Thans krijgt U ook
V£t&CH£
«Am<gf
Het Roode Kruis paraat
MAANDAG xo OCTOBER 1938
DERDE BLTAD PAG. 9
OP ZONDAG
De radio heeft het ons gisteravond al uit
voerig meegedeeld; de dagbladen doen het
heden nog uitvoeriger: Gisteren, c*p Zon
dag, is de directe treinverbinding Eindho
venBrussel officieel geopend.
•Het feit zelf is een Nederlandsch-Belgische
manifestatie dubbel en dwars waard. Een
directe spoorverbinding tusschen het indus
trie-oentrum Eindhoven en de Belgische
hoofdstad is een pracht-staal van interna
tionale samenwerking en kan de economi
sche ontwikkeling van twee nabuurlanden
ten goede komien. Voor het feit zelf steken
we dan ook gaarne de vlag uit.
Maarhet moest op Zondag geschie
den. Christelijk Nederland, met een Christe
lijk kabinet, bestemt Gods dag, dio aan Zijn
dienst gewijd behoort te zijn, om met uit
bundige feestviering te demonstreeren van
hoe groot economisch belang een treinver
binding kan zijn.
Zoo iets is in België gewoonte; wij weten
het wel. En dus schikt Christelijk Neder
land zich naar Belgisch gebruik. Zooals het
meestal gaat in zulke omstandigheden. Als
■Christus-belijders en ongeloovigcn willen
samenwerken, dan moet men over en weer
iets toegeven, dan mag men niet al te prin
cipieel zijn. Het resultaat van dit geven en
nemen is bijna altijd, dat de Christen alleen
geeft en zijn beginsel verloochent.
Zóó ook hier. Christelijk Nederland past
zich aan. Nederlandsche autoriteiten, al of
niet in opdracht van de Regeering, besteden
den Zondag met reizen, trekken en feest
vieren. Trein- en hotelpersoneel en vele an
deren, -worden aan het werk gezet om de
feestelijke, officieele opening goed te doen
verloopen. De Zondag is immers een pracht-
dag voor zoo iets! Men gaat toch ook bij
voorkeur op Zondag uit!
Maar een groot deel van het Nederland
sche volk wenscht dón te „rusten naar het
gebod"; in het Kabinet zitten ministers, die
anders over Zondagsheiliging denken dan
de gasten, die den eersten treinrit meemaak
ten en aan het diner deelnamen.
Nog pas lazen we, dat ëén der Roomsch-
katholieke ministers nadrukkelijk verklaard
had namens de Regeering te spreken en zoo
op de homogeniteit, de eensgezindheid in
alle kwesties, had willen wijzen; in tegen
stelling met vroeger, toen ieder minister veel
meer apart stond. Maar dan vragen wij: is
het geheelc Kabinet het ook volkomen eens
met het beleid van den Minister, die in het
bijzonder bij deze zaak betrokken was?
ZWIJG DAAROVER
Meer ën meer gaan er stemimen op, die
verplichte werkkampen voor jongemannen
nog niet ioo kwaad achten. Te hunner waar
schuwing zij .gewezen op een uitspraak van
den organisator der „Vierdaagsche Afstand-
marschen".
Deze kapitein is opgetogen uit Duitsch-
land teruggekomen na bezichtiging van
jeugdkampen aldaar. H*j houdt zich over
tuigd, dat er geen dwang noodig is om de
jongens in zoo'n Heim bijeen te brengen.
Heel de inrichting lokt ze er heen.
Er is gelegenheid voor gymnastiek en
spelen. Alles ziet er aantrekkelijk uit
Zoo kunnen wij het ook hebben, meent de
kapitein. Ja, het is hier dringend noodig.
En: „daar behoeft geen politiek aan te pas
te komen. Die moet er zelfs buiten blijven."
Nog eens: „over politiek noch godsdienst
mag er gesproken worden; en dus is er geen
enkel bezwaar tegen alle gezindten bij el
kaar te brengen".
De kapitein vergeet, dat er In de Duit-
sche kampen over niets anders dan .^poli
tiek en godsdienst" gesproken wordt; d.w.z.
over het nationaal-socialisme, dat beide,
politiek en godsdienst voor het volk vervan
gen moet Hij wil dat, ongetwijfeld, voor ons
land niet Daar zal in de nationale kampen
niet over politiek en godsdienst gesiproken
worden. Hij kon echter wèl weten, dat dit
niet het ideaal kan zijn van allen, die over
tuigd zijn, 'dat nergens over God en Zijn
dienst opzettelijk gezwegen mag worden.
Is het wonder, dat dergelijke aanbevelin
gen voor „nationale" werkkampen ons nog
huiveriger maken voor arbeidsdienstplicht?
Trein bus en boot voeren
gewonden aan
Den Haag voor de ontvangst
's-GRAVENHAGE, 8 October. Puffend
komt een locomotief het station Staats
spoor bimnenstoomen. Een pijnlijke last
wordt per trein'aangevoerd: een wagon
vol gewonden van een slagveld in een
der Zuidelijke provincies.
Op het perron loopen de Roode Kruis
mannen bedrijvig heen en weer en de zus
ters staan klaar om de zieken te ontvangen.
Snel worden de brancards uit den wagon
getild en behoedzaam op den beganen grond
geplaatst. De loods, waarheen de gewonden
gebracht worden, is vlak bij, en daar wor
den de noodigc maatregelen getroffen en
de betreffende ziekenhuizen aangewezen.
Kort te voren zijn reeds enkele autobussen
aangekomen, eveneens geheel met gewon
den gevuld. En ook zien we verscheidene
vrachtauto's, die door middel van eenvou
dige ijzeren constructies, ontleend aan stei
germateriaal, gereedgemaakt zijn voor het
vervoer van de zieken.
Met de zieken blijkt het nogal te gaan.
Zij zien er gezond genoeg uit en zijn fit ge
noeg. om hun kaken te zetten in een lekker
krentenbroodje. Inderdaad, de verzorging,
welke zij ondergaan, is werkelijk subliem,
en spijs en lafenis worden aan de gewon
den rijkelijk verstrekt.
Overigens is
de harde werkelijkheid dicht benaderd
Zoo zagen we een militair, van wien was
aangenomen, dat hij een slagaderlijke bloe
ding in den hals had. Een van de vrienden
van het Roode Kruis had nu vanaf Leiden
zijn duim op de wond gehouden, opdat de
patiënt niet aan bloedverlies sterven zou.
Elke zieke krijgt een label in de kleur,
welke aan een betreffende ziekeninrichting
is toegewezen. De ziekenhuizen zelf ont
vangen elk een gdheel afzonderlijke groep
gewonden. Zoo gaan de gaspatiënten en de
ernstige ohimrgischc zieken naar het Roöde
Kruis ziekenhuis, de andere zwaar gewon
den naar het ziekenhuis aan den Zuidwal.
de lichtgewonden naar Effatha te Voorburg
of naar enkele tenten, die opgeslagen zijn
op het Malieveld, terwijl de besmettelijke
zieken vervoerd worden naar de barakken
in de Zusterstraat
Even later staan we bij het water van
de Laakhaven. Een groote loods is hier
voor de gewonden gereedgemaakt. Zie
kenverzorgers loopen in overalls rond
«n enkelen zijn van gasmaskers voor
zien. Het blijkt dat we hier te doen
hebben met Roode Kruis-uiannen, die
speciaal belast zijn met de verzorging
van besmettelijke zieken en militairen,
die een gasaanval hebben ondergaan.
Ook hier, evenals trouwens op elke plaats.-
waar de gewonden ontvangen worden, wap
pert de vlag van het Roode Kruis, tezamen
met de driekleur. Bovendien ligt er in het
water van de Laakhaven een flink vlot.
waarop in forsche lijnen een rood kruis
staat afgebeeld, opdat men vanuit de lucht
ten>tond kan zien, dat bommen hier minder
dan waar ook welkom zijn.
Kwamen aan het station Staatsspoor de
gewonden uit dc richting Leiden en Gouda,
hetzij per auto, hetzij per trein, aan de
Laakhaven worden de zieken uit Rotterdam
en Delft verwacht.
Het vervoer naar deze plaats geschiedt per
auto of boot.
Lang behoeven we op het vaartuig niet
te wachten. Daar draait het al in de bodht
van de Vliet en stevent het de Laakhaven
binnen. Vóór de loods staan
enkele kunstige instrumenten,
waarmee de zieken aan den wal worden ge
bracht. Uit Diet ruim worden zij opgetrok
ken door middel van een soort kraan of
met een hevel, zweven even door het lucht
ruim en staan op den grond. Stevig worden
zij eerst ingepakt in een „postpakketver-
band". zooals het kenmerkend genoemd
wordt, want anders konden zij wel eens uit
de hangmat tuimelen, cn het is al waarlijk
erg genoeg dat ze gewond zijn
Ook hier staan de Roode Kruis-mannen
en de zustertjes klaar, en spoedig zijn zij
gereed voor het vervoer naar een der zieken
huizen.
Dat bij het vervoer aan allerlei gedacht is,
niens present zijn. Op het perron van het
kan wel hieruit blijken, dat de aalmoeze-
Staatsspoor was als zoodanig aanwezig de
kolonel Mgr. J. J. J. Noordam en aan de
Laakhaven majoor J, J. Brouwer.
Eenmaal in Den Haag gearriveerd,
werden de gewonden spoedig naar een
der zieken inrichtingen overgebracht.
Enkele instellingen hebben we bezocht
we kunnen verklaren, dat alles uitste
kend voor de ontvangst gereed was. De
bedden stonden gespreid, en verschillen
de slachtoffers van den krijg genoten
reeds een weldadige verzorging.
Even willen we nog stilstaan bij het
Roode Kruis-ziekcnlhuis, omdat daar voor de
gas-patiënten een bijzondere regeling ge
troffen was. Dc patiënten werden door een
vrijwel hermetisch af te sluiten luik in een
gang gebracht, welke aan beide zijden dicht
is. Deze gang qraagt den typischen naam
van „sluis". Daarna komen zij in de uit-
kleedikamer en vervolgens in de badkamer.
Alle gasdeelen worden hier zorgvuldig ver
wijderd. Het laatste van de reeks vertrek
ken is de zgn. „schoone-kamer" en via dit
vertrek worden de gewonden dan naar de
meer gewone ziekenkamers vervoerd.
De verpleegsters, die hier haar werk had
den, waren gekleed in nauwsluitende cos-
tuums van oliestof, en tevens waren zij
voorzien van gasmaskers.
Flatteus was de aanblik uiteraard niet, en
de tqededeeling van Dr Hannema, dat in de
sombere kleedij dames verscholen zaten,
was waarlijk ni^t overbodig- Maar oorlogs
tijden stellen nu' eenmaal strenge eisohen,
en het is een heele geruststelling, te weten,
dat alles zoo keurig in orde was gemaakt.
Ijverig werd dus iji verscheidene dee-
len van de 6tad gewerkt om de wreeóe
gevolgen van een bitteren gelukkig
Bij de Laakhaven worden de uit de provincie komende schependie gewonden hij zich
hebbengelostt waarna de gewonden worden overgebracht naar diverse ziekenhuizen.
Huidonzuiverheden, vetwormpjes,
.verdwijnen door de hui dz ui veren de, huidvoedende en huidverfra aiende Purol, D
pukkels en uitslag
s 30, 60 ct. Tube 45 ct. Bij Apoth. en Drogisten
Goed nieuws voor den verwenden rooker l -
Thans kunt U gerust hóógere eischen aan
Uw cigaretten stellen: onveranderlijke kwa
liteit en 100°/o rookgenot. Want thans is er
de altijd versche Skippy, de echte Ameri-
kaansche cigaret!
Inderdaad, Skippy is een topprestatie:
een vakkundig samengesteld mengsel van
rijpe, versche tabak en bovendien zoodanig
behandeld en in extra sterk staniol verpakt,
dat haar pittige geur en zachte smaak on
veranderd behouden blijft. Skippy is dus
versch en blijft verschSteek maar eens
een „Skippy" opDan zult U zeggen
„Jawel, dat is versche tabak: pittig en
toch.... o zoo zacht". 20 voor 15 cent.
maar SKIPPY
smaakt duurder!
ATLANTA TOBACCO COMPANY
De uitgebreide oefening was omstreeks
4 uur beëindigd, waarna alle deelnemers
zich op het Malieveld verzamelden en onder
leiding van den waarnemend-commandant
der transport colonne.'s Gravenhage. den arts
T. J. van Buuren, naar het gebouw Amicitia
afmarcheerden.
Velen hadden een moeizamen dag achter
den rug, een dag van arbeid in dienst van
den vrede!
Rijdraad beschadigd
te Driebergen
Vertraging in den treinenloop
DRIEBERGEN, 10 October. Ter hoogte
van het station alhier is Zaterdagavond
omstreeks zes uur een beugel van een elec-
trischen trein naar Arnhem gebroken. Vóór
de trein tot stilstand kon worden gebracht,
had deze defecte beugel echter ook den rij
draad over een betrekkelijk Korten afstand
beschadigd met 't gevolg, dat er geen elec-
trische treinen meer konden passeeren. Er
werd daarom een stoomlocomotief gcrequi-
reerd, welke 't treinstel heeft weggesleept,
terwijl voor het herstel van de bovenlei
ding een werkploeg uit Arnhem werd ont
boden. Onderwijl werden de voor de rich
ting Arnhem aankomende treinen door de
stoomlocomotief over het stroomlooze ge
deelte heengebracht.
Dc treinenloop heeft tengevolge van een
en ander nogal oponthoud ondervonden.
Auto in de Beemsterringvaart
gereden
OOSTHUIZEN, 10 October. Zondagavond
omstreeks half tien is 'n personenauto met
drie inzittenden, afkomstig uit Boven-
karspel, van den hoogen Beemstcrdijk
in de Beemster-ringvaart gereden. Door on
bekendheid met dezen weg heeft de chauf
feur een scherpe bocht' ter plaatse niet op
gemerkt. De wagen sloeg twee maal over
den kop en kwam tenslotte in gewonen
stand in de vaart terecht Hoewel de inzit
tenden zich geholpen door toegeschoten
voorbijgangers, met groote moeive in veilig
head konden stellen, liepen zij slechts onbe-
teelcenende schaafwonden op. Na van droge
kleeren te zijn voorzien, konden zij huis
waarts keeren.
De Ossche zedendelicten
'3 HERTOGEXBOSCH, 10 October. Het
gerechtshof alhier heeft vanochtend arrest
gewezen in de zaak tegen den industrieel
M. van Z. uit Oss, die wagens eenige ze
dendelicten door de Bossche rechtbank is
veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf.
In hooger beroep heeft de advocaat-ge
neraal eveneens twee jaar gevangenisstraf
gieeisdht.
Het hof heeft het vonnis van de recht
bank op formeele groncflen vernietigd en,
opnieuw rechtdoende, van Z. sohulddg ver
klaard en hem veroordeeld, tot een gevan
genisstraf van een jaar en zes maan
den, met aftrek van het geheole voorar
rest
Op een vloerbint gevallen
Aan de gevolgen overleden
SCHOONHOVEN, 10 October. Zaterdag»
morgen was de 73-jarige timmerman J.
Klip, wonende in de Carmelietenstraat,
werkzaam in een huizencomplex, dat op
den hoek van die straat' en de Lange Wei
straat door zijn zoon werd gebouwd. Ter
wijl hij op de tweede verdieping over de
balklaag liep, struikelde K. en viel. Hij
kwam met de borst op een der vloerbinten
terecht. De val kwam zoo ernstig aan, dat
den man de borstkas werd ingedrukt. De
geneesheer gelastte overbrenging naar de
rijksklinieken te Utrecht, waar K- aan de
gevolgen is overleden.
DAMMEN
OM HET WERELDKAMPIOENSCHAP
Zesde partij weer remise
De zesde partij van de match om het
wereldkampioenschap dammen tusschen
Keiler en Raiolnenbaoh. Zaterdag te Zwol*
1 e gespeeld, is met remise geëindigd.
Fa. H. J. Phaff Winschoten
(25
Je wordt oud, Scheele.
Oud?... Misschien...
En bang.
Bang?... Misschien... Nee, dat fs het niet. Maar...
affijn... wat gaan we nou doen?
Het waschhok afmaken.
Ze gingen naar de midscheeps. Rechtover de kaartenkamer
was een bergruimte, die niet meer als zoodanig gebruikt werd.
En de eerste stuurman had het plan geopperd, er een wasch
hok voor de officieren van te maken. De bootsman herstelde
het slot en de scharnieren van de scheef .gevallen deur, de
matrozen zetten de kale wanden in de grondverf.
Schilder hou je bij je kwast, riep de Kok, die een lap
yleesch uit de ijskast haalde.
Zorg jij maar, dat we geen aangebrande potato's heb
ben vanmiddag, keukenmeid, spotte Sluiter. Wanneer ze
weer zoo zijn als gisteren keilen we jou ermee uit je vuile
kombuis.
Vuile kombuis?!
Dat een matroos zoo geringschattend over zijn kookkunst
sprak liet den kok koud. Iedereen aan boord was er volop over
tevreden. Zelfs de hofmeester. En die had nog al wat noten
op zijn zang. Omdat hij natuurlijk vroeger ook in de pannen
roerde. Aangebrande aardappelen? Dat was zulk een dikke
leugen, die je niet eens wou tegenspreken. Maar vuile kombuis?
Kijk jij maar in dat hok van jullie vooruit, smeerpoets.
Als je daar op een bank gaat zitten, kleef je meteen vast.
De matrozen lachten.
—Hear, hear! De vetgans hapt, jongens, treiterde Sluiter.
Tegelijkertijd bukte hij zich, want de kok smeet een brok ijs,
dat zijn doel miste en een oor van Mast raakte.
Haha! grijnsde Sluiter Hij wou vandaag lamsvleesch
opdienen lui.
Mast zette zijn verfpot neer, hield de kwast in zijn hand en
trachtte den kok te grijpen. Die versperde echter den weg
van den smallen gang tusschen het koelhuis en het reelinghek
door de deur van de ijskast open te werpen.
Dan glibberde hij op zijn pantoffels naar zijn kombuis. Mast
even opgehouden, nam twee, drie sprongen naar het trapje
van het achterdek. Hij deed het echter te onbesuisd, gleed
met zijn natte laarzen over de gladde planken en viel languit.
Op dat moment kwam de hofmeester uit de midscheeps, waar
de hut van den eersten machinist gelegen was. De kok keek
om een hoek van zijn keuken en zag hoe Mast door zijn val
de verfkwast uit zijn hand liet glippen. Met kracht plofte het
harige onderdeel van de kwast op het kale hoofd van den
steward. Een klonter grijze verf bleef erop plakken.
Wel allevloekte de hofmeester. Wat is dat voor
kwajongenstuig?
Hij tastte op zijn hoofd.
Daa-aar zal ikke rapaport van maken bij den kapaptein
stotterde hij, wit van woede.
Mast was op de been gekrabbeld e£ keé verhouwereeré
naar het werk zijner handen. Zijn rechteroog draaide ver uit
den koers. Scheeier dan ooit keek hij.
Steward, dat... was een ongelukje. Sorry. Kom hier. Ik
zal een beetje terpetijn halen, dan is... de schmink er zoo af.
Leelijke schoft! viel de hofmeester weer uit. Scheele
duvel! Heb jij 'em dat gelapt. Dat zal je vies opboeren.
De matrozen hadden hun werk laten rusten en waren na
derbij gekomen. Ze stonden achter Mast, krom van het
lachen.
Schmink, schm... hahaha, hihihi, bulderde de bootsman
De steward... gebruikt een haarstift... hahaha!
Door een opening van het kombuis zag Mast den kok van
pret op het stuk vleesch hakken.
Van jou maak ik een bal gehakt, dreigde hij.
De hofmeester dacht, dat op hem gedoeld werd.
Durf jij nog?... Dat kost je een halve maand gage.
Toen trad de bootsman op en zei: Tut tut steward. Daar
heb jij niet over te beslissen.
Ik niet, maar de kapitein wel.
Juist, dat is wat anders. Maar als jij zoo pietepeuterig
ben, zijn wij er ook nog. Hier, vier getuigen, wij hebben ge
zien, dat Mast viel en alles dus een doodqewoon onqelukie
was. Well?
- Doodgewoon?... de stem van den hofmeester sloeg over
van kwaadheid.
Nou ja, het resultaat was het niet, dat ben ik met je eens.
Maar die halve maand gage blijft heel. wat ik je smoes. Keep
smiling, steward! De hofmeester verdween naar het achteruit.
Merci, bootsman, zei Mast, toen de matrozen weer naar
het waschhok togen.
De bootsman zwaaide af en zei: Ouwe jongens.
Doll keek o£ da tshee^sklok. d£ xoes zoedtaampje van
de kaartenkamer hing. Het was bij tienen. Dadelijk moest hij
aan 't roer.
Ziezoo, mompelde hij, ik ben voorloopig van de
schmink af".
En de anderen schoten weer in de lach.
Scheele, Scheeele, waar haalde je zoo gauw dat woord
vandaan?
Heb je nog zoo'n belabberd gevoel?
Het is nou een beetje weg. van schrik denk ik. zei Mast
Dus krijgen we beter weer?
Ik hoop het, maar 'k geloof het niet.
Jij ben niet voor verbetering vatbaar, merk ik.
Er werden vier glazen geslagen. Tien uur.
'k ga eens kijken, hoe het er boven uitziet Het beste
er mee.
Dolf klom de brug op, nam het stuurrad over van den roer
ganger.
Zuid-Oost-driekwart Zuid. galmde deze.
En Dolf galmde hem na.
De matroos wreef in zijn verkleumde handen, ging naar
den tweeden stuurman en zei:
—Zuid-Oost-driekwart Zuid, stuurman.
Ei. ei. antwoordde Twee, en zei zacht tot Dolf: Denk
erom de Jager, het is hier opletten. We zitten in Le Four. Jij
bent hier nooit geweest, hé.
Nee stuurman.
Denk er dan om. Het gaat hier met graden uitsturen. Je
moet hier maar kleine slagen geven. En vooral, nu het zulk
weer is.
'right stuurman.
Wordt vervolgd
