De „Ijsvogel" ter aarde gestort Exm IJ AKKERTJES DINSDAG 15 NOVEMBER 1938 TWEEDE BLAD PAG. 5 Vreeselijk schouwspel in den mistigen avond Duimelaar eerst veel later gevonden Commandant van de vliegschool te Soesterberg omgekomen Zooals men op pag. 1 vermeld vindt, is het K.L.M.-toestel,' de „Ijsvogel" enkele kilometers van de Amsterdamsche luchthaven verongelukt. Kort nadat de mislukte landing heeft plaats gehad, werd Schiphol van ver scheidene kanten gewaarschuwd, dat er een vliegtuig ergens in den polder op korten afstand van het vliegveld, was neergestort. Een nauwkeurige opgave van de plaats, waar het toestel zou zijn neergekomen, kon men niet geven. Op Schiphol trachtte men onmiddellijk per radio verbinding met de „Ijsvogel" te krijgen, daar juist dit toestel op Schiphol werd verwacht. Dit bleek echter niet mogelijk. Daarop werd een vliegtuig de lucht ingezon den om te trachten met zoeklichten de plaats te ontdekken, waar de „Ijs vogel", een D.C. 3, de mislukte landing zou hebben gemaakt. Het vliegtuig bleek te zijn neergekomen in den Riekerpolder, tusschen het langs de Schinkel loopendt jaagpad en den nieuwen weg van de hoofdstad naar de Residentie. Intussehen waren in de hoofdstad de on derscheidene instanties gewaarschuwd, wel ke bij ongevallen hulp verleenen. De ge meentelijke Geneeskundige en Gezondheids dienst zond onmiddellijk een viertal ambu lance-auto's, transportbrancards en ander materiaal in de richting van Schiphol. De directeur v. d. G.G.D., Dr J. H. Tuntler, en de adjunct-directeur S. Spijer, verge zeld door de dokters J. J. Voskuil en A. Brand Jr., begaven zich eveneens naar de vermoedelijke plaats van het ongeval. De brandweer zond onmiddellijk twee wa gens naar den Riekerpolder, welke wagens de noodige werktuigen voor hulpverleening meevoeren. Het vliegtuig was gelukkig niet in brand gevlogen. Ook van Schiphol werd onmiddellijk, na dat de plaats, waar de „Ijsvogel" was neer gekomen, bekend was, assistentie gezonden. Het gerucht verspreidde zich zeer snel in 'de hoofdstad. J)e bemanning De bemanning van de „Ijsvogel" be stond uit vijf ipersonen. Gezagvoerder was de bekende vlieger J. J. E. Duime- laar. Als tweede bestuurder vloog mede kapitein W. v a n G e m e r e n, van Soesterberg, de commandant van de vliegschool op het militaire vliegveld, die geruimen tijd piet de K.L.M.-toestel len vluchten maakt in verband met het aanschaffen van meermotorige vliegtui gen door de luchtvaartafdeeling. Als marconist vloog mee S u r b e r, terwijl Van Hu ut als mecaniciën fungeerde. Als steward vloog mee de heer E y s. Volgens de eerste inlichtingen waren gedood de tweede bestuur der, kapitein Van Gemeren, de mar conist C. J. W. Surber en de werk tuigkundige W. J. van Huut. De steward D. Eys werd licht gewond. Het toestel had om '18.20 uur op Schiphol moeten aankomen. Het kwam 30 minuten later. Met het oog op het lage wolkendek wilde de bestuurder J. J. E. Duimelaar een zgn. bakenlanding uitvoeren, zoo meende men gisteravond. Hierbij raakte het toestel den grond, waardoor het zoo goed als ge heel werd vernield. Onder de 14 passagiers, van wie 10 naar londen zouden doorgaan, bevonden zidh gexen Nederlanders. Er waren 9 Duitsohers, 4 Engelschen en 1 Tsjech aan boord. De ïneesten van hen werden ernstig gewond. Alle slachtoffers zijn naar het Wilhelmum- gasthuis in de hoofdstad overgebracht. Hoe de ramp plaats vond Een verslaggever, die Het terrein van de ramp bezocht, schreef ons gisteravond: In het zicht van de haven, op twee kilometer afstand van Schiphol is hedenavond te ruim zeven uur een Douglas D.C. 3 van de K.L.M. bestuurd door gezagvoerder. Duimelaar ver ongelukt en tegen den grond geslagen. Het was de „Ijsvogel", de P.H.-A.R.Y., een der laatst aangekochte D.C. 3 toestellen van de K.L.M. Vanmorgen is de machine van Schiphol naar Berlijn vertrokken. Kort voor vijf uur keerde het toestel naar Schiphol terug, met veertien passagiers en een vijfkoppige be manning. De gezagvoerder is Duimelaar, een der oudste en meest ervaren piloten van de K.L.M., lucbtmillionair, rustig, onverstoor baar en behoorend tot het puikje van io oude garde der K.L.M. Naast hem zit als tweede pilcot kapitein van Gemeren, geen ipasbcginnend verkeersvlieger in opleiding, maar een ervaren instructeur, commandant van do vliegschool der Luchtvaart Afdecling Soesterberg. In de laatste maanden heeft bij herhaaldelijk in de cockpit der K.L.M.- toestellen de lijnvluchten meegemaakt, om ervaring op te doen met meer-motorige toe stellen. De L.V.A. heeft immers de beschik king gekregen over de moderne Fokker kruisers T. 5, en de gevechtsvliegtuigen G. 1, en vanzelfsprekend bereiden de instructeurs van de vliegschool zich voor om met deze tweemotorige vliegtuigen de noodige erva ring op te doen. De verderé bemanning bestaat uit de mar conist Surber en den mecanicien Huut. Zij allen bevinden zich in de cockpit, de com mando-post van het vliegtuig waar ook de eerste en hardste klappen vallen als er iets misgaat. Het vijfde lid der bemanning is de ste ward Eys. Zijn plicht houdt hem irn de ca bine, waar hij achterin alle passagiers kan overzien en deze plaats, waar zijn werk hem roept, heeft hem gespaard voor het lot dat de anderen in de cockpit bedreigde. Mistvoorschriften van kracht Wat er precies gebeurd is valt zelfs op dit late uur In den avond nog niet te zeggen. Vast staat slechts, dat het toestel zich te ruim zeven uur boven Schiphol bevond, waar op den verkeerstoren de letters QBI te lezen waren, het codewoord dat aanduidt, dat de mistvoorschriften van kracht zijn. Toch lag het vliegveld niet wat men noemt dicht. Zooals dat des avonds in het late najaar zoo dikwijls voorkomt hing nu eens een lage nevel boven het veld en was deze damp dan weer eens verdreven, zoodat het zicht voldoende z>ou zijn geweest voor een landing. Zeker leverde de weersgesteldheid voor een ervaren bestuurder als Duimelaar geen bijzondere moeilijkheden op. Het was te ruim zeven uur dat de be woners van den Riekerpolder en om geving twee hevige klappen hoorden. Tegelijkertijd zweeg het gedreun van motoren, dat men op dat oogenblik had waargenomen. Ondanks de duisternis bestond er geen zweem van twijfel: er was een vliegtuig tegen den grond gesla gen. Onmiddellijk werd Schiphol gealar meerd, waar men evenwel reeds be speurd had dat er met hot landende toe stel iets niet in orde was. Het was niet gemakkelijk in de don- J. J. DUIMELAAR kere weilanden terstond de plaats waar de machine was neergekomen, te vin den. Toen men daarin echter met behulp van schijnwerpers van auto's was ge slaagd, stond men voor een vreeselijk schouwspel. Het wrak van de machtige Douglas- machine, waarvan het voorste gedeelte vrijwel geheel was weggeslagen, lag tegen den kant van een breede trek sloot, die dwars door de Riekerpolder Vreeselijk schouwspel Het gedeelte van den polder, waarin de machine was neergekomen, bevindt zich tus schen den Schinkel en den Rijksweg van Amsterdam naar Den Haag, dicht bij do plaats waar d^ze bij den Ouden Sloterwcg begint. Ten Zuiden wordt het begrensd door de Ceintuurspoorbaan. Tusschen deze spoor baan en de breede sloot, waar het wrak tegenaan ligt, bevindt zich een smallere sloot Het schijnt dat de machine het eerst bij deze smalle sloot den grond heeft ge raakt Hier althans vond men een der motoren en een gedeelte van den afgeknapten rechtervleugel. Het rechterwiel vond men tweehonderd meter verder, zoodat men kan aan nemen, dat het landingsgestel reeds uit was. Na deze botsing is de ma chine doorgeschoven tot voor de breede sloot, waar de romp prac- tisch in tweeën werd gevouwen. Zij maakte een halven slag om en cock pit en voorste deel van de cabine kwamen onder het achterste deel van het wrak terecht. Het was alsof met een groot mes de cabine achter de vleugels door was gesneden. Alleen het staart stuk was nog intact. De linkervleu gel en andere wrakstukken lagen naar den overkant van de breede sloot evenals, zooals later bleek, een aantal slachtoffers. 8oo meter van den weg Tenstond werden ook de gemeente-instan ties van Amsterdam gewaarschuwd en wel dra suisden de ambulance-auto's van den Gemeentelijken Geneeskundigen en Ge zondheidsdienst en jde overvalwagen van de politie over den weg. Dank zij twee breede vlonders konden de auto's van de G. G. en G. D. van den grooten weg af over twee weilanden de plaats van de ramip, op ruim achthonderd meter van den weg verwijderd, bereiken. Ook de brandweer was spoedig ter plaatse, doch behoefde geen dienst te doen, aangezien het wrak niet in brand is gevlogen, vermoedelijk doordat Duimelaar tijdig alle benzine heeft afgesloten. Het pu bliek bleek zeer spoedig op de hoogte van het ongeluk te zijn. Tot het weiland werd echter niemand toegelaten, die daar niets te maken had. Inmiddels was een groote ploeg technisch en ander personeel van de K. L. M. gearri veerd, die onder leiding van den chef van den lijndienst, den heer G. Spit, met het opruimingswerk begonnen. Ook was ter stond ter plaatse de geneesheer van de K.L.M., Dr. K. Slotboom, en het eerste wat er te doen viel was het bergen van de inzittenden, zoowel als degenen die zich nog en tem- b: iotaal vernielde vcorafjde vaS Set K.L.M.-vliegtuig JJsvogeV, 'dal gisteravond nabij Schiphol verongelukte. Reeds dadelijk bleek, dat slechts weinige inzittenden lichte kwetsuren hadden opge- loopen. Onder leiding van den directeur van den G.G. en G.D., Dr. Tuntler, en van Dr. Speyer, werden de slachtoffers op brancards getild en naar de ambulance-auto's gedra gen. Het was op dat moment nog niet na te gaan, hoeveel zwaargewonden en hoeveel overledenen in de ziekenauto's werden ge dragen. Men had den romp met eenige palen ge stut en alle slachtoffers verwijderd, hoewel men geloofde, dat zich nog steeds een slachtoffer onder het wrak bevond. Inmid dels word een deel van de bagage uitgela den. Men vond, in wat er over was van de verwoeste cabine, een notitieboekje, en de tasch met boordpapieren, die gewoonlijk achterin staat. Ook de postzakken waren ongeschonden en werden door een beambte van den passagedienst der K.L.M. in ont vangst genomen. Het terrein van de ramp ontruimd Ongeveer half tien is het weilandencom- plcx, waarop het vliegtuig is neergestort, ontruimd. De belangstellenden, wier aan wezigheid op dat moment niet meer noodig was, werden van hel terrein verwijderd. Al leen leden van het K.L M.-personeel, politie en G.G.D. bleven ter jTlaatse achter om nog een nader onderzoek in de vernielde wrak stukken in ie stellen. Er waren verschillende omstandigheden, die dit onderzoek zeer bcftioei'ijkten. In de eerste plaats was het de pikdonkere avond, waar nog bij kwam een vochtige, dichte mist en in de tweede plaats de onmogelijk heid acetyleenlampen te gebruiken in ver* band met het gevaar van brand. Want overal op het weiland lag benzine ver spreid. Daarom kon alleen gewerkt worden bij het licht van electrische lampen van autolantaarns. Dit was een groote handi cap. Eenige honderden houten balken wer den op vrachtauto's naar de plaats van de ramp gebracht. Deze werden op de vele drassige plekken, die de verbinding vorm den tusschen twee weilanden en die door de dichte nabijheid der slooten zeer drassig waren, neergelegd. De auto's der politie, van den G.G.D. en van de brandweer konden er met de grootste moeite door komen, maar toen de balken eenmaal waren neergelegd, ging het tamelijk vlot. Een droevig beeld De verongelukte „Ijsvogel" bood in den laten avond een zeer droevig beeld. Het onderzoek tusschen en in de ver spreide wrakstukken werd met kracht voortgezet, want in den loop van den avond kwam vast te staan, dat nog één der inzittenden werd vermist. Er waren negentien inzittenden. Aan dooden en gewonden, die waren weggebracht, tel de men in totaal achttien. Waar was nu het laatste slachtoffer? Wie was het? Men mompelde dat het Duimelaar was, die nog werd vermist, maar zekerheid daaromtrent had men om half tien nog niet. Politie en brandweer gingen dreg gen in de omringende slooten. De for- sche gestalten van politie-agenten be klommen de wrakstukken. Het eenige, dat zij vonden, was een aantal brieven. Strakke, ernstige gezichten turen bij het schamele licht van een electrische lantaarn in de diepe duisternis, turen in den dich ten, natten mist allen hoopte ergens het stoffelijk overschot van den zoo populairen gezagvoerder te vinden. Hier vond men een wiel, daar een stuk van een vleugel, hon derd meter verder een verwrongen klomp staal, die eenige uren tevoren een vliegtuig motor was geweest, weer honderd meter verder resten van de cabine enz. enz. Als een loopend vuurtje verspreidde tijding van de vliegramp zich door de hoofdstad en in het bijzonder in het Weste lijk gedeelte van Amsterdam. De politie zette de toegangen tot het wei- landencomplex echter onnrddellijk af en Je honderden belangstellenden konden van de wrakstukken en van het reddingswerk niets zien. Heel in de verte zagen ze slechts de flauwe schijnsels van de electrische lam pen. En dan zagen zij ook de wagens van den G.G.D. die de dooden en zwaargewon den naar het ziekenhuis vervoerden en die zeer voorzichtig over het drassige weiland reden. Velen, die van dit jdroevig schouwspel getuige waren, konden hun ontroering nau welijks meester blijven. In de bakenlijn den grond geraakt In den loop van den avond werden nadere bijzonderheden bekend omtrent de situatie, waarin de „Ijsvogel" bij het naderen van Schiphol zou gaan landen. Zooals reeds ge zegd werd, was het Q.B.I., waren de mist voorschriften in werking, zoodat de „Ijsvo gel" reeds geruimen tijd voor het naderen van Schiphol, contact had met den Rijksbe- riohtendienst op den verkeerstoren. Er hing een laag wolkendek boven het vliegveld, waarover het toestel te circa 18.15 uur, der tig minuten nadat het toestel volgens de dienstregeling op Schiphol moest landen, heenvloog. Een der laatste berichten, die tusschen het vliegtuig en den verkeerstoren werden gewisseld, was de vraag van de „Ijsvogel" of met het oog op de lage bewol king een bakenlanding kon worden uitge voerd. Hierop werd bevestigend geantwoord. Het vliegtuig verwijderde zich in de rich ting van de stad om op de lijn van het radio-haken naar het vliegveld te vliegen. Het radiobaken bevindt zich in deze rich ting boven in den Marathon-toren van het Olympisch Stadion. Even buiten de baken- lijn, wat bij de groote afmetingen van Schip hol geen bezwaar is, koerste de „IJsvogel" op het vliegveld aan. Het is ongeveer op deze lijn, tusschen Marathontoren en Schiphol, dat het toestel voordat het op het vliegter rein was aangekomen, den grond raakte. Duimelaar gevonden Kort voor elf uur is men bij het bergings werk erin geslaagd, het stoffelijk overschot van den tot dat oogenblik vermistten gezag voerder van het vliegtuig, Jan Duime laar, te vinden. Het bleek, zooals men gevreesd had, te liggen tusschen de onder het achterstuk van den romp terechtgekomen resten van de oockpit. Nadat het stoffelijk ovenschot was uitgezaagd, is het per auto van den G.G.D. naar het Wilhelminagasthuis overgebracht. VAN DUIMELAAR De bestuurder van het verongelukte vlieg tuig, J. J. E. Duimelaar, werd 2? Sep tember 1895 te Asperen (Z.-H.) geboren. Hij ving zijn luchtvaartcarrière aan in No vember 1916, als chauffeur-monteur bij de Luchtvaart Afdeeling te Soesterberg. In Augustus 1921 werd hij leerling-vlieger en in 1922 behaalde hij zijn internationaal en mi litair brevet. Óp 9 April 1922 trad hij in dienst der K.L.M. De heer Duimelaar hezit hei onderscheidingsteeken van 12M>-jarigen dienst bij de K.L.M. Hii maakte 25 Indie- vluchten. waarvan 24 als gezagvoerder. KAPITEIN VAN GEMEREN De bij het vliegongeluk omgekomen kapi- teeinvlieger W. van Gemeren was 43 jaar oud. Hij werd in Juli 1923 in den rang van eerste luitenant bij de L. V. A. geplaatst en 1 Januari j.l. tot kapitein bevorderd. Hij was commandant van de vliegschool. W. J. VAN HUUT De werktuigkundige W. J. van Huut is geboren te Enschedé ot» 26 April 1907. Zes jaar was hij gedetacheerd op de vliegkam pen De Koov en de Mok als burgervliegtüig- maker. Op 13 April 1931 kwam hii in dienst bij de K.L.M. Hij stond bekend als een uit stekende kracht en hij was gedurende een half jaar gedetacheerd bij de Chargeurs Reünies om het personeel aldaar te instru- C. J. SURBER De marconist C. J. Surber werd geboren op 1 Juli 1912 te Rotterdam. Hij heeft als derde stuurman op de groote vaart gevaren. O.m. was hij in dienst bij de Rotterdamsche Lloyd. Hij was reserve-luitenant ter zee 3de klasse. In 1935 kwam hij als telegrafist bij de K.L.M. in opleiding en op 16 April 1936 ontving hij zijn aanstelling als zoodanig bij deze maatschappij. INTERNAT. VAKGR0EPC0NFL RENTIE VAN CHAUFFEURS Vergadering te Luik Internationale conventie gevraagd LTTLK, 14 Nov. De Vakro«p Beroeps chauffeurs van de Internationale Federa tie van Chr. Fabriekt- en Transportarbel- derebondjen lewam dezer dagen te Luik ln vergadering böeen, onder voorzitterschap van den heer W. Strijbis Pzn., (Neder land). De heer Obourdln braoht uitvoerig ver slag uit over het vraagstuk tnzake de Inter nationale regeling van den arbeidstijd en de rusttijden der beroepschauffeurs en hun hel pers. Na diepgaande gedaohtenwlssellng werd de volgende resolutie aangenomen: „De Vakgroepsoonferentle neemt met vol doening kennis van het feilt, dat de bespre- Ineen tvidens de 24ste Internationale Arbeids- •nferentle te Geneve volledig ln het teeken stond van de resoluties, die door onze Chris- telttke Internationale in 1926 en 1937 te Am- erdam, resp. Straatsburg werden aangenomen. De Conferentie besluit het rapport van den heer P. Obourdln aan het bestuur van de In- rnatlonale voor te leggen met het verzoek, et Internationaal Chris'eliik Vakverbond, het Internationaal arbeidsbureau en alle aan gesloten bonden ervan ln kennis te stellen en daarbü vooral te wözen op de volgende con clusies van dit rapport: 1. Dat er een Internationale conventie be hoort te worden aangenomen Inzake de rege ling van dit vraagstuk. 2. Dat al het rollend personeel van trans portondernemingen onder deze conventie be- hooren te vallen en er zoo weinig mogelijk (.zonderingen worden toegestaan. 3. Dat ook de beroepschauffeurs-eigenaars onder de regeling dienen te komen, daar het iders moeilijk zal zön de kwestie behoorlijk 4. Dat bijzondere aandacht dient geschonken worden aan de arbeidsvoorwaarden van de particuliere chauffeurs. 6. Dat als „werkelijke arbeidstijd" beschouwd behoort te worden de töd, dat de chauffeur bosohlkklng van zijn werkgever moet zijn. 6. Dat de geleidelijk In Aiffein i 40 ..'aarbij de arbeidsduur direct bü het ln werking treden van do con ventie in geen geval meer dan 48 uur mag bedragen. 7. Dat een doeltreffend controlestelsel wordt j de overtredingen van de te DE NIEUWE BURGEMEESTER VAN OOSTVOORNE De heer H. A. van Voorst van Beest geïnstalleerd OOSTVOORNE, 15 Nov. In een buitenge wone zitting van den gemeenteraad is van middag de nieuwe Lurgemeester van Dust- ■voorne, de heer H. A. van Voorst van Beest plechtig geïnstalleerd als opvolger van den heer S. de Si 1 ve, die onl8ngs zijn ambt heeft neergelegd. De installatie-vergadering werd bijge woond door de burgemeesters van divers© omringende gemeenten, terwijl namens het gemeentebestuur van Naaldwijk, waarvan de burgemeester verhinderl was. wethouder V Ph. Valstar en de gemeente-secretaris aanwezig waren. Er waren aan de ontvangst van den nieu wen burgemeester geen bijzondere feestelijk heden verbonden, doch de bevolking toonde hii het raadhuis wel belangstelling. De wethouder-loco-burgemeester van Oost voorne, de heer v. d. W ij k, sprak, nadat de vergadering was geopend, de installatie-rede uit, waarin hij de taak van den hieuwen bur gemeester schetste. In zijn antwoord op de installatie, zeide de heer van Voorst van Beest, met groote dank baarheid vervuld te zijn voor het geen de loco-bui- aöht maanden, waarin hij als aoodanig had moeten optreden, heeft verricht. Die arbeid zal ongetwijfeld door de geheele bevol king op prijs wor den gesteld. Spr. verklaarde blij te zijn met zijn ambtsaanvaar ding te Oostvoor- H. A. t. Voorst v. Beest ne, omdat zich h<er perspectieven voordoen in zee, duin, bosch en strand. Komende uit het Wéstland, weet spr. al te zeer hoe zwaar de tuinbouw heeft te lijden onder de depress;e men laat zich echter niet ontmoedigen. Zoo zal dit ook het geval zijn met de land- en tuinbouwers in de omgeving van Oostvoorne. Door tegenslagen moet men zich niet laten ontmoedigen, want volgen op de kwade dagen niet immer betere? Spr. zal geen werkprogram geven. docK wilde wel verklaren in Öosfcvoorne te zijn gekomen om er te werken tot welzijn der gemeente. Het is het ernstig voornemen van spr. om te vereenigen en niet om te verdoe len; leiding te geven, doch niet te hecrschen. aandacht te wijdein aan alles wat de gemeen te vooruit kan brengen. Daartoe riep spr de medewerking in van den raad, benevens van de ambtenaren der gemeente. Wanneer allen ervan overtuigd zijn, dat krachtige samenwerking noodig is en het al gemeen belang voor oogen moet worden ge houden, kan voor Oostvoorne veel goeds tot stand worden gebracht. Na de rede van den burgemeester is nog door verschillende van de aanwezigen het woord gevoerd. Chr. Fabrieks- en Transport- Arbeiders in het zilver 11 November 1913 werd te Bolsward de grondslag gelegd Herdenkingswoord van W. Strijbis Pzn. Gisteren is te Bolsward op feeste lijke wijze herdacht hoe op 11 Nov. 1913 aldaar de grondslag werd gelegd van den Ned. Bond van Chr. Fabrieks- en Transportarbeiders. In een herden kingswoord heeft de heer W. Strijbis Pzn. de geschiedenis van den Bond ge schetst. Men richtte 5n 1913 geen plaatselijke ver» eeniging op, doch stichtte een Bond, hopen* de op spoedige aansluiting van vele Chr, fabrieksarbeiders uit andere plaatsen. De Bond telde hij de oprichting 11 leden en het duurde eenige. maanden eer men het twaalf* de lid kon inschrijven. In 1914 werden even wel verschillende nieuwe afdeelingen opge richt en op 1 Januari 1915 was het ledental gestegen tot 137. De eerste vrijgestelde werd benoemd, maandelijks werd een orgaan uit gegeven en fusies werden aangegaan met verschillende andere bonden. De voornaamste daarvan was wel die met de haven- en transportarbeiders, die in 191G tot stand kwam. Toen ving een periode van gestadigen vooruitgang en bloei aan en thans is de organisatie uitgegroeid tot ruim 18 000 leden, verdeeld over meer dan 300 ge meenten. Ze is op één na de grootste van de bij het C.N.V aangesloten vakbonden. Het bondsvermogen steeg tot ongeveer f 300.000. Natuurlijk zijn er ook donkere perioden geweest, zoo besloot de heer Strijbis. doch het geheel overziende is er rijke stof den Heere te looven, Die het kleine, maar in ge loof ondernomen werk, rijkelijk zegende. Verschillende andere sprekers hebben in deze vergadering nog het woord gevoerd. Een koker "AKKERTJES" van 12 stuivers bevat thans 15 "AKKERTJES". U heeft er één extra. En U heeft se dan altijd in huis bij nacht en ontij, bij plotseling opkomende Hoofdpijnen, Kies pijn, Migraine, Rheumatische pijnen, Kou, Griep en Koorts. Pér doos van 2 stuks - 2 stuivers. Per koker met glazen buis van 13 POOI IZê&Lumr

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1938 | | pagina 5