40, dit jaar
de „familieverpakking", die 2% X
zooveel bevat en slechts f. 2.75 kost.
SANOSTOL
„Het lekkere levertraan-product!"
BROCADES-STHEEMAN PHARMACIA
ook uit de voorzichtigheidsoverweging, dat
men niet te spoedig zijn oordeel moet geven
/er gebeurtenissen in liet buitenland, d-iè
ien slechts van verre waarneemt. Het ver-
lënen van ontslag aan den onvoorzichtiger!
resident, ging den Minister echter te var.
De heer v. d. Goes wist het gegeven ant
woord te waardeeren en liet het er verder
bij.
De heer Zuyderhoff is er niettemin slecbt
afgekomen. Hij is in het openbaar over z'jn
arlijke roekeloosheid gekapitteld op een
wijze, die voor iemand van zijn positie wei
nig aanlokkelijk moet zijn en zijn autoriteit
niet verhoogt, maar wel de gedachte aan
retireeren zou kunnen doen opkomen.
Het begrotingshoofdstuk is z.h.s. goedge
keurd, evenals dat voor Algemeene Zaken,
waarop een N.S.B.-er een dommen aanval
deed en voorts Nationale Schuld.
De Wet op de Middelen passeerde even-
neus z. h, st.
De interpellatie van den heer W o u-
de n berg over de „wilde" busdien
sten verkreeg een voor den Minister
van Justitie niet al te gunstig verloop.
De interpellatie betoogde, dat de Minister
an zijn bevoegdheid een onjuist gebruik
heeft gemaakt. Zijn optreden wekt onge
rustheid ten aanzien van de rechtszeker
heid en brengt het bestaan van 1400 gezin
nen en 42 busdiensten, die een bron van
hoogst.belangrijke inkomsten voor den staat
Tenslotte werd gevraagd of de Minister
bereid is de politie-muatregclen in te trek
ken, totdat er een nieuwe wet op het perso
nenvervoer is, althans totdat het arrest van
den Haagschen Raad in de hangende kwes-
tie-Somnieling zal zijn uitgesproken.
De Minister begon- zijn antwoord met
een klein prikje aan 't adres van de N.S.B.
door te danken voor het hem tevoren toe
zenden van de vragen. Ze beschouwen deze
narlementaire usance blijkbaar niet meer
van dien aard, dat daarop de kwalificatie
„doorgestoken kaart" van toepassing is.
Voor den Minister domineerde de vraag,
of wettelijke voorschriften worden nageleefd
en rechterlijke vonnissen worden geëerbie
digd, waarbü bepaalde handelingen waren
verboden.
Minder juist was misschien zijn mededee-
]ing, dat vele diensten zijn ontstaan in den
loop van dit jaar, toen de verbindbaarheid
van artikel 2 van het R.A.P. onzeker was ge
worden.
Aanleiding tot ingrijpen is gewor
den het niet eerbiedigen van veroordee-
lende vonnissen, waarbij bepaalde tra
jecten vcor bepaalde diensten waren
verboden.
Men kon daarop, op deze „besmette" tra
jecten, niet anderen laten rijden.
Er is toen ontstaan een „krijgertje spelen
met de justitie". Pogingen kwamen veelvul
dig voor tot ontduiking van uitgesproken
verboden. Waar de ondernemingen waren
vrijgelaten, is echter niet ingegrepen.
De ondernemers maken het zich zelf soms
moeilijk. Nog gisteren is er een veroordeeld,
die Maandag in Den Haag was vrijgespro
ken, omdat hij ging doen wat op een zeker
traject verboden was.
Het verweer van den Minister scheen
niet erg overtuigend; hij liet de kwestie
van de te wachten eind-uitspraalc van
den Hoogen Raad geheel liggen en ook
die der vrijspraken.
De interpellant trachtte aan zijn onbevre
digdheid uiting te geven door het indienen
van een motie om het optreden van den mi
nister af te keuren. Dat was natuurlijk een
slag in de lucht.
In een keurig betoog, dat juridisch moei
lijk viel te weerspreken, heeft vervolgens
Mr. van D ij k e n een scherp requisitoir
gehouden tegen, wat hij noemde, het onvoor
zichtig optreden van den minister, nadat
vast stond, dat in de administratie fouten
waren gemaakt, waartegen geen maatrege
len genomen waren.
De politie-dwang tegen niet-veroordeelde
diensten achtte Mr. v. Dijken niet behoor
lijk; er had behooren te worden gewacht tot
de uitspraak van den Hoogen Raad. Ook de
administratie behoort zich binnen wettelijke
perken te bewegen. Doet zij dat niet, dan
moet dat uitloopen op ongelukken, waardoor
het resipect voor de overheid niet wordt ver
hoogd.
Mevr, B a k k e r-N o r t oordeelde in den
zelfden geest. De oud-minister v. L i d t h d c
leude weet het bestaan van de betreu
renswaardige situatie aan de'Rogeering zelf,
die te laat is met haar maatregelen om een
behoorliiken wetteüjkcn toestand te verkrij-
s°n-
Het beleid van den minister, zeide hl],
valt niet te bewonderen; hij had beter do
eind-uitspraak van den Hoogen Raad kun
nen afwachten. Thans is door bet gebeurde
liet aanzien der Regeering niet bevorderd.
Scherp oordeelde en veroordeelde ook
Mevr. Mackay-Katz. In dit twijfelachtig
gei abad dor ltocrooring onthouding gepast.
Nu is liet overheidsgezag geschaad en de
lochtszckerheid in het gedrang geraakt. 1-Iet
veroordeelend vonnis van den president dei
I-Iaagsche Rechtbank tegen den Staat is
voor het aanzien van het gezag der overheid
zeer bedenkelijk.
Dp minister had deze dingen behooren te
voorkomen.
De heer v. d. Waerden vond ook het
beleid van den minister wel wat „wild"
maar hij was zoo'n groot bewonderaar van
ordening ook in het verkeer, dat hij het
ageeren tegen de wilde bussen geheel ver
ent woord achtte. Intusschen deze kwestie
was eigenlijk niet in geding. Over de wen-
sehelijkheid daarvan is weinig verschil, wel
over den vorm dezer ordening.
Dat de na'atigheid van den minister de
rechtszekerheid heeft geschokt, was ook het
oordeel van den heer Posthuma. Bitter
woorden sprak.de heer Zandt over het
autoritair optreden der Regeering.
De heer De Visser gewaagde van
vederrechtelijk ontreden, dat in liet heele
land een slechten indruk heeft gemaakt en
doet denken aan partijdig optreden ten gun-
.te van een bepaalde gecoucessioneerde ver
voersonderneming.
Zelfs in den R. K. heer Bongaerts
kwam geen verdediger aan het woord. Den
minister werd geraden de zaak niet te zeer
bagatelle te "behandelen. Te meer, omdat
i ingrijpen over iets breeder lijn heeft
plaats gehad, dan strikt noodzakelijk was.
Men zorge zoo spoedig mogelijk voor een
meer bevredigende regeling.
De repliek van minister Goseling
moest dus onder.wel zeer ongunstige om
standigheden geschieden. Hij meende niet
geheel billijk te zijn beoordeeld. Zijn optre
den heeft zich beperkt tot het executeeren
van gewezen vonnissen. Z.i. blijft alleen
voor discussie open het beletten van dien
sten op besmette trajecten, wat na 14 Nov.
anders is geworden.
De Regecring had zich op hot standpunt
gesteld, dat art. 2 van het R A.P. verbindend
■as en wenschte ontduikingen van vonnis-
ui niet te gedoogen.
Wat dit laatste betreft, zouden we willen
opmerken, dat deze door niemand zijn ver
dedigd. De autobusondernemers hadden zich
daarvan behooren te onthouden. Anderzijds
alt echter niet te ontkennpn, dat er in casn
een dubium was, van zoodanigen aard en
beteckenis, dat er aanleiding was te wach
ten wat binnen enkele weken de Hooge
Raad zou beslissen.
Naar de meening van den Minister,
die in appèl is gegaan van de uitspraak van
den Haagschen president, wordt door zijn
optreden het gezag niet aangetast. Hij er
kent, dat er zekere gevaarlijke prikkels In
het volk zijn, maar meent de werking er van
let te hebben verscherpt en verheugt zich,
dat op 12 December definitief over art. 2
van het R.A.P. zal worden beslist. Hij heeft
slechts rechtsgelijkheid en rechtszekerheid
door hem niet geschapen chaos wil
len brengen.
Dat de ingediende motie werd verwor
pen, sprak van zelf. Ze was overbodig:
de Kamer bad een niet-onduidelijk ge
luid doen hooren over het optreden van
een bewindsman, die voorheen nog al
eens optrad in de rol van een, die alles
beter weet.
:chtbank
De vragen beantwoord
Op den laten middag werd nog aan de
Ju stitiobegrooting begonnen.
De heer W endelaar vroeg snel maat
regelen tegen de zaak-waarnemerij en hield
vervolgens rechtsstaat-beschouwingen.
Handhaven van den rechtsstaat had et
b.v. toe moeten leiden, dat krasse maatrege
len waren genomen tegen het verstoren van
een tentoonstelling van den Nieuw-Malthu-
siaanschen boftd te Utrecht en te Hoorn. D:t;
h eft met het handhaven van Gods gebod
niet 1e maken. Ook ten aanzien van d«
vreemdelingen is de minister te traag. De
toon d&arover in de stukken is te bureaucra
tisch en te weinig menschelijk.
Krachtige maatregelen werden gevraagd
togen anti-semietisine. We willen niet ge
ïnfecteerd worden.
De minister maakt niet den indruk de
sterke man van den rechtsstaat te zijn par
excellence, concludeerde de heer Wende-
laar. 1-Iij is te kras wanneer 't niet heel noo
dig is en te. slap als het wel noodig is en
dreigt op deze wijze een tweede Schuschnigg
te worclen. Deze minister is, juist om-dat hij
een bekwaam man is, in dit opzicht zoo ge-
aarlij k.
Ten aanzien van de toepassing van het
vreemdelingenrecht maakte de heer Don
ker, die voorts een pleidooi voor werkkam-
De onlangs voor de Scheveningsche Ha-
vengestrande logger SCH 102 met toe-
behooren is gisteren te Scheveningen pu
bliek verkocht, waarvoor vrij veel belang
stelling bestond.
pen voor jeugdige veroordeelden hield, cri-
tische opmerkingen.
Vandaag wordt het genieten van den wel-
voorzienen juridischen disch voortgezet,
Verslag
i de orde !s het
N S.B.).
Daarn
Colleges
De he-
(s.-d.) i
wordt zonder debat c
VAN DER GOES
der Alg. Reltenkam
istisch. Spr. haalt
zlgd.
i Münehen gedacht,, dat
moet gingen. Spr. wil
n, inzonderheid hoogge
ztfn adhaesli
tikel Velen hebbe
land. De. vi
gelüke ar
mthouden. Een der
De begïöotiiïg wörütT z. K. sf.
Aan de orde ls de begrooting
van Alg. Zaken. Ook deze wordt n
cussie z. h. st.' aangenomen.
N.S.B.).
Daarna
Schuld en
de middelen zonder
Wilde autobussen
Justitie tegen de zgn
bijzonderheden
i Raad op 12 Decei
heeft vervolgen;
Welke diensten belet worden
2. autobusdiensten, waaromtrent duldelilk
oncrete aanwijzingen bestaan, dat zij zijn ln-
esteld ter ontduiking van zoodanige uitsp:
f dat zij zich schuldig maken aan collusie
3. autobusdiensten,
en strafrechtelijk ve
ig ls, berustend op
waaromtrent rechtstreeks
nieuwe Reglement Auto
heeft de Minister geanl
In het Damplantsoen tegenover het pa*
leis te Amsterdam wordt een grootel
vlaggendecoratie aangebracht in verband
met het aanstaand bezoek van Koning^
Leopold van België.
ische
ïchtbank zijn gev
stig hetgec
Haagsche Rechtbank, kan lk mij niet
reld verklaren de maatregelen, zooals die
ag heb medege
deeld. thans worden doorgevoerd, terug
te nemen. Uiteraard ben ik voornemens,
nadat de uitspraak van den Hoogen Raad In
het aanhangige strafgeding zal zijn ge
wezen, aan de hand van den Inhoud en de
overwegingen van 's Hoogen Raads arrest
nader te bepalen, welk standpunt dan zal
moeten worden ingenomen.
Motie van afkeuring
De heer WOUDENBERG 'fn.
dat de Minister eigenlijk zjin o
ter niet bevredigd en dient een
in de Ivamer het optreden 3
n kanton re cl
wikkelijker.
igelijk heeft be-
ra van den Mini.s-
"van den Minister
iegenooten en den
nd, komt bij deze
■zichtlgheid be-
ultvoerlegging
i. Het R.A.P.
De heer
et heele land politiedwang moe
VAN LIDTH DE JEUDE (lib.]
->t.- kan het beleLd
ad. acht die het R.A.P. niet
ister korne onverwijld met v
is gebleken dat die spoedig kan
In twijfel, onthoud U!
Mevr. MACKAY-KATZ '(e.-h.)
terliike macht het
geliik behoort dit
Spr. schrijft
jeugdige voortva
>rt dat
ichaad doordat de r
oneens is. Zooveel
optreden toe
leien do Chr. Historischen 1
.atje in de wet heer
.anleiding tot ingrjjpi
Spr. keurt het optreden van ongreconcessio*
eerde busdiensten onvoorwaardelijk af. Som«
ïige autobusondernemers hebben het gezag to#
en aanfluiting willen maken. De wilde bussem
ing roor de^egelmatige'diensten, en tegen-»
Het wil spr 3
de Minister nie#
t spoedig rechts-»
held komen door spoedige 3vetswijzigini
heer POSTHUMA (c.-d.) rnerlct op dat di#
de tweede interpellatie ls n gevolg van ge-
scho'/t rechtsvertrou3ven ,.ti het volk. Inl
istelling met den Minister zegt spr., dat «C
De heer ZANDT (s.
De heer BONGAERTS (r.-k.) zegt, dat heft
rat om gekrenkt rch'tsgevoel bü een deel vai*
>t publiek. Doch aan de voorgestelde motiai
hebben we geen behoefte. De Minister is wel
verder gegaan, dan strikt noodzakelijk is»
Vele facetten
De Minister van Justitie, de heer GOSELING»
•kent dat de zaak vele facetten heeft. Ver-
-.hillende opmerkingen over 3vetS3viizlging zal
autobussen op den openbaren weg raakt direcï
den Minister van Justitie. Spr. zorgt dan _oold
het 3vegverkec
"uist is dc opr
3 den beginne al
Men heeft het risico aanvaard, dat de rechtei»
de overheid ln het gelijk zou stellen. Inmiddels
is spr. van het Haagsche vonnis ln appèl ge*
gaan. Spr. onderneemt geen razzia tegen <Jd
bussen, schuift niets van zich af, en wil gaarne»
betere samenwerking. Het wachten ls op da
uitspraak van den Hoogen Raad op 12 Decern*
Spr heeft meer critlek gehoord in zijn leven
over te weinig, dan over teveel voortvarend»
heid. Dus ls spr. Mevr. Mackay dankbaar voofl
lebben de uitspraak van 12 De-
indien, reeds maanden geleden was over*
2inde te
Het re
sen 3vel
'CSpr. 6n'
inan o
die
.kt heeft,
rdt vemvorpen met 67 tegen 3
de N.S.B. en do heer Zandfl
De moth
stemmen j
(s.g.p.).
De Justitie-begrooting
is hoofdstuk rv (Justitie) d.
het volk 3
)rdt
door de Ossche kwestie, alsmede door het niec
spoedig Ingrijpen t.a.v. da 3vilde bussen.
n jegens
:en behoeve der Dultsche Joden, be*
Lrgaderlng 3vordt te 5.15
Een bladzijde uit de geschiedenis van
Zuid-Afrika
Door P. DE ZEEUW J.G.z
Volgende maand zal in Zuid-Afrika plec-h
tig worden herdacht hoe honderd jaar ge
leden op 16 December 1838 den Zoe-
loevorst Dingaan bij Bloedrivier de beslis
sende slag werd toegebracht. waarmee
Zuid-Afrika voor goed van de Zoeloe tyran-
nie werd bevrijd.
Men heeft ook in ons blad meermalen kun
nen lezen hoe dan tevens herdacht zal wor
den het merkwaardige feit in de werëldge
schiedenis: hoe de Afrikaansche Voortrek
kers hun vaderland verlieten o-m in de wil
dernis een nieuw te stichten.
Hoe kwamen de Boeren toch op dit plan?
Wat waren de oorzaken van den Grooten
Trek?
In hoofdzaak was 't de dwaze kaffer-poli
tiek dor Engclsohe regeering. de vrijstelling
der slaven en de grond-kwestie.
Men komt de eer der Trekkers te tia, wan
neer men zegt. dat hun ingeboren trek zucht
de oorzaak was. De Trekkers waren geen
nomaden, maar menschen, die niets liever
wilden, dan op hun eigen grond rustig hun
bedrijf uitoefenen.
Ook is bij hen niet de drijfveer geweest.
<>m zich aan alle overheidstucht te onttrek-
Bewijs daas-tegen levert voldoende de
Memorie van Piet Relief, die nog tijd-
den Trek van wetten en ordernaatrege
JAN VAN R1EBEEK,
stichter van de Kaapkolonie, die in 1652
de Kaap het fort „de Goede Hoop" oprichtte
spréékt. Het groote doel van den Trek wi
V r ij h e i d.
Men zocht geen vrijheid, die lot losban
digheid en wetteloosheid zou leiden, maar
Tijheid'. die verzekeren zou orde, rust, vei
ligheid en een geregeld bestaan.
Dat was in 't kort gezegd het groote doel,
dat den Trekboeren voor oogen stond, toen
zij in 1S35 met hun moeilijken en levens-
cvaarlijken trek begonnen, een tocht, die
stierlijk en figuurlijk zou gaan, „langs rofs
n ravijn", langs 6ieile hoogten en duizc-
ingwekkende diepten.
De kafferoorlog, die aan het eind van
834 uitbrak, gaf den laatsten stoot aan den
'rek, maar was niet de oorzaak daarvan,
teeds lang leefde, vooral bij de grensboeren
e gedachten om de kolonie te vertalen.
Reeds in 1829 had Louis Trigardt, die bij
Voulberg in Somerset woonde, zijn zoon
Karei met veel vee over de Oostgrens ge-
onden.
Ook Jacobus en Piet Uys waren met nog
drie anderen er reeds op uit geweest om
n betere „woonplek" te zoeken. Zij waren
Natal ingereden en hadden reeds het voor-
emen opgevat zioh daar te vestigen.
Later volgde nog een tweede commissie
onder leiding van Scholtz. Deze trok naar
Zoutpansbcrg, terwijl daarna nog een derde
ommissie naar Damuraland ging.
In het begin van 1835 keerden al de com
missies terug. Er werd toen afgesproken,
dat Thahantsjoe de algemeene vergader
plaats zou zijn.
Louis Trigardt woonde bij de Keirivier.
Zooals gezegd, had hij reeds lang plannen
om te gaan trekken, 'maar de onmiddellijke
aanleiding daartoe was het optrekken van
bet, gouvernemenlsleger tegen Hintsa. In
het begin van 1835 ging hij op weg. Zijn
trok bestond uit ongeveer 50 zielen en tegen
het eind van April, kreeg hij voeling met
een anderen trek n.l. die van Rensburg, die
uit het noord-oostelijk deel van de Kolonie
kwam. Ook deze trek telde ongeveer 50 zie-
Ecn vcreeniging der heide trekkers had
niet plaats. De Rensburgers trokken steeds
vóór Trigardt uit en in Juli 1836 zijn ze daar
waar de Limpopo- en de Olifantsrivier in
eenvloeien, door de kaffers uitgemoord.
Van den trek van Johannes van Rensburg
bleef er niets gespaard. Allen vielen onder
assegaaien- van de Matabelen van Mosel-
katse.
Bij de Va-alrivier had Trigardt de Rens
burgers voor het laatst ontmoet. Zij trokken
toen noordwaarts, de Matabelen tegemoet,
maar Trigardt vreesde dat gevaarlijke volk
je cn sloeg rechts af naar het Oosten, waar
hij midden 1836 Zoutpansbcrg bereikte.
I-lier in de buurt van Zoütpansberg beeft
Trigardt Andries Hendrik Potgieter ont
moet. Potgieter was op verkenning uit en
sprak nu met Trigardt af, dat deze wach-
zou op de achtergebleven groep van
Potgieters trek.
Trigardt wachtte, wachtte een. Jaar lang,
maai- hij vernam noch van Potgieter, noch
het achterste deel van zijn trek taal of
toeken. Natuurlijk begreep hij hiervan niets.
Hij wist dat ook Potgieter naar het noorden
wilde en kon daarom niet begrijpen, dat zijn
menschen niet kwamen opdagen.
Hij wist niet, dat ook deze menschen,
waarop hij nu reeds een jaar wachtte, allen
door de Matabelen waren uitgemoord.
Om z'n tijd toch productief te maken, had
Trigardt ondertusschen een boodschapper
gezonden naar Lorenzo Marques, de hoofd
stad van het Portügéesche gebied, om te
weten te komen hoe de Portugeezen stonden
tegenover de Trekboeren.
Zeer terecht begreep Trigardt, dat indien
het ooit tot een vestiging in die streken
kwam, de Boeren voor hun uit- en invoer
terecht zouden moeten komen te Lorenzo
Ongeveer midden 1S37 keerde Cocnraad
Buys, een der boodschappers, met een paar
Porlugeesche soldaten terug.
Het bleek hem uit hun berichten, dat de
Porlugeesche autoriteiten niet onvriendelijk
gezind waren, jegens de Trekboeren, en om»
dat Potgieter nog steeds niets van zich liet
hooren, besloot Trigardt zijn kamp op te
breken en in de richting van het Portugee-
sche gebied den .tocht voort te zetten.
Kaap de Goe -s Hoopnaar een oude gravure
Gedurende z'n heele tocht beeft Trigardt
een dagboek bijgehouden en daaruit kan
men uitermate goed het dage lij ksche leven
der Trekboeren leex-en kennen. Ze konden
heel prettig en grappig met elkaar omgaan
cn telkens vlamt de humor in het dagboek
op en doet den lezer in de lach schieten.
Den 23sten Au-gustus 1S37 ving de tocht
naar Lorenzo Marques en de Delagoa-baai
aan en eerst op 13 April 1838 werd die plaats
bereikt. Maar gedurende al de maanden,
die de tocht had geduurcï, had men vreese-
lijk veel ontberingen geleden, vooral toen
men de lage kuststreek had bereikt.
Doch al deze ellende was vergeten toen
het doel van de reis was bereikt, ^an blijd
schap vuurden, naar oud Kaapsch gebruik,
de Boeren hun geweren af. om daarmee hu-n
aankomst te melden, doch 't. du-urde maar
koi*t of de Portvgeesohe autoriteiten eischteii
de geweren op. Hierover ontstond onder da
Trekkers nog wat gekibbel en oneenighcbl
cn Karei Trigardt. de zoon van Louis, sprak
een waar woord toen hij zeide, dat het da
Afrikaner zijn ongeluk is. als hij wat be
ginnen wil. dat allen hun eigen baas wil
len wezen, en dat daardoor alles verkeerd
Intusschen werden dc geweren spoed iff
weer teruggegeven.
(Wordt vervolgd))
